tijde Notenkraker?
Verenigde transport
ondernemingen:
klein in ledental,
groot aan invloed
ENGLISH STYLE
EG-verordening rust
tijden beroepschauffeurs
deugt niet
Geschenkje
Voorzitter KNVTO
werd „Leeuw'
KNVTO HONDERD JAAR JONG
IK HEB GEEN ENGELS LANDGOED MET BUTLER NODIG
EN GEEN ROLLS MET CHAUFFEUR
OM ME PRIMATE VOELEN IN DEZE NIEUWE
r—
-i
BINNENLAND
LEIDSE COURANT
WOENSDAG 23 SEPTEMBER 1981 PAG
DEN HAAG „Er
is binnen de EG drin
gend behoefte aan
een betere diensttij
dregeling voor rij
dend personeel. On
derzoeken in bijvoor
beeld Frankrijk heb
ben uitgewezen dat
waar de EG lange
rusttijden voor
schrijft (11 uur met
zo'n twee maal per
week een kortere pe
riode van tien of ne
gen uur) 36 procent
van de chauffeurs
minder dan zes uur
had geslapen. Zes
tien procent zelfs
minder dan vier
uur." Aldus de Gro
ningse hoogleraar in
de verkeerskunde
professor dr. James
F. O'Hanlon, in het
KNVTO-jubileum-
nummer.
Hij stelt keihard: De
maximale dagelijkse
rijtijd van acht uur en
de wekelijkse rijtijd
van 48 uur zijn niet
onderbouwd door we
tenschappelijke gege
vens. En: Het is onmo
gelijk de waarde te be
palen van de bestaan
de minimum-rusttijd
waarin men vrij van
dienst is, omdat deze
in de praktijk wordt
voorafgegaan door on
acceptabel lange
diensttijden. De mini
male rusttijd zou moe
ten worden bepaald op
grond van de waar
schijnlijkheid dat de
chauffeur „in de gele
genheid is" om aan
acht uur slaap toe te
komen, niet dat hij,
uitgaande van de idea
le voorwaarden die
zelden bestaan, het
dan maar „moet" ne
men.
Prof. O'Hanlon pleit
voor een onderzoek
„langs de weg". „We
kunnen -in EG-ver-
band - geen dienst-,
rij-, en rusttijden op
stellen zonder deze in
realistische en gecon
troleerde proeven te
kunnen en moeten
wijzigen. En evenmin
zonder de effecten
daarvan op de veilige
heidsverrich tingen
van de chauffeur en
de met zijn gezondheid
samenhangende biolo
gische reacties te heb
ben geobserveerd".
DEN HAAG Samen met De Koninklijke Nederland
se Vereniging van Transportondernemingen, viert ook
een aantal vervoerbedrijven het eeuwfeest. Busonder
nemingen als Westnederland en NZH laten in deze
feestweek hun passagiers merken dat ze hen méér te
bieden hebben dan alleen vervoer en geven verfris
singsdoekjes cadeau.
De foto toont een „roepbus", compu-
tergeleid en - gestuurd. De bus kan
in de „dal-uren" (tijden met kleiner
passagiersaanbod) van zijn geleding
worden ontdaan. Een andere sugges
tie van Das is een trein-die-nooit-stil-
taat. Het perron is bestaat dan uit
een rollend tapijt, draaiend met de
zelfde snelheid als waarmee de trein
(15 km/u) constant rijdt. Passagiers
kunnen „doodgemakkelijk" overstap
pen. Das: Dit systeem is in 1964 al
eens toegepast in Lausanne, waarom
men er toen niet mee is doorgegaan,
weet ik niet. Voor toepassing in het
stedelijk vervoer is het eigenlijk
ideaal".
DEN HAAG De voorzitter van de KNVTO (Koninklijke
Nederlandse Vereniging van Transport-Ondernemingen),
mr. D. van Setten, gewerd gisteren het ridderschap in de
Orde van de Nederlandsche Leeuw. De onderscheiding
werd hem op de vooravond van de viering van het 100-
jarig bestaan van de vereniging uitgereikt door de minister
van verkeer en waterstaat, mr. H. Zeevalking. De heer
Van Setten was reeds officier in de Orde van Oranje Nas
sau.
DEN HAAG Welke honderdjarige Neder
landse vereniging kan erop bogen slechts
170 leden te hebben. En welke kan zich erop
laten voorstaan een invloed op de samenle
ving te hebben welke vele malen omgekeerd
evenredig is met dit ledental? De KNVTO
(Koninklijke Nederlandse vereniging van
Transportondernemingen) is zo'n vereni
ging. Zij is een eeuw oud, en tèlt 170 leden.
Maar het zijn wel leden die in hun totaliteit
(uitgezonderd de Nederlandse Spoorwegen)
het gehele Nederlandse wegvervoer in hun
portefeuille hebben
Prins Claus heeft vanochtend in het Haagse
Congresgebouw het KNVTO-jubileumcongres
„Mens en vervoer" geopend. Hij deed zulks in
„a hurry" want om 13.30 uur werden hij en zijn
echtgenote koningin Beatrix weer verwacht op
de vliegbasis Leeuwarden.
Honderd jaar KNVTO (De „K" van Koninklij
ke kwam er 25 jaar geleden bij, ter gelegenheid
van het 75-jarig bestaan) gaf de kersverse
„Leeuw" mr. D. van Setten genoeg redenen tot
nostalgische terugblikken, zelfs tot aan de paar
dentram toe. Hij begon met Achterberg en ein
digde met Vasalis. Beiden „vervoers"-dichters.
Prof. dr. P. Thoenes, een van de inleiders, had
zijn visie op het vervoer van de komende jaren.
„In ieder geval lijkt me", zo zei hij, dat Euro
pa op den duur voor de Nederlander zijn vader
land wordt en de wereld zijn werkterrein. Onze
studenten zullen Europese universiteiten bezoe
ken, we zullen werkweken en - maanden ken
nen in alle weredlddelen. Onze bejaarden zul
len in de zon gaan wonen, en wij zullen ze in
het weekeinde even gaan bezoeken, dat kan al
lemaal via een verdergaande onwtwikkeling
van de bestaande vervoerstechnieken"
Daarnaast lijkt het de hooggeleerde mogelijk
dat er nieuwe vervoersvormen ontstaan voor
de korte afstand, nieuwe fietsen en bakfietsen,
de kleine bus en waarschijnlijk toch ook de
kleine, maar gerieflijke eenmanshelikopter.
„Voor de trek naar de wereldperiferie, ware te
denken aan tijdelijke dorpen van caravan-ach-
tige huizen", aldus prof. Thoenes, „een type
wagenburcht waarheen gevlogen of gereden
kasn worden als een nieuwe vorm vasn noma-
disme".
Hij besloot met: De mens van de toekomst
wordt een bewegende mens. Geen Vliegende
Hollander, een kapitein die weet dat hij tot do
len gedoemd is, maar eer een mens die achter
zich een vertrouwde thuishaven heeft, die hij
wel heeft verlaten maar waar hij (periodiek)
terugkeert omdat hij weet dat die sociaal en
cultureel en leefbaar genoeg is om er te willen
terugkeren".
Dat zoeken we even op
