Plet van de Knip Het zich
voor een sigaartje ompraten
Leidschendam wil
Schoorwijck" kop en
Derde lustrum voor Zonnebloem Voorhout
pLudwig-trio:
subliem spel
Kritiek op
woning
toewijzings
beleid in
Voorschoten
PONTVEER TUSSEN STOMPWUK EN
VOORSCHOTEN VERGANE GLORIE
Warmond huurt banen
voor badmintonvereniging
iPro ject begeleide
jkamerbewoning in
rKatwi jk uitgesteld
St. Jeroen handwerkte drie mille bijeen
99
STAD/REGIO
LEIDSE COURANT
DONDERDAG 3 SEPTEMBER 1981 PAGINA 5
Tassen de Eerste en
Tweede Wereldoorlog
telde Voorschoten maar
liefst vier pontveren, die
de verbinding
onderhielden met
Zoeterwoude en
Stompwijk. Het Rijn* en
Schiekanaal, gewoonlijk
de Vliet genoemd en
gegraven door de
Romeinse veldheer
Corbulo, liep dwars door
het kerkelijke en schoolse
verxorgingsgebied heen.
De bewoners van de
Vlietkant waren
genoodzaakt dagelijks
meerdere oversteken te
maken, als zij naar de
kerk wilden gaan of
wilden leren lezen en
schrijven. Daarnaast
waren fietsen en wandelen
dagelijks terugkerende
bezigheden. Echter pas in
Leiden ter hoogte van de
Lammerschans en in
Leidschendam waren
vaste oeververbindingen.
De overtocht elders kon
niet anders dan per
pontveer.
Na de Tweede Wereldoorlog
werd eerst de provinciale
pont bij Allemansgeest
opgeheven, kort daarna het
pontje bij de Kerksloot en
ook de particuliere pont bij
het restaurant
Allemansgeest hield het
voor gezien. De pont bij „De
Knip' bleef nog tot 1966
functioneren. Dit pontveer
roept bij vele
Leidschendammers,
Stompwijkers en
Voorschotenaren nog steeds
herinneringen op aan de tijd
dat het leven op het
platteland nog goed en soms
zelfs heel plezierig was.
Vrijgezel
Hoewel het pontveer bij De
Knip een meer dan 100-
jarige geschiedenis heeft,
zijn 35 jaar daarvan heel
bijzonder. Dat komt vooral
door pontbaas Piet van der
Zijden, een af en toe wat
narrige vrijgezel die
praktisch bij de inventaris
hoorde van de vroegere
uitspanning en speeltuin De
Knip. Zoals zovele
dorpelingen kende vrijwel
niemand hem bij zijn
geboortenaam, hij heette
voor iedereen gewoon Piet
van de Knip. Sommigen
zullen zelfs betwijfelen of
deze belangrijke
verbindingsman tussen
Stompwijk en Voorschoten
ooit wel eens jong is geweest.
Tijdens zijn .openbare' leven
kwam hij altijd oud, iets
gekromd over. Een klein
mannetje, steevast een sigaar
in de mond, praatte alleen in
zinnen van drie of vier
woorden. Hij was de
onbetwiste .dictator' van de
waterige verbinding tussen
de ene en de andere oever
de schooljongens waren
doodsbenauwd voor hem.
Wanneer Piet van de Knip
niet op het water verbleef,
Koperen bel
Aan de Stompwijkse kant
hing een grote koperen bel
waarmee de pontbaas
gewaarschuwd kon worden.
Nu was de kunst om zó aan
de bel te trekken, dat Piet
inderdaad de pont in
beweging zette. Belde men
te hard dan riep hij: „Ik ben
niet doof" en verdween
zeker tien minuten in zijn
schuurtje. Belde men te
zacht, dan kwam hij gewoon
niet. Het pontje kon door
een kabel van de ene oever
naar de andere worden
getrokken. In zijn hart was
Piet een kunstenaar en hij
maakte van de overtocht
dan ook veelal een
kunststukje. Hij gooide de
kabel naast de pont en
maakte de oversteek door
een vaarboom. Maar met het
klimmen van de jaren werd
het schattingsvermogen van
Piet minder. De vaarboom
kon alleen langs de kant de
grond halen en zo was het
de kunst om rekening
houdende met de wind en
boten de veerpont een
opzaniker te geven,
waardoor deze op het juiste
punt de overkant bereikte.
Dat ging in de jaren zestig
wel eens mis en vooral op de
zondagen gebeurde het wel
eens dat de
pleziervaartuigjes er een
speelgenoot bij kregen, een
pointje vol met angstige
mensen, volkomen stuurloos.
Boos
Dat werd natuurlijk niet
gepikt door de „uitbater"
van de uitspanning, de heer
Van Velsen. Piet pakte dan
boos zijn bezittingen in een
gekleurde doek en vertrok
met de mededeling, dat hij
nooit meer terug zou komen.
Dat heeft hij in" de 35 jaar
trouwe dienst ongeveer
twintig keer gedaan. De
tijdsduur van zijn
afwezigheid besloeg in de
regel echter niet meer dan
een halve dag tot twee
dagen. De goudeerlijke Piet
had enige corrupte trekjes.
Bleek halverwege, dat de
passagier geen geld bij zich
had, dan keerde Piet de pont
en kon er eerst geld worden
gehaald (twee cent!). Had de
passagier een sigaartje bij
zich, dan kon dat echter ook.
Op 4 december 1966
overleed Piet, na te zijn
voorzien van de
genademiddelen van de
Heilige Kerk. Hij was toen
83 jaar. Niet alleen de
familie Van Velsen van De
Knip was toen treurig.
Veerrecht
Na het overlijden van Piet
van de Knip bestond het
pontje nog twee jaar. Het
bleek financieel geen
haalbare kaart meer.
Pontbaas Piet was 24 uur in
dienst geweest en kom daar
in deze tijd nog eens om. Het
veerrecht berust nog steeds
bij „De Knip".
Milieugroeperingen willen
graag weer het pontje terug,
maar dat zal wel een vrome
wens blijven. Het
familiebedrijf „De Knip" is
uitgegroeid van een
uitspanning tot een bekend
restaurant, een pontje past
niet meer in de
bedrijfsvoering. Met
pontbaas Piet van de Knip
werd in Voorschoten een
pontveerperiode afgesloten.
De fietsers moeten er in elk
geval minstens zes kilometer
voor omrijden.
JOOP PEETERS
iiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiininiDiM
De Dekkerhallen
teren het advies tot het
ren van drie badmintonba-
nen in de hal van Dekker
Tennis Warmond. Wel ont
stond er enige discussie over
de manier van financieren
of dat een direkte of indi*
rekte subsidie genoemd
moest worden.
De meeste sportverenigingen
ontvangen een indirekte subsi
die op de accommodatie omdat
de sportzalen en -velden een
exploitatietekort opleveren die
door de gemeente wordt aan
gevuld.
Omdat verschillende vereni
gingen van de verruiming van
de accommodatie kunnen pro
fiteren huurt de gemeente de
banen bij Dekker en draait
ook op voor de hogere huur
prijs.
De o'
overdekte sportaccommo
daties zijn al enkele jaren on
voldoende zodat bijvoorbeeld
de badmintonvereniging al is
uitgeweken naar Terweegen
Sport in Sassenheim. Uitbrei
ding van de sportzaal Klim Op
wordt financieel en technisch
onhaalbaar geacht zodat het
huren van drie badmintonba-
nen voor 10 uren per week de
meest gunstige oplossing lijkt.
Door net verhuizen van de
badmintonvereniging komt er
in de Klim Op meer ruimte
voor de volleybalvereniging
terwijl de tafeltennisvereni-
fing meer uren kan spelen in
et oude gymnastieklokaal. Op
die manier worden verscha
lende verenigingen uit de pro
blemen geholpen.
De grote hallen van Dekker
Tennis zijn per 1 september in
gebruik genomen zodat de
admintonvereniging direkt
kan starten. De officiële ope
ning vindt pas plaats begin
volgend jaar als iedereen zich
thuisvoelt in de hallen en
eventuele startproblemen zijn
overwonnen.
Uil
LEIDEN Het seizoen *81-*82 van K&O is gisteren in de
Kapelzaal gestart met een muzikale gebeurtenis van de eer
ste orde. Het Ludwig-trio liet subliem spel horen, als trio en
In samenwerking met de pianist Alexander Warenberg.
'De leden ervan zijn vooraanstaande musici. Jean-Jacques Kan-
torow en Herre-Jan Stegenga zijn concertmeester respectievelijk
'eerste óellist van het Nederlands Kamerorkest, Vladimir Men
delssohn eerste altviolist van het Residentie Orkest.
Mozarts bewerking van een prelude en fuga van Bach klonk in
deze zetting al minder strak dan het orgineel, maar het trio gaf
*er een sierlijke lijn aan, zonder de emotionele terughoudend
heid, die bij Mozart gewenst is, uit het oog te verliezen. De hel-
'dere toon en perfecte techniek in Beethovens trio opus 9 num
ber 1 deed alle stemmingen en structurele geledingen ervan
•prachtig uitkomen.
<Het pianokwartet opus 25 van Brahms vormde alleen al de mu
zikale climax door het temperament, dat uit het werk klinkt
•(bijvoorbeeld het Zigeunerrondo). Maar ook het evenwichtig sa-
cmenspel gaf deze uitvoering een bijzondere inhoud. Van een do-
tminerende rol van de piano, wat in een dergelijke bezetting al
fgauw het geval is, was geen sprake. Warenbergs bescheiden toon
^werkte functioneel, maar deed tevens Brahms geladen muzikali
teit alle recht.
;De twee volgende concerten op woensdag 9 en 16 september zijn
pn deze bezetting veelbelovend, te meer omdat dezelfde compo-
•nisten op het programma staan. Van Mozart volgen wederom
bewerkingen van fuga's van Bach, Beethovens opuS 9 wordt
^vervolgt met het tweede en derde trio en van Brahms komen de
;twee andere pianokwartetten (opus 26 en 34) aan bod. De cyclus
{draagt daarmee een afgerond karakter, wat de muzikale aan
trekkelijkheid ervan verhoogt.
DIRK VOOREN
Ongeveer drieduizend gulden hebben de
jaarlijkse verkoping van het bejaardenhuis
St. Jeroen In Noordwijk en de verloting
van De Zonnebloem gistermiddag opge
bracht. Tussen óén en vijf uur verkocht de
afdeling welfare bijna alle handwerkartike- de afdeling welfare weer nieuw materiaal
len, zoals tafelkleden, wandkleden, schor- voor het komende jaar kopen. De op-
ten, tassen en kussens die door de Je- brengst van de verloting komt geheel ten
roen-bewoners het afgelopen jaar werden gode aan De Zonnebloem,
gemaakt. Met de opbrengst daarvan kan
KATWIJK De gemeente
.Katwijk zal de komende
.maand een project voor be
geleide kamerbewoning na
der uitwerken. Na een eerde
re aarzeling ten aanzien van
dit project In het college van
b en w bleek gisteravond
ook in de raadscommissie
van onderwijs en sociale za
ken dat men geen duidelijk
ja of nee kon laten horen.
De uiteindelijke beslissing
Is nu voor minstens een
maand uitgesteld.
Het project begeleide kamer
bewoning is opgezet voor men
sen die zich niet zonder meer
aanpassingsmoeilijkheden die
zij hebben weg te nemen is het
mogelijk om deze mensen tij
delijk te begeleiden gedurende
een periode van zes maanden
tot twee jaar. Het Sociaal Pe
dagogisch Centrum in Leiden
wordt bij deze begeleiding in
geschakeld.
Wanneer het project in Kat
wijk doorgaat zal er door de
gemeente een huis worden ge
kocht waarin zes mensen wor
den ondergebracht. De huur,
alle andere woonlasten (tele
foon, gas, water en licht) en de
dagelijkse boodschappen wor
den door de bewoners zelf be
taald, zodat alleen de begelei-
dingskosten voor rekening
van de gemeente komen.
De discussie rond het project
begeleide kamerbewoning
spitste zich in de commissie
onderwijs en sociale zaken met
name toe op het feit of je de
bewoners inderdaad binnen
een periode van zes maanden
tot twee jaar volledig zelfstan
dig kan laten functioneren.
Mocht dit wel het geval zijn
dan moet de gemeente zorgen
voor vervangende woonruim
te, wat met de huidige wo
ningnood ook de nodige pro
blemen kan opleveren. De uit
eindelijke beslissing over de
begeleide kamerbewoning,
waarvoor in het Welzijnsplan
reeds 70.000.- per jaar is uit
getrokken, valt over een
maand.
VOORSCHOTEN Het aantal woningzoekenden Is in 1988
gestegen tot 893. Dat betekent een toename van dertien pro
cent De raadscommissie welzijn uitte gisteravond kritiek
op het toewijzingsbeleid van woningen.
De woningzoekenden behoren tot de groep met de laagste inko
mens. De nieuwbouwwoningen in de sociale sector, die speciaal
voor hen zijn gebouwd, zijn nog onbetaalbaar. Zelfs met huur
subsidie kunnen zij het niet opbrengen, omdat het rijk de norm
te hoog stelt. Ook bij de zogenaamde Van Dam-eenheden blijkt
de hoge huur een obstakel voor vele woningzoekenden te zijn.
Het blijkt dat veel vrijkomende woningen met voorrang aan ge
scheiden Voorschotenaren worden toegewezen. Dit gaat uiter
aard ten koste van andere woningzoekenden.
De woningadviescommissie ziet geen heil in de splitsing van
flats voor jongeren. Ten eerste lenen de beoogde flats zich daar
nauwelijk voor. Ten tweede past een flat voor jongeren niet al
tijd in een omgeving, waar hoofdzakelijk ouderen wonen.
De raadscommissie staat niet unaniem achter het voorstel om de
Lindehoeve te schrappen als monument. De tegenstanders vre
zen dat de historische vroegere boerderij in zijn monumentale
waarde zal worden aangetast, wanneer zij niet meer als monu
ment zal worden behandeld.
Oneens was men het ook over de verlening van subsidie aan de
vereniging „Barokensemble Voorschoten" Er moet nader wor
den uitgezocht of deze vereniging uitsluitend bestaat uit dertien
semi-beroepsmusici en of het ensemble inderdaad minstens een
openbare uitvoering per jaar geeft. Dat laatste stelt de raadscom
missie als voorwaarde voor de subsidie.
LEIDSCHENDAM Indien de Stich
ting prot.chr. bejaardencentrum
„Schoorwijck" zou overgaan tot de
bouw van een nieuw bejaardencentrum
elders in de gemeente, overweegt het
Eemeente bestuur van Leidschendam
et huidige centrum aan te kopen en in
te richten voor de huisvesting van 1- en
2-persoonshuishoudens. In het ontwerp-
bestemmingsplan Damlaan, waarover
maandag 14 september in de hal van
het raadhuis een hoorzitting wordt ge
houden, is alsnog een wijzigingsbe
voegdheid voor de terreinen en de be
bouwing van „Schoorwijck" ten bate
van woningbouw opgenomen.
Het ruim 25 jaar bestaande bejaardencen
trum is dringend aan renovatie toe waar
bij zich echter ruimtelijke problemen
voordoen. De vernieuwing van het r.k.
bejaardencentrum „Mariënpark", vorig
jaar gereedgekomen, gaf ook ruimtepro
blemen, maar die konden worden onder
vangen door eerst een nieuwe vleugel te
bouwen. Om onrust onder de bewoners te
voorkomen wilde het bestuur de plannen
voorlopig geheim houden.
Gratis vanaf
23 september a.s. elke
woensdag de
bijlage bij uw krant
met informatie over.
Films, Muziek, Theater,
Recreatie, Exposities en
een complete agenda
VOORHOUT De afdeling Voorhout van De
Zonnebloem, de vrijwilligersorganisatie voor
I hulp aan chronisch zieken en eenzame bejaar-
I den, bestaat 15 jaar. Om dit derde lustrum te
vieren wordt zaterdag in de aula van Huize Ag-
nes aan de Herenstraat een speciale Zonne-
bloemdag gehouden voor alle leden, medewer
kers en bestuurleden uit die periode. De viering
duurt van tien tot vier uur. Als speciale gast is
daarbij aanwezig ere-voorzitter en oprichtster
mevrouw M.M. van Smoorenburg-Van Velxen.
i De Voorhoutse afdeling is vijftien jaar geleden be-
gonnen met tien mensen. In Noordwijk werd een
i districtsbestuur gekozen van mensen uit de gehele
^.Bollenstreek. Voor iedere plaats werd een comité
van twee dames samengesteld, dat de leiding had
over een aantal vrijwillige medewerksters. In
Voorhout waren dat de dames Smoorenburg en J.
Roozen-Zwetsloot. Die laatste bekleedde de functie
van secretaresse en penningmeesteresse. Met een
enthousiast team van medewerkers hebben zij ja
renlang inhoud weten te geven aan het begrip
'naastenliefde' door het regelmatig bezoeken van
langdurig zieken, het verzorgen van bezigheden en
ontspanning voor deze mensen, het organiseren
van gezellige middagen, boottochten en fancy-
fairs, uit de Zonnebloem is ook het bejaardenkoor
'De Herfstklanken' ontstaan dat jarenlang werd
geleid door Lex Frauenfelder.
Mevrouw Smoorenburg haalt nog enkele hoogte-
maakten die gezamenlijk met de mensen uit Kat
wijk. Niet op zo'n prachtige boot, maar het was
oergezellig. In Aalsmeer dronken we koffie en ge
geten hebben we aan De Kaag. Om het zo goed
koop mogelijk te houden hielpen onze dames zelf
met het bedienen, want er was natuurlijk altijd
weinig geld. Nu krijgt alles en iedereen subsidie,
maar wij hebben wat moeten scharrelen. Voor
twee kwartjes per lid doe je niet zoveel. Uitnodi
gingen maakten we altijd zelf; we tekenden, knip
ten, plakten en schilderden dat het een lieve lust
was", vertelt zij.
Een andere bijzondere gebeurtenis was ook het be
zoek van het jongenskoor 'De Oosterhoutse Nach
tegalen' in 19?4.„l)at koor deed werkelijk denken
aan de Wiener Süngerknaben en had gezongen in
onder meer Wenen en Perzië. Rector Fick, diri
gent en arrangeur van het koor was niet zoft ge
makkelijke man. Hij wilde voor het hele koor keu
rige bedden en bovendien moest er studieruimte
voor de leerplichtige jongens zijn. Omdat het inter
naat toen al was gesloten, hebben we moeten
schipperen. Uiteindelijk heeft het hele koor heer
lijk in slaapzakken gepit en stond ik 's morgens om
zes uur al weer stapels boterhammen klaar te ma
ken, want de jongens moesten weer bijtijds weg",
lacht mevrouw Smoorenburg.
In hetzelfde jaar als de eerste boottocht, werd de
eerste 'Harten Vijf' gehouden. „Drieen twin tig be-
dlegerigen hadden hun uitgangsdag. De BNS, "later
KTS, heeft zich daar altijd Voor open gesteld. Fan
tastisch", herinnert mevrouw Smoorenburg zich.
Nare dingen zijn er volgens haar nauwelijks ge
beurd. „Alleen die ramp met het schip de Prinses
Irene, die in 1975 op vakantiereis in Duitsland was.
Liggend aan de kade in Köningswinter brak erop
de boot met zieken en gehandicapten brand uit De
vijf aanwezige Voorhouten kwamen gelukkig on
gedeerd vrij
Mevrouw Smoorenburg maakte in 1976 bekend dat
zij wilde aftreden. Om haar toch voor De Zonne
bloem te behouden, op wat voor manier dan ook,
besloot het districtsbestuur haar tot ere-vooorzitter
te benoemen.
