MODE 1982
door veel
combineren
bepaald
et gehoorapparaat van mijn grootmoeder is door de bliksem getroffen
an de das is hetzelfde als de kleur Deze dolle, gestreepte combinatie draagt
jntalon. Deze sportieve combinatie heerlijk. Het jasje heeft door de diepe V-hals
blazer met lange brede revers, ge- en zijsplitjes een slankmakend effect (Collec-
i een lichte zomers beige-grijs ge- tie Bleyle).
(Collectie Jacques Esterel).
Sportief in
joggingpakken
met capuchon
een eind
rennen.
(Collectie
Schies8er
Sporting).
ie|nvergetelijke va-
dfinneringen, die
t«n bepaalde geur
binnen schieten,
terugvinden van
iaal kledingstuk
verlangen soms
(fom kan het kie-
de vakantie-gar-
oms al een klein
roorpret beteke-
;it zou iemand
van al die vrij-
d nuttige haar- en
Ijrstels. lingerie,
^cetera als va-
derobe mee
men?
Jnensen voelen zich
jng in hun dagelijks
p sterk vastzitten aan
dat ze in de vakan-
jdigweg moeten ont-
'ri rerversbagage zitten
u >te jeans, shirt of
m ipak, trui en jack of
at foor de meeste men
eer meer mee.. Heel
r is hoeft de bagage de
zomervakantie trou-
zweer niet te zijn. Bij
envan zomer 1982 be-
steeds weer anders
n van kleding na
tendeels het beeld.
'ants
n een bepaalde gele-
#ts wil eten, als er
tek op het program-
of allebei misschien)
^heel plezierig als er
gants in de koffer
'enomen. Er worden
attractieve bad/bou-
jbinaties aangeboden
rokken of jurken
Dor uitgaan in aan
kunnen komen. En
fyer die kreukloos de
jflaat is een makkelij-
Jplossing. Een beeldi-
Irk is natuurlijk enig
jan dansen. (Vooral
ie is in the air"!).
I zou als geklede ba
ll meer formele com-
«genomen kunnen
jjat hangt een beetje
in de vakantie
ij zo'n stadspak
een paar perfecte
i pak van linnen,
uur of zijde, in elk
lichtgewicht stof.
Katoen is ook prima. Zowel bij
uitgaan als bij een nonchalante
vriietijds-stijl kunnen dan al
lerlei pantalonvariaties gedra
gen worden. En er is vrijwel
geen kleur, die daarbij niet
wordt aanvaard. De bandplooi
blijft ook. Verder mogen aller
lei lengtes of wijdtes van pij
pen, evenals recht en glad en
de rechte taps toelopende pijp.
De rijkelijk geplooide pantalon
staat vooral heel slanke vrou
wen goed.
Voor langere tochten en sight
seeing zijn er tropenjasjes op
pantalons, of een tuniek, dat
zonder meer of op shorts kan
worden gedragen. Folklore-
achtig zijn strokenrokken met
duizend bloemetjes bezaaid,
blouses met waaierkraag, on
der-rok of-pantalon en lange
wappershawls. Heel wat in-
pakwerk, maar leuk 's avonds
op een terras. Al die kleding
laat zich onderling trouwens
uitstekend combineren als er
enigszins een bepaalde basis-
kleur wordt aangehouden.
Dan moeten er naast uitgaans-
schoenen en of flaneersanda-
len zeker een paar makkelijke
vakantieschoenen mee. Vrou
wen die zichzelf doorgaans
veroordelen tot strompelen op
torenhoge hakken kunnen
deze zomer hun voeten zalig
verwennen met sportief
schoeisel.
Mensen die veel buiten zijn
hebben veel plezier van short-
In dit blazerpak
in nautische
stijl is men
altijd gekleed
om ergens te
gaan eten.
(Collectie
Fiesta
Schiesser).
shirt combinaties. Zo'n short
kan van polyester-katoen zijn
of van badstof dat zit heel
fijn of van glansstof. Het
meenemen van een modieus
joggingpak voor kille momen
ten hoeft absoluut niet auto
matisch te betekenen, dat er
voor dag en dauw moet wor
den getrimd.
Mannen-accessoires
Ook voor de man-op-reis is
het meenemen van zeker één
geklede pantalon met lichtge
wicht blazer wenselijk. Er zijn
deze zomer sportcolberts te
over. Van katoen-polyester,
tweed, linnen, seersucker. Ef
fen korenblauw. bordeaux,
écru of wit. Ook met krijt
streep of geruit. De schouder
lijn is natuurlijk en de revers
zijn wat breder. Ook het tic
ketzakje en een rug- of zijsplit
zijn kenmerkend. Er zouden
ten minste twee overhemden
mee moeten.
Zonder een paar vrijetijdspan-
talons is men nergens natuur
lijk. Jeans kunnen heel goed.
Daar hoort een badstof ge
voerd chintz jack op, of zo
maar een jasje dat lekker zit.
Het zou bést ook een jaqe of
jack kunnen zijn, dat ver
dwaald is in de klerenkast.
Verder natuurlijk polo's, 'n
singlet wellicht, vrijetijdsshirts
en voldoende riemen en sok
ken. Ook voor de man is het
deze zomer de kunst om op
een persoonlijke wijze kleuren
in de kleding te combineren.
Voorbeelden? Neem een écru
pantalon met marine shirt met
gifgroen vignet Daar zou de
ene dag een blauwe en de an
dere dag een groene heren-
riem bij kunnen worden ge
dragen. Ook zou men de kleur
van een blouson kunnen her
halen in de pantalon, of riem
en sokken in dezelfde afste
kende kleur dragen. Een
stropdas of shawl kan ook een
kleurig accent vormen, mis
schien wel qua kleur overeen
stemmen met de tint van een
vrijetijdsschoen. Mogelijkhe
den te over.
Deze accessoires vragen wei
nig ruimte in de koffer. Mis
schien is er wel een beetje
moed en fantasie voor nodig.
Maar een creatieve stijl en een
tikkeltje schwung kan juist
zo'n vakantie trouwens ook
de tijd daarbuiten een beet
je spannend maken.
PH. BARUCH
Een luchtige dracht is de pantalon met polo in
lengtestreep-dessin. (Collectie Fiesta Schies
ser).
Een beetje colonial style laat zich bij koele
dagen makkelijk combineren met een pullo
ver. (Collectie Mimpex).
Een shirt-short combinatie voor tennis en
voor de vrije tijd. Het shirt heeft een klein
Mao-boordje en is met marine stof tegenge-
voerd. (Collectie Tweka).
De bikini om te zonnen en het badpak om te
zwemmen. Of andersom, want ze staan alle-
twee even leuk. Let op het a-symmetrische ef
fect in het badpak. (Collectie New Ufe).
is gans een volk",
oude literator en
>urisme is het zoe-
edr de ziel van een
st reng die twee be-
bij elkaar en het
elijk zijn, dat de
moet luiden:
*risme is niet mo
rs nder de taal van
uty te kennen.
?5Praten. De buurman
^huizen verder gaat al
Spanje, naar plaats-
r£e amper hebben ge-
3) het bestaan van een
il dan het Catalaans,
.fiomt ook elk jaar na
1 en weer bruin ver
staal uitgerust en ui-
fvreden terug. „Taal-
hfi9", lacht hij, „Kerel,
ik heb toch handen en voeten.
Meer heb ik niet nodig. Ze be
grijpen me wel". Verduidelij
kend gaat zijn hand dan naar
de plaats waar zijn portemon
nee zit.
Er is ook een grote categorie
toeristen van het AB-type. De
mensen, die per vliegtuig, boot
of bus van punt A (thuis) naar
punt B (vakantieoord) worden
gebracht, daar zich een, twee
of drie weken laten koesteren
en dan weer de AB-verplaat-
sing in omgekeerde richting
ondergaan. Ook zij hebben
meestal geen problemen met
de taal, willen die ook niet
hebben. De touroperator heeft
ervoor gezorgd, dat Marie daar
ook haar aardappeltjes met jus
en snijboontjes krijgt en dat ze,
als ze naar het toilet moet, dat
in behoorlijk Nederlands aan
de gids kan vragen.
Zelfdoeners
Toerisme, ieder zijn meug.
Maar het aantal zelfdoeners,
de avonturiers-in-zakformaat,
de Livingstones-in-de-dop,
groeit gestaag. Zij trekken er
zelf op uit naar „onbekende"
streken en bijgevolg zijn er
nog nooit zoveel mensen ge
weest, die cursussen zijn gaan
volgen in talen waar ze in het
dagelijks leven weinig aan
hebben. Zo zijn er ook nog
nooit zoveel taalgidsjes-voor
op-reis verkocht als de laatste
jaren. En dat allemaal, omdat
we iets van het bloed van een
Houtman en De Keyzer in ons
hebben.
Goed, je moet eenvoudig be
ginnen. Je stapt een boekwin
kel in en koopt een „taaikom
pas" in een zilveren omslagje a
raison van een tientje. Je
haakt de caravan achter de
auto, zegt de papegaai en de
buurvrouw vaarwel en na een
goede duizend kilometer kom
je bij een grens. Je rijdt tot
vlak voor de slagboom. Dan
gaat er een boze, gewapende
douanebeambte tegen je staan
schreeuwen. „Mien", zeg je
dan, „geef me de taalgids eens
an".
Je laat de man rustig schreeu
wen, maakt de vinger nat en
bladert naar bladzijde 51. En
jawel hoor, daar heb je het ge
vonden: „Miet akkar ezzel
mondannie?", zeg je stralend
met een zucht van verlichting.
Het lijkt er even op, dat de
goede man uit zijn vel gaat
springen, wat je dan weer niet
begrijpt, want je hebt hem
toch in het Hongaars netjes ge
vraagd: „Wat bedoelt U?". En
dan komt er zó'n waterval van
klanken over je heen, dat je er
helemaal niets meer van be
grijpt, behalve dan dat de ge
baren dreigend zijn.
Cursus
Het is duidelijk: zo'n taalgidsje
is best aardig, maar meestal
niet op de momenten, dat je
het nodig hebt. Als je nu tot de
slotsom komt, dat je toch wel
graag de volgende jaren naar
Hongarije wilt met vakantie
en je wilt echt een toerist zijn,
die de mensen begrijpt, op
schriften wil kunnen lezen en
met de bevolking wil praten,
dan kun je natuurlijk een an
dere weg bewandelen. Dan be
stel je ergens een cursus bij
een taleninstituut, blokt vele
maanden moeizaam en leert in
elk geval de beginselen van de
taal. In het land zelf gaat het
dan plotseling veel sneller, al
thans minder moeizaam.
v^ele duizenden doen het per
jaar. Ze bestellen een cursus,
sturen lessen in, krijgen hun
werk gecorrigeerd terug, bij
ten door... of vallen af. „Ik
schat het uitvalpercentage
toch wel op ongeveer veertig",
zegt de heer De Vries, voor
lichter van de Leidse Onder
wijsinstellingen (LOI).
Zijn de cursussen dan niet te
moeilijk?
„Wij brengen cursussen, die op
een praktische manier zijn op
gezet om de taal, die wordt ge
bruikt in het gewone dagelijk
se leven, te leren. Zo'n cursus
duurt tien maanden. Het lijkt
inderdaad wat lang en het be
tekent, dat de toerist als hij
van zijn ene vakantie terug is
meteen aan de volgende moet
gaan werken, maar het is nu
eenmaal onmogelijk om in een
paar maanden een taal onder
de knie te krijgen".
Kun je dan niet beter een een
voudig taalgidsje nemen?
„Taalgidsjes brengen zo hun
problemen mee. Ik herinner
me een opmerking van Car-
miggelt, die in zo'n taalgidsje
had gelezen: „Het gehoorappa
raat van mijn grootmoeder is
door de bliksem getroffen".
Aan de andere kant zul je in
die boekjes zeker wel iets te
genkomen, dat je op vakantie
kunt gebruiken, bijvoorbeeld
om iets te kopen. Maar onze
cursussen gaan natuurlijk die
per.
Maar is het wel nodig om als
toerist een taal te leren?
Spreekt het bedienend perso
neel in het vakantieland niet
één van de moderne talen?
„Persoonlijk geloof ik, dat je
betere contacten met de bevol
king kunt leggen, naarmate je
de taal beter beheerst. Ik heb
ook het gevoel, dat veel men
sen niet meer naar het buiten
land gaan vanwege de taal. Ze
voelen zich niet op hun gemak
99
en zullen daarom minder snel
de grens overgaan. Zelfs al
heb je maar een geringe ken
nis van de taal, dan doe je dat
wat makkelijker, je stapt wat
makkelijker een winkel bin
nen en bent niet alleen op
zelfbedieningszaken aangewe
zen. Heel wat mensen schrij
ven in om toeristische rede
nen. Voor enkele talen kun
nen er andere motieven zijn,
voor Engels en Duits bijvoor
beeld, om de televisiefilms be
ter te kunnen volgen. Maar de
vele honderden die Frans, Ita
liaans, Spaans, Portugees,
Noors of Zweeds leren, doen
dat voornamelijk om in de va
kantie beter beslagen ten ijs te
komen".
Eén ding is duidelijk: het
wordt wel aanpakken als je
elk jaar naar een ander land
op vakantie wilt.
GERARD CRONE
