Familietraditie op drankbasis lieuwe bibliotheek met T koningen in Amstelwiik Monique Coster /inologe, wijkt liet voor de iruk der giganten Plan kantorenflat opnieuw afgewezen Kroonberoep over grondprijs V oor burgseweg Geen fietspaden langs Baehlaan in Leidschendam maat over op kleindochter V IMÏfl Op mijn omwegen door stad en land kom ik graag mensen tegen. Elke morgen tussen tien en elf uur kunt u mij telefonisch vertel len wie u graag in deze rubriek zou willen tegenkomen. Het nummer van mijn geduldi ge telefoon is 071-122244; u kunt dan naar toestel 18 vragen. agGIO LEIDSE COURANT WOENSDAG 6 JANUARI1982 PAGINA 5 LEIDSCHENDAM Het gemeentebestuur van Leidschen dam gaat beroep bij de Kroon aantekenen tegen het onthou den van goedkeuring door Gedeputeerde Staten aan het be sluit ruim 47.000 vierkante meter grond aan te kopen in het bestemmingsplan „Voorburgseweg". Eigenaar van de grond is het Aannemingsbedrijf N. Tetteroo Zn. B.V. te Leid schendam, waarmee een prijs van 80 gulden per vierkante meter was overeengekomen. B en W stellen dat op de grond volgens het oude en nieuwe, nog niet goedgekeurde, be stemmingsplan eengezins- en meergezinsbuizen zullen wor den gebouwd en dat die ver der voor „bijzondere doelein den" is bestemd. De grond is ruwe bouwgrond en er zijn gunstige ontsluitingsmogelijk heden naar omliggende stra ten. Verder wordt gewezen, op eerdere aankopen die wel door GS zijn goedgekeurd. Vijf jaar geleden werden in de onmid dellijke omgeving prijzen van 150 en 110 gulden door de pro vincie goedgekeurd, beide in hetzelfde bestemmingsplan. De vierkante-meterprijs lag toen boven de prijs die nu met de firma Tetteroo is overeen gekomen, omdat toen sprake was van bouwrijpe, zeer cen traal gelegen, grond. In het plan „Voorburgseweg" zal niet kunnen worden ont komen aan een andere verde ling van woonsoorten, aldus B en W van Leidschendam, maar het is onjuist deze wijzi ging nu als maatstaf te nemen voor een prijs van 30 a 40 gul den per vierkante meter zoals de provincie wil. Die prijs is kennelijk gebaseerd op een be bouwing met uitsluitend ge subsidieerde woningen. PvdA- wethouder G. J. Hendriks heeft zich tegenstander ver klaard van het in beroep gaan bij de Kroon. LEIDSCHENDAM Burgemeester en wethouders hebben ook een nieuw plan voor de kantorenflat aan het Koningin Julianaplein in Leidschendam afgewezen. Om tegemoet te komen aan de wensen van de omwonenden zou het oor spronkelijk voor parkeren aangewezen maar volgens het be stemmingsplan voor groengebied bestemde stuk grond onge moeid worden gelaten. In plaats hiervan heeft het Bouwbe drijf Tetteroo een parkeerkelder laten ontwerpen. De grens hiervan ligt echter buiten het voor bebouwing aangewezen gebied. Ofschoon de kelder geheel aan het oog zal worden onttrokken houden b en w vast aan de formele toepassing van het bestemmingsplan. Op het raadhuis zegt men dat elk besluit van de gemeenteraad, hetzij door omwonenden, hetzij door het bouwbedrijf, via een AROB-procedure zal worden bestreden. Een in juni van dit jaar verleende bouwvergunning is na protesten van omwonenden door de Raad van State in augustus geschorst. Gebleken is daar bij dat deze instantie het besluit om een bouwvergunning af te geven „uiterst formeel" heeft getoetst, aldus het college. Het in gediende bouwplan is in strijd met het bestemmingsplan en moet daarom worden afgewezen en verder wordt ook niet vol daan aan de parkeernorm. Van de zijde van de CDA-fractie is protest aangetekend tegen het uitstel van de bouw van de kan torenflat omdat hierdoor de werkgelegenheid bij de bouwfirma in het gedrang zou komen. LEIDSCHENDAM De vooigenomen aanleg van een fiets pad langs de woningenzijde van de J. S. Baehlaan bij het win kelcentrum Leidsenhage gaat niet door. Op de informatie avond die in september is gehouden werd door de Vereniging van Eigenaren van de Schout van Eijklaan tegen de aanleg geprotesteerd. Op het gemeentehuis worden die bezwaren als „zeer eenzijdig" aangemerkt, terwijl het wordt betreurd dat de fietsers, voor wier veiligheid het pad zou worden aan gelegd. op de bijeenkomst ontbraken. De grond voor het fietspad is in het bestemmingsplan als o- penbaar groen opgenomen en voor de aanleg van een fiets pad zou dus wijziging van het bestemmingsplan nodig zijn. Bij de gemeentewerken denkt men dat die wijziging, gezien de bezwaren, niet haalbaar is. Tegen verplaatsing van het voet pad naar de groenstrook werd geen bezwaar gemaakt. Bur gemeester en wethouders willen dit realiseren zodat langs de weg een groenstrook kan worden aangelegd. Bovendien zal langs de hele Baehlaan tussen de Burg. Caen van Necklaan en de Burg. Keijzerlaan een suggestiestrook worden gemar keerd. Binnenkort zal nog een plan verschijnen voor verbete ring van het (brom)fietsverkeer op het resterende stuk van de J. S. Baehlaan in de richting van de Kon. Wilhelminalaan. iar kaar ar c Dat is in augustus alweer elf jaar geleden. Ga maar na: Monique is nu 27. Ze deed allerlei benodigde examens, en verwierf in '77, als verreweg de jongste vrouw in deze contreien, het diploma „Vinoloog" van de Wijn-academie. Ook het slijters-vakdiploma had ze toen al op zak. „Vinologe": wassen neus „Nou: ja en nee". Monique behoudt zich vanmiddag het recht voor van het thee inschenken, maar tevens put ze uit verworven kwalificaties. Het was destijds, zo jong als ze was en nog is, studeren en wijn drinken, „althans proeven". Haar eens verworven status is niet beschermd, maar wel spaarzaam voorkomend. Wie vinoloog (geëerd wijnkenner) wil zijn, krijgt het wel elk jaar moeilijker, „want ze willen er niet te veel van hebben". Monique zou willen zeggen, en zegt 't dan ook: „Je moet er een hoop voor drinken, eh proeven; lezen en bijblijven". Sta me toe het beeld scherp te stellen: Monique maakt net zo'n nuchtere indruk als haar vader. Bijblijven; ook met-de wijnen. Op de hoogte zijn van nieuwe „vinificaties" wat krijgen we nou wijngistingsprocessen die zich blijven ontwikkelen, almaar door en tot in het rijpende ongerijmde. Aan de grillen meedoen, dat moet Monique ook: „Beaujolais primeur, bijvoorbeeld, een modeverschijnsel dat hooguit een week of wat meegaat en daarna waardeloos is. Die wijn voldoet nauwelijks aan de eerste gistingsprocessen, volgens het wijnvrouwtje Monique, de jeugdige kloek die ook het gedistilleerd onder haar beschermende vleugels heeft genomen, en haar rijbewijs in één keer haalde, ofschoon ze vóór die tijd een verklaarde anti- autorijder was. Kan goed van pas komen, als er nog even leveranties te bezorgen zijn, te eerster of elfder ure. Monique kan zich geheel aan beroep wijden. Aan het stichten van een gezin heeft ze nooit gedacht en een dergelijke onderneming zou haar ook tegenstaan. „Nee, daar heb ik geen zin in; geen geduvel onder de pannen. Zo is het toch! En ach: komt tijd, komt raad. Als vader er eens mee wil stoppen zal ik wellicht aan personeel moeten denken, maar ook wat dat betreft zeg ik maar: komt tijd, komt raad". De wijnen en gedistilleerd blijven bij haar voorop staan. Het assortiment is fifty-fifty: „je zit je te specialiseren in de wijnen, ofschoon binnen- en buitenlands gedistilleerd ook gespecialiseerd is. Wijnen, daar kom je nooit helemaal uit, dat zijn duizend en één zaken; de grootste wijnkelder in Nederland heeft nog niet eens alles. De inkoop gaat via de inkoopvereniging". Nee, Monique gaat niet zelf de hort op, in Frankrijk van chateau naar chateau trekkend. Daar is geen tijd voor en daar zit voor Monique geen brood in ook. Twee gelukkige mensen naast elkaar: vader en dochter; de naam blijft hoog (een nieuwe lichtbak met „Slijterij-Wijnhandel Monique Coster" „nee, geen neon meer, al die ellende") en de gezichten blijven vertrouwd. Egidius: „Daar hechten de klanten aan. Men is blij, dat de zaak doordraait; men vindt het interieur van ons winkeltje gezellig. We volgen een traditie van vader op zoon op kleindochter. Nee, ondanks de giganten (ik heb hier achter twee van die boodschappenkarretjes staan van zo'n supertoestand. Gewoon door mensen op straat achtergelaten. Ik heb ze gebeld, dat de wagentjes, van zo'n 300 gulden per stuk, al een maand bij me staan, maar ze komen die dingen niet eens ophalen) zijn wij gelukkige mensen die op hun specialisatie drijven". Monique Coster: „Ik kom niet in een verlopen zaak; daar hebben pa en ma ook hard voor gewerkt". Pa kijkt vergenoegd. Hij heeft nog een paar spreuken voorhanden, Egidius. Heeft zich bediend van de wijsheid ervan, of er afstand van genomen. De eerste is zeker waar: „Een klant is maar een porceleinen kopje: je bent 'm zó kwijt als je niet uitkijkt..." En dan een oude, ongetwijfeld gehoord van een boerin: „Als 't goud regent, moet je je schort ophouden..." Maar Egidius heeft nooit met een schort gelopen.. nn !p!j>SCHENDAM De iiie|ye hoofdbibliotheek zoiLeidschendam wordt ^ejcirca 90 wooneenhe- e voor 1- en 2-persoons- ®Joudens het centrale van de al enkele tegpen jaren braaklig-' Zije grond in Amstel- )UO~> t 1500 vierkante meter m. bibliotheek komt bij de c0Ue hal een uitleenhoek en ruimte voor exposities en lezen. Op een circa 50 centi meter verhoogd vlak komt de grote uitleenruimte en meer naar achteren, nogmaals ver hoogd, zijn de studiecellen en een kantoorruimte gedacht. Wooneenheden op een biblio theek brengen problemen mee, niet alleen wegens te verwachten geluidshinder en ontsluiting van de woningen maar ook omdat de woning bouw vertragend werkt terwijl in Leidschendam haast is ge boden met de bibliotheek. Terzijde van de bibliotheek wordt 500 vierkante meter ge reserveerd voor uitbreiding met een arthoteek en uitleen van grammofoonplaten en dergelijke. Het parkeren kan gedeeltelijk geschieden op de bestaande parkeerruimte voor het sportcomplex „De Fluit". Om te grote parkeervelden te voorkomen wordt voor de wo ningen aan verdiept en over dekt parkeren gedacht. De hoogte van het middenstuk woningen boven de biblio- loster krijgt een insfusie". Dat zegt pa eter zelf. En die kan het Jten, hoewel hij bovendien vh man is van de bon mots, spreuken en aardige, "at irleugelde gezegdes. Aan ee^j Leidse Haarlemmerstraat 'n Tieze week, zonder enig 5 *°Temonieel, de wacht 'P^elost. De drankwacht, ik zonder veel schroom [1 zeggen. Pa Coster, [loopt met water en {elijkertijd genaamd [idius (we weten nu t fottteen waar hij gebleven is; Tdheeft dat niets met De sik inestet te maken, zoals en jidius zelf nog steeds 'e/efl»neemt, en het is dus niet: mradius, waar vaart gij srd hen?), heeft het op z'n es, Ite raadzaam geacht de ng dssen aan zijn dochter oonfmca Catharina Maria, ter bekend als Monique, er te dragen. Op een kelijke basis. Het gaat om zoals velen behoren te rk vten om detailhandel ■ix jalcoholhoudende en -vrije -n Ddukten die gesleten 'rden onder de naam E. J. ■jester b.v Vader Egidius irrcnr1* naar zÜn aard. zeggen: fanii k6" nu ze'* k v 'k ben Jj". Geloof dat echter niet, 'ebr)nt Eê'dius mag als slijter un/)eschreven zijn, hij blijft j olfer de eerste tijd een stut ?talisteun voor Monique, het irevvuwe bloed, dat kroop 3n far het niet gaan kon. Nu er tten we meteen waar die insfusie op slaat. Enfin: ster heeft afgedaan, leve gister. Tot in het derde ^slacht; want de Costers Tl al sedert de jongste 1 Lwwisseling werkzaam in ^Mritualiën. ^Hnaf z'n 16e jaar heeft ^■idius J. Coster een slijtend staan opgebouwd. Zijn der, die, naar een goed ddeleeuws gebruik, ook [idius heette, begon stijds in de Steenstraat een oeflokaal, dat allengs Igens de verwachtingen e kl de hand liep tot een nause slijterij; sinds proefden en, afnemers de produkten geij hen thuis, dus. „Zelf iiitwam ik er al vóór 1930 bij, en 6 in '46 namen mijn broer dinf ik de zaak over. Er ?id vamen drie Costerzaken". teb^ee gingen na verloop van an d de laan uit, maar de terMam bleef overeind: S l®oster?; oh ho, dat is...", en maa^1 Egidius het vrij °°t)tte gebaar van het "^^teroverslaan van een ar'raasje: „Jawel, dat is een ■*enank in de drank". e heer Coster heeft de rfiviteiten overgedragen in dochter Monique: „maar 0| laat haar nog niet llemaal alleen zwemmen, ga er nog niet geheel uit. kan trouwens niet van de e dag op de andere met 'n armen over elkaar gaan ,ten. Nee, dat kan ik niet. 'heb gelukkig nog heel at te doen, na een leven in reizen en bezorgen. Wie lama onmiddellijk wil an rusten, begraaft !:hzelf. Voorlopig blijf ik Iviseren en helpen". Vader Aljidius, de jongere, blikt Vader en dochter Cos- ter. terug in het voorbije, rilt bij het heden, en Monique schenkt, ook met het oog op de toekomst, de thee in, presenteert een vuurtje aan de bezoekende rokecs, die het naadje van de slijterskous wkllen weten, nu Egidius drankgewijs in Monique opgaat. Moeder Coster luistert rustig en liefdevol toe, als man en meisje hun beslommeringen uiteenzetten. „H.r is moed voor nodig, om vandaag een slijterij door te zetten...". Je bent versleten vóór je het weet. Egidius, de veelbeproefde, spreekt uit ervaring. „Wij hebben het voordeel van een grote, vaste clientele, die af en aan blijft lopen. Tenminste, zo zie ik het. Neem me niet kwalijk. Wij floreren ook bij de gunst van de mond- tot mondreclame. Kinderen van klanten konden de afgelopen paar dagen uit onze kerstboom een kransje halen, terwijl vader of moeder in hun en onze behoeften kwamen voorzien. Ik zeg nou maar wat; ik bedoel slechts: als je 't goed doet, red je 't wel, in deze business van de kleintjes. Maar ook bij de groten rommelt het: er komen heel wat op de tocht te staan, nadat ze de kleintjes kapot hebben gemaakt. Nee, ik mag dan misschien wat donker ogen, maar ik ben geen zwartkijker, al zie ik sombere dingen in het verschiet. Maar voorwaar: er zijn kolossen die wankelen onder hun schulden; puddingen die in elkaar zakken. Maar wie geen gekke sprongen maakte, wie goede service bleef verlenen, wie aan z'n zaak een persoonlijk cachet bleef geven, die bleef overeind. Ach, we verkeren in een tijd van: „ze maken elkaar af". Daar moet je mee leven". Ouderwetse, eenzaam draaiende slijters, die niet wit willen zijn, zijn er in Leiden nog maar met een handjevol. Egidius Coster: „Vóór de drankenoorlog van '75 nadat de Drankwet was gewijzigd (iedereen kon een vergunning krijgen als hij aan bepaalde eisen voldeed) waren er in Leiden nog ongeveer dertig echte slijters. Het merendeel werd tot aan het faillissement, of de rand ervan, gedreven. Requiem voor een slijter". Maar Coster ontweek de klippen des verderfs, de hinderlagen der smaakbedervers, de listen en lagen van gecombineerde aanvallers. Het groot-kapitaal der overmachtigen kon de waakzame Egidius niet verschalken. Hij bleef, in alle nuchterheid naar ziel en lichaam, de vijand de toonbank bieden en wist onder elk trommelvuur uit te duiken. En Monique plukt nu, goddank, daarvan de gerijpte vruchten. Monique Coster trad bij nader inzien in het voetspoor van vader. Ook zij was 16, toen ze haar eerste schreden in de slijterij zette. theek is ongeveer 20 meter met 6 a 7 bouwlagen. Het hele plan is al met de wo ningbouwverenigingen en het bestuur van de bibliotheek doorgesproken. De aanbeste ding zal zo spoedig mogelijk plaatshebben want de biblio theek moet midden 1983 klaar zijn. Eind april zal de eerste paal worden geslagen. Een tekening van het plan

Historische Kranten, Erfgoed Leiden en Omstreken

Leidse Courant | 1982 | | pagina 5