Audio-apparatuur: steeds meer computer met geluid amatönfls STRAKKER EN KLEINER OF VERFIJND LICHTORGELTJE APRIL 1982 PAGINA 9 Ook de kleinste winkel in geluids apparatuur heeft de grootste stereo toren in voorraad en etaleert die in alle glimmende glorie. Daarnaast heeft diezelfde winkel een muis kleine stereotoren die hetzelfde presteert, maar met minder oplich tende meters, toeters en bellen. Tij dens de jongste audio- en video- beurs „Son Image" in Parijs was het grootste nieuws de Compact Disc die eind van dit jaar, zoals eer der gemeld, wereldwijd wordt geïntroduceerd. Getoond werden modellen van verschillende mer ken, doorgaans achter glas of ach ter dranghekjes met het verzoek niets aan te raken. Ander groot nieuws, zo compact gebracht, was er niet te vinden. Wel werd een verschuiving zichtbaar die twee richtingen uit wil. Alsof de fabri kanten van geluidsapparatuur niet meer weten op welke markt zij moeten mikken: die van de mu ziekliefhebber pur sang, of van de' klant die zich voornamelijk voor het fenomeen geluidsweergave, het apparaat, interesseert. Voor beide categorieën geldt echter, dat het bedieningscomfort en de werking van de respectieve apparaten is af geleid van de computertechniek. De apparatuur van de komende ja ren is kleiner en compacter, de meeste functies gebeuren automa tisch en de afstandsbediening neemt toe. Elk apparaat dat geluid weergeeft radio (tuner), band- of cassette recorder, draaitafel, zelfs de luid sprekerbehuizing heeft nauwe lijks nog iets te maken met het oor spronkelijke principe: maak een onhoorbaar signaal hoorbaar. De radio is een tuner(versterker) ge worden, waarin als vanouds nog wel een onhoorbaar signaal uit de lucht wordt geplukt en vervolgens dies meer zij, worden niet meer ge maakt. Nog maar enkele jaren ge leden kon men redelijk blindvaren op de vuistregel: als in de winkel de knoppen bij aanraking al op de grond vallen, dan zal de rest er ook Die vuistregel gaat niet meer op. De meeste knoppen naar oud re cept zijn vervangen door een tip- toets met een relais achter de front plaat van het desbetreffende appa raat. Men behoeft die toets nog maar licht aan te raken en alles ge beurt verder vanzelf. Waardoor de kans op beschadiging tot een mini mum is beperkt. Computertechniek heeft de handbediening overgeno men, het gaat er nu voornamelijk om hoeveel computerwerk de fa brikant in zijn apparaat wil stop pen. Met op de achtergrond de vraag: hoe amusant is dit alles voor de gebruiker, hoe houden we hem of haar in permanente staat van bewondering. Maar ook: hoe elimi neren we alle storende bijwerkin gen, om een zo fraai mogelijke ge luidsweergave te bereiken. Radio Centraal in vrijwel elke huiskamer met geluidsapparatuur staat thans de versterker, die verscheidene soorten van onhoorbare signalen hoorbaar moet kunnen maken. Deze versterker (amplifier) is daar voor uitgerust met een groot aantal (stereo) ingangen: voor band- en/of cassetterecorders, voor platenspeler en voor de tuner, het ontvanger- deel uit de oude radio en overige mogelijkheden. Op sommige tuners (dus nog steeds het meest radio-achtige apparaat uit de hele audioketen) ontbreekt al de conventionele afstemknop. Met twee toetsen (voor links- en rechtsaf op de zenderschaal) zoekt een microcomputer „de volgende" zender op, in de meeste moderne apparaten een vooraf geselecteerde. Met LED's, lichtgevoelige dioden de groene en/of rode kleine lampjes in streepvorm worden zaken zichtbaar gemaakt als mono, stereo, (veld)sterkte van de zender en de meest nauwkeurige afstem ming; waar het apparaat overigens zelf voor zorgt. bare, dus audio-gebied. Enige tijd is discussie ontstaan over de vraag of men die knop wel moest gebrui ken; uiteindelijk is men het wel eens geworden: wel degelijk ge bruiken, indien aanwezig. Cassetterecorder Ten opzichte van de bandrecorder heeft de cassetterecorder het al ja ren geleden op punten gewonnen. Het zwakste onderdeel van deze re corder, het aandrijfmotortje dat be last door band transport tóch op een constante snelheid moest draaien, werd van meet af aan grondig aan gepakt. Afwijkingen in draaisnel heid kunnen alleen nog maar door nauwkeurige meetinstrumenten worden aangetoond, voor het oor is er niets meer aan de hand. Het aandrijfmechanisme werd verdeeld over meer motoren, voor normaal bandtransport en versneld spoelen. De bandruis wordt (al dan niet Dolby) stevig onderdrukt, de VU- meters worden in toenemende mate vervangen door LED's, de op lichtende streeplampjes, die nog sneller en dus nauwkeuriger het opnameniveau aangeven. Zoals gezegd: er bestaan geen slech te cassetterecorders meer, ook niet wanneer één motortje voor alle functies moet (op)draaien. Wan neer men de prijsverschillen be kijkt, komt men uit op verschillen in extra mogelijkheden, conventio nele druktoetsen en tiptoetsen. Me chanisch en meetbaar zullen de dure cassetterecorders ongetwijfeld verschillend zijn van de goedkope. Het wordt echter de vraag, of de verschillen voor de gebruiker nog wel interessant zijn; zelfs de goed koopste cassetterecorder van een goed merk zal jarenlang zijn werk onberispelijk doen. Recorders die ongeschikt zijn voor opname op metaal-banden worden thans niet meer gemaakt. Overigens blijkt op dit gebied mis verstand te bestaan; de meest een voudige recorder kan metaalban den wél weergeven; alleen de op name is voorbehouden aan recor ders met metaal-schakeling. Bandrecorder Bandjes Het element van de toekomst: een laser die putjes aftast. tot waarneembaar geluid wordt versterkt. Maar als dit gegeven in vroegere jaren hoofdzaak was, dan is dat nu bijzaak geworden. Hoofd zaak werd: wat doen we met dat hoorbare geluid, zou je dat niet zichtbaar kunnen maken. Leuker, mooier en nauwkeuriger. Geluid kan al tientallen jaren in handen van de technicus zichtbaar worden gemaakt op het beeld schermpje van de psciloscoop. Ver scheidene apparaten doen dat nu ook in de huiskamer en de gebrui ker vindt het mooi, gefascineerd door het wonder van de techniek. Hoewel de geluidskwaliteit in de verscheidene apparaten nog steeds alleen maar toeneemt, lijkt het oog dat ook wat wil, maar steeds méér het te winnen van het oor. Tot op zekere hoogte. De meeste fa brikanten spelen in op de behoefte aan versiering die zij aanvankelijk zelf hebben geschapen. Zij zorgen voqr twinkelende apparatuur met zoveel knoppen en oplichtende me- - ters, dat het deel waar het in feite om zou moeten gaan, lekker luiste ren, bijna een bijzaak is geworden. Anderzijds is een vrijwel tegen overgestelde gang van zaken waar neembaar binnen het produktie- proces vah dezelfde fabrikant: strak, klein en eenvoudig, gericht op een perfecte geluidsweergave met een minimum aan handelingen en plaatsruimte. Versterker Voor zover de moderne versterker nog niet is gekoppeld aan een tuner samen in één huis heten ze in goed Nederlands „receiver" is die versterker het krachtige hart van alle geluidsapparatuur. Er zit nog steeds een volumerege laar op, met keuzeknoppen voor het apparaat waarvan het geluid (signaal) moet worden versterkt. Men vindt een balansknop, knop pen voor hoog-laag-regeling en een „contour-knop", waaraan ook an dere benamingen worden gegeven. Deze knop wordt gebruikt wanneer muziek heel zacht moet worden weergegeven. Omdat het oor bij zachte passages voor de hoogste en laagste tonen minder gevoelig is, worden die „contour"-tonen iets meer versterkt en krijgt men ook bij zachte muziek een „recht" ge luidsbeeld van het hele orkest. Sommige moderne versterkers zijn uitgerust met een knop voor een nieuw filtersysteem, waarvoor ver schillende benamingen worden ge bruikt, zoals „subsonic"-filter. Door deze knop te gebruiken worden heel lage, voor het oor niet waar neembare tonen in de versterker tegengehouden die wel (veel) ver mogen vragen en alleen van nega tieve invloed zijn op het wel hoor- Het oude normaal-bandje, dat een spoor van bruin poeder achterliet, met alle ellende van dien, wordt niet meer gemaakt, al lijkt de soort „drie voor een tientje" er nog sterk op. Tot voor kort kon men nog dui delijk verschil horen in bandkwali teit: ferro, ferrochroom (bias-nor mal, EQ 120 ms) chroom en metal (bias-high, EQ 70 ms) en variaties daarop. Dat verschil wordt kleiner. Afhankelijk van het merk kan een modern chroombandje voor het oor even goed zijn (of lijken) als een metaalbandje. Verschillen zijn er wel in het mechanische gedeelte van de cassette en het gebruikte materiaal voor de behuizing, met name tegen statische ladingen. Een duur bandje hoeft niet met alle geweld beter te zijn dan een goed koper; zelfs een normaal-bandje le vert tegenwoordig al uitstekende prestaties; uiterlijk, suggestie en persoonlijke affiniteit met een be paald merk doen wonderen. De fabrikanten zijn massaal in de strijd gegaan tegen vervuiling van de koppen door poederafgifte; in middels praktisch te verwaarlozen. Alleen wanneer men muziek wil opnemen waarin de hoogste en de laagste tonen een belangrijke rol spelen, is de aanschaf van een duurdere bandsoort de moeite waard. Het gebruikte materiaal is van minder belang geworden dan de manier waarop men ermee om springt. En ook daar hebben de fa brikanten van de recorders al reke ning mee gehouden; het bedie ningscomfort sluit fouten bij opna men al grotendeels uit. Dat de bandsoort een minder belangrijke rol is gaan spelen bewijst onder meer een nieuw Frans merk „OK Pirate" met cobalt als ger. In de stand „normaal' gen de drie relatief goedkope band soorten een uitstekende weergave. Platenspelers werd en wordt beweerd. De consu- Opvallend bij de nieuwste platen- ment zou steeds meer de voorkeur geven aan de cas setterecorder bo ven dat bakbeest van een bandre corder, die boven dien moeilijker in het gebruik zou zijn. Discussie blijft mogelijk. De verkoopcijfers wijzen uit, dat de cassetterecorder talloze malen va ker wordt ver kocht dan de bandrecorder. Niettemin blijft de bandrecorder, die overigens steeds kleiner wordt, in produktie zolang de vraag ernaar blijft bestaan en brengen de fabri kanten de laatste snufjes aan: tip- toetsbediening, een nog meer pre cies zoeksysteem, gemakkelijkere bandinleg, digitale spelers is de opkomst van de tan aflezing in plaats van het oude tel- genüale arm, die steeds loodrecht werk, geruisloos bandtransport. En °P ëroe^ meeloopt, zonder fout- een kwalitatief perfecte weergave, hoek; door deze arm konden som mige fabrikanten de draaitafel aan- 4» zienlijk kleiner maken. Vrijwel alle fabrikanten van platenspelers heb ben hun duurdere draaitafels van 'Tl Spoelenrecorders blijven in produktie. Maar het bakbeest werd een hand zaam, modern rpachientje. if»./ een dergelijke prijs is ernaar, maar met element levert dit soort draaitafel feilloze prestaties. Zolang de Com pact Disc en zijn afspeler eind dit jaar in de handel nog geen gemeengoed is geworden, zal men het voor topprestaties bij het afspe len van de gebruikelijke LP in dit soort platenspeler moeten zoeken. Kwartsgestuurde motoren leveren opvallend gelijkmatige snelheden van het plateau. Tegen de grootste vijand van de conventionele plaat: stof, hebben sommige fabrikanten keurige oplossingen gevonden, zoals stofkappen die een wezenlijk onderdeel van de draaitafel vor men en er bovendien fraai uitzien. Een fabrikant construeerde een platenspeler met twee tangentiale armen, voor elke plaatkant één, waardoor de gebruiker de plaat niet hoeft om te draaien. Een duur grapje, maar er zijn kennelijk lief hebbers voor. Compact Disc Zoals reeds gemeld kan de muziek liefhebber eind van dit jaar, begin '83, de Compact Disc (CD) en zijn afspeler tegemoet zien. Philips, als uitvinder van de CD. brengt een afspeler uit die horizontaal moet worden opgesteld en een „frontla der", waarin het plaatje verticaal wordt afgespeeld. Het apparaat waarin het plaatje horizontaal wordt geplaatst zal volgens de hui dige mededelingen in de beginjaren 1500 gulden kosten, de frontlader 2000 gulden. De meeste fabrikanten van platen spelers, juist de meest gerenom meerde zoals Dual, kunnen nu hun prototypes al laten zien. Over het Philipssysteem van de CD, over de hele wereld als enige geaccepteerd, wordt niet meer gediscussieerd. Wel gaat iedere fabrikant met de licencies op zak er een eigen weg Philips als uitvinder, met Sony als mede-ontwikkelaar, geeft toe dat de CD geen kans van slagen zou hebben gehad zonder de medewer king van de andere grote fabrikan ten. Maar dezelfde medewerkers van nu zullen binnen enkele jaren de grootste concurrenten worden. Een Japans merk kon in Parijs al een bijzonder fraai model tonen, dat uiterlijk nauwelijks verschilde van een casettespeler. Overigerts introduceren de Japanse fabrikan ten hun Compact Disc dit jaar al leen in eigen land. Pas in de loop van '83 wordt begonnen aan de verovering van de wereldmarkt. Waarbij opgemerkt dat zowel pla ten als afspelers van alle merken afzonderlijk uitwisselbaar zijn; het aantal titels van de CD zal het eer ste jaar beperkt blijven tot enkele honderden, daarna breekt het grote geweld uit, waaronder de conven tionele LP in snel tempo zal kun nen bezwijken. De voordelen van de Compact Disc zijn inmiddels wel bekend: geen beperkingen door mechanische contacten, geen slijtage aan wat bij de conventionele platenspeler maar kon slijten, „eeuwige" levensduur van plaat en afspeler, opvallend verbeterde weergave, geen gerom mel met doekjes en schoonmaak- vloeistoffen, stampvrije afspeler en niet te beschadigen plaat(je). Dat plaatje komt in een handzaam, niet stuk te krijgen doosje dat des gewenst plaats biedt aan een toe lichtend boekwerkje dat 24 pagina's zal kunnen bevatten. Over de afzetmogelijkheden zijn de meningen bij de Philips-top verras send verdeeld. Beweert de ene marktonderzoeker nogal pessimis tisch dat over twee jaar minder dan één procent van de muziekliefheb bers zo'n CD-speler in huis zal heb ben, directeur Philips Nederland, H. van Dijk rekende hoopvoller op tenminste tien procent. Er ontston den levendige weddenschappen. Met name werd vergelijking ge zocht met de komst van de kleu rentelevisie, die maar heel lang zaam het zwart-wit apparaat ver drong. Opvallend is, dat de technici van Philips er nauwelijks rekening mee houden dat de platenbezitter niet zo zit te wachten op iets beters, maar veel meer af wil van kleine, maar mogelijk dagelijkse ergernis sen, veroorzaakt door beschadiging en vervuiling. Ook al is de kwali teitswinst van het geluid op CD meer dan opmerkelijk. Verfijning en verkleining gaan in vrijwel alle audio-componenten sa men. Zijn de luidsprekerboxen nauwelijks voor verbetering vat baar, met behoud van weergave- kwaliteit blijken de boxen veel kleiner te kunnen worden. Sommi ge fabrikanten komen dan ook met draagbare geluidsfabrieken met alle mogelijke componenten, die van de Drentse Hei een concertzaal kunnen maken. Dezelfde appara tuur zal het in de huiskamer uitste kend doen en dezelfde prestaties leveren als zijn veel grotere broers. De neiging tot miniaturisering van alles wat maar kleiner kan heeft zakformaat opgeleverd die aan alle hi-fi-normen voldoet. Met een mi niatuur-koptelefoon is men zelfs op de fiets en tijdens weer en wind van studiokwaliteit verzekerd. De komende Firato, in augustus dit jaar, zal een en ander in Amster dam op grotere schaal dan ooit la ten zien. De bezoeker zal ontdek ken, dat de fabrikanten over de hele wereld het zoeken in klein en plat, met opvallend veel óf opval lend weinig oplichtende frutseltjes. De weergave-kwaliteit zal de uit voering in de concertzaal tot op de drempel benaderen, technisch zijn de grenzen van het weergeven wel ongeveer bereikt, of het nu de meest verfijnde klassieke muziek betreft of de grootst mogelijke rom- De handel De Compact Disc en zijn afspeler spelen op dit moment bij de handel geen actieve rol; pas tijdens de Fi rato in augustus worden bestellin gen geplaatst. Commercieel direc teur J.C. Westdijk van de All-Wa- vegroep: „Ik beschouw de conven tionele LP als een ouderwets raar ding, de zwakste schakel in de hele audioketen. De vraag naar de Com pact Disc als geluidsbron, dus ook voor de omroep en voor overname op cassettes, zal snel groeien; dat zullen de platenhandelaren wel merken. Elk half jaar worden nieu we collecties samengesteld; daaróm denk ik niet, dat de handel opeens met grote hoeveelheden onver koopbare apparatuur blijft zitfen. Wat erin komt, gaat er even snel weer uit en desnoods bestellen we de CD-speler per week, afhankelijk .van de belangstelling. Want als de klant iets van zijn geluidsappara tuur wil vervangen, dan zal dat als eerste zijn platenspeler zijn". FRITS BROMBERG De mini- stereotoren van deze charmante dame mag modern worden genoemd, de grammofoon plaat wordt door de handel beschouwd als een „ouderwets raar ding". „M'n zoon vroeg voor z'n verjaardag om een bandje voor z'n cassette recorder. Maar hij zei niet precies ^tfelke..."

Historische Kranten, Erfgoed Leiden en Omstreken

Leidse Courant | 1982 | | pagina 9