Hennie Kuiper terug I Deceptie voor dameshockeyteam! Ruzie hét medicijn voor oranje judoka's SPORTTRIBUIME Peer Maas weer winst LEIDSE COURANT MAANDAG 6 APRIL 1981 PAGINA 8 MEERBEKE - Uitgere kend in de hoog aange slagen Ronde van Vlaan deren, waarin zijn ploeg- makker Roger de Vlae- minck als dé favoriet van start was gegaan, kwam Hennie Kuiper terug. Kui per was vertrokken met de wetenschap dat hij in die finale de hoger aan geslagen Belg zou moe ten helpen met als moge lijke tegenprestatie steun in de komende Tour de France. De boeiende Bel gische klassieker, die werd gekenmerkt door vele valpartijen op de smalle wegen waarbij tal van grote renners hun il lusies verloren, kreeg evenwel een verrassende ontknoping. Toen de strijd de beslissende fase was ingegaan lukte het Kuiper aan de greep van de laatste tien kansheb bers te ontsnappen. Ro ger de Vlaeminck zorgde er vervolgens voor dat de 16 kilometer lange vlucht in de rug werd gedekt. Pas op de laatste kilome ters mochten enkele cou reurs nog op avontuur gaan. Met als gevolg dat de 65e Ronde van Vlaan deren voor de Neder landse wielersport een ongekend hoogtepunt werd. Achter Kuiper ijlde Frits Pirard namelijk naar de tweede plaats en ver sloeg Jan Raas in de sprint om de derde en vierde positie de Frans man Bossis. Voor vele Belgen en vooral voor Peugeot-ploegleider Maurice de Muer reden ge noeg om een beetje zuur te kijken. Mede omdat bijna niemand van Kuiper eigenlijk dacht dat hij een dergelijke stunt nog kon realiseren. Ze ker, er bestond veel respect voor zijn kwaliteiten. De door hem behaalde Olympische ti tel, zijn Nederlands kam pioenschap en zijn twee tweede plaatsen in de Tour de France (1977 achter The- venet en vorig jaar achter Zoetemelk) waren niet verge ten. Sommigen wisten zich zelfs nog te herinneren dat hij zich ook nog eens na een vetdrit in een rood-wit-blauw- tricot had mogen hullen. Maar toch... Kuiper werd min of meer als afgedaan be schouwd. Als een soort su perknecht van Roger de Vlaeminck, die dit seizoen onder leiding van Fred de Bruyne nog even zou aanto nen dat het niet winnen van een klassieker in 1980 moest worden beschouwd als een misstapje. De kansen op nieuwe triomfen van de giste ren inderdaad ijzersterk fiet sende Belg werden hoog aangeslagen, mede omdat Kuiper nog wel in staat werd geacht in de finale De Vlae minck de helpende hand toe te steken. Het pakte echter anders uit. Door een grillige samenloop van omstandighe den werd Roger de Vlae minck gedwongen de 16 kilo meter lange solo van zijn ..hulpje" te dekken. Verontwaardigd „Hulpje!". Hennie Kuiper brieste verontwaardigd, toen die opmerking werd gemaakt. Dat was zijn eer te na. Zeker nu hij dan eindelijk één echte klassieker in zijn lange loop baan op zijn naam had ge bracht. Hij wenste onmiddellijk orde op zaken te stellen. „In de finale kan ik veel doen voor Roger, maar omgekeerd heb ik er ook voordeel aan. Ik kan ook mijn eigen kans schaden". Toch was hij reéel genoeg om te erkennen dat met name Ro ger de Vlaeminck alles had ge daan om zijn dolle, slopende rit naar de finish tot een suc ces te maken. „Met dank aan Roger", zo klonk het. Toch verklaarde dat uiteraard nog niet alles. Hoe was het nu mo gelijk dat Kuiper eindelijk toch nog die triomf boekte die hem al jaren aan zijn neus was voorbijgegaan. Zijn verhaal: „Op de eerste plaats rijd ik het hele jaar al goed. Voorts ben ik meer mijzelf geworden. Bij Peugeot was ik té nerveus en té ambitieus. Kon ik de proble men niet aan. Nu is dat anders. De samenwerking is beter. Bij DAF kom ik ook beter tot mijn récht. Ik kan nu werken voor een ander en dan mijn eigen kansen benutten. Ik heb het al eerder gezegd: „Het zou me niets verbazen wanneer ik dit seizoen twee klassiekers zou winnen. Wel, de eerste Is bin nen". De anders altijd heel be dachtzaam pratende Kuiper ra telde maar door. Hij wees er ook nog even op dat zijn leer ling Adrie van der Poel gewel dig had gekoerst en tot de Muur was meegegaan. Loven de woorden dus. Toch had al les heel anders kunnen lopen. Vele valpartijen De 65e Ronde van Vlaanderen, die door het In het parcours opnemen van een serie nieuwe hellingen en nog wat meer ve nijnige, puntige kasseien op nieuw was verzwaard, werd ge kenmerkt door vele valpartijen. Maertens was bijvoorbeeld met zestig andere renners be trokken bij een dergelijk ge beuren en staakte ontredderd de strijd. Pollentler werd door deze tegenslag eveneens ach teruit geworpen en kwam op de Koppenberg pas in één van de laatste groepen door. Fran cesco Moser kon het ditmaal eveneens niet redden.' De Ita liaan maakte een zwakke in druk en werd geheel tegen de verwachting in uit de eerste stellingen verdreven. Saronni. een ander kanspaard, knalde drie keer tegen de grond en hield het verder voor gezien. De strijd ging echter onvermin derd voort. Ook op de Kop penberg. die wordt geken merkt door een bijna loodrecht omhoog stekend stuk met kas seien bedekte weg. Ruim 430 meter kwelling, waar het uiter ste van de renners werd ge vraagd. Een klim met over 80 meter een stijgingspercentage van 25 en dan nog eens een „toegift" van 50 meter waar de moeilijkheidsfactor met veer tien procent kon worden aan gegeven. Daar, op deze door duizendèn Belgen omzoomde giftige stenen pulst, werd te vens afgerekend met de tradi tie dat de winnaar van de Ron de van Vlaanderen moest wor den gezocht bij de eerste vijf die hier boven kwamen. Kuiper zat daar niet bij- Wel Priem met de Italianen Cataneo en Renosto. Op de lastige hellin gen die daarna voor de wielen kwamen werd dat allemaal echter keurig rechtgetrokken. Zelfs lukte het Kuiper een op de Taaienberg opgelopen ach terstand van een halve minuut goed te maken. Dit bravour- stukje viel echter In het niet bij de prestatie van Frits Pirard. „Ik had twee keer lek gereden en Freddie Maertens moeten helpen. Mijn achterstand be droeg wel vijf minuten. Als eni ge ben ik vooraan teruggeko men". En daar speelde hij ook een belangrijke rol toen het erom ging de prijzen te verde len. Veel jongeren Geraerdsbergen definitief was ingeluid door Jan Raas. Zijn demarrage vormde de inleiding van een geslaagde ontsnap ping van twaalf coureurs, waarbij opvallend veel jonge ren. Het betekende tevens het einde voor de dappere Jos Schipper die samen met Ludo Delcroix kort daarvoor nog een voorsprong van ruim één mi nuut had genomen. De HB- kopman was er overigens mede voor verantwoordelijk dat Tl-Ralelgh in de laatste ki lometers over té weinig man kracht beschikte. De mannen van Post reden zich over de kop om Schipper en Delcroix terug te halen en moesten later de tol betalen. Kees Priem daarover: „Het Is nog erger dan vorig Jaar. Wij moeten al les alleen doen. Het hele pelo ton rijdt tegen ons. Het lijkt wel een soort opstand". Hoe het ook zij, toen het er op aan kwam zat Jan Raas hele maal alleen. Voor Kelly, Wil- lems, Vandenbroucke, De Wolf, Mutter, Bossis en Pirard gold trouwens hetzelfde. Alleen De Vlaeminck wist zich ge steund door de aanwezigheid van Kuiper. En Kuiper mocht dan bij de aanloop naar de kruin van de Bosberg nog zo in moeilijkheden hebben gezeten en zelfs aan De Vlaeminck hebben moeten vragen op hem te wachten wanneer de achter stand op de Muur niet al te groot zou zijn; diezelfde Kuiper leverde prompt zijn bijdrage aan de zo belangrijke ploegen- tactiek. Twee keer dekte hij een aanval van Roger de Vlae minck af en toen dat niet lukte toog hij zelf op avontuur. Da niël Willems en Fons de Wolf die wellicht nog een spaak in het wiel hadden kunnen steken bleven zitten en ook de ande ren reageerden niet. Kuiper rook zijn kans, zette door en sloeg direct een gat. Alleen Raas wilde nog wel een serieu- Hennie Kuiper gaat zege vierend over de streeep in Meerbeeke; zijn eerste klassieke trlomt is een feit. ze poging ondernemen, „ik ging echter te laat. Pirard was me voor. Trouwens, Kuiper was toch niet meer te achter halen". Bleef alleen nog het feit over dat de zo hoog aan geslagen TI-Ralelgh-knechten opnieuw In de eindstrijd ont braken. Grtomde Raas: „Alleen Van Vliet, Peeters en Priem re den goed. Maar ik moest weer veel te veel alleen doen. En één keer houdt het op. Maar ik heb Kuiper beslist niet laten gaan omdat hij een landgenoot is, je rijdt een koers om te win nen". PETER VAN PUTTEN DEN HAAG - Peer Maas boekte dit weekeinde zijn derde^ent vierde grote zege als amateurwielrenner. Na de KO-racep êrc de Ronde van Zuid-Holland zegevierde hij zaterdag in^fs, c Omloop van de Braakman en gisteren in de Ster van B het del. Maas toonde zich in de "Braakman" de snelste In, eindsprint, waarna Havik tweede en Lammerts derde vi| den. In Bladel was er opnieuw een massasprint, waai betJ Hans Baudoin tweede en Nico Toussaint derde werd. René Koppert, eveneens erg succesvol In dit voorselzo: zegevierde in een race in het Belgische Lot. Joop RibbiCÈ werd tweede en Gerrit Solleveld vierde. pj J Hagenaar Henk van Weers is in het slotklassement vani Ronde van Marokko zevende geworden. Winnaar werd Tsjech Ferebauer. Ron Snijders heeft de amateurkoers voor de Ronde QJ Vlaanderen gewonnen. De renner uit Halfweg versloeg K\yj_ tin de Vos, met wie hij was ontsnapt. De Rus Soekhoroetsjenkov neemt niet deel aan de dit j open Ronde van Italië. De "beste amateur ter wereld" sl in de vrijwel gelijktijdig te houden Vredeskoers. De Nederlandse hockeydames hebben hun wereldtitel In Argentinië niet kunnen pro longeren. Na een enerverende finale tegen de Westduitse dames, waarin Nederland gedurende grote delen van de wedstrijd domineerde, bleef het ook na verlenging 1-1. De Westduitse dames hielden, toen er strafslagen genomen moesten worden, het hoofd iets koeler en wonnen. Op de foto: een moment uit het finalegevecht. 1. West-Duitsland. 5. Canada. BUENOS AIRES De eindstand In 2. Nederland. 6. Argentlnü ElllUSldny het toernooi om het wereldkampioen- 3. Sovjetp-Unie. 7. Japan. schap hockey voor dames Is: 4. Australië. 8. België. 9. Frankrijk. 10. Spanje 11. Mexico. 12. Oostenrijk. BUENOS AIRES West-Duitsland heeft gisteren het vijfde toernooi om het wereldkampioenschap dameshockey gewonnen door in de finale de Ne derlandse ploeg na verlenging door het nemen van atrafballen met 31 te verslaan. Aan het einde van de verlenging was de stand 11, door doelpunten van Fieke Boekhorst voor Nederland en van Marti na Koch voor West-Duitsland. Voor Duitsland wisten Gabriële Appel, Corinna Lingnau en Stefanie Berger de strafballen te benut ten. Anneke Bax scoorde de enige Voor Nederland. De derde plaats in het toernooi ging naar de Russi sche damesploeg, die Australië zaterdag in de klei ne finale met 51 versloeg. Canada won met 30 van Argentinië en werd vijfde, terwijl Japan na een gelijkspel van 11 tegen België door het nemen van strafballen beslag wist te leggen op de zeven de plaats. De ontknoping was triest voor Nederland. Oranje was immers de hele wedstrijd sterker geweest. Het over wicht bleef onverminderd in de vijfde en laatste ver lenging van zeven en een halve minuut. José Poel mans en Elsemleke Hillen, onvermoeibaar in de op bouw, schiepen kansen, maar in het centrum ontbrak de speelster, die het werk kon voltooien, zoals het ei genlijk ook in twee normale speelhelften en vier eer dere verlengingen was geweest. Kort voor het einde kreeg Nederland zijn laatste kans: een korte hoekslag. Lisette Sevens slaagde er niet in de bal bij het stoppen onder controle te krij gen. De Australische scheidsrechter Robin Davis, die met haar landgenote Jane Adams de wedstrijd goed in de hand had, floot de allerlaatste kans naar de ver getelheid. Wat na de strafballen overbleef, waren teleurstelling en tranen. Ontgoocheld keek dë ploeg het Westduit se elftal na, dat in triomf langs de tribunes trok. Ruim zeven Kwartier hockey had geen beslissing kunnen brengen, de „strafballen" velden Nederland. Toch was het begin van de serie voor Nederland gun stig. Christina Moser pushte de eerste bal over het doel. Daarna volgde voor Nederland de ene deceptie op de andere. Birgit Hagen voltrok met haar voltref fer het vonnis, dat, nadat onze landgenoten vier mi nuten voor het éinde van de officiële speeltijd nog met 10 hadden voorgestaan en bovendien vooral in de tweede helft oppermachtig in het veld waren ge weest. Slechts met afbraakhockey kon West-Duitsland zich staande houden. Uit de tweede strafcorner van de wedstrijd - tegen Nederland negen - schoot Martina Koch de gelijkmaker achter Det de Beus, waarmee de coach van de Duitse ploeg, Wolfgang Strödter, die gisteren 33 jaar werd, reeds zijn verjaarsgeschenk in de hoek wist staan. Weliswaar moest hij nog bijna een uur wachten, eer zijn meisjes het voor hem ont hulden, maar toen hij de wereldbeker zag glinsteren, werd het zelfs hem, de geroutineerde veelvoudige Duitse international, te machtig. Het was meer dan waarop hij had durven hopen. Nederland trad aan in de basisopstelling. Met Anne- lies Kapteln, die zaterdagavond voor paniek had ge zorgd in de Nederlandse groep. Zij was met haar hand beklemd geraakt in een taxideur. Er bleek ech ter niets gebroken en dank zij het werk van ploegarts Joep Brenninkmeijer kon zij spelen. Nederland begon dus op volle sterkte aan de strijd, als onmiskenbare favoriet In de laatste wedstrijd van Buenos Aires. Nederland had In de voorgaande wed strijden immers een veel betere indruk gemaakt. Die zekerheid had de Westduitse coach Strödter laten meetellen. HIJ koos voor een behoudend concept. Daardoor kon Nederland het initiatief tot zich trek ken. De Westduitse tegenstoten brachten geen suc ces. De permanente bewaking van Martina Koch en Christina Moser door Margriet Zegers en Josevoc mans sloot doelpunten uit. celei Het werd spannend in de Westduitse cirkel r strafcorners kwamen dan ook: drie in het kwartier. De derde maal was het raak. Fieke horst schoot feilloos in, het was het dertiende (n jgi punt van de onbetwiste topscorer in het toeLn Hoe sterk Fieke Boekhorst dit toernooi heefijiw speeld - niet alleen als scherpschutter, maar oo een betrouwbare centrumverdedigster - juist in"5501 wedstrijd, heeft zij haar faam niet kunnen wa^ Doordat West-Duitsland bijna in het geheel geefm k co's nam en Nederland met de dubbele dekking[ee J£ verdediging zijn aanvallende taak enigszins ve^ps derde, ontrolde zich een weinig interessante slof1Uer strijd. Het aantal kansen bleef beperkt, ook voor N m land, dat zijn acties ruim opzette, maar in het trum mankracht miste. De vervanging van Aniwor Kaptein door Marjolein Eijsvogel veranderde fel0 noeg niets aan die situatie. ande Nletternin hield Nederland zijn voorsprong vasjs vier minuten voor tijd Martina Koch gelljkmaPlaat; Ook uit een strafbal, nadat zij de gehele wed" m niet had kunnen loskomen git de persoonlijkeraa^ king. West-Duitsland had het eerste doel bereikt, eert1 "e lenging. Het wilde in die extra-tijd meer dan eeP de lljkspel. Maar Nederland gaf de gelijke stand nPeêr£ handen. Het werd steeds duidelijker dat de beslten 1 op strafballen zou vallen. Dat gebeurde, in het 'e deel van West-Duitsland. |r Jai uit ove Nederland: De Beus; Boekhorst, Van Puffelen, Zegers, Pot :i en Hendriks: Sevens; Bax; Kapteln (Eijsvogel), Le Poole f Weller (Hillen). rate West-Duiteland: Schmidt; Drüll. Pagels. Moser, Haude, Brik Hagen, Appel; Lingnau, Koch en Birkenfeld (Bürger). f\J KERKRADE Ruzie met de bond schijnt hét medicijn te zijn voor de Nederlandse top judoka's om tot optimale prestaties te komen. Met tweemaal goud (Henk Numan en Bert Verhoeven), drie keer zilver en vier keer brons slo ten zij gisteren de open Ne derlandse judokampioen schappen in Kerkrade af als succesvolste land van het toernooi. Slechts Canada was met drie gouden plakken op één vlak de betere. Tegeno ver het Nederlandse resultaat van vorig jaar, toen slechts drie matig glanzende plakken werden veroverd, mag dit een uitstekende prestatie worden genoemd. Dat op één na alle buitenlandse winnaars van de vorige editie in Kerkrade ver stek lieten gaan deklasseerde de strijd in de Rodahal welis waar enigszins, maar dat is eigenlijk niet zo belangrijk. Belangrijk is de enorme sti mulans die het resultaat in Kerkrade zal hebben op de judoka's zelf. Met in hun ach terhoofd de wereldkampioen schappen dit jaar in eigen land, waar ze normaal ge sproken op niet veel succes behoeven te rekenen, zijn er nu mogelijk vleugeltjes gebo ren onder hun doorweekte ju- dopakken. Vooral Bert Verhoeven en Henk Numan, die deel uitma ken van de groep van tien voor de centrale training geschorste judoka's, hebben door hun open Nederlands kampioen schap de Judobond Nederland (JBN) in ieder geval duidelijk gemaakt dat men niet zonder hen de weg naar WK-succes kan inslaan. Het eisenpakket van de dissidenten, waarin men inspraak en duidelijkheid Inzake het beleid rond de cen trale training en de bonds- coaches vraagt, kent een ulti matum dat op 11 april afloopt. Om meer duidelijkheid te ver krijgen heeft bondsvoorzitter Henk van Oosten voor maan dagavond om half acht een ge sprek op het bondsbureau in Den Haag gearrangeerd met de groepswoordvoerders Nu man, Van der Geest en Bak ker. Een besluit of een oplos sing valt in dit gesprek niet te verwachten, maar het is alleen maar toe te juichen dat er zo snel mogelijk aan een bevredi gende oplossing voor deze vervelende kwestie wordt ge werkt. Blijft deze uit voor 11 april, zullen de rebellerende topjudoka's hun conclusies trekken en alle gevolgen daar van aanvaarden, dus ook af zien van deelneming aan de EK a.s. mei en de WK In sep tember in Maastricht. Niet voor niets Sportief gezien zou dit jammer zijn, want in Kerkrade is niet voor niets zo hard geknokt. Terwijl de nieuwe bondscoach Dave Starbrook en technisch adviseur Koos Henneveld rus tig aan de kant zaten, moedig de ex-bondscoach Peter Snij ders - alsof er niets aan de hand was -de Nederlandse kernploegleden aan bij hun overwinningen. Harrle Peters (27) uit Cuyk (winst op Nederlands kam pioen Mervin Ellazen) en Hans Hoogendijk (23) uit Vlaardin- Numan en Kars in duel om de zwaargewichttitel. gen bereikten de finales, maar gingen daarin ten onder tegen de Canadezen Phil Takahashi (drie maal voordeel) en Brad Farrow (offerworp). Na het brons van de 25-jarige Jimè Essink (tot 71 kg), Rik Bakker (24) uit Brielle en Ben Spijkers (20) uit Nijmegen (tot 78 kg) werd de goudader blootgelegd in de gewichtsklasse tot 86 kg. Nederlands kampioen alle ca tegorieën Bert Verhoeven werd eerst glansrijk poulewinnaar en bleef vervolgens als triomfator over in een afvalrace over vier hindernissen. Trots stond de 22-jarige medische student uit Udenhout gisteravond na af loop op het erepodium. Naast hem de verslagen Amerikaan Tommy Martin (geveld door een vierde armworp) en twee bronzen Russen, alsof hij de wereld had veroverd. Een prestatie die nog meer gestalte kreeg toen hij een half uur la ter zijn rechterbeen toonde. Een enkel zo dik als zijn kuit en een knie met een kwart lichter vocht erin. Slechts een wonderbandage had deelne ming dit weekeinde mogelijk gemaakt voor Verhoeven. Matige bezetting In de klasse tot 95 kg was sprake van een matige bezet ting. Liefst zeven Nederlanders konden daardoor de achtste fi nales bereiken en het was ten slotte de Amsterdammer Henk Numan die beslag legde op het open Nederlands kampioen schap na een passieve strijd tegen Iman Kars uit Rozen burg. Bij de superzwaargewichten ging de zege naar de Oostduit ser Henny Stöhr. De Nederlan der Wil Wilhelm legde beslag op het brons. In deze reuzen- categor.ie ontbrak de Amster dammer Peter Adelaar, die op de twee meter-lijn met een oorontsteking kampte. N geruchten dat hij weer tief zou stoppen met di strijdsport heeft Adelaar dag weer definitief ontze Deze open Nederlandse 4 pioenschappen werden van de elfde maal in Kerkraic/J houden en opnieuw mam/n fors financieel verlies. D Bn j. gangsprijzen van f 12,5( r(jt 20,- zijn veel te hoog, d Kerkrade te moeilijk tu baar, en de wedstrijdses^ J lang. Slechts een hart toeschouwers dat twee aanwezig was doet vreze de belangstelling wereldkampioenschappe J van 3 tot en met 6 sept a.s. ook in Limburg word 1 houden. De bange verwal gen werden gisteren dd c organisatoren weggelachen zeggen: „In de Euroha Maastricht zijn 6000 plag de Eurohal ligt vlak bij tion, is derhalve makkeHfll bereiken en Maastricht ijP zijn gunstige ligging drielandenpunt een inter in naai aantrekkelijke stad.1 reclame en de hulp va U door de NOS toegezegf camera's moeten dit ment tot een succes ma* HERMAN JANSEN L volt

Historische Kranten, Erfgoed Leiden en Omstreken

Leidse Courant | 1981 | | pagina 20