'Als je op een podium gaat
staan met je hele hebbenen
houwen ben je vogelvrij'
zeepost
sportprogramma
Theo Bitter door heel
Pulchri gehuldigd
LISELORE GERRITSEN TERUG MET KLEIN CONCERT 4
JNST
LEIDSE COURANT
DONDERDAG 17 DECEMBER 1981 PAGINA lï
estelijke opening
olse expositie
at niet door
TERDAM De officiële opening
een expositie van Poolse volkskunst
Rotterdam gaat morgen niet door in
and met de omstandigheden in Po-
Dit heeft Ahoy' Rotterdam, waar de
oonstelling wordt gehouden meege-
tVoor de opening zou de Poolse am-
eur in Nederland, Bartoszek, naar
erdam komen.
lat het, aldus Ahoy\ moeilijk was
genodigden nog op tijd in te lichten
de beslissing, gaan de bijeenkomsten
e tentoonstelling wel door. Alle fees-
kheden komen echter te vervallen.
Carré-trofee
uitgereikt
AMSTERDAM In theater
Carré in Amsterdam is gis
termiddag de eerste Oscar
Carré-trofee uitgereikt.
Deze prijs werd ingesteld door
de club van circusvrienden en
is bedoeld om artiesten te sti
muleren en de circuscultuur
op te vijzelen. De eerste trofee,
die voortaan jaarlijks zal wor
den uitgereikt, ging naar de
Westduitse familie Jeanny Bu
gler. Deze circusfamilie trok
het afgelopen jaar met het Ne
derlandse circus Holiday.
Zorg overheid voor
podiumkunsten
AMSTERDAM De rijksoverheid
dient rechtstreeks medeverant
woordelijk te blijven voor het be
leid ten aanzien van de podium
kunsten zoals muziek, toneel en
ballet en de kunstinstellingen in
deze sector.
Deze opvatting stelt het contactorgaan
van Nederlandse Orkesten (CNO) in
Amsterdam tegenover de voorstellen
tot een grotere decentralisatie van de
vorige minister van CRM, mevrouw
Gardeniers, neergelegd in haar zoge
naamde knelpuntennota.
Nep-prijs voor
schrijfster van
keukenmeiden - romans
LONDEN Barbara Cartland, de
Britse schrijfster van keukenmei
den romans en stiefgrootmoeder
van Diana, Prinses van Wales,
heeft een twijfelachtige onderschei
ding gekregen: het „roosje-marse
peinzwijntje" van de vereniging
van vrouwen in het publiciteitswe-
zen.
Het „bekroonde" boek van de vooral
in de Ver. Staten gretig gelezen
schrijfster draagt de sprekende titel:
„Rein en onberoerd".
De romans van Barbara Cartland
gaan bijna altijd over perikelen in
adellijke families.
(Van onze kunstredactie)
Pulchri-voorzitter Munnik heette gisternamiddag een talrij
ke schare welkom die in de grote zaal van deze oude Haagse
Kunststichting bijeen was gekomen om Theo Bitter, be
kend kunstschilder en Pulchri-lid, te feliciteren. Hij werd
namelijk 65.
Een van zijn goede vrienden, Simon Carmiggelt, was uit Am
sterdam gekomen om het eerste exemplaar van het boek „Theo
Bitter, Tekeningen in inkt, crayon, potlood" aan te bieden en
dat deed hij vanzelfsprekend op de bekende Carmiggeliaanse
manier: doorspekt met de droge, puntige humor van „je bent
dan wel 65 Theo, maar toch nog echt 'n jongetje hoor, ja, eh
héus, echt nog 'n jongetje. En wat zal je het nu druk gaan krij
gen, want iedereen die 65 wordt, krijgt het veel drukker dan
voor hij 65 werd...." intussen kwam tot grote hilariteit van de
stampvolle zaal nog even het verschil tussen de Haagse en de
Amsterdamse humor aan de orde.
drie jaar van hardnekkig
twijgen („Ik wilde lang-
ïerhand eens wat anders
zinnen") is Liselore Ger
en weer teruggekeerd op,
Nederlands theaterfront,
een behoedzame start in
schede gaf ze een succes-
Ie reeks voorstellingen
haar Klein Concert 4 in
Haagse theater PePijn,
ar indertijd haar artistie-
I carrière is begonnen. In
'achting van de tournee
2, die ze kris-kras door
Ierland gaat maken,
akte Leo Thüring vast
t haar een tussenbalans
i HAAG Twee maal Liselore Gerritsen, intro-
petekind van de IJssel, dat door zijn rusteloze wa
ll is gewassen bij tij en tegentij,
t een zaterdagavond in het Haagse PePijn-theater,
rnalig ijspakhuis, nu de alkoof van de muze, waar
anwezigen automatisch de rollen krijgen opgedron-
van aangetrouwden, die nieuwsgierig samendrom-
rondom een bevlogen familielid. Het podium is
veel groter dan een zeepkist; laatkomers, die naar
chterste rij zijn verwezen, blijven daar voyeurs met
logeplaats.
week later heeft ze zich genesteld in het hoofd-
irtier van PePijn aan het Haagse Smidswater. De
lense salon, waar ze jaren lang, spinnend op de
k, heeft doorgebracht, is nu het kantoor van de za-
jke leidster Annet Riezebos. Zwart leren fauteuils,
1 met glazen dekplaat, affiches aan de wand en in
kast de gouden langspeelplaten, die Paul van Vliet
eenzame solist in hoog tempo vergaard heeft.
gouden plaat zit er voor
niet in", meent ze met ge
erde opluchting, „wat ik
is niet geschikt voor het
publiek. Daarvoor is
p repertoire misschien net
6 te literair. In een land als
inkrijk is duidelijk meer
angstelling voor mensen,
bij hun optreden de taal la-
i prevaleren, die woorden
Werk laten doen. Maar in
arland hebben ze nog
weinig op met deze
van theater. Ik ben ook
van de weinigen, die met
formule werkt. Maar
rom doe ik dat? Juist. Om-
ik niet anders kan en wil",
rsta me nu asjeblieft goed:
ust mikken op een groot
liek vind ik niet vies. Het
er maar aan, hoe je het
Paul heeft dat talent en
^ikt er fantastische resulta-
mee. Ik heb zijn laatste
in Carré gezien. En met
ie het deel vóór de pauze
ik schitterend. Dat is
iter van grote klasse".
lerpe kantjes
(fonisch had ze laten we-
dat ze pas in de namiddag
insulteerd kon worden,
or die tijd", legt ze achter-
it, „is geen enkele stad in-
ssant. Pas als de scherpe
tjes er door de schemering
vijld zijn, voel ik me er
s. En dat gebeurt zo rond
uur. 's Winters uiteraard
vroeger. Dan zijn er da-
waarop het 's morgens al
r is".
blijf een vrouw, die zich
iet platteland het jofelst
ft. Maar zo nu en dan moet
:h even naar Den Haag
tij te tanken: in oude win
es rondom de Denneweg
felen, een film bekijken,
s vijf achter elkaar, wat
raten met vrienden. Den
g is daarvoor een ideale
I. Daar hangt een geur van
rbije romantiek, die me
aanstaat. Amsterdam is me te
schreeuwerig, te veel ouwe
jongens krentenbrood".
„Ik opereer altijd vanuit de
stilte. Maar tegelijk heb ik ook
graag mensen om me heen.
Die kluizenaarstic is bij mij
dan ook duidelijk een dunne
laag vernis. Geloof me: de
mensen, bij wie ik me echt
prettig voel, hebben aan mij
een gemakkelijke. Bij Paul is
dat precies omgekeerd. Die is
gelijk joviaal. Hij doet een
hoop. Maar dat is ook vernis.
En daaronder zit zijn een
zaamheid".
„Er is nog een reden, waarom
ik om vijf uur heb afgespro
ken: ik ben gevoelig voor
licht. Juli en augustus zijn
daarom niet mijn favoriete
maanden. Want dan is alles te
schel, te brutaal. Geef mij het
voorjaar maar. En de herfst
uiteraard. Dan heb ik ook de
zon niet per se nodig. Dat grij
ze decemberweer vind ik ook
prima".
Vacuüm
Het is alweer drie jaar gele
den, dat ze met haar liedjes
van verlangen de hordes nam
in het circuit van de kleine za
len in Nederland. Daarna
volgden drie maten rust van
elk twaalf maanden. Een ver
borgen bestaan aan de boorden
van de Zuidhollandse droom-
rivier de Meye, met dotter,
meizoen, speenkruid, vogels,
zwanen en schapen als ver
trouwde bronnen van inspira
tie. Freewheelend in dat va
cuüm leende ze haar hese stem
uit aan de hoorspelkern en
speelde ze met José Ruiter in
drie één-acters, die als vage
dagsluitingen door de televisie
werden uitgestraald.
„Toneel spelen", heeft ze zich
toen gerealiseerd, „is een
avontuur, dat alleen de moeite
waard is, als je met teksten
werkt, waarvan je denkt: ver
rek, dat had ik precies zó wil-
Liselore Geritsen, na drie jaar weer terug met haar nieuwe, ij-
zersterke solo-programma Een klein Concert 4.
Concert 4 Is het broosheid alom, die nog geac-
leerd wordt door het ijle fluitspel van Martijn Als-
öfs en de muzikale onderstroom van pianist Ccn van-
r Linden.
len zeggen. Je moet het er vol
ledig mee eens zijn. Anders
loont het de moeite niet".
„Ik merkte wel, dat ik on
kwetsbaar was. Als een toneel
stuk de mist in ga^Jt, pakken
de critici vrijwel nooit de ac
trices en acteurs. Die worden
hooguit beklaagd. Maar als je
op een podium gaat staan met
je eigen werk, ben je vogelvrij.
Dan geef je je bloot met je hele
hebben en houwen. Het is
griezelig, maar ook een stuk
spannender".
Handje liefde
Die avond in PePijn is het
weer zover. Liselore Gerritsen
terug van weggeweest met
Een klein Concert 4. Nieuw
repertoire, waarin de natuur
als vanouds de universele pas
munt is, waarmee ze haar ge
dachten verzilvert. Een handje
liefde, wat gesorteerde over
peinzingen. Broosheid alom,
die nog geaccentueerd wordt
door het ijle fluitspel van Mar
tijn Alsters en de muzikale on
derstroom van pianist Ben van
der Linden. Zelf staat ze een
avond lang terzijde, gevangen
in een koker van licht en na
het slotakkoord van elk lied
als een nachtvlinder oplossend
in het duister.
„Ik maak liedjes", houdt ze
vol, „het is beslist geen poëzie.
Want daarvoor gelden andere
maatstaven. Als ik een beeld
spraak gebruik, doe ik dat om
mijn bedoeling duidelijk te
maken. Mijn teksten blijven
concreet. En daarin verschil ik
duidelijk van dichters, van een
vrouw als Ida Gerhardt, die,
zoals ik, in het land van de
IJssel geboren is. Wat zij ge
schreven heeft is wél poëzie.
Poëzie zit onder de woorden.
Soms lees je een gedicht,waar
van je geen bal snapt. Het laat
je zwemmen, zoeken naar de
betekenis. Maar toch ontroert
het je".
„Als je mijn teksten er naast
legt, merk je dat het heel wat
anders is. Ik laat weinig te ra
den over. En gelukkig maar,
want anders kwam er hele
maal geen hond meer naar me
luisteren".
Duel
Ook deze avond is de confron
tatie met het publiek een duel,
waarvan de afloop voor haar
lang onzeker blijft. „Ik begin
elke keer weer opnieuw met
de angst in mijn lijf aan zo'n
klus", bekent ze, „maar dat
lijkt mij niet abnormaal. Ik ge
loof, dat er weinig collega's
zijn, die handenvrijwend het
podium opstappen".
„Daar komt nog bij, dat de in
timiteit van PePijn een artiest
naar de strot springt. Het is te
klein, te benepen. Je moet je
hier waanzinnig op je gemak
voelen om geloofwaardig over
te komen. Daarom is het ook
niet zo verwonderlijk, dat ar
tiesten, die gewend zijn om in
grote zalen te spelen, PePijn
doodeng vinden".
Ze geeft overigens royaal toe,
dat haar vrijwillige verban
ning uit de Nederlandse thea
ters lang genoeg geduurd
heeft. „Van nature ben ik een
solitair, die geen problemen
heeft met alleen zijn. Ik kruip
graag in mijn schulp. Maar als
je te lang aan één plek vastge
bakken zit en alleen wat boe
ren en gapende koeien om je
heen ziet, komt je leven gaan
deweg tot stilstand. Je droogt
op. Automatisch raak je daar
na in een meditatieve trance,
waar niks hoeft, niks meer be
langrijk is. Het is de lethargie
van de binnenvetter. En die
toestand gaat op den duur zelfs
op mijn zenuwen werken".
„Gelukkig heb ik een moto
riek, die is afgesteld op ener
giebesparing. Dat zal ook de
reden zijn, waarom ik niet die
hete drang heb om avond aan
avond op te treden. Twee, drie
keer per week vind ik al mooi.
Dan houd ik tenminste ook
nog wat tijd over om door het
polderland te banjeren en wat
bloemen te plukken".
Continu-proces
„Met schrijven ligt het duide
lijk anders. Dat is een continu-
proces, waar ik ook in de afge
lopen drie jaar mijn handen
vol aan heb gehad. Helaas mis
ik de adem voor een boek en
daarom heb ik maar weer tek
sten voor liedjes geschreven
en zo nu en dan kleine verha
len over mensen en dingen
van vroeger".
„Vertaal dat nu niet als heim
wee. Want dat heb ik niet. Ik
kijk nooit terug. Er zijn alleen
stukken verleden, die voor mij
nu razend actueel zijn. Heden
is het onloochenbare feit, dat
we nu tegenover elkaar zitten.
Maar heden zijn ook gedach
ten, die in me opkomen. En
gedachten hebben nu eenmaal
aan de werkelijkheid van het
moment zelden genoeg. Het is
een keuze, die je niet zelf
maakt, maar waar je toe ge
dwongen wordt. Afscheid
neem je ook niet. Dat gebeurt.
Er zijn genoeg momenten in je
leven, die vervMaaien. Maar
wat je niet vergeet is ook niet
verloren".
lijk uit luiheid en gemakzucht.
Ik was trouwens bang, dat ik
te zware accenten zou leggen,
als ik ze uit mijn hoofd leerde.
En dat gevaar was er niet, zo
lang ik ze voorlas".
„Ik moet trouwens toegeven,
dat ik het vreselijk vind om
teksten in mijn kop te stam
pen. Ik ben telkens weer
doodsbang, dat ik stukken
oversla en op puur technische
gronden de boot in ga".
„Een man als Ramses Shaffy
heeft daar geen last van. We
zijn een seizoen samen opge
treden en regelmatig kwam
het toen voor, dat hij zijn tekst
kwijt was. Dan ging hij soepel
over op een zelfverzonnen
Chinees, dat nergens op sloeg.
Maar het klonk zo overtui
gend, dat geen mens zich reali
seerde: „Hij staat onzin uit te
kramen". Ik heb dat vermo
gen helaas niet. Als ik mijn
tekst kwijt ben kan ik de
voorstelling verder wel verge
ten. Dan wordt het gegaran
deerd een rot avond".
Denkpatroon
Over inspiratie zegt ze op de
valreep: „Die komt uit de gek
ste hoeken. Je hoort een stuk
muziek, dat je boeit, je loopt
door een weiland, je vangt een
kreet op. die je aan het denken
zet. Soms is het één regel van
een gedicht, die je op het spoor
zet van gedachten, die vaak
achteraf niks meer te maken
hebben met die regel".
„Ik verwerk al die indrukken
uiterst persoonlijk. Ik heb net
een paar feministische boeken
gelezen en onbewust beïnvloe-
Heel puur
Klein Concert 4 is drie maan-
den geleden in Enschede in §en"dirsindsdIeTmijn d'enk-
premiere gegaan Het wel ge- troon Dje ervaring had ik
lijk goed merkt ze op „en ^et de Vredesmars in Amster-
dat was een hele opluchting. dam Da, massale wanhopige
Je kunt immers alleen probe- verlangen naar vrede vind je
ren om een goed programma een 0j andere manier gega-
te maken. Je schrijft en blijft r£ndeerd in mijn teksten
schrappen. En dan nog weet je rug.> J
niet, of het de moeite wel 0ëvcr polltiek ik niet.
waard is Ofschoon ik me er mateloos
.Jk schrijf graag als ik net aan A, die ruzies in de
wakker ben^ Regelrecht uit Kamer6 dal schaamteloze be-
bed in mijn badjas achter het kvechten om futiliteiten. Er is
bureau. Op die momenten ko- jn Nederland geen politicus,
men de beste gedachten aan dje ,k kan pru,men lk ben
bod. Je bent een paar uur weg- 2iek van di/ hap. Ik ga wel
geweest en even heel puur Je stemmen Maar gan wej vol.
«ens een dom stemgedrag. Ik
or» van a pi inocmanncnurpc kijk Welke partij Zich het
en van afleidingsmanoeuvres"
„Als ik nou van tevoren niet
wist, dat ik met mijn teksten
het theater in ging, zou ik ze
waarschijnlijk niet schrijven.
Ik moet ze aan een ander kun
nen vertellen om te weten, of
sterkst maakt voor de proble
men, die mij bezig houden. Te
gen de bom, vóór een gezond
milieu, voor een groen land.
Die krijgt mijn stem".
Ze gooit er voor het laatst een
het klopt wat ik zeg. Als die schfterlach tegenaan, die grof
confrontatie niet plaats vindt. van korre, js
blijf ik in mezelf ronddarren Mijn ,cven is een moeizame
en komt er niks meer uit tochJ, van de ene meevaUer
„In mijn nieuwe programma naar de anden,.. schreef ze
zitten ook weer wat kleine QQ^
verhalen. Vroeger las ik ze Nee'. die komt er wel utt
LEO THURING
voor, maar dat deed ik duide-
Met de volgende schepen kan zee
post worden verzonden. Oe data,
waarop de correspondentie uiterlijk
ter post moet zijn bezorgd, staan
achter de naam van het schip ver-
Argentinië ms. „Alhena" 24 decem
ber; Australië ms „Mairangi Bay" 21
december; Brazilië ms „Alhena" 24
december; Canada ms „Atlantic Pre
lude" 23 december; Israël ms „Na-
host Kurier" 21 december; Japan ms
„Thames Maru" 23 december;
Kenya. Oeganda, Tanzanië ms „N11
Katwijk" 23 december; Ned. Antillen
ms „Caribia Express" 24 december;
Nieuw-Zeeland ms „Mairangi Bay" 21
december; Ver. Staten van Amerika
ms „Atlantic Saga" 23 december;
Zuid Afrika (Rep.) ms „City of Dur
ban" 21 december.
Sir Adrian Boult
stopt met
dirigeren
LONDEN De Britse diri-
gent Sir Adrian Boult heeft
officieel bekendgemaakt dat
hij niet meer zal dirigeren.
De 92-jarige orkestleider
was al sinds 1978 niet meer
in het openbaar opgetreden.
Wel maakte hij nog steeds
grammofoonplaatopnamen
in studio's.
Sir Adrian leed al enige tijd.
aan rugklachten waardoor hij
niet staande kon dirigeren. In
de studio kon hij zittend het
orkest leiden.
Zijn carrière omspant een pe-"
riode van ongeveer 60 jaar.
Gedurende 20 jaar leidde hij
het symfonie-orkest van de
BBC. Ook trad hij op in lan
den op het Europese vasteland
en in Noord-Amerika.
Sir Adrian was een opvallende
figuur met zijn militaire voor
komen met grote walrussnor.
Hij heeft wel eens gezegd dat
hij het prettig vond in kerken,
op te treden, omdat daar niet
mag worden geapplaudisseerd;
In zijn lange loopbaan deed hij
veel voor de uitvoering van
werken van Britse componist-
ten als Elgar, Vaughan Wils.
liams en Holst. Daarnaast was
hij bekend om zijn interpreta
ties van werken van Brahms
en Schubert.
CX3 BOEKEN
Bijbellanden in
woord en beeld
Als de Schrift zichzelf ver
klaarde, waren er geen com
mentaren nodig en die vullen
bibliotheken. Zou iemand iets
begrijpen van primo Jesaja
wanneer hij niets weet van de
geschiedenis van die tijd? Het
is een goede zaak dat er steeds
verklaringen verschijnen,
vooral voor leerlingen van het
voortgezet onderwijs. De nieu
we Bijbel-atlas van Catling Al
len en Porter lijkt op een ver
eenvoudigde uitgave van de
prachtige atlas die van der
Meer vroeger samenstelde,
maar hij is helemaal op het
onderwijs gericht; duidelijke
kaarten in kleurendruk en fo
to's door één van de schrijvers
onlangs genomen waarbij het
accent valt op de topogratie en
de archeologische vondsten
die, zoals men weet, een nieu
we kijk op de aloude gewijde
verhalen hebben gegeven.
Maar bovenal waarderen we
de historie-beschrijving uit de
contekst waardoor eveneens
veel vragen opgelost werden
die vroeger naar het rijk van
de mythe verwezen zijn. Om
het met Keiler te zeggen:
„Und die Bijbel hat doch
recht". Het ware te wensen
dat er voor het onderwijs meer
van zulke instructies versche
nen omdat kijken en leren hoe
langer hoe meer samen gaan.
J. Catling Allen en Malcolm
Porter: „Bijbellanden in
woord en beeld" 'n Educa-
boek van Tjeenk Willink
Noorduijn-Culemborg. Prijs
16.-.
ZATERDAG
Basketbal
Eredivisie (heren); Noordkop-Haaks-
bergen, Punch-Leiden. Amstelveen-
Den Bosch, Donar-The Stars, Land-
lust-Rowic.
Eerste divisie A; Orca's-Wolves, De
Germaan-ASVU. Akrides-Groningen,
Anguilla-Pokai, Uitsmijters-Cange-
Eerste divisie B: Rotterdam Zuid-
BOB. Eindhoven-Achilles. Paulus-
Wyba. Hoofddorp-Black Eagles,
SOVB-Racing R.
Eredivisie (dames); Amstelveen-BOB,
Rotterdam Zuid-Leiden, Flash-Jum
pers, The Stars-Voorburg, Landlust-
Groene Uilen.
Promotiedivisie: SOVB-AMVJ Am
sterdam. DAS-US, Sea Devils-Gronin-
gen.
Eerste divisie: Dragons-Dynamo, Ra
cing Amsterdam-Cangeroes. Black
Eagles-Gr. Eagles.
Volleybal
Eredivisie (heren): Maasticht-Brevok,
Zaan '69-Starlift Voorburg, Lycurgus-
EAW, Animo-Geldrop, VVC-Orion.
Eerste divisie A: Dynamo-Dunamiek.
Eerste divisie B: Radius-Starlift Voor-
Eredivisie (dames): AMVJ-Sarot,
VCH-The Samsh. Sudosa-Dynamo.
Van Santen Haag-VVC.
Zaalhandbal
Eerste divisie B (dames): V en L-Zon-
nebloem
Zaalkorfbal
Hoofdklasse A: Rohda-PKC.
Hoofdklasse B: Blauw Wit-KVS.
Overgangsklasse B: HKV-VES.
Overgangsklasse C: PSV-ZKC '31.
ZONDAG
Basketbal
visbericht
voor sportvissers in het binnenwater
Liselore Gerritsen: „Nog steeds ga ik met de angst in
mijn lijf het toneel op". -r
Promotiedivisie (dames): Olympia-
Zeemacht.
Rugby
Ereklasse: NFC-HRC. Thor-DIOK,
KMD-LSRG. AAC-RCC, RCH-DSRC.
Promotieklasse: Wageningen-As-
crum, West-Friesland-USRS. RRC-Be
Quick, Haarlem-HRC 2. Te Werve-'t
Gooi (vriendschappelijk).
Promotieklasse: RSRC-Rams, RCH 2-
Oemoemenoe, URC-Minerva, Castri-
cum-Delft '74.
Zaalhandbal
Eredivisie (dames): DVO-V en K, Swift
Arnhem-Niloc, Hellas-SEW, Switt
Roermond-Quintus, PSV-Trajectum*"
ad Mosam.
Eerste divisie A: Volewijckers-WWV.
HMS-HMS, Hellas 2-Quick '20, E en
O-Ookmeer, Bornerbroek-ESCA.
Eerste divisie B: Foreholte-Hercules,
Animo-Ancora, Loreal-DES. EBHV-
Wings.
Zaalhockey
Hoofdklasse A: Kampong-Tilburg,
Wageningen-Schaerweijde, MEP-
Groningse Studenten.
Hoofdklasse B: HC Klein Zwitserland-
Den Bosch. Hattem-HDM, Quick
Sticks-Oranje Zwart.
Zaalkorfbal
Hoofdklasse A: Deetos-Steeds Hoog-
er, AKC-Fortuna. Archipel-Ons Eiber
nest.
Hoofdklasse B: LDO-Luto, Samos-
SCO. DOS '46-Allen Weerbaar.
Overgangsklasse A: Driehoek-Drach
ten. ROG-Ritola, HKC-Dalto, VEO-
DKOD.
Overgangsklasse B: Asko-NIC, Fides
Pacta-Wordt Kwiek, Trekvogels-Stan-
Overgangsklasse C: Rigtersbleek-Da-
naïden, OEC-Oost Arnhem, Wester
kwartier-Die Haghe.
Overgangsklasse D: Achilles-Geldropy
Rapiditas-DOS. BEP-Deto. Pams-
Ados.
