Leidse Courant | 1981 | 8 april 1981 | pagina 5

Meisjes van lichting '33 kwamen in
'de Veen weer een dagje bij elkaar

leiden modelstad

Kjaar het fiets-

aoorzieningen betreft

Vragen over

DNA-

onderzoek

~1 znêsj

tconomisch Beleidsplan vaag, oud en onbruikbaar

LEIDSE COURANT

WOENSDAG 8 APRIL 1981 PAGINA 5

'UnbE DAMES GRIJPEN STEEDS VERDER TERUG IN HET VERLEDEN

ringsbedrai
iwkundig,
lift.

zal het co]
Dering aanl
Dit zal
en W het'
ng nog dez
r de bouw.

Jerdaad, de herenigingen
ren nog steeds welig. Een
ïment dacht ik, dat er
»ts meer te reüniëren
»1; zo rustig was het de
Z) gJütste weken. Maar nee
V/ C Cbr: het rommelde opeens
•er aan de horizon,
tmaal werd ik getipt
or, nota bene, een
_»neer, die het weer van
L lrmlren ze86en had maar er
r *-^rder niets van wist of
1de weten. In elk geval
is er opnieuw een horde
ïeisjes van toen" die zich
maakte om het nog eens
5* tter te doen- Opvallend
sr. Tot oj^bjj waS) dat de
ÏJ*!11 .^Vddelde leeftijd weer
et kader lag dan bij
men ^^orgaande gelegenheden
rustruiiqt gevaj was Gisteren was
sprake van jaargang
33. In De Fransche Brug,

ïnoaar veinzienjjjjce horecavestiging
ie" door Ven buiten de bebouwde
i het werkm van Roelofarendsveen,
maakte dj,g >s morgens de lagere
jr j"zolh°oljeugd van '33 op de
de dlensek, gebakerd door één
n n^fr3n de eerste weldoende
ineen hal_tezonnetjes ann0 1981

artoe werqkebt ket namelijk altijd

8ez0IVer een lentezonnetje,
telijke Ovieurjg gekapt en er
jetere vertuiend ajs nog vrjj jonge
kina's, in jurkjes en
cenhuis Rjp0nnetjes die de dertiger

iren geheel ontgroeid
r een verjaren: „we zijn dit jaar
fit de wacHna allemaal 60, afgezien
te verklePn efn paar
i in het vettenhlijvertjes die er een
haar stee^rije meer bij hebben",
aatst ter\#rielde een reüniste uit
altes neer,

Hasselt (Ov.) me, na zo veel
tijd weer even terug op het
ouderlijk dorp.

„Kijk, en zo zagen we er
nou uit, toen we bijna 50
jaar geleden op school in de
Veen zaten: heel lief en
gehoorzaam, met de armpjes
over elkaar". Een knappe,
nog niet vergeelde foto, uit
een tijd die niet weerom
komt; met op de
achtergrond leerzame
platen over de middelen
van bestaan, Nederland met
z'n grondsoorten, een
verzameling gedroogde
bladeren, een grote glazen
kast met natte his-inhoud
(geen stoommachinetjes,
want het waren geen
iongens daar), en de lange
kachelpijp die zich door het
plafond heen boorde.
Vroeger „rook" een klas; je
rook iezelf, de anderen, de
school. Je rook de tijd, die
van jezelf was. Iets anders
was er niet. Ook al ging je 's
zaterdagsavonds in de teil.
Daarna weer op school: met
z'n tweeën in de bank.
Duwen en onenigheid.

Maar nu dan voor de foto.
Iedereen voorzien van een
opengeslagen boek, als de
bron waaruit kennis geput
diende te worden; het
steeds halverwege gevulde
en ingebouwde inktpotje
moest worden gedeeld.

Geen gewiebel, speelsheid
(laat staan speelsigheid) en
giebelegein. Kaarsrecht
zitten. Aandachtig. Binnen
het stramien, en nog lang

niet losgebroken. Maar wel
gelukkig en vol
verwachting, zoals kinderen
ook toen konden zijn. Een
pose. Een sluimerende
tinteling, want er was een
„straks'Netjes en duidelijk
naar de fotograaf kijken,
immers die foto moest later
door iedereen bekeken
kunnen worden. Dat een
nageslacht, vijftig jaar later,
er nog vertederd naar zou
kijken, kwam in die kleine
kopjes met ponyhaar niet
op. En toch zaten daar
enkele tientallen
aanstaande grootmoeders op
het speelkwartier te
wachten en op de laatste
bel.

De uitgelaten kreten die ik
bij jongere opgeroepen
lichtingen (zoals van de
Leidse Mariaschool, de
verkoopstertjes van C
de meisjes van JM^J in
Noordwijk) had
opgevangen, waren er
gisteren niet zozeer bij.
Hoewel de stemming
„gepast uitgelaten"
genoepid mocht worden.
Daar waren ze weer. Een
dagje uit, zonder voor een
oppas te hoeven zorgen; die
tijd ligt ook alweer een eind
terug. Van donkerblond
naar zilvergrijs, met veel
verworven levenswijsheid
in hoofd en hart. Aan de
lange tafels van De
Fransche Brug, die een paai
maanden geleden een
royale uitbreiding gekregen
heeft en nu alleszins

berekend is op dergelijke
opeenhopingen die
bruiloften, partijen en
reünies met zich brengen.
Eén van de aanstichtsters
was Sjaan Verdèl, die nu
mevrouw Ruijgrok heet en
in Wassenaar woont. Ze
werd gesecundeerd door de
eveneens thans
Wassenaarse Martha van
der Hoorn, die met meneer
Zoetemelk is getrouwd, en
door Mien Hillebrand (nog
steeds wonend in de Veen,
maar al jarenlang als
mevrouw Verdèl; wel
zeker: familie van Sjaan).
Er kwamen er nogal wat uit
Roelofarendsveen zelf,
maar de meeste meisjes zijn
uitgewaaierd, tot Den
Helder, Hoofddorp,
Badhoevedorp, Haarlem,
Beverwijk, Leimuiden,
Wassenaar en Ter Aar toe.
Er werden door Sjaan 51
deelneemsters geteld. „Ach
ja, hoe ging het eigenlijk.
Tijden terug al zagen we
foto's van onze klas uit de
dagen van de Ui ver-vlucht.
In '33 zijn we eraf gegaan.
Het zijn eigenlijk een paar
klassen bij elkaar hier; de
4e en de 5e zowat. Dat
weten we niet zo precies
meer. Maar we herkenden
veel gezichten en zo begon
het te rollen: adressen en
telefoonnummers opzoeken.
We herkenden elkaar
vanmorgen trouwens
allemaal direct, van de
foto's van toen".

De meisjes van '33 zaten „op

school bij de zusters van
JMJ uit Den Bosch". Dat
was achter Huize Jacobus.
„Hoe heette die school,
mevrouw Sjaan wilde ik
voor het journaal toch wel
even weten. „Hé, jongens,
had onze school eigenlijk
een naam Nee hè? We
zaten gewoon bij de zusters
van JMJ, en van de Sint
Petrus' Banden. Iets anders
wisten we niet, hè. Vandaag
de dag zijn er onder ons, die
misschien zullen zeggen:
jee, o jee, inplaats van JMJ.
En Huize Jacobus, ja, dat
had je toen nog. En we
zaten met z'n 54-en in de
klas. Arme zuster! Er zijn er
die foto's hebben
meegebracht. Geweldig
leuk hè: die zat naast die en
zo. Vreemd hoor, zo bedenk
ik me nu, maar er was er
geen één die vlechten
droeg. Allemaal pony, bijna.
Of met wat krullen en een
scheiding opzij. Misschien
was dat toen nog dorps".
Mevrouw Sjaan zou het niet
meer weten.

Soms was het nog even: wie
ben jij ook weer? Och ja,
God, natuurlijk. Hoe kon ik
dat nou vergeten. Truus!
Truus ja. Allicht. Kind,
warempel: je hebt het
gezicht van je moeder. Dat
weet ik nog wel... En toen
kenden ze elkaar toch weer
allemaal bij naam, in De
Fransche Brug, aan de rand
van het

ruilverkavelingsgebied, dat
in '33 nog lang niet ontdekt

Op mijn omwegen door stad en land kom
ik graag mensen tegen. Elke morgen tussen
tien en elf uur kunt u mij telefonisch vertel
len wie u graag in deze rubriek zou willen
tegenkomen Het nummer van mijn geduldi
ge telefoon is 071-122244; u kunt dan naar
toestel 18 vragen

Li

was. Ook als je zestig bent,
heb je nog te stoffen, te
zuigen en af te wassen en te
redderen. Gisteren hielden
de meisjes van 4 en 5 en 6
(dat wisten ze dus niet zo
exact meer) dergelijke
bezigheden voor gezien.

Hun echtgenoten veelal
ook niet meer in hun
tweede jeugd hadden
dagpermissie gegeven, en je
kon zó zien, wie er
eergisteren of vorige week
nog even naar de kapper
was geweest.

Wie weet, roeren over enige
tijd de zeventigjarigen wel
in hun verleden en komen
daarna tezamen in de
omgeving waar ze ooit aap
noot Mies op de .bordregels
geschoven hebben. Ik zou
aat willen entameren, maar
weet niet hoe. Zoiets moet
tot de mogelijkheden
behoren: ras-oma's (de
mannen, ik blijf het
constateren, schijnen die

behoefte niet zo sterk te
voelen) die een dag in één
slag weer iong zijn. Deze
verrassende veerkracht
manifesteerde zich gisteren
sterk. De dames waren nog
niet toe aan de in het
programma opgenomen
soep met broodjes en
daarna was het, zo om een
uur of drie: wie blijven wil,
blijft. Dat heb ik niet meer
meegemaakt. Gistermorgen,
evenwel, noteerde de
running man van De
Fransche Brug, geassisteerd
door een plaatselijke schone
als barmaid, vele
bestellingen die tot een
zeker optimisme aanleiding
gaven.

Ha, waren dat eventjes
dames een dagje uit! Na de
koffie verschenen al vrij
snel de eerste sjuutjes en
cassis on the rocks. Maar in
een hoopgevend klein
aantal. De meeste meisjes,
die onder de gesluierde

zorgen der zusters van JMJ
hun lessen geleerd hadden
moeten hebben, gaven zich,
na zo veel jaren, roekeloos,
maar geestdriftig, over aan
„bessen", vrij donkere
advocaatjes (zonder
slagroom; maar o jee, als
iemand op dat idee was
gekomen!), citroentjes met
suiker en nog enkele
andere, door mij niet
geïdentificeerde, liquide
versnaperingen. Dolle pret,
binnen het betamelijke.
Zoals de meisjes van '33 ooit
de Veen hadden gekend,
met elkaar in klas en bank,
zo is het niet meer. Het was
het feest der herkenning,
maar de loutering (wat niet
altijd een berg behoeft te
zijn) zat mee aan tafel.
Reüniëren kan een fijne
methode zijn om het leven,
ontdaan van het pony-haar,
van de armen over elkaar
en het schaarse lamplicht,
ten voeten uit te tekenen.

ier gaat Je lichting '33 in de klas bij de zusters van JMJ.

Ten

De dames terug van weggeweest bijna vijftig Jaar later op de reünie In „De Fransche Brug.

rwegen iTHOUDER C. WAAL OP SYMPOSIUM:

:rvoer ov
ige afwik
r zo dat e
/erd aan

gaat ii
ide plee]
rïjze vie
oliën ei

Tijdens)EN/DEN HAAG Op
pril (degebied van stedelijke
isschop Voorzieningen zouden
Simoni» taken van het rijk
sma wij de gemeente gedele-
bruikt moeten worden. De be-
n de s^enis van het rijk leidt
rormselabsidieterreur, onzeker-
salving, en vertraging in de aan-
zich heVan noodzakelijke voor-
iment etngen voor de fietser,
f met kei wethouder C. Waal
ngen, pi openbare werken van-
warenden op het symposium
vrtelijke fietsvoorzienin-
Heer" C, dat vandaag in het
besgebouw In Den
I de oli$ wordt gehouden,
en of in

ientehufrethouder somde een aan-
genheid brzaken op van de vertra-
dom Rol „Veelal is er onduidelijk-
11e 205 dof er subsidie komt, wa-
rtegenwdie komt en hoeveel. On-
aanwezfcichtig is wie er zich wan-
waarmee en waarom

regelmatig bijgesteld uitvoe
ringsplan van het verkeerscir
culatieplan zouden er meerja
renafspraken tussen rijk en
gemeente gemaakt kunnen
worden met minder bemoeie
nis van rijkswege over de uit
voering."

Onder de titel „Fietsen in een
Hollandse stad, de Leidse weg
leidt niet tot een lijdensweg"
gaf Waal met behulp van dia's
een overzicht van de fietsvoor-
zieningen, die in Leiden in de
loop der jaren zijn aangelegd
en ging op de bezwaren in, die
regelmatig opklinken tegen
het bevorderen van het ge
bruik maken van de fiets.
„Vaak hebben direct omwo
nenden weinig belang bij de
geplande voorzieningen of
zien zij slechts mogelijkheden
om fout te parkeren verloren
gaan. De belanghebbenden
wonen veelal verspreid over
de hele stad. Hun stem wordt
nauwelijks gehoord. In de in

spraak zijn zij de zwaksten. Er
zouden dan ook technieken
ontwikkeld moeten worden
door de sociale wetenschappen
om juist deze belanghebben
den beter bij inspraak te be
trekken."

Volgens Waal neemt het ge
bruik van de fiets in Leiden
toe en hij acht dat een goede
zaak. Een oorzaak daarvan is
volgens Waal de „incidentele
ongemakken", die zich in de
stad voor de automobilist voor
doen door werkzaamheden en
het plaatsen van bouwketen,
maar een belangrijker oorzaak
„is de economische teruggang
en de stijging van de kosten
van het autogebruik. Als dit
proces zich voorzet en daar
ziet het naar uit dan zal steeds
meer de gedachte om een
goedkopere vervoerswijze te
kiezen veld winnen. Als het

Com fietsvoorzieningen
Leiden als een modelstad
fungeren", luidt zijn conclusie.

Zomerpostzegels volop te koop

De zomerpostzegels zijn weer verkrijg
baar. Vana/gisteren tot en met 22 mei zijn
de zegels te koop, die dit jaar gewijd zijn
aan Het nieuwe land van Nederland".
Volgend Jaar Is het vijftig jaar geleden, dat
het laatste gat In de Afsluitdijk werd ge
dicht. Als herdenking zijn er nu vier zegels
met karakteristieke foto's van het nieuwe
polderlandschap. Er ligt een toeslag van
één gulden op de zegels, waarmee een

groot aantal Instellingen op sociaal en cul
tureel gebied gesteund wordt. In 1980 be
droeg de totale opbrengst drie miljoen
gulden. De Leidse wethouder C. Waal
(tweede van rechtskocht gistermorgen de
eerste zegels. De zomerzegels zijn te koop
bij de postkantoren In de Gerestraat, het
Bevrijdingsplein en In de MerenwIJk en bij
het plaatselijk comité aan de Tltus Brands-
m at aan 57.

pERNEMERSVERBOND:

JDEN „Het Economisch Beleidsplan
te veel vage algemeenheden en te Wei
ll op de toekomst gerichte feiten. Alles
1 er in staat, is al veel eerder gepubli-
M in andere rapporten en ontwerpen.
l\ gebruikte cijfermateriaal is in meerder-
"1 te oud en achterhaald om te gebruiken
~r enig beleid". Dit is de meeting van het

Koninklijk Nederlands Ondernemers Vei*
bond afdeling Leiden.

Het KNOV heeft het college op de hoogte ge
steld van zijn mening over het plan. „Als u
vaststelt dat Leiden zijn regiofunctie moet be
houden, wat echter moeilijk is wegens het ge
brek aan goed gesitueerde parkeergarages, dan
is het de hoogste tijd dat uw beleidsvoornemens

niet alleen overwogen worden maar dat Leiden
de politieke wil en moed opbrengt om ze actief
uit te voeren", aldus het KNOV aan B en W.
Het ondernemersverbond protesteert tegen de
wijze waarop het gemeentebestuur de winkels
en bedrijven in twee categorieën indeelt om de
ene te versterken en de andere terug te drin
gen. Deze indeling noemt het verbond wille

keurig. Het KNOV zegt het wel eens te ziin met
het beleid om de kleine ambachtelijke bedrij
ven zoveel mogelijk in de binnenstad te hand
haven. „Onze hoop is dat met de meer recente
gegevens die u inmiddels ter beschikking staan
er toch een adequaat economisch beleid ge
voerd zal worden", zo besluiten de onderne
mers hun reactiér

LEIDEN De gemeente-
raadsfractie van de PSP
heeft het college om infor
matie gevraagd over het
nieuwe DN A-onderzoek dat
binnenkort in het Sylvius
laboratorium plaats gaat
vinden of dat, volgens door
de PSP gesignaleerde ge
ruchten, al geruime tijd zon
der hinderwetvergunning
plaatsvindt. Het college is
van plan hiervoor een hin
derwetvergunning te ver
strekken.

Het zogenaamde recombinant
DNA onderzoek is onderver
deeld in vier risico-klassen die
ieder hun eigen veiligheids
maatregelen vragen. Categorie
4 is het gevaarlijkst, categorie
1 de minst gevaarlijke. Aan de
Leidse universiteit wordt mo
menteel in klasse 1 gewerkt
maar loopt een hinderwetver-
gunningaanvrage voor onder
zoek in klasse 2. Het onder
zoek vindt plaats in de Sylvi-
us-laboratoria in de Leeuwen
hoek, een gebied waar het ge
meentebestuur woningen wil
gaan bouwen. Geruime tijd
vindt er echter al discussie
plaats over het mogelijke ge
vaar dat de laboratoria in de
toekomstige woonwijk op zou
den kunnen leveren (ae vijf
linkse partijen organiseerden
nog onlangs een gezamenlijke
ledenvergadering over dit on
derwerp). „Gezien de discussie
rond de woningbouw in de
Leeuwenhoek, is het op zich al
verbazend dat het college be
reid is een gevaarlijk onder
zoek extra toe te staan", vindt
de PSP die bang is dat hier

door de kans op woningbouw
in de Leeuwenhoek verkleind
wordt.

Volgens de PSP circuleren er
aan de universiteit 'hardnek
kige' geruchten dat een onder
zoek in de klasse 2 nu al plaats
vindt zonder dat er vergun
ning voor is afgegeven. Van
universiteitswege wordt dit
echter ten stelligste ontkend.
De PSP heeft het college ge
vraagd uit te zoeken of de ge
ruchten op waarheid berusten.

ADVERTENTIE

electrisch
gereedschap

tijdelijk in
prijs verlaagd.

LAMAN-LEIDEN B.V.

Zijlsingel 2 Lelden

Geopend van maandag t/m vrij
dag van 06.00 tot 12.30 uur en
van 13.00 tot 17.30 uur.