ieren eten onbekommerd door
•rwijl bezoekersaantal daalt
Sn
■Vlensen en planten gedijen instookperiode
>ij luchtbevochtiging via lavastenen
ireo:
m deling
jht
oren
-
.D/REGIO
jden.
erbondj
|d. zali
i middfe
NOS li
lantal
recht#
verzet'
1 C T iT
lie deel
?ginne|
blad.
V heefj
in Ml
loting I
iocnscl
If kaal
l kwa
lekregl
de eil
hebl
nding
impio
het
de
Feyet
lekelc
Wekelijks verschijnt li* de Leidse Courant de rubriek^
„Hond zoekt hult". In deze rubriek wordt een hond (of
soms ook wel een kat) beschreven die in het asiel ver
blijft om daar een zekere dood tegemoet te gaan... tenzij
het dier een goed tehuis vindt. De in de rubriek beschre
ven honden zijn óf gevonden, óf door hondenbezitters
naar het asiel gebracht. Ze worden om uiteenlopende re
denen afgestaan, vaak begrijpelijk, maar soms ook vol
slagen onzinnig. De in „hond zoekt huis" beschreven die
ren zijn alle goed gezond, hebben een wormkuur onder
gaan en zijn volledig ingeënt. Tegen betaling van circa 60
gulden ten bate van zwerfdieren zijn ze af te halen.
Adres: Nieuw Lelds Dierenasiel, Besjeslaan 6b, Leiden.
Tel.: 411670. Geopend di. t/m vr. 10-12 en 14-17 uur, za. 10
tot 12 en 14-16 uur. Zondag en maandag gesloten. j
Leidse Vijfmeiplein. Met een
halsband met ingegraveerde
naam en een dure verstel-
riem nog om de nek werd hij
aangetroffen door voorbij
gangers die de dierenhulp-
dienst waarschuwden. Deze
bracht Marco naar het asyl
waar geduldig gewacht werd
tot de rechtmatige eigenaar
zich zou melden. Het dier
verkeerde in goede staat, was
net getrimd, zodat werd aan
genomen dat Marco van huis
was weggelopen. Omdat de
hond ernstige tekenen van
heimwee vertoonde (Hij at
nauwelijks) werd na enkele
weken een advertentie in de
krant geplaatst De eigenaar
werd verzocht zich te mel
den. Een stroom van reacties
volgde, de telefoon stond niet
stil. En zo werd stukje bij
beetje het verhaal van de
achtjarige vondeling bij el
kaar gepuzzeld.
Zwarte lijst
Marco bleek het eigendom te
zijn geweest van een snack
bar-houder aan de Heren
straat. Toen de man verhuis
de, deed hij de hond over
aan één van zijn personeels
leden. Ook deze kon de
hond, wegens drukke werk
zaamheden, niet houden en
deed het dier cadeau aan een
bevriend gezin. Dit bleek het
laatste-thuisadres van Marco
geweest te zijn. Het gezin
verzorgde de hond twee we
ken en liet hem toen lopen.
Zij zijn ook niet bereid Mar
co verder te verzorgen. (Deze
mensen zijn inmiddels op de
zwarte lijst van het dieren-
asyl geplaatst, hetgeen zoveel
inhoudt, dat zij nimmer meer
enig dier van het asyl zullen
kunnen betrekken).
Nu zit Marco in het asyl,
hard op zoek naar een nieuw
tehuis. Hopelijk een defini
tief tehuis want al het heen
en weer geslinger is niets
voor een hond van het kali
ber Marco.
Marco wordt door asylhou-
der Wil Tielë omschreven als
een erg lieve hond die zeer
waaks is. Wanneer hij een
maal gewend is, beschermt
hij huis, haard en inwoners
met alles wat hem ten dien
ste staat. Marco zou het beste
passen bij een alleenstaand
iemand die voldoende tijd
aan hem kan besteden. De
hond moet wel de ruimte
krijgen, een flatwoning is
dus ongeschikt. In tegenstel
ling tot wat zijn leeftijd zou
vermoeden is Marco een zeer
speelse en springerige hond
die daarentegen perfect naar
de baas luistert.
Heros
Heros, de herder van vori
ge week, had al een baas
voordat de krant uit was.
Een medewerker van Sijt-
hoff Pers las het verhaal
over Heros, terwijl hij de
krant in elkaar plakte. Hij
aarzelde niet lang, nam
contact pp met het asyl en
kon de hond zaterdagoch
tend ophalen. Heros heeft
zodoende een nieuw te
huis gekregen in Den
Haag.
LANGS
Op mijn omwegen door stad en land kom
ik graag mensen tegen. Elke morgen tussen
tien en elf uur kunt u mij telefonisch vertel
len wie u graag in deze rubriek zou willen
tegenkomen. Het nummer van mijn geduldi
ge telefoon is 071-122244; u kunt dan naar
toestel 18 vragen.
LEIDSE COURANT
ZATERDAG 16 JANUARI 1982 PAGINA 5
mate door de overheid ge
steund. Volgens de heer
Louwman is een subsidie zon
der meer op zijn plaats, gezien
de educatieve en recreatieve
functie van het dierenpark.
Tegen een extra verlaagd ta
rief brengen jaarlijks ruim
30.000 schoolkinderen een be
zoek aan het dierenpark. Voor
hen zijn er leerzame puzzel-
tochten en allerlei lesbrieven
ter beschikking. Sinds kort
verzorgt een aantal studenten
van pedagogische academies
instructieve rondleidingen.
„Het zou logisch zijn, als de ge
meenschap aan al deze kosten
voor educatie in ons dieren
park, een steentje zou bijdra
gen", aldus directeur Louw
man in zijn nieuwjaarsbericht.
Geboorten
Gelet op hét aantal geboorten
in het dierenpark was 1981 be
paald geen dieptepunt, maar
een recordjaar. De heer Louw
man noemde 1980 wat dat be
treft al een recordjaar, dat
nauwelijks meer zou kunnen
worden overtroffen. Dat was
buiten de waard gerekend,
want vorig jaar werden in het
dierenpark maar liefst 508 die
ren van 91 verschillende dier-
sooren geboren. Extra verheu
gend is het, dat er daarvan
veel tot de bedreigde diersoor
ten behoren. In. Wassenaar
legt men zich erop toe, om
door fok vooral het voortbe
staan van deze dieren veilig te
stellen. In een aantal gevallen
wordt de nakweek weer in de
vrije natuur, elders in de we
reld, teruggebracht.
Dierenhotel
Directeur Louwman pleit in
verband met de uitvoering
van de Wet Bedreigde Uit
heemse Diersoorten voor een
betere opvang van in beslag,
genomen dieren. Volgens hem
zou het ministerie van CRM
gedijen er fantastisch. Als je
niet uitkijkt, tot tegen het
plafond aan.
Je hebt stroom nodig, allicht,
voor de pomp 't liefst een
slijtyaste oliebadpomp.
Kooy: „Bij mij thuis staat
een oliebadpompgeopereerde
bak al drie jaar constant te
draaien, dag en nacht, de
vakanties uitgezonderd.
Probleemloos. De planten
heb ik een keertje moeten
verwisselen, want die
floreerden te goed en
werden te groot. Je kunt
iedere bak gebruiken, mits
waterdicht. Het water gaat
door een buis, dwars door
een torentje van lavastenen
uit de oud-vulkanische Eifel.
Bovenaan komt het water
naar beneden-en valt terug
in de bak, langs de poreuze
stenen met een groot
verdampingsoppervlak
vanwege al die holletjes en
gaatjes. Zo circuleert dat
water. Natuurlijke
verdamping: zouten en
kalken blijven achter in het
water en worden door
middel van een
ionenwisselaar omgezet in
voeding voor de planten".
Waterrijk rotsgebergte,
omkleed met groen;
verstelbaar van klaterende
fontein tot stille druipsteen.
Visjes in een helder element;
eventueel mosbegroeiing op
de lavarotsjes, als daar
sporen gaan kiemen.
Lavasteen, licht in gewicht
maar zo hard als graniet,
waar Vriens, met het oog op
de waterleiding, doorheen
moest met een diamantboor.
Kooy: de Aqua Decor
verdampt, en vernevelt niet.
zoals andere middelen.
Groeilamp erboven, (80
Watt, da's voordelig, zou een
grote kruidenier zeggen); die
kwiklamp produceert zoveel
licht, dat planten willen
groeien, al is de omgeving
nog zo donker; ze verkwikt,
kortom, de hydroplanten in
de hydrokorrels". Water,
water en nog eens water.
Weg gebarsten lippen,
hoofd-, keel- en neuspijn,
geen vonkjes meer van de
deurknop, textiel behoudt
z'n souplesse, de bejaarde
kamerbewoner is weer het
baasje of bazinnetje, dankzij
Vriens en Kooy en hun
betrekkelijk lage
winstmarge. Want een
vetpot is dat water-decor
niet, al klatert het nog zo
weldadig. Een beetje bak
kost al gauw 'een dikke 400
gulden, maar daar heeft
Vriens heel wat
bewerkelijke arbeid in
gestopt. Voor ruim 1000
gulden ziet je
luchtbevochtigend
lavarotstuintje in de kamer
(met die groeilamp erboven
kan de hele zwik in het
duisterste hoekje leuke
resultaten afwerpen) er al
weer een stuk royaler uit.
Nu zie ik de eerste de beste
sterveling op jaren zich niet
direct zo'n kamerwonder
aanschaffen, maar het kan
een idee voor kinderen,
kleinkinderen en
achterkleinkinderen wezen:
opa en oma bij het
lavastroompje, koraal en
vlugge guppies in 't heldere
water, krioelend in het licht
van een onderwaterlamp,
die ook weer het milieu
schijnt te regelen. Natuurlijk
is deze natuurlijke
luchtbevochtiger niet voor
iedereen weggelegd, maar
dat is nu eenmaal een
consequentie van deze
welvaartsmaatschappij. Zelf
kom ik er nog niet toe, en
bepaal me tot het regelmatig
bijvullen van de
waterreservoirtjes aan de
radiatoren. Nee, de massa zal
bet nog zonder dit ideaal
moeten stellen. Per jaar slijt
Jaap Kooy er ongeveer 20.
Kun je nagaan.
Maar wie weet is het water-
decor over een tijd
gemeengoed in onze
waterhuishouding, als
onderdeel van de
kamerplantencultuur de
uitgebreide
„vensterbankcultus" die
in Jaap Kooy een
pleitbezorger bezit. In Baarlo
begon de victorie. Praktisch
en decoratief. Het ruist,
murmelt wat, gezellig
gehoor in huis en op
kantoor. Vriens, na al dat
geëxperimenteer, dramt in
een folder zelfs door:
„makkelijk te combineren
met andere natuurlijke
evenementen, zoals met..een
waterval, een fontein, een
bron..." Een welzijnsbron.
Maar het is de welvaart,
vrienden, die uitdaagt.
Vriens, die beste Limburger,
wil er een evenementenpark
van maken. Met een
optimaal, natuurlijk
verdampingsproces. Op basis
van zijn waterkringloop in
het land van Hydro. Jaap
Kooy, de nuchtere, stelt zich
minder uitbundig op: „het is
iets, waar mensen echt veel
plezier van kunnen heb*ben
in droge, gestookte tijden".
ÏENPARK WASSENAAR BELEEFT ECONOMISCH DIEPTEPUNT
>ENAAR Het jaar
as een dieptepunt
iet Dierenpark Was-
Voor het eerst se-
ren kwam het be
saantal verleden
iet boven de 300.000
ólgens dierentuin-
0 jeur J.W. Louwman,
Laslte wijten aan de da-
ona V.|van koopkracht
ivolg van de econo-
ie crisis, waarvan
^»le dierentuinen in
7land te lijden heb-
De heer Louwman
LOW^cht in 1982 geen
:ering van de situa-
jlpark Wassenaar is de
'dierentuin in de Rand-
'lie het nog zonder over-
■jübsidie moet stellen. De
Jtuinen Artis en Blijdorp
wel in belangrijke
op Schiphol de beschikking
moeten krijgen over een goed
dierenopvangcentrum, waarin
vooral op de luchthaven in be
slag genomen dieren 'voorlopig
kunnen worden onderge
bracht. Zoals de zaak er nu
voorstaat moet jaarlijks voor
vele honderden in beslag ge
nomen dieren met veel kunst
en vliegwerk tijdelijk onder
dak worden gevonden in de
dierentuinen. Kort geleden
verschafte Wassenaar nog lo
gies aan enkele honderden be
schermde uilen, valken en
parkieten. Deze uit Peru af
komstige dieren waren op weg
naar Tjecho-Slowakije, toen
hun vliegtuig een tussenlan
ding op Schiphol maakte.
Ambtenaren van CRM ont
dekten deze dieren in kisten
achter dubbele wanden. De
heer Louwman: „De Neder
landse dierenparken waren en
blijven natuurlijk bereid om te
helpen bij een tijdelijk verblijf
van inbeslag genomen verbo
den dieren, maar niet altijd
uJn
n Zvv» i
}5 rio verdedigt huls en
oAid met alles wat hem
iienste staat
LEIDEN Marco, de
bouvier van deze week,
heeft een veelbewogen
verleden achter de rug.
De hond werd, na van
baas naar baas doorge
schoven te zijn, door zijn
laatste meester te vonde
ling 'gelegd'. Dat was gis
teren precies een maand
geleden. Marco heeft on
dertussen redelijk kunnen
wennen in het asyl, maar
happy is hij er geenszins.
Op 15 december liep Marco,
alleen en verlaten, op het
hebben wij de extra accommo
datie hiervoor. Het parlement
heeft in 1977 ten onrechte ge
dacht, dat illegale handel in
dieren via de grenzen en
Schiphol gauw tot het verle
den zou behoren. Vandaar dat.
bijvoorbeeld op Schiphol een
dieren-opvangcentrum zou
moeten worden ingericht. Dat
is hoognodig, tér bescherming
van de in beslag genomen die
ren, die vaak onder slechte
omstandigheden zijn ver
voerd".
Tonnen voer
Moeten de bezoekers van het
dierenpark vaak de broekriem
aanhalen, de dieren in Wasse
naar hoeven niet te matigen.
In 1981 verorberden zij per
dag in totaal bijna anderhalve
ton (in kilogrammen) aan
voedsel. Over het gehele jaar
betekent dat ruim een half
miljoen kg/liter voedsel. In to
taal werden in 1981 bijna 300
verschillende soorten voedsel
verstrekt. Zo prijken op de
menu-lijst van Wassenaar on
der meer: 15.000 liter melk,
40.000 kilo zaden, 40.000 kilo
vis en garnalen, 50.000 kilo
groenten, 60.000 kilo fruit,
65.000 kilo voerbrokjes, 80.000
kilo vlees en 90.000 kilo hooi.
Het spreekt vanzelf dat daar
mee zeer veel geld is gemoeid,
geld dat in 1981 via de kassa's
in teleurstellende mate bin
nenkwam.
Het wordt steeds stiller aan de kassa van het Dierenpark Wassenaar.
exIMBURGER ZWEETTE OP OPLOSSING; JAAP KOOY BRENGT HAAR AAN DE MAN
Het is echt hartje
winter. Het vriest; al
kraakt 't nauwelijks. De
c.v.-verwarmingsketels
werken alom op volle
kracht; olie- of
gaskachels, afgezien nog
van die paar
kolenkachels, staan te
loeien. Dat is niet omdat
Jaap Kooy het zegt; nee,
het is gewoon zo. Maar
Jaap Kooy vertelt nog
meer, illustreert zijn
betoog met plantaardige
én minerale
voorbeelden. Technische
ook. Je knikt en denkt:
dat zal best.
Volgens Jaap Kooy spelen
zich in dit koude jaargetijde
overal mini-tragedietjes af.
Problemen voor mens, dier
en plant. Inventieve jongens
staan klaar om in te
springen. „Niet in het minst
bij bejaarden en anderen die
de hele dag in huis zitten, in
droge woningen waar hard
gestookt wordt. Als de plant
al schreeuwt om een
vochtiger omgeving, dan
toch zeker de mens, die
vochtigheid in een te droog
klimaat dubbel en dwars
nodig heeft.
Vooral de ouderen van
dagen „drogen" eerder uit,
in die kleine, warme
kamertjes. Ze hebben
problemen met hun
iichamelijk welzijn: droge
keel, droge neus als ze
wakker worden. Komen
daar nog bij verschijnselen
als hoofd- en keelpijn,
gesprongen lippen, droge
huid. Dan draagt men ook
nog vaak statisch geladen
goed, en de vonken springen
over als men met z'n vingers
aan een deurknop komt.
Aan een afdoende
verbetering van de
luchtvochtigheid kan wat
gedaan worden. En hier heb
ik de remedie, het zout in de
pap, de krent in de koek: de
Aqua Decor..."
Jaap Kooy is een 53-jarige
vaii
|t aqua-decor bij tuincentrum Westergeest In Lisse.
bonk van een kerel, een
reusachtige, doortastende
Noordhollander, die in '45
uit St. Pancras, bij Alkmaar
vandaan, in de Bollenstreek
zo mogelijk fortuin wilde
maken. Gaf zich over aan de
bollenhandel, réisde 25 jaar
heen en weer tussen Europa
en Amerika, deed daarbij
ideeën op die hij later zou
verwerken, liet de bollen
vallen en ontplooide zijn
business tot een uitgebreid
tuincentrum, „Westergeest"
geheten, aan de Heereweg
bij De Engel in Lisse, waar
een soort lunchmuziek je
buiten al in de stemming
brengt om binnen een
grasmaaier of een
tuinkabouter te gaan kopen.
Maar het is de Aqua Decor
water en versiering die
het droogteprobleem te lijf
wil gaan. Daar was eens in
Baarlo, Noord-Limburg, een
handelsman, Karei Vriens
genaamd. Karei deed het
leuk, maar wilde het nog
iets leuker maken. Hij
experimenteerde met een
luchtbevochtiger in huis, zat
te denken ook. Een paar jaar
lang. Dat kun je je nu niet
meer voorstellen, maar het
was wel zo, aldus Jaap Kooy.
Toen, eensklaps, drie jaar
geleden, had hij het
gevonden, Karei: natuurlijke
luchtbevochtiging en
klimaatverfrissing,
belichaamd in een vrij
prijzig stapeltuintje met
amorfe lavastenen. Zo
commercieel als wat, maar
wat geeft dat, als bejaarden,
kantoorpersoneel, hotels,
ziekenhuizen en wat dan
ook er baat bij kunnen
hebben? Tussen Leiden en
Haarlem is Kooy de enige
die Vriens' apostel, z'n
dealer, mag zijn, met een
container, een bouwdoos,
waarvan de inhoud de vrije,
onbezoedelde natuur
imiteert. „Eindelijk iets, dat
echt water verdampt; het
continue ei van Columbus",
vindt Jaap Kooy. Niet
goedkoop, dat water-decor,
maar de mensen voelen zich
er.wèl bij en de planten
