Op zevenmijlslaarzen
zuurkool snijden
Volkswagen pakt uit:
Polo en Derby nieuw
Zelf-smerende naaimachines
IN EN OM HET HUIS
Unieke
Mazda
RX 7
IN EN OM HET HUIS/VERKEER
LEIDSE COURANT
DINSDAG 8 DECEMBER 1981
Tekening Margot Meulman.
,Moonbootalternatieve winterlaars
Leren win terlaarzen zijn niet goedkoop
in aanschaf en sneeuw en ijzel geven
kringen op het leer. die moeilijk zijn weg
te poetsen. Eigenlijk kan men op een
zondagse wandeltocht over slecht onder
houden buitenpaden, geen mooie „stads-
laars" dragen. In dat geval zijn de zoge
naamde „moonboots" erg praktisch.
Deze laarzen zijn uit de wintersport
overgewaaid. Ze zijn minder poreus, la
ten ook op de bovenkant geen druppel
water door en hebben anti-slip zolen. De
uitneembare teddyvoering kan men
eventueel nog als buisslof of sok gebrui
ken. De „alternatieve" laars is kleurig,
soms uitgevoerd in zilver met marine of
bordeaux, soms met schachten in de
Western-look. Actueel zijn ook modellen
met een schacht van warm gewatteerd
nylon met een lange contrast-rits mid
denvoor. om er makkelijk in en uit te
stappen. Zij zijn verkrijgbaar in prijzen
van 29 gulden tot 75 gulden. Ook voor
kinderen is er keus.
Sedert de eerste naaimachine werd uit
gevonden is er veel veranderd. De huidi
ge apparaten zijn haast denkende zigzag-
gers, stoppers en zelfs borduurders. Bij al
die ingenieuze activiteiten moeten ze wel
(nog steeds) gesmeerd worden. Vroeger
kwam daar een spuitje met olie aan te
pas die op dertig puntjes geïnjecteerd
werd, nu is dat allemaal veel eenvoudi
ger geworden. De meeste moderne ma
chines hebben maar één smeerpunt, de
nieuwste Husqvarna's uit Zweden ma
ken smeren zelfs helemaal overbodig. Al
bij de fabricage van het staal wordt spe
ciale olie toegevoegd. Bij het draaien van
de onderdelen komt voldoende warmte
vrij om de olie weer actief te maken. Bo
vendien zijn materialen uit de ruimte
vaart in de naaimachines verwerkt die
niet alleen smeervrij en vuil afstotend,
maar ook slijtvast en roestvrij zijn. Wie
zich ergert aan het smeren van de naai
machine kan kiezen uit één van de vijf
Husqvarna-4000 machines. In prijs varië
ren ze van 749,- tot 1199,-.
In oktober-november wordt er hard ge
zwoegd om de witte kool te verwerken tot
zuurkool. De verschillende types van „vroege
kool" tot „bewaarkool" worden in de zuur
koolcampagne gebruikt. Het is poot-aan spe
len. Voor de grap ga je dan eens bij een der
vele zuurkoolfabrieken in de koolstreek „De
Langedijk" tussen Alkmaar en Schagen „een
dagje zuurkool" helpen maken. Vanaf het na-
tuurprodukt in de volle grond tot in „de put".
Het wordt fa. De Burcht in Noord-Scharwou-
Daar sta je dan met je dunne panties in een
paar hoge laarzen, maat 56, die zojuist zijn
uitgetrokken door een nijvere landman.
Loodzwaar zijn ze en versierd met grote
klodders natte klei aan de zool en op de neus
omdat het de laatste dagen flink geregend
heeft. De blubber op het land waarin de ko
len staan, heeft zo'n zuigkracht dat je met
kracht je voeten moet verplaatsen en tegelijk
moet oppassen niet uit te glijden. De groene
kolen moeten met een soort slagersmes „bij
het leven" (vlak bij de stronk in de klei) „ge
sneden" worden. Makkelijk gaat 't niet, want
snijdend en rukkend aan de buitenbladeren,
waaruit de zware groene bal getild moet wor
den, glibberen je voeten in de zevenmijlslaar
zen naar alle kanten uit. Bijna niet te omvat
ten met twee handen en in wankel even
wicht, probeer je het groen in een mand met
twee hengsels te mikken, die je samen met de
toegewezen partner naar de fabricagehal
moet sjouwen. De partner heeft spit, dit komt
niet al te best pit. Kreunend tilt hij met
rechtgehouden rug de mand op; struikelend,
glijdend, nog nét het vege lijf reddend van
een bad in de slik. Je moedigt elkaar dan
maar aan: „We zijn er haast", „Pas op, daar is
het berenglad", „Volhouden maar". We heb
ben vijf kolen in de mand, een flinke oogst
voor een kwartiertje werk. Met je arm haast
uit de kom, bibberig op de benen, hoor je op
de plaats van bestemming van een vriendelij
ke, tengere tuinder, dat hij per dag tiendui
zend van die kanjers „snijdt".
Hard lot tegemoet
Nu wacht de kool een hard lot. Onder de
hoede van de heer Blanken wordt de groente
met een klap van een mechanische boor van
een laatste stuk stronk ontdaan, hij wordt af-
gebladecd op eventuele ongerechtigheden en
gaat schoksgewijs op een rollende band een
schoep van draaiende messen tegemoet, die
hem in dunne schijfjes verandert. In een be
tonnen bak („de put") geprikt met een hooi
vork, mag hij ingestrooid met zout tot zuur
kool gisten. De put wordt afgedekt met een
plastic kleed, dat onder waterdruk komt te
staan. Het gedoseerde zout en de in de kool
aanwezige suikers gaan zich via een gistings
proces omzetten in melkzuur, de pekel loopt
er aan de onderkant uit. Na vier tot zes we
ken is de zuurkool klaar, het vocht is er aan
onttrokken en de put met aanvankelijke in
houd van 400 kilo levert nu 200 kilo zuur-
Ronde witte
„bewaarko-
len", pyrami-
devormig ge-
koelhuizen.
Simon Jonker, directeur van het Promenade Hotel en Pleter
Boer, directeur van de Broeker veiling hebben zojuist witte kojëc
„gesneden" voor transport naar de fabriek, waar ze tot zuq_
kool zal worden verwerkt.
kool, gereed om te worden verpakt in de be
kende zakjes of in glazen potten.
Naast de invloed van het verwerkte ras witte
kool zijn natuurlijk de verwerkingsmethoden
van de diverse fabrieken van invloed op de
kwaliteit van het eindprodukt. Het moet
knapperig zijn, mild van smaak en geschikt
voor vele doeleinden.
Zuurkool is een der oudste voedingsmiddelen
die geschikt waren voor conservering. In het
Bronzen Tijdperk was het al bekend dat
plantaardig materiaal houdbaar gemaakt kon
worden door een natuuurlijk verzuringspro-
ces. Columbus en James Cook hadden vaten
vol zuurkool aan boord tegen scheurbuik,
want de logge groene bal, omkranst door vele
losse buitenbladeren, is een goede toeleveraar
van vitamene C, melkzuur, calcium, fosfor, ij
zer en broodnodige andere mineralen. De
huisvrouw kan er de smakelijkste gerechten
van maken:
Zuurkoolsla met appels en
radijs:
Gesneden zuurkool met geraspte appel, ci
troensap en radijsjes vermengen. Op de scho
tel: blaadjes sla en een mengsel van yoghurt,
geraspte appel, radijs of schijfjes wortel.
Met ananas en kersen (uit blik):
500 gram zuurkool, 3 schijven ananas, 8 tot 10
kersen op sap. Naar smaak zout en peper.
Met paprika
500 gram zuurkool, 2 lepels slaolie (of olijfo
lie), 2 kleine paprika's, prei.
Met venkel (4 personen):
250 gram zuurkool, grote venkelknol, 2 zacht-
zure appels, sap van halve citroen, 3 eetlepels
zonnebloemolie, 1 theelepel mosterd, mespunt
suiker, wat zout en peper. Smaakt heerlijk als
frisse salade bij varkensvlees of wild.
TINY FRANCIS^
Winterkostjes met zuurkool
Schotel met 4 karbonades. De ingrediënten
zijn 500 gr. zuurkool, 750 gr. aardappelen, 1
theelepel karweizaad, 3 theelepels suiker, 1
gesnipperde ui, half kopje water, 50 gram bo
ter. Karbonades goudbruin braden. Alle in
grediënten behalve de aardappelen in drie
kwartier gaar koken, mengen met de ge
kookte aardappelen en opdoen met de karbo
nades, heet uit de pan.
Wijnzuurkool met visfilets
De vuurkool gaar koken (25 minuten), visfi
lets gezouten en met citroensap besprenkeld,
bruin bakken met boter. Opdienen met de
zuurkool, die is gegarneerd met schijfjes ci
troen. Naar smaak tomatenketchup toevoe
gen.
Met rozijnen en appel
Het basisprodukt mengen met gefruite ui, ro
zijnen, witte wijn of bouillon, gesnipperde ap
pelen. Zout en peper toevoegen en het hele
mengsel een half uur laten sudderen. Zeer
goed te combineren met karbonades, saucijs
jes, braadworst, varkenskluif, rookworst,
frankfurters.
,Eten
van bij
moeder
thuis
Als je iemand die door zii
vak gedwongen vaak buiti
de deur eet. de vraag ste
wat hij het liefste zou bestt
len, is het antwoord vaal
„Eten van bij moeder thuis
een lekker doorsudderde la\
boerenkool met worst, zuu/l]
kool. peen en uienAfaj
dat staat haast nooit op L
kaart", klaagde Luc Lüt
eens. Udo Jürgens noemt P
een interview als lievelinA 1
gerecht: „Forellen zoals mijr
grootmoeder ze klaarmaal
te". Paul van Vliet snalQ
naar een goede bal gehakt
Henk van Vlsen houdt vi_
kerriesoep met appel. Allp
maal doodgewone spijze\ F
want doorgewinterde hotA
gangers zijn vaak uitgekek
op tournedos met een sletu^
Franse namen erachter.
willen een stevige kost. mL
schien wel een stukje jcugPJ
sentiment. |s
Het hotelwezen heeft daz
verlangens onderkend; t v
laatste tijd „doet" men n»,
aan eenvoudige winterkos*
klaargemaakt door de chfl1
kok met zijn hoge muts. V&t
nu af kunt u in ieder geval J
het Haagse Promenade Hott c
zuurkool, snert en hoerenkot
bestellen tegen een zacl
prijsje. Daarbij smaakt' et
Cóte du Rhóne A.C. Dom ait
de St Georges erg goed,
speciaal bij de zuurkool efe
Laurent Perrier Blanc i
Blancs.
- TINY FRANdP
-te
Alweer meer dan vijftien jaar
geleden perfectioneerde dr.
Felix Wankel de draaizuiger-
motor, zodat hij als alternatief
voor de gewone zuigermotor
kon dienen. Het leek allemaal
erg mooi, en sommigen voor
spelden het eind van de motor
met heen en weer gaande zui
gers. De Wankelmotor was
immers veel compacter, nage
noeg trillingvrij, had minder
onderdelen (geen kleppen!).
Maar hij bleek, als elke nieu
we vinding, in het begin niet
erg duurzaam en leed aan een
hoog olie- en brandstofver
bruik. NSU-Audi was de eer
ste die de Wankelmotor in
produktie nam, eerst in kleine
serie voor de Prinz Spider, la
ter voor de luxueuze Ro 80 se
dan. Mercedes experimenteer
de met de C 111 sportwagen.
General Motors en Mazda
verwierven het recht zelf
Wankelmotoren te maken.
Het hoge verbruik en de be
perkte betrouwbaarheid hiel
pen dr. Wankels geesteskind
echter om zeep; behalve bij
Mazda, die al sinds 1967 deze
motor in serieproduktie heeft
en hem verder ontwikkelde.
Hij mag dan nog altijd niet
beter zijn dan de gebruikelij
ke automotor, even goed is hij
dankzij Mazda's ontwikke
lingswerk nu zeker. Daarom
durfde Mazda het in 1978 aan
een model uit te brengen,
waarvoor niet zoals tot dan
gebruikelijk naast de Wankel
motor ook een gewone
krachtbron te krijgen was
voor degenen die de draaizui-
ger-techniek nog niet ver
trouwden. Zodoende kon bij
die RX 7 volop gebruik ge
maakt worden van de positie
ve eigenschappen van deze
aandrijving, zoals de uiterst
compacte bouw.
De RX 7 werd onmiddellijk
een succes: hij was buitenge
woon mooi van vorm, had
echte sportwagen-eigenschap
pen en door zijn bijzondere
motor een uniek karakter.
Zeker in ons land hielp ook
de sensationele prijs; voor nog
net geen 30.000 gulden een
raszuivere, 200 km-h snelle
sportwagen. Japan kon echter
niet zo goedkoop blijven leve
ren, en langzaamaan verloor
Beoordeling
autoschade
volgend jaar per I
computer
de RX 7 zijn prijsvoordeel.
Mazda besloot tot een face-lift
en breidde meteen de uitrus
ting uit om het exclusieve
image van de RX 7 nog te
versterken. De geteste SDX-
versie kost nu net boven de
40.000 gulden (er is ook een
eenvoudiger DX voor 38 mil
le). Niet meer sensationeel
goedkoop dus, maar wel zeer
luxueus en ten opzichte van
zijn voorganger ook op andere
punten verbeterd.
De motor werd (bij gelijke in
houd van tweemaal 573 cc)
iets krachtiger en levert nu 85
kW-115 pk bij 6000 tpm. De
wat eenvoudig aandoende
trommelremmen achter wer
den vervangen door schijven.
Neus en achterkant werden
voorzien van vloeiend op de
carrosserie aansluitende
schildbumpers en spoilers. In
het interieur werden met
name stoelen en dashboard
herzien, en tenslotte werd de
standaarduitrusting flink uit
gebreid. Die omvat nu (voor
de SDX) buitengewoon fraaie
lichtmetalen velgen, met na
ven in de vorm van een
draaizuiger. Koplamp-
sproeiers, ruitenwisser achter
op, elektrisch bediende ramen
en buitenspiegels, elektrisch
bediend slot voor de open
slaande achterruit en het
tankdopklepje; het enige wat
er nog bij zou moeten is stan
daard verstralers. Daarmee
zou dan het lichtsein kunnen
worden gegeven, zodat niet,
zoals nu, eerst de koplampen
op moeten klappen. Meer
blijft er in de RX 7 eigenlijk
niet te wensen.
Prima kraehtbron
Om maar meteen met de deur
in huis te vallen: de achter de
vooras liggende tweeschijfs
wankelmotor verbruikt nog
steeds wat olie. Dat moet ook
wel, want de afdichtingen op
de punten van de draaizuigers
moeten gesmeerd worden. Bij
normaal rijden is dat oliever-
bruik niet uitzonderlijk hoog,
maar wordt echt sportief met
de auto omgegaan dan ver
dient het wel aanbeveling bij
iedere tankstop olie te peilen.
Let wel: bij een rijstijl alsof er
geen snelheidslimieten be
staan. Het benzineverbruik
loopt dan op tot 1:7, het ande
re uiterste is 1:10 als men zich
erg netjes gedraagt. Gemid
deld genomen komt er zo 1:8,5
uit, bij een maar weinig hoger
olieverbruik dan een gewone
motor zou hebben.
Qua eigenschappen zou men
deze wankelmotor overigens
moeten vergelijken met een
zescilinder van 2,3 liter, die
niet minder zou verbruiken.
De wankel loopt even trilling-
vrij als zo'n zespitter, maar
het bijzondere is de bereid
heid tot toeren maken. Bij elk
toerental voelt de motor zich
even goed thuis, het verande
ren van toerental kost een
minimum aan tijd. Het zoe-
mertje dat vanaf 6500 tpm
weerklinkt is dan ook zeker
geen overbodige luxe. Op de
souplesse valt niets aan te
merken; het lijkt soms wel of
de motor bij lagere toerental
len wat lui is, maar bij vol ge
opende gaskleppen heerst
geen gebrek aan tempera
ment.
De prestaties zijn misschien
niet uitzonderlijk, maar zeker
wel voldoende. Daarbij werd
de motor wel stiller, bij hoge
re snelheden is het kenmer
kende tweetaktachtige uit-
laatgeluid nauwelijks meer
waarneembaar. Windgeruis is
er dankzij de gestroomlijnde
carrosserie weinig, zodat het
bij pakweg 160 km-h in het
interieur nog aangenaam rus
tig is.
Sportiviteit
De RX 7 heeft inmiddels al
heel wat sportsuccessen op
zijn naam staan, en die zijn in
de rij-eigenschappen terug te
vinden. Mazda bereikte zelfs
een erg goed compromis tus
sen zijn sportieve stugheid en
comfort. De vering en de stoe
len zijn wel vrij stevig, maar
nog niet oncomfortabel. Daar
staat tegenover dat de auto in
de bocht weinig overhelt en
dat de nieuwe stoelen een
prettige steun geven. Rem
men en stuur laten zich licht
en precies bedienen, de vijf-
bak schakelt exact en met een
ietsje sportieve stugheid. De
capaciteit van de remmen is
voldoende, de besturing is re-
delijk direkt en gaat ook bij
parkeersnelheden nog vol
doende licht
Door de gelijkmatige ge
wichtsverdeling over vóór- en
achteras (door de relatief ver
naar achter geplaatste motor)
en het lage zwaartepunt (door
de compactheid van de motor)
stuurt de RX 7 heel neutraal.
Met gasgeven kan makkelijk
de achtersteven in de bocht
„omgezet" worden, zonder dat
de starre achteras op elke on
effenheid wegloopt. Alleen in
zeer krappe bochten, of als
het nat is, willen de achter
wielen wel gauw wegbreken,
zij het dat dit makkelijk te
corrigeren valt. Rechtuit rij
dend is de koersstabiliteit ook
bij hoge snelheid nog goed. De
starre achteras met al zijp ge-
leide-armen neemt wel wat
plaats in, zodat de vloer van
de bagageruimte vrij hoog
ligt. De normale bagageruim
te, via de achterruit goed be
reikbaar en netjes met een op
rolbare afdekking afge
schermd, is dan ook niet
groot. Geen nood, de achter
bank is in twee delen neer
klapbaar zodat öf twee kinde
ren, öf voor twee personen
voldoende bagage meege
voerd kan worden. Voorin is
hoofd- en beenruimte vol
doende (maar ook niet meer).
De positie van stuurwiel en
pedalen ten opzichte van el
kaar zal niet voor iedereen
ideaal zijn; jammer dat het
stuur niet verstelbaar is.
Relatief niet duur
Ten opzichte van zijn voor
ganger is de nieuwe RX 7
duidelijk verbeterd. Hij werd
nog mooier, heeft nu een zeer
omvangrijke uitrusting en nog
altijd bij het uiterlijk passende
rij-eigenschappen. De wan
kelmotor is inmiddels abso
luut volwassen; Maxzda
maakte er al meer dan een
miljoen. Hij geeft de RX 7
een heel exclusief tintje, zon
der opvallende nadelen. Het
kost hoogstens af en toe een
extra litertje olie (er is overi
gens een waarschuwingslamp
je voor te laag olieniveau). En
een dergelijke exclusiviteit is
voor minder dan 40195,- bij
niemand anders te koop.
Het is een ongeschreven wet:
als er een autotentoonstelling
is in Frankfurt moet elke
Duitse autofabrikant interes
sant nieuws brengen. Zo ook
dit jaar, maar deze keer was er
nog wat extra's: de prototypen
Auto 2000, toekomststudies
ontwikkeld met steun van de
Duitse regering. VW, Audi en
Mercedes maakten er een,
Ford en Opel presenteerden
geheel in eigen beheer ont
worpen toekomst-auto's, maar
in het kader van het rege
ringsproject kwam ook een sa-
menwerkingsvervand van
Technische Hogescholen met
een uitgewerkt auto-ontwerp,
de UNI-car. Hoewel er ook
aandacht werd besteed aan
veiligheid en geluidsproduktie
was het belangrijkste motief
toch zuinigheid. Die werd ge
vonden door gebruik van spe
ciale motoren, lichte materia
len en constructies, en betere
stroomlijn. Opvallend daarbij
is dat in dit opzicht VW, Mer
cedes en de Technische Hoge
scholen tot dezelfde conclusie
kwamen: een stationcar-ach-
tige vorm biedt zowel veel
binnenruimte als een gunstige
vorm.
Dat dit niet louter onrealiseer
bare dromen zijn demonstreert
VW: drie nieuwe modellen
brengen zij, en één daarvan
heeft die stationcar-vorm. Dat
is de Polo, die mede dankzij
zijn vierkante achtereind een
voor zo'n kleine auto zeer goe
de stroomlijn heeft (CW 0,39).
Daarnaast zoigt het natuurlijk
voor veel binnenruimte, met
name voor bagage en de hoof
den van de achterpassagiers.
Uiteraard kan de achterbank
worden neergeklapt, zodat de
Polo een soort bestelwagen
wordt. Maar er is ook een tus
senoplossing: om meer bagage
ruimte te krijgen zonder met
een twee zitplaatsen op te offe
ren kun je de leuning van de
achterbank steiler zetten. Een
bijkomend voordeel van het
ongebruikelijke uiterlijk is de
ver naar beneden doorlopende
achterklep.
De technische opbouw bleef
ongewijzigd, maar er kwam
wel een nieuwe motor. Die
staat dus dwars voorin en
drijft via een vierbak de voor
wielen aan. De nieuweling
meet 1050 cc en vervangt het
oude 900 cc aggregaat met het
zelfde vermogen (29 kW-40
pk). Doordat de grotere motor
een hoger koppel en meer sou
plesse biedt, is hij toch zuini
ger in het gebruik dan zijn
kleinere voorganger (1:13 tot
1:17). Naast deze basismotor is
er als' vanouds een 1100 met 37
kW-50 pk en een 1300 met 44
kW-60 pk, of 37 kW in combi
natie met een 3plusE versnel
lingsbak (extra lange en zuini
ge vierde versnelling). Er zijn
drie uitrustingsvarianten, C,
CL en GL, waarbij ook de
eenvoudigste nog noodzakelij
ke dingen als een gelaagde
voorruit, ruitenwisser achter
op en traploos verstelbare
stoelleuningen heeft. Alleen
de 1050 cc C-versie hoeft het
zonder halogeenkoplampen te
doen.
Derby: meer
onderscheid
Hoewel techniek en uitrusting
nog steeds overeenkomen met
die van de Polo kreeg de
Derby meer eigen gezicht.
Was het eerst een pure Polo
met aangeplakte kofferbak, nu
is het een duidelijk andere
model, dat door het sterk ver
grote raamoppervlak en de
hoge achtersteven veel vol-
wassener aandoet. Die koffer
bak heeft met zijn inhoud van
540 liter werkelijk midden
klasse-formaat, terwijl tevens
de ruimte voor de achterpassa
giers toenam.
Polo en Derby hebben beide
een nieuw dashboard, dat heel
wat „gekleder" aandoet dan
het oude. Erg elegant zien de
beide modellen er niet uit,
maar de Polo is tenminste wel
origineel van vorm. Of de
nieuwe Derby het beter zal
doen dan zijn niet al te popu
laire voorganger zal groten
deels van de prijs afhangen.
Nieuw topmodel
Uitgaande van de Passat
creëerde VW de Santana met
klassieke kofferbak, zodat nu
in elke modelserie de keus be
staat tussen klassiek sedan
model of fastback-lijn met gro
te achterklep. Heel nadrukke
lijk wordt de Santana wel bo
ven de Passat geplaatst, al is
hij er technisch gelijk aan. Er
is uitsluitend een vierdeurs
carrosserie, die ook een wat
ander front heeft dan de Pas
sat. Tevens kent de Santana
als eenvoudigste versie de CL,
en dus geen basisversie C, met
daarboven nog de GL. Er is
keus uit vier motoren, alle be
kend uit de Passat, te begin
nen met een 1600 van 55 kW-
75 pk", dan een 1600 met 63
kW-85 pk, als top een 1,9 liter
vijfcilinder met 85 kW-115 pk
en dan nog een zuinige 40 kW-
54 pk sterke diesel.
Standaard is een vierbak, al
leen de vijfcilinder heeft een
4plusE versnellingsbak die
voor de andere modellen als
extra te krijgen is. De uitrus
ting is in principe gelijk aan
die van vergelijkbare Passat-
modellen, maar de Santana is
wat luxueuzer afgewerkt in
details. Als extra zijn verwen
nerijen als stuurbekrachtiging,
elektrisch bediende ramen en
buitenspiegels, en centrale
deurvergrendeling leverbaar.
Rij-eigenschappen en ruim
teaanbod zullen weinig onder
doen voor die van de Passat,
de prijs zal echter wel vrij ge
peperd zijn.
AMSTERDAM Autobezit?:
ters, die schade aan hun autiP
oplopen, zullen eind volgen#
jaar een beter inzicht kunnen
krijgen in de schade-omvan^t
de taxatie en de verrichte ret
paratie. Op dat tijdstip zal hefs
Audatex-expertisesysteem in'
Nederland van start kunneitf
gaan. Met dit computersysV
teem wordt het mogelijk dUi,
taxatie van autoschade via objl
jectieve normen te berekenend
Dit heeft de heer H. van di-
Lustgraaf, directeur van Au<
datex Nederland, gezegd
de introductie van het sy|
steem. Audatex Nederlan!
werd onlangs opgericht dool
zes grote verzekeringsmaat|
schappijen in samenwerkinl
met autobranche-organisatie!
als de BOVAG, alsmede exl
perts en consumenten. Dë
verzekeraars zijn Amev, Cenli
traal Beheer, Delta Lloyd, Enl
nia, Nationale Nederlande!
en Inter Polis.
Audatex Nederland is licen<
tiehouder voor ons land varr
het gelijknamige systeem, daP
in Zwitserland is ontwikkel#
en daar al ca. 15 jaar diensf5
doet. Volgens dit systeem inls
specteert de expert de schadf
aan de auto aan de hand van®
een computerformulier, waarfj
op alle mogelijke carrosserif
en motor-onderonderdelei^
staan aangegeven met een co£
denummer. De expert geeffj
op het formulier aan welk onf
derdeel gerepareerd of verP
vangen moet worden. f1
Deze gegevens brengt de exj
pert via een terminal in bij df
computer. De computer geeff
hierop een uitgewerkte calcut1
latie met de kosten van df
schade. Met dit calculatierapf
port kan de verzekerde naf
gaan of alle reparaties zijif
uitgevoerd. Kostenbesparing
is het voordeel voor de verzer
keraar, die gebaat is bij eeif
geautomatiseerde verwerkinr
van de gegevens bij schade f1
De computer, die alles moef
uitrekenen, staat in DuitslandP
waar al gedurende tien jaar
ervaring met het systeem if
opgedaan en waar de compujjj
terprogramma's al aanwezi#
zijn. De bedoeling is, dat uitf
eindelijk in alle grote plaatself
van ons land aansluitingelf
met de computer komenf
waar de experts gebruik vair
kunnen maken.
TT
