iïoomdebuut van Peter Winnen Bernard Hinault: een fenomeen Concurrentie van Maertens ontloopt massasprint in slotrit fier Post: teer dan ■pad lurven -open" BRETON OVERMEESTERT ZIJN GENERATIE NOG EEN KEER VAN DE VELDE Op Alpe d'Huez winnen, dat is meer waard zege in de mooiste klassieker. Zijn triomf op llpenrots heeft Peter Winnen in één klap uit de "fiiteit getild. „Ik denk dat op één dag mijn een paar keer verdubbeld is", meent Winnen. ?n realiteit. Beste jongere in de Tour, vijfde in ^klassement en een zege op de Franse natio- gstdag vóór monsieur Hinault is een debuut in Ir waarvan een jonge renner alleen maar kan iaart aan zijn klasse ook realiteitszin. Het was aardig dat m met supporters uit IJsselsteijn onder aanvoering van zijn j*jin Parijs aanwezig was maar Peter Winnen laat zijn rossi- niet op hol brengen. ,,Er is in enkele weken zo veel met ird, dat ik me goed moet concentreren om mijn zinnen te houden." (innen zal vooral geestelijk harder moeten worden, dienen prden dat in het peloton een allesverterend egoisme èt het - met uitzondering van betaalde hand- en span- jvan ploegmaats - ieder voor zich is in een nog altijd vereldje. Wie, zoals Winnen, op de paedagogische aca- dere waarden heeft leren kennen, heeft in het peloton site zich te handhaven dan de jongens die de fabriek bn in het racezadel onder het motto: alles beter dan op- feijn tussen muren. Peter Winnen was veelal voorin te vinden. Ook zaterdag weer toen hij (links) temidden van de groten reed. Joop Zoetemelk sportiefste renner PARUS Behal ve de diverse truien zijn ook nog vele prijzen uitgereikt voor verscheidene ca- tegoriëen als de vriendelijkste en de schoonste renner. De voor naamste prijzen waren evenwel deze: Hinault werd uitgeroe pen tot de strijd- lustigst© renner en Joop Zoete melk verwierf het niet te ver smaden predi kaat sportiefste renner in deze Tour. fis i „Ik ga als „Ik ga als een nan naar huis. iloeg in deze Gepresteerd heeft, is Rfdan Waarop ik had hopen". Peter Jeuncte ontspannen rover in één van de .^(kelijke stoelen in ifitel in Parijs. „Het ent niét dat wij mo rslapen", aldus Post. joet verder bouwen rernieuwing van de Dat is een nood- waaraan ik niet ont lui deze Ronde mij in ertantal zaken met de Nop de feiten heeft i^kt". structurering van de tekende zich in de HeTourdagen nog niet af. Post liep met er het eindklasse- ,,Wie van deze in het klassement heeft toekomst? niemand. Ja, Peter rjen, maar die ligt vast. lit staat onder con ti Er zijn nog een paar ren maar die zijn on tbaar voor Neder- Je begrippen. Ik be- sjrouwens geen idiote -n, daar heb ik nooit meegedaan. Ze moe- graag in een sterke ig als die van ons rij- •f niet." itaat vrijwel vast dat Pirard volgend jaar irsterking voor de rntijdritten naar Post ivergaan. Pirard had tn aanbieding van de van Roger Swerts heeft al enkele jaren, in Raas, gesolliciteerd igenomen te worden ploeg van Post. ijft Joop Zoetemelk „Wij hebben dit on- p heel even aange- maar niet serieus leid. Ik heb altijd te rn gezegd: als je bij ;omt, wil ik dat je je tan bij mij eindigt. :aat nog steeds. Wij echter niet eerder ilissing nemen dan Ronde van Neder- /of Post verlaat dus de met zeven étappeze- let Joop Zoetemelk vierde en Johan van Ide op de twaalfde in het eindklasse- met Gerrie Knete- cji vier dagen als gele ager, met Ad Wij- vier dagen als witte ager en bovendien 'eede plaatsen. Hij ^jmet zijn ploeg in vijf in van Frankrijk in 44 étappes gewon en een van zijn ren- heeft in dezelfde pe- 36 keer de gele trui igen. Bovendien had irig jaar in Zoetemelk Tourwinnaar. „Een niveau, waarop het it moeilijk is je te haven", aldus Post. tan, ondanks onze in ningen, een tijd ko- dat het iets minder Ik ben blij dat wij noeilijke Tourjaar zo hebben kunnen af in. Waar wij ook mee impen hebben gekre- is jaloezie in het pelo- Wij hebben heel veel innen, voor sommigen De Tour, twee Idtitels op de weg, - wereldtitel op de baan, e étappes in de Tour, üekers, een reeks an- wedstrijden. Dat <t het bedrijven van port en het handhaven onze positie niet ge- kelijker. Daarom moe- we ons ook steeds blij- ieuwen." vernie PARIJS - Het meest frapperende was dat in Pariji verslagenen allen spraken over het tijdperk-na-t.<- nault. De jonge playboy De Wolf, van wie men zegt dat hij ooit de Tour gaat winnen, en ook Peter Win nen. Als ooit een kampioen zijn generatie in mentaal opzicht overmeesterd heeft, dan is het deze winnaar van de Tour. „Als Hinault zijn bidon pakt, drinken de anderen," zei Cyrille Guimard, het slimme mannetje achter Hinault. Misschien wat overdreven, maar toch. De wielersport heeft eerder dictaturen als deze van Hinault gekend: van Coppi, Anquetil en Merckx. Maar zij wisten zich omringd door een ijzersterke ploeg die de weg naar Parijs effende. Hinault fietste bijkans alleen. In de drie Alpenetappes en in de ene Pyre- neëenrit reed Hinault alleen liefst 580 kilometers op kop. Overmoedig? Ach, straks spreken alleen de cij fers nog. De Breton rukt op naar de top in alle klassementen die over 68 Ronden van Frankrijk zijn gemaakt.' Hij staat van de gele truidragers na Merckx, Anque til en Magne al op de vierde plaats, wat het aantal gewon nen etappes betreft is hij nu al de zesde renner in de geschie denis. En Bernard Hinault is nog pas 26 jaar, in november wordt hij 27. De selectieve wijze waarop hij zijn seizoen indeelt, de manier waarop hij, door op wieier- baantjes in zijn~ omgeving te rijden, zijn. Tourzege verzilverd, doen alleszins verwachten dat Hinault nog lang meegaat. Jan Janssen, Eddy Merckx, Felice Gimondi, om er maar een paar te noemen, crossten met hun auto door West-Europa om hun Tourroem te gelde te ma ken. Ze leden méér van het rei zen dan van de koersen zelf. Ze sliepen dikwijls op de ach terbank van hun auto's en stapten geradbraakt uit tenein de opnieuw applaus te horen en geld te incasseren. Van Hi nault mogen de organisatoren in Italië, Luxemburg, Neder land, Spanje en Belgie nog zo hard met hun geldbuidels ram melen, hij zegt nee. Ook tegen de blanco cheques van een Italiaanse miljonair, die hem uit prestige-overwegingen ten op zichte van zijn vrienden koste wat kost in Milaan aan de slag wilde zien en 100.000 gulden voor één criterium wilde beta len. Hinault blijft thuis bij zijn Martine in Quesnoy. Vijftien seconden Zo ziet het er naar uit dat Hi nault in de komende jaren, als hij gezond blijft, het record van Anquetil en Merckx (vijf Tour zeges) zal breken. In deze Ron de, de snelste uit de geschie denis, kwam hij geen moment in gevaar. Zijn slechtste dagen op de keien in Noord-Frankrijk en op Alpe d'Huez „verwerkte" hij met respectievelijk een twaalfde en tweede plaats. Op beide „slechte" dagen samen liep hij vijftien seconden ach terstand op. Daags na deze „inzinkingen" bleek welk een onvoorstelbaar recupererings- vermogen de Breton heeft. Hij ging toen resoluut in de aanval om de etappe in Le Pleynet over vijf cols te winnen. Op de universiteit van Nantes heeft professor Ginet vastgesteld dat Hinault een pols heeft van 32 in ruste. Een normaal mens Het drietal dat op het erepodium mocht verschijnen: Bernard Hinault, geflankeerd door links Robert Alban en rechts Lucien van Impe. zou hiermee onmiddellijk ter observatie in een hartkliniek worden opgenomen, zoals Ri- nus Israel destijds. Die lage hartklop van Hinault, zijn feno menale „circulatie-vermogen", de bloedsomloop die sneller dan van welke andere renner de vermoeidheidsstoffen uit de spieren afvoert en nieuwe zuurstof toevoert, heeft ook in deze Ronde alle weerstand ge broken. Hij is daarbij zo intens ontspannen dat - in tegenstel ling tot de nerveuze Merckx - de zenuwen bij Hinault geen energie vreten. Nadeel Op de zonnige Champs Ely- sées behaalde Bernard Hinault gisteren de 133e zege sinds zijn debuut in 1974 en de 23e overwinning in dit seizoen. Hij staat daarmee bij de twintig besten aller tijden, hoewel het gros van de wedstrijden waar aan hij deelneemt hem geens zins interesseert. Voorwaar, een fenomeen. Het nadeel voor al degenen, die in zijn tijd fiet sen, is dat hun prestaties er door verbleken. Die ene man dreigt zelfs de alleszins respec tabele wijze waarop de Neder landse wielersport zijn gezicht redde in deze Tour door de uitstekend debuterende Peter Winnen, door de ploeg van Pe ter Post met zijn zeven etappe zeges en door de weer moei zaam naar de top klauterende Zoetemelk, te bagatelliseren. Nederland is niet afgegaan, en dat is een grote verdienste. Hoewel de voortekenen er op wezen dat het grote geld in de criteria en de onvoldoende zorg voor het onderhoud van het atletisch vermogen in korte tijd de glans van onze vedetten en aankomende kampioenen had gehaald en hun weerstand had gesloopt. Counteren Op het kruispunt van twee ge neraties, waar teruggang als empirische wetenschap in de sport geldt, heeft Nederland verrassend gecounterd. Door Peter Winnen, door Ad Wij- nands, en op „zijn" dagen toch ook door Johan van de Velde die wat een drama leek te worden omboog tot zijn beste Tour de France tot nog toe. „Van de Velde heeft zijn- les geleerd", sprak Post in Pa rijs. Een kritisch positieve be nadering van de leermeester in de harde wielerschool, waarin Van de Velde sinds 1978 in de banken zit. In het woorden boek van Van de Velde zou hij „Spartaans" met een rode stift moeten onderstrepen, en dan vooral in de winter. Een Spar taanse levenswijze, daarmee alleen kan een topatleet er vandaag de dag in de Tour nog komen. Dan zal, ooit, deze talentrijke Brabander, ook met zijn traditionele inzinkingen en met zijn slechte dagen die zijn klassement tot nog toe steeds ontredderden, tot de absolute top behoren. Noodzaak Die onderbouw, het werken aan de loopbaan, de bijna a-sociale concentratie het hele jaar door en vooral in de win ter, dringt stilaan als een noodzaak weer door tot de jeugd. Peter Winnen die veel criteria - en dus geld - links laat liggen, Wijnands die ook zuinig is op zichzelf. Men heeft in deze 68e Tour toch overdui delijk kunnen zien dat vele ren ners „een zomer vliegen en dan stilstaan." Volgens de controlerende instanties was het „een schone Ronde". Geen dopingschandalen, geen positieve reacties bij de con troles. Maar insiders weten dat niet opspoorbare en voor het lichaam uiterst slopende mid delen nog zijn rondgegaan. De Tour heeft altijd carrières ge maakt en gebroken. Aan die afbraak helpen helaas ook nog altijd de chemici mee in hun anonieme laboratoria, die de wedloop in de farmacologie als hun wedstrijd zien. Ten koste van jonge, gezonde atleten. PARIJS Jubelend alsof het pas zijn eerste overwinning in deze Tour de France was, kwam Freddy Maertens over de eindstreep op de Champs Elyssées. Zijn vijfde triomf in deze Ronde betekende voor hem de mooiste uit zijn carrière. Het was het sluitstuk van een dolle rit, die de overgebleven renners in snel treinvaart naar het hermetisch afgesloten hart van de Franse hoofdstad gebracht had. Ter wijl de honderdduizenden toeschouwers ademloos toekeken, smoorden de knechten van Maertens alle uitlooppogingen in de kiem. Steeds weer werd op tijd gereageerd op de de marrages van de concurrenten, die er alles aan was gelegen een massasprint met de groene truidrager te ontlopen. Die opzet lukte zaterdag Johan van de Velde bleek in de finalé toen van dertien, waarmee hij in dat opzicht na Eddy Merckx de succesvolste Belg was. Zaterdag was er dus nog een zege voor Johan van de Velde. Ruim 55 kilomter voor de eind streep in Fontenay-sous-Bois voelde hij instinc tief aan dat de aanval van Delcroix wel eens de goede ontsnapping zou kunnen inleiden. Van de Velde ging mee en kreeg Tinazzi, Anderson, Nu- lens, Bazzo, Beucherie, Vallet, Legeay, De Rooy, Arbes, De Grauwe en van zijn eigen ploeg Ludo Peters in zijn kielzog. De hoofdmacht reageerde lauw waardoor de voorsprong snel opliep en bij het bereiken van Fontenay-sous-Bois een kleine vier minuten bedroeg. Tijdens de plaatselijke rondjes ontsnapte Van de Velde bij Bazzo die in de eindsprint geen kans kreeg. Theo de Rooy werd elfde. Van de Velde was een beetje verbaasd dat het opnieuw was gelukt. „Het is tegenstrijdig. In de bergen over de meeste hersens en beste benen te be-' lukt het niet en op het vlakke wel". Van de Vel- Johan van de Velde liet zich zaterdag nogmaals nadruk kelijk zien als winnaar van de voorlaatste rit. schikken - maar gisteren moest worden vastge steld dat er geen meter ruimte meer werd ge gund. Maertens won onbedreigd. Met zijn acht over winningen uit 1976 betekende dat een totaal de rukte door zijn succes op naar de twaalfde plaats in het eindklassement, mede omdat Da niel Willems een gigantische inzinking kreeg en de strijd moest staken. PETER VAN PUTTEN Freddy Maertens, die zijn „wederopstanding" beleefde in deze Tour, vond het winnen van de slotetappe het mooiste succes in zijn carrière. OB

Historische Kranten, Erfgoed Leiden en Omstreken

Leidse Courant | 1981 | | pagina 9