Zoetemelk terug, Van de Velde groots „Jij krijgt gaan spuit, kom maar van Jo Nets af" PETER POST TEGEN AD WUNANDSt fieidóG Sou/tont TOURPRIJSVRAAG IN 25 ETAPPES PETER WINNEN GLUURT WEER NAAR DE WITTE TRUI ^lometer tot vter Xles-bains in MORZINE Robert Alban mocht gisteren na het win nen van de eerste echte Al pen-etappe spreken over de mooiste dag van zijn leven. Voor Joop Zoetemelk go|d eigenlijk hetzelfde. De al vrijwel afgeschreven Tour winnaar van 1980 kwam te rug op een manier waarmee niemand rekening had dur ven houden. Als in zijn beste dagen streed hij uren lang aan de zijde van de beste klimmers om ten slotte op geringe afstand van de winnaar te eindigen. Zoetemelk maakte dan ook een geweldige sprong voor waarts in het algemeen klassement en was de blijd schap zelf. „Ik heb de hele Tour al uitgeroepen dat de Alpen mijn gebied is. Dat heb ik weer bewezen en ook dat ik ten onrechte al was afgeschreven. Ik geloof er nu weer in dat ik bij de eer ste drie kan eindigen. Dat zou ook grandioos zijn. Als ik zo blijf rijden, knoop ik er nog een jaartje aan vast". Joop Zoetemelk was niet de enige gelouterde renner die ui terst tevreden naar zijn hotel ging. Ook Bernard Hinault strekte zich voldaan op zijn bed uit. De verstandig koer sende Breton had Alban laten gaan omdat die geen bedrei ging vormde. Voor de gele trui drager was het voornaamste de kloof met zijn naaste rivaal, Phil Anderson, te vergroten. Daarin slaagde hij voortreffe lijk. Maar de „veteranen" kon digden na aankomst in Morzi- ne onmiddellijk aan dat In de rit naar Alphe d'Huez wederom voor de aanval zal worden ge kozen. De enige dertigplusser die zich In dat koor niet mengde was Hennie Kuiper, maar daarvoor was dan ook alle reden. Kuiper werd op ruim acht minuten ge reden. Terecht beschouwde hij deze Tour voor hem als verlo ren. Aan het afbouwen van zijn carrière wilde hij evenwel nog niet denken. „Ik ga eerst rus ten en me- goed verzorgen", sprak hij somber. „Zo lang ik nog plezier heb aan het fiet sen, ga ik door". Wellicht klampte hij zich vast aan de prestatie van Joop Zoetemelk. „Zo zie je maar wat klasse, doorzettingsvermogen en vooral ervaring te betekenen hebben". De routine gaf inder daad de doorslag. Terwijl vele jonge coureurs zich de afgelo pen dagen min of meer over de kop reden, gelukte het de veteranen hun krachten beter te verdelen. Natuurlijk, ook zij kwamen zwaar getekend, met ogen die In vele gevallen diep In de kassen waren weggezon ken, In Morzlne aan. Toch ble ken zij tegen de dikwijls barre omstandigheden, veroorzaakt door twee cols, een van de tweede en een van de zoge naamde buiten-categorie, be ter opgewassen. Grootse vorm Slechts enkele jeugdige talen ten konden de „oudjes" vol- De eindsprint van de etappe van zaterdag werd gewonnen door Sean Kelly. Achter hem verscholen rijdt Rodriguez, naast hem Johan van de Velde. Peter Winnen:„lk heb wel afgezien als een beest maar ik voel me toch kiplekker". gen. Daarbij bevonden zich ook twee Nederlanders. Johan van de Velde stak In grootse vorm en behoorde tot de ab solute uitblinkers. Ook Peter Winnen reed vooraan. De klei ne Limburger handhaafde zich grandioos in zijn eerste echte grote bergrit. Het ging zelfs zo goed dat hij het betreurde een dag te moeten rusten. „Ik zou het liefst meteen doorgaan. Ik heb nu de tred te pakken. Ik heb me vandaag bepaald tot meerijden. Maar als ik me in de rit naar Alpe d'Huez nog zo goed voel, kies ik voor de aan val. Alpe d'Huez, de ontelbare bochten tellende col, was voor ledereen al het onderwerp van gesprek. Ook Van de Velde en Lucien van Impe lieten blijken in die rit tot het alleruiterste te zullen gaan. De kleine Belg: „Alpe d'Huez is mijn grote doel. Daarvoor heb ik me van daag ook gespaard. Ik reed goed en had best opnieuw van Hinault kunnen wegspringen, maar hij zou me in de afdaling ongetwijfeld hebben achter haald. Dinsdag zal ik hem die kans niet geven". Johan van de Velde echter daarover: „Nee hoor, hij reed steeds In hetzelfde tempo. Ik heb zelfs nog even met de ge dachte gespeeld om er op de Joux Plane vandoor te gaan. Maar ik wist dat de Joux Verte ook nog kwam, dus durfde ik het niet. Bovendien kwam Joop Zoetemelk goed mee en als hij naar Alpe d'Huez ook zo rijdt, zal ik de koers voor hem openen. Eens kijken of we Hi nault toch nog niet een hak kunnen zetten". Van de Velde voelde zich gisteren zo sterk dat hij het eigenlijk betreurde niet tegelijk met Alban te zijn gearriveerd. „Alban, Nilsson en Martin reden eigenlijk heel onnozel weg na de afdeling van de Joux-Plane. Ik dacht niet dat zij succes zouden heb ben. Ik had best meegekund, zo gemakkelijk reed ik". Hoe wel hij niet In dienst van Zoete melk koerste, had hij zich er toe bepaald het tempo van de achtervolgende groep hoog te houden, ook al omdat hij dat prettiger vond dan aan h6t wiel van een ander te zitten. Ook Joop Zoetemelk profiteer de van het werk van Van de Velde, al mocht niet worden vergeten dat hij zelf de nodige inspanningen moest leveren om bij te blijven. Maar dat ging hem uitstekend af. „Ik zat steeds in vierde of vijfde posi tie. Ik kon mee met de besten. Ik kijk nu al verlangend uit naar de Alpe d'Huez". Kiplekker Overtuiging, geloof in eigen kracht. Dat was het verschil tussen de winnaars en de ver liezers In de Alpenrit. Aanvan kelijk zag het er naar uit dat Peter Winnen tot de tweede categorie zou behoren. „BIJ de beklimming van de Ramaz had ik grote problemen. Ik heb toen veel gegeten, vooral veel suiker genomen, en In de afda ling kon ik bijkomen. Daarna ging het verbazingwekkend goed. Die Joux-Plane lag me trouwens goed. Lekker steil. De beklimming van de Alpe d'Huez ken ik niet, maar die moet ook zo iets zijn. Het gek ke is dat ik helemaal niet ben uitgeput. Natuurlijk heb ik wel afgezien als een beest maar ik voel me kiplekker". En voor zichtig maakte hij daarna be kend toch weer naar de witte trui te gluren, die nog steeds om de schouders van Ander son hangt. „Als ik die zou kun nen pakken, Is mijn Tour hele maal geslaagd. Ik ben echter al tevreden wanneer ik een goed klassement rijd". De kans daarop Is volledig aanwezig want na de rit naar Morzlne prijkte hij op de 13e plaats van het algemeen klassement, waaruit nog eens overduidelijk bleek dat hij zich als enige van de jongeren had gehandhaafd. Ernstig Het werd overigens al vrij snel duidelijk dat de oudjes zouden toeslaan. Aanvankelijk mocht Hubert Unard een poosje op de solotoer, maar dat was af gelopen toen de cracks de Jon geren ernstig gingen nemen. Op de top van de Salève (2e categorie) was Unard welis waar het eerst boven, maar die situatie was gewijzigd toen de flanken van de Ramaz en de Joux-Plane waren beklommen. Unards voorsprong, die maxi maal 5.30 min. had bedragen, verdween razendsnel. Nog voor de laatste geweldige hin dernis van graniet voor de wie len kwam, was hij ingehaald. Alban toog daarna met Nilsson en Martin ten aanval. Alban liet zijn vluchtmakkers achter en was zelfs door een lekke band niet meer te stuiten. Raymond Martin werd eveneens door pech getroffen en werd daar door door de fel jagende ach tervolgers nog gepasseerd. Al leen Nilsson slaagde erin, In navolging van Alban, uit de greep van de door Johan van de Velde en Hinault gelelde ja gers te blijven. Van groot belang was dat niet. Terwijl In de etappe van zater dag -gewonnen door Kelly voor Rodriquez en Van de Vel de - met seconden werd ge speeld, werd gisteren In minu ten gerekend. Morgen zal dat niet anders zijn. Johan van de Velde: „Na Alpe d'Huez is het klassement gemaakt". PETER VAN PUTTEN MORZINE Zijn stem klonk zacht, soms was hij nauwe lijks verstaanbaar. Adje Wij- nands vocht in de eerste uren na zijn opgave tegen de te leurstelling. „Dit had ik nooit verwacht Ik zou er vanmor gen nog mijn hand voor in het vuur hebben gestoken dat ik Parijs zou halen. Maar ja, ik heb toch twee etappes ge wonnen, ze weten nu tenmin ste wie ik ben". Na 54 km. kwam In de etappe van zaterdag, in de stromende regen en In de mist, een einde aan het eerste Touravontuur van de 22-jarige Maastrichte naar. Het was bekend dat hij sinds zijn val op de kelen in de „Hel van het Noorden" sukkel de met zijn rechterknie. Dezelf de knie die hem In mei ook al driëeneenhalve week uit het zadel hield. Toen had een „wonderdokter" in Zeeland de pijn kunnen wegnemen. Maar nu hielpen de dagelijkse Infra- roodbestralingen, de voorzich tige massages en elektrische schokken niet meer. In het ziekenhuis van Mulhouse hadden de doktoren via con trastfoto's nog eens vastge steld dat aan de rand van de knieschijf, juist op de plaats waar veel spieren samenko men, gestold bloed zat. Een pijnlijke kwestie, want de knie van een wielrenner draait Im mers In een etappe vele dui zenden keren rond. Wijnands: „Toch had ik hoop dat ik de Alpen over zou komen. Ik had de tijdrit in Mulhouse rustlgaan gereden en het ging, zo dacht Ik, veel beter". Bij de start, zaterdagochtend in Besancon, was het weer echter helemaal omgeslagen. De hitte van de voorgaande dagen had plaats gemaakt voor kou, regen en mist. Er hingen dichte sluiers boven het Juragebergte toen de renners in hun plastic regenjassen aan de 228 km. lange etappe over vier cols naar de boorden van het Meer van Genève begon nen. Bezemwagen De broers Eddy en Walter Planckaert, over wie de laatste dagen zo veel te doen is ge weest, vonden het spoedig welletjes en verdwenen In de bezemwagen. Ook de Zwitser Urs Reuier, uit de ploeg van Post, die 's ochtends bij de start netjes van ledereen af scheid had genomen door de renners allemaal de hand te geven, stapte dicht bij huls van zijn fiets. De Belg Luc Colijn, een ploegmaat van Hennie Kuiper, stapte ook In de be zemwagen. Aan de staart van het peloton, dat voortdurend werd opgejaagd door uitloop pogingen en na 50 km. verbe ten achter het ontsnapte vier tal Peeters, Legeay, Bazzo en Wilmann joeg, stak Adje Wij nands zijn hand in de lucht. Dat Is het teken waarmee een renner om zijn ploegleider vraagt. Radio Tour vroeg Peter Post naar voren te komen. „Wat is er. Ad?", vroeg Post. „Kan Ik èen verdovende spuit krijgen voor mijn knie, hij Is erg pijnlijk, ik kan het niet zo lang meer volhouden", ant woordde Wijnands. Post be dacht zich niet lang. „Je krijgt geen spuit, Je bent veel te jong. Je kunt nog tien Ronden van Frankrijk rijden. Kom maar van die fiets af, ik wil Jouw car rière niet riskeren". Even aar zelde Wijnands, toen gehoor zaamde hij. Hij kneep de rem men dicht en stapte in de ploe- Van dit drietal - Martin, Alban en Nilsson - zou de twee de er vandoor gaan en alleen finishen In de eerste Al penrit. glelderswagen. Zaterdagavond, In hotel Les Champs Reurls In Morzlne, keek Wijnands, voordat hij de Tourkaravaan verliet, nog even terug op zeventien etappes. „Ik had mij de Tour zwaarder voorgesteld. Natuurlijk ben ik mij ervan bewust dat het zwaarste gedeelte in de Alpen nog moet komen. Maar ik ben niet moe, ik had goede benen. Toch geloof Ik dat dit een Juis te beslissing is geweest. Ik liep daarnet de trap af en de knie deed veel pijn. Jammer voor mijn supporters onderweg dat ze me niet meer voorbij heb ben zien rijden". Twee kilome ter van de plaats waar Ad Wij nands In de auto van Post stapte, stonden supporters met een spandoek langs de weg. Die supporters hebben vergeefs op hun favoriet ge wacht. Hoofdprijs: MOTOBECANE RACEFIETS met 10 VERSNELUNGEN Verder vele andere prijzen, waaronder een complete hengeluitrusting, een sportuitrusting ter waarde van 200.-, vrijkaarten voor Wim Kan, Julio Iglesias enz. Drie dagprijzen, t.w. een exclusieve asbak met Tour- en Leidse Courant-inscriptie. Na afloop van de Tour ontvangt iedere deelnemer een spel kaarten. Spelregels: 1. dagelijks de vraag op het onderstaande in- vulformulier beantwoorden 2. slechts één inzending op dezelfde naam, i.v.m. de puntentelling 3. in de laatste week een rebus en extra vraag over de eindtijd van de tourwinnaar oplossen 4. antwoord in OPEN enveloppe zenden naar dagblad Leidse Courant, antwoordnummer 349, 2300 VB Leiden (geen postzegel plak ken) 5. op enveloppe duidelijk vermelden: TOUR PRIJSVRAAG 6. inzendingen moeten uiterlijk een dag voor de te verrijden etappe in ons bezit zijn. VRAAG 22 Welke Nederlander gaat het eerst over de etreep in de eenentwintigste etappe Veurey- Vorolse - Saint-Priest Antwoord: (uw antwoord moet 15 juli in ons bezit zijn) VRAAG 23 Wat ia de tijd van de winnaar van de tijdrit in de tweeëntwintigste etappe Saint-Priest - Saint-Priest (46,5 km.)? Antwoord: (uw antwoord moet 16 Juli in ons bezit zijn) INZENDER: Naam: Adres: Postcode:Woonplaats: Ï22 IN HET HART VAN DE ALPEN 13 iuli rusf A 19eET._230km I startten 138 ren- m^r de zeventiende "te»an de Ronde van i iiover 228,5 kilometer 20ion-tes-6ains. Na elf .upesten er weer ber- ommen worden. Bij lcfegende het licht en de hele dag druk- loorkomst op de Cote (4e cat): 1. Van Impe, )njdeau, 3. Anderson. Martens, Ladron de Walter Planckaert en 1 ™Jer gelost uit peloton. Bdy Planckaert en De :r'ire eveneens gelost. Vljnands staakt strijd s :ht van Post. 'eloton in twee stuk- aie solo Bemaudeau. ,opgroep met Bernau- "laud, Duclos-Lassalle, jo Rodriguez, Van de Pirard. 'oorsprong 12 sec. ""be Muynck, Levavas- ^ies en De Rooy bij Clroep weer ingelopen. ussensprint: 1. Bazzo, ~-y, 3. Peeters. Drietal r. Voorsprong drie lei- weio. Wilmann achter- int ussensprint: 1. Bazzo, y, 3. Peeters. Peloton ij eerste bevoorrading euler, Eddy en Walter ~~)rt op. Kopgroep 4,00 Wl( Tussensprint: 1. Le- d Bazzo, 3. Peeters, 4. •k-, die aansluit bij kop- ,el* Doorkomst op Les 1 (3e cat.): 1. Legeay, 2. Peeters, 4. Wilmann, npe op 2.53, 6. Kuiper. Tussensprint: 1. Le- «Bazzo, 3. Wilmann, 4. Peloton op 2.24. Al Doorkomst op de Col <Q\ (3e cat.): 1. Chas- Bazzo, 3. Peeters, 4. >e, 5. Bemaudeau, 6. Joelde. Kopgroep 1 km. ingelopen. Chassang oio. Chassang wordt inge- Joor Arnaud, Jones, Belda, Michaud en i Doorkomst op de Col 1. Belda, 2. Arnaud 3. Rodriguez, 4. Jo- Luyten op 15 sec., 6. 7. Michaud, 8. Van de In afdaling ontstaat pvan 15 renners. 7 Tussensprint: 1. Kui- Jones. 3. Laurent. Ti: Kelly wint zeventien- ipe In eindsprint voor ez en Van de Velde, behoudt de gele trui. ion les-Bains startten oners voor de achttien- ipe van de 68e Ronde inkrijk over 199,5 kilo- en vier bergtoppen >rzine. Het was de ge- g drukkend warm on- 3ri bewolkte hemel. ®l: Tussensprint: 1. Lau- veMichaud, 3. Teirlinck. Bij beklimming Saleve epn den Hoek met der- trlere renners peloton la af». Doorkomst op de Sale- iat.): 1. De Vos, 2. Fer- 3. Van Impe, 4. Ber- 5. Verlinden, 6. Col van Unard I 4.45 voor. Voorsprong Unard nfc Bij beklimming Praz- avalt peloton in stukken. y0fi: Hinault, Anderson, pe, Zoetemelk, Van de Winnen, Alban èn Sche- Bo iah: Doorkomst op de ,r)-Lys (1e cat.): 1. Li- 1 Van Impe op 2.53, 3. *Ueau, 4. Alban, 5. Nils- ctMartln, 7. Anderson, 8. 9. Agostinho op 3.19, lazzi, 11. Hinault, 13. Velde, 14. Zoetemelk, i: Seznec, Alban, Jones, - Martin en Michaud in 'olging op Unard. n: Tussensprint: 1. U- Michaud, 3. Alban. [i: Unard Ingelopen na Bmarrages Bemaudeau. It kopgroep met Alban, i en Martin. Daarachter renners met Hl- Van de Velde i en Ma )an tien I/Vinnen, temelk. m: Doorkomst op de Kane (4e cat.): 1. Alban, in op 6 sec., 3. Martin, npe op 31 sec., 5. Ber- i, 6. Hinault, 7. Fernan- Schepers, 9. Winnen, de Velde, 11. Zoete- ii ;l): Alban alleen In afda- 'fn: Tussensprint: 1. Al- ]t Nilsson op 14 sec., 3. -» 4. peloton van 16 ren- p 2 min. -im: doorkomst op de ferte (1e cat.): 1. Alban, rn op 2.04, 3. Martin 4. Van Impe op 3.58, lult, 6. Winnen, 7. Sche- I. De Muynxk, 9. Crlquie- nD. Zoetemelk. i*m: Alban wint 18e etap- >r Nilsson en Criqulelion. |t behoudt gele trui.

Historische Kranten, Erfgoed Leiden en Omstreken

Leidse Courant | 1981 | | pagina 15