Wat er allemaal
niet gebeurt als
"burgemeester
Goekoop iets opent
Ballades en ragtime op
mini-Folk-Festival in
Aniba 's Muziekkamer
linalisten Edith
tein-concours
Verkennendmaar
veelbelovend
begin van een
Surinaams eethuis
in Leiden
Rachel Roesink
exposeert
in 'Lotus'
Co de Visser terug bij SJZ
"Eh, heb je vanavond
wat te doen of eh...".
Laat eens wat van je
wfeGIO
LEIDSE COURMT
VRIJDAG 5 FEBRUARI 1982 PAGINA 5
HAAG Op vrijdag
februari wordt in Dili-
Itia aan het Lange
prhout in Den Haag de
lie gehouden van het
Interscholaire Muziek-
jcours Edith Stein. Tot
finale zijn toegelaten:
gorie B (beginners)
o Nieuwenhuizen Segaar
fl/Martie Driessen piano-
irjam Teepe fluit (Aloysius
|ege), Dieuwke Klein cello
r. Gymn. Sorghvliet), Mei-
anum). Adina Kalff/Wive-
ka Elion/Andreas Polman
zangtrio (Rijnlands Lyceum
Wassenaar).
Categorie A (gevorderden)
Mylenka Asenova viool (Sg.
Boerhaave Leiden), Ynte
Hoekstra blokfluit (Chr. Sg De
Vlietschans Leiden), Marja
Uyldert klarinet (Havo Kon.
Conservatorium), Hans Sche
pers hobo (Rijnlands Lyceum
Wassenaar), Carla Bos harp
(Chr. Lyceum Alphen a/d
Rijn), Laura van Dijk fluit
(Chr. Lyceum A a/d R), Da
niel Baumgarten viool (Maer-
lant Lyceum).
Fancy Fair bij 'De Water vrienden'
LISSE Voor de inrichting van het
verenigingsgebouw organiseert de
zwemvereniging 'De Watervrienden'
zaterdag 13 februari een rommel-
markt-fancy fair. Deze happening in
de Hobaho-hallen is tussen tien uur 's
morgens en vier uur 's middags geo
pend. Men kan er van alles kopen,
meedoen aan veel spelletjes en ook
staat een demonstratie volksdansen
op het programma.
De zwemvereniging is al geruime tijd
in de weer voor het nieuwe clubhuis.
Vorig jaar heeft men van de gemeente
het gebouw Het Baken gekregen, dat
toen plaats moest maken voor de
nieuwbouw van het gemeentehuis. Het
gebouw staat nu vlakbij het zwembad
en door de leden is al flink wat gedaan
om het op te knappen en in te richten.
Aan het eind van verleden jaar werd
de eerste inzamelingsactie gehouden en
die heeft een batig saldo opgeleverd.
Het is mogelijk dat men nog oude spul
letjes over heeft. Men kan die ter be
schikking van de rommelmarkt stellen.
Daarvoor kan contact worden opgeno
men met een van de leden van de vere
niging, zodat de spullen'kunnen wor
den opgehaald. Gebeld kan worden
naar mevrouw Bisschops, telefoon
11519, mevrouw Beijk, telefoon 16100,
mevrouw Van der Wiel, telefoon 12967,
mevrouw Weerman, telefoon 14682 of
mevrouw Van der Zwet, telefoon
12401.
Werk aan KerkbrugenWestvlietweg door aanleg fietspad
LEIDSCHENDAM De werk
zaamheden van de provincie bij de
Kerkbrug aan de Westvlietweg zijn
een onderdeel van de aanleg van
een bijna vijf kilometer lang fiets
pad vanaf de Hoornburg in Rijswijk
tot aan de Nieuwstraat in Leid-
schendam. Provinciale Waterstaat is
nu bezig met versmalling van de
Vliet voorbij de Kerkbrug en ver
nieuwing van de beschoeiing. Ver
volgens wordt aan de overzijde een
stukje fietspad aangelegd waardoor
vooral schoolkinderen bij de Kerk
brug een minder gevaarlijke over
steek krijgen. Op de Westvlietweg
komt bij de Kerkbrug nog een nieu
we verkeerslichteninstallatie.
Volgend maand is het precies vijf
jaar geleden dat de provincie een
hoorzitting over de aanleg van het
fietspad organiseerde. Omwonenden
hadden nogal wat bezwaren omdat
hun privacy in gevaar zou komen.
Fietspad en voetpad komen dichter
bij hun woningen. Bovendien werd
gevreesd dat ook bromfietsen van
het fietspad gebruik zullen gaan
maken. Ook zouden woningeigena
ren stukjes grond aan de provincie
moeten overdragen. Het fietspad
zou midden volgend jaar klaar moe
ten zijn maar behalve de bekende
financiële problemen bij de over
heid blijkt het ook moeilijk de per
ceeltjes grond langs normale weg in
handen te krijgen.
Het is de bedoeling langs de be
staande rijbaan van 61/2 meter
breed een tussenberm van ander
halve meter te maken met daar
naast een fietspad van maximaal
drie en een voetpad van circa twee
meter breed.
De provincie verwacht voor de ko
mende jaren niet alleen toename
van gemotoriseerd verkeer op de
Vlietwegen tot 10 a 12 duizend
voertuigen per etmaal, maar, gezien
het toenemende recreatieve fiets-
verkeer, ook meer dan de tweedui
zend rijwielen die nu al dagelijks
van de rijbaan gebruik maken. Ook
voor leerlingen naar en van Leid-
schendamse en Voorburgse scholen
moet op de drukke Vlietwegen"
meer veiligheid geschapen worden.
Doortrekking van het fietspad in de
Nieuwstraat in Leidschendam,
waarvan de provincie in het plan
melding maakte, ligt niet in het
voornemen van het betrokken ge
meentebestuur.
an\
rij
Op mijn omwegen door stad en land kom
ik graag mensen tegen. Elke morgen tussen
tien en elf uur kunt u mij telefonisch vertel
len wie u graag in deze rubriek zou willen
tegenkomen. Het nummer van mijn geduldi
ge telefoon is 071-122244; u kunt dan naar
toestel 18 vragen.
zoa
ad 4
i,ien goed burgemeester
rg tal niet gauw iets te veel
rgitjn. Men noemt hem
liet voor niks „de bur-
jervader". Zeker in een
lorp, en ook nog wel in
iden, want dat ont-
ipt elkaar niet veel.
ij zal het zelf niet on-
iddellijk geloven, maar
k Leidens nieuwe eer
man (gek hè, maar ik
leb nog steeds het ge-
oel, dat hij pas zeer on-
igs aan zijn ambtelijke
pbaan in de Sleutel-
"téjtad is begonnen; ik kan
1 u4at idee maar niet van
he afzetten), ook mr.
pees Goekoop heeft iets
kvaderends over zich.
rcopat toont hij ook op een
'uf/gezellige manier aan zijn
e/ntonderhorige mede-inge-
orl etenen, door, bijvoor-
>eeld, bij hen op bezoek
"%e komen.
y.j, Aanvankelijk voelde mr.
lees er niets voor om bij ver-
arende heel oude oudjes
angs te lopen. Openingetjes
wilde hij nog wel verrichten,
flat is toch meestal inclusief
lap. Maar die oudjes, nee.
at «Toch is onze joviale voorzit-
istiiIer van de gemeenteraad van
•Mijn dwaalwegen teruggeko-
#(nen. Top-bejaarden worden
Aandaag wel degelijk door
^ethem met een bezoek vereerd
en bij langlopende huwelijks
verbintenissen (zo'n contract
jnoet dan wel minstens 60
iar in tact zijn gebleven)
;omt de burgemeester ook
'n opwachting maken. Je
afliet de echtparen dikwerf
met het hulde-bordje boven 't
loofd dan geheel en al op-
leuren van weelde en trots,
littende jubilarissen van zo
ond een eeuw oud worden,
mdanks het feit dat ze niet
ieer zo goed ter been zijn,
opeens weer kras. Het is alsof
de magistraat daartoe inspi-
•eert, ook al als hij zijn hoog-
ichting onderstreept met een
(emeentelijk presentje,
'anïawel, burgemeester Goe
koop heeft ingezien dat veler
levensavond veraangenaamd
'tan worden door zijn aanwe-
:igheid. Verder zie je hem
liet zo bijzonder vaak. Doch,
locht men eens oog in oog
iet mr. Cees Goekoop willen
•taan, ga dan eens na welke
ntoonstelling, welk bedrijf-
welk bureau op wat voor
schouwelijke basis ook, op
^fiet punt staat van geopend te
worden. Tien tegen één, dat
Cees Goekoop zich heeft we
ten vrij te maken om die
plechtigheid te verrichten.
Zoals van de week, in „Lo
tus", een petit restaurant aan
de Breestraat, op 3 a, waar
Egyptenaar Mimi het zout jn
de pap probeert te verdienen
en gastvrijheid verleent aan
al dan niet nooddruftige ar
tiesten die z'n muren mogen
volhangen. Deze keer hangt
pen- krijt- en aquarelkun
stenares Rachel Roesink er
met een aantal tot aankoop
opwekkende werken; tegen
niet al te zeer gereduceerde
prijzen, immers, ook de vrije
tijd is duur genoeg tegen
woordig.
Laat daar nu onze fotograaf
opeens aanwezig zijn. Hoe's 't
En hij maakte bij
geplaatst „bedenkelijk" plaat
je van de artieste Roesink,
rfir. Cees uit Amsterdam en
Mimi van Cairo. „Bedenke
lijk", omdat hier duidelijk
bespeurbaar is, dat ieder van
het drietal zo helemaal met
de eigen gedachten bezig is.
Terwijl de burgemeester met
een royaal gebaar door de
voordeur zijn entree maakte
voor de opening, rende Mimi
met bleek gelaat naar de toog
om daar Cees' eerste heldere
pilsje met een ferme kraag te
bereiden. Cees had nog niet
eens wat besteld, maar Mimi
was voorbereid. De avond
was nog jong, en er kon van
alles wat gebeuren.
Eerst samen op de kiek. En
wij maar gissen naar hetgeen,
in alle innerlijke vrijheid,
door die drie hoofden heen
ging. Ik zal me aan geen in
terpretatie wagen, want dan
werd het donderen in de gla
zen. Wel moet ik zeggen, dat
Mimi het meest afwezig
scheen; wellicht met z'n her
sens bij de te maken omzet.
Verder leek Rachel iets van
plan te zijn, en Cees Goekoop
wilde net, vaderlijk, gaan
zeggen: „zou je dat nou wel
doen, meid Of daarom
trent. 't Is maar goed, dat
niemand weet wie er nu ei
genlijk Repelsteeltje heet.
Het werd een typische prent.
Dat wel.
7 febr.
i.s., om 3 uurT gaan heel
oniwat lui er even goed
teu voor zitten. Zo rond die
me,tijd moet dan in Aniba's
al Muziekkamer (hoek He-
jon renstraat-Witte Singel)
^gevan gastheer en cafébaas
vorRené de Korte een mini-
[ejjFolk-Festival beginnen,
ei Alles „folk" wat de klok
slaat. „En van een heel
eel ^est gehalte", zo verze
il kerde René me; „mis-
n. I schien kun je de liefheb
bers even inlichten over
hetgeen hen te wachten
staat". De indrukwek
kende cast van deelne
mers wordt geopend
door, volgens De Korte,*
„Reelistic", een Leids
duo (Armand Passchier
en Hendrik Teerlink)
dat Ierse muziek uit
voert. Louis van Staden
is een Amsterdammer
die zingt en gitaar speelt;
hij brengt Nederlandsta
lige luisterliedjes in de
Muziekkamer ten geho
re.
De „Wazzaks" zijn stadgeno
ten van Van Staden: Wouter
Kaal en Bob Diehl, welk duo*
wordt aangevuld met Joost
en Alfred (ex Stainless Reel).
Dit viertal produceert Ierse.,
volksmuziek. De volgende
(Leidse) groep, Klaas Eli,
daarentegen, heeft op haar
repertoire bluegrass-muziek
en ragtime staan. Net zo
Leids maar Engels in hun
balladen en shanties (kroeg-
of matrozenliedjes) is het
daarna optredende duo Peter
^Jrwinen Bert Haasjes. Het
Leidse trio Triangel sluit de
rij van speellustigen met En
gelse en Nederlandse volks
muziek.
Wie daarna nog lust heeft om
te blijven en rekep maar
van yes dat het er velen zul
len wezen kan getuige zijn
van een originele manier van
met elkaar muziek maken:
een echte jam-session. Dat is
zoiets als een al dan niet
geïnspireerde verkeersop
stopping in de jazzmuziek,
waaraan iedereen kan mee
doen. Maar dan wel zelf je
instrument meebrengen hè;
en het leuk houden.
Of u het geloven wilt of
niet, maar vlak naast
Mimi in „Lotus", ben ik
op de hoek van de Bree
straat (dat is dus in Lei
den, voor onze streekle-
zers) tegen nog zo'n nieu
we eettent opgebotst.
Over Mimi en z'n al dan
niet gastvrije Lotus treft
men op deze pagina meer
aan. Maar in dit geval
gaat het om een ander
specifiek gekleurd op
trekje, waarbinnen het
goed toeven en happen
is. Ik mag nog geen
naam noemen, want de
voormalige rijksgenoot
die „Des Indes (zo heet
het hoek-restaurant,
waarin een Chinese eterij
was gevestigd, maar die
aldaar niet voldoende
open monden kon vol
stoppen en dus eclipseer
de) aan de gang wil
brengen, is nog niet ge
heel en al geoutilleerd.
Papieren en zo. Kostbare
investering ook. Maar
het heet alvast „Des In-
des"; India of Indië,
heeft er van alles mee
van doen. Net zoals de
oude Haagse glorie van
die naam. Maar dat bijt
elkaar niet, want het
Leidse „Des Indes" is
niet voor de upper ten en
bezit geen pretentie.
Ik ging af op de ingekomen
mededeling: „Heden is geo
pend in Leiden petit restau
rant (maar die dingen wor
den ook steeds groter, T.P.)
Des Indes. Dat is het eerste
eethuis in Leiden, waar Suri
naamse gerechten worden
bereid". Aan de openingstij
den ga ik even voorbij, maar
die zijn erg redelijk, de hele
week door. Wat ik maar zeg
gen wou: die vriendelijke
hindoestaanse meneer G., die
via Suriname inderdaad uit
India afkomstig is, wel, die
maakt er iets groots van. De
spijskaart is tot nog toe ui
terst miniem, want men wil
eerst de kat uit de sterk ge
kruide boom kijken, alvorens
voor duizenden te gaan inko
pen. Men zal daarom eerst
hongerig op het eethuis af
dienen te komen. Er worden,
ingevolge de bepalingen, nog
geen alcoholische, ook geen
zwak-alcoholische, dranken
geserveerd. Komt nog, komt
nog wel. Wees maar gedul
dig; er wordt aan gewerkt.
Kip op ongedesemd
bed
De innemende ondernemer
met het ravenzwarte haar
wenst gewoon eerst aan de
bak te komen. Voorlopig ape
ritief: een volle, siroopachtige
„zuurzak" van geperste
vruchten, of een Tamarinde,
hemelszoet zonder zoetstof
fen. Daarna ik kan het u
aanbevelen, want het was
werkelijk uit de kunst een
róti kip met toebehoren, ge
peperd (maar dat kun je naar
smaak altijd zelf wel afzwak
ken), verse dunne sperzie
boontjes en nog meer aange
naams. Dat alles op het bed
van een indische „panne-
koek". Ongedesemd, dacht
ik. Maar kostelijk van smaak.
Voor amper drie rijksdaal
ders (want dat soort daalders
is nog niet voormalig).
Het is maar zo, dat ik ieder
een een consumptief bezoek
aan Des Indes kan aanbeve
len. De man heeft toeloop no
dig om zijn vleugels verder te
kunnen uitslaan. „Suri
naams" in de beste zin des
woords, en dat is „eten". Als
Hollander wordt men er niet
gediscrimineerd, en het zijn
allemaal prettige mensen die
bij G. (ik hoop zijn naam
eens voluit te kunnen neer
schrijven, maar op het ogen
blik is er nog een werkgever
op wie G. zal willen terug
vallen als „Des Indes" in het
slib der Leidse Ganges ten-
onder moet gaan, wat Visjnoe
of Sjiva, of welke andere
veelarmige godheid ook, ver
hoede) hun honger komen
stillen. Als het goed gaat, ko
men we „Des Indes" en zijn
G. ooit weer eens tegen in
deze rubriek. Even de wind
eronder, en dat nieuwe, zo
veelste petit restaurant, kan
aan de Leidse uitgaande en
etende wereld een nieuw di
mensie geven.
'«ppapji' IHK»
Een van Rachel Roesinks aquarellen.
LEIDEN De voorkeur van Rachel Roesink gaat uit
naar de aquarel-techniek. Doch in 'petit restaurant Lo
tus' aan de Breestraat (zie ook in de rubriek „Langs
Omwegen" op deze pagina) hangt aanmerkelijk meer
(tijdelijk) aan de wand dan aquarel alleen. De kunste-
nares-in-ontwikkeling en welke kunstenaar is dat
eigenlijk niet? wil op die manier proberen aan te to
nen, dat haar mogelijkheden nog legio zijn. -
Het zijn vooral de mogelijkheden, die de kleuren in het aquarel
bieden, die Rachel Roesinks favoriete techniek hebben bepaald.
De door haar gekozen kleurcombinaties zijn veelal verfijnd en
geraffineerd. De voorstellingen zijn altijd figuratief en vredig:
molens water, bomen en het vlakke Hollandse land zijn elemen
ten, die de aquarellen beheersen. „Met de kleuren in de aquarel
len probeer ik voor mijzelf gevoelswaarden ik kleur uit te druk
ken. Waarom schilder ik een lucht okergeel?," zegt Rachel Roe
sink over haar werken.
Naast aquarellen bevinden zich momenteel in 'Lotus' tekenin
gen van kleur)potlood, conté, pentekeningen en litho's. Een
duidelijke lijn ontbreekt, zij het, dat al de tentoongestelde wer
ken figuratieve voorstellingen zijn. Roesink daarover: „Ik heb
ook werk opgehangen, dat ik in opddracht heb gemaakt. Zonder
die opdracht was ik er waarschijnlijk niet toegekomen. Maar het
is goed geweest, dat ik met ook tot die onderwerpen gezet heb.
Door de verscheidenheid wil ik duidelijk proberen te maken,
welke mogelijkheden ik heb." Het overige werk bestaat uit bij
voorbeeld strand- en stadsgezichten en dan weer een tekening
van bladeren.
Het meest opmerkelijke aan de expositie is qua opzet wellicht
het 'liggend naakt'. Het lichaam ligt niet in de 'gebruikelijke'
rustende positie. Het is enigszins verkrampt, waardoor de (wel
licht) beoogde spanning gestalte kan krijgen.
De expositie aan de Breestraat 3a is tot en met 28 februari te
zien (dagelijks geopend van 10.00-22.00 uur).
ZOETERWOUDE De oe
fenwedstrijd die het Zoeter-
woudse SJZ gisteravond
speelde tegen Lugdunum
ging gepaard met enkele
verrassingen. In de basis-op
stelling akceerde namelijk
Ben van Kempen, de man
die aan het einde van vorig
seizoen zijn voetbalschoenen
aan de wilgen hing, doch nu
is terug gekomen op zijn be
sluit. Naast oefenmeester Ge
rard Lelieveld stond voorts
Co de Visser, de man die
na het vertrek van Lelieveld
aan het einde van deze
maand het seizoen bij SJZ
zal afmaken als trainer.
Bij de start van het seizoen
1980-1981 kwam Gerard Lelie
veld als opvolger van Leid-
schendammer De Visser aan
het hoofd van seniorenselec
ties. Noodgedwongen moet Le
lieveld evenwel binnenkort
zijn werkzaamheden bij SJZ
beëindigen in verband met
maatschappelijke verplichtin
gen. De heer De Visser hij
speelt in het vijfde elftal van
de groen-witten is bereid
gevonden tijdelijk het roer
over te nemen en zodoende
fungeerde hij gisteravond
reeds als assistent. De 27-jarige
verdediger Ben van Kempen
vierde tegen Lugdunum totaal
onverwachts zijn rentree.
Sinds kort is hij weer met de
training begonnen en hij zal
ongetwijfeld een nuttige in
breng kunnen hebben. Ook
Wim Mooijman kwam tegen
de Leidenaars in het veld. De
veranderingen hebben blijk
baar positef gewerkt. Werden
de bewoners van Haasbroek
zondag nog volkomen wegge
speeld tegen RKAVV, nu
moest Lugdunum met 2-0 het
onderspit delven. Dankzij Jos
van der Poel voor de thee en
Theo Opdam na de pauze
kwam de stand op het bord.
ptt telecommunicatie
Buiten ie eigen regio bel je "s avonds na zessen en in het weekend voor half geld
