Henk van Leeuwen
is niet verbitterd
De renovatie van
Helmond Sport
„WACHTEN OP IEMANDS BLESSURE OM REVANCHE TE NEMEN'
SPORT
LEIDSE COURANT/
ZATERDAG 26 SEPTEMBER 1981 PAGINA,
NIEUWERKERK - Henk van Leeu
wen kan het toch niet laten. Vlak vóór
het afscheid, na een gesprek dat voor
een zeer groot deel heeft gehandeld
over zijn huidige werk als makelaar,
zegt hij op de van hem bekende, nog
steeds onbevangen en jongensachtige
wijze: „Je zet het er toch nog wel even
bij hè?". Het liefst zou de 3ó-jarige
oud-voetballer van FC Den Haag in
onderstaand verhaal nog enige keren
het telefoonnummer zien vermeld van
zijn zaak. Zo veel gevoel voor com
mercie hééft Henk van Leeuwen, heeft
hij eigenlijk altijd gehad. En doordat
hij van betrekkelijk jongsafaan óók
beschikte over een flinke portie ge
zond verstand is hij nu maatschappe
lijk boven jan. Zijn meer dan riante
huis in een nieuwbouwwijk van Nieu-
werkerk, waarin opgenomen zijn roy
ale kantoor, levert het bewijs dat het
Henk van Leeuwen voor de wind gaat.
Waarbij hij niet onder stoelen of ban
ken steekt dat zijn voortvarende za
kenleven voor een niet onaanzienlijk
deel wordt mogelijk gemaakt door
contacten die hij heeft overgehouden
uit zijn voetballoopbaan. „Anders zou
het misschien een hele moeilijke zaak
zijn geweest", geeft hij eerlijk toe. „De
ipakelaardij ligt tenslotte nu wel zo'n
beetje op z'n gat".
Henk van Leeuwen, van de enige voetbal
lende makelaar in Nederland veranderd in
een naar weer spelen hongerende 'hande
laar in onroerend goed', vertelt vervolgens
dat hij een aantal oud-ploeggenoten van FC
Den Haag inmiddels aan een huis heeft ge
holpen. En als bewijs voor zijn welvarende
positie laat hij een aantal ordners zien,
waarvan één vele door hem uitgeschreven
nota's bevat voor uitgevoerde taxaties van
onroerend goed. „Kijk", zegt Henk van
Leeuwen, terwijl zijn vingers door de bla
den glijden, waarvan enkele bedragen to-
nen die met vijf cijfers voor de komma
worden geschreven. „Ze denken wel dat ik
een bluffer ben als ik zeg dat het me goed
gaat", vervolgt hij, „maar hier laat ik het
bewijs zien. Ik heb een portefeuille van
huizen en gebouwen ter waarde van acht
ïhiljoen. Dat zegt toch wei-iets".
Trots en enige mate van gespannenheid,
die Henk van Leeuwen altijd heeft geken
merkt als hij op een wat meer officiële ma
nier met publiciteitsmedia in aanraking
komt (hetgeen enige jaren geleden het best
werd gedemonstreerd toen hij voor een in
terviewtje op de televisie verscheen) vech
ten om de voorrang. Naarmate het gesprek
vordert wordt Henk van Leeuwen wat
meer ontspannen, praat vervolgens enthou
siast over zijn werk, wat somberder over de
teleurstellingen die hij als voetballer heeft
ondervonden en de revanche die ,hij zo
graag wil nemen op iedereen die hém af
schreef maar vooral op zichzelf. Nog maar
een kleine vier jaar geleden leek de ooit
door Feyenoord afgedankte, vervolgens
naar Roda JC vertrokken en daarna bij FC
Den Haag naar een topvorm uitgroeiende
Henk van Leeuwen op weg naar een
bloeiende voetballoopbaan. Op grond van
zijn prestaties dwong hij een plaats in het
Nederlands elftal, dat doende was zich voor
te bereiden op het toernooi om de wereldti
tel in Argentinië, af. Tot een knieblessure
een abrupte en naar het zich laat aanzien
definitieve breuk betekende in die opgaan
de lijn. Wat zich aftekende als een in voet
balkringen nogal eens vóórkomende en
door een operatie volledig te verhelpen me
niscusblessure groeide uit tot een persoon
lijke lijdensweg die aan het eind van het
vorige seizoen een dieptepunt en afsluiting
vond in een roemloos vertrek bij FC Den
Haag.
Zonder verbittering
„En dat gebeurde juist op een moment dat
ik weer helemaal fit was", vertelt Henk
van Leeuwen overigens zonder een spoor
van verbittering. „De laatste vier wedstrij
den van het seizoen draaide ik weer als een
trein. Maar het was kennelijk te laat. Ik
kreeg een contract aangeboden waarover ik
één minuut met het bestuur heb gepraat.
Toen was ik weg. Met een lachend gezicht.
Ik ben er de persoon niet naar om dan om
tienduizend gulden meer te gaan vragen."
„Maar er was een andere, belangrijker re
den dat ik dat contract niet accepteerde: de
trainer. Die kon mij op geen enkele manier
motiveren en inspireren. Ik wil Van Via-
nen niet de zwarte piet toespelen, maar ik
had er sinds hij kwam geen enkel plezier
meer in. Ik trainde altijd hard maar met
genoegen, onder Boskov, Kraay. Maar juist
in een periode dat ik moeilijk zat met de
gevolgen van die blessure heeft hij me la
ten vallen. Om een voorbeeld te noemen:
we speelden uit tegen Roda. Ik had een
enorme bandage om m'n knie en zei tegen
'm dat ik eigenlijk niet fit was. Maar hij zei:
speel nou maar, je bindt in ieder geval twee
man. Ik zei toen: dat is goed, maar dan
moet je wel na afloop zeggen dat ik gebles
seerd ben. De volgende dag zei ie waar ie
dereen bij was: Van Leeuwen, je moet wat
harder werken. Dan breekt m'n klomp.
Dan hoef ik met zo'n man niet meer te pra
ten. Dan is het voor mij over".
Lichte opwinding
Henk van Leeuwen vertelt het met een
lichte toon van opwinding in zijn stem.
„Vanwege die trainer zou ik zelfs voor het
zelfde bedrag niet bij FC Den Haag zijn
blijven voetballen. Ik zeg deze dingen nu
niet, omdat ik weg ben bij Den Haag. Toen
ik er nog was deed ik ook mijn mond open.
En dat werd niet gewaardeerd. Mansveld
en ik waren de enigen die wat terug zeiden.
Nu gaat het misschien wel beter met die
lange (trainer; red.), maar hoe komt dat?
Omdat er allemaal jonge piepeltjes zitten
die niks durven te zeggen. Het kan best zijn
dat Van Vianen, toen hij halverwege het
seizoen Kraay opvolgde, de zaakrwat heeft
aangekeken. Maar dat is fout. Als je trainer
van een eredivisieclub bent moet je wat
hébben. Iedereen maakt fouten, maar daar
moet wat tegenover staan. En dat was bij
hem niet het geval. Ik hoop dat het nu be
ter gaat bij FC Den Haag. Waarom niet? Ik
heb er tenslotte hele fijne jaren gehad".
Streekgebonden
Die fijne jaren liggen evenwel al weer ge
ruime tijd achter Henk van Leeuwen, die
er nog steeds grote moeite mee heeft dat hij
tot niets doen is gedwongen. „Ja, ik zou
graag weer voetballen", vertelt hij. „Maar
het probleem is dat ik door mijn zaak
streekgebonden ben. Ik kan zó naar De
Graafschap. Ze hebben me verscheidene
keren gevraagd. Maar dat kan ik niet doen.
Hier trainen en daar spelen is ook niks. Ik
ben sfeergevoelig, ik moet het gevoel heb
ben er bij te horen".
„Ik zou slechts op één basis mijn makelaar
dij een tijdje op het tweede plan willen zet
ten, alleen als ik ergens een hele goede
aanbieding krijg. Zodat ik er na nog een
paar jaar voetballen een stevig bedrag aan
Henk van Leeuwen in actie tegen Piet Schrijvers, een beeld uit het verleden
kan overhouden. Maar ik moet realistisch
zijn: door die twee jaar sukkelen met die
knie en later, door het te lang verkeerd lo
pen, die pijn in mijn dijbeen en de lies sta
ik natuurlijk bepaald niet hoog meer op de
verlanglijstjes. Maar wat nu waarschijnlijk
niemand weet is dat ik weer helemaal top-
fit ben. Na al die problemen bij FC Den
Haag, overigens gebeuren daar toch gekke
dingen op medisch gebied - kijk maar eens
naar de voetblessure van Schoenmaker -,
waarvoor ik steeds zelf initiatieven heb ge
nomen met bezoeken aan specialisten en
dergelijke ben ik bij Dick van Toorn in
Rotterdam terecht gekomen. En toen wa
ren mijn klachten spoedig voorbij. Daarom
ook speelde ik de laatste paar wedstrijden
vorig seizoen naar mijn gevoel goed en
daarom ook wil nu zó ergens aan de slag.
Maar het moet hier in de buurt zijn. Bij Ex
celsior kon dat, maar die club heeft geen
centen om me van Den Haag te kopen".
Onzekerheid
Geruime tijd leek de zo goed begonnen, la
ter gunstig vervolgde maar zo vervelend
besloten carrière van Henk van Leeuwen
toch een plezierig vervolg te krijgen. We
kenlang was Sparta in de markt, maar
slechts op voorwaarde dat enfant terrible
René van der Gijp zou worden gesleten aan
Feyenoord. Aan die onzekerheid voor Van
Leeuwen, die in die periode wél trainde bij
de club van Barry Hughes, kwam onlangs
pas een eind, evenwel niet op de wijze
waarop hij gehoopt: Van der Gijp bond in,
kwam terug bij Sparta en Van Leeuwens
kans was voorbij.
„Dat vond ik erg jammer, te meer daar
Hughes keer op keer te kennen had gege
ven dat hij me dolgraag er bij wilde heb
ben. Maar goed, mijn kans komt, hoop ik,
nog wel. Ik ben tenslotte pas dertig. Het
wachten is nu alleen op een langdurige
blessure ergens. Ik heb gehoord dat DS '79
ook interesse heeft. Die club moet wat,
want ze staan onderaan. Op zoiets heb ik
mijn hoop dan maar gevestigd. Maar hoe
wel ik graag weer zou gaan voetballen
maak ik me er niet zo druk over. Je ziet
hier hoe ik er bij zit, dat is nu verreweg het
belangrijkste voor me. Ik zou wel in de tus
sentijd bij een amateurclub willen gaan spe
len. Maar dat mag niet van FC Den Haag.
Die verkópen me natuurlijk liever voor
75.000 gulden. Ik vraag me overigerts af of
dat juridisch wel mag. Ik héb tenslotte een
ontslagbrief van FC Den Haag gekregen.
En dan verbieden ze me toch om ergens
anders, bij de amateurs, te gaan spelen. Ik
heb tot dusver nog geen verzoek daartoe bij
FC Den Haag ingediend. Maar ik heb het
inmiddels gehoord van Ton Wickel, met
wie ik nog regelmatig contact heb. Ik
wacht nog een tijdje af, komt er geen be
taald voetbalclub en wil ik bij de amateurs
gaan spelen dan onderneem ik desnoods ge
rechtelijke stappen".
FRANK WERKMAN
OPBLOEI EERSTE DIVISIECLUB LEIDT TOT PERIODETITEL
Jan Notermans en Harrie Lubse de drijvende kracht
achter het succes van Helmond Sport.
(Van onze correspondent)
HELMOND - Op sportpark
De Braak in Helmond
gonst het al weken van de
activiteiten. Bouwvakkers
zijn bezig met het opknap
pen, verbeteren en uitbrei
den van de accommodatie
van eerste divisievereni
ging Helmond Sport. Over
enkele weken wordt begon
nen met de bouw van een
nieuwe tribune rond het
knusse veld, waarop nu nog
maar 8500 mensen een
plaats kunnen vinden. In
deze omgeving hoopt Hel
mond Sport, zelf middenin
een opbouwfase, vandaag
tegen Wageningen de eerste
periodetitel te behalen.
„Een paar jaar geleden was
Helmond Sport gestorven
maar nog net niet begraven.
En nu is de club weer kernge
zond en pakken we de eerste
periodetitel." Manager Rini
van Loon van Helmond Sport
glimlacht bij deze woorden.
Hij relativeert ze ook meteen
weer. „Ach, zo'n periodetitel
is een leuk tussenstation.
Maar ik realiseer me heel
goed dat het geen kampioen
schap is." Van Loon is één
van de weinigen die altijd
heeft geloofd in de mogelijk
heden en het voortbestaan
van de club. „Als ik me an
ders opgesteld had, had ik het
niet uitgehouden. Daarbij
komt wel dat ik een pure
clubman ben. Ik ben emotio
neel aan Helmond Sport ge
bonden. De club staat bij mij
voorop. En daarbij moet nie
mand in de weg staan. Dan
hebben ze aan mij een hele
kwaaie."
Vijf jaar geleden gaf Van
Loon een goede baan als ver
tegenwoordiger op en trad in
dienst van Helmond Sport.
Velen verklaarden hem voor
gek. Hij heeft zich daarvan
nooit iets aangetrokken. Van
Loon had daarvoor een jaren
lange bestuurservaring in het
betaalde voetbal opgedaan.
Eerst bij Helmondia '55, en
vanaf 1967 bij Helmond Sport
dat toen de licentie overnam
van Helmondia.
In het begin wees niets op een
grauw en naamloos bestaan in
de eerste divisie. Al snel pro
moveerde Helmond Sport
naar de eerste divisie en werd
een vierde plaats in de eind
rangschikking behaald. Daar
na is het jarenlang stil ge
weest in Helmond. De club
kwam slechts in het nieuws
bij het aantrekken van ex-ve-
detten als Peter Kemper, de
Joegoslaaf Vardic en Co
Prins, die als speler-manager
in Helmond opereerde.
Subsidie
Helmond Sport is jarenlang
een armlastige vereniging ge
weest. Op de subsidieranglijst
was de vereniging ook stee
vast onderaan te vinden. De
gemeente, welwillend, maar
onder financiële curatele van
de overheid, kon niet meer
subsidie dan 45.000,- per jaar
geven. Ter vergelijking: buur
man Eindhoven ontvangt per
jaar 250.000,-. „Wij waren de
laatste jaren tevreden als we
in uitwedstrijden met niet al
te grote cijfers verloren en
thuis een gelijkspel of een
kleine overwinning behaal
den. Daarmee hadden we le
ren leven", vertelt Van Loon.
Die situatie veranderde hal
verwege het vorig seizoen
drastisch toen Piet van Lier
op het toneel verscheen. Van
Lier zat in de Raad van Toe
zicht van Helmond Sport en is
in het dagelijks leven direc
teur van één van de grootste
kippeslachterijen van Europa.
Hem werd gevraagd of hij
voorzitter van de club wilde
worden. „Niemand had erg
veel trek in die functie", ver
telt Van Loon. „Logisch, bij
een club die er zo slecht voor
stond. Van Lier heeft toen
drie weken bedenktijd ge
vraagd en heeft in die tijd de
mogeljkheden bekeken. Het is
een bijzonder bezielende fi
guur. Hij kan niet leven met
verliezen. Het is voor ons het
begin van de wederopstan
ding geworden", stelt Van
Loon nu vast.
Van Lier, voorheen voorzitter
van een amateurvoetbalvere
niging en zelf actief geweest
als bokser, schudde Helmond
Sport wakker. Met krachtige
uitspraken werden alle be
trokkenen weer met de neus
op de feiten gedrukt. Een
plaats in de middenmoot was
niet langer goed genoeg voor
Helmond Sport. Met het be
schikbare materiaal zou een
periodetitel niet misstaan, was
de ondubbelzinnige bood
schap. „Eén van de eerste
dingen die Van Lier deed was
het aantrekken van een spon-
sorgroep", vervolgt Van
Loon. „Die mensen helpen
ons met goede raad en geld.
Zij willen anoniem blijven.
Het zijn pure Helmond Sport
mensen. Ze genieten ervan
hoe het nu met de club gaat,
maar verlangen daar verder
niets voor."
Door de sponsorgroep lukte
het Helmond Sport vorig jaar
om onder andere Harrie Lub
se bij Beerschot weg te halen
en doelman Theo Custers
voor een half jaar van FC
Antwerp te huren. Op het
veld hadden de woorden van
Van Lier al snel hun uitwer
king. De renovatie, zoals Van
Loon het graag noemt, werd
zichtbaar tijdens de tweede
helft van de afgelopen compe
titie. Helmond Sport miste op
één doelpunt na de vierde pe
riodetitel.
„Die harde uitspraken zijn
heel bewust gedaan. Ze moes
ten voor een schokeffect zor
gen bij de spelers. Bovendien
zorgde het voor een positieve
reactie bij het publiek", meent
Van Loon, die het publiek
ook wel eens een pluim wil
geven. „Spelers, trainer en
manager worden ervoor be
taald prestatie te leveren. Wij
zijn voor dit werk ingehuurd.
Zonder steun van het publiek
is dat echter onmogelijk. En
dat moet iedereen zich heel
goed realiseren. Dat legt ook
terecht een druk op de spe
lers."
Die druk lag ook heel duide
lijk op trainer Jan Notermans,
die in zijn derde seizoen bij
Helmond Sport door dit suc
ces ook weer eens uit de ano
nimiteit komt. „Met geld kun
je geen succes kopen. Maar
het versnelt wel de plannen
die ik heb. Wij moesten het
hebben van een goed accoun
tantssysteem, omdat er geen
geld voor aankopen was. To-
pamateurs kwamen bij ons
niet in aanmerking, die wor
den door de grote clubs weg
gekaapt. Wij hebben ons ja
renlang gericht op spelers van
16, 17 jaar. Het vervelende is
datje moet afwachten hoe die
jongens zich ontwikkelen. De
afgelopen twee jaar heb ik
dertien spelers weggestuurd.
De meeste spelen nu weer bij
de amateurs."
Afdankertjes
In het elftal van Helmond
Sport speelt een flink aantal
spelers dat elders uit de boot
is gevallen. Cox kwam bij
MVV niet meer in aanmer
king voor het C-team, Cramer
was een talent van Ajax, dat
bij Fortuna niet voldeed,
Sobczak mocht bij VVV
slechts als amateur blijven.
„Van der Hooft, Ribberink,
Versfeld en Strijbosch zijn
stuk voor stuk afdankertjes
van PSV. De relatie met PSV
is prima, maar het is absoluut
niet zo dat zij met gulle hand
spelers aan ons afstaan. Dit
jaar hebben we gevraagd
Dijkstra te mogen lenen. Nou,
dat wil PSV niet. Begrijpelijk
in hun ogen. Er kan overigens
niet beweerd worden dat Hel
mond Sport nu zo sterk is
door de goedgeefsheid van
PSV", aldus een felle Van
Loon.
„Die jongens vallen bij die
clubs uit de boot omdat de se
lectie daar veel sterker is.
Maar tussen de 20 en 26 jaar
maken veel spelers een enor
me groei door. Als je die jon
gens goed begeleidt en de
overtuiging geeft dat ze wel
kwaliteit hebben, komt er wel
iets uit", meent Notermans,
die met zijn spelers het gelijk
aan zijn kant blijkt te hebben.
Routiniers in het elftal van
Helmond Sport zijn Ad de
Wert, de enige speler die ja
ren geleden van PSV gekocht
is, oud-MVV'er Jos Lacroix
en voormalig international
Harrie Lubse. De laatste heeft
in de organisatie van Noter
mans een belangrijke plaats.
„Harrie heeft in het begin wat
moeite gehad met het om
schakelen van de ere- naar de
eerste divisie. Hier krijgt hij
negentig minuten een manne
tje bij zich. Het betekent mee
te moeten sleuren om uit de
dekking te komen. Lubse is
bij ons ook niet meer dé speci
fieke spits. Hij is de tactische
man, die het spel verdeelt,
openingen maakt voor ande
ren en veranderingen aan
geeft in het veld. Hij is de
centrale figuur in de ploeg",
aldus Notermans.
Jan Notermans maakt de in
druk niet erg lang te willen
stil staan bij een al vroeg be
haald succes. „Wij zullen best
een keer onderuit gaan. Maar
de ploeg is sterk genoeg om
bovenin mee te draaien. We
gaan ons niet sparen tot de
nacompetitie. Ik train altijd
agressief. Dat zie je ook op het
veld terug. In de eerste divisie
moeten de spelers een enorme
conditie hebben. Als de prij
zen in de laatste tien minuten
te verdienen zijn, dan moet je
er bij zijn. Verslappen lukt bij
mij niet. De zweep blijft er
over gaan".
PETER DAALDER
De gele kaar
van Bouwm,
en Tempelm
Wel eens van Bouwm,
Tempelman gehoord?
Dan moet u het Aad va
Heuvel eens vragen, dt
met die prachtige witte
dos en die oneindig dn.
blik en die grote vouw
zijn gezicht. Hij werkt
KRO en als je de in
zendtijd vertoonde ret
spotjes van die zuil in B
sum mag geloven (hoei
dat beter niet kunt
want daar menen ze het
beter te weten) is Aai
van de voor die omroep
niging gezich tsbepalende
ren. Wat daar dan ook
moet worden verstaan, j
bedoelen dat Aad iem&
die veel met zijn facie
Nederlandse huiskamer
schijnt hebben ze bij de
gelijk. Maar ben je dai
gezichtsbepalend? Dat
juist de vraag.
Wat ons betreft kan die
ontkennend worden l
woord. Waarom? Vorige
zaterdag mocht Aad di
zending van Sport op zat
presenteren. Welnu, d
hem wel toevertrouwd. 1
tenslotte al de nodige ja
in het vak. Vroeger bij d
als één van de beste ac
teitenrubrieken bekend i
de ploeg van Brandpunt,
deed Aad goed werk. E
dwong er zoals het een i
tieus televisieman be i
een eigen praatshow mi
Daarover zullen we hei
even niet hebben. Wel
zijn tussendoortjes bij
op zaterdag'. En die ai
ring van vorige week w
weer één van grote k
Aad begon al goed. Graai
hij veel meer beelden
voetbal willen laten
want 'Sport op zate
wordt bij de KRO, zoals I
meeste concurrenten
wens, vertaald in 'voetb
zaterdag'. Maar helaas,
bekend, heeft CRM inmi
een stokje gestoken voo,
ongebreidelde voetbalgi
ren op de buis. Daardoor
den we in onze journalis
vakuitoefening wel erg
knot, deelde Aad mee
woorden van die strek
Het gezicht van Aad s
daarbij boekdelen. Aadl
man van de grote repoA
van Brandpunt-oude-stijt
met zichzelf en het kijï
te doen. Plaatjes van voi
Iers uitzenden, dét is jol
listiek. Zo lusten we et
wel een paar.
Nee, dan een paar weken
der. 'Sport op zaterdag
toen geconfronteerd J
CRM's beschikking, ging
eens even op de écht jol
listieke toer. Niets mei
minder dan een repo
over touwtrekken haddi
mannen van de KRO ali
kernij aan te bieden. Noi
was smullen van journal
van de bovenste plank,
de beelden die volgdet
zelfs de uitvinder van
kamp van de NCRV zich
hebben geschaamd. E
niet Aad. Die houdt var,
diep uitgespit onder,
Daar geeft hij regelmatig
van in zijn praatshow,
hij ooit eens de immer
opdravende heer Sandbe
debat liet gaan met de tot
exponent van 'de krii
sportverslaggevers' naai
ren geschoven Theo Koo
Dat was ook smullen.
Sandberg toen royaal op
ten won deerde Koomen
maar typeerde Aads ki
van zaken wel. Aad wee
melijk niets van sport,
mensen denken wel dat i
les van die materie w
Maar helaas voor hen i
praktijk vaak net eventje
ders. Ach, zal Aad hebbe
dacht: even 'Sport op i
dag' presenteren, een l
van een cent. Tenslotte
één van de gezich tsbepal
figuren van de KRO. En
kun je ie geen buil vi
Eenmaal gezich tsbepalen
tijd gezichtbepalend!
Maar Aad, die zich zo bei
maakte over de beknc
van de journalistieke
plooiing viel zich wél
buil. En een dikke. Want
meldde na de beelden vai
Den Haag - Ajax, met
steeds dat droefgeestige
zicht, dat Tempelman
Bouwman een gele kaart
den gekregen. U weet
steeds niet wie Tempelmi
Bouwman zijn? Wij ook
In de opstellingen die w
maandagavond in deze J
op hebben nageslagen we
ze niet genoemd. Of zou
misschien Tempelaar en
ma hebben bedoeld? Die
den wel een gele kaart gi
gen! Foei Aad. In één
twee namen fout noemen
toch bepaald niet als
journalistiek werk wordei
schouwd. En daar mi
Aad zich toch zo bei
over? Aad kan het vooi
maar beter overlaten
mensen die weten waar zi
over hebben. Tenzij 'Spo\
zaterdag' bij gebrek aan i
balbeelden een follow
brengt over touwtrek
Dan moet Aad het zéker
senteren. Hoewel, de 1
kan ook nog diepgravend
portages brengen over l
jeppen, kaatsen, klootschi
en paddestoelen op laag
zoeken.
T.L. BI
