T an Heumen
ptimistisch
estemd
„Renners met kopzorgen
hebben lood in de benen"
Gele trui
tegen wil
en dank
KF.FS PELLENAARS RIJDT NOG MIDDEN IN HET PELOTON
DCKEYTEAM WACHT
AARSTE WEEK ALLER TIJDEN
LEIDSE COURANT,
ZATERDAG 13 JUNI 1981 PAGINA 15
Jan Cottaar en zijn
hartewens.
Vanochtend startten 2000
wielrennertjes van acht tot
veertien jaar, licentiehouder-
tjes van de Koninklijke Neder
landse Wielren Unie en uit het
gehele land afkomstig, voor
een wedstrijd in de omgeving
van Veldhoven. Nog nooit
mocht zo'n koers gereden wor
den want dergelijke prille cou
reurs konden slechts op club-
en regionaal niveau uitkomen.
De KNWU stelde deze pri
meur in om luister bij te zetten
aan de presentatie van het
wielerboek „Gele trui tegen
wil en dank" van Jan Cottaar
dat vandaag is verschenen.
Jan Cottaar, wiens naam nog
steeds onverbrekelijk is ver
bonden aan reportages van de
Tour de France. Het was een
hartewens ooit nog eens een
boek voor de jeugd te schrij
ven met zijn grote passie, het
wielrennen en speciaal de
Tour, als onderwerp. Daartoe
werd hij in staat gesteld en
Jan Cottaar heeft de kans met
beide handen aangegrepen om
een uniek boek van tegen de
300 pagina 's te schrijven.
Uniek omdat werkelijkheid en
fantasie tot een boeiend geheel
zijn aaneengesmeed. Gefin
geerde namen - op een paar na
- maar wel levensechte om
standigheden waaruit de
vreugde en het leed, de in
spanningen en de zelfoverwin
ningen, de voorbereidingen en
de intriges, de combines en de
vriendschap, het leider- en het
knechtschap en al die andere
facetten in een Tour in roman
vorm zijn gebundeld. Het is
een jeugdboek. Vandaar de
verklaringen voor „moeilijke
woorden" in het „bijvoegsel"
waarin ook de (korte) geschie
denis van de Tour en de num
mers 1,2 en 3 van alle Tours,
tot en met vorig jaar, zijn op
genomen. Een jeugdboek Het
werd als zodanig gepresen
teerd, vanochtend in de feest
tent van het Prinses Irenepark
in het Brabantse Veldhoven,
maar het is buiten kijf dat ie
dere wielerliefhebber - ook de
oudere - met rode oortjes zal
genieten van de meeslepende,
heldere maar nimmer gezwol
len stijl, die Jan Cottaar eigen
is en waarin hij zijn „harte
wens" heeft gegoten.
Jan Cottaar. Gele trui tegen
wil en dank. Uitg.Elsevier-
Van Goor Amsterdam/Brus
sel.
(CHT Het Neder-
hockeyelftal staat de
v ide week voor de
3 ste krachtmeting in de
'9 ijke historie. Waren in
'"wieden internationale
'looien hoogstens een
kse aangelegenheid,
01 foordig vinden meer
egelmatig onderlinge
ji intaties plaats tussen
angrijke naties. Maan-
linsdag en woensdag
fet het herenteam in
e Jurt de vertegenwoor-
1 Je elftallen van Paki-
9 west-Dili Island en Au-
7[e en vanaf vrijdag is
'agenerstadion te Am-
en het strijdtoneel
leze vier landen. De ba-
voor alle ploegen zes
Tijke wedstrijden in
dagen. Zelfs voor de
Wereld, waar men
let zo snel druk maakt
wedstrijdje meer of
sr, is dit een unieke
Dan zal ook blijken op
trede van de wereld-
Nederland zich mag
plaatsen. Voor bondscoach
Wim van Heumen is dat een
duidelijke zaak. „We zitten
bij de beste vier, dat mag lo
gisch zijn".
Wim van Heumen (52) is er
van overtuigd dat het hele
maal niet zo slecht gaat met
het Nederlandse hockey. Zo
stelde hij zich in het verleden
nog al eens voorzichtig op,
maar ditmaal is de door de wol
geverfde coach heel wat posi
tiever gestemd. Na de verrich
tingen in Karachi, waar aan
voerder Paul Litjens op 12 ja
nuari trots de Champions'
Trophy boven zijn stoere
schouders mocht tillen, en heel
recent de Europa-Cupsucces
sen in Brussel van Amsterdam
(dames) en Klein Zwitserland
(heren), is daar ook alle reden
toe. Van Heumen: „Het gaat
inderdaad goed. De concurren
tie schijnt zelfs een beetje in
Èaniek te geraken"
>e voorname plaats die het
Nederlandse hockey in de we
reld momenteel inneemt, heeft
volgens Van Heumen met een
aantal factoren te maken. „Ik
denk vooral aan de ontwikke
ling van het kunstgras", zegt
hij. „Er liggen in de wereld nu
zo'n zestig kunstmatten en
binnenkort kunnen wij in Ne
derland over een derde deel
van dat aantal beschikken. Dit
hebben we dan vooral te dan
ken aan de grote werklust van
de clubbesturen, die zich
enorm voor de integratie van
het kunstgras hebben ingezet.
Het is nu eenmaal een gege
ven dat alleen de landen die
op kunstgras kunnen spelen,
zich gaan handhaven. Wij heb
ben nu een aardige voorsprong
opgebouwd".
Coaching-clinic
„En dan natuurlijk de begelei
ding. In dat opzicht staan wij
eveneens aan de top. Ter illu
stratie: ik was onlangs aanwe
zig bij een coaching-clinic van
de FIH (de wereldhockey-
bond; red.) te Amstelveen.
Daar heb ik een uiteenzetting
gegeven over het nemen van
al afleveringen is de Tour de
haast even oud als Kees
iars in jaren. De in het
jetier vergrijsde „Pel" werd op
S8 jaar, de Ronde van Frankrijk
em met het aantal gereden
op banddikte. Op donderdag 25
irdt voor de 68e keer gestart, op
amde Promenade des Anglais
met de langzamerhand
nele proloog, een tijdrit over
Met het geel van Joop
elk nog vers in de herinnering
dan ook in ons land weer een
belangstelling voor dit zowel
als commercieel zijn weerga
cjnnend wielerevenement Peter
^succesrijke ploegleider van de
jaren, profiteert nog altijd van
nierswerk dat Kees Pellenaars
m en zijn renners in de vijftiger
eeft verricht. Pellenaars, een
ruste nu. Al dient dat begrip
51 nadrukkelijk tussen haakjes
[en geplaatst
ft Op die middag
es Pellenaars in een
labele stoel. Of hij
weggeweest. Wel ou-
gerder ook. Maar on-
limlachend verbeten
problemen nog al-
knoertige, wat onbe-
i Brabander, die voor
rd opzij wenst te
De timmerman uit
den, die, toevallig in
Iers port verzeild ge-
ia een wereldtitel op
voor amateurs (1934)
>ntallen Zesdaagse-
iningen in de na-oor-
fj eriode uitgroeide tot
st besproken ploeglei-
het mysterieuze
e van de Europese
ifessionals. Zijn
Jim van Est en Wout
^ans aangevoerde Ba
li, zoals de Neder-
renners in die jaren
>nd in Frankrijk ge
werden, gaven de
France door hun on-
sde aanvalsdrift een
ander gezicht Zoals
-et koersen in eigen
i ank zij De Pel van
Mift voorzien werd.
[en was en is zijn pa-
i niet alleen tijdens
strijd. Ook op organi-
ch vlak was zijn
T ist niet te beteugelen,
g dlerbond, toen nog NWU
I, heeft dat in de statige
van jonkheer Van de
hl) van Heemstede vele ja-
gapan den lijve ondervon-
l#"-De aanhangers van de
*»i door Pellenaars voor een
leerde held van 't
'jm van Est, konden
Ifs met een gericht
t niet van zijn be
schieten. En ook de nu
lebrede rug van ex-le-
air Félix Lévitan schuil-
gentleman-hervormer
Tour, „monsieur Jac-
ddet", heeft heel wat
parlementaire woor-
s lelingen met hem ge-
>3i Kortom, Kees Pelle-
bbleef Kees Pellenaars.
kealle omstandigheden.
Dsen in zijn riante houten
18Hier is't" aan de rand
I8i halverwege Breda en
ra eur gesitueerde
iieios. Op hetzelfde tafel
de in zijn gloriejaren vele
ju en malen als schrijfblad
hc bij het ondertekenen
ct ielercontracten, glazen
ik. Alcohol" kan zijn ge-
I Ie lichaam nog maar
ik ïjks verdragen. Zoals
ir eeuwige voor hem ka-
tieke reuze-sigaar het
i- leeft moeten ruimen
Kees Pellenaars:
„Een Tour wordt
In de winter
gemaakt".
„Hollanders
halen wat
te halen
valt"
voor een van bescheider afme
tingen.
„'Oor 's 'ier
,,'Oor 's 'ier", begint de Pel
met zijn geliefkoosde uitdruk
king, „ik heb het voor het
wereldkampioenschap in Sal-
lanches al gezegd: Joop Zoete
melk had gelijk na z'n Touro
verwinning in Parijs moeten
zeggen: „Na vijf tweede plaat
sen heb ik nu eindelijk mijn
triomf. Met de gele trui over
de finish. Dit was mijn laatste
Ronde van Frankrijk". Waar
om? Nondeju, dat weet ge toch.
Joop is een groot coureur,
maar geen superman. Niet
compleet. Geen persoonlijk
heid. Geen Merckx, geen Hi-
nault. Joop kan zich goed rich
ten op het achterwiel van de
favoriet Het uitgangspunt? Al
tijd een tweede plaats. Vorig
jaar viel Hinault weg, werd
Joop plotseling een winnaar.
Versta me goed, ik gun het
'em. Hij heeft 't verdiend. Als
sluitstuk van een mooie carriè
re".
„Maar voor het overige hoort
Joop, ook al gezien zijn leef
tijd, thuis in het rijtje van een
malige Tourwinnaars. Walko-
wiak, Pingeon, Aimar, Nenci-
ni, Van Impe en Jan Janssen.
Na hun Tourzege was het ge
lijk met ze gedaan. Geen su-
perklassers. Coppi, Bartali,
Anquetil en Merckx, dat wa
ren renners met meer bagage,
met meer verstand. Zoals nu
Hinault. In de afgelopen
Dauphiné Liberé, waarin de
Hollanders zo op hun donder
kregen, zat de Revard, een nij
dige col. Wat doet Hinault?
Gaat voor de start van die rit
in z'n eentje bergop. Toen de
koers echt begon, was ie met
z'n warm gedraaide benen bij
wijze van spreken al op de top
voor de rest van het veld de
voetriempjes had aangetrok
ken. Zoals ie op de Kasselberg
in de Vierdaagse van Duinker
ken, die een keer of wat be
klommen moest worden, tel
kens van achter naar de kop
reed. Steeds op een andere
versnelling, nu eens licht, dan
weer zwaar. Hinault kwam
niet om te winnen, maar om
4'n vorm, z'n mogelijkheden te
testen. En wat doet ie na z'n
overwinning in de Dauphiné?
Krijgt een contract van
120.000 aangeboden om een
paar wedstrijdjes in Italië te
rijden. „Past niet in m'n sche
ma, die vermoeiende reis",
•.zegt ie doodnuchter".
Gram halen
„Onze Hollanders waren er al
geweest, daar in Italië. Die
denken, als het om geld gaat,
alleen maar op de korte ter
mijn. Halen wat er te halen
valt, volgend jaar zien we wel
weer. Hinault denkt liever aan
straks. Vorig jaar met een rot
te knie uit de Tour, dit keer
gaat ie z'n gram halen. Reken
er op. Daar heeft ie de hele
winter al aan gewerkt. Want
versta me goed, een Tour
wordt al in de winter gemaakt.
Goed soigneren moeten de
coureurs zich dan. Rusten,
veel slapen, niet te veel op de
winterbaan in Zesdaagses.
Vertel het ze maar. Hollanders
verdienen niet alleen graag
geld, ze teren ook graag op
hun roem en omdat die na de
vorige Tour groot was, begrijpt
ge wel wat er de afgelopen
winter gepasseerd is. Te mak
kelijk geld verdienen, te mak
kelijk geld uitgeven".
Kees Pellenaars zit weer mid
denin het peloton. Beter ge
zegd: ndg middenin het pelo
ton. Wie denkt dat deze 68-ja-
rige liever herinneringen aan
het veelbewogen verleden op
haalt, heeft het mis. Omkijken
is leuk, bijblijven nog leuker.
Waar hij zijn informatie, zijn
wetenschap vandaan haalt?
Niemand in het toch al erg ge
sloten wielerwereldje weet
het, maar De Pel in ruste blijft
bij. Tot op de minuut
Belastingdienst
,,'Oor 's 'ier. Ik wist maanden
geleden al dat de belasting
dienst bij Peter Post alles op
geschreven had en dat ook zijn
renners navorderingen over
niet afgedragen sociale lasten
hadden gekregen, waar jij en
ik van duizelen. Ik ken die
problemen beter dan wie ook.
Zelf ben ik in de jaren '50 drie
weken door de Fiscale Opspo
ringsdienst achter de broek ge
zeten. Zaten er twee van die
gasten hier op het terras in de
tuin en eentje in de kroeg ver
derop. Die derde aan iedereen
maar Vragen. „Pellenaars
heeft een mooie villa. Hoe
leeft ie eigenlijk?". Ondanks
alle beschuldigingen van de
bond en van wat coureurs, dat
ik geld achterover gedrukt zou
hebben, moesten diezelfde
ambtenaren me na die drie
weken feliciteren. „Meneer
Pellenaars, uw boekhouding is
prima in orde. Er mankeert
geen dubbeltje aan". Daarom
ook heb ik onderlaatst tegen
Post gezegd „Peter, als ge niks
te vrezen hebt, kunt ge ieder
fier en recht in de ogen blijven
kijken". Maar of 'ie het kan?
Nondeju, ik heb er destijds
voor gezorgd dat ook beroeps-
wielrenners sociaal verzekerd
moesten worden. Godsblij wa
ren ze. Kregen ze plotseling
kinderbijslag. Of, als ze uit een
ploeg werden gekegeld, een
WW-uitkering. Zodra ze ech
ter het grote geld gingen ver
dienen, was het gedaan met
die blijheid. Begonnen ze me
te vervloeken. Moesten ze te
veel belasting betalen. Eerlijk,
ge doet het bij de heren cou
reurs nimmer goed. Het blij
ven eenlingen. De ploeg van
Post mag dan naar buiten de
grote eenheid lijken, vergeet
het. Jan Raas pakte als
wereldkampioen voor elk cri
terium een duizendje of zes,
zeven aan startgeld. Wint Joop
Zoetemelk, z'n ploegmakker,
de Tour. Kreeg Joop tien mille
startgeld, maar wilden de or
ganisatoren Raas er niet meer
bij hebben. Werd ze te duur.
Raas is een kanjer. Heeft tij
dens de koers geen twee, maar
acht ogen. Ziet van voren, van
achteren en opzij. Stuurt Van
der Velde om een boodschap.
Of Lubberding. Die jonge gas
ten hebben veel van 'em ge
leerd, maar wat ze nu begin
nen in te zien is dat Raas ze
toch altijd in z'n eigen belang
om die boodschap stuurde. Be
grijpt ge... Worden ze wakker,
laten ze zich niet meer sturen.
Animositeit kan bij het profes
sionele wielrennen zelfs in de
beste ploeg, en dat is de ploeg
van Post, niet uitblijven. Als
ploegleider kun je er gebruik
van maken. Je kunt de zaken
lang tegen elkaar uitspelen,
maar komt de klad er eenmaal
in dan staat ge op slag machte
loos. Dat heb ik ondervonden,
dat zal ook Post gaan onder
vinden. Dus geloof De Pel nou
maar, het wordt dit jaar niet
veel in de Tour. Renners met
kopzorgen hebben lood in de
benen. In m'n hart hoop ik op
oneeliik. maar eerlijk, ik heb
,er angst voor".
KEES JAGERS
strafcorners. Een groot aantal
aanwezigen, onder wie men
sen uit Amerika en Kenia, was
niet eens op te hoogte van de
opstelling bij een korte of lan
ge corner. Dat die moet ver
schillen voor een eventuele re
bound, was velen totaal onbe
kend".
De bondscoach vervolgt:
„Voorts blijken onze clubs
over het algemeen goed te
functioneren. Het verloop is
klein, het kader meer dan vol
doende en omdat het sociale
aspect binnen de hockeysport
aan hoge eisen voldoet, blijken
vele sporters langdurig door te
gaan ondanks eventuele hin
dernissen als studie en wer
komstandigheden. Ook op de
scholen wordt afdoende aan
dacht aan hockey besteed. In
dat opzicht mogen wij ons ge
lukkig prijzen boven de trai
ners in andere sporten", aldus
de Boschenaar, die - als fer
vent CDA'er - ook actief is in
de gemeentepolitiek.
Niets dan goede dingen dus
over het vaderlandse hockey,
al dekt Van Heumen, wanneer
de komende week ter sprake
komt, zich toch een beetje in.
„Ik weet niet hoe het zal ver
lopen. Het verschil tussen de
vier landen is zo gering, dat
we in plaats van eerste ook ge
makkelijk vierde kunnen wor
den. Pakistan zal zich willen
revancheren. Australië werkt
ook hard aan de toekomst en
de confrontaties met West-
Duitsland zijn door de jaren
heen al bij voorbaat met span
ningen geladen. Ik vind het in
ieder geval een goede zaak dat
we steeds aanwezig zijn bij dit
soort evenementen. Want wie
niet telkens aanwezig is, drijft
af".
Naar Nederland
„Ik vind het een goede ont
wikkeling dat nu ook in Ne
derland een belangrijk evene
ment wordt georganiseerd. Ik
ben er dan ook een voorstan
der van volgend jaar het toer
nooi om The Champions'
Trophy naar Nederland te ha
len. Of het echter volgend sei
zoen al mogelijk is, schijnt zeer
de vraag. Het kan niet te
vroeg in het jaar, want dan is
de competitie nog in volle
gang. Voorts is er het wereld
kampioenschap van Jong
Oranje. Ook kunnen we het
niet tijdens het WK voetbal in
Spanje organiseren, want dan
zal het financieel niet aantrek
kelijk zijn", aldus de man die
al zes jaar de technische scep
ter van het hockeyteam
zwaait
„Het is trouwens frappant hoe
Wim van
Heumen: „Wie
niet telkens
aanwezig is bij
dit soort
evenementen,
drijft af.
Pakistan is geschrokken van
de nederlaag tegen ons in Ka
rachi. Ze hebben daar een aan
tal spelers langs de kant gezet
en het is beslist niet overdre
ven van een panieksituatie te
spreken. De Pakistaanse kran
ten staan bol van de laatste
ontwikkelingen. Hoe sterk die
jongens zijn, weet ik echter
niet. Dat zal de komende week
duidelijk moeten worden.
Maar we hoeven niet bang te
zijn, want we hebben bewezen
tot grote daden in staat te
zijn", klinkt het, voor wie Van
Heumen kent, opmerkelijk
zelfbewust
DENNIS MULKENS
