Reisschetsen r. in Artopa Hoe Christiane F. op haar veertiende aan drugsverslaafd raakte Expositie kantklossen in Oude Raadhuis Warmond DEZE WEEK IN LEIDSE BIOSCOPEN Nazi-misdaden gebruikt voor griezelfilm Duivelse Damien eindigt als ambassadeur in Londen En Verder Jan Noordhuis sS en Stoffer Winter exposeren in jr; Katwijk STUDIO: Het laatste omen (16) met Sam Neill en Rossano Brazzi. Regie: Graham Baker. Vijf jaar geledern verfilmde Richard Donner, in het voet spoor van „The exorcist", het verhaal van een duivels jongetje, dat wordt geadop teerd door de Amerikaanse ambassadeur in Engeland, prompt dood en verderf zaait in zijn naaste omge ving en tenslotte zijn plee gouders (Gregory Peck en Lee Remick) vermoordt. „The Omen" was zo'n com mercieel succes, dat er wel een vervolg moest komen. Twee jaar later verscheen dan ook „Damien, the omen II", waarin het jochie inmiddels een teenager was geworden en zich van zijn nieuwe pleegou ders (William Holden en Lee Grant) ontdeed. Nu in „Het Gratis vanaf 23 september a.s. elke woensdag de bijlage bij uw krant met informatie over: 11 Films, Muziek, Theater, Recreatie, Exposities en een complete agenda laatste omen" is Damien al 32 jaar en staat hij dank zij zijn duivelse machten aan het hoofd van een multinational. Maar zijn ambities gaan ver der. Hij wil net als pleegvader één Amerikaans ambassadeur in Engeland worden, om van daar uit met groep trouwe dui- velaanbidders de wereld te re geren. Maar nu heeft juist een Siciaanse priester (Rossano Brazzi) die Damien al jaren argwanend in de gaten heeft gehouden, in de sterren gezien dat Christus op aarde zal te rugkeren om het duivelskind te vernietigen en deze priester Da Costa is bovendien in het bezit van de ze^en dolken van Meggido, de enige wapens die Damien kunnen doden. In vergelijking met „The omen" en „Damien, the omen II", die meer recht voor zijn raap duivelse thrillers waren, is in „Het laatste omen" een zeer sterk religieus element ingeslopen. Er wordt kwistig met prophetieën en bijbeltek sten gesmeten en de apotheose, als Damien besluit alle jonge tjes in de nacht van 23 op 24 maart geboren, te vermoorden is een moderne variant op de daden van Herodes. Het slot beeld, nadat Damien door een televisiejournaliste is uitge schakeld. mag als toppunt van wansmaak worden schouwd. Graham Baker, die voor de re gie tekende van dit vreemde, quasi-religieuze product, toont zich overigens een goed vak man, die sfeer weet te schep pen en knap gebruik maakt van het Engelse landschap, zoals in de meeslepend ver filmde vossenjacht. Maar met Damien uit de weg geruimd, hopen we toch inderdaad het laatste omen te hebben gezien. MILO WARMOND Werkgroep Het Oude Raad huis verzorgt tot en met 16 september een ambachtelijke expositie van kloskant van Inez Kruyskamp in het oude raadhuis aan de Dorpsstraat 36. De kunstenares zal veel vuldig aanwezig zijn op de tentoonstelling en demonstraties verzorgen. De in Oegst- geest woonachtige Inez Kruyskamp begon met kantklossen in 1958. Mevrouw Swaan leerde het haar in het Leidse Volkshuis, en de kunstenares geeft daar nu zelf les in het vervaardigen van kant met klossen. Aanvankelijk bestond er weinig belangstelling voor het kantklossen. Nu de belangstelling voor oude ambachtelijke beroepen weer is toegeno men is het kantklossen ook weer in de aan dacht gekomen. Inez Kruyskamp heeft veel on derzoek verricht op dit gebied. Zij is vele malen in Brugge geweest, het centrum van deze oude Vlaamse cultuuruiting. In 1979 maakte zij een reis naar Beveren om daar de Rijsselse kant te bestuderen. Deze kantsoort was bijna uitgestor ven maar is nu weer helemaal terug bij het res taureren van de mutsen. Van alle kantsoorten zijn voorbeelden op de expositie aanwezig. De tentoonstelling is op dinsdag van 19.00 tot 2.00 uur geopend, op woensdag en donderdag van 14.00 tot 16.00 uur, op zaterdag van 11.00 tot 16.00 uur en op zondag van 14.00 tot 16.00 uur. LEIDSE COURANT t LISSE Hans van den Berg, docent tekenen, op het Fioretti-college in Lisse exposeert van donderdag 3 september tot en met zondag 20, september reisschetsen in het muziek- en tiviteitscentrum Artopa in Lisse. De sen vormen een keuze uit zijn werk, gemaakty"^ tijdens vakantiereizen in Duitsland, Oosten-I;., rijk. Italië en vooral Frankrijk vanaf 19S8. Hans van den Berg gebruikt direct zoals krijt, inkt, zwarte stift en aquarelverf, laat zich inspireren door eenvoudige vormen het heldere licht in de zuidelijke landen. Zo stonden zijn reisschetsen van golvende lan pen en stille dorpshuisjes. De tekeningen jarenlang verzameld in een map op zolder tot nieuwe Artopa-expositieruimte hem op het bracht om zijn tekeningen eens aan anderen te ten zien. De vakantieindrukken van Hans van ucur.« Berg zijn te zien op donderdag, zaterdag en zondag^" van 13.30 tot 16.30 uur, op donderdag ook van1 ,w 19.30 tot 21.30 uur. L[£ Natja Brunkhorst als Chrlstiane F. Het is een film, waaruit je eigenlijk al na een uur weg wilt lopen en dan toch ze nuwachtig op je stoel draaiend bij blijft zitten, tot dat meneer Ulrich Edel je totaal heeft verpletterd. Hoofdrolspeelster Natja Brunkhorst heeft verklaard dat zij na deze film „niet meer hetzelfde meisje was" en we kunnen ons dat best voorstellen. Of zij is een be genadigd actrice öf ze heb ben' haar bijna dagelijks vol gespoten en haar niets gege ven op die draaidagen dat ze zenuwachtig moest zoeken naar middelen om aan drugs te komen. Ulrich Edel heeft zeer effec tief gebruik gemaakt van de lokaties in en rondom Bahn- hof Zoo en handig een op treden van David Bowie in gelast, voor wie zijn fans echt niet naar deze film hoe ven te gaan, want die is nog geen vijf van de 125 slopen de minuten in beeld. Maar eenmaal bekomen van de ervaring is Ulrich Edel ons toch eigenlijk iets te rechtlijnig, te Deutschgrund- lich, zodat je hem er ten slotte bijna van gaat verden ken dat hij als geheime boodschap „Onder Hitier was zoiets niet gebeurd" meegeeft. MILO George Kennedy als de norse kapitein Ashland in gevecht met een van zijn Reeds tijdens de Tweede Wereldoorlog werden er in Amerika films gemaakt over nazi-misdaden. Toen men later de authentieke opnamen van de gruwelen van het nazi-regime onder ogen kreeg, verbleekte men en werden die fictie films snel uit roulatie genomen. En dan verschijnt er na bijna veertig jaar plotseling een Canadees-Britse co-pro- Het begint als een rampenfilm la „The Poseidon adventure" met een luxe passa giersschip dat door een mysterieus vracht schip wordt geramd. Maar dan zijn passa giersschip en opvarenden plotseling op een handjevol overlevenden na, Waaron der de norse kapitein Ashland (George Kennedy) en diens opvolger (Richard Crenna) en diens gezin, niet meer in beeld. Kennelijk in de golven omgeko men. De handeling spitst zich dan toe op het onbemande vrachtschip waar de schipbreukelingen hun toevlucht op zoe ken. Een soort Vliegende Hollander met klapperende deuren en patrijspoorten, TRIANON Death Ship Met George Kennedy en Richard Crenna. Regie: Alvin Rakoff machines die plotseling in werking treden en dodelijke ongelukken veroorzaken. Een spookgeschiedenis, die plotseling een ziekelijke wending krijgt als blijkt, dat het geen Vliegende Hollander maar een Vlie gende Nazi is, een veertig jaar oud Duits schip waar vroeger gruwelijke experi menten werden uitgevoerd een varend concentratiekamp waardig. Gehoorgevend aan een geheimzinnige stem neemt Ash land het commando en het zijn na een aantal bloedige moorden tenslotte alleen Richard Crenna en zijn gezin die van boord weten te ontsnappen. Voor wie de Duitse bezetting heeft meegemaakt door zijn gruwelijke details een onpasselijk ma kende film, ontsproten aan het brein van een stel wel heel zieke mensen, die von den dat je horror als amusement nu ook best eens uit het nazi-verleden kon put ten. MILO LUXOR Raiders of the lost ark (12) Regisseur Ste ven Spielberg (Jaws) met een nieuwe uitschieter. Dit keer de avontuurlijke jacht van Indiana Jones op een geheimzinnige doos. Een film als een uit z'n krachten gegroeid jongensboek, dat je in één adem uitleest, (derde week) CAMERA Once open a time in the west (12) Be roemde western van regis seur Sergio Leone (reprise, eerste week) LIDO II For your eyes only (12) Een van de meest onderhoudende James Bond-films, die alleen nog maar de naam van de hoofd figuur gemeen heeft met de geestelijke vader, lan Fle ming achtste week). LIDO III Death hunt (16) De mannetjesputters Lee Marvin en Charles Bronson, achtervolgd door bloeddorstige premiejagers op de Canadese ijsvlakten, (tweede week) LIDO IV Ford Apache, the Bronx (16) Een aaneen schakeling van belevenissen van twee politiemensen in de New Yorkse wijk the Bronx. Een harde politiefilm met een fikse dosis humor, (vierde week) REX Blond ambitions (16) Pornofilm. EUROCINEMA I (Alphen aan den Rijn) For your eyes only (12) Zie LIDO II (negende week). EUROCINEMA II (Alphen aan den Rijn) Ford Apa che, the Bronx (16) Zie Lido IV (Eerste week) EUROCINEMA III (Alphen aan den Rijn) The Octa gon (16) EUROCINEMA IV (Alphen aan den Rijn) Zeven mannen zonder vrees (12) LIDO I Christiane F., wir Kinder vom Bahnhof Zoo (12) Met Natja Brunkhorst en Thomas Haustein. Regie: Ulrich Edel. Een werk van Jan Noordhuis. ivonir ngevi pt onz ft. He m (elen )L1 KATWIJK Jan Noordhuls en Stoffer Winter exposeren vanaf morgen tekeningen en schilde rijen bij Kees Noort, Rijnstraat 74 in Katwijk. aan de Rijn. Beide kunstenaars volgden een op-I fi leiding aan de Vrije Academie in Den Haag. Ze^J volgden lessen bij onder andere Wil Bouthoorn. F Nol Kroes en Hessel de Boer. De expositie duurt tot en met 19 september. Jan Noordhuis laat zich inspireren door het kust-lRMi gebeuren. Oude vissershavens, dammen, kustland-estui schappen zoals de Wadddenkust en kustplaatsen Jma in Frankrijk geeft hij op realistische wijze weer in woi zijn werk. Stoffer Winter werkt met thema's alsjorlij landschap en muziek. Naast verf gebruikt hij ookfceer riet. Met dit riet probeert hij bepaalde gevoelens'ntei als speelsheid, droefheid en vreugde tot uitdruk-, teg king te brengen en beeldend muziek te maken, ^w, De expositie is dagelijks van 9.00 tot 12.00 en van 14.00 tot 16.00 uur geopend, op zaterdag 9.00 tot^ 17.00 uur en op donderdag van 19.00 tot 21.00 uur. Op zondag en dinsdag is de tentoonstelling geslo ten. i Een werk van Stoffer Winter. heel uitschakelt en alles zich op het milieu van de ver veelde, rond Bahnhof Zoo verzamelde Berlijnse jeugd concentreert. Behalve in een enkele scène, heel in het be gin van de film, lijkt het verder wel of er in Berlijn helemaal geen politie is en iedereen maar ongestoord zijn gang kan gaan. Dat doet regisseur Ulrich Edel dan ook en hij haalde met een aan Fellini herinne rende gave een zo groot aan tal totaal verloederde jonge ren voor de camera, dat je je onwillekeurig gaat afvragen of er in Berlijn nog wel een normaal mens rondloopt. Maar het gekke is dat hij je met de trage wijze waarop hij het verloederingsproces in beeld brengt toch ten slotte te pakken weet te ne men. Nadat je uitvoerig hebt gezien hoe de dertienjarige Christiane met een ge scheiden, werkende moeder aan steeds sterkere drugs verslaafd móet raken, wil zij meetellen in de kring van haar dof voor zich uitstaren- de leeftijdgenoten, hoe haar vriendje Detlev aan de kost komt door vriendelijk te zijn voor homosexuelen, volgt een zeer realistisch gefilmde bijna onsmakelijke af-kick- periode. Als je dan net opgelucht ademhaalt, begint de ellende opnieuw, waarbij Christiane en Detlev elkaar over en weer verwijten gaan maken over de wijze waarop zij aan het benodigde geld komen om hun dagelijkse portie te kunnen financieren. Ulrich Edel's „Christiane F., wir Kinder vom Bahnhof Zoo" is wel de meest deprimerende film, die ik in jaren ge zien heb. Ondanks de over de slotbeelden inge sproken verklaring van Christiane F. dat zij nu al anderhalf jaar bij haar grootmoeder in de omgeving van Hamburg woont, van haar versla ving af en helemaal „clean" is. Want wat we in de daaraan vooraf gaande 125 minuten voor geschoteld hebben gekre gen, is alleen maar uit zichtloze, doffe ellende. In sommige opzichten gaat het draaiboek, dat Herman Wiegel maakte naar de ge ruchtmakende notities van Kai Hermann en Horst Rie- gel in „Der Stern", opgete kend uit de mond van een veertienjarig aan hard-drugs verslaafd meisje, verder dan het orgineel, doordat hij de rol van de ouders vrijwel ge- Christiane en haar vriendje Detlev, zoals ze dagelijks rondhangen rond de Bahnhof Zoo.

Historische Kranten, Erfgoed Leiden en Omstreken

Leidse Courant | 1981 | | pagina 6