Rosemary Rogers
Koningin van
Lust en Liefde
Verzamel
misselijk
pretentie
van
Wim Duzii
-
Las
kOSIMAR) MK.HtS
VAN MATIG BETAALDE
SECRETARESSE TOT MILJONAIRE:
Omdat ze niet zonder muziek kan.
heeft men voor Rosemary Rogers
een hifi-geluidsinstallatie in haar
A'damse hotelsuite geplaatst.
Rosemary Rogers: zo
op het eerste gezicht
geen schrijfster van
boeken die haar in
Amerika de bijnaam
„Koningin van lust en
liefde" gaven.
AMSTERDAM Wat
dacht u van teksten
als deze: „Haar Odys
see voert haar van
Londen, waar fabe
lachtige carrières
gebouwd worden op
bedden van beloften,
naar een filmlocatie
op een zwoel eiland
can de kust van Cali
fornia, waar ze in een
rol belandt tegenover
Amerika's meest be
geerde topster, Webb
Carnahan, die haar
zal meevoeren naar
toppen van sensatie
waarbij soms lief
de, dan weer haat
overheersen in hun
gevecht om samen te
zijn". Of: „Tot in het
wassende getij van
hun rusteloos verlan
gen het zachte vuur
van hun buitenspori
ge liefde ze bij elkaar
bracht, steeds hevi
ger brandend, dwars
door tijden en werel
den heen naar het uit
eindelijke huwelijk
van lust en liefde".
Gespierde taal, nor
maliter alleen pas
send over de lippen
te krijgen door men
sen met stemmen a la
Pierre van Ostade of
Peter Knegjens.
Woordkunst die slaat
op de boeken „The
crowd pleasers" (De
grote verleiders) en
„Lost Love, Last
Love" (De overwin
ning van de liefde)
van een hooggehakte,
frêle donkere dame
die er miljonaire mee
is geworden: Rose
mary Rogers.
Twintig miljoen
boeken
verkocht
van
Ceylonees-
Amerikaanse
van
Hollandse
afkomst
NIEUWE
VERHALENBUNDE
Wim Duzijn en zijn uitgi
bosch laten er geen twj
bestaan. Wim Duzijn
nieuw talent. Met „Revi
het gekkenhuis" hebber
eerste verhalenbundel
ken en op de achterfla
deelt men ons mee: „R
in het gekkenhuis" is e
ding in de Nederlands
ren". En: „Een breuk
heersende literatuuropv
die er volgens de auteu
gericht de lezer in te .o\\
een burgermanswereld, V** t
slechts plaats is voor^
vlakkigheid, levensang/''*-' --
verloos gezeur". Dat
niet anders dan fout
denk je dan in je argel
borneerdheid. Zeker all.
teur ook nog aan;
wordt als „een nieuwe
ke verschijning aan hej
lands literatuurfirmamei
Het zijn typische broodjj. ART
verhalen en dat niet allee*.*
de helden ervan bij tijd 1
in de
hun lunch in zo'n 9ele9e,fic-Cab'
hrniton no ono mpt
bruiken. De ene met dager v
broodjes paling, de ander'!*
broodje kaas en een bror:*®
bief. Overvloedige details
meer zijn in deze verhsPm'#,®r
zeer voorspelbare gebeuif an®
Hoe een eenzame jongei®
stemmi
wil wuruen, wai neei aai
maar natuurlijk tamelijk |J®® "jjj
loopt. Hoe de kaasboer.®*"®"®
duivel in contact kwam.
verlegen minnaar, die dar®"1
meisje in bed krijgt, maar®"
voorkeur geeft aan de
genietingen van het lichaa£ ®;"V
het maar laten voor war"
deze verhalen als Feest iinar*
moordkliniek", „Gesprek
ware Satan", „Waar het i
van een onderbroek al ni< ®r.
ider va
voor f
van
twee
labaret,
ragisch
den kan", „Het wonder
Ie Jezus", of „Leerzame vf®™"'
zoals heel revolutionair en
tiburgelijk, maar ongetwi
nisch, de ondertitel van
zameling misselijke ET,
luidt. het
„Verbaasde Verhalen
van een verhalenbundel v -
Goemans, bekender alsL®®'®*'
schrijver. In dat vak had hr v*
delijke reputatie, dacht jkrDra"°®
die doet hij tamelijk ha
teniet met dit boekle. w.
flaptekst bij geleverd is, cr® va
achterflap geheel gevult.
door een chique foto vanLok bjjc
chique meneer en mevrou£oer_„a
uiterst luxueuse woonruimj": J
in voornamelijk de natuj'f J'
vloer en het antiek opvalf""9'®!*
weldoorvoede kater, die
del van een lekkernijtje,
wordt toegediend door il™0®0®!
voor de lens is gelokt. Ik rP"
dat het hier gaat om een|;r®
portret van de auteur. Zijrf
tjes verdienen zoveel opsi)'n r®.
Het zijn gewoon kletsvtr'
over huiselijke onderwerj a°Jr
zien met zo'n bekende tfjT®®?*.
die een mengeling inhoudi Jf -l!
speelde verbazing, gea/f
zijn, maar voornamelijk l
boven alles verheven zijn.f" 9
dat niet leuk zeg, mijir 5j
noemt de katten, omdat zr 9®:a„
zo klein waren, al bij ons L!!d
weieens muizen. Nou, dat r"° a
eens een amusant misver
kan ik u verzekeren" uw
Ik kan me voorstellen dat I
zijn best hard wil schoppr9^ "f
dit soort burgermans-dom "a^n"
krden, z
klets, waar smaak noch
is.
Over „Keulsiefjes" van
die
*J»Oi „rxcuioicijco ,a" «Hon nn
Keuls maar heel kort. WfJ?.®"
boekje over een lange ref"|. rf
aardige, lieve observeringicaoare
geen wending in de literal
ker niet en bovendien vri
met verbazing af, waarorrOTtreC
die zich druk maakt over dLet ottj
van drugverslaafden of ij 0f.
vangcentra voor mislukke^ te
geren, zoals uit haar betl bij d
ken blijkt, zich op zo'n méj1 Qj
nifesteert in zo'n boekje KLaajde
In Keulen hoor je het nie{"a)sche
ren. Waar wel? Kg
„Strelingen van de afscheiwen£j D(
van Paul Koeck steekt men P
schouders boven dit mi Ams,
gedoe uit. Er staat op de if aar
sjieks of revolutionairs, wa<
hier is gewoon een echte fl q
aan het woord, die over m^eijjir"kr
hun situaties een verhaal kP ie a
schrijven. Ze getuigen vanL moeB
dig soort inleverin9v^eheie*;
zoals het eerste verhaal l]Lrot e
waarin een boer geconlr
wordt met de vrije 0Pva,tiLHen
in de stad heersen en die 'd
af komen door de aan^nj
ker gaat liggen zonnen. A
overtuigend. Eenvoudig, iP d
nig pretenties. Een goed Lad _e
dat inderdaad gaat over t 9
niet over de clichés die srve'ov.
voor menselijkheden aafl QeDas)
over dingen die juist tegent9 r g
ke vermeende menselijkha
9ericht- JmntU
JAN VERSj^ggJ
- Paul Koeck: „Sfre//nge/^®^ht.
afscheidsengel" ver hal er
verij Elsevier Manteaü.
f2190 jversch
- Yvonne Keuls: „KeulsieftS?neh
geverij Leopold. Prijs ^eerde
- Pieter Goemans:
verhalen". Uitgeverij Loér
'*s°- K
- Wim Duzijn: ..Revolutie™??**}*
*+alslrar*hi lie" /oorTOmo I
gekkenhuis" leerzame
Uitgeverij Tiebosch. d^
(walgt
van Azië". Ze kregen twee doch
ters. Toen het huwelijk ontbonden
werd, verhuisde ze naar Londen.
Daar trouwde ze de zwarte lucht
macht-sergeant Leroy Rogers. Te
rug in Amerika kreeg ze nog twee
kinderen, zoons dit keer. Ook dit
huwelijk liep op de klippen, in
1964. Rosemary Rogers moest het
geld voor haar gezin gaan verdie
nen, en tot vóór vijf jaar was ze
nog secretaresse met een salaris
van 9.000 dollar per jaar. Ze begon
te schrijven, bracht veel tijd in bi
bliotheken door en stuurde haar
eerste boek zomaar naar een uit
gever („Avon, het was de eerste
uitgever onder de A in het tele
foonboek"). Het werd onmiddellijk
uitgegeven en het werd een Suc
ces. Inmiddels heeft ze zichzelf rijk
geschreven.
Assepoester
„De journalisten dromden op me
af. Ze wilden allemaal hetzelfde As-
sepoester-verhaaltje. Van „rags to
riches", van de lompen naar de
baljurk. Ik ben met geld opge
groeid, maar toen
we in Amerika
kwamen, hadden
we niets. Ik moest
het zelf verdienen.
Ik wist helemaal
niet dat je een
boek niet zomaar
naar een uitgever
stuurt, dat Je dan
meestal op de gro
te hoop komt of
het meteen terug
krijgt. Maar Avon
schreef dat ze 't
geweldig vonden.
En vanaf dat mo
ment zijn al m'n
boeken bestsel
lers. Ik schrijf ei
genlijk al van mijn
achtste jaar af. Ik
was de oudste
thuis, en zelfs voor
ik kon schrijven
vertelde Ik m'n
broers en zusjes
verhaaltjes. Ze
hadden nauwelijks
geduld om tot de
volgende dag te wachten. Ik verzon
ze ter plekke. Later schreef ik voor
m'n eigen plezier. Zonder ooit te
willen publiceren. Tegenwoordig
pleeg Ik ontzettend veel research
voor mijn historische boeken. Wat
er elders in de wereld gebeurde in
de tijd waarin ik m'n boek laat spe
len. Ik heb een grote bibliotheek
opgebouwd met historische wer
ken, antieke uitgaven, en oude
kaarten. Ik hoef er nooit meer voor
de deur uit. Ik ben een perfectio-
niste. Ik doe negen maanden over
een boek, de volledige dracht, vijf
maanden research, vier maanden
voor het schrijven zelf. Ze hebben
eens een passage van zestig pagi
na's uit een boek gehaald. Ik was
woedend. Nu kan dat niet meer,
dat heb Ik In m'n contract laten
zetten. Die passage heb Ik als
wraak, in een flashback, in het ver
volg van dat boek geplaatst. Ik
Kwartje voor reep
„Dat succes was onverwacht en
het was het ook niet. Ik geloof in
de kracht van gedachten, van de
geest. En ik wilde slagen. Ik heb
me alleen nooit kunnen realiseren
hoe groot dat succes zou kunnen*
worden. Ik ben blij dat ik iets doe
dat Ik fijn vind. En ik vind 't fijn dat
ik er rijk mee ben geworden. Geld
geeft je vrijheid. Ik hou niet van
geld sparen en nog eens sparen.
Als je doodgaat, ben je 't kwijt. Be
lachelijk, als je 't hebt, moet je er
van genieten. Leven is toch om te
genieten? Mijn kinderen waren er
eerst wel verbaasd over. Maar ze
zijn er gauw aan gewend. Vroeger
gaf ik ze een kwartje voor een
reep, nu geef ik ze een auto. Dat is
het „verschil. De oudsten zijn zes
entwintig, vierentwintig en eenën
twintig; die zijn het huis uit of stu
deren. Twee dochters zijn ge
trouwd. M'n jongste zoon is nog
„Het doet me niet veel wat er over mij geechreven wordt'
thuis. Die speelt nu op Hawaï met
zijn school in een opvoering van de
musical Grease. Dan heb ik nog
een nichtje van zestien geadop
teerd. Haar moeder heeft zelf
moord gepleegd en ze kan niet
overweg met de tweede vrouw van
mijn broer. M'n dochter Sharon
heeft 't soms wel 'ns moeilijk met
mijn succes. Ze praat niet over
haar moeder die schrijfster is,
maar af en toe komt ze binnen met
een boek. Of ik 't wil signeren.
„Heb ik meegekregen van die en
die", zegt ze dan, „is een grote fan
van je. Niet te gelóven". Binnen
kort word ik trouwens grootmoe
der. Ik kan haast niet wachten tot
't zover is. Ik heb een erg goede
relatie met mijn kinderen. Niet een
typische ouder-kind verhouding,
god zij dank. Ze praten met me als
mensen, over sex, over drugs,
noem maar op. Zelf heb ik dat
nooit gehad. Ik mocht geen af
spraakjes maken, niet uitgaan. Ik
trouwde met de eerste man met
wie Ik uit mocht. Trouwen? Nee,
niet meer, nooit meer. Ik heb een
hoop vrienden en ik heb het goed.
Als iets serieus dreigt te worden,
trek ik me terug. Ik wil vrij zijn.
Waarom zou ik een slechte erva
ring nog eens over moeten doen?
Ik vind dat een relatie tussen men
sen verpest wordt door een offi
cieel contract. Met mijn eerste man
en zijn vrouw heb ik overigens een
goede relatie. We hebben de laat
ste Kerstmis samen doorgebracht.
Nü vind ik hem aardig. Als we toen
zo volwassen waren geweest als
we nu zijn.Maar dat is onzin".
Tikje geschokt
Rosemary Rodgers is inmiddels te
rug In Los Angeles, aan het onder
handelen over de verfilming van
haar trilogie als televisieserie („Zelf
regisseren kan ik niet, maar ik wil
wel het recht van goedkeuring
hebben, ik wil niet dat ze mijn werk
verknoeien"), en
zal daarna of in
haar toevluchts
oord in New York,
of in haar riante
huis in Carmel,
Californië te vin
den zijn. Of mis
schien zit ze in
middels weer te
schrijven in haar
verlaten strand
huis in het nabij
gelegen Big Sur.
„Ik wissel histori
sche romans met
hedendaagse af.
De moderne zijn
explicieter wat sex
betreft. Een hoop
mensen begrijpen
dat niet. Oude da
metjes die eerst
de historische ro
mans hebben ge
lezen zijn een tikje
geschokt en schrij
ven: „Hoe kunt u
zulke smerige din
gen bedenken?".
Maar een verhaal als „The Insi
ders" is in feite een moraliteit, de
ervaringen van een jong meisje
met het succes, de grote stad en
alles wat je daar tegenkomt. Fan
mail krijg ik nog steeds. Wat er
zoal in staat? Dingen als: „Ik had
sinds de middelbare school geen
boek meer ingekeken, maar nu
ben Ik aan uw boeken verslaafd".
En: „Ik heb geen kinderen, m'n le
ven is saai, u neemt me even mee
naar een andere wereld". Of: „Uw
boek heeft m'n hele sex-leven ver
anderd. Nu lees ik alles van u". Zo
lang het de mensen plezier ver
schaft, is het prima. En ik zal blij
ven schrijven tot ik er dood bij
neer val. En misschien schrijf ik In
de tussentijd nog wel mijn eigen
verhaal en leg ik dat in een kluis
om na mijn dood te laten publice
ren". BERT JANSMA
FOTO'S CEES VERKERK
In het Amsterdamse Amstelhotel
geeft ze de indruk uitgebreid te ge
nieten van haar verworven rijkdom
(„Geld geeft je vrijheid"). Uitgever
Elsevier en de boekenclub ECI die
haar naar Nederland haalden, heb
ben voor haar een uitgebreide hifi-
geluidsinstallatie gehuurd met twee
bakbeesten van boxen en een sta
pel klassieke platen voor haar aan
geschaft („Omdat ze niet zonder
muziek kan"), waarmee ze de stijl
volle hotelstiltes opvult. Het inter
view met haar is 's ochtends ge
pland, maar een haastig telefoontje
van de uitgever schuift het schielijk
naar de middag (,,'s Ochtends is
ze geen mens, ze gaat pas tegen
de avond leven"). Ze laat zich de
luxe genoeglijk giechelend welge
vallen, verheugt zich op de komst
van twee snelle mannen die haar
„dates" (afspraakjes) voor die
avond zullen zijn, verlangt hevig
naar een disco en is zeer verbaasd
te horen dat disco hier voor kinde
ren is. „Belachelijk, in Amerika
kom je onder de 21 een disco niet
eens binnen". De 47-jarige Rose
mary Rogers ziet er
overigens alleszins
appetijtelijk uit.
Haar erg magere
handen verraden
haar leeftijd welis
waar onmisken
baar, maar ze be
weegt zich als een
jong meisje, lacht
graag, kirrend, en
heeft een aange
naam stemgeluid.
Een onderzoek bin
nen een Wie van de
drie-kader zou haar
nooit als schrijfster
aanwijzen, en zeker
niet van boeken die
haar in Amerika de
bijnaam „Queen of
rape and romance"
gaven, koningin
van lust en liefde.
Toch is ze dat, en
niet zuinig. Ze laat
de hartstochten
hoog oplaaien en
zal zich na het slui
ten van de slaapka
mergordijnen bij haar helden be
slist niet decent terugtrekken. In
Nederland zijn van haar eerste
boeken, met schreeuwende titels
als „Het hart is ontembaar", „Het
ongetemde verlangen", en „De
grote verleiders" in vier jaar tijd
600.000 exemplaren verkocht.
Over de hele wereld haalde ze
maar liefst de twintig miljoen ver
kochte boeken. Voor iemand als
ondergetekende, die ooit blij was
met 25 gulden additioneel rijksho
norarium voor een bladzijde poë
zie, een nauwelijks te vatten zaak.
Blozen
Uitgeversmaatschappij Elsevier
lijkt te grossieren in dergelijke slok
oppen van papier, lezers en geld.
De boekengigant, die naar het heet
een paar boeken per dag uitgeeft,
haalde het laatste jaar zoveel top
pulp-auteurs naar Nederland dat je
aan een samenzwering tegen de li
teratuur ging denken. Mensen als
Harold Robbins en Judith Krantz.
Beiden ook al goed voor miljoenen.
Robbins de rauwe zakenman. Ju
dith Krantz het suikerzoete vrouw
tje van wie je alleen maar zou ver
wachten dat ze tot in haar haar
wortels zou blozen als je haar de
erotische passages uit haar eigen
boeken voor zou lezen. Juist vrou
wen lijken in de Angelsaksische
wereld goed voor dit soort miljoe
nenliteratuur. De een meer geneigd
naar de pure romance, de ander
naar de liefde-in-actie. Barbara
Cartland (de toekomstige stief-
schoongrootmoeder van prins
Charles van Engeland) is een 79-
jarige Engelse die al hele boeken
kasten met Regency novels, histo
rische romances spelend in de
vroege negentiende eeuw, heeft
gepubliceerd. Eind vorig jaar ver
telde ze in een interview dat het
geheim van haar boeken is dat
haar heldinnen maagd zijn: „Mijn
lezers willen lezen over dames die
ken van jou, te gek".
Happy end
Rosemary Rogers lijkt nauwelijks
gevoelig voor een aantal kritische
koppen boven artikelen over haar
in Amerikaanse kranten. Queen of
Rape and Romance, zacht vertaald
Koningin van lust en liefde. Rose
mary Rogers: „Daar lach ik om. Ik
hou niet van „romance" alleen. Als
een boek mijn aandacht wil hou
den moet 't meer zijn. Een combi
natie van verschillende dingen. Een
hoop actie en avontuur, een sterk
verhaal en niet per se „rape" (ver
krachting). In mijn nieuwste boek is
de heldin 285 pagina's lang nog
maagd. Veel te lang. Het doet me
niet veel wat er over mij geschre
ven wordt. Ik ben zelf een tijdje
journaliste geweest en ik weet dat
een schreeuwende kop nooit weg
is. De echte critici zijn voor mij de
lezers, de mensen die mijn boeken
kopen. Hen kan het niet schelen.
Zij amuseren zich. Als ik zelf een
roman lees, is dat voor m'n plezier.
Iets luchtigs, dat me even de ver-,
velende sleur van
de werkelijkheid
doet vergeten. Een
happy ending. Ik
hou van happy en
dings. Mijn moeder
vertelde me altijd
sprookjes toen ik
klein was. Er was
eens... En tot slot
...ze leefden nog
lang en gelukkig.
Zo is het leven niet,
maar belletrle, ro
mans zijn wel zo.
Daar is het: Ze leef
den nog lang en
gelukkig. Ik zie wei
nig films. Die zijn
vaak verschrikke
lijk. Even erg als de
nieuwsberichten.
Vreselijk. Al mijn
boeken hebben
een „happy end".
Chirurgijn
„Ik trouwde met de eerste man met wie ik uit mocht'
teder bemind worden in het maan
licht, en dat krijgen ze. Op de laat
ste bladzij". De andere categorie
laat haar heldinnen in een tegen
deel verkeren. Het zijn emotionele,
sterk sexueel geïnteresseerde da
mes, die alle problemen van de
wereld tegenkomen, inclusief een
hoop slechte mannen, en die het
vaak op hun eentje in de wereld
moeten gaan maken. De tekst op
de omslagen spreekt dan meestal
van „dierlijke hartstochten, trotse
begeertes en meeslepende pas
sie". Pure „escape"-lectuur, waar
toe ook de boeken van Rosemary
Rogers behoren. Haar laatste boek
Is net in Nederland uit. Engelse ti
tel „Lost Love, Last Love", Neder
landse titel: „De overwinning van
de liefde". In Amsterdam deelt ze
bij de boekenclub handtekeningen
uit. Een zwart jongetje komt swin
gend binnen: „Te gek joh, die boe-
Rosemary Rogers
werd op 7 decem
ber I933 op Ceylon
geboren als dochter van Barbara
en Cyril Jansz. Vandaar een zeer
Hollands klinkende meisjesnaam,
niet zo vreemd voor een eiland dat
eens tot het Nederlandse gemene
best heeft behoord. Rosemary Ro
gers: „Ik weet dat mijn naam Ne
derlands is. We hebben familiepa
pieren die teruggaan tot 1600. Ik
heb Nederlandse, Portugese, Ita
liaanse. Franse, Ierse en Engelse
voorouders. Een voorouder-oom
aan Engelse kant was kapitein-chi
rurg in het Engelse leger dat tegen
Napoleon vocht bij Waterloo. We
hebben nog een kistje van hem in
de familie met zijn chirurgijnspul
len. Zagen om benen te amputeren
en andere verschrikkelijke dingen.
We woonden in zo'n oud Hollands
huis, dikke muren, grote veranda".
Haar eerste man was Summa Na-
varatnam, een autocoureur die be
kend stond als „de snelste man
