ijmcompromis nog vol
nopgeloste problemen
Imerikaanse buitenlandse politiek in grote problemen
Zuiniger
met vragen
tnenland/buitenland"
S^uwtoeslagen werken
F$gelijk toch door
Stage is meer
productiewerk
dan leermiddel"
„Verlaag wao-uitkering
als arbeidsongeschikte
kans heeft op werk"
?AC
LEIDSE COURANT
VRIJDAG 6 NOVEMBER 1981 PAGINA 13.
ij be
ScoHAAG Het kabinet heeft in beginsel besloten de
c/otgen die dit jaar in de cao-lonen in de bouw zijn opge-
leijn, niet te laten doorwerken in het minimumloon, de
vae uitkeringen en de ambtenarensalarissen. Dit hebben
ickter Den Uyl (sociale zaken en werkgelegenheid) en
Pi'ollega Van Thijn (binnenlandse zaken) gisteren in de
imtit geantwoord op vragen van de kamerleden Wiegel,
r»rte en Evenhuis (allen WD).
Jan
len |ijk wordt later besloten om de toeslagen in de bouw-
inaich nog, zij het voor een deel, te laten doorwerken. Dat
Kt af van inkomensontwikkeling in 1982 en het werkge-
edeieidsbeleid. Zowel de SER als de ambtenarenvakbon*
lillen hierover nog om advies gevraagd worden. Den
jilde de Kamer geen inzicht geven in de kosten voor
trheid van een eventuele doorwerking.
idj
Nieuwbouw
RAI bijna
klaar
In de Amsterdamse RAI
wordt momenteel hard
gewerkt om de nieuw
bouw van het complex
voor januari '82 gereed
te hebben. Op 18 janua
ri zal de Landbouw-RAI
geopend worden, waar
bij voor het eerst in de
nieuwbouw, bestaande
uit drie tentoonstellings
hallen met een geza
menlijke oppervlakte
van 19.000 vlerkante
meter, twee congresza
len en vier vergaderza
len, voor in totaal 1340
personen in gebruik
wordt genomen.
99 Arrestaties tijdens ontruiming tweede
tentendorp in Frankfurt
FRANKFURT De West-
duitse politie heeft vanochtend
99 personen gearresteerd tij
dens de ontruiming van een
„tenten-dorp", dat was opge
richt uit protest tegen de aan
leg van een nieuwe startbaan
op het internationale vliegveld
van Frankfurt. De arrestaties
volgden op de hevige botsin
gen van gisteravond tussen po
litie en betogers. Gelijktijdig
met de ontruiming vonden er
twee bomaanslagen plaats in
het centrum van Frankfurt,
die grote materiele schade
hebben aangericht Volgens
een woordvoerder van de poi-
litie waren de aanslagen op
het Oostenrijkse consulaat en
een bankgebouw het werk van
de tegenstanders tegen de aan
leg van de nieuwe startbaan.
De ontmanteling van dit twee
de tenten-dorp kwam kenne
lijk als een verrassing, want de
bewoners boden weinig tegen
stand. Het eerste tenten-dorp
werd afgelopen maandag ont
ruimd.
De autoriteiten blijven op het
standpunt staan, dat een derde
startbaan op het vliegveld
noodzakelijk is om het
groeiende luchtverkeer te
kunnen verwerken. De burge
meester van Frankfurt, Wall-
man, en de voorzitter van de
Evangelische kerk, Hild, zei
den gisteren bezorgd te zijn
over de toënemende gewel
ddadigheden bij d' protestac
ties.
INGTON De pogingen van de regering Rea-
aoJJm tot een duidelijk herkenbare buitenlandse poli-
ie. te komen beginnen groteske vormen aan te ne-
Op hetzelfde moment, dat president deze week
wirjijk besloot twee van de vermeende kemphanen,
an.lter van Buitenlandse Zaken Alexander Haig en
kl^eidsadviseur Richard Allen, bij zich en tot de
P^e roepen, diende de volgende controverse zich al-
jlitjaan.
Con
diejl Reagan zijn beide discipelen in wat als titel kreeg „een
de lelijk gesprek" dringend verzocht de nauwelijks nog be-
hjnyijandelijkheden te staken, voerde defensieminister Wein-
een stevige sliding uit naar de benen van Haig. Slechts
n |de kaart kan Reagan nu nog redding brengen, aldus de
!S in politiek Washington, ofwel, zo is de vrijwel algemene
moeten er snel hoofden vallen wil Reagan nog iets van
—uraar geschonden internationale prestige redden.
itste affaire begon bijna twee weken geleden met een co-
an de invloedrijke columnist Jack Anderson, waarin hij
dat de kreukelige buitenlandse politiek op korte termijn
>te slachtoffer zou eisen. Haig, aldus Anderson, zal wor-
itslagen. Op de dag dat Andersons column in tientallen
i verscheen, kreeg hij twee prominenten aan de lijn.
aig en niet lang erna de president van de Verenigde Sta-
uself". Gisteren zei Anderson sterk de indruk te hebben,
telefoontje van de president op zware aandrang van Haig
lats gevonden. Naar aanleiding van Andersons column en
de daarop volgende geruchtenstroom kwam Haig begin deze
week tot de opvallende publieke uitspraak, dat er vanuit het
Witte Huis een „guerrilla-campagne" tegen hem wordt gevoerd.
Haig noemde geen namen, maar in vrijwel alle analyses werd de
veiligheidsadviseur Allen als de bron van Haigs toorn genoemd.
Het noemen van Allen lag vooral voor de hand, omdat de Ame
rikaanse buitenlandse politiek al jaren wordt gekenmerkt door
irritaties tussen de minister van Buitenlandse Zaken en de na
tionale veiligheidsadviseur, de man, die op het Witte Huis vei
ligheidszaken, buiten- of binnenlands, dient te coördineren. In
het oog lopende strubbelingen tussen Rogers en Kissinger en
tussen Vance en Brzezinsky lagen nog vers in het geheugen en
in feite verliep de coördinatie alleen voorspoedig, toen Kissinger
beide functies enige tijd tegelijk bekleedde.
Ervaren
Hoewel ook Reagan kennelijk van een controverse tussen Haig
en Allen uitging, lag deze niet direct voor hand. De pedante
Haig en de sluwe Allen, beiden vrij algemeen beschouwd als er
varen en zeker niet Reagans minst bekwame adviseurs, kennen
elkaar uit de Nixon-periode en behoorden beiden voor hun be
noeming niet tot de vriendenkring van Reagan. „De vijanden
van Haig", zo werd op het ministerie van Buitenlandse Zaken
(State Department) weieens gezegd, „zitten bij Reagans vrien
denkring". Tot die kring van persoonlijke vrienden behoort de
fensieminister Caspar Weinberger. Weinberger en Haig liggen
elkaar volstrekt niet, weten veel ingewijden in Washington te
vertellen. Terwijl Haig en Allen bij Reagan op het matje waren,
haalde Weinberger flink uit. Hoewel hij vlak ervoor met Haig
had gesproken, distantieerde Weinberger zich tijdens een hoor
zitting in het Congres mijlenver van een opmerking, die Haig
een dag tevoren voor hetzelfde forum had gemaakt. Haig maak
te daar woensdag gewag van een oude NAVO-optie, om in geval
van een conventioneel conflict in Europa bij wijze van „af
schrikwekkende demonstratie" een atoomwapen af te vuren. De
optie is ooit aan het eind van de jaren zestig in NAVO-verband
besproken, maar nooit in een officieel plan vastgelegd. Weinber
ger nam er een dag later opvallend veel afstand van. „Daar
mee", zo zeiden verontwaardigde medewerkers van Haig, „gaf
hij er veel meer betekenis aan dan ooit door iemand was be
doeld". Het leidde tot een bijna koddige gemeenschappelijke
verklaring van de ministeries van Buitenlandse Zaken en De
fensie, waarin werd gesteld, dat zowel Haig als Weinberger ge
lijk hadden gehad.
Nervositeit
Het gebeurde is tekenend voor de nervositeit, die zich van de
woordvoerders van de Amerikaanse buitenlandse politiek heeft
meester gemaakt. Op zichzelf niet al te schokkende uitspraken
worden in een opeenvolgende reeks van onduidelijkheden, on
zekerheden en misverstanden van steeds groter gewicht. Al
vanaf het moment dat Reagans presidentskandidatuur serieus
leek te worden, is er grote verwarring op het terrein van de bui
tenlandse politiek geweest. Sinds Reagan het Witte Huis betrad
waren er ondermeer frappante tegenstellingen tussen de gewel
dige campagne rond El Salvador en de nog steeds bestaande
sterke commerciële banden met een land als Libië, en tussen de
woordenstrijd met Rusland en de opheffing van het graanem-
bargo. Ontwapeningsonderhandelingen werden eerst afgewezen,
straatarme landen werd „het wonder van de vrije handel" voor
gehouden en onpopulaire regimes als nu in Zuid-Afrika, Argen
tinië en Chili werden aan de borst gedrukt. Vice-president Bush
bracht een toast uit aan dictator Marcos van de Filippijnen en
„diens toewijding aan de democratische principes". Haig verde
digde de levering van wapens aan Argentinië ondermeer met de
mededeling: „We geloven beiden in God". West-Europa werd te
gelijkertijd beschuldigd van „pacifisme, neutralisme en vatbaar
heid voor Russische propaganda" en Allen verklaarde dat de
Westeuropeanen hun overdreven sociale programma's maar
eens wat moesten inkorten ten gunste van flinke defensie-in
spanningen. In die sfeer werd een weinig schokkende opmer
king van president Reagan, die er zij het hoogst ongelukkig
geformuleerd op neer kwam, dat een beperkt nucleair con
flict te verkiezen is boven een vernietigende atoomoorlog, een
plotseling reusachtige bedreiging.
Als er al enige overeenstemming over de buitenlandse politiek
bestaat binnen de regering Reagan afgezien dan van de over
al aanwezige communistische dreiging dan lijkt die nu te lig
gen in de overtuiging, dat er snel drastische maatregelen geno
men moeten worden. Volgens buitenlandse gasten als minister
Van der Stoel, die hier deze week „een onverwachte positieve
sfeer" aantrof, valt het allemaal wel mee. Maar de meeste Ame
rikaanse media constateerden gisteren, dat nog slechts personele
wijzigingen de internationale sfeer kunnen verbeteren.
DICK TOET
HAAG „Wij gaan
h uit, dat de tijdelijke
ïe^cieringslast van dit
et maatregelen maat-
typelijk zal worden
hèard en dus ook niet
Negatieve economische
^JVschijnselen zal lei-
jj Aan het woord zijn
■r jongste informateurs
hee Nederlandse parle-
bi re geschiedenis,
••^Victor Halberstadt en
°^}ees de Galan in het
93iag van hun „succes-
Ci" werkzaamheden
de koningin. Een
e volzin, die volgens
heren volledig
"it onderschreven door
gehele kabinet Van
B.
deze zin zou de lijmpo-
zijn mislukt en was het
ët blijvend ter ziele. Dat
loor Halberstadt en De
11 nieuw leven in werd
ten mag op zichzelf een
j er worden genoemd,
"ïerlijk zijn inderdaad de
uQten die tot het bezweren
gëe crisis hebben geleid, en
rrpt echt in wonderen gelo-
rjgils je denkt dat hiermee
(roblemen zijn opgelost.
er vanuit gaat dat pro-
zich niet voor (zullen)
aj dan hoef je inderdaad
ïsjeen oplossingen te beden-
h£n dan is eljje crisis snel
caPaar-
.terug in de historie. Op
.btember trad het tweede
cïet Van Agt aan. Neder-
'stond er toen beroerd
ri Vooruitzichten op een
fide werkloosheid, de
taak tot verregaande om-
ngen, een .enorm over-
Rekort. Het kabinet wilde
ird tegen aan: in ijltempo
e.Ve banen scheppen, het
"teidstekort terugdringen,
Zieltogende bedrijfsleven
1 leven inblazen. Niet
2Zr ambitie ging de rege-
^ploeg aan de arbeid.
rvoedig bleek (het werd al
?tze kolommen voorspeld),
[Zie dame en heren be
ekbeden met lege handen
"toen te staan. Kort gezegd
'jft'het kabinet drie miljard
'Ifcn voor een werkgelegen-
1 fplan, drie miljard dichten
Agaten die voor een groot
«n de nadagen van het vo-
ïD kabinet waren ontstaan
jog eens twee miljard aan
Mtvallers in de aardgasop-
algst compenseren. Die laat-
^Hvee miljard is intussen al
gegroeid tot een dikke
™en misschien zijn we er
r zelfs iog niet mee, maar
jerzijr'
jn tracht miljard gulden
^t dus gevonden worden,
'ijl de bronnen daartoe
De informateurs De Galan en Halberstadt die de oplossing van de kabinetscrisis hebben aangedragen.
goeddeels waren opgedroogd.
Belastingverhoging mocht
niet, zo was afgesproken. Het
overheidstekort vergroten
evenmin. Het was, ook dat is
hier al meer betoogd, een on
mogelijke opgave: na vijf we
ken viel het kabinet.
Vondsten
Wat voor vondsten hebben de
beide informateurs dan wel
gedaan, dat het kabinet sinds
gisteren weer volwaardig door
kan gaan Die vondsten val
len uiteen in een paar catego
rieën. Eerst zijn er de échte
vondsten, in de zin van eerlij
ke guldens waar wat mee ge
daan kan worden. Dan zijn er
schijnbare vondsten, waarbij
een levensgroot gevaar bestaat
dat ze lucht blijken te zijn. En
tenslotte kunnen we vondsten
aanwijzen waarvan nu al vast
staat dat ze pure opgeklopte
lucht zijn en die dus alleen
maar zijn gedaan om de ver
schillende achterbannen zand
in de ogen te strooien. We
moeten helaas vaststellen dat
een groot deel van de oplossin
gen die door het informateurs-
duo zijn aangedragen tot de
laatste twee categorieën beho
ren.
Er is eigenlijk maar één post
die echt wat om het lijf heeft
en eerlijke guldens in het laat
je brengt. Dat is het stoken
van extra gas, voornamelijk in
de elektriciteitscentrales. Dat
spaart dure olie uit en brengt
aardgaswinsten in de schatkist
(trouwens ook in de beurs van
Shell en Esso). We praten dan
over een „meevaller" voor de
schatkist van 800 miljoen, die
overigens al voor de helft be-
groot was door het kabinet
voor het demissionair werd.
Schijn
De schijnbare vondsten zijn in
het compromis sterk vertegen
woordigd en met fraaie woor
den aangeduid. „Solidariteits-
heffing" is een voorbeeld. Een
ordinaire belastingverhoging
van drie kwart procent, die
als hij doorgaat, want dat is
•lang niet zo zekerals het
lijkt regelrecht in strijd met
is het regeerakkoord, en 500
miljoen gulden moet opleve
ren. Ja, uiteraard is die verho
ging tijdelijk. Misschien wel
net zo tijdelijk als de verho
ging voor de uitkering aan
KNIL-militairen, die dit jaar
moest worden betaald en vol
gend jaar door een trucje ge
woon permanent wordt ge
maakt. Maar zelfs al zou die
solidariteitsheffing echt tijde
lijk zijn, dan is het nog zonder
twijfel een lastenverzwaring
die een levensgroot gevaar in
zich bergt verhaald te worden
op het volgens velen zieltogen
de bedrijfsleven. Dat verhalen
mag niet, want dat zou de win
sten en de werkgelegenheid
nog meer onder druk zetten,
zo is de redenering. Garanties
om dat te voorkomen zijn ech
ter niet gegeven. Dat had wel
gekund, bijvoorbeeld zoals
door Van Agt en Van der Stee
is gesuggereerd door op voor
hand al voor 1982 een loon
maatregel af te kondigen. Dat
wilde minister Den Uyl uiter
aard niet, want dat zou bij-
voorbaat tot oorlog met de
vakbeweging hebben geleid.
En dus wordt in het compro
mis niets anders geconstateerd
dan dat we er maar vanuit
moeten gaan dat die lastenver
zwaring niet door looneisen
wordt gecompenseerd. Wie de
afgelopen weken FNV-men-
sen als Kok, Schelling, Drabbe
en Groenevelt heeft beluisterd
zou echter beter moeten weten
of op z'n minst moeten ver
moeden. Zo niet de informa
teurs en evenmin het kabinet.
Schone schijn is ook de manier
waarop een gat van 515 mil
joen op het departement van
minister Den Uyl wordt ge
dekt, een erfstuk van het vo
rig kabinet. Daar wordt een
inkomensafhankelijke kinder
bijslag voor gesuggereerd. Dat
er niet écht toe besloten is,
zegt in politiek Den Haag al
veel. De „harde garantie" dat
op 1 juli van het volgend jaar
voor dit half miljard dekking
moet zijn gevonden bijvoor
beeld via een inkomensafhan
kelijke kinderbijslag, werd
echter direct al in een heel an
der daglicht geplaatst. Dat ge
beurde door een deskundige
uit het regeringskamp die er
fijntjes op wees dat je zo iets
natuurlijk kunt overwegen,
maar het daar ook bij kunt la
ten.
Gebakken lucht
Ergens in hun eindverslag
merken beide informateurs op
dat zij zich niet rijk hebben
willen rekenen met „gebak
ken lucht". Een loffelijk stre
ven, ware het niet dat de ba
klucht hier en daar bijna van
het papier te ruiken is. Er
blijkt vooral op aardgas te
worden gebakken. Al vaak is
hier besproken dat de aardgas
opbrengst voor 1982 veel te
optimistisch was geraamd. Er
wordt minder afgezet dan
werd gedacht en ook de prijs
zal lager zijn dan was gedacht.
Dat geldt voor het binnenland,
waar volgend jaar een gerin
gere verhoging wordt doorge
voerd dan in de bedoeling van
het vorige kabinet lag. Dat
geldt voor het buitenland, dat
ons gas in dollars betaald en
die is sinds het opstellen van
de begroting drie dubbeltjes
goedkoper geworden. Elk dub
beltje kost de schatkist zo'n
750 miljoen, zo heeft minister
Van der Stee herhaaldelijk ge
zegd.
Wat hebben de informateurs
hier nu van gebakken? Vol
gens hun rekenmeesters is de
tegenvaller in de gasopbrengst
2,7 miljard, maar er kan nog
makkelijk een half miljard bij
komen, zo geven zij toe. De in
formateurs zeggen dit gat voor
twee miljard te hebben gedekt
en zeggen zelf een risico te
houden van 1,3 miljard gul
den. „Wij zijn van oordeel dat
de omvang van het overblij
vende risico zo is terugge
bracht dat het kabinet dit re
delijkerwijze in 1982 en 1983
kan verwerken", heet het dan.
Het hoe blijft voor iedereen
een raadsel.
Speerpuntprojecten
Daarnaast is er de 250 miljoen
gulden die weggehaald wordt
uit de WIR-pot, een fonds
waaruit investeringen door het
bedrijfsleven worden gesubsi
dieerd. Niet iedereen vindt dat
middel even effectief, maar
goed, het is geld voor het be
drijfsleven. Daarvan wordt nu
250 miljoen afgehaald en via
het informatiecompromis met
een royaal gebaar aan het be
drijfsleven teruggegeven voor
„deeltijd in de marktsector,
speerpuntprojecten en export
faciliteiten". Een sigaar uit ei
gen doos dus, want dat geld
zou toch al bij het bedrijfsle
ven zijn gekomen. En dat ter
wijl de informateurs heel wel
overtuigd blijken van de nood
zaak dat er meer dan zo'n si
gaar naar het bedrijfsleven toe
moet Halberstadt: „Er is in de
marktsector behoefte aan een
psychologisch gebaar om de
winstverwachtingen in het be
drijfsleven weer op te peppen
en de investeringen te stimule-
Nog zo'n rokertje is de aanpak
van het financieringstekort.
Deskundigen verschillen met
elkaar van mening over wat
de effecten nu exact zijn van
al dat lenen van de overheid,
maar vast staat wel dat de ren
te (en dus de lasten van het
bedrijfsleven) er niet kleiner
door worden. Dat is één van
de redenen waarom zoveel
waarde wordt gehecht aan het
terugdringen van het over
heidstekort Uit het informa
tie-akkoord blijkt echter dat
ter leniging van alle financiële
problemen ongeveer 1,3 mil
jard gulden direct op de kapi
taalmarkt geleend gaat wor
den, buiten de begroting om.
Woningbouwverenigingen
leenden vroeger bijvoorbeeld
geld voor nieuwbouw via de
schatkist, die dan soms gespekt
moest worden met geld van de
kapitaalmarkt via een staatsle
ning. Om het extra bouwpro
gramma (werkgelegenheid!) te
financieren zonder het over
heidstekort sterker te laten op
lopen, mogen die woning
bouwverenigingen nu ook di
rect op de kapitaalmarkt gaan
lenen. Wie daar nu om geld
aan klopt maakt echter niet zo
veel verschil, of het nu de
overheid is of de woningbouw
vereniging. Het gaat erom dat
de publieke sector toch een
blijvend groot beslag blijft leg
gen op de kapitaalmarkt. De
hele operatie is dus niets an
ders dan een trucje om het fi
nancieringstekort niet nog
meer op te laten lopen. Lucht,
met andere woorden, mis
schien wel dubbel gebakken.
Angst slaat je om het hart als
je zo de „oplossingen" op een
rijtje gaat zetten. Waarvoor nu
gekozen is lijkt treffend ge
symboliseerd te worden door
een cynische opmerking die op
het Binnenhof te horen is:
„Stonden wij dit jaar nog voor
een diepe afgrond, volgend
jaar zullen wij een flinke stap
voorwaarts doen.
ARJEN BROEKHUIZEN
LIESBETH VAN DER
KRUIT
OPROEP AAN KAMERLEDEN:
(Van onze parlementaire redactie)
DEN HAAG Kamerleden moeten zich in een tijd
van bezuinigingen eens gaan afvragen of de hoeveel
heid schriftelijke vragen die zij stellen aan de regering,
niet teruggebracht kan worden. Dit kan bijvoorbeeld
geschieden door de vraag telefonisch te stellen en er
wat minder belang aan te hechten dat collega's en an
deren zien wat men doet. Nu bestaat de indruk dat
veel kamerleden de vragen maar stellen die dan
gedrukt, behandeld en weer schriftelijk beantwoord
moeten worden omdat zij de kosten van dat proces
niet kennen. Nota's voor de kosten van het stellen van
een vraag zien de kamerleden immers niet.
Dit is de strekking van een brief die een inwoner van Coevor-
den aan de leden van de Tweede Kamer heeft gestuurd. Al in
1969 stelde het kamerlid Joekes (VVD) vragen aan de toenmali
ge minister van binnenlandse zaken Beernink over de kosten
van het stellen van schiftelijke vragen. Beernink gaf toen te
kennen dat een schriftelijke vraag ongeveer 1000 gulden kostte.
Sinds 1969 zijn de prijzen met ongeveer 100 procent gestegen.
Dit zou een vraag nu, aan één minister gesteld, op ongeveer 2000
gulden doen uitkomen. Vragen aan meerdere ministers gesteld
kosten van dit bedrag een veelvoud, aldus minister Beernink in
1969.
UTRECHT Stages in het middelbaar beroepsonder
wijs, vooral bij Middelbaar Technische Scholen, zijn
vaak meer produktiewerk dan leermiddel. De stagepe
riode in bedrijven wordt voornamelijk doorgebracht
met routinematig produktiewerk, waar de student in
het kader van zijn opleiding niets aan heeft. Dit is de
conclusie van het rapport „Stages in middelbaar be
roepsonderwijs", dat is opgesteld door de subfaculteit
opvoedkunde van de Universiteit van Amsterdam in
samenwerking met het NV V-jongerencontact.
Volgens het rapport moeten langdurige stages worden ingekort
omdat studenten er niets van leren en er ook weinig tot niets
mee verdienen. ZeS procent van de stagelopers krijgt het mini
mum-loon,, éénder'de krijgt een reiskostenvergoeding en de rest
krijgt niets voor het geleverde „leerwerk".
UTRECHT De wao-uitkering voor arbeidsonge
schikten kan worden verlaagd als overtuigend is ge
bleken dat iemand reële kansen heeft op werk. Deze
regel vormt een onderdeel van het zogeheten „re-inte
gratieplan waarover het uit werkgevers en werkne
mers bestaande bestuur van de Gemeenschappelijke
Medische dienst (GMD), overeenstemming heeft be
reikt.
Als iemand gehandicapt is en niet kan werken, heeft hij recht
op een volledige wao-uitkering. Is iemand gehandicapt, maar is
hij voor een in staat om te werken, dan krijgt hij een verlaagde
ww-uitkering. Maar voordat het zover komt, moeten de betrok
kenen eerst gaan solliciteren. De GMD noemt dit „op termijn
stellen". In het integratieplan moeten de kennis, vaardigheden,
scholing en handicaps van de sollicitant worden opgesteld, als
mede zijn mogelijkheden voor werk. Er moeten minstens vijf
functies worden opgesomd waarvoor de wao'er geschikt kan
zijn. De GMD maakt een eindrapport en oordeelt over een even
tuele verlaging van de wao-uitkering tot verlaagde ww-uitke
ring.
