tevreden
ver collegevoorstel
nroerendgoedbelasting
Rakker is op dieet
Goede keus Litteris
Kerkstraat
is nu
winkel-
promenade
)knapbeurt van
fmingwetwoningen
Esi V oorschoten
fsj volgende tase
Woonruimte
probleem centraal
in nasleep
problemen rond
omstreden
Veense snackbar
LEIDEN Het eerste dat
opvalt bij het aanschou
wen van Rakker zijn de
oren. Hangoren is een wat
magere omschrijving voor
gehoororganen, waar
Rakker mee door het le
ven moet De oren van
het beest zijn op zijn minst
twintig centimeter lang,
tien centimeter breed is
ook geen overdreven
schatting en daar komt
nog bij dat de gehoororga
nen van het dier bedekt
zijn met fraaie lichtbruine
gekrulde haren. Dat
maakt de oren van het
dier nog opvallender, om
dat de rest van haar li
chaam een egale roest
bruine kleur vertoont.
cocker spaniel van acht jaar
oud en ze scharrelt rond op
vier korte pootjes. Acht jaar is
geen leeftijd, waarmee ze tot
de jongste behoort, maar
bejaard kan Rakker niet ge
noemd worden. Integendeel.
Ze is erg levendig en nog vlot
ter beeni
Al is Rakker qua uiterlijk wat
laag bij de grond, voor haar
karakter geldt dat zeker niet.
Rakker is een lief dier. Eén
blik in haar ogen maakt al
duidelijk, dat we dit keer te
maken hebben met een hónd
die niets en niemand kwaad
doet. Ze heeft een wat trieste
maar ook erg lieve blik in
haar grote donkere ogen. Ze
lijkt zich af te vragen waarom
ze haar dagen door moet bren
gen in het asiel. Rakker is een
echte knuffelhond. Ze vindt
alles van iedereen goed en is
erg aanhalig en aanhankelijk.
Ze laat werkelijk alles toe en
is gehoorzaam.
Volgens Wil Tiele, de beheer
der van het asiel, zou Rakker
het best op zijn plaats zijn bij
een al wat oudere dame die de
tijd heeft om de nodige aan
dacht aan Rakker te besteden.
Een gezin met jonge kinderen
is minder geschikt, omdat
kleine kinderen het misschien
niet kunnen laten eens flink
aan de oren van de hond van
deze week te trekken. En dat
is iets waar ze een hekel aan
heeft
Een toekomstige nieuwe baas
zou er verstandig aan doen
Rakker maar mondjesmaat te
voeren. Het lieve dier is mo
menteel op dieet en dat dieet
zal nog wel en poosje moeten
voortduren om haar weer op
een gezond gewicht te krijgen.
Sinds haar komst naar het
asiel is er al heel wat overge
wicht weg „Ze zag er echt
wanstaltig uit," zegt Tiele.
„Haar derrière leek wel vier
kant, het kon zo echt niet lan
ger".onder me.er door Rak
ker een week lang op water en
brood te zetten. Ook nu krijgt
ze alleen het hoognoodzakelij-
ke te eten. Al te veel moeite
lijkt Rakker met dat dieet ove
rigens niet te hebben.
Rakker zit sinds half septem
ber in het asiel. In de zomer
werd ze voor het eerst naar
het asiel gebracht, maar na
een maand was ze al weer te
rug. De oorzaak is dat Rakker
er niet tegen kan wanneer ze
alleen gelaten wordt. Bij het
gezin waar ze daarna beland
de, openbaarde zich hetzelfde
probleem.
De bouvier van vorige week,
Cindy, is naar Waddinxveen
verhuisd. Een Leidenaar las
dat Cindy veel ruimte nodig
heeft en hij dacht ommiddel-
lijk aan een vriend, die Cindy
dat kon bieden. Er was veel
belangstelling voor het dier.
Wekelijks verschijnt In de Leidse Courant de rubriefe
„Hond zoekt huis". In deze rubriek wordt een hond (ol
soms ook wel een kat) beschreven die in het asiel ver
blijft om daar aen zekere dood tegemoet te gaan... tenzij
het dier een goed tehuis vindt. De in de rubriek beschre
ven honden zijn óf gevonden, óf door hondenbezitters
naar het asiel gebracht. Ze worden pm uiteenlopende re
denen afgestaan, vaak begrijpelijk, maar soms ook vol
slagen onzinnig. De in „hond zoekt huis" beschreven die
ren zijn elle goed gezond, hebben een wormkuur onder
gaan en zijn volledig ingeënt. Tegen betaling van circa 60
gulden ten bate van zwerfdieren zijn ze af te halen.
Adres: Nieuw Lelde Dierenasiel, Besjeslaan 6b, Lelden.
Telu 411670. Geopend dl. t/m vr. 10-12 en 14-17 uur, za. 10
Jot 12 en 14-16 uur. Zondag en maandag gesloten.
'Juf Fiet' van der Aar kreeg gistermiddag in het Michelshuis
in Hazerswoude-dorp de eremedaille in zilver behorend bij
de Orde van Oranje Nassau opgespeld door burgemeester
J. ten Heuvelhof. De onderscheiding werd toegekend in
verband met haar 30-jarig jubileum als hoofdleidster van de
rooms katholieke kleuterschool 'Het Kleuterdal'. Mevrouw
S.G. van der Aar werd op 14 november 65 jaar en gaat der
halve met pensioen. Van harte gaat dat niet. Mevrouw Van
der Aar zal 'haar' kinderen missen en de kleuters zullen
'hun juf' eveneens maar moeilijk kunnen vergeten.
'Juf Fiet' onderscheiden
ZATERDAG 28 NOVEMBER 1981 PAGINA 3
10
(er Is echte knuffelhond.
LEIDSE COURANT
NOORDWIJK De Kerk
straat is gisteren na een feil
loos schot van burgemeester
mr. J.M. Bonnike tot winkel
promenade verheven. De bur
gemeester schoot met een bal
symbolisch een automobiel to-
tal-loss. Over het wegdek was
een papier gespannen, waarop
een auto stond afgebeeld. Met
het kapotgeschoten papier
werd bezegeld, dat de Kerk-
staart voortaan autovrij zal
zijn en dat men er in alle rust
kan flaneren en winkelen.
Een schare belangstellenden
(onder anderen het college,
raadsleden en winkeliers) was
getuige van een uniek gebeu
ren in de historie van het
dorp. De eerste winkelprome
nade van is nu een feit.
Namens de Kerkstraatwinke
liers bood Cindy Pauëlsen (8)
de burgemeester een originele
pentekeining van de grote
kerk als herinnering aan. De
burgèmeester reageerde ver
rast. „Zo mopi, je zou er een
nieuw raadhuis omheen bou
wen," schertste hij. In zijn toe
spraak, voorafgaande aan de
opening, merkte burgemeester
Bonnike op, dat het gezelschap
stond voor het oude raadhuis
uit voorbije eeuwen. „Dit is
het enige huis van de kerk
straat, dat niet gebruikt wordt
maar wie weet, wat er nog ge
beurt...," aldus de burgervader,
„Eindelijk kunnen we in deze
straat ongestoord kijken en lo
pen". Na de opening werd een
eerste officiële wandeling over
de promenade gemaakt, waar
na het glas werd geheven.
Burgemeester Bonnike neemt
de bal stijlvol op zijn slof.
Het is dapper van Litteris Sa
crum om dit stuk, dat toch een
beetje buiten de sfeer van het
gezelschap ligt, te spelen en
het resultaat was niet onbevre
digend. Er werd af en toe een
lach opgeroepen en de spelers
troffen bij tijd en wijle de juis
te toon om de absurde situatie
werkelijk tot zijn recht te la
ten komen. Het contrast tussen
het buiten proportionele, dat
oorlog toch is en de alledaags
heid van de picknick had ech
ter nog groter gekund. Een
echte groteske werd deze
'Picknick' piet helemaal.
Vanavond speelt Litteris ten
tweede male in de Schouw
burg. Een iets vollere zaal dan
gisteravond verdienen de
groep en de stukken zeker.
PAUL VAN DER PLANK
DEN HAAG/ALKEMADE „Het heeft de heer
Schenk gedurende het afgelopen jaar bepaald niet
meegezeten. De vraag wie daarvan de schuldige is, laat
ik in het midden. Vast staat wel dat het niet aan mijn
cliënt heeft gelegen". Dit zei mr. J.C. Dorrepaal giste
ren voor de president van de Haagse rechtbank. Daar
werd de nasleep van de perikelen rond de omstreden
snackbar aan het Noordeinde in Roelofarendsveen be
handeld.
Zoals bekend huurde Schenk sinds eind vorig jaar een bedrijfs
ruimte annex woonhuis van projectontwikkelaar P. van Ruiten
met de bedoeling daar een snackbar te gaan drijven. Het oor
spronkelijk plan was, dat de zaak in januari geopend zou wor
den. Dat ging echter niet door, omdat de daarvoor benodigde
vergunningen toen nog niet verleend waren. Bovendien lieten
omwonenden weten de snackbar niet naast hun deur te dulden.
Uiteindelijk opende Schenk zijn deuren in mei van dit jaar.
Lang duurde het echter niet. Eind oktober zag Schenk zich door
schulden en familie-omstandigheden gedwongen zijn zaak te
sluiten. Nu Schenk zijn maandelijkse huur van zo'n 5000 gulden
niet meer kan opbrengen, wil Van Ruiten de huurovereenkomst
beëindigen ten einde zijn pand aan een ander te Verhuren. Het
probleem is echter, dat Schenk en zijn gezin van de gemeente
Alkemade geen vervangende woonruimte krijgen aangeboden.
Hij heeft zich in de vrije sector gevestigd en maakt geen aan
spraak op een gemeentewoning, zo redeneert Alkemade. „Is het
niet mogelijk om in uw vorige woonplaats een woning te vin
den?", zo'wilde de president van de rechtbank mr. Porteinen
weten. Schenk legde uit, dat de uitkering die hij nu geniet een
belemmering is bij het vinden van een ander huis. De president
van de rechtbank zocht vervolgens naar een mogelijkheid om
mevrouw Schenk en haar twee kinderen voorlopig onderdak te
bieden. Daarbij dacht mr. Porteinen aan het pand aan het
Noordeinde, dat immers twee woonhuizen telt, waarvan er één
een eigen opgang heeft. Van Ruiten noemde dat nauwelijks rea
liseerbaar, omdat er in het bedoelde woonhuis geen keuken is.
Voorts benadrukte Van Ruiten nog eens, dat hij zijn pand leeg
wil hebben.
De president van de rechtbank doet vrijdag uitspraak.
>aiast
^DWIJKERHOUT
raad reageerde en-
op het gewijzig-
irstel, van het colle-
de onroerendgoed-
iling met maximaal
procent te verhogen.
b en politieke aanva-
.(jkwam het tussen de
S. van Konings-
de andere fracties
de uitspraak van de
enoemde, dat het
ïgbouwbeleid (met
in Zeeburg) door de
a 1977 verkeerd was
deeeld.
ad was over het alge-
content met de wijze,
het college had inge-
op de gevoelens van di-
s fracties ten aanzien van
onroerendgoedbelasting.
illege was in haar eerste
el uitgegaan van een
pbrengst van 225.000
maar volgens het cij-
i van enige raadsleden
een te forse verhoging
ïnen. De raad zich in de
algemenen beschouwingen uit
gesproken voor een verhoging
met maximaal 5 procent. Het
college had zich in haar ant
woord daarbij neergelegd.
Het daardoor ontstane gat
wordt gedicht door ongeveer
een ton gulden te lenen uit het
fonds 'overige wegen'. Wet
houder P. Heemskerk wil het
bedrag in het fonds terugge
stort hebben door middel van
een stucturele bezuinigings
operatie. Het college liet door
schemeren, dat vooral op het
voorzieningenniveau gesnoeid
kon en moest worden. De heer
N. Sluis (CDA) benadrukte
echter, dat alle terreinen on
der de loupe moeten worden
genomen. Hij noemde daarbij
mogelijke efficiency-verbete-
ringen bij het gemeentelijke
apparaat, al was daar volgens
wethouder heemskerk „geen
spectaculaire doorbraak" te
verwachten. Volgens Konings
veld (PvdA) was het nog hele
maal niet zeker, of de lening
uit het fonds overige wegen
wel een lening moest zijn. Hij
wilde eerst zien, waar de
structurele bezuinigingsopera
tie zal toeslaan.
Voorts gaf hij aan, waarom de
PvdA-fractte als enige met het
eerste voorstel van het college
was meegegaan. Hij stelde, dat
uit dat voorstel was gebleken,
dat de minst draagkrachtigen
er niet te veel op achteruit
zouden gaan. De lasten wor
den vooral gedragen door de
sterkeren. Een tweede argu
ment was, dat de verkregen
meer-opbrengst ten dienste
kon komen aan de gemeen
schapsvoorzieningen, zodat het
kapmes wat minder rigoreus
gehanteerd behoefde te wor
den. Wethouder Heemskerk
was het enigszins met hem
eens, maar stelde, dat de nieu
we taxatie-uitkomsten roet in
het eten hadden gegooid. In
combinatie met het voorstel
van het college zou de nieuwe
taxatie leiden tot voor sommi
gen onverantwoord grote ver
hogingen. Mede daaromn was
het college overstag gegaan en
had zich in grote lijnen kun
nen vinden in voorstellen van
de VVD-fractie. „Deze voor
stellen houden en evenredige
lastenverdeling in," aldus
Heemskerk.
Ten aanzien van het woning
bouwbeleid in Zeeburg werd
een aantal harde noten ge
kraakt. De PvdA had in de al
gemene beschouwingen dit be
leid (door de raad in 1977 vast
gesteld) afgeschilderd als een
mislukt beleid. Volgens hem
was in 1977 door de raad een
besluit genomen, dat niet was*
gebaseerd op de cijfers van
een nota, die was opgemaakt
aan de hand van en enquete
naar de behoefte van woning
zoekenden en doorstromers.
De heer C. van Duin (CDA)
had zich bijzonder gestoord
aan dit natrappen van de so
cialist en benadrukte, dat de
raad tegen de achtergrond van
de situatie in 1977 een juist be
sluit had genomen. Ook de
heer Kuyper gaf aan, dat het
college terecht stelling had ge
nomen tegen het ongegronde
verwijt van de PvdA. Hij stel
de, dat iedereen was overval
len door de ontwikkelingen in
en na 1978, waardoor de wo
ningbouw in moeilijk vaarwa
ter terecht was gekomen. „Be
halve waarschijnlijk de heer
Van Koningsvéld, want die
had alles al zien aankomen in
1977. Warom heeft hij toen
niet zijn profetische visie, zijn
visionaire krachten, dienstbaar
gemaakt aan de gemeente,"
vroeg hij zich af. Volgens de
een vergadering van het
toen nog opererende progres
sieve verband, maar „men wil
de toen niet luisteren". „Mede
daardoor is de PvdA in 1978
met een eigen lijst de verkie
zingen ingegaan," repliceerde
hij. Wethouder Heemkerk gaf
aan, dat ook Staarneveste, de
bouwer in Zeeburg, niet had
gerekend op de slechte ont
wikkelingen na 1978. „Anders
waren zij nooit op basis van
het bereikte accoord met
Noordwijkerhout in zee ge
gaan. Nu zitten ook zijn enigs
zins in de moeilijkheden.
Daarom is zowel in het belang
van Staarneveste als van de
gemeente om uit de problemen
te komen," aldus de wethou
der. Hij doelde daarbij op de
bouw van'' 171 premie-B wo
ningen, die praktisch onver
koopbaar zijn. In dé onderhan
delingen om uit de problemen
te geraken, speelden juist deze
woningen een grote rol.
:ur Elj
Matin: -| A
openj
rijd.
RSCHOTEN Met zeer grote aarzeling heeft de
senteraad van Voorschoten gisteravond een kre-
iran 20.000 gulden beschikbaar gesteld als aanvul-
G voorbereidingskrediet voor de verbetering van 27
ngwetwoningen aan de Stadwijkstraat, Parkstraat
olstraat.
de heren De Keuning (VVD) en Aikens (D'66) plaatsten
Tche kanttekeningen bij de opknapbeurt van deze wonin-
A^tiJDe heer Aikens vroeg zich af of er een scheiding wordt
(sjjbracht tussen het achterstallig onderhoud van enige jaren
v9orëenomen grote opknapbeurt. De VVD'er De Keuning
eerst weten wat de bewoners zelf denken van de plannen,
laat mooi op papier dat verouderde 5-kamerwoningen wor-
ig^ruggebracht tot reële 3-kamerwoningen, zei hij, maar wil-
Nv,e bewoners dat zelf wel? Wethouder J. van Leeuwen bena-
Js1je dat de samenspraak met de bewoners intensief is. Daar-
meniïhtte hij dat krediet ook noodzakelijk. Het eerste verleende
5 G>ét is inmiddels opgegaan aan een onderzoek door een ex-
9 32)ureau. Hij zegde verder toe dat er geen vermenging komt
(nderhoud en eventuele aanpassing. De bewoners, die zelf
i2S26%e voorzieningen hebben aangebracht, hoeven niet te vre-
Ï2.aat de gemeente die voorzieningen nog een keer gaan aan-
anda'en" Struik van wisselwoningen is in dit geval ver-
3.55aJelijk niet nodig. Centraal staat het nemen van beslissingen,
32 kvoners verkeren al te lang in onzekerheid, aldus de socia
lere wethouder Van Leeuwen.
6.i5| vreugde en waardering beheerste de voltallige raad bij de
enad)e^in§ van het sociaal-cultureel plan 1982-1985. Dat plan is
in verband met de decentralisatie van de welzijnssector.
- Toneelvereni-
Sacrum heeft
vrouw van Hsueh
- Tankred Dorst en
'Picknick op het slag
s' (7J van Fernando Arra-
(s) ugisteravond voor het
naar I gespeeld in de
een schot in
>ms. pos' gelost. Beide éé-
'm srs hadden kwalitei
ten waren, juist voor
teurs, zeer speelbaar,
combinatie, eerst
tig toneel, dan
i. iSht'-spel, werkte uit-
3varfnd*
iorsts stuk probeert een
to haar man uit het leger
10 te krijgen van twee
schildwachten op de - stad
spoort. Zij moet hem van verre
herkennen en vervolgens voor
de ogen van de schildwachten
laten zien hoe zij vroeger ge
leefd hebben. Als de soldaat
niet de echtgenoot blijkt te
zijn, zal hij moeten'sterven en
wordt de vrouw verbannen.
Op deze manier kan Dorst la
ten zien hoe de man en de
vrouw samen geleefd hebben
en dat dit leven door de vrouw
heel anders beleefd werd dan
door de man. Voor de vrouw
heeft de man haar onvrijwillig
verlaten; in de visie van de
man is hij gevlucht. Want de
soldaat die voor de vrouw
staat en die aanvankelijk
hoopte via deze vrouw uit het
leger te kunnen ontkomen,
vlucht tenslotte de poort weer
in. De vrouw wordt dus twee
maal verlaten. Dat is juist het
knappe van het stuk, door
middel van één handeling ver
telt Dorst twee verhalen, die
allebei weer op hetzelfde neer
komen.
Litteris was in het stuk bijzon
der goed op dreef, behoudens
enige versprekingen. Maar de
handelingen, de gebaren en de
wisselende emoties stonden op
het toneel waar ze moesten
staan. Een meer natuurlijke
wijze van acterèn nu bleef
alles nog een beetje te veel van
tevoren bedacht, geregisseerd
zou de prestatie van Litteris
op een nog hoger plan hebben
gebracht.
A'rrabals stuk past typisch in
zijn absurdistische kraam: een
ouderpaar bezoekt hun zoon
op het slagveld om te picknic
ken. Ze bespreken de verschil
lende manieren van oorlog
voeren, maken een gevangene,
eten een hapje, doorstaan een
luchtaanval met een parapluie
en betreuren samen met twee
ziekenbroeders het gebrek aan
slachtoffers. Arrabal heeft
echter een macaber slot in pet
to: alle vier worden neerge
schoten, zodat de realiteit uit
eindelijk overwint.
