Co-sponsor in aantocht
oppert
«kroont
imbities
We beschouwen hem
niet als kampioen"
99
Hennie Top in
stijl ven een
ware kampioene
PETER POST OVER TITEL HANEGRAAF
Servieeburau
KNWUkans
Onderzoek
naar doping
nam
MAANDAG 22 JUNI 1981 PAGINA 11
j voorbereiding al voortreffelijk, het eigenlijke
óf: in Geulle liet René Koppert zich kronen als
GEULLE Langzaam
maar zeker trekt de on
duidelijkheid over het
voortbestaan van de Tl
Raleigh-ploeg op. De on
derhandelingen met een
co-sponsor zijn volgens
Peter Post zo ver gevor
derd dat verwacht mag
worden dat woensdag
a.s. in Nice de overeen
komst zal worden gete
kend die beide partijen
voor twee jaar aan elkaar
bindt. Hoewel over de
naam van deze co-spon-
sor geen mededelingen
worden gedaan, staat
vast dat er sprake is van
een gerenommeerde Eu
ropese firma.
Vooruitlopend op het uitein
delijke resultaat van de be
sprekingen heeft Post In to
taal aan tien renners een
contract aangeboden. Zoals
bekend hebben Raas en Van
de Velde reeds getekend.
Welke andere coureurs een
nieuwe verbintenis voor de
komende twee jaar voorge
legd hebben gekregen wordt
door Post niet prijsgegeven.
Uit zijn woorden kan echter
worden afgeleid, dat het de
renners zijn die deze week
aan het Touravontuur begin
nen: t.w. Joop Zoetemelk,
Henk Lubberding, Gerrie
Knetemann, Ad Wijnands,
Ludo Peters, Jo Maas, Frank
Hoste en Aad van den Hoek.
Post: „Woensdagavond om
zeven uur moet ik de handte
keningen hebben. Na de
Tour gaan we verder kijken
hoe de ploeg tot veertien
man moet worden uit
gebouwd. De Zwitser Urs
Freuler (die gisteren ijlings
als sprinter door Post werd
gecontracteerd voor de Tour;
red.) blijft tot het eind van dit
seizoen voor ons rijden".
Over Jo Maas, die tijdens de
titelstrijd last had van kramp
en de strijd staakte, zei Post
nog: „Of ik hem meeneem
naar de Tour beslis ik maan
dag".
Met het binnenhalen van
Freuler zorgde Post overi
gens voor een surprise. „Ik
moet iets proberen. Door het
wegvallen van Raas en Van
Vliet heb ik geen sprinters
meer. Freuler is snel en was
in te lijven omdat die Zwit
sers niet voor een vaste
ploeg rijden. Ze vallen onder
de categorie „gastrenners".
Echte grote successen be
haalde de Zwitser dit seizoen
nog niet. De nieuwe aan
winst, die vorig jaar tijdens
de Olympische Spelen nog
de Zwitserse eer op het on
derwerp ploegachtervolging
op de baan hoog heeft ge
houden, werd als neo-prof
eerste in de proloog van de
Ronde van Romandië.
Een renner die bij Post defi
nitief uit de boot lijkt te val
len is Bert Pronk. Voor de
start van het Nederlands
kampioenschap op de weg
kreeg hij de mededeling dat
hij niet naar de Tour mee
ging. Met de wetenschap dat
Hanegraaf zijn toekomst
voorlopig heeft verzekerd
door de nationale titel op zijn
naam te brengen zal er voor
Pronk bij Post vermoedelijk
geen plaats meer zijn. Voor
Wesemael en in mindere
mate Priem lijkt datzelfde te
gelden.
Overigens is afgesproken in
overleg met de KNWU dat
profrenners die zich tijdens
het WK in Tsjecho-Slowakije
niet aan de afspraken hou
den zes weken worden ge
schorst. Van de Velde, Kui
per, Zoetemelk, Knetemann
en Hanegraaf zijn al zeker
van het WK. De premiepot
bedraagt al 40.000 gulden.
n der Poel leidt hier nog op de Slingerberg, maar
Koppert (rechts) zou later de Ijzersterke kampioen
Ronde
en kwelling zijn geweest. De Westlander,
dat hij zijn studie technische natuurkunde aan de TH
t voor het wielrennen onderbrak, moest zijn eigen (gro-
nnen ondergeschikt maken aan die van zijn nog jongere
J en streekgenoot Gerrit Solleveld, die tot de voorlaatste
■n de ronde uitstekende kansen op de eindtriomf bezat.
Jaag Koppert, die te hooi en te gras een helpende hand
Jekt op de ouderlijke tuinderij, ook zijn eigen kans had
Cgaan, hij bleef in de schaduw van Solleveld, zij het niet
-»ng. Want al in de Westduitse Ronde van Baden, door de
"éiding aangegrepen om de teleurstelling van Olympia's
J, waarin Solleveld uiteindelijk werd verslagen door
Schipper, weg te wissen en om en passant de vorm „op
ptsan" voor het nationaal kampioenschap, denderde
irt naar de winst in de proloog en een étappe.
GEULLE De gedachte van
de KNWU, via het oprichten
van een zogenaamd servicebu
reau alle beroepsrenners te
verzekeren van sociale voor
zieningen en een minimum in
komen, lijkt, steeds meer kans
van slagen te krijgen. Het mi
nisterie van CRM heeft met
grote interesse kennis geno
men van het door de Commis
sie Rechtspositie van de
KNWU samengestelde rapport,
vervolgens besloten een fiks
bedrag beschikbaar te stellen,
teneinde een zogenaamde po
litieke blauwdruk te laten ma
ken.
Met andere woorden, de nu le
vende ideeën in politieke ter
men te laten vertalen. Binnen
drie weken zal aan deze wens
gehoor worden gegeven. In
middels heeft de Commissie
Rechtspositie een andere
„hobbel" genomen. De VOB -
Vereniging Organisatoren Be-
roepswielrennen - heeft laten
weten geen bezwaar te heb
ben, mits de plannen maar niet
tot gevolg hebben dat deze
groepering meer geld kwijt
raakt bij het organiseren van
een wedstrijd dan op dit mo
ment.
8 werk was
8 Koppert zich kronen als amateur-
Tipioen. René Koppert, begeerd door de bondscoaches
5 weg-, tijdrit en baanploeg, is niet „zo maar" de Neder-
f titeldrager geworden. De Westlander moest, voordat hij
I de kampioenstrui kon steken, eerst een even geweldige
Icovolle krachttoer uithalen. Als kleurloos „onderdeel" van
auwe peloton voelde Koppert, immer een toonbeeld van
Je, zich niet op zijn gemak; liever zou hij zich daadwerkelijk
«ien met de verdeling van de eerste plaatsen, die een prooi
Je worden voor de besten van de negen koplopers, bij wie
ploeggenoten (Boom, Van Asten en Slendebroek). Maar
ploegleider Jan Gisbers liet blijken liever een echte sprinter
part of Baudoin) in de kopgroep te hebben en zich in de
-Vning van de Slingerberg bovendien een ideale situatie
ien van een „coup" voordeed, handelde Koppert
ijn flitsende demarrage bracht hem binnen de kort
en bij de negen vluchters, van wie Koppert's ploegmaten
tie hadden gekregen het tempo in afwachting van Kop-
komst te ontregelen. De geslaagde achtervolging was op
een bewijs van Koppert's grote klasse. Dat hij direkt daar-
enige - een antwoord had op een demarrage van Ad van
il maakte hem op dat moment, toen er nog vier ronden
en worden afgelegd, al de vrijwel zekere nieuwe kampioen,
n der Poel. de verslagene. later: „Ik heb nog wel gepro-
aan te vallen, maar ik wist dat ik Koppert niet meer zou
n lossen; daarvoor was hij veel te sterk",
nge voorgevoelens van de Westbrabander, een neef van
>srenner Adrie van der Poel. kwamen uit. want in de sprint
volmaakt kansloos tegen Koppert, die zich trouwens ook
lid kunnen veroorloven te verliezen, omdat hij dan onge-
bJf de toorn van Boom, Slendebroek en Van Asten, die im-
ïun eigen kansen zagen gefrustreerd door de machtsgreep
ippert, op zich zou hebben geladen. Koppert, zielsgelukkig
Ie goede afloop, tilde later niet zo zwaar (meer) aan de
fe s van met name Hans Boom. „Als het peloton door mijn
jen bij de koplopers was gekomen, was er nog niets aan de
leweest. Solleveld, Baudoin of ikzelf had dan nog kunnen
i". Tot een hergroepering kwam het echter niet, althans
ii/b het moment dat René Koppert en Van der Poel nog deel
"jakten van de kopgroep. Maar de Westlander en de West-
nder waren nog maar nauwelijks buiten de greep van hun
•trijders geraakt, of het peloton rekende de „slachtoffers"
e gecombineerde krachtsexplosie van Koppert en Van der
2-jaal
sn itionaal amateurkampioenschap is voor René Koppert een
lijke mijlpaal op de weg naar de profstatus. Koppert: „Ik wil
-Worden, maar alleen onder gunstige financiële en sportieve
gaarden. Om dat te bereiken heb ik zelfs mijn studie afge-
3Jn". De kans is groot, dat Koppert het profmétier zal bin-
laafcppen aan de hand van zijn huidige ploegleider Jan Gis-
Vandaag krijgt geldschieter Jan van Erp uitsluitsel van een
ise kandidaat-medesponsor, die niet alleen bereid is een
ledrag te investeren, maar bovendien geduld kan opbren-
langezien Gisbers voor een geleidelijke opbouw van een
ormatie kiest.
n profcarriëre niet tot de mogelijkheden behoort, zal René
art dat betreuren. Maar spijt van het prioriteit geven aan
ielrennen zal de Westlander niet krijgen. „Ik ben zo gek van
innen, dat ik deze periode voor geen geld wil missen. Stu-
nh kan altijd nog, maar wielrennen kan ik alleen nu. Wat dat
'ai t is mijn neef Peter Koppert mijn voorbeeld. Hij is op zijn
m i weer begonnen met de studie en doet het uitstekend,
om zou het mij dan niet lukken"?
HARRY BRINK
GEULLE Voor de waarne
mend voorzitter van de KNWU,
de heer J. Dingenouts is de
maat vol. Hij zal binnenkort
aan het hoofdbureau van de
Wlelrenunie het voorstel doen
een zorgvuldig onderzoek te
laten instellen naar de geruch
ten over vermeend, veelvuldig
dopinggebruik door de profs,
alsmede te pogen adequaat op
de bevindingen, ook ten aan
zien van de begeleiders in te
spelen. „Ik wil geen heksen
jacht ontketenen, en het mag
ook geen onrechtvaardig han
delen worden ten opzichte van
de renners. Maar er moet iets
gebeuren. Als waar is, wat ik
allemaal heb gehoord, dan is
het gebruik van doping veel er
ger dan algemeen wordt ge
dacht.
GEULLE Jacques Hane
graaf, nog maar enkele maan
den meestrijdend in het gilde
der beroepsrenners, werd
gisteren de door niemand
verwachte kampioen van Ne
derland. De 20-jarige jonge
ling, die na veel rumoer - er
werden zelfs in de Kamer vra
gen gesteld - dispensatie
kreeg om het fietsen van
hobby tot beroep te kunnen
laten promoveren, kwam door
een samenloop van omstan
digheden in de finale van de
boeiende titelstrijd in Geulle
alleen op kop. Peter Post be
sloot direct te handelen. De
inwoner uit Rijsbergen, die
als doodgewone knecht was
vertrokken, werd snel gebom
bardeerd tot beschermd ren
ner, waardoor meer bekende
en gelouterde coureurs als
Knetemann, Van de Velde en
Lubberding tot verdediger
van de ploegbelangen werden
gedwongen. Mede daardoor
bleef Hanegraaf uit de greep
van de laatste, tot andere
ploegen behorende rivalen
als De Rooy, Winnen, Kuiper,
Van der Poel en Van Meer.
Het systeem van Post had
weer gezegevierd. Wie er
won, was niet belangrijk, als
het maar een TI-Raleigh-cou-
reur was. Post bevestigde dat
min of meer onbewust met de
woorden: „Hij mag dan heb
ben gewonnen, wij beschou
wen hem niet als kampioen.
Deze titel heeft hij aan de
ploeg te danken".
Jacques Hanegraaf en Hennie Kuiper schakelen voor de beklimming van de Slinger
berg. Gerrie Knetemann staat al op de pedalen.
De Amstelvener greep meteen vangen. Het succes is snel ge-
de gelegenheid aan te bena- komen. Dat kan een nadeel
drukken dat de sfeer in zijn zijn. Het hangt af van zijn in
formatie ondanks alles voor- stelling",
treffelijk is. „Hoewel ze hem De nieuwe kampioen kon in-
nog maar amper kennen, zie je tussen zijn geluk niet op. Hij
toch dat er voor hem is gere- besefte overigens maar amper
den. We moeten hem nu op- wat er was gebeurd. Een logi-
Hennie Top.
GEULLE Hennie Top (24) is
geen geboren wielrenster.
Vorig jaar, nadat ze in Geulle
voor de eerste keer de natio
nale titel op de weg had
veroverd, liet de Wekeromse
zich ontvallen: „Schaatsen
vind ik eigenlijk interessanter
dan fietsen. Maar nu ik Ne
derlands wielerkampioene
ben geworden, zal de defini
tieve keuze wel op het fietsen
vallen".
Hennie Top's voorgevoel bleek
juist: wielrennen werd inder
daad haar „eerste" sport.
Maar helemaal van harte was
de keuze niet: het kostte trai
ner Ben Scheperkamp, die
haar zowel op schaats- als wie-
lergebied met grote toewijding
begeleidt, nogal moeite zijn
pupil te motiveren voor het
nieuwe fietsseizoen. Maar toen
Hennie Top eenmaal weer in
de „wielermood" was, pakte zij
de zaken grondig aan: tot za
terdag won ze dit seizoen ze
ven koersen, waaronder de
Ronde van Zuid-Friesland en
een tijdrit in Frankrijk. Maar
daarmee was de eerzuchtige
Gelderse, nog niet tevreden,
sche zaak, want in de finale
had hij tot twee keer toe bij de
beklimming van de lastige,
zo'n veertig keer in het par
koers opdoemende Slinger
berg moeten lossen. Post be
sloot vervolgens zijn jongste
coureur op te offeren. Hij gaf
hem opdracht te demarreren
en „alles uit de kast" te rijden.
Hanegraaf gehoorzaamde ne
tjes, kwam daardoor alleen
aan de leiding en pakte zo'n
veertig seconden voorsprong.
Prompt veranderde Post de
tactiek. Van het ene op het an
dere ogenblik werd Hanegraaf
beschermd. Discussie over die
beslissing aanvaardde hij later
niet. „Ik sta altijd achter mijn
renners en ik verwacht dat de
coureurs achter de ploeglei
ding staan. Het bepalen van
het wedstrijdverloop is aan mij.
Bovendien heb ik vaak veel
meer problemen dan de ren
ners."
Niet deren
Het kon Hanegraaf uiteraard
niet deren. Zijn nog jonge car
rière had een fraai verleng-
stukje gekregen. Op zestienja
rige leeftijd begonnen, legde
hij eerder al beslag op de na
tionale titel bij de nieuwelin
gen. Toen hij nog in de catego
rie junioren meereed werd hij
door de toenmalige bonds
coach Rini Wagtmans al gese
lecteerd voor de Olympische
Spelen. De ijzersterke Braban
der kon in Moskou door een
ongelukkige val In de naar la
ter bleek beslissende ronde,
zijn faam niet waarmaken. Op
advies van Rini Wagtmans
maakte hij in april vervolgens
het met veel op- en aanmer
kingen begeleide stapje naar
de profs. In de Ronde van
Zwitserland, van België en in
de Dauphiné Liberé maakte hij
kennis met het grote werk. In
middels sprokkelde hij tevens
in een serie criteria wat ereprij
zen bijeen, met als hoogtepunt
een tweede plaats in het Belgi
sche Oostakker achter de snel
le Benny Vermeulen.
Niets gaf aanleiding te denken
aan de gisteren in Geulle be
haalde triomf. Hanegraaf zelf al
helemaal niet. Ook nog niet in
de laatste omloop van ruim zes
kilometer. „De zenuwen gier
den door mijn keel. Ik kon nog
amper ademhalen. Ik keek
twee keer om naar mijn ach
tervolgers. De tweede keer
kreeg ik een dergelijke uit
brander van Post, dat ik ook
dat niet meer durfde. Tot over
maat van ramp sprongen er
enkele spaken en ging het ach
terwiel slingeren. Van Post
mocht ik echter niet van fiets
verwisselen. Dat zou te veel
tijd hebben gekost."
De angst was echter overbo
dig. Bij de uiteindelijk nog
overgebleven rivalen was de
aanwezigheid van de Raleigh-
coureurs te sterk voelbaar. Pe
ter Winnen en Theo de Rooy
wilden de handen wel ineens
laan, maar dat ging niet meer.
De Rooy, die een uitstekende
indruk maakte: „Winnen hield
het tempo hoog, maar zat door
en kon niet demarreren. Toen
ik wegsprong kreeg ik niemand
mee en dat bleek fataal. Van
echte samenwerking met Kui
per, Van der Poel en Van Meer
was trouwens geen sprake. De
belangen waren te veel ver
deeld." Om niets aan het toe
val over te laten zorgde Henk
Lubberding er overigens voor,
dat dé snelle Jacques van
Meer voor een eervolle klasse
ring werd uitgeschakeld.
PETER VAN PUTTEN
want in Geulle rustte zij zater
dag niet, voordat ze haar na
tionale titel had geprolon
geerd.
Hennie Top deed dat in de stijl
van een ware kampioene. „Re
ken maar dat er heel wat in
haar koppie is omgegaan", zou
Ben Scheperkamp later zeg
gen. Maar hoe zwaar de druk
van het favoriete zijn ook op
Henny Top's schouers drukte,
zij bezweek er niet onder. Con
stant was zij in de voorste ge
lederen te vinden en geen mo
ment dreigde zij de greep op
de wedstrijd te verliezen. Alle
vluchtpogingen waarbij zij was
betrokken, liepen aanvankelijk
op niets uit, maar dat gegeven
verleidde haar niet tot krach-
tenslopende solo-escapades.
Ook toen een laatste aanval,
waarbij ook Leontien van der
Lienden en Tineke Koole-Fop-
ma waren betrokken, gestalte
kreeg, bewaarde de Gelderse
haar kalmte: het tempo bleef
hoog, zodat ontsnappen voor
de concurrentie een onmoge
lijkheid werd, waarna Hennie
Top's surplus aan (sprint-
bracht ruim voldoende bleek
om de nationale titel te prolon
geren.
Hennie Top, die zich pas eind
januari/begin februari begon
voor te bereiden op het wieier-
seizoen, plukte in Geulle de
vruchten van een weliswaar
aarzelend begonnen, maar
daarna serieus uitgevoerd trai
ningsprogramma, waarin voor
het eerst gebruik werd ge
maakt van een door vader Top
vervaardigd apparaat voor
krachttraining. De preparatie
op het „voorlopige" hoogte
punt van het wielerseizoen
werd afgerond met een tradi
tioneel trainingskamp op de
glooiingen van de Eifel. Hennie
Top: „Al een jaar of vier bereid
ik mij op die manier voor.
Meestal blijven we een week in
de Eifel, maar dit keer waren
we er maar drie dagen". Die
betrekkelijk korte tijd was ech
ter lang genoeg om zowel fy
siek als mentaal de laatste
hand te leggen aan de voor
beeldige vorm die in het natio
naal kampioenschap een top
positie garandeerde.
Maar met het NK houdt voor
Hennie Top het wielerseizoen
niet op. De komende dagen
richt ze zich op Amerika, waar
ze zal deelnemen aan één van
de zwaarste meerdaagse wed
strijden voor dames, de Red
Zinger-Race. Daarna volgt dan
nog het wereldkampioenschap
In Tsjecho-Slowakije, waar de
renster uit Wekerom niet al
leen moet proberen - net als
vorig jaar - Nederlands beste
deelneemster te zijn, maar ook
een serieuze greep naar een
medaille moet doen. De voor
uitzichten zijn gunstig, want
het parcours bij Praag is niet
zo „onmenselijk" als dat van
vorig jaar in Sallanches. Men
sen die er geweest zijn weten
te melden dat het WK-circuit
duidelijke overeenkomsten
vertoont met het parcours in
Geulle. Dat Hennie Top daar
ook uitstekend uit de voeten
kan, heeft de binnenlandse
concurrentie voor de tweede
keer ervaren. De wetenschap
onder vergelijkbare omstan
digheden slag te moeten leve
ren met de wereldelite, zal
voor Hennie Top zeker een sti
mulans zijn.
HARRY BRINK
