Tourleiding houdt rekening met renners
22 etappes
3746 Km.
2 rustdagen
O
Joaquim Agostinho (38):„0pde fiets ben ik nog een Jonkie"
Joop Zoetemelk:„lk zit tegen de vorm aan"
Bernard Hinault:„lk zal niemand onderschatten"
SPORTTRIBUIME
ind
„DIT JAAR SNELLER IN VORM DAN VOORHEEN"
TOURPRIJSVRAAG
IN 25 ETAPPES
LEID5E COURANT
MAANDAG 22IUNI1981 PAG1
Br
Over enige dagen
start de Tour de
France. Onze ver
slaggever Peter van
Putten bezocht tevo
ren o.a. de Oauphiné
Libéré
om de mening over
de Tour 1981 te ver
nemen van diverse
enners. Onder hen
de grote favoriet
voor dit jaar, Bernard
Hinault, de winnaar
van vorig jaar Joop
Zoetemelk en de
oude rot in het vak,
de Portugees Joa-
quim Agostinho.
PARIJS De Tour de France
1981 die donderdag in Nice
begint, zit goed in elkaar. Er
ia werkelijk gepoogd reke
ning te houden met de ren
ners. Teneinde de belasting
enigszins binnen de perken
te houden, is besloten een
aantal korte etappes in het
parcours op te nemen. Even
belangrijk is dat er nadrukke
lijk voor is gezorgd dat er na
zware inspanningen tijd is
De andere kernpunten van de
Tour 1981 zijn:
- er moet in totaal 125 km.
worden afgelegd in de strijd
tegen de klok;
- de twee ploegentijdritten be
tekenen een krachtmeting over
111 km;
- er zijn drie aankomsten op de
top van een berg gepland, in
St. Lary, Alpe d'Huez en Le
Pleyney;
- de klimmers kunnen hun
krachten tonen In de Pyre
neeën, een stukje Vogezen en
In de Alpen;
- de kasseien in het noorden
van Frankrijk ontbreken niet;
- de sprinters kunnen bonifica
ties verdienen.
Algemeen wordt toegejuicht
dat de Tourlelding heeft beslo
ten de afstanden van de ritten
niet te overdrijven. Alleen tus
sen Martlques en Narbonne
Plage zullen de profs acht uur
op hun fiets moeten zitten.
Daarnaast zijn er nog acht
etappes waarin meer dan
tweehonderd kilometers moe
ten worden afgelegd.
De klimmers zullen niet hele
maal tevreden zijn. De opgave
In de Pyreneeën Is weliswaar
pittig maar één rit In dit hoog
gebergte is niet veel. De berg
rit met onder meer de Ballon
d'Alsace en de Silberloch Is
vervallen. De artiesten van het
hooggebergte kunnen echter
In de Alpen hun hart ophalen.
Tussen Thonon les Balns en
Morzlne wachten de Mont de
Salève. de la Rama, de la Sa-
volière en dertien kilometer
voor de eindstreep de Joux
Verte. En na de rustdag is het
ook weer raak. Op weg naar
Alpe d'Huez liggen de col de la
Madeleine en de Glandon.
Tijdritten
V1LLARD DE LANS Het ia
verbijsterend en tegelijkertijd
beangstigend. Nog geen hall
uur na zijn daverende triomf
in de zwaarste bergrit (vijf
cols waarvan verschillende
van de eerste categorie) die
de Dauphiné Libéré ooit heeft
gekend, verscheen Bernard
Hinault in zijn hotel. De Fran
se alleskunner begaf zich
rechtstreeks naar de bar,
schonk een drankje in waar
van bier het hoofdbestand
deel was en stond vervolgens
iedereen, die het maar wilde,
te woord. Geen spoor meer
van vermoeidheid. Het leek
alsof de 200 op de fiets afge
legde kilometers een plezier-
ritje was geweest. Bernard Hi
nault is in topvorm.
Wie moet de Fransman in zijn
zegedrang stuiten? Niemand
lijkt daartoe in staat. Er zullen
waarschijnlijk wonderen moe
ten gebeuren. „Want", zo zegt
Hinault, „ik weet eigenlijk niet
eens waar mijn grenzen lig
gen". En dat wordt dan be
weerd door een man die in een
relatief kort tijdsbestek al een
daverende erelijst bij elkaar
heeft gefietst, o.m. twee keer
de eindzege in de Tour de
France, een overwinning in de
Ronde van Italië, een wereld
kampioenschap en ontelbare
klassieke zeges. Dit jaar is het
al niet anders. Eerst in de Gol-
drace (min of meer toevallig),
oppermachtig in Parijs-Rou-
baix en een concurrentloze
triomfator in de Dauphiné Li
béré.
Maar in tegenstelling tot
Merckx heeft Hinault niet de
behoefte het hele peloton elke
week haar huls te rijden. Voor
de Fransman geldt: leven en
laten leven. De gele trui in Pa
rijs staat evenwel niet ter dis
cussie. Daar heeft hij zichzelf
de hoofdrol toebedacht. En
hoewel hij er serieus rekening
mee houdt dat hij veel tegen
stand zal ontmoeten bij dit
streven, verontrust hem dat
niet. Hinault is niet alleen een
soort fietsende bruut, maar
bovendien een man die qua
persoonlijkheid boven alle con
currenten uitsteekt. En omdat
hij bovendien zijn zaken tot In
de puntjes voorbereidt, zijn er
maar weinigen die hem bij het
uitvoeren van zijn plannen kun
nen dwarsbomen.
Hinault gaat zijn eigen gang.
Bij hem geen gezeur over het
voedsel. Eetwaren, die door
anderen worden gemeden om
dat zij niet goed zouden zijn
voor een coureur, worden door
de Breton genuttigd. „Ik eet
waarin ik trek heb. Frites, ijs
noem maar op. En als Ik een
drankje wil nemen, doe ik het
ook". En daarmee bedoelt hij
niet alleen een biertje maar af
en toe ook een flinke scheut
cognac of een dubbele whisky.
Hinault heeft besloten zich niet
alles te ontzeggen. Althans niet
meer dan nodig is. Hij wil pro
beren het aangename met het
nuttige te verenigen en daarin
Hlnault„VroegtlJdig afstappen zit er ditmaal niet in"
past ook zijn benadering van hotelkamer met een andere
zijn collega's. Het is In het pe- ploegmaat. Dat Is voor mij een
loton de gewoonte vaste kop- goede gelegenheid hem beter
pels te vormen om In de veelal te leren kennen, Iets van zijn
ongezellige hotelkamers toch problemen te vernemen en te
een beetje gezelligheid te heb- trachten hem te stimuleren. Ik
ben. Hinault denkt daar anders wil laten merken dat hij mij In-
over. „Elke nacht deel ik mijn teresseert. Coureurs zijn
meestal fijne kerels en gemak
kelijk In de omgang. Het zijn
de vrouwen van de renners die
vaak voor de problemen zor
gen".
De manier waarop Bernard Hi
nault door het leven stapt,
geeft aan waarin het verschil
met veel van zijn fietsende col
lega's zit. Hij blijft onder alle
omstandigheden zichzelf en
deinst er niet voor terug het
achterste van zijn tong te laten
zien. Willens en wetens laat hij
blijken niets met de politiek
van doen te willen hebben. En
ook over het leger heeft hij zijn
eigen opvattingen. „Ik ben in
fanterist geweest. Ik dien mijn
land te voet. In een tank krij
gen ze me nooit. Dat is veel te
gevaartijk met al die explosie
ven. Je kan er niet uit als er
Iets gebeurt. Laat mij maar lo
pen". Dat mag op zijn minst
opmerkelijk heten want wiel-
renhers die bereid zijn te voet
te gaan, zijn niet erg talrijk
Hinault ontkomt er natuurlijk
niet aan zijn visie op deze Tour
te geven. „Door de gedwongen
lange rust aan het eind van het
vorige seizoen, toen Ik door
een zware val een rugblessure
had opgelopen, ben ik dit Jaar
sneller In vorm gekomen dan
voorheen. Bovendien had ik
vorig Jaar andere doelen voor
ogen. Ik wilde de Giro èn de
Tour winnen. Ik moest de
krachten dus verdelen". Dat
lukte dus niet. Voor Hinault
NIMES „Wil de dokter even
bij Agostinho komen?". De
korte via de radio uitgespro
ken vraag heeft de volgers in
de Midi Libre weinig gedaan.
De oermens uit Portugal
wordt zo sterk geacht dat het
oproepen van een arts als
een grap wordt beschouwd.
De verrassing is echter des te
groter als wordt besloten dat
Joaquim Agostinho er beter
aan zou doen de strijd te sta
ken. Een oorontsteking zou te
gevaarlijk zijn om mee door
te koersen, zeker met het oog
op de Tour de France. Ago
blijkt dus ook maar een ge
woon mens. Gelukkig maar
want de oude Portugese krij
ger lijkt tot het ras der on-
sterfelijken te behoren. Zelfs
op 38-jarige leeftijd houdt hij
gelijke tred met eerzuchtige
jonge kerels.
Agostinho zegt wat hij denkt
en durft conclusies te trekken.
Neem bijvoorbeeld het opge
ven van Hinault in de Tour van
1980. „Geloof mij nu maar, er
was niets met die knie aan de
hand. Hij was gewoon slecht
uit de Ronde van Italië geko
men en heeft een excuus ge
zocht. Dat is alles. Hij was
leeg, had te veel hooi op zijn
vork genomen. Bernardeau
heeft hij trouwens ook ver
moord. Die heeft vorig Jaar
veel te veel gedaan".
Misschien zit er wel een kern
van waarheid in zijn opmerkin
gen. Als geen ander leidt Ago
een sober leven. Hij is voor
zichtig met zijn lichaam, mede
waardoor hij op de leeftijd van
38 jaar nog steeds voortreffe
lijk mee kan met de internatio
nale concurrentie. Hij doet ook
niet mee aan de als noodzake
lijk beschouwde trektochten
van criterium naar criterium.
„Je ziet", zoals Joop Zoete
melk eens zei, „hem nergens".
Toch weet en ziet hij alles. Er
zijn echter maar weinig dingen
waarvan hij onder de Indruk
raakt.
ledereen geeft hoog op van de
nieuwe generatie coureurs als
Van der Poel, Roche en Marti
nez maar Agostinho zegt:„Na-
tuurlijk, het zijn goede cou
reurs maar geen kampioenen.
Ze zijn niet super. Dat kan ook
niet want ze beginnen te snel
bij de amateurs en zijn al dik
wijls leeg als ze prof worden".
Agostinho zet alles af op zijn
eigen carrière en die is pas op
25-Jarige leeftijd begonnen.
„Ik kom uit een gezin van zes
kinderen. Ik heb vijf broers.
Veel geld is er nooit geweest.
En ik heb een fiets moeten le-
Joaquim Agostinho:„Misschlen is dit mijn laatste sei
zoen".
nen om een keer mee te doen
aan een wedstrijd. Profs en
amateurs reden samen en als
Je een bepaald aantal punten
haalde, werd Je automatisch
prof. Drie maanden na mijn
debuut in maart 1968 was het
al zo ver. In oktober nam ik
deel aan de ronde van Brazilië.
Mijn ploegleider De Grlbaldy
beloofde me dat ik naar een
trainingskamp In Frankrijk
mocht als ik goed presteerde.
Welnu, het ging aardig, waar
door ik in 1969 kon deelnemen
aan de trainingen aan de Cóte
d'Azur en in juni debuteerde ik
in de Tour de France". In die
Tour bracht hij twee ritten op
De Tour werd een vast onder
deel van zijn programma en In
middels verscheen hij elf keer
aan de start. Hij werd vier keer
achtste, tweemaal vijfde, een
keer zesde, twee keer derde
en eens twaalfde. Hij heeft
overigens nog meer lauweren
geoogst. Zesmaal was hij kam
pioen van Portugal, een koers
die hij tegenwoordig, gezien de
zwakke bezetting, laat schie
ten. Echte grote, internationaal
aansprekende overwinningen
heeft hij echter niet behaald.
Ook zijn optreden in de klas
siekers heeft niet in bijzondere
resultaten geresulteerd. Toch
is hij nog goed genoeg bevon
den om door ploegleider De-
bruyne benaderd te worden
met het verzoek of hij kopman
bij hem wilde worden. „Het Is
niet doorgegaan", aldus Ago.
„Maar dat is mijn eigen schuld.
Ik zou mijn voorwaarden laten
weten maar ik ben vergeten te
bellen".
Vervolgens merkt Agostinho
zonder blikken of blozen op
dat hij zichzelf niet kansloos
acht voor de Touroverwinning.
„Ik voel me goed. Ik mag dan
wel een oude kerel zijn maar
op de fiets ben ik nog een jon-
AVIGNON Het wat dan wel
ontluisterend dat de Tourwin
naar 1980 in de Dauphiné Li
béré tenslotte ruim een uur
op de Franse superkampioen
Bernard Hinault verspeelde
maar Joop Zoetemelk gaf er
de voorkeur aan te doen alsof
er niets aan de hand was. La-
koniek zette hij uiteen dat dit
soort ontwikkelingen zich in
het'recente verleden eerder
hadden voorgedaan. „Vorig
jaar was het niet anders. Goe
de en slechte dagen in de
Ronde van Romandie. Zelfs
tijdens het nationale kam
pioenschap ging het niet
Trouwens, de Dauphiné Libé
ré heeft me nooit gelegen en
bergen als de Mont Revard
bezorgden me altijd veel lasL
Het is gewoon een kwestie
van conditie. Als je die in de
winter bij wijze van spreken
op zestig procent houdt of op
zeventig, zit je weer eerder
op de honderd procent dan
dat je wegvalt tot veertig pro
cent". Overigens herstelde
Zoetemelk zich in de recente
Ronde van Zwitserland.
Joop Zoetemelk mag dan in
Frankrijk wonen, de band met
het vaderland is niet verloren.
Hij blijft nuchter. Dat blijkt als
de Tourzege van 1980 ter
sprake komt. „Dat ben ik al
weer vergeten. We zijn nu met
een nieuw seizoen bezig waar-
In het weer moet gebeuren".
Hoewei hij het niet met zo veel
woorden zegt, laat hij er geen
twijfel over bestaan dat hij Hi
nault wil ontmoeten om een
eind te maken aan de toch
steeds weer opduikende bewe
ring dat het uitvallen van Hi
nault voor hem de weg naar de
eerste plaats vrijmaakte. Joop
Zoetemelk gaat daarop niet
meer In. Terecht, want de
vraag of Hinault niet door el-
gen schuld de strijd heeft moe
ten staken omdat hij in de aan
loop naar de Tour te veel van
zijn lichaam zou hebben ge
vergd, wordt veel minder ge
steld.
„Het Is doodgewoon een
kwestie van geloven dat het
weer gaat. Je moet er zelf van
overtuigd zijn. Praten helpt
niet Je moet er ook niet te
veel over denken. Het Is net
als de pijngrens. Je moet er
doorheen". Joop Zoetemelk
erkent dat Hinault favoriet
nummer één is voor de eindze
ge van de 22 etappes tellende
beproeving. „Toch", zo stelt
hij, „Is Hinault er ook nog niet.
Hij rijdt beslist niet slecht maar
nog niet zoals ik verwachtte.
Maar dat zegt ook niet alles
want hij heeft eerder In de
Ronde van Zwitserland wel
eens geen platte prijs gereden
terwijl hij prompt daarop toch
de Tour won. Maar om een
Joop Zoetemelk:„Het is als de pijngrens, je moet er Tour te winnen, heb je een
doorheen". ploeg nodig en om een wereld
kampioen en gegadigde voor
de Tourzege te ondersteunen
is die ploeg te zwak. Volgens
mij zijn die Jongens niet In
staat de hele Tour te controle
ren. Zeker nu ook Greg Le-
mond niet in Nice aan de start
verschijnt. Ik heb gehoord dat
Hinault vooral Van de Velde en
mij vreest. Gezien de kracht
van Raleigh Is dat begrijpelijk".
Of dat vertrouwen wel zo op
zijn plaats is, mag op zijn minst
worden betwijfeld. Natuurlijk,
het Is niet zo dat de ploeg van
Peter Post ineens niets meer
voorstelt maar er zijn toch te
kenen van slijtage merkbaar.
„Ik vertrek goed", zegt Zoete
melk peinzend, „maar na ver
loop van tijd loop ik een beetje
vast. Als ik goed ga zweten,
kom ik er goed doorheen. Dan
krijg ik meer lucht doordat de
poriën opengaan. Maar hoe
het nu zal gaan, weet ik niet. Ik
zit tegen de vorm aan. Voor
mij moet het komen".
Mocht laatstgenoemde berg
pas door slechte weersom
standigheden niet open zijn,
dan wordt de etappe met der
tig kilometer verlengd, waarin
de Télégraphe en de Galibler.
Als „toetje" krijgen de renners
in de laatste bergetappe ook
nog eens de col du Luitel, de
col du Mullle en de Pariauze
terwijl de klim naar Le Pleyney
op zich al een lastige opgave
Is.
De tijdritten met een totale
lengte van 125 km. - in 1980
126,5 - zijn over het gehele
parcours verdeeld. Na de pro
loog in Nice over zes kilometer
wacht de tweede proef tussen
Nay en Pau (29,5 km). Het der
de gevecht tegen de klok
wordt geleverd in Mulhouse en
gaat over 45 km. Ook de rond
St.Priest te bedwingen afstand
van 44,5 km. mag lastig wor
den genoemd. Bovendien telt
deze Tour weer het fenomeen
van de ploegentijdrit,
omgeving van Nice wacht<
verraderlijke kilometers t<
de etappe (de vierde ali;
Narbonne naar Carcass
over 72 km. helemaal vo<
nodige vertwijfeling kan
gen. Evenals in de voorga
Tour is de tijd van de
binnenkomende renner
beslissend en zijn er bon
ties te verdienen, in elf et
kunnen de drie snelsten
nen op een tiJdsvergo<
van resp.30, 20 en 10 sè
den.
;sfnanr
nu i
eelne
1,24
vrat
het
2 he
s no
4kelir
plot
dai
e kr
j ïzeni
log i
J°
'tse.
ipe
\in
echter geen reden om het niet
opnieuw te proberen. „In 1982
rijd ik wéér de Giro en de Tour.
Dat kan best. De Ronde van
Italië Is niet zo zwaar. Slechts
zelden zijn er meer zware etap
pes achter elkaar. Los van dat
aspect wil Ik gewoon graag
fietsen. Door de liefde voor dit
vak, waarin ik het echte geluk
heb gevonden, kan ik het alle
maal opbrengen. Het is een fijn
beroep. Ik voel me er lekker
bij".
Dus de knie Is ook geen pro
bleem meer? „Geen centje
pijn", verzekert hij, waarna hij
benadrukt dat vroegtijdig af
stappen in de komende Tour
er niet in zit. Zelfs de in de
Midi Libre opgelopen lichte
zonnesteek schijnt hem niet te
kunnen afremmen. „Ik leef
naar de Tour toe, weloverwo
gen. want ik wil iets goed ma
ken. Ik ben ook niet bang voor
mijn ploeg, die niet zwakker is
geworden, al denken velen dat.
Ik verwacht van deze Tour dat
Hennle Kuiper er wel weer zal
staan. Joop Zoetemelk Is nog
een beetje onduidelijk. Het kan
taktiek zijn. En Agostinho ver
wacht ik natuurlijk ook. Het is
Jammer dat hij zo'n slechte
ploeg heeft maar ledereen
moet voor hem zijn hoed afne
men. Ik zal niemand onder
schatten. Ik ben In ieder geval
blij dat er in Nice wordt ge
start. De warmte is goed voor
mij. Dan draai ik het best".
i acht
itse
25 juni:Proloog in Nice over 6 km.; £nacl
26 juni: 1e etappe Nice-Nice over 100 km. en p!oe<fail
tijdrit van 39 km.;
27 juni: 2e etappe Nice-Martlques over 222,5 km^ff'
28 juni: 3e etappe Martlques-Narbonne Plage s
254,5 km.;
29 juni: 4e etappe, pLoegentijdrit Narbonne-Cai» van
sonne over 72 km.; fongei
30 Juni:J3e etappe Colomlers-St. Lary over 212 kf Wai
1 juli 6e etappe Individuele tijdrit Van p.
Nay-Pau van 29,5 km.;
2 juli 7e etappe Pau-Bordeaux over 219 km.;
3 juli 8e etappe Rochefort sur Mer-
Nantes over 189 km.;
4 juli rustdag in Nantes
5 juli 9e etappe Nantes-Le Mans over 183,5 km.;
6 juli 10e etappe Le Mans-Aulnay sous Bois over 240 krl
juli 11e etappe Compiegne-Roubalx over 220 km.;
8 juli 12e etappe Roubaix-Brussel over 105 km. en Brusp^f'
Zolder over 130 km.; y°nd{
9 juli 13e etappe Beringen-Hasselt over 155 km.; I £;f
10 Juli: 14e etappe individuele tijdrit Mulhouse over 45 kif
11 juli: 15e etappe Besancon-Thonon les Bains over 230 1lftiom
12 juli: 16e etappe Thonon les Bains-Morzine over 179,5 L c
13 juli: rustdag in Morzlne ininl
14 juli: 17e etappe Morzine-AIpe d'Huez over 225,5 km.;|e/J
15 juli: 18e etappe Alpe d'Huez-Le Pleyney over 140 kmTsiaap:
16 juli: 19e etappe Veurey Varoise-St.Priest over 115 kmtu,n
17 juli: 20e etappe individuele tijdrit in fe na<
St. Priest van 44,5 km.; 'eer
18 juli: 21e etappe Auxerre-Fonteney sous Bols over 207 Imefer
19 juli: 22e etappe Fonteney-Parijs over 182,5 km. ">e ka
kle. Alleen die ploegentijdritten
staan me niet aan. Daar loop ik
een achterstand mee op. Dat is
niet eerlijk". Het feit dat hij van
zijn ploeggenoten niet zo veel
hoeft te verwachten Is duidelijk
merkbaar In zijn gedrag. Hij
brengt naar een belangrijke
wedstrijd een eigen knecht
mee, een mecanicien en een
verzorger. Samen rijden zij van
het hotel naar de start en na
afloop van een etappe wordt
hij door zijn eigen begeleiders
opgevangen. „We praten met
elkaar ook in het Portugees.
Dat geeft vertrouwen. De be
geleiding moet In orde zijn. Ik
heb in de loop der jaren te veel
gezien. Neem bijvoorbeeld In
de Dauphiné Libéré. Daar heb
ik gezien dat de derailleur van
Kuiper niet goed was. Van der
Poel kwam met een kapotte
rem de Mont Revard af. Dat
zal mij niet gebeuren. Alle klei
ne dingen tellen mee. De start
In Nice voor deze Tour geeft
mij ook vertrouwen. Het is een
bijna tropisch klimaat. Dat is
voor mij uitstekend. Bij koud
weer blokkeren mijn spieren.
Misschien wordt dit seizoen
wel mijn laatste. Ik twijfel nog
een beetje want het gaat nog
lekker. Het van huls weg zijn
bevalt me echter steeds min
der".
Hoofdprijs:
MOTOBECANE RACEFIETS
met tO VERSNELLINGEN
Verder vele andere prijzen, waaronder een complete
hengeluitrustlng, een sportultrustlng ter
waarde van 200.-, vrijkaarten voor Wlm Kan,
Julio Iglesias enz.
Drie dagprijzen, t.w. een exclusieve asbak met
Tour- en Leldse Courant-Inscriptie.
Na afloop van de Tour ontvangt iedere deelnemer
een spel kaarten.
Spelregels:
1. dagelijks de vraag op het onderstaande In-
vulformulier beantwoorden
2. slechts één Inzending op dezelfde naam,
i.v.m. de puntentelling
3. in de laatste week een rebus en extra vraag
over de eindtijd van de tourwinnaar
oplossen
4. antwoord in OPEN enveloppe zenden naar
dagblad Leldse Courant, antwoordnummer
349, 2300 VB Lelden (geen postzegel plak
ken)
5. op enveloppe duidelijk vermelden: TOUR
PRIJSVRAAG
6. Inzendingen moeten uiterlijk een dag voor
de te verrijden etappe In ons bezit zijn.
't dn
leerd
dire*
r, mi
n ecl
VRAAG 3
Hoeveel Nederlanders eindigen er bij de
eerste tien in de derde etappe Nice - Marti-
gues (254 km.)?
Antwoord:
(uw antwoord moet 26 juni in ons bezit zijn)
INZENDER:
Naam:
Adres:
Postcode:Woonplaats:
