T. Oldersma werkte en
studeerde zich op tot
plaatsvervangend
politiechef van Kampen
Wassenaars college: Geen verbouwing Nieuw Rijksdorp
Leidschendammers lezen nu
meer dan ooit tevoren
Recreatiebad Wassenaar
100 uur per week open
a<-:gio
CONCLUSIES WETHOUDER AANGEVOCHTEN
LEIDSE COURANT
WOENSDAG 1 JULI 1981 PAGINA 5
Op mijn omwegen door stad en land kom
ik graag mensen tegen. Elke morgen tussen
tien en elf uur kunt u mij telefonisch vertel
len wie u graag in deze rubriek zou willen
tegenkomen. Het nummer van mijn geduldi
ge telefoon is 071-122244; u kunt dan naar
toestel 18 vragen.
door Ton Pieters
OMWEGEN
iet zwembad in Wasse
raar wordt ingrijpend
verbouwd. Die „vernieuw-
touwing" gaat 6,8 miljoen
julden kosten. Het buiten-
)ad (midden-boven op de
foto van de maquette) blijft
hetzelfde, maar er komt
een recreatiebad (bene
den) en een nieuw 25-me-
terbad (links). Geheel
linksbeneden de ingang,
aan de kant van het sport
veld. Attracties als whirl
pools, jetstreams, solaria,
watervallen en massage-
stralen moeten de ge
schatte animocijfers van
de beide VVD-wethouders
Dijkstal en Barning helpen
waarmaken. De wethou
ders verwachten een ex
ploitatietekort van 3,8 ton
per jaar, terwijl de meeste
andere raadsleden vijf ton
realistischer vinden. Wel
zal het recreatiebad maar
liefst 100 uur per week ge
opend zijn. In het oude
bad was dat wel even an
ders.
LEIDSCHENDAM De
vier vestigingen van de
Leidschendamse Openbare
Bibliotheek hebben vorig
jaar meer boeken uitgeleend
dan ooit tevoren. Vergeleken
met 1979 nam het aantal uit
leningen met 11% toe tot bij
na 442.000. Verrassend was
vooral dat het aantal uitle
ningen aan de hoofdbiblio
theek aan de Van Ruysdael-
laan 12% hoger lag dan het
gezamenlijke cijfer van het
(inmiddels gesloten) filiaal
aan de Burgemeester
Sweenslaan en de Van Ruys
daellaan.
Bij de sluiting van de
„Sweenslaan" rees de vraag of
de gebruikers wel de weg naar
de Van Ruysdaellaan zouden
weten te vinden, overigens
slechts enkele honderden me
ters van elkaar verwijderd.
Ook was het de vraag of in de
hoofdbibliotheek voldoende
mogelijkheden tot plaatsing
van het vrijgekomen boeken
bezit zouden zijn en of het gro
tere aantal bezoekers wel zou
kunnen worden opgevangen.
In de praktijk bleek het alle
maal enorm mee te vallen.
Niet minder dan vijftig pro
cent van alle boeken van de
„Sweenslaan" kon een betrek
kelijk ruime plaats vinden aan
de Van Ruysdaellaan. Geble
ken is, aldus het jaarverslag
van de bibliotheek over 1980,
dat uitbreiding van de collectie
samen met uitbreiding van het
aantal openingsuren het ge
bruik van een bibliotheek
meteen positief beïnvloedt.
De uitleen aan de Prins Frede-
riklaan was overstelpend. Hier
werd, waarschijnlijk door de
Het bibliotheekfiliaal aan de Prins Frederiklaan.
nieuwe wijk Duivenvoorde,
een stijging van 15% geconsta
teerd. Dit filiaal is op de toege
nomen belangstelling echter
beslist niet berekend, aldus het
bibliotheekbestuur. Uitbrei
ding van het boekenbezit is
niet meer mogelijk en bij de
uitleenbalie vindt regelmatig
filevorming plaats die dikwijls
de toegang tot de boekenrek
ken verspert Alles wijst erop
dat de tijd meer dan rijp is om
tot nieuwbouw te komen.
De gemeenteraad heeft al een
voorbereidingskrediet van
250.000 gulden beschikbaar ge
steld voor een nieuwe hoofdbi
bliotheek in Amstelwijk. Met
de bouw hiervan hoopt men
het volgend jaar te beginnen.
Met architectenbureau „Ate
lier PRO" te Den Haag, dat er
varing heeft met dit soort ge
bouwen, kreeg dit jaar de op
dracht voor de hoofdbiblio
theek die de vestigingen aan
de Van Ruysdaellaan en de
Prins Frederiklaan gaat ver
vangen. Verwacht wordt dat
na de centralisatie de belang
stelling niet zal teruglopen.
Afname van de koopkracht en
toename van de vrije tijd zijn
volgens het bestuur factoren
.die deze voorspelling voor
„een van de goedkoopste ont
spanningsmogelijkheden" zul
len waarmaken. De openbare
bibliotheek neemt bovendien
een steeds belangrijkere plaats
in bij de lening van de infor
matiebehoefte voor onderwijs
en zelfontwikkeling.
Wel worden moeilijkheden
verwacht ten aanzien van het
personeelsbestand dat in Leid-
schendam 30% beneden de
wettelijk toegestane formatie
ligt Het tekort zou vóór 1990
moeten worden ingehaald
maar gezien de toenemende
bezuiningsmaatregelen zal dit
waarschijnlijk niet worden ge
haald. Het opstellen van een
centrale catalogus, waarmee
het boekenbezit van alle vier
vestigingen zou worden vast
gelegd, is mede hierdoor volle
dig vastgelopen. De achter
stand van dit werk, dat straks
bij centralisatie in Amstelwijk
onmisbaar is, is zo groot dat bij
hervatting van voren af aan
zal moeten worden begonnen.
Het boekenbezit van de open
bare bibliotheek loopt naar de
honderdduizend waaraan tel
kens eenvijfde in de filialen
Damstraat en Frederiklaan,
bijna vijftienduizend in
Stompwijk en de rest aan de
Van Ruysdaellaan. Het tradi
tionele regelmatige bezoek van
schoolklassen aan de biblio
theek bleef gehandhaafd. In
Stompwijk is het contact met
de basisschool bijzonder inten
sief: 85% van de jeugd tot en
met 14 jaar staat als lener in
geschreven, een percentage
dat overal elders maar rond de
50 ligt. Wat de financiën be
treft deelt het jaarverslag mee
dat van de gemeente vorig jaar
943.000 gulden als voorschot
op de subsidie werd ontvan
gen. Aan leesgelden en contri
buties kwam ruim 54.000 gul
den binnen, 20% meer dan in
1979. Deze opvallende en óók
al niet verwachte, toename
was een gevolg van de verho
ging van het leesgeld en boete
bedrag.
In het jaarverslag wordt ten
slotte dank gebracht aan de 26
vrijwilligers die altijd maar
weer klaar staan „de gaten op
te vullen in het dienstrooster'
Zonder hen zouden de biblio
theken een beduidend aantal
uren minder open zijn.
WASSENAAR „Een grootscheepse verbou
wing van Huize Nieuw Rijksdorp in Wasse
naar bedoeld om het tehuis brandveilig te ma
ken en aan hedendaagse eisen te laten voldoen,
w>u tussen de 1,3 en 1,9 miljoen gulden kosten.
Exclusief achterstallig en normaal onderhoud
en een jaar inflatie. Verbouwing is daarom niet
haalbaar, temeer daar het in feite maar gaat
om 27 kamers". Aldus wethouder H.F. Dijkstal
namens het college van B en W. Sluiting van
het tehuis acht hij onvermijdelijk. Het door
wethouder Dijkstal geproduceerde commissies
tuk en daaruit afgeleide conclusies worden
door „verontruste kinderen" van met uitzetting
bedreigde bejaarden op een aantal punten aan
gevochten.
Een woordvoerder van van de „verontruste kinde
ren" verklaarde, dat er geen sprake van overleg is
geweest over verlenging van het huurcontract in
1978, zoals Dijkstal stelt. De toekomstige bestem
ming van het gebied acht men niet duidelijk. De
wethouder stelt dat het gebied gebruikt zou wor
den voor woningbouw. Verder vindt de woord
voerder het merkwaardig om sluiting per 20 juli te
gebieden, terwijl er nog gerechtelijke procedures
lopen over Huize Nieuw Rijksdorp. Een door direc
teur De Visser van het tehuis in '78 ingediend plan
- dat volgens de provincie maar liefst anderhalf
jaar bij de gemeente in de la gelegen heeft en vol
gens de gemeente anderhalf jaar bij de provincie -
zou geen kostenbegroting en geen exploitatie-opzet
bevatten. Een exacte raming vin de verbouwings-
kosten was door de summiere opzet van het plan
(kosten: een miljoen) niet te maken (Dijkstal). De
gemeente, eigenaar van Nieuw Rijksdorp, is inmid
dels door huurster gedagvaard, om een verbou
wingsplan af te dwingen. De kinderen van de be
jaarden overwegen ook andere juridische stappen
tegen gemeente en provincie. In de eerste plaats
wenst men schorsing van het besluit en dan een
gerechtelijke procedure om het besluit nietig te
doen verklaren. Daarnaast de eis, dat de inspectri-
ces van de provincie, die volgens de bewoners van
Nieuw Rijksdorp uiterst hinderlijk zijn en op de
zenuwen werken, toegang kunnen wordne gewei
gerd.
Een aantal bewoners zou door de hele toestand
over de toeren zijn geraakt Burgemeester Staab
verklaarde in een gesprek met PvdA-fractieleider
J.C.M. Greep, dat „de soep wel niet zo heet zal
worden gegeten, als zij opgediend wordt". Met an
dere woorden: De bejaarden moeten er wel uit,
maar niet direct per 20 juli, zoals in het besluit van
de provincie staat. Waarschijnlijk zal de raad om
uitstel van de sluiting vragen. Deze hele kwestie
sleept zich al bijna vier jaar voort. Al in '77 ver
klaarde de provincie Huize Nieuw Rijksdorp
brandgevaarlijk. Er zijn inmiddels handtekeninge
nacties gestart.
tientallen warmbloedige
jongeren in alle staten van
opwinding was, omdat ze
niet tot de dansgelegenheid
werden toegelaten. Om
welke reden ook. Mede
door de contactuele
kwaliteiten van Oldersma
(ie moet kunnen praten en
de lui aanvoelen) slaagden
de Noordwijkse
rechercheurs erin de
Molukse „aandrang" te
bewegen af te zien van hun
voornemen, dat tot een
regelrechte ramp had
kunnen leiden. Maar op zijn
beurt zorgde T. ervoor, dat
door de dancing-eigenaar
een toelatingsregeling werd
getroffen. Immers, dat een
man zich aan z'n woord
houdt, is voor iemand als
Oldersma een gouden regel.
T. 's carrière viel niet te
stuiten: in 1975 werd hij
chef van de Noordwijkse
recherche. De man barstte
zowat van activiteit, en men
kreeg alras in de gaten dat
er veel meer stak in
Oldersma. Korpschef
Basten, bijvoorbeeld, zag dat
Oldersma nog een hele
toekomst vóór zich had, op
een hogere sport van de
politieladder. Mede op
aandrang van meneer
Basten meldde T. Oldersma
zich aan voor de
inspecteursopleiding. T. was
nu eenmaal een politieman
in hart en nieren en
voorzien van kwaliteiten
die slechts, als een bloem,
begoten dienden te worden;
met een beetje groeizame
mest erbij. Oldersma: self
made man,
politiefunctionaris pur sang,
en bevelvoerend in de lift
Na het doorlopen van de
selectieprocedure werd
Oldersma in '78 tot de
Politie Academie
toegelaten. In drie jaar tijd
sloeg hij z'n slag; via
inzicht, een koene blik en
met doorzettingsvermogen.
Je zou kunnen denken: nog
meer van dat soort, en je
was in de kortste keren uit
de gezagscrisis.
Zo denkt T. Oldersma er
niet onmiddellijk over. Hij
zag de mogelijkheden, en
wenste er gebruik van te
maken. Maar hij schijnt wel
een natuurtalent: z'n
academische scriptie
„Veranderend
carrièreperspectief, aspect
van loopbaanbegeleiding"
trok in politiekringen sterk
de aandacht. Vertaald
betekent dat zo'n beetje:
eruit halen wat eruit te
halen valt, en geen talent
verloren laten gaan.
Welbeschouwd zou je over
T., als bewust
carrièremaker, boekdelen
kunnen schrijven. Want
hoevelen blijven niet steken
in de sleur en routine,
terwijl er nog zoveel meer
uit te halen zou zijn Zo
niet Oldersma, de
rechercheur uit Noordwijk,
die in Kampen een nieuwe
dimensie van zijn ideaal
gaat uitbouwen. In de
Hanzestad wordt T. de
naaste medewerker van
commissaris Verkerk, die
overigens eerder werkzaam
was bij de recherche van
Katwiik en later inspecteur
werd bij de politie van
Haarlemmermeer.
Ook politiële wegen
kunnen onnaspeurbaar zijn;
ie moet ze alleen zien te
bewandelen. Zoals
Oldersma T. deed. Friese
jongen, op weg naar de top.
Noordwijk neemt afscheid
van hem met stevige
handdrukken, maar zonder
wensen voor een prettige
pensioengerechtigde ouwe
dag. De rechercheur vertelt
verder, en eenmaal wordt
het misschien: de
commissaris kan me nog
meer vertellen. Je weet het
nooit, met die Oldersma uit
Appelscha. Stijfkoppen zijn
het wel, zegt men: die
Friezen. En zeker, als ze
eenmaal gelouterd zijn door
de zuidwester storm aan de
Noordzeekust. O ja, wat die
handdrukken aangaat: op
10 juli wordt op het
politiebureau aan de Oude
Zeeweg afscheid genomen
van inspecteur Oldersma,
die dan z'n oude
rechercheursvel zal hebben
afgelegd; en van zijn trotse
vrouw, hem volgend naar
het Kamper eiland. Voor de
goede gang van zaken: voor
het publiek is het afscheid
vanaf 5 uur. Ook oud
delinquenten zijn van harte
welkom. Wie wat dan ook
aan Oldersma T. te danken
heeft, zal aanwezig zijn.
Wat mij betreft maar
daar ben ik gewoonweg een
pennelikker voor zou ik
best wel willen weten hoe
T. nou een keer helemaal
heet van z'n voornaam.
Zonder z'n gezag te willen
aantasten, uiteraard. Ik
vind Oldersma heel
sympathiek, maar nu die T.
nog. In de dagen van Dries
en Joop en Jan en Freddy,
Freek en Koos. Of zou T.
zelfs zó potdicht zitten We
zullen er geen misbruik van
maken. Dat is beloofd.
AFSCHEID VAN EEN NOORDWIJKSE RECHERCHE-BRIGADIER
Al eerder heb ik een paar
Noordwijkse politiemannen
op papier uitgewuifd bij
hun laatste gang op weg
naar functioneel
leeftijdsontslag. Maar
vandaag is er één die
afscheid neemt en daarna
verhoogd in prijs
rustig verder gaat, op een
andere golflengte en op een
andere plaats. Het is het
opperhoofd van de
Noordwijkse recherche:
brigadier-rechercheur T.
(gewoon T.) Oldersma, die
op 1 augustus een grote
politiële stap voorwaarts
zet. Die stap reikt naar
Kampen, waar hij benoemd
is tot inspecteur-
waarnemend korpschef van
politie. Oldersma zijn
leeftijd staat niet in het
draaiboek vermeld, maar
hij is nog in de volle kracht
van zijn leven kon het
hogerop zoeken, want een
paar weken terug slaagde
hij voor het officiersexamen
aan de Politie Adacemie in
Apeldoorn. Bovendien is de
Fries Oldersma straks weer
een stuk dichter bij het
„Heitelên" gekomen.
De nieuwe politie-
inspecteur begon zijn
loopbaan als adspirant-
agent bij de Noordwijkse
politie. Vrij schuchter nog,
als één van de vier knapen
die de eerste lichting
politieambtenaren in de
streek vormden, na hun
opleiding aan de toen pas
opgerichte politieschool in
Wassenaar. Inmiddels had
Oldersma toen al, zo
verneem ik nu uit
Noordwijkse bron, drie
sollicitatiebrieven
verstuurd: naar de
rijkspolitie, de Zwolse
politie en die in Noordwijk.
Voor de eerste brief moest
T. op het matje komen bij
de groepscommandant in
zijn Friese woonplaats
Appelscha. Daar kreeg
Oldersma z'n eerste
probleem te verwerken:
„De Appelschase politiebaas
adviseerde me, als anderen
bij me kwamen informeren,
maar niet te zeggen dat ik
nog meer sollicitaties had
lopen. Nou, dat was niet
alleen een onjuiste maar
ook waardeloze raadgeving,
want toen de volgende
informateur kwam en me
vroeg of ik ooit naar andere
plaatsen had gesolliciteerd,
kreeg ik prompt een hoofd
als een boei", aldus de
nieuwbakken officier.
Laat nou die tweede
sollicitantenbezoeker
meneer Basten zijn geweest;
vandaag hoofdinspecteur en
'destijds werkzaam bij de
Zwolse politie. Beide
Friezen zouden elkaar later
nogmaals ontmoeten, maar
dan in Noordwijk, waar
meneer Basten tot
korpschef was benoemd.
Oldersma zegt nu: „We
hebben, toen we samen in
Noordwijk dienst deden, de
zaak weer eens opgehaald
en er hartelijk om gelachen,
maar toen had mij hoofd z'n
normale kleur. Trouwens,
ik had bij dat
sollicitatiebezoek eerlijk
gezegd, dat ik de voorkeur
gaf aan Noordwijk en ik
heb van die keuze nooit
enige spijt gehad; ik vond in
de badplaats een goed
korps, een prima stel
collega's en een plezierige
werkkring".
Haag, een team dat werd
ingezet bij zaken die veel
mankracht vereisten.
Oldersma was, onder meer,
ook betrokken bij het
oplossen van de beruchte
moordzaak in Ter Aar,
waar een verpleegster om
het leven was gebracht.
Oldersma is bepaald niet
loslippig. Ook niet
tegenover mijn Noordwijkse
doorgaans welingelichte
bron, wie je, zeker in
politiezaken, niets op de
mouw hoeft te spelden. T.
was onderwijl bij de
Noordwijkse recherche-
afdeling opgeklommen tot
brigadier (vraagt me hier
iemand: wat is dat voor een
dier, een brigadier?), en
verschillende omvangrijke
onderzoeken werden hem
toevertrouwd. Maar daar
krijg je van de jonge
inspecteur niets over te
horen; elke affaire is bij
hem veilig, en niet alleen
„in het belang van het
onderzoek", maar ook
daarna. „Bovendien", zegt
Oldersma, „recherchewerk
doe je met z'n allen; en
daarmee uit!"
Wel wil inspecteur T.
zo'n beetje oud-brigadier
aan het ophalen van
aardige voorvallen
meewerken. Samen met
zijn collega Varkevisser
wist hij, een paar jaar
geleden, te voorkomen dat
een groep Zuidmolukse
jongelui een bar-dancing
aan de boulevard in brand
staken. Oldersma knikt
althans ,ja", als de feiten
gerangschikt op tafel
komen. Het was zó, dat het
militante gezelschap van
T.OIdersma, in vrljetijdsuitrusting; maar scherp van
blik en pienter schouwend in de Kamper toekomst,
al» plaatsvervangend korpschef.
Oldersma raakte in
Noordwijk van alle
markten thuis. Begon bii de
algemene dienst en bleef, zo
goed en kwaad als het ging,
zes iaar bruin van tint,
omdat hij in die periode
deel uitmaakte van het
stranddetachement. Dat is
over het algemeen een
betrekkelijk zonnig aspect
van het politieleven in
Noordwijk aan zee. In 1969
ging Oldersma T. naar de
recherche, naar het harde
leven met z'n puzzels en
natrekken, op dood spoor
komen en het spoor
terugvinden. Dat was het
g o tere werk ook, voor
ldersma, die enkele jaren
deel uitmaakte van het
recherche-bijstandsteam in
het arrondissement Den
