male
nini Wijnen een gelukkige Deen
Annemarie Verstappen
spelenderwijs naar top
OGKWAAL OORZAAK DUIZELINGEN
ZATERDAG 13 MAART IE
„U zet dit
toch niet
in de krant?'
Piet Bosman móet het hebben ge
zien, dat kan niet anders. Heel
Nederland heeft het in elk ge
val gezien, want dank zij de at
tente heren van Studio Sport
werd het incident zeker vijf keer
herhaald, van voor naar achter
en terug. Piet Bosman heeft het
ook gezien, zo gaf hij de volgende
dag toe toen ik hem even belde
om het te vragen. Aanvankelijk
wilde hij niet verder gaan dan te
zeggen dat hij het op de video
had gezien, want iedere zichzelf
respecterende voetballer en
scheidsrechter heeft tegenwoor
dig video en scheidsrechters res
pecteren zich zelf, zonder uitzon
dering. Maar na enig aandringen
was Piet Bosman bereid toe te ge
ven dat hij het ook op het mo
ment suprème wel had gezien.
,,Maar", zegt Piet Bosman, „ik
was zo doornat van die regen
buien dat ik geen verlenging wij
de riskeren. En als ik een penalty
had gegeven was Heracles op 3-1
gekomen en had ik misschien
nóg twee keer een kwartier moe
ten rondlopen in m'n natte pak.
Bovendien, Sparta was toch bé
ter; dat het de volgende ronde be
reikte was volkomen terecht.
En daarom was mijn beslissing
eigenlijk ook wel terecht. Ik heb
er voor gezorgd dat het recht zijn
beloop kreeg. Wat moet je boven
dien met zo'n kluppie als Hera
cles in de halve finales? Het Ne
derlandse voetbal is er toch veel
meer mee gediend dat een eredi
visieclub bij de laatste vier komt
Nu heb je uit de loting Sparta-A%
'67 gekregen. Dat is toch veel
aardiger voor het publiek dan AZ
'67-Heracles? Nee, toen ik die lo
ting hoorde had ik er helemaal
vrede mee".
„Ja, op dat moment zelf ging er
wel even >ets door me heen. Het
was namelijk wel érg duidelijk te
zien dat die Van Tiggelen de bal
met zijn arm wegsloeg. Maar ge
lukkig hebben wij Nederlandse
scheidsrechters niet de reputatie
onfeilbaar te zijn. Daar maak jè
dan op zo'n moment dankbaar
gebruik van. Of ik er vandaag op
mijn werk last van heb gehad7
Nou, dat viel eigenlijk best mee.
Er waren wel wat collega's die
me vroegen of ik het inderdaad
niet had gezien. Als je dan zou
zeggen dat je het niet hebt gezien
geloven ze je natuurlijk niet.
Daarom heb ik de waarheid maar
gezegd, dat ik niet langer in m'n
natte pak wilde blijven lopen.
Dan lacht iedereen en denkt dat
ik een goede grap verkoop. Ik
heb het maar zo gelaten. Je moet
er natuurlijk niet bij zeggen dat
zo'n beslissing wordt ingegeven
door het belang van het Neder
landse voetbal. Dat gelooft na
tuurlijk niemand".
„Maar nu u er zo nadrukkelijk
naar vraagt wil ik tegenover u
wel toegeven dat ik liever Sparta
in de halve finales zag. Tenslotte
is mijn zwager al zó lang suppor
ter van Sparta en het ging de
laatste tijd ook niet zo best met de
club. Bovendien heb iktoen ik
aan het carnavallen was in Geul-
Ie Barry Hughes ontmoet. Een
geweldige man is dat, een onge
looflijk gevoel voor humor. Op
een bepaald moment had ik. in
een bepaald etablissement zoveel
gedronken dat ik toen ik samen
met Barry die tent verliet bijna
van de stoep af viel. Barry greep
me toen bij m'n arm en dat be
spaarde me een tuimeling. Toen
heb ik tegen hem gezegd: Barry,
als er ooit nog eens iets is dat ik
voor jou kan doen moet je het
maar zeggen
„Toen ik door de scheidsrechters-
commissie voor Sparta-Heracles
werd aangewezen moest ik met
een denken aan dat voorval in
Geulle en ik nam me toen ik
naar Rotterdam reed voor om
Barry een wederdienst te bewij
zen. Welnu, dat heb ik dan ge
daan, we staan weer quitte. Dp
volgende keer zal ik zo'n hands
bal dan ook gewoon weer hono
reren met een strafschop. Al ge
beurt het ook drie keer tegen
Sparta. Daar zal ik dan geen
moeite meer mee hebben. Je
moet tenslotte onder een bepaal
de affaire eens een streep zetten.
Overigens, toen ik woensdag
avond laat Spangen verliet,
schoot Barry me nog even aan.
Hij vroeg me m 'n adres en zei da:
ie me binnenkort z'n langspeel
plaat zou toesturen. Kijk, dat
vind ik nou geweldig. Voor wat
hoort wat".
„Alleen moet Barry nu natuurlijk
niet denken dat ik me met die
langspeelplaat laat compromitte
ren. Deze vriendendienst heb ik
bereid, een streep er onder. Ik
hoop dat de scheidsrechteiscom-
missie me aanwijst voor één van
die wedstrijden tussen Sparta en
AZ '67. Dan zal ik bewijzen dat ik
weer de 'echte' Piet Bosman ben.
Zonder aanziens des persoons zal
ik dan mijn beslissingen nemen.
Ik blijf Barry een warm hart toe
dragen, ik blijf al zijn grammo
foonplaten draaien, mijn kinde
ren zijn er ook dol op, maar nie
mand moet denken dat ik zoiets
nóg een keer doe. Hoewel, je hebt
natuurlijk wel rekening te hou
den met het belang van het Ne
derlands voetbal. Maar, u gaat
dit wat ik nu zeg toch niet in de
krant zetten? Nee? Fijn, daar re
ken ik dan op. Wellicht dat ik
ooit nog eens iets voor u kan
doen
TINUS L. BUYS
I HAAG/VEJLE Op de
avond van vrijdag 26 fe-
ari jl. werd de toevallige
oluisteraar opgeschrikt
het bericht dat Tini Wij-
aan de monitor lag. De
biljartkampioen was tij-
s de Europese titelstrijd
er kader 71/2 in het
emburgse Dudelange on-
geworden en naar de in-
ive-care-afdeling van het
tselijk ziekenhuis ge-
ht. Een dag later maakte
chrik plaats voor intense
lazing. In een radiosport-
ramma bracht de fluiste-
e stem van de commenta-
een rechtstreeks verslag
het EK en wie liet hij
al weer keurig aan stoot
Tini Wijnen! Deze bleek
zoals al eens eerder, in
i tijdens het Europees
pioenschap pentathlon in
irsfoort, getroffen te zijn
een hartaanval. Overver-
idheid bleek de boosdoe-
partij van zijn wederopstan-
werd het de tot Deen genatu-
erde Nederlander nog wel en-
malen zwart voor de ogen,
door hij vier beurten moest la-
open, maar hij zette door. En
st van de tijdelijke angst ern-
liek te zijn, sloot Tini Wijnen
!uropees titeltoernooi als vier-
in de in totaal acht deelnemers
in afgelopen weekeinde dook
Dk weer op in het EK 47/1 in
rn (Zwi). Een terugslag was
■mijdelijk en hij eindigde als
ide. Zijn tegenstanders staken
ontzag en bewondering voor
imiddels 51-jarige Deen niet
r stoelen of banken. Maar wel-
isico's nam Wijnen en hadden
biters hem niet moeten advi-
i of verplichten de strijd te sta-
toen hij duizelig werd?
Wijnen, weer terug in zijn hui
woonplaats Vejle te Denemar-
meent van niet. „De artsen
len me goed onderzocht en van
mocht ik spelen. Het blijkt aan
ogen te liggen en daarom ga ik
in Denemarken binnenkort
een specialist. Ik draag tegen-
Jjdig wel een bril, maar niet tij-
Ihet biljarten".
'achter
ij' Martinus Wijnen in 1930 in
«gen werd geboren, leken de
ipndigheden gunstig voor zijn
Wheid te zijn. Met een bos-
tar als vader en een omgeving
Sin de lucht slechts „verontrei-
n
nigd" was door dennegeur kon de
aanstaande kadrist niet veel gebeu
ren. Maar hij bleek fysiek niet tot
de allersterksten te horen en moest
per dag veel meer glazen melk
drinken dan zijn leeftijdgenoten.
Regelmatig eten en vroeg naar bed
gaan was noodzaak voor hem. Te
gen die achtergrond valt ook te be
grijpen waarom Tini Wijnen geen
echte caféliefhebber kon worden.
Biljarten kon hij ook thuis, maar
om naar de top door te stoten, was
het bezoek aan rokerige drinkgele-
genheden onvermijdelijk. Hij ont
trok zich dan ook niet aan dat
(nood-)lot en ontwikkelde zich tot
een geduchte speler, een biljarter
om het spel, niet zo zeer een echte
vechter.
Toch versloeg hij in 1959 niemand
minder dan de meervoudige
wereldkampioen Piet van de Pol in
het nationaal kampioenschap 47/2,
de discipline waarin Tini Wijnen
zijn enige Europese titel zou beha
len. Bijna een dozijn nationale ere-
klassetitels schreef Wijnen op zijn
naam, waarbij de titel van 1967 in
het 71/2 een echte krachttoer was.
Toen immers moest de neo-Braban-
der met een slotbeurt van 196 ca
ramboles concurrent Hans Vultink
van de eerste plaats afhouden. Dat
lukte, zoals dok de allereerste na
tionale titel pentathlon in zijn bezit
kwam. Toch bleek dat vooral in
zo'n vijfkamp er te veel van de
krachten van de al vroeg griis ge
worden Wijnen werd gevergd.
Tegen de bond
Zijn biljartleven viel niet alleen op
door gezondheidsproblemen, maar
ook door zijn stellingname tegen de
bond. Tini Wijnen kondigde eind
1969 zelfs aan te zullen stoppen met
de wedstrijdsport, omdat er zo wei
nig financiële vergoedingen waren.
Hij wenste loonderving en werd
zelfs een keer geroyeerd toen hij
uit protest weigerde een boete van
25 gulden te betalen. De oplossing
diende zich aan toen „Het Gouden
Klosje" uit Stein een soort uitzend-
fonds in het leven riep. Het kwam
voor Tini Wijnen eigenlijk al te
laat. Om persoonlijke redenen ver
huisde hij in 1971 naar Denemar
ken en daar zit hij nog steeds. En
hij heeft het daar prima naar zijn
zin.
„Zeker", meldt Tini Wijnen in ac
centloos Nederlands. Dat wil zeg
gen, het accent van Brabant waar
hij lange tijd heeft gewoond is niet
verdwenen, maar een Deense tong
val is niet hoorbaar. „Toch spreek
en schrijf ik nu vloeiend Deens",
merkt hij op. „Alleen de eerste
twee jaar was het even wennen. Nu
voel ik me ook Deen en geen Ne
derlander meer. De mentaliteit van
alle Denen is zoals die van de Bra
banders. En het is hier geweldig,
fantastisch. Ik kon pas na zeven
jaar Deen worden en mocht dus
ook als biljarter niet voor dat land
uitkomen. Echter wel met ons
clubteam Vejle BK, waarmee we
drie keer Europees kampioen drie
banden zijn geworden. Vorig jaar
had ik echt zin in een individueel
toernooi en behaalde ik Europees
brons en nu dus een vierde en een
zevende plaats. De vergoedingen
zijn nu ook beter. Ik krijg 150 gul
den daggeld en de halve vliegreis
vergoed".
Bondstrainer
Tini Wijnen was lange tijd trainer
van de Deense biljartbond, maar
gaf anderhalf jaar geleden die
functie op. Daarover zegt hij: „Het
werd te zwaar. Ik moest tweemaal
per maand een weekeinde naar
Kopenhagen en dat ligt hier zo'n
200 kilometer vandaan. De Luxem
burger Grethen volgde mij op. Het
kaderspel is hier niet zo populair,
toch heb ik twaalf redelijke spelers
opgeleid. Ook de topdriebander Pe
ter Thögersen heb ik getraind. Het
werd wel erg gewaardeerd en nog
steeds als Denen goede resultaten
boeken, „rozen" de kranten me. De
dames doen hier voorlopig alleen
nog maar aan kegelbiljart".
Tini Wijnen woont momenteel in
een vrijstaand huis te Vejle en runt
met zijn Deense echtgenote een
restaurant. „Dat restaurant hoort
bij een zeilclub. Biljarten kun je er
niet, maar thuis oefen ik nu nog
steeds twee uur per dag". Tini Wij
nen vindt Vejle een droomplaats.
Gelegen in een dal aan het water,
half omringd door kleine bergen is
het in 1983 ook het decor voor het
WK wielrennen. En dat is goed
voor zijn restaurant, maar ook voor
zijn contacten.
„Ik heb af en toe contact met Hol
land als er hier Europa-Cupvoetbal
is van Vejle BK. Af en toe komt er
een biljartcollega van vroeger
langs. En tweemaal per jaar zie ik
mijn zoon René uit Oss. Hij is ook
een goed biljarter en lid van VDO,
dat in zijn klasse al een paar keer
nationaal kampioen is geweest".
Tini Wijnen is een gelukkige Deen,
met goede en slechte herinnerin
gen aan Nederland. Erg jong was
hij toen men hem reeds de grijze
duif noemde. Nu hij echter de vijf
tig is gepasseerd, ziet hij er niet ou
der uit dan pakweg twaalf jaar ge
leden. In het Deense klimaat lijkt
Tini Wijnen weer enkele jaren te
rug te pakken. De recente paniek
over zijn gezondheid moet wat hem
bétreft dan ook maar gauw worden
vergeten.
HERMAN JANSEN
1MALEN Zo gemakke-
als Annepiarie Verstappen
door het water pleegt
I :t te bewegen, zo moei-
n komt ze uit haar woor-
De zestienjarige zwem-
die afgelopen weekeinde
E?ns de nationale winter-
pioenschappen voor een
^enbarende prestatie zorg-
door de 100 meter vrije
te voltooien in 54,69 se-
Elen, verdient een tien voor
heidenheid. Toch be-
,dt Verstappen met de in
25-meterbad te Zutphen
(aliseerde supertijd inmid-
de derde plaats op de we-
1 'anglijst aller tijden. Het
horende verwaande ge-
i is haar vooralsnog
tmd. Daarom wordt het
hoofdzakelijk gevoerd
trainer Honk Veldman,
1 n het bij Den Bosch gele-
Rosmalen tevens als gast-
f fungeert. Annemarie
tappen luistert op gepaste
>nd mee, knikt zo nu en
instemmend en ant-
j 'dt verlegen met door-
t s niet meer dan enkele
rgrepen op de recht-
ïks aan haar gerichte vra-
Itoppositie is in drie jaar tijd
>ouwd. Op haar negende be-
e ze pas haar eerste zwemdi-
i en op haar dertiende meldde
ïto als lid van onze vereniging
Solar aan", aldus de 52-jarige
nan welhaast verontschuldi-
i „Vergeet daarom niet dat ze
Veel tegelijk te verwerken
129 juli tot en met 8 augustus
rtn in de Ecuadoriaanse haven-
i Guayaquil de wereldkam-
e schappen plaats. Hoewel pas
ijuni na de selectiewedstrijden
>tterdam definitief wordt be-
welke zwemmers en zwem-
I ons land in Zuid-Amerika
t vertegenwoordigen, mag ge
worden aangenomen dat ook
Annemarie Verstappen een
1 wordt gereserveerd. „Dat
i een mijlpaal. Natuurlijk is
e 4,69 een prachtige prestatie,
i niemand weet hoe men zich
nteel in Oost-Duitsland en de
t tigde Staten aan het voorbe-
i is. Wat daar nu weer voor
naar voren komen. Het
gemakkelijk kun-
'at je een Ute Geweniger (de
f uitse grossierde vorig jaar
ober tijdens de EK van Split
lUden medailles, red.) straks
ens meer ziet. Met de in Oost-
1 and gebruikelijke trainings
ten. Voordat je met een zwemster
gaat werken, moet je eerst weten
wat dat meisje zoal in haar mars
heeft. Annemarie komt op vrijwel
alle slagen goed tot zeer goed mee.
Alleen de schoolslag is minder.
Maar dat weet je niet, voordat je
het voldoende hebt uitgeprobeerd.
We hebben bewust, ook in overleg
met haar ouders, voor een brede
opbouw gekozen. Nu hebben we
een keuze gemaakt. Straks in Ecua
dor heeft Annemarie de meeste
kansen op de sprintnummers en de
midden-lange afstanden. Dat wil
echter geenszins zeggen dat ze niet
meer op de vlinder- en wisselslag
zou uitkomen. Misschien zorgt ze
ooit ook nog wel eens voor een
stunt op de rugslag, wie zal het zeg
gen".
Vorig jaar reisde de Nederlandse
zwemequipe zonder al te hoogge-
stelde verwachtingen naar Split,
waar uiteindelijk verrassend goede
resultaten werden geboekt. Hoe
staan de kansen van de volgelingen
van bondscoach Bert Sitters voor
het bijkans onuitspreekbare Guay
aquil1 Veldman: „We zijn duidelijk
weer op de goede weg. Na het stop
pen van Enith Brigitha is het
zwemmen in Nederland door een
diep dal gegaan. De subtop werd
opeens de top en die omschakeling
konden de meesten niet aan. Bij de
heren sleurt een Hans Kroes ver
schillende andere talenten 10 zijn
kielzog mee. Annemarie is er nu in
geslaagd een aantal van haar con
currentes voorbij te streven, maar
die zullen op hun beurt terug wil
len knokken. Zo houden de talen
ten elkaar bezig. Vroeger had een
handjevol zwemmers de hegemo
nie, nu is de top zichtbaar breder.
En getuige de laatste tijden kan ook
internationaal een aardig woordje
worden meegesproken".
De eerste toetssteen voor deze
hoopvolle verwachting zullen de
wereldkampioenschappen in Ecua
dor worden. Voor die tijd vindt in
Bratislava een interland tegen Tsje-
chslowakije plaats en vervolgens
is een drielandenwedstrijd in Enge
land gepland. Op 13 juli vertrekt de
nationale ploeg (Veldman gokt
voorlopig op zestien deelnemers)
richting tropen. „Twee weken trai
ningskamp om te acclimatiseren",
constateert hij. „Dat zal wel nodig
zijn ook. Een dure grap voor de
KNZB. Maar dat iets dergelijks
kan, bewijst dat de zaken weer se
rieus worden aangepakt. En dat ge
beurt alleen wanneer de verwach
tingen hooggespannen zijn. Anders
zou het al bij voorbaat weggegooid
geld zijn". Waarna deze woorden
opnieuw gepaard gaan met een
goedkeurende blik van het meisje,
waar Neerlands hoop wel eens voor
een belangrijk deel op gevestigd
kan gaan worden, Annemarie Ver
stappen. Geen woorden, maar da
den.
DICK KIERS
Tini Wijnen legt geconcentreerd aan voor weer een carambole.
KRACHTTRAINING TABOE VOOR ZWEMSTER
Annemarie Verstappen verdient
een tien voor bescheidenheid.
Voor haar geldt: geen woorden
maar daden.
methoden blijkt steeds weer, dat de
werkelijke toppers het nooit lang
volhouden. Maar natuurlijk is de
achterban groot genoeg".
Wie wel eens foto's van de Oost-
duitse zwemsters onder ogen heeft
gehad, moeten in eerste instantie
de kolossale schouderpartijen van
die meisjes zijn opgevallen. Een lo
gisch gevolg van intensieve kracht
trainingen, 'n aanpak waar Honk
Veldman allerminst een voorstan
der van is. „Hier in Nederland zijn
de meningen over dat thema ver
deeld, maar voor mij hoeft dat be
slist niet. Ik laat Annemarie ook
wel eens met wat gewichtjes
stoeien en we proberen ook wel
eens sommige spierversterkende
oefeningen, maar dat versta ik niet
onder krachttraining in de juiste
betekenis van het woord. Daar be
ginnen we niet aan. Weerzinwek
kend toch wanneer je ziet hoe die
meisjes misvormd wórden. Dat gaat
echt te ver. Met onze methodes blij
ken we ook goede resultaten te
kunnen bereiken. Dus waarom
zouden we dan op krachttraining
overschakelen? Wij besteden meer
aandacht aan de lenigheid. Bij BZV
Solar gaat alles spelenderwijs, door
spekt met zoveel mogelijk afwisse
ling kun je jaren vooruit. En dan
vinden de jongens en meisjes het
leuk, stompt niemand af".
Doeltreffend
Van een wetenschappelijke aanpak
is Veldman niet vies. Hij trok on
langs met Annemarie Verstappen
naar achtereenvolgens Leuven en
Wageningen om zijn succesvolste
pupil aan een tweetal evoluatie-on-
derzoeken te onderwerpen. „Daar
kwamen interessante resultaten uit.
We weten nu precies welke ver
keerde bewegingen Annemarie nog
maakt. Dan pas kun je er doeltref
fend aan gaan werken. Opnieuw,
zonder iets te willen overhaasten".
In vergelijking met de meeste an
deren komt Annemarie Verstappen
per week aan een bescheiden aan
tal trainingsuren. Omdat de blonde
Brabantse momenteel in de eind
examen-klas van de plaatselijke
mavo zit, is ze alleen 's ochtends
in het overdekte zwembad van
Den Bosch aan te treffen, waar ze
gemiddeld zo'n vijf kwartier per
dag haar baantjes trekt. „Eigenlijk
veel te weinig", oppert Veldman.
„Als ze straks van school komt,
gaan we extra hard - voor circa
viermaal per week anderhalf uur
per middag - aan de slag. Daarbij
komen nog per halfjaar zo'n zes tot
zevpn centrale trainingen. Daar
komt Annemarie in contact met de
andere leden van de nationale
ploeg. Hier in de omgeving zitten
we geïsoleerd. Tijdens de trainin
gen zwemt Annemarie samen op
met een aantal oudere jongens, die
haar tijden aardig benaderen, maar
dat is natuurlijk niet ideaal".
Gek verklaard
Het als een hechte twee-eenheid
functionerende duo Verstappen-
Veldman werd een jaar geleden
nog door menigeen voor gek ver
klaard. Tijdens de Nederlandse
kampioenschappen startte Verstap
pen immers op vrijwel alle onder
delen en de criticasters riepen in
koor dat de trainer zijn pupil veel
te veel belastte.
Veldman: „Dat was noodzakelijk
om haar mogelijkheden af te tas
