Betogers vernielen parkoers military
X
Jos Bongers
verrassende
biljartzege
Karpov en Kortsjnoj
praten met elkaar
Handbaldames als bevende rietjes
HANS BRUGMAN DISSONANT IN CROSS
SPORTTRIBUIME
im v
Bergklim
voor JoopT
Zoetemel
Analyse negende partij'
LEIDSE COURANT/ MAANDAG 26 OCTOBER 1981 PAGINi
aginJ
>R
BOEKELO Jan Stokkentró had zaterdag alle reden om te
vreden terug te kijken op een bewogen dag. Als parcours-
bouwer toonde hij weer eens aan, dat het mogelijk is om op
verantwoorde wijze een cross te bouwen. Toch kleefde er
een wrange smaak aan het, dank zij een voortreffelijk gere
den uithoudingsproef, door de 23-jarige Britse amazone Fio
na Moore met Squires Holt gewonnen CCI-Boekelo. Voor Jan
Stokkentrè werd de dag in eerste instantie bedorven door de
actie van het Dierenbevrijdingsfront, dat zowel de steeple als
een groot aantal cross-hindernissen vernielde. Drie uur lang
waren 70 medewerkers bezig om de schade te herstellen.
Pas tien minuten voordat de eerste combinatie in de cross
startte, was alles weer gereed. Een tweede dissonant op
deze dag was het rijden van Hans Brugman met zijn nog jon
ge viervoeter Brian. Deze zesjarige bruine ruin was in de
cross in het zicht van de finish totaal leeggereden, terwijl
Boekelo voor Brian juist als leerschool moest dienen. Nadat
hij met zijn andere paard, Green Whistle, teleurstellend niet
verder was gekomen dan obstakel 9, de afsprong, in het 6175
meter lange crossparcours met 30 hindernissen, vergat de
36-jarige Hengeloër in het vuur van de strijd al zijn goede be
doelingen.
Achteraf toonde hij weliswaar
berouw door te stellen, dat
het misschien beter zou zijn
geweest langzamer te begin
nen om op die manier krach
ten te sparen, maar het onheil
was geschied. Brugmans op
treden leidde tot heftige oro-
testen van een groot aantal
toeschouwers aan het adr^s
van de keuzecommissie van
de Nederlandse samengestel
de wedstrijdvereniging
(NSWV), die op grond van re
sultaten in het buitenland be
haald met andere ruiters, als
mede het foqtloos rondkomen
tijdens de laatste test voor de
oranje-ruiters onlangs in
Haaksbergen, de combinatie
Brugman-Brian toestemming
verleende in Boekelo te star
ten. Teun Platenkamp, de
woordvoerder van de keuze
commissie, begrijpt die kri
tiek, maar stelt dat de toe
stemming is verleend aan de
hand van de huidige selectie
normen. „Maar misschien
moeten wij wel uitgaan van
andere normen. We hebben
nu steeds geselecteerd op de
technische kwaliteiten van rui
ter en paard, maar moeten
blijkbaar ook rekening houden
met de instelling van de ruiter.
Een sluitende regeling is ech
ter nooit te bedenken, omdat
in het vuur van de wedstrijd
nu eenmaal altijd een paard
kan worden overvraagd, hoe
wel dat nooit goed te praten
valt."
Hans Brugman praatte dat te
veel eisen van Brian weliswaar
niet goed, maar stelde dat hij
nu eenmaal altijd wil proberen
de optimale tijd zo goed mo
gelijk te benaderen. Brugman:
„Dat is nu eenmaal mijn aard.
Ik heb vooraf weliswaar ge
steld dat ik met Brian niet tot
het uiterste zou gaan, maar hij
kwam ontzettend goed uit de
steeple, en eigenlijk ging het
allemaal vanzelf in de cross.
Natuurlijk speelt het een rol,
dat ik met Green Whistle niet
was rondgekomen, waardoor
ik nu meer riskeerde. Logisch
toch, want iedereen wil graag
winnen? Achteraf had ik in het
begin beter iets langzamer
kunnen rijden en later het
tempo opvoeren, maar pas bij
de coffin (hindernis 25) voelde
ik dat Brian vermoeid raakte.
Toen heb ik een vergissing
gemaakt door te denken dat
het ook de laatste vijf hinder
nissen nog wel zou gaan. Bij
de voorlaatste was Brian ech
ter helemaal leeg en weigerde
nog verder te springen, waar
door verder rijden geen zin
had. Nadelige gevolgen zal dit
echter niet hebben. Brian was
vlak na de cross al weer goed
hersteld en ook psychisch zal
hij, verwacht ik, er geen last
van hebben, maar dat moet
volgend jaar blijken".
Stempel
Hans Brugman drukte dus in
WYCHEN Beduusd wimpelde Jos Bongers de complimen
ten af. Hij besefte drommels goed, dat hij van het kwartet
topspelers het minst recht had op de nationale titel in het
anker-kader 47/2. Door een curieuze speling van het lot be
landde die gisteren in Wychen voor de tweede keer bij Bon
gers. Daarmee liet hij de gedoodverfde favorieten Piet Vet en
Jan Arnouts met lege handen achter.
Met het kampioenschap hield Bongers in het 47/2 de traditie in
ere, dat de beste speler niet de winnaar werd. Maar de 25-jari-
ge Nijmegenaar maakte het in Wychen wel helemaal bont. Op
een steenworp afstand van zijn woonplaats acteerde hij vijf ron
den ver onder zijn normale kunnen. Alleen in de laatste twee
seances leverde hij, bevrijd van enige spanning omdat de titel
hem nauwelijks meer ten deel kon vallen, topprestaties. Die
twee verrichtingen bleken gistermiddag na het opmaken van de
eindafrekening voldoende voor de titel.
Daarvoor had Bongers naast de eigen vormstijging de hulp van
Vultink nodig en een onbehoorlijk grote dosis geluk. De vorm
keerde zaterdagavond in de partij tegen Vultink terug. Dat was
niet onverwacht. In de middaguren was hij door de nederlaag in
negen beurten (400249) tegen vriend Arnouts vrijwel kans
loos geworden. De druk viel weg en Bongers was tegen Vultink
terug op zijn normale niveau. Met een slotserie van 394 in de
tweede beurt bezorgde hij Vultink diens tweede nederlaag.
Door dat verlies werd Vultink op slag kansloos. In de middagu
ren had hij een schlemielige nederlaag tegen Vet geleden. In de
nabeurt moest Vultink voor remise 169 caramboles produceren.
Tot de laatste carambole ging het gemakkelijk. Daarna zette
Vultink echter te vroeg in en de keu ketste af. Voor een speler
van zijn kaliber een ongelooflijke blunder, hetgeen hij na afloop
direct lakoniek beaamde. Vet kwam helemaal terug in de race
door de daaropvolgende overwinning op Arnouts. Met een serie
van 344 schiep Vet een onoverbrugbare kloof: 7-346 na vier
beurten. Arnouts weigerde zich over te geven vocht sterk terug
maar strandde in de vijfde beurt op de 251e carambole.
Door die ontwikkelingen resteerden er voor de finale drie kans
hebbers met een gelijk aantal matchpunten: Vet, Arnouts en
Bongers. De ontknoping nam thrillerachtige vormen aan. Vet
had tegen Bongers na drie beurten 356 caramboles voor
sprong: 356-0. In de vierde beurt volgde echter een krachtsex
plosie van Bongers. Hij produceerde zijn enige en na later bleek
voor het kampioenschap beslissende reeks van 400 carambo
les. Vet was zo verbouwereerd dat hij in de nabeurt slechts
twee caramboles bijeen tikte.
Op het moment dat Bongers zijn magnifieke serie beëindigde,
had Arnouts in drie beurten de 400 tegen Vultink volgemaakt.
Vultink moest 236 caramboles maken om remise te bewerkstel
ligen. Vanaf dat moment volgden de .feiten snel op elkaar. In
dien Vultink remise zou behalen, was Bongers kampioen. In het
andere geval zou Arnouts de titel opstrijken op basis van zijn
betere moyenne. Vultink voldeed aan zijn sportieve plicht en
maakte remise, waardoor „goudvink" Bongers zoals Arnouts
zijn vriend naderhand bestempelde zijn tweede titel in het kader
47/2 behaalde. Half december in Spanje mag Bongers een gooi
doen naar de laatste Europese titel in deze spelsoort.
negatief opzicht zijn stempel
op de wedstrijd, hoewel zijn
vader (de eigenaar van de
meeste paarden van stal
Brugman) de zwarte piet door
speelde naar de selectiecom
missie. „De commissie wenste
een paard dat over voldoende
adem beschikt (Voxhall) niet
te laten starten, terwijl zo'n
onervaren paard wel mocht
meedoen. Dat vind ik onbe
grijpelijk, hoewel het natuurlijk
wel goed had kunnen gaan."
Al het gedoe rond zijn per
soon vond Hans Brugman
overigens overdreven. „Als
Brian iets meer adem had ge
had, dan had niemand iets ge
zegd, maar geluk en pech lig
gen nu eenmaal kort bij elkaar
in de sport."
Dat laatste ondervond ook
Eddy Stibbe uit Helvoirt. Bij
de laatste afleveringen van het
CCI was hij steeds vooraan in
het klassement te vinden
(1980 vierde en 1979 zesde),
maar ditmaal kwam hij niet in
de uitslag voor. Zijn tweede
paard. Autumn Heath, waar
van hij veel had verwacht,
haalde de cross niet eens
(kreupel naar de steeple) en
met zijn andere paard Autumn
Haze, kwam hij niet door de
veterinaire keuring voor de af
sluitende springproef na een
teleurstellende cross. Stibbe,
die alle elf edities van het CCI
van de partij was: „Dit is mij
nog nooit overkomen. Natuur
lijk kun je niet altijd kampioen
worden, maar dat Haze zo
veel problemen in de cross
zou hebben, is voor mij onbe
grijpelijk. Misschien was de
tijd tussen Horsens (EK) en
Boekelo te kort en heeft hij
dat Europees kampioenschap
psychisch nog niet verwerkt.
Ik kan nu alleen maar hopen
dat het volgend jaar beter
gaat, want dit jaar eindigt dan
weliswaar slecht (ik kwam ook
in Horsens niet rond), ik geef
de moed niet op".
Dubbele bekkenbreuk
De nationale titel kwam nu in
het bezit van Rob Brink uit
Soest, die twee jaar geleden
in Dalfsen een dubbele bek
kenbreuk opliep en vorig jaar
in Boekelo al weer de derde
plaats in het nationaal kam
pioenschap opeiste. Met
Goldy B. kon hij echter geen
rol van betekenis spelen in de
internationale strijd. Daarin
domineerden de Engelsen.
Achter Fiona Moore kwalifi
ceerden zich Lucinda Prior-
Palmer met Regal Realm, Cla-
rissa-Strachan met Delphy
Kingfisher en Colin Wares met
Helium E. die door een goede
cross oprukte van de 42e
plaats na de dressuur naar de
vierde positie. Voor Fiona
Moore's Squires Holt was
Boekelo pas de tweede mili
tary. Begin juni debuteerde
deze combinatie in een meer
daagse wedstrijd in Branham
(Yorkshire) met een tiende
plaats. Vorig jaar februari
kocht zij de nu negenjarige
viervoeter op een veiling. De
23-jarige winnares: „Het ging
prima in de cross. Nergens
heb ik problemen ondervon
den, alleen was het onmoge
lijk de optimale tijd te halen.
Daarvoor was de bodem te
drassig. De cross was echter
erg goed gebouwd". Hoewel
zij in 1976 een derde plaats
veroverde in Boekelo met
Drakenburg kwam de over
winning ook voor de Engelse
als een verrassing. Zij maakte
zelfs geen deel uit van de
triomferende équipe, omdat
zoals zij stelde de andere rui
ters en amazones over meer
ervaren paarden beschikten
en derhalve meer kans op
succes hadden. Zaterdag na
de cross twijfelde de amazone
uit New Forest echter niet
meer aan haar succes, hoewel
gisteren de afsluitende spring
proef nog moest worden afge
werkt. Zelfverzekerd zei zij
toen: „Ik verwacht geen pro
blemen meer". Ex-Europees
kampioene Lucinda Prior-Pal-
mer maakte zich als tweede in
het klassement ook geen en
kele illusie. „Ik' mag zelfs niet
meer winnen. Iemand die zo'n
goede cross rijd als Fiona
Moore behoort de .wedstrijd te
winnen".
HANS VAN DEN BERGHE
Hans Brugman (archieffoto) stelde de militarysport in een nogal dubieus daglicht
door te veel van zijn paard te eisen.
BARCELONA Joop
melk won gisteren in
lona de bergklim van
juich. De Nederlander
sterk voor de Spaans
cialisten Munoz en ry
Fernandez en de Italia
ronni. De 3600 meter
helling van Montjuich
vijf keer beklommen w
In de drie bergsprints
tijdritten was
melk uiteindelijk zew
conden sneller dan
Munoz.
Daniel Gisiger/Serge
heeft zaterdag in Pisa
om de 'Trofeo Baracch
gestreden, het Italiaan
bliek onaangenaam
door deze tijdrit voor k
over 10Ö kilometer
te sluiten. Immers, de
nen hadden gerekend
'zekere' overwinning vi
landgenoot Francesco
die aan zijn zijde de
Noorse tijdrijder Knut
sen had. De Zwitsers
evenwel veel
Moser en Knudsen,
beginfase een
hadden opgebouwd,
dit seizoen de winnaar
individuele tijdrit in
Landenprijs, trok zijn
noot Demierre mee
sterk gereden rit
Zwitsers waren
in staat
trainen voor
chi'. 0p de eindstreep
Gisiger en Demierre
sprong van twee
vijftien seconden op
rieten Moser en
Kees van der Wereld
België een veldrit over
meter gewonnen. De
lander bleef gisteren in
se de concurrentie ruim
Reinier Groenendaal
Michielsgestel bleef
land en won in Oirschl
veldrit over 24 kilometej
Herman Snoeyink uit
kamp won in OldenzaJ
nationale wielerveldrit.
de de 24 kilometer af ii
5 minuten en 34 eocond\Al
MERANO Op spectaculai
re wijze heeft wereldkam
pioen Anatoli Karpov zater
dag in Merano de negende
partij voor de tweekamp te
gen uitdager Viktor Kortsjnoj
gewonnen. Karpov, die met
zwart speelde, boekte daar
mee zijn vierde overwinning
tegen één voor Kortsjnjoj. De
titelverdediger was in groot
se vorm, al moet er toch
weer bij worden aangete
kend dat Kortsjnoj enkele
malen ongelukkige zetten
koos. Daarmee het initiatief
aan Karpov latend.
Het orthodoxe damegambiet
verkeerde met de tamelijk
verrassende zevende zet van
Karpov, d5xc4, in een aange
nomen damegambiet. Nadat
Karpov deze zet had voltooid
keek hij zijn tegenstander eni
ge tijd glimlachend recht in de
ogen. Kortsjnoj kon zich niet
beheersen en zei, tutoyerend:
„Als je niet ophoudt met glim
lachen, terwijl ik aan zet ben,
zal ik je als fascist behande
len". Opgeruimd antwoordde
Karpov: „U, u mag me noe
men zoals u wilt".
Op de tiende zet aanvaarde
Kortsjnoj vrijwillig een geïso
leerde centrumpion met
e3xd4. Hij zou eigenlijk de ge
hele partij door deze pion ach
tervolgd worden. Kortsjnoj
kon er geen aanvallende ac
ties mee ondernemen en
moest voortdurend oppassen
dat hij de pion niet kwijt raak
te. Met veel geduld wist Kar
pov steeds meer greep op de
stelling te krijgen. Na 30. f2-f4
'kwam bovendien de koning
van Kortsjnoj op de tocht te
staan. In grote tijdnood werd
de situatie er voor de uitda
ger, niet beter op. Op de 42e
zet gokte Kortsjnoj nog op
eeuwig schaak, maar Karpov
maakte op de volgende zet
elegant een einde aan de par
tij.
Viktor Kortsjnoj neemt er ondanks zijn nederlaag het gemak van in een sauna.
Orthodox dame-gambiet: wit: Kortsj
noj; zwart: Karpov.
1. c2-c4 e7-e6;
2. Pb1-c3 d7-d5;
3. d2-d4 Lf8-e7;
4. Pg1-f3 Pg8-f6;
5. Lc1-g5 h7-h6;
6. Lg5-h4 0-0;
7. Ta1-c1. Met deze ongebruikelijke
voortzetting heeft Kortsjnoj al twee
keer in deze match voordeel be
haald. Karpov is nu echter voorbe-
7. d5xc4; zwart maakt er een aan
genomen dame-gambiet van.
8. e2-3e 8. e4 faalt op 8. Pxe4. 9.
Lxe7 Pxc3 enzovoorts:
8. c7-c5;
9. Lf1xc4 c5xd4;
10. e3xd4. Wit aanvaardt vrijwillig de
geïsoleerde pion, waar hij later aan
ten gronde gaat. Hij vond 10. Pxd4
blijkbaar te.slap;
10. Pb8-c6;
11. 0-0 Pf6-h6. Hiermee dwingt zwart
een ruil van de loper van h4 af;
12. Lh4xe7 Pc6xe7 na 12. dxe7.
13. d5... zou wit beter staan;
13. Lc4-b3 Ph5-f6;
14. Pf3-e5 Lc8-d7;
15. Dd1-e2 Ta8-c8;
16. Pc3-e4. Een moeilijk te begrijpen
zet, omdat stukkenruil guntig voor
zwart Is. De zwakte van de witte d-
pion wordt namelijk belangrijker
naarmate er minder stukken op het
bord zijn;
16. Pf6xe4;
17. De2xe4 Ld7-c6;
18. Pe5xc6. Als wit loper niet ruilt,
vervolgt zwart met 18. Ld5;
18. Tc8xc6;
19. Tc1-c3. Interessant gespeeld; wit
vermijdt torenruil omdat 19. Txc3
20. bxc3 het witte centrum versterkt;
verder kan de witte toren naar de
koningsvleugel switchen, overigens
had wit met 19. Txc6 zijn positionele
nadeel kunnen opheffen, want als
zwart met het paard terugneemt
volgt 20. d5 en na 19. bxc6 heeft
ook zwart een zwakke pion;
19. Dd8-d6;
20. g2-g3 Maar hiermee geeft Kortsj
noj elke idee op koningsaanval op;
met 20. Ic2 had hij zo'n aanval kun
nen beginnen;
20. Tf8-d8;
21. Tf1-d1 Tc6-b6. Zwart wil pion d4
met al zijn zwarte stukken b
er dreigt 22. Tb4;
22. De4-e1 Dd6-d7; na
Te3xd4 24. Txd4 Dxd4 kan f
met 25. Txe6 redden;
23. Tc3-d3 Tb6-d6
24. De1-e4 voorkomt r
want na 24. Pc6 volgt 25. li n
24. Pf5 wordt beantwoord i
d5; I c
24. Dd7-c6; J ol
25. De4-f4 Pe7-d5 n I
26. Df4-d2 Dc6-b6;
27. Lb3-d5. Er dreigde 27. F™
Maar ook 27. Pe7 gevolgptie
28. Pc6 of 28. Pf5;
28. Td3-b3. Als wit volkomen!
blijft; bijvoorbeeld met 28.
speelt zwart zijn dame weer
en dwingt wegens de dreiginf—
de verzwakking f2-f4 af. Zoal
partij;
28. Db6-c6;
29. Dd2-c3 Dc6-d7; 1
30. f2-f4 b7-b6; 30. Txd4j
een gelijk toreneindspel li
31. Tb3-b4 Als wit r
c4 zou kunnen doen dan s
nog wel redelijk;
31. b6-b5. Met de dreigin
a5 33. Tb3-b4 gevolgd c'
van pion d4;
32. a2-a4 32. a3 lijkt een b
dedlging;
32. b5xa4;
33. Dc3-a3 a7-a5; (-f/"
34. Tb4xa4 Dd7-b5; dreigt I SS
De2 gevolgd door 36. Th5i
.35. Td1-d2 e6-e5; opent del
nog meer teneinde van de velen
witte koningsstelling te profit!
36. f4xe5 Td5xe5;
37. Da3-a1. Er dreigde 37.
37. Db5-e8;
38. d4xe5 gedwongen.. Zie
Te2 of 38. Kf1 Tf5T 39. Tf2x
Kxf2 Td6 met de dreiging in
Tf6t; -v
38. Td8xd2;
39. Ta4xa5 De8-c6; nu faalt
op 40. Db6t met torenwin
40. Ta5-a8f Kg8-h7;
41. Da1-b1f g7-g6;
42. Db1-f1. Indien nu 42. T"
dan 43. dxf7f en wit geeft i
schaak of wint de toren op o
42. Dc6-c5t
43. Kg1-h1 Dc5-d5t. Wit
want op 44. Kg1 volgt 44.
AMSTERDAM Een centrale training rest het Nederlands
zaalhandbalteam voor de openingswedstrijd van het toernooi
om het wereldkampioenschap voor dames. En aangezien
wonderen tegenwoordig zeldzaam zijn, moet de uitgangsposi
tie als uiterst mager worden gekenschetst. Dat is de conclu
sie van de veredelde trainingsstage onder de titel Holland-
toernooi, die afgelopen weekeinde in Amsterdam werd afge
sloten. Nederland figureerde. De reeks van nederlagen,
slechts onderbroken door winst op het als zes<Je en laatste
finishende Frankrijk, werd in de Sporthal Zuid met twee aan
gevuld. Tegen Tsjecho-Slowakije, dat de handbalvijfdaagse
ongeslagen als winnaar beëindigde was het verschil tien tref
fers (1424). De minder getalenteerde Oostenrijkse dames
deden het wat bescheidener (17—15).
Bondstrainster llona Venema-lgnacz zit met de handen in het
haar. „Wat moet ik doen?" vroeg ze zich doelend op de laatste
trainingssessie af. „Moet ik ze schieten leren of moet ik het ac
cent op tactiek leggen bij speelsters die soms niet eens een bal
kunnen vangen". Om vooralsnog mysterieuze redenen verwacht
de vroegere Hongaarse international dat Nederland over een"
maand in Denemarken zijn status als B-land zal behouden. In
Vejle moeten de handbalsters, die tijdens hun première in eigén
land voor elke confrontatie als rietjes trilden, optornen tegen
Polen, Roemenië, Bulgarije, Zweden en Spanje, „Ik heb gezien
hoe ze vorige maand in Boedapest hebben gespeeld, een goede
ploeg, werd er gezegd", lichtte de trainster (wier contract met
het NHV eind dit jaar afloopt) haar onbegrijpelijke optimisme
toe.
Met huiswerk voor de „brandnieuwe" ploeg heeft llona Venema
getracht de conditie van de speelsters op te vijzelen. Maar der
gelijke noodgrepen baten niet. Zeker niet als het gezelschap nog
geen wedstrijdritme heeft opgedaan, om de doodeenvoudige re
den dat de jacht op de landstitel pas volgende week wordt geo
pend. Een gang van zaken die volgens NHV-voorzitter Witte in
overleg met alle betrokkenen is geregeld, maar waarmee de
bondstrainster zich allerminst content toonde.
Dat zulks resulteerde in een voorlaatste plaats tijdens een toer
nooi met landen die eveneens tot het B-garnituur behoren, mag
geen verrassing heten. Als vanouds zorgden gebrek aanf"
matiek en de wat fragielere bouw van de Nederlandse daij
een fors aantal tegentreffers. Maar in tegenstelling tot
evenementen miste de aanval elk slagvaardigheid, met 6F?
punten uit vijf duels kon de ploeg zich de minst schotvaJ'
van het Hollandtoernooi noemen.
De niet tot enig optimisme aanleiding gevende uitslagen I
eerste dagen moeten llona Venema er toe hebben gei
haar meest ervaren pupil, Marjo Smeets, zaterdag tegeij
cho-Slowakije buiten de ploeg te laten. De speelster vaii^
Roermond werd „sterallures" aangewreven. Een dag lat^j
de Limburgse op het veld revanche. In wat volgens de f
formatie haar 75e interlandwedstrijd was, schoot zij tegel
tenrijk zes keer raak. Het NHV pleegt jubilea als deze tel
met een armband in edelmetaal. Kennelijk helemaal d£
kwijt, werd te elfder ure ingezien, dat een B-landenwedstff
„echte" cap was aangemerkt. Soms is dat verschil ook ff
lijks waar te nemen. Marjo Smeets kan haar attentie inl
marken verwachten.
