netemann verdedigt iele trui magistraal ohan van de Velde voelt zich nog geen kroonprins fitte truidrager Ad Wijnands kent zijn plaats De lekke band van Daniel Willems ficidóeSoimwii ■■■■■■■■in.m TOURPRIJSVRAAG IN 25 ETAPPES riGUES Vallen en opstaan. Daardoor I de laatste jaren de ondanks alles in dekkende carrière van Johan van de Vel- ikenmerkt. Nadat hij vorige week vrijdag j eerst© de beste etappe van de Ronde frankrijk door, zoals hij zelf grif beaamde, Joofijke onoplettendheid de boot volledig jgemist en met zes minuten achterstand het klassement was teruggeworpen, Itiij zaterdag al wraak. Tijdens de lastige tmst in Martigues reed hij na een impo- jde demarrage zijn drie overgebleven ri- Andereen, De Cnijf en Didier uit de Didier kon nog even terugkomen, r", zo sprak Van de Velde, „voor hem k niet bang. Hij zat helemaal kapot. Ik ^raak genomen op mezelf. En nu maar dat ik mijn traditionele slechte dag heb Allicht beste klimmer van de ploeg van [doelde op het feit dat hij langzamerhand schte reputatie heeft opgebouwd een keer J drie weken durende Rondegebeuren zo Tte rijden dat hij kansloos Is voor een posi- de eerste vijf in het eindklassement. Vorig erloor hij in de Pyreneëen ongeveer acht- ïinuten. En dit jaar voordat de Tour wer- op gang was, had Van de Velde ai een rstand te pakken. „Ik was ontzettend ont- leld. Uiteindelijk ben ik toch met zekere ities naar deze Ronde gekomen, al mag et zo worden uitgelegd dat ik zonder meer melk zal opvolgen. Dat is onzin. Ik voel me lelemaal geen kroonprins". In zijn binnenste zat hij over de recente ontwikkelingen In. Zijn fraaie zege In Lulk-Bas- tenaken-Luik die de definitieve doorbraak naar de top betekende, kreeg door de doplngaffalre, waarover het laatste woord nog steeds niet Is gesproken, een vevelend staartje. Vervolgens schoot hij in de Dauphlné Libéré tekort. En al riep hij tijdens die belangrijke meerdaagse wed strijd uit dat hij er pas In de Tour behoefde te staan, velen hadden het vertrouwen in hem al Zo er al een kopmanschap te verdienen was, kwam daaraan voorlopig een einde. Toch lever de hij vrijdag in de ploegentijdrit zulk goed werk af dat zelfs ploegleider Post dat eigenaardig vond. Johan van de Velde: „De mensen praten mij omhoog. Ik heb altijd alleen maar gezegd dat ik voor het kopmanschap nog niet rijp ben en niet eerder dan over een of twee jaar daar aan toekom". •Maar zaterdag, bevrijd van alle zorgen, ging hij In de goede ontsnapping mee en liet vriend en vijand versteld staan over zijn vormverbetering. Hij behaalde prompt voor de eerste keer in zijn carrière een ritzege in de Tour. Zelfs Cyrille Gui- mard, die had gehoopt dat Didier als winnaar zou kunnen worden gehuldigd, was verbaasd. „Ik dacht dat het met Johan van de Velde al was gebeurd, maar ik weet nu weer hoe ik hem moet beoordelen". Nederlands grootste wielerbelofte lachte maar eens. „Ik wist dat Ik snel een goede prestatie moest leveren, anders zou ik zijn afgeschreven. Mooier dan nu had het allemaal niet kunnen lo pen. Al blijft die achterstand In het algemeen klassement natuurlijk wel groot". PETER VAN PUTTEN PLOEG VAN POST ZET TOURFEEST VOORT Gerrie Knetemann wil geen „eendagsvlieg In een gele trui" zijn en daarom kiest hij het beste wapen ter verdediging, de aanval. Op de foto doet hij kopwerk voor Michaud en Verlin den. iBONNE PLAGE Het „Hollands Tourfeest" kreeg een vlg. Na de door de concurrentie nog altijd niet geheel rerkte openingszetten van de ploeg van Peter Post de- zijn coureurs het de afgelopen twee dagen nog eens letjes over. Zaterdag eiste Johan van de Velde de zege I de etappe van Nice naar Martigues en gisteren ein- de op het laatste moment aangetrokken Zwitser Urs Sar achter de opmerkelijke Freddy Maertens op de ■Ie plaats. Voorts handhaafde Gerrie Knetemann zich ■ider van het algemeen klassement, verkleinde Ludo ire zijn achterstand op de gele truidrager en mocht Ad ands een schone witte trui meenemen naar zijn hotel. Ermatie barstte gisteravond dan ook van het zelfver en, ook al omdat voor vandaag weer een ploegentijd- het programma staat. >lgers vielen het afgelopen ontgelden. Sombere wolken einde van de ene verba- massa's onttrokken de zon in de andere. Niet in het aan het oog err het regende ook door het optreden pljpestelen, afgewisseld met freddy Maertens. Na zijn hagelbuien. Het was niet onbe- agde coup In de eerste grljpelijk dat het peloton onder die omstandigheden weinig zin had onmiddellijk opvallende prestaties te leveren. Pas na (Martigues-Narbonne Pla- de beklimming van de Col de larin Gerrie Knetemann la Gardiole, een helling van de vierde categorie waar Willems als eerste arriveerde, werd de aanvalstrompet geblazen. Willy Teirlinck ging op pad en luidde HÜü|j ook al het bewijsmate- een buitengewoon spannende vocfan zijn prima vorm aan- finale in, ook al doordat Gerrie Twee eerste en een Knetemann twintig kilometer amee plaats leverden hem 32 voor de eindstreep met Mi- bonificatie op. De chaud naar de vluchter toe plaats in Narbonne Pla- sprong. Verlinden haalde die s ook goed voor dertig stunt eveneens uit en toen be gon een adembenemende jacht die pas in de straten van Narbonne Plage werd beslist. Twaalfhonderd meter voor de eindstreep streek het peloton op de kopgroep neer waarna - Freddy Maertens met een Irinvoeren van de bonifi- tweede overwinning zijn start- zorgde Felix Lévitan geld voor de komende criteria Bens wel voor spektakel, veilig stelde. Peeters bijvoorbeeld Knetemann was echter meer dan tevreden. Door voor de aanval te kiezen, had hij zijn leiderstrui op fantastische wij ze verdedigd. Daardoor werd het bijvoorbeeld Daniel Wil lems onmogelijk gemaakt be slag te leggen op de eerste of tweede dagprijs die hem zo veel tijdvergoeding zou hebben opgeleverd dat hij Knetemann had kunnen passeren. Knete- bewees hij wederom iet front terug te zijn. In lerst boeiende finale van oofdrol vertolkte, bewees Big duidelijk de snelste eideer te zijn. Onderweg, tij de zogenaamde rushes, jen, waardoor hij zijn fik- ïterstand nagenoeg ge- oed maakte. In Narbon- ge legde Maertens voor al beslag op de derde in het algemeen klasse en de groene trui! Met invoeren van de bonifi- zorgde Felix Lévitan is wel voor spektakel. Peeters bijvoorbeeld ook zo'n daarvoor mee- le sprint op zijn naam, twaalf seconden ea na- Knetemann daardoor tot p seconde. kkelijk hebben de cou- Jhet niet gehad. Vooral in, tijdens de tocht door imargue en de Langue- noesten de coureurs het mann: „Ja, dat was wat. Ik heb ze aardig verrast". De Kneet, die nu een redelijke zekerheid heeft als leider de Pyreneëen te bereiken, was overigens zelf een beetje verbaasd dat het zo goed was gegaan. Want nog altijd kampte hij met zijn aanvallen van hooikoorts. „Ik kwam goed uit de Ronde van Zwitserland maar de kli matologische omstandigheden in Nice werkten in mijn nadeel. Mijn neus gaf weliswaar niet zo veel problemen meer maar het zette zich nu vast op mijn borst. Het beste geneesmiddel zou een spuit cortlsonen zijn maar door dat achterlijke vak van wielrenner kan ik dat niet riskeren. Ik moet het hebben van antibiotica. Ik geef mo menteel echter de voorkeur aan een alternatieve genees wijze. Via de arts die enkele rugwervels heeft rechtgezet, heb ik contact gekregen met een dokter die acupuncturist is alsmede enzymtherapeut. Ik geloof in die dingen. Hij heeft op drie plaatsen In mijn oor naaldjes gedrukt. Dat heeft ge holpen en de van hem gekre gen medicijnen werken ook goed. Mijn toestand wordt werkelijk beter. En dat Is be langrijk, want mijn lichaam is nu eenmaal mijn gereed schap". Knetemann toonde zich ook uiterst verheugd over de houding van Post. „Hij weet dat ik goede en slechte dagen heb. Hij valt me echter nooit lastig en laat me mijn gang gaan". Voorbeeld Dat bleef ook deze Tour niet zonder gevolgen. Knetemann gaf het goede voorbeeld met als gevolg dat de resultaten, tegen veler verwachting in, te rugkwamen. De Kneet:„We hebben een goede ploeg en al die problemen deden ons niet veel. Wij waren als renner ge woon te veel met onszelf bezig. Toen Joop Zoetemelk reed als een strijkijzer was dat zijn pro- tste zaterdag voor het n zijn leven meer dan n. en gisteren volgde lappe over 230 km. In lagen zat Ad Wijnands ir in het zadel. En dat is »en 22-jarige erg lang, omdat hij hand- en iehsten in de ploeg verrichten, het vuile moet opknappen. „Toch I niet vermoeid", vertel- jnands gisteravond. „Ik i warm bad genomen en weer fiL Misschien [het ook omdat het zo [gaat in de ploeg. We i al twee etappes ge en we hebben de ui. Deze eerste week -I niet meer stuk. Boven- ien ik er toch wel trots ik de witte trui van de geplaatste jongere ement voor jongeren ar de renner In de pie op 1 januari van dit J geen 24 jaar oud wa ren. Dit klassement staat In hoog aanzien en werd in 1977 gewonnen door Didi Thurau, In 1978 door Henk Lubberding, In 1979 door Jean-René Bernau- deau en in 1980 door Johan van de Velde. Wijnands: „Ik rijd niet om die trui te verdedigen want ik moet aan te veel andere zaken den ken, bijvoorbeeld Joop Zoete melk en Gerrie Knetemann In de wind naar voren rijden als ze in het peloton te ver achter op zijn geraakt. Daarbij maak ik nog fouten. Ik breng ze te snel naar voren waardoor ze zelf een inspanning moeten le veren en dat Is niet de bedoe ling. Ik krijg als dank aanwij zingen van mijn ploegmaats. Ze letten op me als er geklom men moet worden, of ik de juiste versnelling heb gescha keld". Wijnands deelt de kamer met veteraan Cees Priem. „Een tof fe jongen", zegt Wijnands. „Wat ik zo piezJerlg aan hem vind is dat hij zo rustig Is en na de etappes niet meer over de Tour praat. Hij i6 nooit zenuw achtig en zegt altijd: wat komt, dat komt en dan zien we wel weer. Daardoor ben ik ook niet nerveus. Het gaat best, ik kan me goed aanpassen, al weet ik nu al dat zo'n Tour met geen andere wedstrijd te vergelijken is. Het is een harde koers en elke renner moet lijden, 's Avonds heb ik na die lange da gen op de fiets enorme hon ger. Je moet puur gezond zijn om zo'n Tour te overleven want de grote hoeveelheden voedsel die je naar binnen werkt, moeten ook verteerd worden". Door zijn witte trui heeft Ad Wijnands al verschillende ke ren op het podium gestaan voor de huldiging. "Wel aar dig", vindt hij, „maar ik ben er op de eerste plaats om als knecht voor de ploeg te wer ken. Zo moet je het vak leren". JEAN NEUSSEN Johan van de Velde nog in gezelschap van Andersen en De Cnijf met daar tussenin Didier, die het 't langst zou volhouden tegen de volledig teruggekomen Nederlander. NARBONNE Het noodlot kwam de „Kneet" in een moeilijke finale over weggetjes, die niet meer dan twee meter breed wa ren, te hulp. Sissend liep de achterband van Daniel Willems leeg op het moment dat het voorste peloton in een zeer hoog tempo jacht maakte op de ontsnapte Belg Willy Teirlinck. Die lekke band van Willems was het sein voor Knetemann om in de aanval te gaan. Hij sprong met de Fransman Jacques Mi chaud weg en alleen de Belg Gery Verlinden kon nog aanslui ten. Er waren echter te veel prijsrijders achter Knetemann ver zameld om het vol te houden. Vooral de ploeg van Freddy Maertens, die de laatste bonificatiesprint ook al gewonnen had, werkte keihard om de achterstand weg te werken. Knetemann perste alle kracht, die hij na een rit van bijna zeven uur nog over had, uit zijn benige lichaam. Op 800 meter voor de eindstreep moest hij toch het hoofd buigen. Even later begon de eindsprint. De Ier Kelly trok de sprint aan voor Eddy Planckaert, aan de andere kant van de weg demarreerde de Zwitser Urs Freuler. Een ogenblik aarzelde Freddy Maertens welk wiel hij moest kiezen. Toen sprong hij resoluut naar de Zwitser toe. Op 100 meter voor de eindstreep ging Maertens in zijn fiets „staan". Met machtige pedaalslag won hij royaal voor Freuler. De „Kneet" was tevreden, ook al had hij graag zijn tiende etappezege in de Tour behaald. Hij stond over zijn fiets gebogen uit te blazen toen Daniel Wil lems in een groepje achterblijvers de finish passeerde. „Die ben ik voorlopig kwijt", klonk het droog. Dat zijn ploegmakker Ludo Peeters tot op een seconde genaderd is, verontrust hem minder. „Ludo heeft in mijn dienst gereden, hij moest ook voor de bonifi caties sprinten om Willems op afstand te houden". Intussen blijken de ploegen van Post en Hinault voorlopig dezelf de belangen te hebben. Het peloton dient gesloten te blijven, achter elke vluchter wordt gejaagd. Knetemann: „Hinault wenst rust tot aan de bergen en dat Is in mijn voordeel. Het spijt me zeer voor de toeristen, die hun vakantie verregend zien, maar voor mij mag het slechte weer nog even aanhouden. Dan raken we die trui voorlopig nog niet kwijt". JEAN NELISSEN bleem, niet het onze. En die knie van Jan Raas maar deed ons oök niets. Daar mag een renner niet bij stilstaan. Doe Je dat wei dan komt er niets van terecht. Ik vind het vooral fijn voor Post dat alles zo goed Is uitgepakt. Hij komt al die ellen de wel persoonlijk tegen en moet daarop Iets bedenken. Daarom was ik ook blij dat ik zaterdag die gele trui kon vast houden, maar dat was wel een klein wonder. Ik had het ver schrikkelijk moeilijk. Zo erg zelfs, dat ik op het eind van die etappe tegen mezelf durfde ze gen: Kneet, je hebt een schou derklopje verdiend!". PETER VAN PUTTEN Hoofdprijs: MOTOBECANE RACEFIETS met f O VERSNELUNGEN Verder vele andere prijzen, waaronder een complete hengelultrustlng, een sportultrustlng ter waarde van f 200.-, vrijkaarten voor Wim Kan, Jullo Igleslas enz. Drie dagprijzen, t.w. een exclusieve asbak met Tour-en Leldse Courant-Inscriptie. Na afloop van de Tour ontvangt iedere deelnemer een apel kaarten. Spelregels: 1. dagelijks de vraag op het onderstaande in- vulformuller beantwoorden 2. slechts één Inzending op dezelfde naam, I.v.m. de puntentelling 3. in de laatste week een rebus en extra vraag over de eindtijd van de tourwinnaar oplossen 4. antwoord In OPEN enveloppe zenden naar dagblad Leldse Courant, antwoordnummer 349, 2300 VB Lelden (geen postzegel plak ken) 5. op enveloppe duidelijk vermelden: TOUR PRIJSVRAAG 6. Inzendingen moeten uiterlijk een dag voor de te verrijden etappe in ons bezit zijn. ->4. VRAAG 9 Hoeveel Nederlanders staan er na de ne gende etappe Rochelort sur Mer - Nantes 180 km) bi) de eerste twintig in het algemeen klassement? Antwoord: (uw antwoord moet 2 lult in ons bezit zijn) INZENDER: Naam: Adres: Postccde:Woonplaats:

Historische Kranten, Erfgoed Leiden en Omstreken

Leidse Courant | 1981 | | pagina 11