ieder geval loop ik nu geen
eigen spelers meer in de weg.
l
'ON ARROYO AARDIG GEWEND'BIJ RIJNSBURGSE BOYS:
30RT
LEIDSE COURANT
ZATERDAG 13 MAART 1982 PAGINA 11
'DRHOUT Na een half seizoen Rijns-
j lijkt Ton Arroyo zijn vaste stek in de
;balhoofdmacht van dat Bloemendorp wel
'bben gevonden. De 23-jarige Voorhouter,
San het einde van de vorige voetbaljaar-
g de Overstap van zondagvierdeklasser Fo-
:plte naar potentiële zaterdagtopper Rijns-
;se Boys waagde, was de laatste drie wed-
len in de basisopstelling van het eerste
terug te vinden en gezien de in die duels
jekte resultaten lijkt het niet al te optimis-
h te veronderstellen dat de spitsspeler ook
daag met dat keurkorps (in en tegen Ben-
bm) zal aantreden.
heeft Arroyo er in de
regelmatig aan getwij-
hij ooit wel een vaste
!iou bereiken. Na een
ijdje in het tweede elftal
aantal bankzitbeurten
"jet eerste, werd Arroyo
voor enige tijd naar het
re-team verwezen, omdat
Ifeat felheid miste". Het
waarin de Voorhoutse
m terecht kwam was
Ijk diep, maar gesprek-
Inet trainer Arie Lagen-
tn assistent Cees Pouwiel
en hem er in de winter-
i weer uit. „Op dit mo-
f, weet Ton Arroyo ook,
ik wel aardig gewend in
>urg. Ik heb tenminste
neer het gevoel dat ik in
veld voortdurend eigen
s in de weg loop. Iets
in het begin wel had.
werk. In Rijnsburg is dat al
niet anders."
Toen Ton Arroyo in Rijnsburg
arriveerde („Ik wilde het eens
hogerop proberen en ik zag bij
Riinsburgse Boys wel moge
lijkheden, al wist ik dan dat
Rob Gillissen ook zou komen")
had hij al redelijk hoge ver
wachtingen van het nieuwe
seizoen. De zo geslaagde oefen-
het gelijk en hoopvol werd aan
de competitie begonnen. „Dat
viel dus zwaar tegen", kijkt hij
nu terug, „en niet alleen voor
mij. We hadden allemaal heel
veel van dit jaar verwacht, be
stuur, spelers, supporters, alle
maal. En dan komt er zo'n
start, sta je onderaan na een
paar ongelukkig verloren
wedstrijden en zie je het elftal
rergang van een vierde- steeds verder wegzakken. Als
r naar een eersteklasser je (jan (je oorzaken nog weet,
is er nog geen man overboord.
- - - - - Kan je eraan gaan werken om
hebben gewoon meer zaken te verbeteren. Maar die
icnt. En dan heb ik zelf oorzaken konden niet worden
tiet geluk dat ik mijn aangewezen, door niemand. Er
vijze op zich niet ^zo heb werd door elke speler keihard
gewerkt, op de trainingen en
in het veld, de oefenstof van
Lagendijk was goed, alleen de
resultaten bleven maar uit.
n aan te passen. Bij Fo-
e moest ik het al hebben
allen in de diepte, van
iel rommel- en doorkop-
Ton Arroyo Juicht op deze archiefplaat nog namens Fo-
reholte. Maar ook als spits van Rijnsburgse Boys werkt
en denkt Arroyo bijzonder doelgericht. „Ik ben er om
te helpen de bal in dat netje te krijgen".
Het enige wat je dan kan be
denken is dat de verandering
van speelwijze bij het elftal
niet goed gevallen is. Vroeger
was het van aanvallen en
maar zien waar het zaakje zou
stranden, dit seizoen wordt er
veel meer met systemen ge
werkt. Een verandering van
spelstijl die de reden zou kun
nen zijn van de mindere pres
taties. Maar op de vraag waar
om het dan in de oefenperiode
met dat spelletje wel ver
schrikkelijk goed ging kan dan
weer door niemand een rede
lijk antwoord worden gege
ven..."
Een antwoord waar voorlopig
ook niet meer naar behoeft te
worden gezocht. De overwin
ning op DTS'35 (0-2), mocht
dan twee weken geleden nog
door een néderlaag met dezelf
de cijfers bij NSW worden
gevolgd, met de 1-6 zege op IJ-
muiden lijkt Rijnsburgse Boys
afgelopen zaterdag toch defini
tief weer een heel stuk op de
goede weg te zijn geraakt. Ar
royo ontkent dat niet, maar
blijft voorzichtig. „In IJmui-
den hadden we eindelijk eens
het geluk dat het allemaal
meezat. Binnen vijfentwintig
minuten kwamen we daar met
5-0 voor, eenvoudigweg omdat
alles lukte. Maar, hoe belang
rijk dat ook voor Rijnsburgse
Boys als ploeg was, we weten
nu tenminste weer dat we het
nog kunnen, je kan na een
wedstrijd niet zeggen dat de
ban gebroken is. Dat je als
ploeg uit het dal bent geklom
men en er weer helemaal
bent. Wat dat betreft is de
wedstrijd van vandaag erg be
langrijk. Bennekom is per slot
van rekening een van de kop
lopers en pas als je tegen die
ploeg een leuk resultaat be
haalt weet je dat het weer echt
goed gaat met Rijnsburgse
Boys."
Omschakeling
In het streven weg te komen
van de onderste plaatsen, be
sloot trainer Arie Lagendijk
voor de wedstrijd tegen DTS
tot een omschakeling. Het sy
steem met drie spitsen werd
gelaten voor wat het was;
Rijnsburgse Boys zou met twee
puntspelers en een vierde mid
denvelder in de ploeg aan het
herstel gaan werken. Tevens
koos Lagendijk voor meer ka
rakter in de ploeg. Gerrit van
Egmond werd als laatste man
geposteerd en een week later
zou ook Arie van Dijk mede
voor dat doel in het elftal wor
den gehaald. Ook Arroyo
maakte bij DTS zijn echte de
buut. Enerzijds omdat hij in
'dat systeem leek te passen, an
derzijds omdat ook hem ka
rakter niet kan worden ont
zegd. „Ik weet van mezelf dat
ik geen mooie voetballer ben,
dat ik het van mijn werklust,
moet hebben. Er lopen bij ons
jongens op het veld die dingen
doen, bewust acties onderne
men om het mooie ervan. Ik
duidelijk niet. Ik loop er alleen
maar om te helpen die bal in
dat netie te krijgen. En dan
maakt het niet uit of ik dat
doe, of dat het mooi gebeurt,
als het maar gebeurt." Daarom
ook prefereert de Voorhouter
het nu gehanteerde 4-4-2-sy-
steem, waarin veel plaats is in
geruimd voor snel opkomende
middenvelders. „Omdat het
blijkbaar op dit moment effec
tiever werkt dan het spelletje
met drie spitsen."
Scoren
Zelf scoorde Arroyo (die overi
gens pas in zijn laatste jaar bij
de A-junioren als Foreholte-
spits werd ontdekt, omdat hij
zijn fouten als naar voren ge
schoven laatste man zo aardig
doeltreffend goedmaakte) in
de laatste drie duels tweemaal.
Een subtotaal dat het onwaar
schijnlijk maakt dat hij bij
voorbeeld zijn score in het
laatste Voorhoutse jaar (21)
nog zal bereiken.
„Ik ben er bij mijn over
gang ook niet vanuit ge
gaan dat ik dat totaal zou
halen. Ik ging naar Rijns-
burg om zo mogelijk een
leuk seizoen te draaien,
maar vooral om te leren.
Maar als beide doelen als
nog kunnen worden ge
combineerd, dan heb ik
daar natuurlijk geen be
zwaar tegen..."
GERT-JAN ONVLEE
'h
'ESVOLLE
TRACER
DE GROOT:
ras gewoon
its langer
Openhouden'
^'LEGOM Karting is
in Nederland tamelijk
'c.kende bezigheid. Zo'n
inderd Nederlanders be
ien deze snelheidsport.
X
[ommer Leo de Groot is
an die zeshonderd kart-
De Groot is een succes-
skelterpiloot, in het afge-
'J seizoen werd de Hille-
'^ner kampioen van de Be-
Op dit moment, aan de
»4vond van het nieuwe
Seizoen, werkt De Groot
^sachtig aan zijn skelter.
m taamheden die hem ook
w r weer de nodige succes-
oeten opleveren,
oje Groot is drie jaar actief
de wedstrijd-kartsport.
oor al wilde hij wedstrij-
ijden .maar daar had hij
niet voor. Karting is
u melijk dure sport. Voor-
Jnneer karting op hoog,
ationaal niveau wordt
nd. De Groot komt uit
ternationale klasse, de
■te Nederlandse klasse:
daar niet voor spek en
I mee te doen heb ik goe-
ullen nodig. En goed ma-
.jl kost geld," zegt De
I die meldt dat hij niet in
ld „zwemt" maar dat hij
ït karten kan „veroorlo-
leen goede spullen kom
liet" weet de Groot: „Een
(dosis lef is erg belang
de moet je gas net iets
openhouden dan je te
nders. Doe je dat niet
lijf je altijd ergens in de
imoot hangen." De
halen een topsnelheid
135 kilomter per uur.
'oertuigen die niet eens
'gerust met vering een
vaart. De Groot heeft
>k enkele onplezierige
'gen opgedaan. Zo
hij met zijn skelter eens
ft kuiltje terecht. De
kwam na een flinke
•rong met zijn kart weer
:t wegdek terecht en
Ie een paar ribben,
iwicht van de racer is
slangrijk. Vooral in de
fijdsport kan een kilo
[of minder weieens de
»g geven. Zoveel moge-
'slanken dus. En naast
idacht voor het eigen li-
is ook de verzorging
je machine van groot be-
De Groot sleutelde in de
r uren aan zijn skelter
«ei maniertjes uitdenken
motor net iets sneller te
slopen dan die van de
frentie."
Bewijs
Met de komst van de televi
sie-camera's is het leven van
de voetbalscheidsrechter er
niet eenvoudiger op gewor
den. Waar hij in split-seconds
dient uit te maken wie de
overtreding begaat en welke
strafmaatregel dient te vol
gen, kunnen wij, kenners on
der elkaar, later met het vaak
nog vertraagde bewijsmate
riaal voor ons op het scherm,
nog even rustig bezien of de
„scheids" het in dat ene geval
wel goed had. Regelmatig
blijkt dan van niet; conclusies
die er dan al te vaak toe lei
den betreffende arbiter maar
in het rijtje „kneuzen" in te
passen. „Die man, ach, die be
grijpt er niets van. Die ziet
het echt niet." Tevreden met
ons tv-gestuurde inzicht bepa
len we vervolgens onze aan
dacht weer op de buis om de
volgende blunder op te spo
ren...
Neen, de televisie-camera 's
hebben het de scheidsrechter
niet gemakkelijker gemaakt.
aan. Prenten waarop duidelijk
zichtbaar wordt dat doorge
broken spits A. door verdedi
ger B. wel degelijk onregle
mentair van een treffer is af
gehouden, terwijl de scheids
rechter in dat geval het leer
toch echt niet op de stip heeft
laten leggen. Dit ondanks het
feit dat ook betreffende leids
man met het fotografisch
vastgelegde spelmoment in
handen de maandag erop tot
de conclusie komt dat het
echt een „schoolvoorbeeld
van een strafschop" is.
Jammer alleen dat hij op het
moment van beslissen die foto
nog niet in handen had...
Onder redactie van. Gert Jan Orivlee
Bewij:
Bewijs (2)
Ook alerte fotografen leveren
ruim na afloop van negentig
minuten voetbal nog wel eens
doorslaggevende bewijzen
Onder het motto „scheids
rechteren is moeilijk&r dan u
denkt" en „veroordeel dus
niet te snel" wil de redactie
van Hutspo(r)t nu een voor
beeld aanhalen van een situa
tie die zelfs na uitvoerige be
studering van het bewijsmate
riaal bijzonder onduidelijk
blijft. Een moment dat zich in
de 61ste minuut van het tref
fen tussen UVS en CVV voor
deed. Natuurlijk: Nico Ooster-
lee had de bal nog maar voor
het inleggen en CW-aan
voerder Nab haalde hem stijl
vol onderuit. Maar was dit nu
wel de strafschop waard waar
de UVS-aanhang om smeek
te?
Oordeel zelf: wil Nab in een
laatste reddingspoging nu de
bal spelen (dan raakt hij de
voet van Oosterlee onopzette
lijk en moet er dus gewoon
verder worden gespeeldof
vloert Nab Oosterlee moed
willig (een actie waarvoor on
middellijk een strafschop
dient te worden verstrekt).
Scheidsrechter Van de Bosch
koos voor de eerste lezing en
wij van Hutspo(r)t - op deze
redactie staakten overigens de
stemmen - durven ook na
langdurige bestudering van
de „bewijzen" de Rotterdamse
aanvoerder niet van opzet te
beschuldigen.
Wellicht had dén ook wij dus
laten doorspelen...
Standbeeld
Een uitspraak behoeft voor
lopig niet te worden ver-
Alkmanla
KRV
ASC
St. Boy*
Warmurvda
ZLC
VNL
Lotda* B
Alphia
Oranje G
Kickore'69
Unit** L
VNA
12 10 2 0 22
14 10 2 2 22
14 9 2 3 20
15 8 4 3 20
14 8 2 4 18
14 6 3 5 15
14 6 3 5 15
15 5 2 8 12
14 3 3 8 11
15 5 1 9 11
12 4 1 7 9
34-11
33-17
39-17
31-18
31-20
30-19
27-17
18-31
22-27
18-22
24-21
10-51
9-55
wacht. Immers, ook daar staat
geen tijdslimiet voor".
Je zal het altijd zien. Maken
wij eens een grapje over de
traagheid van de ambtelijk
ogende molens van het Ko
ninklijk Nederlands Korfbal-
verbond en hop, daar wordt
binnen een week de uitspraak
een feit in de zaak van de
„eeuwig durende" strafworp,
zoals Wilfred Cornelisse die
in de slotfase van het treffen
tussen Crescendo en IJsselvo-
gels uitvoerde. Nou ja, uit
voerde. Cornelisse poseerde
een minuut voor standbeeld,
deed alsof hii zich concen
treerde én mikte, maar waag
de geen doelpoging. De door
tikkende klok werkte in het
voordeel van het leidende
Crescendo en een tijdslimiet
voor een strafworp was er ge
woon niet.
Hoewel de uitspraak van de
KNKB - Onnodig spelophou-
den, te bestraffen met een
vrijwe worp voor de verdedi
gende partij") er nu wel is, is
die tijdslimiet er nog altijd
niet. De TC geeft immers niet
aan waar mikken en concen
treren ophoudt en opzettelijk
treuzelen begint.
De definitieve oplossing? De
tijd zal het wel leren.
Opzet
Het bestuur van de Afdeling
Leiden van de KNVB is (op
nieuw) bezig de dertien nu in
de eerste klasse zondag uitko
mende voetbalclubs te polsen
of zij wellicht „in" zijn voor
een interessantere opzet van
de competitie. Het voorstel in
briefvorm dat het bestuur de
verenigingen als mogelijkheid
aan de hand heeft gedaan,
houdt in dat de dertien clubs
'komend seizoen al in twee
eerste klassen - waarschijnlijk
van zes en zeven ploegen -
zullen worden opgedeeld.
Vervolgens zal na een hele
competitie van tien tot twaalf
wedstrijden (goed voor een
half seizoen) over worden ge
gaan tot de instelling van een
overgangsklasse van zes ploe
gen (de nummers een, twee
en drie uit de twee eerste
klassen) en een eerste klasse
van de resterende teams. Na
weer een hele competitie pro
moveert de kampioen van de
overgangsklasse dan aan het
eind van het voetbaljaar naar
de KNVB, de nummers vijf
en zes degraderen en zullen
worden vervangen door de
nummers een en twee van de
eerste klasse. Een heel aar
dige (Warmunda-achtige) op
zet, waarin een grote door
stroming van ploegen is gega
randeerd - twee competities
in een seizoen - en waarin een
in augustus in de eerste klasse
startend elftal in juni toch als
kampioen van de overgangs
klasse kan worden gehuldigd.
Opzet (2)
Wij van Hutspo(r)t zouden ja
willen zeggen tegen dit voor
stel. Het „waarom"moge dui
delijk zijn als de ranglijst van
de eerste klasse zondag per 8
maart aan een nadere be
schouwing wordt onderwor
pen. Als we wat smokkelen,
de positie van Alkmania is
wel erg riant, zijn op dit mo
ment nog vijf ploegen doelge
richt aan de competitie bezig.
De andere acht weten zich
onder aanvoering van ZLC
kansloos voor de titel en rest
niets anders dan het plicht
matig afwerken van de com
petitie.
Indien Alkmania, KRV, ASC,
Stompwijkse Boys, Warmun-
da en ZLC echter op dit mo-
mt t die overgangsklasse al
zo den vormen en de andere
pi egen dus in de eerste klas
se zouden vertoeven, zouden
er op dit moment nog elf van
de dertien ploegen daadwer
kelijk promotie- en degrada
tiespanningen kennen. Span
ningen die het voetballeven
er hoe dan ook aantrekkelij
ker op maken.
Wij van Hutspo(r)t vragen ons
dan ook af welke club in re
delijkheid tegen het gedane
voorstel kan zijn.
We wachten af.
Bewijs..
Bewijs?
