Opsplitsing Zuid-Holland
biedt niets nie
n Gerritsen: Al mijn
ensiongasten lieten hun dank
poppetjes bij me achter9
i
Uitreiking platina
plaat van Kinderen
voor kinderen
'Literop' vraagt
amateurs om kopij
ndley Moore met dronken playboy
de nominatie voor een Oscar
'AGNfïÖ
LEIDSE COURANT
VRIJDAG 19 FEBRUARI 1982 PAGINA 5
AAN
i/VDSi|
enterg
i Koj
j de lij
ijn-S<
2rde
EEN
POPPEN-
MUSEUMPJE
INHET
HARTJE
VANLISSE
5. Va
;ringh!
nomeri
in de i
ïeente
;d' elijk is het een
(kamer, waarin ik
Hkom: een verblijf,
Jjk hoogpolig en
eloos karpet in
|a-uitvoering, met
|k hoeveel motieven
lost; hier en daar
end gepoetst koper-
staand en hangend
{end. Hier is gewikt
vogen, en van harte
^rd. Geconserveerd.
duidelijk, lijkt me.
hangen de uitverko-
igen van een burgerlij-
:ucht en verstilde praal,
leunstoelen nodigen
al niet uit om er op
nemen, want ze lig-
nette kussens. Feërie-
ergankelijke bloemen,
nooit hoeft te verver-
redelijk hoge vazen.
;r er maar eens tussen
komen. Dat gaat niet
vindt al gauw een ta-
's present-exem-
ip je slinkse omweg. En
|an glas en broos is de
ast. met de rijkdom die
Gerritsen een men-
afstraling heeft. Daarin
specimina van zowat
llkeren ter wereld opge
ien paar honderd bij el-
".eurig in gelederen en
jtarend in het niets. Op
5 9ro\k ervóór een paar gro-
irgaans blonde, vrouwe-
jxemplaren, die niet in
KEiyl konden.
najorette daar",(An pikt
lar één uit), „met een
berenmuts op, heb ik
Lissese kermis gekre-
lie staat elk jaar hier op
lein naast ons huis, in
f jrtje van Lisse aan de
rnjr" jstraat. De kermismen-
m iijgen koffie van me en
jgen gebruikmaken van
filet en telefoon, als ze
I p". Hun dank daarvoor
1 al enkele jaren uitge-
in poppetjes of meubel-
5 uit de voorraad van
d van avontuur,
izen kast moet nu open,
jou «fotograaf schuift gedeci-
oner^Je deurtjes opzij: „al dat
ot vokiegelt ontiegelijk en zo
in vö geen ordentelijke foto
hebbl". Het lijkt die ene fo-
ir kutf wel, maar het is een
arlove. Tijdens de voorberei
de du| manoeuvre wankelt
de vitrine een fijn
schJ^h^g P°Pje met vlech-
at alp dwars. Naarma-
provj]glazen schuifje daar be-
gj verder opengaat, valt
van verdiepinkje lager, en
Iconde later een plaatje
j. Tot de fotograaf haar
1 sla'chtig, bijna teder en
'ol, opvangt. Ongeloof-
- Jiets aan de hand. An
aak-Jniet in paniek en ook
koijrrfón blijft onverstoor-
Ftuttiif
Op mijn omwegen door stad en land kom
ik graag mensen tegen. Elke morgen tussen
tiemen elf uur kunt u mij telefonisch Vertel
len wie u graag in deze rubriek zou willen
tegenkomen. Het nummer van mijn geduldi
ge telefoon is 071-122244; u kunt dan naar
toestel 18 vragen.
baar, maar ongetwijfeld hon
gerig toekijken. Immers, in
het achtervertrek staat de
warme hap op tafel koud te
worden. En dat is veel pijnlij
ker voor de gemoedsrust.
Toch zou ik nu toch best wil
len zitten. Ah, er mag een
kussen worden verwijderd
van An, en daar zit ik dan.
„Ach, nou loop ik tegen de ze
ventig en kom tóch nog een
keer in de krant En An
slaat beduusd een hand voor
haar mond.
Uitschieter
Een religieuze uitschieter van
de collectie krijgt extra ver
zorging. An Gerritsen strijkt
de sluier glad van een minia
tuur-non in een zwart habijt
en met een zwart brilletje te
gen de witte voorkap aange
drukt. Het nonnetje zit al ja
ren met een kinderlijk-blije
blik in het luchtledige vruch
teloos te denken; in een kin
derstoeltje met tel-draad vóór
zich. „Die zusterpop heb ik
van een oude mevrouw uit
Haarlem. Ze is eender ge
kleed als zuster Ludgera. Zus
ter Ludgera was een zus van
m'n moeder". „Ja", komt me
neer Gerritsen er attent bij:
„die was van de Ursulinen in
Bergen, en die pop ziet er pre
cies zo uit". Voor het zustertje
hebben ze al honderd gulden
geboden, maar An wil haar
niet meer kwijt en zegt steeds
weer: „nee meid, jij blijft fijn
hier bij mij".
Eerst op de kiek nu: An, het
warme vest even uit en in het
groen van haar jurk of japon
zit ze tussen haar grut, „als
een mislukte moeder", zegt
ze, zeer onterecht. Want ze
heeft, in dit opzicht, natuur
lijk geen gelijk. Johanna Hes-
seling werd bijna 70 jaar gele
den in Oude Wetering, op het
randje van Oud Ade, geboren.
Vijf jaar later zat ze al in Lis-
se en op een zekere dag werd
ze An Gerritsen-Hesseling, en
dat is ze nog steeds. Haar man
moest, geruime tijd geleden,
ophouden met werken, van
wege z'n gezondheid. Echt
paar zonder kinderen, dat
veel van mensen houdt. An
wilde zich dienstbaar maken
en begon een pension, en van
uit die liefdevolle geest kwa
men er ook drie pleegzoons in
huis. „Nou, -zo'n 20 jaar gele
den dan is het begonnen, met
die poppen. Ik heb dus altijd
pensiongasten gehad, en één
begon ermee, bij z'n vertrek.
Hij gaf me een poppetje als
aandenken. En dat was nog
niet eens het poppetje in m'n
ogen".
Vrijgevig
Van lieverlee voegden andere
gasten zich in de vrijgevige
An Gerritsen: „Soms ga ik er even rustig voor zitten... want het is een prachtge-
zicht".
rij. Geen één wilde voor de
andere onderdoen, en de pop
pen begonnen zich, per lich
ting, op te stellen in rotten
van twee. Een Amerikaanse
gast ging eens weg en met de
Kerstmis daarop kwam er een
Amerikaans poppetje, keurig
ingepakt verzonden vanuit de
States. Er was een firma, die
An opzadelde met 16 leergra
ge Tsjechen, en ze namen al
lemaal een waarderend Tsje
chisch poppetje voor haar
mee. Een Ierse jongen kwam,
maakte z'n zaak af, en ging;
z'n moeder stuurde een Iers
poppetje op, later. Ze kwamen
overal vandaan, op de duur,
ale ratten, de poppen en pop
petjes. Ouwe en jonge vrouw
tjes, folkloristisch aangeklede
nannen en jongetjes, uit alle
Jelen van het land; dus ook
van Texel, uit Friesland en
Drente, uit het lauwe zuiden
en van het deltische St. Phi-
lipsland. Amerikanen en an
dere „chinezen", voegden zich
bij hen, en evenzo goed sou
venirs uit Spanje, Italië,
Frankrijk, Nieuw-Zeeland.
Bartje staat ingeklemd tussen
Portugeesjes, en een boven
buur is de kerstman, in een
hoekje weggedrukt. Maar An
zegt steevast tegen hem: „kom
joh, het is zó weer Kerstmis
Poppenvolk
Wat een aandenkens, wat een
herinneringen, allemaal bij el
kaar. Na een half leven vol
pensiongasten, die een pop-
penvolkje bij An Gerritsen
achterlieten. Alle gasten met
hun eigen stereotiepe poppe
tje. Het pension is er niet
meer, „maar het was steeds
druk en gezellig werk, met
keurige mensen". De drie
pleegzoons („daar hebben we
nu onze handen vol aan, mijn
man en ik, en dat op onze
leeftijd") hebben ook hun in
breng in de verzameling, als
ze van vakantie thuiskomen
is er altijd wel weer een pop
die herinnert aan een land
vol rust en gezocht vertier.
Zo krijg je nog eens wat pop
pen bij elkaar. Pop-cultuur bij
de Gerritsens, in Lisse, thuis.
Vooraan staan de heel klein
tjes, zoals die Tataartjes met
gouden uitmonstering en
stressen en vangsnoeren; „die
zijn van de Omo". Maar de
rest is „heel echt". Rechtsbo
ven, op de eerste rij ook, hou
den zich twee Heilssoldaatjes
overeind, uitgevloerd en op
non-actief. Besteld in Amster
dam. En als ze vanaf hun
glasplaat naar beneden kon
den kijken, zagen ze een stijve
„beefeater", met kraag en
platdak-muts en al, uit de To
wer staan, en verder een paar
carnavaleske pluimige figuur
tjes die je toch nooit thuis
kunt brengen. Dat kan tegen
woordig zowel in Bergen op
Zoom als in Heerhugowaard
zijn.
Het zijn er nu een „dikke"
tweehonderd. Poppen, groot
en klein tezamen. An houdt 't
een beetje bij. „Soms tel ik ze
wel, als ik zin heb, maar dan
raak ik weer de tel kwijt. Ik
heb nu geen gasten meer,
maar ik ga ermee door, met
de poppen. Nee, wacht even,
die Indiaantjes daar, die heb
ben we zelf meegenomen, van
een vakantie in Canada. Maar
je hebt ook wel een kennis die
met wintersport gaat en dan
moet je z'n visje verzorgen.
Nou, dan komt die kennis te
rug met een poppetje, uit Ti-
rol of zo". Straks wordt het
uitbreiden, voor An Gerrit
sen-Hesseling, maar voorlopig
zit er nog geen pop op de kast.
Er zit wel een pleegzoon, in
de belendende kamer, op z'n
middagmaal te wachten; en
ook pleegvader Gerritsen be
gint te benen, als een tijger
wiens voedertijd is aangebro
ken. Opschieten dus. Die pop
pen redden het wel. Het is
een wereldbevolking in mi
niatuur, die geen voedsel van
node heeft. Maar An gaat
voor haar verzameling door
het hete vuur, als het moet.
En dan mag de rest afkoelen.
„Soms ga ik er eventjes rustig
voor zitten, en genieten. Want
het is een prachtgezicht, vindt
u zelf ook niet Mijn man
houdt er ook van. Dan neemt
ie een borreltje erbij, en dan
zitten we samen in ons eigen
museum".
TIJDENS RADIO- UITZENDING
VANUIT LEIDSE HOLIDOME
Omdat de verkoop van de aanstekelijke elpee „Kinde
ren voor kinderen" jong en oud hoor je over dat
onbewoonde eiland zingen zo fantastisch geweest
is, krijgt Flory Anstadt, producer van dit kinderpro
gramma, een platina plaat aangeboden.
Dit blinkend feit vindt plaats morgenmiddag, zaterdag 20
februari, tijdens een directe uitzending van het radiopro
gramma „Muziek uit Studio 1". Deze uitzending wordt ver
zorgd vanuit de subtropische tuin Holidome van hotel Holi
day Inn Leiden. Er is nog meer leven in de brouwerij. Zo
zal de muzikale show, die gepresenteerd wordt door Eddy
Becker, worden opgevrolijkt door, onder andere, het Vara-
dansorkest, natuurlijk (hoe kan het anders) onder de be
proefde leiding van Charlie Nederpelt, het combo Lex Jas
pers, Sandra Reemer en Vara's Kinderkoor.
De rechtstreekse uitzending vanuit de Holidome geschiedt
van 15.00 tot 16.00 uur. Wie lust heeft kan er bij zijn. Gratis
kaarten voor het bijwonen van dit evenement zijn verkrijg
baar bij Vara Radio Leiden, telefoon (071) 891313. Men kan
de kaarten ook afhalen bij de receptie van Holiday Inn,
Haagse Schouwweg 10, Leiden.
Menigeen zal het ongetwijfeld op prijs stellen te ver
nemen, dat komend voorjaar of het nu vriest of
dooit weer een nummer zal verschijnen van „Lite-
rop". Zo, de Literop dus wederom. „Literop" is een
tijdschrift dat schijnbaar een loopje neemt met de Li
teratuur, maar in feite zijn bladzijden beschikbaar
stelt voor amateurs; en dat zijn wij allemaal, nietwaar?
Dankzij de instelling van de redactie van „Literop"
kunnen die amateurs wellicht na enige selectie,
want met z'n allen kunnen we er niet in hun poë
zie, korte verhalen, essays en zwart-wit-illustraties in
het orgaan kwijt. Wie graag in „Literop" wil publice
ren kan kopij (maximaal drie A-4 velletjes) sturen
naar: redactie Literop, per adres L.A.K., Levendaal
150, 2311 JP Leiden.
tiemf
logel
wel
Moore als de dron-
ayboy en Liza Min-
Steve Gordon's
Arthur (a.l.) Met Dudley
tóa Minelli en John Gielgud.
leve Gordon.
V Moore werd vori-
aJu|ek uitgeroepen tot
;omtln de candidaten
veerfn Academy Award
maart voor zijn rol
llcoholistische play-
eerl ^lm "Arthur".
de J enige kans maakt
uensjde 76-jarige Henry
i hei Burt Lancaster en
be^ewman valt te be-
®Jn, want al is „Art-
i guj
rde^komedie, de film
zod^igenlijk pas echt tot
inle©ls Liza Minnelli in
beeld verschijnt. Daarvoor
steelt John Gielgud als
een zeer gereserveerde
Engelse butler de show,
een rol die zeker een Os
car-nominatie waard was.
Het is met de Britse komiek
Dudley Moore als met Jerry
Lewis, je moet van,het typetje
houden. Als de oversexte bela
ger van Goldie Hawn in een
bijrol in „Foul play" ging dat
nog wel, maar in de zwaar
overschatte komedie „Ten"
met Bo Derek ging hij op den
duur mateloos irriteren, om
van „Wholly Moses" maar niet
te spreken.
Dank zij een leuk scenario, dat
van alle kanten leende van de
filmkomedies uit de jaren der
tig, verveelt Moore dit keer
niet, maar een Oscar....?
„Arthur" is het verhaal van de
stinkend rijke Arthur Bach,
die omdat hij niet weet wat hij
met zijn geld moet doen zijn
kapitaal zo snel mogelijk in
drank probeert om te zetten.
Dat gaat de familie vervelen
en Arthur dreigt zijn 750 mil
joen dollar kwijt te raken als
hij niet snel met de saaie, koe
le blondine die papa voor hem
heeft uitgezocht trouwt. Maar
juist dan heeft Arthur een
winkeldievegge ontmoet met
wie hij onbedaarlijk kan la
chen. De rest laat zich raden.
Dudley Moore als de dronken
playboy, die door zijn kwistig
omspringen met geld tóch
overal welkom is, weet in zijn
verhouding tot de oude, on
verstoorbare butler Hobson
tenslotte ook de sympathie
van de toeschouwer te win
nen. Liza Minnelli doet dat
met haar „perfecte misdaad"
meteen en John Gielgud kreeg
terecht voor zijn onverstoorba
re „gentleman's gentleman"
een Oscar-nominatie. Van sce
narioschrijver-regisseur Steve
Gordon bovendien ook de
beste tekst.
„Arthur" is een typisch dwaze
komedie zoals die in de jaren
dertig in de mode waren met
een zeer voorspelbaar happy
ending. Gordon heeft er
mede dank zij de lokaties te
New York een prettig ogen
de film van gemaakt met zo
nu en dan verrukkelijk gekke
dialogen.
MILO
GEDEPUTEERDE BOONE OP HOORZITTING:
DEN HAAG - „Wij als
provincie willen die
tweedeling wel, maar in
het huidige wetsontwerp
biedt het niets nieuws.
Het levert niks op. Het
heeft alleen zin als je te
gelijk met de opsplitsing
het takenpakket van die
provincies vergroot, niet
als ze hetzelfde doen als
de oude provincies". Al
dus de Zuidhollandse ge
deputeerde J. Boone di
rect na een hoorzitting
van de vaste kamercom
missie voor Binnenland
se Zaken over de opde
ling van Zuid-Holland in
een provincie Rijnmond
en wat te omschrijven
valt als Midden-Hol
land.
Boone was een van de men
sen in de stampvolle Han
delingenkamer op het Bin
nenhof die uiterst kritische
geluiden liet horen op het
huidige wetsontwerp tot
tweedeling, dat overigens
nog uit de regeringsperiode
van ex-minister Wiegel
stamt. Volgens de Zuidhol
landse gedeputeerde kleven
er nogal wat practische be
zwaren aan het wetsont
werp. Zo gaat dat uit van
zogenaamde pré-provincies,
tijdelijke provincies die alle
belemmeringen uit de weg
moeten ruimen voor de
nieuw te vormen provin
cies. Gedeputeerde Boone
wees de kamerleden van
Binnenlandse Zaken er op
dat dat een uiterst omslach
tige en kostbare manier van
werken is. Bovendien: „Als
je overgaat tot splitsing, doe
het dan in één keer goed.
Nu moeten zelfs voor die
overgangs-provincies be
stuurders gekozen worden.
We zitten nu vlak voor de
Staten-verkiezingen en we
weten hoe moeilijk het al is
om mensen daar warm
voor te krijgen, laat staan
voor nieuwe, tijdelijke pro
vincies waar ze waarschijn
lijk helemaal niets van we
ten aldus Boone.
Financiën
Ander nadeel van het wets
ontwerp, dat zeker door minis
ter Van Thijn gewijzigd wordt,
(de minister zou nog voor de
zomer met een definitief plan
in de tweede kamer willen ko
men) is het financiële onder
deel. De minister gaat er van
uit dat de nieuwe provincies
genoeg hebben aan het zoge
naamde provinciefonds, de
jaarlijkse pot waaruit de pro
vincies bedeeld worden. Boone
betwijfelt of dat in de toe
komst genoeg is, gezien de
zware financiële lasten die bij
voorbeeld de Kiltunnel op een
Ërovincie legt.
'e voorzitter van de Rijn-
mondraad, A.P.Oele, wil de
provinciale herindeling van
Zuid-Holland liever nog van
daag dan morgen, zo vertelde
hij de leden van de Kamerco-
missie. Volgens Oele functio
neert het openbaar lichaam
Rijnmond steeds moeizamer
en worden de nadelen van een
groot, maar log lichaam met
weinig bevoegdheden steeds
duidelijker. De voorzitter van
de Rijnmondraad is vanuit dat
oogpunt bereid nog met een
„provincie oude stijl" van start
te gaan, waarin de bevoegdhe
den en taken niet talrijker zijn
dan bij de huidige provincies.
Gelderland willen, terwijl
Goeree volgens de inwoners
van Middelharnis niet bij Zee
land maar bij de toekomstige
provincie Rijnmond wil horen.
In het wetsontwerp vallen die
laatste gemeenten onder Rijn
mond en Zeeland. Leerdam en
Vianen zouden graag naar
Utrecht gaan, hoewel dat
plaatselijk moeilijker schijnt te
liggen dan de woordvoerder
van deze gemeenten gisteren
deed voorkomen.
Opheffing
Overstag
De gemeente Rotterdam, een
van de meest invloedrijke ge
meenten in de Rijnmondraad,
is overigens tegen de uitbrei
ding van de provinciale taken.
Die gemeente stelt zich op het
standpunt dat met name de
welzijnstaken beter gemeente
lijk kunnen worden geregeld.
Rotterdam is wel voorstander
van een snelle opheffing van
het openbaar lichaam Rijn
mond, dat teveel geld kost en
nauwelijks werkt, zo liet de
Rotterdamse wethouder
J.Linthorst tijdens de hoorzit
ting weten.
Op de hoorzitting waren een
aantal gemeentebesturen aan
wezig wiens gemeenten door
de provinciale herindeling van
Zuid-Holland dreigen over te
gaan naar andere provincies.
De meningen daarover zijn
verdeeld. Hillegom, dat over
gaat naar Noord-Holland, is
daar fel tegen gekant, evenals
de provincie. Asperen en Heu-
kelum zouden zelf graag naar
Gedeputeerde Boone zei giste
ren na de hoorzitting de in
druk te heben dat de Kamer
leden overstag zullen gaan
voor zijn bezwaren tegen de
pré-provincies. In de laatste
brief over dit onderwerp van
Van Thijn aan het provinciaal
bestuur valt bij de minister
daarvan echter nog niets te
merken. Wel merkte Boone
daarin begrip op voor het pro
vinciale standpunt over uit
breiding van de taken voor de
provincies.
„We hadden echter lie
ver gezien dat de minis
ter met een nieuw wets
ontwerp op tafel was ge
komen, waarin hij. het
officieel had vastgelegd.
In april komt de minister
hier voor een werkbe
zoek en dan hopen we
hem daartoe over te ha
len".
