piepklein dorpje j Woudi: $2 inwoners ?n meer dan 100 koffiepotten Rijnsburgs corso zet uitvindingen in de bloemetjes Missiewerk was vroeger zieltjes winnennu is het ontwikkelingswerk fO ÏÏSENAAR JV BOON ÏFTIG R ESTER BURGERLIJKE [/STAND vei een „steenworp" afstand l Delft ligt, op de route |r Naaldwijk, rechts van Jpeg het piepkleine dorpje 3Iyoudt. De afslag van de Ae weg loopt in het dorpje •°op een grindpad en Nolgens houdt ook dit op. Een paar rijfderijen, een kerkje e/',een koffiehuis. Dat is zo- te^veer alles, slechts 62 mbners telt het plaatsje. t lijkt of je in het tenland zit. Wie kan zach mers voorstellen dat zulke mine dorpjes nog besta.en, tin de nabijheid van het jjitstbevolkte gedeelte van gitferland? Aan de horizon M(je dan ook de hoge bijgebouwen van DeJJt nog grt staan: de stad rukt op. -er He'oudse punt hef koffiehuis zwaait Pia inks sinds enkele inden de scepter. *°ialve van een geurig P'jie koffie kunnen vekers hier genieten van onvervalste Woudtse "U een soort gebak, fkiige Hagenaar heeft \g%iddels zijn weg naar het landelijke etablissement Pia gevonden. Volgens orLr eigen woorden bestaat inrichting voornamelijk bijeengeraapte oude *imel, maar stadse mensen r «en het ongetwijfeld Veel Nederlanders lijden aan een verzamelwoede. Zijn het geen suikerzakjes dan zijn het wel postzegels of stickers, sleutelhangers, prentbriefkaarten, je kan het zo gek niet bedenken. Of toch. Veel Nederlanders kunnen dat inderdaad, aldus blijkt uit deze rubriek. In grote kasten met glas pronken in veel huiskamers de meest vreemdsoortige verzamelingen. Soms zijn er collecties die maar amper het daglicht kunnen velen en zijn opgeslagen op donkere zolders. Dit soort, meestal geheimzinnige, verzamelaar koestert zijn col lectie bij volle maan, terwijl op de achtergrond orgel muziek te horen is. Over degene die met zijn 'unieke' verzameling wel voor de dag wil gaat deze rubriek. In deze aflevering vertelt Pia Steenks over haar verza meling koffiepotten. liever met „rustieke spulletjes" willen aanduiden. De vloer is van grote handgemaakte rode plavuizen. In de hoek staat een ouderwetse ronde potkachel. Aan de balken die het plafond ondersteunen hangen de nodige droogboeketten en over de krakende houten tafels liggen boerenbonte kleedjes. Aan de wand prachtige oude schoolplaten, maar dan wel echte, geen Verkerke reprodukties. „Knus", „gezellig", „lekker ouderwetsbeschrijvingen .die volledig op zijn plaats zijn. Terschelling Wie eens een blik in het rond werpt, ontdekt al gauw de uitgebreide verzameling oude koffiepotten van Pia. Keurig op schappen staan er wel honderd, gegroepeerd naar soort en afmeting. „Ach, het is heus niet zo origineel om zoiets te sparen", meent ze. „We kwamen op het idee, toen we in een cafeetje in Terschelling ook zo'n verzameling zagen staan, vandaar...". Toch kan niet worden ontkend dat er heel wat prachtige exemplaren bij staan, zoals het klein Turkse potje tussen de groep perculatorpotten. Vlak ernaast bij de afdeling espresso-apparaten een heel groot restaurant-exemplaar met een porceleinen binnenpot. Door middel van een gasbrander werd deze pot op temperatuur gehouden. Aan de overkant WOENSDAG 29 JULI 1981 PAGINA 5 LEIDSE COURANT een serie metalen potten, die zo uit grootmoeders tijd stammen. Wie kent ze nog, die hoge groene geëmailleerde potten; de koffie werd gewoon in het water gegooid. Een theezeefje (waarom eigenlijk niet „koffiezeefje?") hield de drab dan weer tegen bij het inschenken. Aardewerk Het volgende schap staat vol met aardewerk servies- koffiepotten. „Daar kun je in principe onbeperkt veel van bij elkaar sparenzegt Pia. Veel weet ze eigenlijk niet te vertellen over de oorsprong van de potten. Ze maakt er zeker geen studie van, ze spaart ze alleen maar omdat het zo leuk is, die ouderwetse spulletjes. Daarom is het ook niet verwonderlijk dat er aan een wand het oeroude rekje met de „zand-zeep-soda"- bakjes hangt. Dat haar koffiehuis bij de mensen in de smaak valt, staat buiten kijf. Tijdens het gesprek nog komt een dame binnen om te vragen of ze volgende week met een groep van 15 mensen kan komen om bij haar koffie te drinken. „Zo gaat het elke dag", vertelt Pia als de dame weer weg is. „We hebben hier een enorme aanloop. Vooral de maanden mei en juni zijn enorm druk. Het zijn bijna allemaal mensen uit de stad, voornamelijk uit Delft en Den Haag die 't Woudt bezoeken. Vaak wordt me dan verteld hoe leuk en aardig het hier is en dat ze hier zelf ook best graag zouden willen wonen. Maar daar zet ik dan toch wel wat vraagtekens bij". Geen mens Volgens Pia weten maar weinig stedelingen in de winter 't Woudt te vinden. „Het kan dan heel eenzaam zijn, en ik geloof dat de meeste stadsmensen daar toch niet tegen kunnen. Het leven op het platteland wordt volgens mij veel te sterk geïdealiseerd. En dan doet de inrichting van dit koffiehuis er nog een schepje bovenop met al deze nostalgische spulletjes". Veel mensen komen ook naar het dorpje om de concerten in de kerk tegenover het koffiehuis aan te bezoeken. Zo geeft Lucie van Oortmerssen (fluit) en Albert Moerman (orgel) Valkenburgse paardenmarkt op nieuw plein VALKENBURG de tradi- tionele paardenmarkt zal in september op het nieuwe Castellumplein worden ge houden. De aanleg van het plein in de dorpskern van Valkenburg is onlangs vol tooid. De laatste drie maan den is men bezig geweest met de aanleg van de riole ring, bestrating en andere voorzieningen. Het Castellumplein zal karak teristieke entourage vormen bij de paardenmarkt, omdat het ruim twee meter boven het peil van de Hoofdstraat ligt. Tijdens de Romeinse be zetting was op de plaats van het huidige plein een kasteel gebouwd, waaromheen nu een aantal muurtjes is aange bracht Het plein is betegeld omdat het een voetgangersge bied is geworden. De aanleg van het plein heeft ruim 300.000 gulden gekost. De omwonenden zijn niet alle maal even blij met het nieuwe plein, omdat er alleen kort- parkeren op de zestien plaat sen buiten de muurtjes is toe gestaan. putten maken, voor dokter spelen en ook nog voor kleren zorgen als de; kinderen hun Eerste Communie kwamen doen. Ze liepen daar naakt, want geld voor kinderkleren was er niet. Als het dan zover was, kochten wij een rol stog en knipten daar rokjes en broekjes voor de Eerste Com-, munie uit. Verder had je er ei genlijk geen vervoer. Er was alleen een fiets, maar er waren geen wegen e n voor vervoer van dingen gebruikten we een ossewagen. Eni de dorpen la gen zo'n twaaf tot vijftien kilo meter uit elkaar. Elke keer als er weer een parochie was ge sticht, moest je weer verder. Nu zijn er eigenlijk alleen nog Indiase priesters". De eerste 17 jaar is priester Boon onafgebroken in India bezig geweest onder de meest erbarmelijke omstandigheden. Toen hij 25 jaar priester was kreeg hij een brommer, een weldaad omdat hij zo veel sneller van dorp naar dorp kon reizen. „Voor dat soort dingen was er gewoon geen geld. Voor het missiewerk zelf kom je gelukkig nooit geld te kort. Er zijn gelukkig veel weldoeners in Duitsland en Nederland en er zijn ok de stichtingen als Memisa. Geld dat nodig is, dat komt er ge woon. Na de Tweede Wereld oorlog is dat gelukkig veel be ter geworden. Toen begon Eu ropa meer interesse te krijgen in het missiewerk en kwam er ook meer hulp". Nederland Er komt in Nederland kritiek Priester, ondanks Co kun je priester Jan uit Lisse wel noemen, augustus wordt voor ii zijn geboortedorp evierd. De reden daar- dat hij vijftig jaar ge- top 19 juli 1931. tot r werd gewijd. De in- ts 76-jarige priester letfeeft 47 jaar in de rim- ertn India gewerkt als Qjparis en sinds drie o^pont hij in het missie- vrijland voor rustende xs bij Oosterbeek. In -ijuis heeft hij zijn jubi- -jl op 18 juli gevierd. Boon werd op 8 juni ïn Lisse geboren als oud- ie,S in een gezin dat later ideren zou tellen. Hij 'e Itijd graag priester wor dvaar als zoon van een ssfcrbeider leek dat voor eriet te zijn weggelegd, vaas alleen voor kinderen igke mensen. Miin vader ijktder konden het geld tel opleiding niet missen. oe!wam ik als loopjongen s/derik de Meulder, de w$ hier in Lisse te wer- pj? heeft er werk van ge- t*jjat mijn wens kon uit- 'Mijn opleiding heb ik ,.iirg in een studiehuis Engelse orde Mill-Hill in. Dat is een orde die arissen naar de voor- lEngelse kolonies uit- n daar werd ik in 1931 ster gewijd met nog 28 i. Daar zijn er nu nog iven van over. De rest tmaal dood", vertelt [Jit1 Boon. twdag van zijn wijding Jook zijn benoeming ia, waar hij onder de ten kwam te werken. nJste zeventien jaar heb Q onafgebroken gezeten iand met de Tweede Oorlog. Toen ik daar .vas er niets: geen kerk, iiis, geen vervoermid- ^'emaal niets. Nu is daar J^jftien kilometer een 1 Ie vinden. Daardoor is d* heel anders. Vroeger brnaartoe om zieltjes te rei en nu is het meer ont- fatigshulp. Toen moest je e. ien af en het evangelie pn de mensen gebeden pais het Onze Vader, miegroet, de geloofsbelij- h de Acte van Berouw. °Jfcten konden dat onge- moeilijk onthouden. lAte het best bij de kin- "igDus was het onze taak hés te geven en scholen nten. De beste leerlingen lh we door naar een i school en die konden Priester Boon: „Het wordt weer beter in Nederland" dan naar het seminarie om ca techist te worden. Zij konden dan het evangelie verbreiden bij gebrek aan voldoende Ïiriesters. Net als nu in Neder- and waar bij gebrek aan priesters leken worden inge- Manusje Priester Boon was eigenlijk een manusje van alles in India. „De omstandigheden waren er slechter dan in andere missie landen zoals in Afrika, vooral omdat de hindoestaanse In diërs - ook al hebben ze geen cent - neerkijken op de Euro peanen. Dat is omdat ze koe vlees eten en alcohol drinken. Verder moest je huizen, ker-, ken en scholen bouwen, tui nen voor landbouw aanleggen. van alle kanten op de kerk en steeds meer mensen keren zich tegen het geloof. Priester Boon wijt dat voornamelijk aan de veranderde levensom standigheden. „Vroeger kon den kinderen zich niet zo ont wikkelen en nu kunnen ze kiezen uit allerlei schoolvor men. Er zijn minder roepingen omdat het aantrekkelijker is buiten de kerk te werken. Het teruglopend kerkbezoek zit hem meer in de priesters als in de mensen. De geestelijken be moeien zich met dingen die hun werk niet zijn, zoals on derwijs, vakantiekampen en dergelijke. Daardoor komen de mensen niet meer naar het evangelie luisteren. Maar het wordt nu beter, er is weer een opgaande lijn omdat er weer meer contact met de bevolking Pia Steenks zwaait sinds enkele maanden de scepter in een koffiehuis in 't Woudt. Op schappen staan een dikke honderd koffiepotten uitgestald. zondag 8 augustus een uitvoering om acht uur 's avonds. „Dat trekt meestal meer publiek dan concerten in een van die grote kerken in Delft", meent Pia, „Het is hier allemaal veel kleiner, de mensen voelen zich niet zo verloren in deze kerk". Hoewel ze vertelt binnenkort op te houden met het sparen van potten „ik heb er geen ruimte meer voor" prijkt nog steeds een bordje in de zaak met de tekst „Gratis een kopje koffie met gebak voor één oude koffiepot". Leiden Geboren: Jolanda Jeannet- te Maria dv. A. J. M. van Kesteren en M. J. W. Bakker. Victora Louise dv. O. P. Larsen en S. G. Schuier, Moni que Janny Antonia dv. N. L van Delft en M. M. van Angeren. Sabrlna Jaco- ba dv. J. van den Oever en M. Scho- neveld. Leonardus Petrus zv. L. J. H. M. Teeuwen en S. M. Doeswijk. Marij ke dv. A. C. J. van Leeuwen en M. J. W. F. van de Ven, Geertje dv. A. A. W. Thljssen en A. M. L. Brlnkmann, Maria Cornelia dv. W. Onderwater en C. J. M. van Beek; Joepje Cornells zv. J. C. J. Eeken en C. J. M. I. Hoekstra. Anne dv. W. J. Walburg en M. I. G. van den Berg. Susanne dv. H. Zuidijk en M. J. van Hove. Charanjeet Kaur dv. P. S. Malhotra en M. J. C. van Eg- mond. Joëlle dv. A. F. M. M. B. Suij- kerbuijk en M. J. van Tol, Maria Ag nes dv. A. M. Mesman en M. A. Huij- bens. Petrus Aloysius zv. P. J. van Loon en M. P. Weterlngs, Christian Wytze zv. A. W. Jansen en H. J. Ma- rijt, Ewout Jasper Simon zv. A. E. M. Beijer en T. H. Oelen, Eva dv. R. Hart man en E. M. van Leening. Karei zv. C. van Klaveren en H. R. H. Brussee. Anne-Caro dv. J. D. Bulskool en M. C. Vrind. Areba dv. A. Azdad en J. El Haouch, Vera dv. F. A. Noort en J. C. Bavelaar. Willem Leendert zv. N. Ko ning en J. C. M. Dobbe, Rebecca dv. W. van den Oord en J. N. Wilke. RIJNSBURG Het Rijns burgs bloemencorso gaat zaterdag voor de zevenent wintigste keer van start. Onder het thema „Vinding rijk met Bloemen" gaan de veertien praalwagens en 26 versierde personenauto's om één uur rijden. Ont werpster Marjon de Roede heeft allerlei uitvindingen, zoals geld, fotografie, ha ring kaken, pasteuriseren, en ruimtevaart in de ont werpen voor de praalwa gens verwerkt. Het corsogebeuren begint ei genlijk al vrijdagavond als de burgemeester van Leiden, mr. C.H. Goekoop, om zeven uur de officiële opening van het corso verricht in het nieuwe veilingcomplex van Flora. Daarna zijn de praal wagens tot elf uur te bewon deren in de op juiste tempe ratuur gebrachte ruimte van het veilingcomplex. Men kan daar binnenkomen tegen be taling van vier gulden. Kin deren en 65-plussers betalen 2 gulden 50. Ook zaterdag morgen zijn de wagens van negen uur tot half twaalf te bezichtigen. Het corso gaat zeterdag om één uur van start bij de Flo ralaan in Rijnsburg. Daarna volgt de rondrit door de drie gemeenten. In totaal werken 21 muziekcorpsen uit hét hele land mee om de stoet muzikaal te begeleiden. Ook tal van majorettenpelotons maken deel uit van de stoet. In Noordwijk wordt het cor so voorafgegaan door een kindercorso. De praalwagens zullen om ongeveer half ne gen 's avonds de Kon. Wil- helminaboulevard in Noord- wijk bereiken. Daar blijft het tot en met zondagavond staan en de praalwagens worden 's avonds in het licht gezet De route van het corso is als volgt: Rijnsburg, 13.00 uur: Floralaan, Rijnsburgerweg, Graaf Florislaan, Oude Vlietweg, Kerkstraat, Vliet N.Z., Koestraat, Joh. Post- straat, Brouwerstraat, Burg. Meyboomstraat, Steph. van Rossumstraat. P. van Saxen straat, Kanaalstraat, Burg. Meyboomstraat, Hyacinten straat, Burg. Hermanstraat, Anemonenstraat, Tulpen straat, Langevaart, Sandt- laan, Oranjelaan en weer te rug bij de Floralaan. Richting Leiden: Daarna zet de stoet zich rich ting Leiden via de Rijnsbur gerweg, Rijnzichtweg, Leidse Buurt, Geverstraat, Leidse- straatweg naar de Rijnsbur gerweg. Leiden, 14.45 uur: Rijnsburgerweg, Stations plein, Steenstraat, Blauw- poortsbrug, Haarlemmer straat, Pelikaanstraat, Hooi gracht, Watersteeg, Kore- vaarstraat, Breestraat, Prin- sessekade, Turfmarkt,. Lam mermarkt, Korte Mare, War- monderbrug. Haarlemmer- trekvaart, W. de Zwijger laan, Groenoordhal. Noordwijk, 19.30 uur: Schiestraat, Gooweg, H. Geestweg, Zeestraat, Molen straat, St. Jeroensweg, Boe- renburgerweg, V.d. Mortel- weg, Van Panhuysstraat, Duinweg, Nieuwe Zeeweg, Huis ter Duinstraat, Pické- plein, De Grent, Palaceplein, Kon. Wilhelminaboulevard. "~*T Een tekening van een van de wagens.

Historische Kranten, Erfgoed Leiden en Omstreken

Leidse Courant | 1981 | | pagina 5