Na de belegen kaas breken voor Neuteboom nu de vette jaren aan enrichtingverkeer op W ilhelminaboulevard Reiden Schelpstraten in Vinkeveld Alphens bedrijf tekent bouwsels met computer LEIDSE COURANT WOENSDAG 27 JANUARI 1982 PAGINA 5 OP ZIJN ZESTIGSTE GAA TGERRITZICH HELEMAAL ONTPLOOIEN het Op Paaszondag staat Gerrit tussen de tienduizenden op het St. Pietersplein om de paus toe te vlaggen en te juichen, en ook om de Poolse Heilige Vader een beetje te bedanken voor de Pro Ecclesia die hij vorig i'aar als ijverend cerkbestuurslid ontving na de restauratie van de Leidse Hartebrugkerk. Dat is een kerk, waar we het vandaag niet over zullen hebben. Ook niet over de paus verder en over niks niet waar ellende om de hoek komt kijken. We hebben het alleen over Gerrit Neuteboom, die 60 jaar geleden als Gerardus Jacobus ter wereld kwam in Kamerik, bij het Woerdense Verlaat zelfs, een gehuchtje bij Noorden, waar hij zowat onmiddellijk in de kaas terechtkwam. Dat zie je ook aan hem af: Gerrit komt met blozende konen als Zuidhollands welvaren uit de zuivel, en zijn ogen vertellen van stremsel en kaasdoek. Een Kameriker die een tweede Van Mansholt had kunnen worden, als er thuis geld was geweest om al die 13 boerenkinderen van vader Neuteboom aan een voortgezette opleiding te helpen. Maar dat was er niet, in de dertiger crisisjaren. Maar Gerrit heeft niettemin danig goed geboerd, dat hij nu, op z'n zestigste, eindelijk eens tijd voor zichzelf kan nemen. Een 35-jarige periode in kaas en een omringend assortiment werd door „de firma" gehonoreerd met een tiendaagse Italië-reis, en de medewerkers en meisjes van de zes Neuteboomwinkels kwamen vorige week, bij het officiële afscheid, aanzetten met hun bijdragen voor een glas in loodraam, waarin het eerste, oude, opgeknapte pandje van Gerrit aan de Haarlemmerstraat (anno '40) centraal komt te staan. De kaas krijg je nooit of te nimmer meer van z'n visage vandaan, maar de business is gedaan; „al blijf ik financieel de vinger aan de pols houden en een beetje adviseren ook". Gerrit Neuteboom stapt op. U zult hem niet zo gauw meer in z'n bruine winkeljas achter de toonbank zien staan. Daar zijn nu anderen voor. „Gestopt? Ja, min of meer. Zie je, ik heb 49 jaar lang dubbele weken gemaakt. Een dubbel leven geleid, mag ie wel zeggen. Overdag in m n werk en 's avonds de organisatie en het kerkelijk leven in. Organisatie en kerk, daar ga ik nu juist meer aan doen. Daar heb ik nu de tijd voor". Gerrit Neuteboom heeft, na de boerderij, als baas 35 jaar gedrenteld en achter de toonbank gestaan. „Ik werd dat weieens zat, al doe ik 't graag. Maar ik ga morgen doen waar ik zin in heb". Wat niet wegneemt, dat velen nog een beroep op zijn inzet kunnen doen. Sinds een paar jaar is Gerrit penningmeester (want „uitgerekend" is-ie, al doet- ie zich nog zo onschuldig voor) van de afdeling Leiden van het Kon. Ned. Ondernemingsverbond KNOV. Ook is hij afgevaardigde van het KNOV, district Rijnland; sinds een maand ook lid van het dagelijks bestuur van dat district. Gerrit Neuteboom spant zich voorts in als bestuurslid van het RIO, het Rijnlands Instituut voor Ondernemersonderwijs. „Een prachtig groei- instituut; wie van onze school kwam, kreeg allemaal een baan in het bedrijfsleven. Vooral de middenstand zit echt verlegen om zulke jongens en meisjes, dat mag men echt wel weten". Al jaren stimuleert Gerrit Neuteboom met tal van medestanders de Leidse middenstand, die de „laatste 15 jaar eigenlijk een beetje werd weggedouwd; we hebben te weinig stem gehad in Leiden". Maar dan komt Gerrit met een onverwachte zwaai uit de commerciële hoek: hij heeft gewoonweg „pluimen, ja zeker, voor het linkse stadsbestuur. Vanwege de binnenstadsvernieuwing. Maar de economische spil is vergeten, de spil waar de city op drijft. Men heeft nog steeds de boot, althans de auto, afgehouden. Maar in de Leidse binnenstad kun je niet anti-auto zijn, anders ga je met je nering naar de rasmodee. Maar op het stadhuis begint men het iets anders te zien, al is zo'n middenstadsbestaan niet een, twee, drie uit de put te halen. Maar ook B en W kunnen niet om die middenstand heen. Men luistert iets beter naar ons.." Afgezien daarvan heeft Gerrit Neuteboom zijn leven lang kaas gemaakt en gesleten. „Van m'n geboorte af bijna. Grote en kleine kazen. Grote kazen, van 50, 60 pond, gingen naar Italië en Frankrijk, naar de duurdere hotels. Boeren hotelkaas ja. Dat doen ze nog steeds in die streek rond Kamerik, Harmeien en Kockengen. Befaamde kaashoek. Dat ging destijds naar de markt in Woerden, één van de grootste in Europa toendertijd. Soms 1100 vrachten in de week, met kaasbrikken en andere boerenwagens aangevoerd. Een prachtig gezicht was dat. Dat is voorbij, ja. Die boeren kregen toen 10, 11 cent voor een pond kaas. Toch was het gezellig. Enfin, toen ik 11 jaar was ging ik van school af en meteen de kaas in. Dat waren de slechte jaren. Zwaar werk thuis op de boerderij. Ik was de oudste van die 13 kinderen, 's Avonds volgde ik vier jaar de landbouwschool. Slaagde op m'n 17e met lof. Veroverde daarna het middenstandsdiploma, ook 's avonds. Ik had het graag gedaan, maar er was geen geld voor de landbouwhogeschool in Wageningen. En boer worden was er ook niet bij, want daarvoor moest je al gauw een ton hebben, en dat ging nu een keer niet". Maar Gerrit is altijd een actief baasje gebleven; strijdbaar ook, zoals binnen de KVP. Naar hij zelf zegt. Zonder uitgesproken ■politiek te zijn. Meer een doe-figuur. Later met meneer Lambermont, de oprichter van het RIO en standvastig fractievoorzitter van de roomsen in de Leidse raad. Daar kon hij het best mee vinden. Dat was in een tijd, dat de middenstand nog een grote bek kon hebben binnen het gemeentebestuur. Die mond is nu nog gesnoerd, maar er komen andere tijden, wat Gerrit je bromt. Vlak na de oorlog wilde de Neut de boerderij vaarwel zeggen. Had een gelukkig een „kruiwagen", „anders kom je er niet zo snel". „Werd in '46 opgebeld door een goeie kennis: er is een kaaswinkeltje voor je. Dat was hierzo, in de Haarlemmerstraat, waar ik nou nog zit. Stond me wel aan. Het was in een weekeindje gepiept. Ik kocht de zaak, nog niet het pand. Daar was geen geld voor. Alles was nog op de bon. Een ons kaas in de 14 dagen. Op 27 december '48 gingen de eieren als eerste van de bon. Weet ik nog precies, want toen werd mijn oudste dochter geboren. Ja, dat waren me tijden. Ik begon dat mag je wel weten met 700 gulden handeslgeld. Ik heb veel opgebouwd, heb succes gehad: zes zaken, en kerngezond. Ikzelf trouwens ook, goddank. Kaas, wijnen, heel fijne vleeswaren en delicatessen. Kaas blijft nummer één, tot en met de Deense, Noorse en zelfs Finse, en de Griekse geitenkaas. Of ik ervan hou? Man, geweldig gewoon. Die 't meest stinkt, is over het algemeen 't lekkerst!" Kaas is nog steeds in ontwikkeling. Volop. Neuteboom heeft niet te klagen gehad. „Neuteboom is zeer tevree, ook als middenstander. Maar je moet er zelf achter staan en bijblijven. Hard willen werken. Dat geeft helemaal niet. Geldt trouwens voor de hele middenstand: hard werken. En wat denk je van m'n vrouw? Die altijd klaar heeft gestaan, met d'r acht kinderen? En steeds heeft meegeholpen. Ook een boerendochter. Vandaar. Ze is er nou niet. Jammer. Moet repeteren met het dameskoortje van de Hartebrug. Ach ja: kaas is een heerlijk vak, letterlijk en figuurlijk. Ik ben er dol op. Is gezond, en er wordt niet mee geknoeid. Iedereen mag het, in een of andere vorm, eten. Mijn eigen voorkeursmaak Nou, ik zou zeggen een goeie pittige belegen kaas. En 't liefst een belegen boeren". Gerrit Neuteboom (de vraag aangaande een neut dringt zich nu redelijkerwijs op en ik mag doorgeven dat Gerrit daar niet geheel en al vies van is, mits met mate tot zich genomen, en in overleg, als er gereden moet worden; maar ik kan me niet voorstellen, dat hij zich anderszins uitgelaten zou hebben), Gerrit dan blijft werken voor de gemeenschap, „voor iedereen. Me inzetten voor de Hartebrug ook, op verschillend terrein'Hij heeft de kazen cum annexis overgelaten aan „de jongens" in de zes zaken: chefs en z'n oudste zoon Gerard. „En de jongste, Rudie, nu nog studerend op het RIO, gaat er gegarandeerd ook in. Graag zelfs, zegt-ie. Kan hij ook zeggen, want ik heb mijn zoons ook nooit de deur uitgegooid door op mijn vak te kankeren. Dat kankeren op je werk gebeurt nogal eens, hier en daar. Dat lijkt me heel erg. Zoiets kan nooit goed gaan. Als je op een gegeven moment de pest krijgt in stukkies schrijven, dan moet je ermee ophouden. Kappen, en iets anders gaan doen. Maar dat kan dan natuurlijk niet meer". Nee, Gerrit; dat kan niet meer. Maar het is gelukkig ook niet nodig. Dat is nou zowat het enige dat ik met Gerrit Neuteboom gemeen heb. Gerrit weet nog steeds tot hoever hij kan gaan. Kon gaan. Hij maakte z'n eigen prijzen, „ik lette op inkoop en kwaliteit, maar vooral op de service: persoonlijke bediening is voor mij, en moet voor iedereen in mijn zaken zijn, punt één. Ik heb nooit voor de etalage van een collega-concurrent gestaan om naar z'n prijzen te kijken. Ik ga zelfs met m'n collega's op vakantie, 's winters en 's zomers. We zijn zó met elkaar. En zo hoort het ook. Ik ben nooit neringziek geweest: wie 't goed brengt, heeft m'n bewondering en sympathie". „De kaas, die het meest stinkt, is over het algemeen het lekkerst". it, si. 7 d vfl oi. B J nenv heel -^)RDWIJK De ge- P®iteraad heeft gistera- f i 11 besloten eenrich- ifirerkeer in te stellen Hp Koningin Wilhemi- BHulevard. Het parke- „moet dan gebeuren s de stoep aan de ïdzijde. Na een jaar jvorden bekeken hoe 0 ^bevalt en of er even- J1 busparkeerplaatsen iet Vuurtorenplein en Palaceplein komen. besluit is een compro- tussen voorstellen van 1 L VVD en PvdA. Om- 1 ien grote meerderheid iroor stemde (14 tegen aaide het collegevoor- jaartaom tweerichtingver- erste te handhaven met er kkeerplaatsen langs de -en i^de het niet t voor touw' door iscussie in de raad volgde le led «*1 lange tijd durende on- volj °yer het tot nu toe ge len <}e 'hoezenbeleid'. Daarbij begiiParkeren op de bewuste uik ^ard verboden, maar in gen werden juten zakken de verbodsborden gehan- |aar Voor de PPR-fractie was i j ijk de hele discussie |.'eldeiodig. Woordvoerder al de Schelvis: „De parallel- rolleiyard is destijds aangelegd om van de Koningin Wilhel- minaboulevard een wandel- promenade te maken. Boven dien is elke parkeervoorzie ning daar onvoldoende op top dagen en te overvloedig op niet drukke dagen". De PPR stemde dan ook tegen. Overigens moet voor het par keren op de boulevard en het Palaceplein wel worden be taald. Er zullen in totaal 207 parkeermeters worden ge plaatst en het stallen van de auto daarbij zal een kwartje per kwartier gaan kosten. De uitvoering van het werk zal op ongeveer 105.000 gulden ko men, althans dit was geraamd voor het collegevoorstel. De uiteindelijk gekozen oplossing wordt iets duurder, omdat er voorzieningen voor het een richtingverkeer bij de ver schillende aanvoerstraten moeten worden gerealiseerd. De partijen hadden wel enige tijd nodig voordat men het eens kon worden. CDA-frac- tieleider L.G.J. Alkemade vond namens de meerderheid in zijn partij dat bij het Vuur torenplein en het Palaceplein parkeerplaatsen voor bussen moeten worden aangelegd. De heer K.J. Rubingh meldde de voorkeur van de VVD voor eenrichtingverkeer met 268 schuine parkeerplaatsen aan de zeezijde, terwijl de PvdA bij monde van A. Bos, de par keerplaatsen langs de stoep wilde hebben. Over de plaats van de zomer kermis van 28 juli tot en met 4 augustus kon de gemeenteraad het niet eens worden. Voorge steld werd de kermis te hand haven op de plek van verle-, den jaar, de Koningin Wilhel- minaboulevard, maar beperkt te houden tot het meest noor delijke deel daarvan. Aanlei ding hiervoor zijn de klachten van enkele horeca-exploitan- ten, die overlast van de kermis vrezen. Het college was het onderling niet eens kunnen worden over zeven of acht da gen kermis. Die ene problema tische dag vormt de zondag. Het CDA verklaarde zich te gen de openstelling op zondag. Bovendien vond de heer Alke made dat de mogelijkheid moet worden onderzocht om de kermis te plaatsen op het parkeerterrein bij het zwem bad. Hier zou volgens hem minder overlast te verwachten zijn en het bestuur van het zwembad voelt voor het idee. Volgens burgemeester mr. J.M. Bonnike is deze plaats ge luidstechnisch gezien niet zo best, omdat juist door de duin wand het geluid erg ver wordt weggekaatst. De PvdA en PPR zijn in principe voor acht dagen kermis op de boulevard, maar vinden net als de VVD dat de mogelijkheid van het parkeerterrein bij het zwem bad moet worden onderzocht De burgemeester droeg de fracties op maar onderling tot overeenstemming te komen en de volgende raadsvergadering te besluiten. Televisie De gehele raad deelde de me ning van het college dat de ge meente misleid is door de ka beltelevisiemaatschappij Case- ma. „Zeg maar gerust: Wij zijn besodemieterd", verwoorde PPR-raadslid P.J.A. de Ridder de gevoelens van de raadsle den. Dit alles heeft betrekking op het voorstel van de ge meenschappelijke regeling Ka beltelevisie Bollenstreek om af te zien van de bouw van een eigen ontvangstmast in Noord- wijkerhout. De raad stemde hier tenslotte 'node' mee in, omdat al vijf andere deelne mende gemeenten, de meer derheid binnen de regeling, besloten hebben van de bouw af te zien. De raadsleden staan er wel op dat Casema alsnog antwoord geeft op de vragen, vooral op financieel gebied, die door Noordwijk zijn gesteld. Er heerst veel onduidelijkheid over de tarieven, die verlaagd zouden moeten worden nu het signaal vanuit Oegstgeest wordt betrokken, en over de verliezen die door het niet rea liseren van de eigen mast wor den geleden. De abonnees zul- NOORDWIJK Bouwplannen kunnen een ge meenteraad voor vreemde discussies stellen. Dat bleek gisteravond in Noordwijk bij de keuze van straatnamen voor het eerste gedeelte van het bouwplan Vinkeveld. B en W stelden voor of schelpennamen of namen van Noordwijkse bom schuiten te gaan gebruiken, met een lichte voor keur voor het laatste. CDA en VVD verwierpen die voorkeur al snel. Alleen de PvdA was voor namen als 'Jonge Pieter', 'Vrouw Krijntje' en 'Zorg en Trouw', zij het dan dat daaraan om vreemde gezichten te voorkomen het woord 'straat' toegevoegd zou moeten worden. Een schelpnaam als 'Rosser' leidde al snel tot grapjes al 'Rosserbuurt' en dergelijke. Reden ook waarom het college schelpnamen als Parelmoerneut, Te pelhoren en Platte Slijkgaper al had verworpen. De schelpennamen zullen, waarschijnlijk met uitzondering van de Rosser, aan de eerste straten worden gegeven. De bomschuiten komen dan in een volgend deel aan de orde, net als de suggestie van PPR-raadslid P.J.A. de Ridder om de namen van oude tuinen in het gebied te gebruiken. Ien deze kosten moeten gaan betalen, hoewel de jaarlijkse verhoging is vastgesteld op maximaal zes procent. De raad is het eens met wethouder Th.F.J. Jansen dat geprobeerd moet worden van het tienjarig contract met Casema af te ko men. Binnen die tijd worden nieuwe ontwikkelingen ver wacht, zoals sateliettelevisie, waardoor de kabel overbodig wordt. Tot slot sprak de raad nog over het bestemmingsplan Laiterie en het opheffen van de raadhuiscommissie. Wat het eerste betreft: alle bezwaar schriften, ook van de twintig huidige bewoners, zijn door een meerderheid afgewezen. Alleen de PPR en A. Bos (PvdA) wilden tegemoet ko men aan de bezwaren dat het unieke stukje duingebied wordt aangetast door de bouw van veertien eengezinswonin gen. Het opheffen van de raadhuiscommissie leidde tot de opmerking van CDA-raads- lid J. de Geus dat hij zich 'ge schokt' voelt. Hiermee doelde hij op het feit dat in de meer jarenbegroting nog geld is op genomen voor de bouw van het raadhuis en dat nu twee maanden later blijkt dat er ei genlijk geen geld voor is. Dat werd ontkend door zowel de burgemeester als wethouder Jansen, die stellen dat er wel geld is, maar zeer waarschijn lijk niet genoeg, zo dat men het nu nog niet aandurft en het plan in de ijskast heeft ge zet ALPHEN AAN DEN RIJN - Met de intrede van de computer in de bouw lijkt het tijdperk van ingenieurs en architecten die achter hun tekentafel woningcom plexen en gebouwen ontwerpen zijn definitief einde te naderen. Maandag 1 februari opent 4d-Grafisch Com putercentrum in Alphen aan den Rijn het eerste bu reau in Nederland dat zich gaat bezighouden met het „tekenen" van bouwwerken op het beeldscherm. De tekentafel verdwijnt bij dit nieuwe ontwerpbureau in de afvalcontainer. Weliswaar maken ingenieurs bureaus in de Verenigde Sta ten alweer enkele jaren ge bruik van deze jonge toepas singsmogelijkheid van de com puter, maar voor de Neder landse bouwwereld is zij vrij wel geheel nieuw. Ongeveer drie maanden geleden ver klaarde mr. ing. J. Kiers, me dewerker van de vereniging van Stedebouwkundigen, Ar chitecten en Bouwtechnische Adviseurs uit Amersfoort, dat het gebruik van de computer in de bouwnijverheid het mo gelijk maakt het proces van voorbereiding en uitvoering van bouwplannen met twee tot vier jaar te bekorten. 4d-Grafisch Computercen trum, een b.v.. opgericht door twee ingenieursbureaus uit Den Haag en Dordrecht, heeft nu een Amerikaans systeem aangekocht met behulp waar van het volledige vakgebied van de architectuur, bouw kunde, constructies, water bouw, werktuigbouw, machi nebouw, elektronische- en proces-industrie kan worden bediend, aldus deze firma. Het Alphense computercentrum voert op het ogenblik bespre kingen met het ministerie van Economische Zaken over een financiële deelneming. In het kort is het systeem te omschrijven als een tekenma chine met een toetsenbord en een scherm. Gegevens voor bijvoorbeeld de bouw van een school worden „opgeslagen" in een geheugen. Standaard te kennotaties en procedures van ambtelijke en andere aard worden tevoren geprogram meerd in bekende „computer talen". Een groot voordeel van het systeem is, aldus 4d, dat bouwtekeningen driedimen sionaal op het beeldscherm kunnen worden gezet. Dat wil zeggen dat niet alleen de leng te en hoogte is te zien maar ook de diepte. Een andere toepassingsmoge lijkheid kan baat opleveren voor de nutsbedrijven, aldus 4d en ook Kiers. Leidingnet ten kunnen met het systeem op het beeldscherm worden ontworpen. In de Verenigde Staten heeft geautomatiseerd bouwen inmiddels geleid tot de mogelijkheid gebouwen van 180 verdiepingen op te trekken.

Historische Kranten, Erfgoed Leiden en Omstreken

Leidse Courant | 1982 | | pagina 5