Sociale zekerheid en de wal die het schip zal keren Geldlenen, een kwestie van rekenen zegt u? fjolang er nog kinderen met oetjes worden geboren is it werk voor de schoenmaker Rabobank Geringe winst voor Slavenburg T boI or* er een sprankje waarom het allemaal begon- I0GERE WINST DELI SLUITING ACCUFABRIEK DIEMEN DEFINITIEF CQNQMIE I schoenenklopperi: een vak in opkomst. 1561! d* - 713-5 lijken Plag, )5. zo praktij >er SI en v N HAAG Temidden winkelconcern dreigde te ver- 'j™ I alle economische el- dwijnen en plaats te maken Ör. Sp de, vooriaarsnotaperi- ™or razendsnelle hakkenbars inaer» J_ u in promenades, passages en oubrv stakingen, bezumi- Winkelcentra. Mensen met 729-8 gsoperaties, cijfers over machines, die het werk voor een half miljoen namelijk door de apparaten la- rklozen in dit land, de ten doen. In dit soort zaken is Loting van bedrijven die de schoenmaker nauwelijks Zr1 kUnn?" b01" -k X isTeTece^lo! vree tken en banenplannen nist, de orderinnemer en de den, t en zonder realisme, incasseerder van de pecunia n*piein >p. Het is slechts een nen is- Snel en gemakkelijk, mestraaltje, dat even f|at "t1, maar 1an eni? a7" bacht kan in zon constructie tussen de Zich opsta- natuUrlijk geen sprake zijn. ten: a ende donderwolken .Ook in de echte schoenmakerij rdomT^^Pt en dat gehoeg is geldt het gegeven, dat.de eco- de mensen die het nomische eisen van deze tijd dorp.ïgaat een gerechtvaar- ambachtelijk werk nauwelijks L'J de hoop op een toe- nog lonend maken. De weg- 'ananol werpmaatschappij in optima list met _perspectieven forma: liever nieuw dan gere- jrburg,|Seven- Het gaat goed iek Rij! t de schoenmakerij. geop ;ens de Stichting Vakont- keling-Voorlichting oenmakerij (VAVOS) in :NSTH sterdam blijkt het schoen- J - Ui tersvak de laatste jaren 520-221 r sterk aan populariteit te 2-12*12nen Vooral jongeren to- ^„tw0 steeds meer belangstelling r. L r het aloude ambacht, dat ie Krul voor kort nog aan vergrij- ten onder dreigde te gaan. zolenkloppende, artistiek ide mannetje uit de STER- van een bekend schoen- pareerd schoeisel. En als er dan toch hersteld moet wor den dan bij voorkeur volgens ken allemaal zonder vergun ning. Als je er solliciteert als schoenmaker vragen ze alleen maar: hoe is je babbel en kun je de klant ervan overtuigen dat de nog niet versleten zool nodig aan vervanging toe is? Kun je dat, dan ben je aange nomen en geschikt voor hun vak. Het is echter een aflopen de kwestie, dit soort zaken. We gaan dat aanpakken". Van Zuylen toont zich duide lijk voorstander van de mo derne schoenmakerij. Dat be tekent: moderne winkels, stof vrije werkruimtes, afwisselend werk („want elke schoen is anders") en redelijke werktij den. Hij zegt trots: „Ik heb velen met een ander beroep omge turnd tot schoenhersteller. Een rozenkweker, een loodgieter een electriciën en ook een gra ficus. Weet u, met dit vak kun je alle kanten uit. Het biedt perspectieven. Iedereen die zogeheten leerlingstelsel. Als zij het gezellendiploma halen, beschikken zij meteen over het vakpraktijkdiploma en dit betekent dat zij zich als zelf standig ondernemer kunnen vestigen. Andere cijfers die Van Zuylen geeft: in 1979 waren er 420 werkgevers in de schoenma kerbranche met 900 perso neelsleden. In 1980 was er sprake van 460 werkgevers met 1100 werknemers. Een be wijs, volgens Van Zuylen, dat er muziek zit in het vak. KLAAS SNIJDER AMERSFOORT Ons sociale zekerheidsstelsel, waarin iedereen een mini- mum-inkomen wordt ge garandeerd, waarin werk nemers zich kunnen ver zekeren tegen nadelige gevolgen van bepaalde so ciale omstandigheden, waarin de uitkeringen de lonen volgen, waarin sala rissen van ambtenaren en trendvolgers de lonen in het bedrijfsleven volgen en dus ook de daar ge maakte cao-afspraken; dat stelsel nu, staat op de tocht. Er wordt toch al een jaar of tien over gepraat dat het fout gaat, maar nu lijkt dan de tijd gekomen, dat er onverbidde lijk wordt ingegrepen. Eerst nog voorzichtig, later wellicht diepgaander. Ontkoppeling van lonen in het bedrijfsleven en ambtenaren salarissen, loslaten van het trendbeleid, een basisuitke ring, loslaten van de koppeling tussen lonen en uitkeringen en - met dit alles verband hou dend een algehele loonstop, geen prijscompensatie per 1 juli, het zijn allemaal zaken die volop in discussie zijn. Verzekeringen Eerst even in het kort de ver zekeringen en regelingen waaruit onze sociale zekerheid is opgebouwd. Daar zijn de volksverzekeringen Algemene Ouderdoms Wet (AOW), Alge mene Weduwen- en Wezen wet (AWW), Algemene Ar beidsongeschiktsheids Wet (AAW), Algemene Wet Bijzon dere Ziektekosten (AWBZ) en de gewijzigde Algemene Kin derbijslag Wet (AKW). De pre mies worden geïnd door de be lastingdienst. In sommige van deze verzekeringen dragen werkgevers en-of werknemers bij in een deel van de premie. Dan zijn er de werknemers verzekeringen Ziektewet, Wet op de Arbeidsongeschikheids- verzekering (WAO), Werk loosheidswet (WW) en Zieken fondswet (ZW). De premies waarin werkgevers en werk nemers samen bijdragen wor den geïnd door de bedrijfsve renigingen. Om het beeld compleet te maken dienen nog te worden vermeld de pen sioenverzekering, regelingen voor het overheidspersoneel en als sluitstuk, ofwel basis voorziening de Algemene Bij stands Wet (ABW) en de Wet Werkloosheids Voorziening (WWV). En dan hebben we het nog niet eens over de on overzichtelijke en dure uitvoe ring van al deze wetten en re gelingen waaraan Raden van Arbeid, bedrijfsverenigingen, ziekenfondsen en gemeentelij ke sociale diensten te pas ko men. Het is al in alle toonaarden be schreven, dat die zekerheden teveel gaan kosten. Deze col lectieve uitgaven stijgen veel sterker dan het nationaal in komen. Een nieuw probleem dat echter opdoemt en waar mee met name ook de vakbe weging te maken krijgt is de kwestie van solidariteit. In hoeverre blijft het slinkende aantal actieven bereid middels inkomensmatiging en verho ging van premies bij te dragen aan het inkomen van de niet- actieven? Met andere woor den: wanneer breekt het mo ment aan dat lonen en uitke ringen moeten worden ont koppeld? Een tweede vraag die beant woord moet worden is in hoe verre de koppeling tussen ambtenarensalarissen en inko mens in het particuliere be drijfsleven kan blijven voort bestaan zonder dat de kassa op tilt gaat staan. Waar eindigt het trendbeleid? In het gistermorgen bereikte compromis om 3,4 miljard gulden te bezuinigen, is min of meer het antwoord op de eer ste vraag vervat: door verho ging van WW- en ZW-premie kan de koppeling tussen lonen en uitkeringen (voorlopig) ge handhaafd worden. Den Uyl zei eerder iets dergelijks in het kader van zijn Ziektewetplan nen. Maar hoe samenhangend en beleidsmatig zijn dergelijke maatregelen nu? Als premie verhoging alleen op rekening van de werknemers zou ko men en dus de lasten voor de bedrijven niet verder zou ver zwaren, dan nog is het een noodverband. Daarvoor zijn de sociale voorzieningen een te groot aarldeel in de samenstel ling van de arbeidskosten gaan het principe „klaar terwijl U, handig is met zijn handen, die wacht". Volgens Rijk van Zuylen (60), de Osdorpse spreekbuis van de. Stichting VAVOS („Ik heb zelf tien zaken gehad: ik be kleed nu zeventien functies binnen de schoenmakerij, van voorlichter tot cao-onderdhan- delaar aan werkgeverszijde") zijn quick-servicezaken de pest voor wat er nog van het oude vak is overgebleven. „Die Mister Minit-zaken wer- een beetje kien is en die ijve rig wil zijn kan schoenmaker worden. Tot aan z'n pensioen. Zolang er hog kinderen met voetjes geboren worden is er werk in de schoenmakerij". Dat het echt goed gaat met de schoenmakerij illustreert hij met cijfers. In 1973 volgden 15 jongeren de opleiding tot schoenmaker. Dit jaar is dat aantal gestegen tot 180. Onge veer de helft hiervan zit in het 'IS tnerikaanse koperonderneming in moeilijkheden .HULP YORK Phelps Dodge I; Spre« poration, de op één na 10 u., ntste koperproducent in de 0.30 u enigde Staten, zal op 17 Trfj 1 vrijwel al haar bedrijven e n ten tot tenminste 1 juni. besluit is genomen wegens y. 18.45 geringe vraag in de VS en ng bil lage niveau van de koper- 30 "jj zen. De onderneming heeft lg aten weten 3800 werkne- s te zullen ontslaan. bedrijven van Phelps Dod- !est>evinden z*cb 'n de staten Tei' zona en Nieuw Mexico. Het uit heeft betrekking op mijnen en ertsverrijkings- (kanto allaties en op drie van de i oo"u smelterijen van de onder- 'sticifmg- Ips Dodge produceert on- •-» of. normale omstandigheden w'ma SVeer 320.000 ton per jaar, maar sinds het begin van dit jaar werd nog maar tachtig procent van de produktiecapa- citeit benut. De totale produk- tiecapaciteit van de Ameri kaanse koperindustrie be draagt 1,63 miljoen ton per jaar. Phelps Dodge boekte vorig jaar nog een winst van 69 mil joen dollar bij een omzet van 1,44 miljard dollar, maar dit jaar zijn de resultaten door verschillende oorzaken aan zienlijk verslechterd. Volgens de topman van het concern, George B. Munroe, liggen de koperprijzen op het ogenblik, na correctie voor de inflatie, op het laagste niveau van de afgelopen dertig jaar. De Ame rikaanse producenten krijgen van hun afnemers slechts ze ventig dollarcent per pound, terwijl de produktiekosten tus sen 85 dollarcent en één dollar liggen. Ook de andere koperonderne mingen in de VS hebben met moeilijkheden te kampen. Vol gens deskundigen is de belang rijkste oorzaak het hoge pro- duktieniveau in Zuidameri- kaanse en Afrikaanse koper- producerende landen als Peru, Chili, Zambia en Zaire. Daar is nu bijgekomen dat de koers van het pond sterling sterk is gedaald onder invloed van de Falkland-crisis. Aange zien een groot deel van de wereldkoperproduktie wordt verhandeld op de Londense metaalbeurs tegen betaling in ponden, heeft dit tot gevolg dat Amerikaanse afnemers in Londen meer koper voor hun dollars kunnen krijgen. Zo is het zeiden wij op de bank. En van ons kunt u rekenen op een be trouwbaar advies, waar u geen spijt van zult hebben... Oók goed om geld te lenen, vormen. Toen in het midden van de jaren zeventig de pre mies nauwelijks stegen zei ex- premier Biesheuvel daar al eens van: „een structurele maatregel is het niet; het is een noodverband dat het oor zakelijke kwaad niet weg neemt". Niet lang daarvoor hadden twee medewerkers van het Centraal Plan Bureau, Bakho ven en Ypma, in een gerucht makend rapport berekend, dat Nederland toen al met de so ciale uitkeringen tot het hoog ste niveau in Europa was op geklommen. We zijn nu zes jaar verder en er lijkt nu nog maar één mechanisme in staat het zichzelf voortbewegende mechaniek van de sociale ze kerheid te stoppen: de wal die het schip gaat keren. Goed, er is wel iets gebeurd. Ex-minis ter Veldkamp heeft de op zich al geldverslindende opdracht tot codificatie van de sociale verzekering afgerond, de on doorzichtigheid en kostenop- drijvende faktoren staan nu op een rijtje, er is wat gedaan aan de kinderbijslag al is het einde op dit terrein nog lang niet in zicht Vicieuze cirkel Maar de vicieuze cirkel, zoals de Nijmeegse hoogleraar Dou- ben ons sociale stelsel eens noemde is niet doorbroken. En zo blijft bij hoge loonkosten de werkloosheid toenemen, moet de WW-remie omhoog, iaagt dit de arbeidskosten omhoog en groeit hierdoor de werk loosheid. Prof.Nieuwenburg, kroonlid van de SER en de Sociale Ze- kerings Raad ging in januari in een vraaggesprek met deze krant nog een stap verder: te veel van wat we met zijn allen verdienen wordt in beslag ge nomen door de overheid (col lectieve uitgaven). „De men sen zijn niet meer bereid dat te betalen". Hij droeg ook een paar oplos singen aan: de ontkoppeling van ambtenarensalarissen en lonen in het bedrijfsleven en koppeling van de uitkeringen aan de ambtenarensalarissen. Dus ontkoppeling van lonen en uitkeringen. Dat leidt ons direkt naar een van de groot ste struikelblokken in de be zuinigingsslag: de koppelings mechanismen in onze sociale zekerheid. De ambtenarensa larissen en die van de trend volgers (kwartaire sector) zijn gekoppeld aan de „particulie re" lonen. Zij volgen de loon ontwikkeling in het bedrijfsle ven. CAO-afspraken werken dus door naar ambtenaren en .trendvolgers. En nu ontstaat het beeld wanneer je appels en peren met elkaar gaat men gen: loonafspraken die zijn ge maakt op grond van de moge lijkheden in de marktsector gelden ook voor inkomens in de collectieve sector. Nog duidelijker geldt dit beeld voor de koppeling van de so ciale uitkeringen aan de lonen. Loonsverhogingen die door produktie worden verdiend werken door in de uitkerin gen, die echter door sociale premies en belastinggelden worden bekostigd. Geest uit* de fles De achtereenvolgende kabi netten hebben ook wel gezien dat hiermee de geest uit de fles dreigde te raken en zij vonden het daarom zaak de cao-af spraken binnen de perken te houden. Gevolg: de ene loon maatregel na de andere. De loonmaatregel als middel om de collectieve uitgaven in be dwang te houden. De vakbon den willen hier vanaf. Zij wil len de vrijheid hebben binnen bedrijfstakken of bedrijven loonafspraken te maken, af spraken die zijn toegesneden op de eigen mogelijkheden. En zij willen voor hun achterban redden wat nog te redden valt. Zo is ook het conflict tussen bouwbond en industriebond FNV en de FNV-ambtenaren- bond Abva-Kabo interessant. Beide eerste willen het trend beleid op de helling zetten. De afgetreden Abva-Kabo-voor- zitter Dutman zei hier wel van, dat „wie aan de trend komt een gat in zijn eigen ach terzak knipt", maar dat zal al leen kunnen wanneer de amb tenaren in plaats van trend volgers trendsetters worden. Ontkoppeling van de ambte narensalarissen kan evenwel ook inhouden, dat de overheid die een kwart van alle werknemers in dienst heeft een zelfstandig inkomensbe leid gaat voeren, wat ook een stuk stagnatie op de arbeids markt kan opheffen. Trou wens, wat voor tussenoplossin gen worden er in politiek Den Haag al niet aangedragen, zoals koppeling-op-afstand. Netto-netto Naast deze twee grote koppe lingen kent onze sociale zeker heid het fenomeen van de net to-netto-koppeling. De netto uitkering is gelijkgesteld aan het netto minimumloon. Socia le epremies en belasting erbij optellend resulteert dan de bruto-uitkering. In het ver lengde hiervan is er een bruto- koppelingsmechanisme voor uitkeringen boven het mini mum. Bruto-uitkering minus Rremies en belasting resulteert ier in de netto-uitkering. De sociale uitkeringen worden elk halfjaar aangepast.4 Al deze mechanismen verster ken zichzelf. Toeslagen in de bouw-cao ter verbetering van de rechtspositie levert de bouwvakkers niets meer in het handje op, maar andere in komenstrekkers wel. Of neemt het voorbeeld van de Ziektewet. Als de ziektewet- premie zelf zou dalen zou het wettelijk minimumloon stij gen. Gevolg: ook de minimum uitkeringen stijgen en ook de WW-, WAO- en AAW-uitke- ringen. De laatste, omdat hier weer een andere koppeling geldt: die aan het laatst ver diende inkomen binnen een bepaalde bedrijfstak. De gevol gen hiervan voor werknemers, maar vooral voor werkgevers laten zich raden. Lastenver zwaring. Want dat is ook een aan alle koppelingen inherent verschijnsel geworden: het af wentelingsmechanisme. Waar de werknemers meer moesten opbrengen voor de sociale ze kerheid werd dit voor een groot deel doorgesluisd naar de bedrijven zelf. Gevolg, zoals Douben het al zei: hogere ar beidskosten, grotere werkloos heid. Trouwens, wie de hogere pre mies ook betaalt, werknemer of werkgever, aan de totale collectieve last doet het niets af. De last moet immers wor den opgebracht. Hoeven de werkgevers er niet onder te lijden dan moeten de werkne mers het wel in de vorm van minder koopkracht. En wat dat weer betekent voor het ko pen van produkten en dus voor de werkgelegenheid is ook zonder glazen bol te voor spellen. Meer dan eenderde van het nationale inkomen, dat wat we met zijn allen verdienen, gaat naar de sociale zekerheid. Het financieringstekort bedraagt tussen de 8 en 10 procent van datzelfde nationale inkomen en 95 procent van alles wat we verdienen gaat zonder meer op aan arbeidskosten. Het lijkt er niet op. dat welk kabinet dan ook met een beetje pre mieverhoging hier, of premie verhoging daar, het zgn. zich zelf voedende inkomenscircuit kan omzeilen. Niet voor niets gaan ook bij politici steeds meer stemmen op voor het op de helling zet ten van ons stelsel van sociale zekerheid, zonder dat daarbij overigens de grondslag wordt aangetast. Wat was dat ook al weer. Iedereen een bepaald minimum aan levensonder houd garanderen. Het al of niet handhaven van koppe lingsmechanismen wordt een van de zwaarste kluiven die regeerders, sociale partners, werknemers en uitkerings trekkers in de naaste toekomst toegeworpen krijgen. WILLEM FRANSSEN LODSE COURANT ZATERDAG 10 APRIL 1982 PAGINA 15 I yiTERDAM De NV Deli-Maatschappij heeft de winst vorig ir met ca. 13 pet zien stijgen van 9,25 min tot 10,44 min. De' izet daalde met bijna 5 pet tot rond de 1.700 min, zo heeft de latschappij bekendgemaakt omzet nam met name af door een lagere omzet in de produk- ihandel. In de houtsector boekte Deli een groter verlies dan in 30. Hiertegenover stonden betere resultaten van de tabakshan- 1 en een belangrijke stijging van de winst in de produktenhan- danks hogere rentelasten steeg het bedrijfsresultaat met 34 pet ruim ƒ31 min (1980: ruim 23 min). Door bijzondere lasten n per saldo ca. 2 min en een toeneming van het aandeel van rden, bleef de stijging van de nettowinst beperkt tot ca. 13 pet. ior 1982 verwacht de directie een ongeveer gelijke winst on- [ïks een nog moeilijk eerste halfjaar. Het verlies in de houtsec- zal dit jaar nog niet weggewerkt kunnen worden. In de tabak- produktenhandel worden voorlopig voor 1982 goede resultaten rwacht. Eerder werd voorgesteld het dividend te verhogen van naar 8,60 per gewoon aandeel van 75 nominaal. ROTTERDAM Slavenburg's Bank heeft 1981 afgesloten met een zuivere winst van iets meer dan 1 min tegen f 12,9 min in 1980. De winst voor voorzie ningen en belastingen daalde van 88,9 min naar 83,6 min. Hieruit wordt aan de voorziening algemene risico's 79 min (1980: 66 min) toegevoegd en aan de voorziening voor belastingen 3,6 min 10 min). Hoewel het nog niet mogelijk is een exac te uitspraak over de gang van zaken in 1982 te doen, heeft de raad van bestuur het vertrouwen, dat door de uitbreiding van de commerciële activiteiten, de sa menwerking met de Franse grootaandeel houder Crédit Lyonnais en de versterking van de financiële basis, de bruto baten een stijging zullen vertonen. Voorts zal naar verwachting de verbeterde effiency bin nen het bedrijf een gunstige uitwerking hebben op de kostenontwikkeling. Vol gens het bestuur zal er echter rekening mee moeten worden gehouden dat het be drijfsresultaat ook dit jaar gedeeltelijk aan de voorziening algemene risico's en ge deeltelijk aan de reserves zal worden toe gevoegd. Wat de iets verdere toekomst betreft is de raad van bestuur optimistisch over het herstel van de nettoresultaten. De voorziening algemene risico's werd, op grond van een door de aandeelhouders vergadering in november vorig jaar ver strekte machtiging, extra versterkt door overboeking van bijna 125 min van de reserves naar deze voorziening. Tegelijkertijd werd het kapitaal door een aandelenemissie a pari met 160 min ver hoogd. Deze emissie werd volledig bij Cré dit Lyonnais geplaatst. Eind 1981 stelde Crédit Lyonnais voorts een achtergestelde lening van 100 min tegen gunstige voor waarden ter beschikking om de financiële basis van de bank nog verder te verster ken. Per saldo steeg het garantievermogen van Slavenburg vorig jaar met 142,6 min tot ƒ659 min, na toevoeging van de winst over 1981 aan de reserves. Het balansto taal bedroeg eind 1981 onveranderd 10,7 miljard. DIEMEN De directie van de accufabriek Acifit Nederland in Diemen heeft met de vakbonden een volledig akkoord be reikt over de beëindiging van de produktie. Voor het betrok ken 92 man sterke personeel is een afvloeiingsregeling over eengekomen en een sociaal plan opgesteld, zo heeft Acifit la ten weten. Eigenaar van de fabriek in Diemen is het Franse concern Compagnie Générale d'Electrique. De Franse eigenaren gaan de Nederlandse vestiging sluiten vanwege de slechte rentabi liteit. In 1980 leed Acifit een verlies van 860.000 en in 1981 een verlies van 500.000. Acifit maakte in Diemen accu's die bestemd waren voor de Nederlandse markt. De Fransen willen nu een verkooppunt oprichten, op een nader te bepalen plaats, waarbij de merk naam Acifit zal worden voortgezet.

Historische Kranten, Erfgoed Leiden en Omstreken

Leidse Courant | 1982 | | pagina 15