■7UP
„Eerste cassette 400 jaar Nederlandse
muziek een succes, dus komt een tweede"
m
tBIS
Restaureren van piano's vraagt
vakmanschap en een warm hart
sportprogramma
POLEER
IObL.
MAATSCHAPPIJ
OP SCHOOL.
IN DE KRANT
STAAT
INFORMATIE.
AFSCHEIDSCADEU VOORLOU VAN REES
PIET VEENSTRA ENTHOUSIAST:
Veranderende
maatschappij
als luchtige
hlijspelkost
zeepost
KUNST
LE3DSE COURANT
WOENSDAG 14 APRIL 1982 PAGINA
HILVERSUM Tijdens een
druk bezochte bijeenkomst in
het paviljoen van de Wisse
loord-studio's in Hilversum
ontving impresario Lou van
Rees gistermiddag uit handen
van André van Duin het eerste
exemplaar van het dubbelal-
bum „The album of the year".
Daarop heeft een keur van Ne
derlandse artiesten hoogtepun
ten uit haar repertoire laten
vastleggen bij wijze van eerbe
toon aan Lou van Rees, die gis
teren definitief een punt zette
achter een belangrijk onder
deel van zijn organisatie werk
zaamheden.
In het komende weekeinde zullen
dezelfde artiesten die aan het dub-
belalbum hebben meegewerkt, drie
avonden lang in de Jaap Edenhal in
Amsterdam een monsterconcert
verzorgen, dat van 20.00 tot ca. 01.00
uur zal duren. De afscheidsconcer
ten vinden plaats op vrijdag 16, za
terdag 17 en zondag 18 april en zijn
voor publiek toegankelijk. De ar
tiesten zijn Spargo, Guys and Dolls,
Lee Tower, Rita Reys, het trio Pim
Jacobs, Willy en Willeke Alberti,
The Blue Diamonds, Doris D. the
Pins, de Margriet Eshuys band,
Maywood, Mat Matthews, Anita
Meyer en vele anderen.
Omringd door talloze vertegen
woordigers en vertegenwoordigsters
van de vaderlandse amusementswe
reld, luisterde de weliswaar grijze,
maar nog immer vitaal ogende emi
nentie van het vaderlandse impre
sariaat, naar een ruim vijftien mi
nuten lange, speciaal voor deze ge
legenheid ontworpen, onnavolgbaar
geestige conference van André van
Duin, waarom Van Rees zo moest
lachen dat het rechter glas uit zijn
brilmontuur sprong. Namens Pho
nogram, de maatschappij die het
dubbelalbum produceerde, mocht
André van Duin aan een van het la
chen betraande Van Rees ook nog
een gouden tulp aanbieden, als on
derscheiding voor zijn grote ver
diensten voor het Nederlandse amu
sementsleven.
In een kort dankwoord - „Wie durft
er na Van'Duin nog zijn mond open
te doen" - liet Van Rees weten dat
hij weliswaar stopt met het organi
seren van grote vedette-spectacles,
maar dat men voor wat betreft het
kleinere werk nog lang niet van
hem af is. De man die sinds 1949 -
het jaar waarin hij zijn organisatie
activiteiten in ons land begon - 1960
concerten organiseerde en daarbij
24 miljoen gulden aan gages uitbe
taalde, kreeg halverwege de zestiger
jaren nog voor een appel en een ei
de exclusieve rechten voor een op- i
treden van de Beatles aangeboden.
Rechten, die Van Rees echter wei
gerde, omdat hij er toen geen brood
in zag. Twintig jaar geleden advi
seerde hij de komiek, dat hij er be-
,- l-. lüu news kreeg gistermiddag uit handen van André
ter aan deed te stoppen, omdat hijin Van Duin (achter hoes) de Gouden Tulp. wegens
dit land geen toekomst zou hebben, zijn verdiensten voor het amusementswezen.
DEN HAAG Tot zijn eigen verbazing, maar ook tot
zijn grote tevredenheid, bleek de belangstelling voor
de cassette met 6 platen „400 jaar Nederlandse muziek"
groter dan was verwacht. Piet Veenstra, artistiek direc
teur van het Residentie-Orkest en de man die de mu
ziek voor de platen uitzocht: „De oplage van de eerste
cassette was 26.000 stuks. Op grond daarvan durfden
we een tweede cassette aan die in november wordt uit
gebracht. Als die een succes wordt, volgt wellicht een
derde.
Er is voldoende materiaal, al
zijn er grenzen. Maar binnen
die grenzen kunnen we nog
lange tijd vooruit. Neem alleen
de zeven symfonieën van Mat-
thijs Vermeulen, de vele con
certen van de Graaf van Was-
senaer, wiens werk lange tijd
aan Pergolesi werd toege
schreven. Er is zo veel en er
komt van hedendaagse compo
nisten veel goed werk bij. De
albums bereikten zelfs Ameri
ka, Iran, Engeland, Duitsland,
ze gingen de hele wereld over.
Door deze cassettes wordt de
belangstelling voor Nederland
se muziek steeds verder op
gang gebracht".
Evenals de eerste cassette zal
de tweede ook zes platen be
vatten. met werk van Neder
landse componisten, in chro
nologische volgorde. Piet
Veenstra: „Ik ga ervan uit. dat
men met twee van die zes pla
ten moeilijk zal hebben. Of
men vindt de modernen niet
mooi, of men is geen liefheb
ber van vroege componisten.
Maar dan houdt men altijd
vier platen over waarvan het
werk wel aanspreekt. En men
heeft over het hele gebied
kennis kunnen nemen van
componisten, die men gewoon
lijk overslaat".
De opzet van het tweede al
bum is gelijk aan die van het
eerste. Veenstra: „Beschouw
de tweede als een aanvulling.
In de eerste cassette vond men
de tweede symfonie van Ver
meulen, we nemen nu zijn
vierde symfonie, bijgenaamd
Le Victoire. Vermeulen wilde
in 1941 de overwinning op de
Duitsers per symfonie aankon
digen. Maar ook vroeg roman
tisch werk wordt weer opge
nomen, waar men met even
veel plezier naar luistert als
naar een symfonie van Schu
mann. Zoals werk van Ver
Piet Veenstra: „Uitzoeken van Nederlandse componist-
ten een dagelijkse zorg".
hulst; nauwelijks bekend maar
erg de moeite waard."
Het werk dat op de plaat ver
schijnt wordt eerst in de con
certzaal te luisteren gelegd.
Veenstra: „Maar de opnamen
worden in de studio gemaakt.
Zo voorkom je gekuch uit de
zaal op de plaat en mag de so
list zich ongestraft vergissen.
De plaatkwaliteit gaat er bo
vendien op vooruit.
certzaal min of meer bekend
werd en al eerder op de plaat
werd vastgelegd, is een bewus
te keuze geweest. Men kan
zich afvragen of we voor de
plaat geen ander werk van de
zelfde componist konden ne
men; soms doen we dat, soms
niet. Je ontkomt niet aan be
paalde hoogtepunten als je in
je plaatkeuze beperkt bent. Bo
vendien: hoeveel werk van
Nederlandse componisten kun
je echt als bekend beschou
wen? Vrijwel niets, zelfs niet
als het eens op de plaat is ver
schenen. De oplage van die
Elaten is maar heel klein,
oudt met een paar honderd
op. En er is nog wat.
De Amerikaanse omroepen
zijn behoorlijke afnemers ge
weest van onze cassette en*
voor Amerika is alles nieuw;
dat geldt voor elk omroepsta-
tion in landen die wel eens
werk van Nederlandse compo
nisten willen uitzenden".
Panorama
Piet Veenstra wil werk van
Nederlandse componisten niet
overschatten, hij kent ook de
beperkingen. „Door opnieuw
400 jaar Nederlandse muziek
op de plaat te zetten, maak je
het panorama helderder. Met
het eerste album kreeg men
een indruk. Wie kende compo
nisten als Meder en Fodor, wie
kende werkelijk, het werk van
Diepenbrock, De Fesch, Ver
hulst en anderen, van wie in
feite alleen de naam als straat
naam bekend was?"
De tweede cassette, die per in
tekening ongeveer 50 gulden
gaat kosten, bevat onder meer
werk van Sweelinck, Hac-
quart, Christiaan Graaf, Die
penbrock, Wagemans. De
Fesch, Schuyt, Van Blancken-
burg, Unico Graaf van Wasse-
naer, Verhulst, Laman, Ver
meulen. Anton van der Horst,
Julius Röntgen, Johan Wilms.
Van Gilse, Pijper, Otto Ketting
en Ton de Leeuw.
Piet Veenstra is met het uit
zoeken, naast zijn werk als ar
tistiek directeur van het Resi
dentie Orkest, dagelijks bezig.
„Het is al een kunst om aan
partijen te komen, de muziek
te lezen of te beluisteren. En
om er achter te komen wie als
Nederlandse componist kan
worden beschouwd".
„Een voorbeeld. Johan Willem
Wilms is van oorsprong Duit
ser, met de naam Johann Wil
helm. Hij kwam op zijn negen
tiende naar Nederland, kreeg
de Nederlandse nationaliteit
en hij veranderde zijn naam.
Maar meer nog betekent het
feit, dat hij zich indringend
met het Nederlandse muziek
leven van zijn tijd, het begin
van de vorige eeuw bemoei
de".
Veenstra, met een lach op het
gezicht: „Als de verhalen van
sommige musicologen waar
zijn, kunnen we over een
poosje een hele stapel cassettes
maken met werk van Beetho
ven. Als Nederlandse compo
nist dan. Volgens sommige
musicologen is Beethoven in
Zutphen geboren. Het zou
grappig zijn, als dat waar
was..."
FRITS BROMBERG
PLEUNI TOUW IN „ROSÉ"
Potona productie* met „Rose" door Andrew Oavfe*. Vertaling: Nelljr b
Regie: Adrian Brine. Met o.a.: Pleuni Touw, Trees van der Donck, Hugo li
sers, Ellen Röhrman, Pim Vesmaer. Koninklijke Schouwburg, 13/4. He
ling: 19/4.
De Britse schrijver Andrew' Davies heeft een goed oor vooj
tekenen des tijds. Een te goed oor eigenlijk. Want in zijn
„Rose" heeft hij zo'n beetje alles verzameld dat de laatste j|
de revue van de sociale actualiteit is gepasseerd: Verandering
in opvoeding, vrouwenemancipatie, de erkenning dat een m
bij scheiding ook wel recht op de kinderen, zou kunnen hebb
het doorbreken van gevestigde man-vrouw gedragspatron
sexuele openheid, sexuele vrijheid en ga zo maar door.
Al die onderwerpen hebben hun geldigheid, sterker nog,
Davies erover zegt is echt geen onzin, al lijkt hij te reageren
een wat bij ons achterliggende provinciaal-Engelse situatie.]
vies weet het bovendien binnen het kader van het blijspf
houden, en ook dat is niet gering. Maar uiteraard blijft hel
zo'n veelheid een aanstippen dat op den duur gaat irriten r.
want je komt er nergens werkelijk verder dan alleen die (zin
ge) vermelding.
Pleuni Touw en Hugo Metsers namen het stuk in vrije produk ^ar
en aangezien in die commerciële sector vaak met inhoudd|:-
heel wat bottere bijlen wordt gehakt, valt er zeker niet te kl^
over hun keus. Davies schetst een veranderende maatscha;
aan de hand van één centrale figuur, de onderwijzeres Rose,
het toneelbeeld bepaalt: Zij roept de scènes op, haalt af en; 0*Pr
een flash-back op en richt zich rechtstreeks tot het puW élar
(soms op een al te ouwe-jongens-krentebrood-manier). n oit 1
Haar situatie is gecompliceerd: Op de school, waar ze lesgeel
ze een buitenbeentje. Ze heeft bovendien ambities, die gedwj v.
boomd worden door het verouderde systeem. Ze heeft hui
lijksproblemen, raakt opeens gecharmeerd van een jonge, bej K>6t
pende inspecteur van het onderwijs. Pleuni Touw speelt t en
met verve als een leuke, frisse, intelligente flap-uit. Zij moet Jdo
vooral hebben van een innemende, speelse charme; ik kan,
voorstellen dat een completer actrice op z'n minst wat
diepte zou kunnen suggereren. Davies maakt haar gelukkig
alleen maar positief: Rose draaft wel degelijk door, en de ei
tionele mangel waarin haar echtgenoot zit ontgaat haar te ei Hl C
male. Een nadeel is dat Davies van dat karakter (gespeeld d jode
Regisseur Adrian Brine enscèneerde rond Pleuni Touw een, rjei(
fectvolle, lichte voorstelling, waarin Trees van der Donck i
mooie rol als de moeder van Rose speelt. Tekstueel mooiste c
is de romance in woorden die Pleuni Touw op de bank in
café mag uitspelen tegenover Pim Vosmaer als de onderwij
specteur. Het hele rollenspel van de aanstaande minnaar.
minnares in gedragscodes op de speelse ontleedtafel. Erg aari ,Qrtl
BERT JANS
ïstei
och
Betaald voetbal
EREDIVISIE
MVV—NEC, PEC—Roda JC. FC
TwenteFC Utrecht. De Graaf
schapGo Ahead Eagles. FC Den
HaagNAC. *)FeyenoordHaarlem.
Willem II—AZ -67. *)Ajax—PSV.
FC GroningenSparta.
EERSTE DIVISIE
EindhovenVeendam, SWFC
VW, VitesseHeracles. *)Volen-
damSC Amersfoort, Helmond
SportFC Amsterdam. FC Den
BoschSC Cambuur. Heerenveen
Wageningen. Fortuna S.—Excelsior,
TelstarDS '79.
Op zondag.
Betaald voetbal
(2e Elftallen)
Res. eredivisie
PSVGA Eagles. NACExcelsior,
FC Utrecht—Sparta. Roda JC—FC
Groningen. AZ '67—Telstar. Feye-
noordWillem II.
Res. 1e divisie A
•FC AmsterdamA|ax, Heracles—FC
Den Haag. Veendam—Volendam,
HaarlemPEC. SWHeerenveen.
Res. 1e divisie B
Fortuna S.Eindhoven. MWFC
Den Bosch. De GraafschapVitesse.
WageningenHelmond Sport,
DS '79—NEC.
Amateurs
HOOFDKLASSE A
Unitas—VUC. Elinkwljk—DHC.
RCHAFC, XerxesDe Musschen.
HilversumNeptunus, DWVEDO.
RVCZeeburgia.
West II
EERSTE KLASSE B
RoodenburgVIOS. Papendrecht
Hermes-DVS. HIONLugdunum,
CVV—Westlandia, UVSWilhelmus.
OvermaasHOV. Nieuwenhoorn
DCV.
TWEEDE KLASSA A
VFCHVV, Verburch—FC Llsse.
RKDEOSJC. Texas/DHB—Blauw
Zwart. DHL—VELO, LENS—Slie-
drecht.
DERDE KLASSE A
Quick (H)—Rijswijk. ADO—UDO, Ce-
leritas—VVSB. Tonegido—LOWS,
Vredenburch—HBS. LFCOranje
plein.
DERDE KLASSE B
Oliveo—Den Hoorn. De Postduiven
DSO. DFCSchiplulden. RFC—PDK.
DelfiaDHZ, HMSH—EDS.
VIERDE KLASSE A
Scheveningen—Archipel. Hlllegom—
VCS. Foreholte—Randstad Sport.
Wassenaar—Teyllngen. GDSVan
Nispen. ROAC '79—Concordia (H).
VIERDE KLASSE B
Alphen—DOSR, Meerburg—Altlor.
VTL—RKAVV. SVLV—MMO. DO-
COS— Bernardus. WP—SJZ.
wijk, St. Volharden—ADS.
VIERDE KLASSE D
SVDP—Schiebroek. BEC—Delft.
BMT—Spoorwijk. SCR—ASB. ODB
Tediro, BTCHillegersberg.
Zaterdagvoetbal
EERSTE KLASSE A
Spakenburg—Vitesse (D). DTS '35—
WHC. NSW—Barendrecht. Rljns-
burgsë Boys—DOVO. IJmulden—
Noordwijk, Spijkenlsse—SSS. Kozak
ken Boys—Bernekom.
EERSTE KLASSE B
GVVV—Volendam, Oranje Nassau
DETO. RCL—Blauw Wit '34. Zwart
Wit '28IJsselmeervogels, ACV—
Quick Boys. OWIOS—WOG,
DOBK—Nw. Lekkerland.
TWEEDE KLASSE A
RWH—Altena. SSC '55—Oranje
Wit. SHOPiershil, Heerjansdam—
Bruse Boys. Good Luck—WHS.
AZW—Roda Boys.
TWEEDE KLASSE B
Ter LeedePPSC. De Zwerver
LYRA, Be Fair—DOTO. ASWH—Rljs-
oord, 's-Gravenz. SV—Spirit. Zwalu
wen VI.—Xerxes.
TWEEDE KLASSE C
SDCP—ZCFC, Nunspeet—Huizen.
ZOB—Marken. NSCGeinoord. FC
Llsse—CSW. HCSCSDVB.
West II
DERDE KLASSE A
Jodan Boys—SVPTT, MW '27—ARC.
Katwijk—Vlaardingen. Capelle—'s-
Gravenzande. Die HagheDUNO,
JAC—Excelsior (M).
VIERDE KLASSE A
Loosduinen—HPSV. SEV—Naaldwijk,
SV '35Te Werve. Hoekse Boys
DORR, DSO—KMD. DSVP—Monster.
VIERDE KLASSE B
Hazerw. BoysWDS. Woubrugge—
Koudekerk. ROHDA '7S—TOGR.
Randstad Sport—FC Maluku. Oegst-
geest—WOR. DEVJO-HBSS.
Regionale Jeugd
KLASSE I
ExcelsiorSparta. HOVDHC.
UVS—SC Feyenoord. FC Lisse—
VUC.
Dat zoeken we
even op.
In de'Uit'bijlage.
^^ïatuurlijk^^
Met de volgende schepen kan zee
post worden verzonden. De data.
waarop de correspondentie uiterlijk
ter post moet zijn bezorgd, staan
achter de naam van het schip ver-
Australië ms ..Sydney Express" 22
april; Canada, ms „Atlantic Premier"
22 april; Israël ms „Nahost Klipper"
21 april; Japan ms „Tokyo Bay" 23
april; Ned. Antillen ms ..Cordillera Ex
press" 22 april; Nieuw-Zeetand ms
„Act 7" 20 april; Verenigde Staten
van Amerika ms „Atlantic Saga" 19
april; Zuid Afrika (Rep.) ms „S.A. Wa
terberg" 22 april.
DOORZETTER HANS DUYF:
AMSTERDAM „Het
klimaat in ons bedrijf is
ronduit bedroevend. Soms
is het er te koud, de lucht
is er altijd gortdroog. Er
ger kan al niet. Maar er is
één groot voordeel aan
verbonden: piano's en
vleugels die hier zijn ge
restaureerd en dit klimaat
konden verdragen, zullen
het in de huizen waar ze
terechtkomen, nooit
slechter kunnen treffen".
Aldus de 33-jarige door-
drammer Hans D. Duyf,
die vier jaar geleden in
Amsterdam het bedrijf
Cristofori op poten zette
dat in veeleisende pianis
tenkringen snel naam
verwierf. „Door de wijze
waarop wij restaureren,
kunnen we de garantie
geven dat een door ons
gerestaureerde piano be
stand is tegen centrale
verwarming, zonder wa
terbakjes en zo. Wij knap
pen niet op, wij restaure
ren. Met vakmanschap en
een warm muzikaal hart",
zegt Duyf. „En eind vol
gend jaar hebben wij een
eigen Cristofori-piano in
produktie".
Dat laatste is tevens een snel
bereikt hoogtepunt in de car
rière van Duyf, die aanvanke
lijk psychologie studeerde, te
recht kwam in bewegingen
van opstandige kunstenaars en
toen voorzichtig om zich heen
begon te kijken naar een nette
betrekking. Als zelfstandige
eenheid en enigszins bekend
met de kwalen van oude pia
no's, kwam Hans op het idee
een bedrijfje op te zetten,
waarin piano's gerestaureerd
konden worden. Hij begon met
drie man hulp.
Duyf: „Van het begin af wilde
ik het beter doen dan andere
restaurateurs. Ik dacht: de
grootste ellende zit 'm in ge
scheurde zangbodems. En uit
gesleten stemgaten. En ik
vond ook, dat ik meteen moest
beginnen met topmensen, van
wie de vakmanschap niet in
twijfel hoeft te worden getrok
ken".
Een en ander leidde ertoe, dat
Duyf zelf pianosnaren ging
maken, op zoek ging naar
bruikbare materialen, een goe
de meubelmaker aantrok, een
muzikale technicus en ande
ren, die van piano's wisten.
Zijn droogtechniek bleef basis.
Historisch
Bovendien begreep Duyf, dat
de vraag naar goede, histori
sche instrumenten groeiende
was. „Ga maar na; er wordt
steeds meer werk uitgevoerd
op instrumenten uit de tijd
waarin de composities ontston
den. Dat betreft blaas- en strij
kinstrumenten, maar ook pia
no's en vleugels. Er zijn men
sen die jarenlang spelen op in
strumenten die scheuren ver
tonen en dat niet horen. Maar
wat een verschil in toon, wan
neer dat instrument bij ons is
gerestaureerd. Dat horen ze
het wel degelijk".
Duyf en zijn inmiddels zes me-
aan Steinway's en Bechsteins,
maar hebben ook veel oudere
instrumenten onder handen:
twee Hammerklavieren uit
Beethovens tijd, een pianola
en andere curieuze instrumen
ten. Duyf: „Ik kan me voor
stellen dat iemand voor een
paar honderd gulden een cla-
vecimbel op de kop tikt en dan
schrikt van de resatauratiekos-
ten. De kans is dan groot, dat
de eigenaar er zelf wat aan
gaat rommelen en dat gaat me
dan aan het hart. Een oor
spronkelijk goed instrument
slecht opknappen zou gewoon
niet mogen. Ik heb daarom de
regel ingesteld dat ik me over
al wil laten ontbieden voor ad
vies, tegen vergoeding van de
reiskosten en vijftig gulden. Of
ik er een dag mee kwijt ben of
een half uur, dat maakt dan
geen verschil. Ik wil hoe dan
ook voorkomen dat historische
instrumenten worden ver
ziekt.
Iets anders: sommige instru
menten hebben we in eigen
dewerkers zijn vooral bezig beheer. Als ik aanvoel dat ie-
Hans Duyf, gewoon een eigen bedrijf begonnen.
mand belangstelling toont
voor een Hammerklavier van
mij, dan gaat het mij eerst om
de bestemming, dan om de
prijs. Als ik iemand tref die al
leen belangstelling heeft voor
de handelswaarde, dan ver
koop ik niet. Tegen geen enkel
bod, hoe hoog ook".
De instrumenten die het ruime
bedrijf van Duyf aan de Am
sterdamse Prinsengracht wor
den binnengebracht, kunnen
rekenen op een helse behan
deling. Scheurtjes worden na
enige tijd scheuren en nerven
die op scheuren staan, sprin
gen door het droge klimaat
spontaan open. Duyf: „Je kunt
beter te voren de zwakke
plekken opsporen en ze be
handelen: Een eenmaal behan
delde en gelijmde scheur gaat
niet meer open; daar geef ik
garantie op".
Dat Duyf die garantie kan ge
ven, bewijzen de geopende in
strumenten, in volgorde van
binnenkomst opgesteld. De
zangbodem van de eerste vleu
gel, onlangs binnengebracht,
vertoont nog maar één scheur.
De laatste heeft er verscheide
ne, maar volledig opgevuld,
met de grootst mogelijke preci
sie. Duyf: „Het hout waarmee
we opvullen is even dik als de
dikte van de zangbodem; we
werken niet voor het uiterlijk,
al moet een piano of vleugel
na restauratie ook voor het
oog als nieuw zijn. Overigens
durf ik te stellen, dat een ge
restaureerde vleugel beter kan
zijn dan een nieuw instru
ment. En de kosten van res
tauratie zijn een klein gedekte
niet".
Pianoforte
Vinger op de zere plek. c
moet kosten".
De duizenden onderdelen
een piano bevat, worden w
nodig grondig aangepakt,
ter in een tempo waaraan
vorm van haast ontbi
Duyf: „Alles heeft zijn tij
dig. En de mensen met
werk, moeten onze werks
aanvoelen. Via een Duits
blad heb ik gezocht naar
strumentmakers, maar
kreeg van die echt
grondige specialisten
zoek. Die zouden zich
heel gauw ongelukkig
en ik me met hen. Techni
was niets op ze aan te merl Vy
Maar ze hadden muzikaal g -
interesse en dan horen zeJ
jpnie
es te
aans
Duyf gaf zijn bedrijf de n; jjte:
van de Italiaan Cristoforii |exa
wordt beschouwd als de
vinder van de piano(fö-
voorloper van de moderne' lS6e
no of vleugel, het instrui 6agc
dat het clavecimbel zou op £ng
gen. Het clavecimbel br j|jn«
tonen voort op één ster j
met het hamer-klavier
zacht en hard (piano - f< lr<
worden gespeeld. De „Mol
vleugel" en het Hammet ïld
vier beginnen weer in ijn
belangstelling te komen,
Duyf heeft zijn handen,, ,as
aan restauraties.
„Maar we hebben nu zo'!®
materiaal en vakkennis, '&UU
we een eigen merk aanduri H d
In Italië staat het enige %ar
pese bedrijf dat handgebou)
piano's maakt. Ze zijn
duur, naar onze mening
duur. Eind volgend jaar be
nen we met de productiely J,
eigen handgemaakte pia'
die wat vorm en klank bet
worden gemaakt naar
smaak van de opdrachtge
Het moeten kwalitatief top Van c
strumenten worden die ^SH
betaalbaar zijn. Techn rneril
hebben we alles in de to |n
ook de garantie op scheu an V£
voor de droge warmte ipa
centrale verwarming b raniui
niemand meer bang te zijjfc
FRITS BROMB® kv
Ihudd
