Nieuwe toekomst
voor honkbalteam
Estafettes brengen
Nederland toch naarE.K.
Schutting weer terug j
SPORTTHIBUIME
EUROPESE TITEL WEER IN NEDERUND
NIET EEN PERSOONLIJKE LIMIET
De ploeg roor Split
Amerikaanse arbiters gewenst
LEIDSE COURANT/
MAANDAG 20IULI1981 PAGIN
AMERSFOORT Hoewel er
geen enkele persoonlijke li
miet deelneming aan de Eu
ropese kampioenschappen
behaald is, vond de KNZB het
toch nodig een zestienkoppi
ge zwemploeg af te vaardigen
naar Split waar de Europese
kampioenschappen worden
gehouden. Dank zij het beha
len van drie estafettenormen,
waarbij dertien mensen een
ticket verdienden, het opstel
len van reserves én de mild
heid van de bond ten aanzien
van drie anderen, kwam een
ploeg tot stand die in kwanti
teit de kwaliteit gemakkelijk
overtreft.
..Limieten dienen om aan te
geven wat je moet zwemmen
om in de finale van een inter
nationaal toernooi te komen.
Drie estafetteploegen hebben
aan die norm voldaan en dat
betekent zonder meer uitzen
ding". aldus het commentaar
van de zijde van de zwem-
bond. De herenploeg 4x 200
meter vrije slag voldeed met 7
minuten en 41,69 seconden
aan de uitzendingseis van
7.42.5. Verantwoordelijk daar
voor waren Peter en Frank
Drost, Hans Kroes en Cees-
Jan Winkel na een kwalitatief
goede finale. Kees Vervoorn
zou met zijn vijfde positie op
dit nummer in aanmerking ge
komen zijn voor een reserve-
estafetteplaats, maar de Haag
se student heeft dit seizoen te
kort getraind, waardoor hij af
zal zien van deelneming aan de
E.K. Patrick Dybiona mag
daarom als vijfde man mee
naar .Split. Fred Eefting maakt
het herensextet compleet. Hij
benaderde de limiet op de 100
meter rugslag (58.0) met 58.73
zo dicht dat coach Sitters c.s.,
mede gezien de staat van
dienst van de Utrechter in het
nabije verleden, hem selec
teerde.
Annemarie Verstappen, Connie
van Bentum, Wilma van Velsen
en Monique Drost waren geza
menlijk goed voor 3.52,38 te
gen een limiet van 3.58,5 op de
3x 100 meter vrije slag. Deze
ploeg lijkt zelfs medaillekansen
in het Joegoslavië Split te heb
ben. Wat betreft het samen
stellen van een wisselslagploeg
zullen de prestaties in Split de
keuze uitmaken. Dit nummer
wordt daar op de voorlaatste
dag gezwommen. Niettemin
werd aan de hand van de ver
richtingen van Monique Bosga
(rugslag 1.05,10), Pqtra van
Staveren (schoolslag 1.13,42),
Wilma van Velsen (vlinderslag
1.03,38) en Annemarie Ver
stappen (vrije slag 57,70) met
4.19,60 ruimschoots aan de eis
van 4.21,50 voldaan. Jolanda
de Rover (rugslag) en Martizka
an der Linden (schoolslag)
werden voor de reserveplaat
sen op deze estafette geselec
teerd, waarbij de Rotterdamse
schoolslagzwemster voor de
vierde maal via het reservisten
voordeel in een internationale
ploeg werd verkozen.
Beloftevol
Een aantal jongeren kwamen
tot beloftevolle prestaties. De
16-jarige Hans Kroes uit Lisse
grossierde in jeugdrecords op
de 200 en 400 meter wissels
lag, de 200 meter vrije slag en
vooral de 100 meter vrije slag.
Gisteren werd de zwemmer
van HPC gekroond als kam
pioen op de 100 meter in 52,61
seconden, waarbij hij het se
niorenrecord van Kees
Vervoorn, gevestigd tijdens de
Olympische Spelen in Moskou,
op 0.04 seconde miste. De ge
broeders Peter en Frank Drost
eisten de ereplaatsen op bij de
200 meter vrije slag. Goed wa
ren ook de verrichtingen van
Petro Stalman op de rugslag.
De 16-jarige véstigde drie aspi
rantenrecords.
Onverwacht
Onverwacht goed was de finale
200 meter vlinderslag, waar
Gerard de Kort uit Heemstede
eindelijk de rijen der mee-
zwemmers verliet door een
kampioenschap in een interna
tionaal behoorlijke 2.04,52.
Niettemin werd deze zwemmer
te licht bevonden voor Europe
se uitzending.
Bij de dames bleef de matheid
troef. Favoriete Conny van
Bentum leed een onverwachte
nederlaag op de 100 meter
vrije slag. De tot opvolgster
van Enith Brigitha bestempelde
Barneveldse werd in haar stre
ven tot winnen geremd door
twee factoren. Twee valse
starts deden haar bij het derde
vertrek te laat van start gaan.
Bovendien was er het verras
sende optreden van Annema
rie Verstappen. De veelzijdige
Brabantse mocht dan op haar
specialiteiten (de wissel- en
vlinderslag) enigszins tegenval
len, juist op de vrije slag was
zij een sensatie. Want ook op
de 400 meter was zij de falen
de Reggie de Jong (de enige
uit de Olympische ploeg die
niet geselecteerd werd voor
Split) en Jolanda van de Meer
duidelijk te snel af. De vierde
titel van Verstappen kroonde
haar tot de succesvolste deel
neemster.
De zwemploeg voor Split bestaat uit:
Dames: Annemarie Verstappen (BZV), Connie van Bentum
(DWK), Wilma van Velsen (TZC), Monique Drost (AZPC), Jolande
van de Meer (Raket), Petra van Staveren (De Steur), Monique
Bosga (AZPC), Jolanda de Rover (DJK), Maritzka van der Linden
(Raket) en Marijke de Groot (Zwemlust/H).
Heren: Peter Drost (AZPC), Frank Drost (AZPC), Hans Kroes
(HPC), Cees-Jan Winkel (RZV), Patrick Dybiona (AZPC) en Fred
Eefting (De Otters).
Schoonspringen: Daphne Jongejans (De Randstad) en Wessel
Zimmermann (De Randstand).
HAARLEM Het Nederlandse honkbal is gisteren in
Haarlem opnieuw geboren. Na jaren wan teleurstellin
gen, regelrechte debacles zelfs, kreeg de nationale
formatie eindelijk weer zijn publiek op de banken.
Hossend en zingend werd de Europese titel gevierd,
een succes dat ruim een week geleden zo ver weg
leek. Het favoriete Italië, sinds 1975 titelhouder, werd
afgeserveerd op een manier die voor onmogelijk
werd gehouden. Overwinningen van 8-2 (vrijdag), 11-
7 (zaterdag) en 8-1 (gisteren) vormden de reeks
waarmee het Nederlandse team schier onaantastbaar
was.
HAARLEM Het EK in Haarlem heeft geteerd, dat het niet lan
ger verantwoord is om bij de wedstrijden tussen Nederland en
Italië scheidsrechters uit die twee landen aan te wijzen.
Het optreden van de arbiters was herhaaldelijk aanleiding voor
dubieuze beslissingen, zowel achter de thuisplaat als op de hon
ken. Aan de integriteit van het leiderscorps behoeft niet te wor
den getornd, maar om voortaan alle twijfels weg te nemen, zou
het aantrekken van Amerikaanse en/of Japanse scheidsrechter
de oplossing zijn. Het is te hopen, dat de internationale honkbal-
federatie snel een dergelijke beslissing neemt.
Nederland is turopees kampioen en zwaait met de bloemen naar het publiek. Vlnr. Wedman, Sieval, «.v
veldt, Tromp, Van Zuilichem, De Vries en (helemaal achteraan met bril en jack) Hijzelendoorn.
NIJMEGEN Harry Schutting
is terug. Gisteren liet de at
leet van Prins Hendrik uit
Vught zich voor het eerst dit
jaar op de wedstrijdbaan
zien. Op zijn specialiteit, de
400 meter horden, eindigde
Schutting tijdens internatio
nale invitatiewestrijden in Nij
megen als derde in 50,78 se
conden. Een maand prestatie
training leek voldoende om
direct bij zijn seizoendebuut
onder de vijftigseconden-
grens te duiken, maar een on
handige actie voor de zesde
horde voorkwam dat. Het op
treden vaft Schutting, die tij
dens de Olympische Spelen
van Moskou de hooggespan
nen verwachtingen niet waar
maakte en in de anonimiteit
verdween, was de meest op
vallende prestatie die van Ne
derlandse zijde op het kunst
gras van sportpark Brakkes-
tein de duizend toeschouwers
werd voorgeschoteld.
Uit den vreemde was daar
Mike Boit, de Keniaan die een
winnende 1500 meter scoorde
in 3 minuten en 36,69 secon
den. En ook de Nieuwzeelan-
der John Walker, die op de
800 meter zegevierde in
*1\l6,64 min. In beide races
werd voor de snelle tijden ge
zorgd door „hazen", die ook
Cor Louws (1500 meter) en
Arno Körmeling (800 meter)
naar hun beste seizoenpresta
ties trokken. Erik de Bruin, de
voornaamste Nederlandse
troef voor de Europese jeugd
kampioenschappen volgende
maand in Utrecht, miste zijn
seizoentopper op het discus
werpen maar net. De Typhoon-
atleet slingerde de twee kilo
gram zware schijf 54 meter en
86 centimeter weg. In Utrecht
weegt de discus twee en een
half ons lichter en moet de 18-
jarige De Bruin zekér in staat
worden geacht de zestigmeter-
grens te overschrijden.
Een seizoentopper was er wel
voor Carla Beurskens op de
3000 meter. In een aanvallende
race finishte de Festina-atlete
achter de Amerikaanse Joan
Hanson in 9 minuten en 16,98
seconden. Koen Gijsbers be
vestigde zijn vorm door winst
op de 400 meter in 46,1 secon
den. Met trainingsmakker Gijs
bers wil Schulting, die in Nij
megen voorrang moest verle
nen aan James King en Bart
Williams, in augustus nog het
aantrekkelijke Westeuropese
westrijdcircuit afwerken. Invita
ties voor krachtmetingen in
lo
er
Zürich en West-Berlijn 2m
grond van zijn prestatie
vorig jaar al op het KN/
reau gearriveerd.
Schulting: „Mijn studie g
voor. Vorig jaar stond i_
atletiek op en ging ik
naar bed. Nu denk ik I.
twee jaar met mijn studie jj
te zijn. Atletiek beoefen
veel meer als een ontspa
Als aan het einde van cfj
zoen blijkt dat ik zo in d6N
49 seconden kan lopen,
het volgend seizoen op oj
de voet door". K
Met een stevige bries in u
zegevierde de op het irf^
tionale podium volstrekt
kende Amerikflan Willy
op de 100 meter in >e
Gault was „invaller" vo<oi
sprint- en springfenomee v
Lewis. Deze „Jesse Oiu
van de jaren tachtig was,
door Jos Hermens c.s. g
tracteerd, maar liep een-
geleden in Oslo een bl<>
op. Sam Monsels, die ei'
een B-serie had warmgec
(10,6), werd door Gaullfc
een uitstekende 10,49 nfl
zogen.
Het slotnummer, de 5001
ter, was een buitenlancf
deronsje. De Amerikaan r
Melacon verwees in de
sprint zijn belagers Huser
Noorwegen en De Ge0c
België naar de derde pr
Dit trio werd gevolgd do<
Japanners, die zo aardig ir
om het evenement een^
internationaal aanzien t^.
ven, maar bij grote wedsje
weinig potten zullen b^
De snelste vijfkilometefo
Bill McChesny, die dit jg
13.05 liep, gaf de voorkejg
de drie kilometer, die hi
in 7.48,94.
Het polsstokhoogspiti
werd een prooi voor Pts
Desruelles. De Belg int
5.30 meter, maar faald
5.61 (Belgisch record)-
keer. Het verschil met nu
twee, Eltjo Schutter mei
meter, onderstreepte ee
meer de achterstand d
Nederlandse springers infe
tionaal, ook op België, hes
Dat resultaat is het gevolg van
een totaal andere aanpak,
waarvoor de nieuwe Ameri
kaanse coach Jim Stoeckel en
zijn Nederlandse assistent
Cees Herkemij verantwoorde
lijk zijn. Basis-idee van die ver
nieuwende filosofie is dat er
voortaan gewerkt moet worden
met een selectie die niet
slechts geschikt is voor een
eenmalige prestatie. Daar is
het met het Nederlandse team
in het verleden onder leiding
van Hamilton Richardson en
met name Ernie Meyers juist
fout gegaan. Ironisch genoeg
is in dit Europees kampioen
schap gebleken, dat de relatief
geringere druk om iedere keer
te moeten presteren juist een
hele goede basis is voor suc
ces.
Niet voor niets merkte een dol
gelukkige Stoeckel met de be
ker aan zijn voeten op, dat het
hem had verbaasd hoe ont
spannen zijn spelers al die da
gen zijn geweest. Het Neder
landse team kon daardoor de
spanning en de emoties die de
tweestrijd met Italië altijd met
zich meebrengt zo goed de
baas. Bovendien raakten de
Nederlanders door die instel
ling aanzienlijk minder ver
moeid dan de Italianen, die in
het laatste duel bijna geen bal
raakten. Mede door het voor
treffelijke werpen van Jan Hij
zelendoorn, die weliswaar een
vrij strakke bal gooide, maar
wel zo hard dat de Italiaanse
slagmensen niet meer genoeg
kracht hadden om werkelijk
iets uit te richten. Hijzelen
doorn hoefde slechts vier
honkslagen te incasseren.
Don Wedman lijkt op weg naar 9-0 voor Nederland, maar wordt (volgens de scheids
rechter althans) uitgetikt door achtervanger Giorgio Castelli.
Daaronder zat één homerun een wedstrijd zonder tegen- het beslissende treffen, waarin
(Guggiana), die hem pas in de punten (no-run) ontnam. bleek dat de Italiaanse wer-
negende innings de illusie van Verder heerste Nederland in persstaf bij lange na niet toe
reikend was om Nederland ook
maar te bedreigen. Waar
Stoeckel beschikte over Bart
Volkerijk, Eric de Vries, Jan
Hijzelendoorn, Bertil Haage en
Eddy Tromp die alleen of in
combinatie een wedstrijd kon
den winnen, had Italië alleen
David Farina. Nadat hij in twee
wedstrijden al vervangen had
moeten worden omdat de Ne
derlandse slagmensen geen
problemen meer met zijn wer
pen hadden, werd hij gisteren
weer opgeroepen. Nu om Ro
berto Radaelli af te lossen, die
in de achtste innings de ene na
de andere Nederlander zag
slaan en/of over de thuisplaat
rennen. Het inschakelen van
Farina was een wanhoopsdaad
van de Italiaanse coach Gui-
seppe Guilzzoni, die trouwens
toch veel fouten maakte.
Farina was zichtbaar vermoeid
en hij kon Nederland niet te
genhouden. De score liep van
3-0 op naar 6-0 en toen mocht
Dario Borghino naar de heuvel.
Hij kreeg nog twee punten om
zijn oren (8-0). De drie Italiaan
se werpers werden gezamenlijk
onthaald op dertien honksla
gen, een bijna vernederend
aantal. En aan de andere kant
wist Hijzelendoorn van geen
wijken met de fraaie cijfers 6-
3-4. Dat het veld vier fouten
maakte, zelfs drie in éen inning
(de zevende), bleef zonder ge
volgen. Stoeckel weigerde zijn
werper in te ruilen toen die
twee keer achter elkaar viér
wijd gooide bij de stand van 8-
0. De Amerikaan wenste Hijze
lendoorn de wedstrijd te laten
uitgooieq en hem daarmee alle
eer te geven die hem toekwam.
Dat was trouwens een kenmer
kende manier van handelen
voor Stoeckel. Hij wenste niet
rigoreus in te grijpen bij een
fout of een kleine inzinking. Al
zijn spelers kregen de kans en
de jongeren mochten zich be
wijzen. Wellicht is het die sym
pathieke houding geweest
waardoor Nederland in diverse
situaties gelukkig was. Steeds
als Stoeckel een nieuwe kracht
inzette op een moment dat er
iets moest gebeuren, pakte het
goed uit. Zeker aan slag, waar
de hele ploeg trouwens voor
open monden zorgde door zó
veel hits, maar ook in het veld.
Robert Knol (20), op het laat
ste moment aan de selectie
toegevoegd, liet daar een op
merkelijk staaltje van zien. Za
terdag moest hij in de achtste
slagbeurt, bij de stand 7-7,
voor Gerard Balcquiere inval
len op het derde honk. Een si
tuatie die noodzakelijk was ge
worden omdat Stoeckel diver
se wijzigingen had doorge
voerd in een poging om een
achterstand van 7-4 (na een
voorsprong van 4-2) goed te
maken. Dat lukte, en daardoor
kwamen er nog meer jonge
spelers in het veld. Knol plukte
met een snoekduik een keihar
de tik van Romano van de
grond, maakte liggend de van
het derde honk aflopende Cos
ta uit, stond op en voltooide
een dubbelspel op het eerste
honk, waar Urbanus (dok gis
teren weer uitblinkend) Roma
no uitmaakte. Voor die actie
van Knol had het publiek te
recht een minutenlange ovatie
over. Het was een van die mo
menten waarop te zien was,
dat er onder het bewind van
Stoeckel en Herkemij iets
moois is gegroeid. Daarna
sloeg Nederland zich wilskr
achtig naar een zege van 11-7
in een zinderend duel.
Kanshebber
Vanaf dat moment was de gro
tendeels jonge, onervaren
ploeg ineens de grote kans
hebber op de titel. Op niet mis
te verstane wijze werden de
verwachtingen omgezet in cij
fers. Opnieuw bleek, dat
Stoeckel geen loze kreten had
gespuid toen hij vertelde dat
zijn werpersstaf meer mogelijk
heden bezat dan die van Italië.
Ook had hij goed gezien, dat
Italië fouten zou maken als het
onder druk kwam. In de laatste
drie wedstrijden liet de Ita
liaanse coach steeds één keer
een Nederlandse slagman vier
wijd geven in een situatie met
al twee nullen. Alle keren liep
dat voor hem verkeerd af. Het
leek of de Nederlandse slag
mensen, geroutineerd of debu
terend, een neus voor die situ
aties hadden. Er werd naar
hartelust geknald of een
stootslag neergelegd, waarop
heel veel punten werden ge
maakt.
Waar Italië beslissende fouten
maakte, kon Nederland zich
veel meer slordigheden permit
teren. Zoals de ongecontro
leerde aangooien op het derde
en eerste honk van de zater
dag verder goed werpende
Bertil Haage. Die acties kost
ten punten, maar Ne
bezat de mentaliteit o
daarover heen te zet
eens zo hard terug te
Waarmee al weer een
genoemd waarop deze tg|
geselecteerd. Alles wijsfp
op, dat Stoeckel-Herkep
gouden combinatie is.p
voor de toekomst. Het
ter lang niet zeker dat d
rikaan voor een langere
de wordt gecontracteëf;
heeft werkzaamheden ip
rika, maar wil als heil
even kan verder met dej|
landse selectie. Hij denn*
aan wintertrainingen er
strijden om een zo gro
gelijke continuïteit te |i
Ook ziet hij wel iets i j
Olympische Spelen van il
Los Angeles, waar fj
voor het eerst op het pryj
ma staat. Of hij dat dÊ
zal kunnen realiseren
nog even afwachten,
voor het Nederlandse fio
zou het een goede zai®
Met zijn komst is een ve
de periode afgesloten ll
geschiedenis van het
landse honkbal. Er is ee
we toekomst aanger v
ook als straks bij het L
1983 in Italië de nu vee'
kampioen met behulp vE
meer Anglo-AmerikaneL,
zienlijk sterker zal zijn.
een eveneens verjongd'
want dat er in Italië ietj
iets zal gebeuren, is w<
lijk. Nederland is al veel
en het onverwachte karig',
schap zou wel eens eeCj
kunnen zijn van een
nieuwe toekomst.
DICK HCf8
iit<
