Peer Maas onbetwiste winnaar
Gottfried illusie armer en
Connors 35.000 dollars rijker
Bettina"
De moeilijke
keuze tussen
schaatsen
en fietsen
SPORTTRIBUNE
TIJDPERK VAN DER HELM
LIJKTVOORBIJ
RONDE VAN ZUID-HOLLAND EEN WARE SLIJTAGESLAG
L00NV00R VERANTWOORDEUJKHEIDSGEVOEL
I Dei
ie mi
i vai
nnin
ikkel
ffl.de
LEIDSE COURANT
MAANDAG 16 MAART 1981 PAGINA 18
Bettine Vriesekoop in haar finalepartij in
Utrechtse sporthal Hoog Catharijne.
bbn
BRUSSEL Waar Björn Borg
het eerder in de week in
Brussel op een nogal te den
ken gevende manier had la
ten afweten in een toernooi
waar hij door zijn commercië
le bindingen (racket- en re
clamecontracten in België)
nauwelijks kon worden ge
mist, heeft Jimmy Connors
wel ruimschoots aan zijn ver
plichtingen voldaan. Nadat de
Zweed in zijn verloren partij
in de tweede ronde tegen de
Westduitser Rolf Gehring op
zijn minst gebrek aan interes
se kon worden verweten, be
hoefde de organisatie zich
over zo'n houding wat betreft
Connors geen enkele zorg te
maken.
Als de Amerikaan aan een
evenement begint, kan ieder
een er van overtuigd zijn dat
de Belleville Kid zich volledig
inzet. Wat dat betekent heeft
Brian Gottfried gisteren erva
ren. Deze toch niet van vaar
digheid gespeende routinier,
die zich ooit een reputatie ver
wierf door zijn doorbraak op
het internationale podium te
bewerkstelligen door twaalf
uur per dag te trainen en de
andere helft van het etmaal te
slapen, was op geen enkele
manier opgewassen tegen zijn
landgenoot. Na iets meer dan
twee uur was Gottfried een illu
sie armer en Connors 35.000
dollars rijker.
Waarmee niet alleen recht
werd gedaan aan de wereld
ranglijst, waarop Connors als
derde staat geklasseerd en zijn
opponent als dertiende, maar
tevens een weinig enerverende
finale ontstond. Met 6-2, 6-4,
6-3 onderstreepte Connors zijn
bijna niet tanende geldings
drang en door de jaren heen
ook nauwelijks verminderde
kwaliteiten. „Ik ben naarmate
het toernooi vorderde steeds
beter gaan spelen", verklaarde
een zeer tevreden Connors na
afloop van de eindstrijd. „Door
partijen tegen Dupré, Bühning
en Mayer was Ik in de slotfase
in de vereiste vorm, hoewel de
score niet helemaal een afspie
geling is van de krachtsverhou-
DEN HAAG Vorige week was
Dries Klein de grote man van de
wielerploeg van Gazelle toen hij de
Ster van Zwolle, de eerste klassie
ker van het amateurseizoen, op zijn
naam schreef. Zaterdag was ploeg
genoot Peer Maas de onbetwiste
winnaar van de Ronde van Zuid-Hol
land. Zijn zege kwam voor een deel
op naam van Dries Klein, want de
renner uit Tilburg die als tweede
eindigde, trok in het kopgroepje van
vijf man als eerste de sprint aan om
tenslotte Maas te laten profiteren.
Het draaiboek van Gazelle werd vlot
en correct afgewikkeld. Maas was al
vroeg zeker van zijn overwinning.
Toen een van de ploegleiders. Her
man Krott, hem onderweg toe
schreeuwde dat Adri van de Poel de
derde etappe van Parijs-Nice had ge
wonnen. antwoordde de Brabander:
„En Maas gaat de Ronde van Zuid-
Holland winnen".
Maas (30) heeft de goede vorm al
vroeg in het seizoen te pakken. De
coureur, die in 1974 ook de Ronde
van Zuid-Holland won: „Het was van
daag mijn vijfde wedstrijd van het sei
zoen. Ik had al twee keer dicht bij een
overwinning gezeten en zondag ging
het in de Ster van Zwolle ook lekker
met een tiende plaats. Vandaag ver
liep de samenwerking uitstekend. Niet
alleen met Dries Klein, maar ook de
andere renners werkten hard".
Slijtageslag
De koers was een ware slijtageslag.
Op het aalgladde wegdek van het pol
derland van de Randstad waren de
immer neergutsende regen en de
strakke wind twee aartsvijanden voor
het gehele peloton, dat fel van start
ging maar gaandeweg steeds meer
aan tempo moest inboeten. De zwak
ke renners haakten dan ook snel af.
Zo moest een tweetal van De Pedaal
ridders (Den Braber en Slaager) al na
een paar kilometer afstappen. Wel
licht was het voor hen verstandiger
geweest gewoon thuis te blijven.
Dan was er meer waardering voor
Wim Jennen, die de laatste 30 kilo
meter alleen aflegde nadat hij moest
lossen uit de kopgroep. Hij beschikte
na die teleurstelling toch over vol
doende karakter om de tweede groep
met Johan van der Velden, Jan de
Nijs, Frank Moons, Hans Koot, René
Heeren en Peter van der Knoop ach
ter zich te houden.
Enkele valpartijen en een paar vroege
splitsingen in het peloton werkten er
aan mee dat bij Delft al een kopgroep
van dertig man ontstond, die ook snel
uiteenviel. Bij Alphen aan de Rijn was
daar nog slechts een derde deel van
over. Aanvankelijk leek de ploeg Van
Erp een geslaagde 'coup' te kunnen
bewerkstelligen. Bierings, Koppert,
Moons en Solleveld leken vast in het
zadel te zitten met vier man uit één
ploeg in de kopgroep. Maar toen
Dries Klein en Peer Maas met hun
krachten gingen smijten, was het spel
snel voorbij. Gerrlt Solleveld - vooraf
werd hij als één van de favorieten
voor de zege beschouwd - kon wel
meekomen. Een vierde plaats (na Ron
Snijders en voor Gerrit Brokelman)
was de beloning voor een knappe
prestatie van de man uit De Lier.
Er waren overigens meer favorieten
die struikelden. Henk van Weers, de
Hagenaar die vorige week in de Ster
van Zwolle naar een verdienstelijke
derde plaats reed. kreeg twee keer
materiaalpech. Hij beschikte toch
over te weinig kracht. Regen en wind
waren duidelijk sterker dan de benen
van Van Weers. Het waren eigenlijk
alleen de ledematen van Maas, die al
Jaren niet meer aan een mogelijke
profcarrière denkt („toen Ik 22 was,
reed ik met mannen als Raas, Knete-
mann en Priem en kwam er niet aan
te pas") en Klein, die bleven door
draaien. Zij beheersten de koers en
niemand anders.
DENNIS MULKENS
Verdedigen
Het tijdperk Van der Helm lijkt echter voorbij, hoewel
32-jarige speler aankondigde volgend seizoen zijn stijl
veranderen. Hij wil weer gaan verdedigen. Zijn plannen
tijdens de NK met een handtekeningenactie de bond
een andere competitie-opzet te bewegen trok Bert van
Helm op het laatste moment in. Hij zal dat
uit zijn district Amsterdam op de agenda van de bonds
raadvergadering laten zetten.
Bettine Vriesekoop, die in de herencompetitie
werd in Utrecht weer even in de gelegenheid ges
kracht van de andere dames te ondervinden. De
woudse kan er amper van geschrokken zijn. Zelfs haar
genstandster in de finale, Sandra de Kruiff, werd in dri
overtuigende games (21-13, 21-15, 21-9) min of meer vooi
schut gezet door Vriesekoop, die daarmee haar vijfde n»
tionale enkelspeltitel veroverde. Zelfs een grote vlucht p»
pieren vliegtuigjes en een luidruchtige dronken man op
tribune, konden de 19-jarige Vriesekoop niet uit haar even
wicht brengen. „Viva Bettina", schreeuwde de gezellig®
dronkelap na elk gespeeld punt. En daar was iedereen hel
mee eens.
HERMAN JANSEN
UTRECHT Ron van Spanje is dit weekeinde het
ge indirecte slachtoffer geworden van de Nederlai
kampioenschappen tafeltennis in Utrecht. De s|
van De Veluwe verloor in zo'n vroeg stadium van
toernooi, dat bondscoach Bert Schoofs gistermu'
een selectie voor de wereldkampioenschappen
volgende maand in Novi Sad (Joe) bekend mi
waarin niet voor Ron van Spanje, maar voor
broer Jaap (finalist) een plaats is ingeruimd. Deze
verwachte ontwikkeling had geen familietwist tot
volg. Integendeel, Ron en Jaap van Spanje vocf
broederlijk (zij aan zij) in de herendubbelfinale tc
het duo Van Slobbe/Vlieg en werden zowaar ki
pioen. De beide enkelspelen leverden overwinnini
op voor Nico van Slobbe (die Jaap van Spanje met
14, 22-20, 21-7 kansloos liet) en voor Bettine Vrir
koop (die met 21-13, 21-15, 21-9 afrekende met Sai
de Kruiff). Het gemengd-dubbelspel werd gewom
door Jolanda Noordam en Ronald Rijsdorp en het
mesdubbel door Betttine Vriesekoop en Sandra
Kruiff. Van de topploeg Tempo-Team, dat zijn sponi
binnenkort verliest, haalde geen enkele 6peler de fii
Ie. In de B-categorie behaalde Tessa Bröcker van
Haagse Wibats een derde plaats.
De selecties voor de wereldkampioenschappen zijn wat
dames betreft geen probleem. Behalve voor Vriesekoop iet
De Kruiff koos damescoach Gerard Bakker ook voor Brig in di
te Kooter en Jolanda Noordam, die respectievelijk derde e
vierde werden. Bij de heren kunnen niet zomaar de besl
vier spelers worden geselecteerd. Winnaar Nico van Slobt d0
en nummer drie Hans van Lingen wijlen geen internatlona^p^
wedstrijden spelen en daarom heeft coach Schoofs nas s1
Jaap van Spanje moeten kiezen voor Anne Vlieg (vierde) i y
de teleurstellende René Hijne en Han Gootzen. Het gro
jeugdtalent Patrick Swier, die volgend jaar de overstap va
Scylla Leiden naar Avanti Hazerswoude zal maken, is o
studieredenen voorlopig niet beschikbaar.
s6S|
Protest
Veel maakt het niet uit. aangezien de Nederlandse here bij I
toch al heel weinig kansen hebben in Joegoslavië. Van "nne
dames kan meer worden verwacht. Het is nog niet zeker nir
men als team in de eerste categorie mag uitkomen of gi en.
noegen moet nemen met de onrechtvaardige terugzettin
naar de tweede categorie. De NTTB maakte gisteren u'
kend officieel bij het WK-organisatiecomitè te hebben
protesteerd tegen de handeling die zes maanden van tevf 1
ren aangekondigd had moeten worden.
Door het naderbij komen van de wereldkampioenschappt -w
stonden de wedstrijden gisteren en eergisteren in Utrecl
eigenlijk amper in het teken van een nationaal kampioe
schap. Door het ontbreken van veel titelkandidaten was<
ook geen echte spanning. Toen twaalfvoudig kampiw
Bert van der Helm („Ik train te weinig en deze vloer ist
stroef") al in de kwartfinales zijn Waterloo vond tegen Jaa
van Spanje en een ronde eerder verdediger Ronald
dorp tegen 'blokker' Reinier Jens was gesneuveld, lag
Nico van Slobbe de weg naar een derde titel
saaie eindstrijd kreeg de speler van het Hooge
ken met een veel fouten makende Jaap van
amper nog op zijn benen kon staan na een
wedstrijd tegen Hans van Lingen. Van Slobbe: „Voor
was het de eerste keer en daar moest hij duidelijk aan
nen. Ach, zo houden de favorieten de hegemonie nog
vast. Volgend jaar is Bert van der Helm misschien weer
de beurt".
Jimmy Connors is zich er van bewust dat hij zijn status
aan het publiek heeft te danken.
ding. Brian speelde goed. Ik
sta graag tegenover hem. Je
moet tegen hem altijd wat ex
tra's doen. En dat kon ik van
daag".
Benadering
Het is bij Jimmy Connors niet
alleen een kwestie van de
vorm van de dag. Zijn nog
steeds gedreven optreden
heeft ook iets te maken met
zijn benadering van de sport,
waarin hij groot is geworden
en die hem een grote mate van
luxe en welstand heeft be
zorgd. Connors beschouwt
tennis nog steeds als een se
rieuze bezigheid waarvoor de
nodige opofferingen moeten
worden getroost. Dat heeft hij
niet alleen vaak in woorden la
ten blijken, hij toont dat ook in
de praktijk.
Typerend bijvoorbeeld is de
manier waarop hij aan het be
gin van zijn eerste Europese
toernooi trachtte zo snel mo
gelijk te acclimatiseren. Waar
een paar dagen slapen door
gaans de beste remedie is om
het tijdsverschil te overwinnen,
stond hij twee dagen achter
een rond het middernachtelijk
uur en de volgende ochtend
vroeg op de baan om toch ook
het spelritme zo veel mogelijk
vast te houden. Een kenmer
kend verschil met de vorige
week vroeg uit het toernooi
verdwenen Borg. die toch al
een zeer klein aantal normale
toernooien per jaar afwerkt en
voor het overige (te) veel inte
resse toont voor met vorstelij
ke sommen beloonde exhibi
tie-evenementen.
Kort voor hij in Brussel arri
veerde toerde hij rond door
Azië en Australië, expedities
die garant staan voor uiterst
plezierige inkomsten, maar die
niet bevorderlijk zijn voor het
echte competitiegevoel, wat
John McEnroe eerder dit jaar
ook al had ondervonden. Voor
al dit duo lijkt zich over de
consequenties van het zo
showmatig presenteren van
hun tenniskwaliteiten niet bij
ster druk te maken. En Borg in
deze fase van het jaar hele
maal niet. De Zweed, die pas
over,een paar weken in Milaan
opnieuw in een normaal toer
nooi op de baan verschijnt,
gaat er simpelweg van uit dat
pas in mei de grote vorm er
weer moet zijn. Dan staan de
belangrijke Europese toer
nooien weer op de kalender en
dat zijn eigenlijk de enige regu
liere evenementen, waarvoor
hij nog echt warm kan lopen.
Want grote titels spreken de
Scandinavier tegenwoordig ei
genlijk nog méér aan dan geld.
Verantwoordelijkheids
gevoel
Zo'n eigengereide houding kan
Connors veel minder worden
aangerekend. De Amerikaan
heeft wat dat betreft aanzien
lijk meer verantwoordelijk
heidsgevoel voor zijn sport, die
ermee is gebaat dat de echte
vedetten zich zo veel mogelijk
aan het publiek, dat hen toch
heeft gemaakt, laten zien. Gis
teren demonstreerde hij dat in
Brussel, deze week zal hij dat
doen in Rotterdam waar Con
nors, naar het zich laat aan
zien, opnieuw de meest serieu
ze gegadigde zal zijn voor de
hoofprijs.
Of hij zich aan het eind van de
rit ook in Dallas, waarvoor hij
zich gisteren door zijn toer
nooizege kwalificeerde, zal
melden, is overigens nog niet
zeker. „Ik neem pas na Monte
Carlo een beslissing. Het kan
zijn dat ik twee weken vrij
neem om daarna terug te ke
ren naar Europa voor de toer
nooien in Parijs en Wimbledon.
Aan de andere kantwil Ik
graag mijn WCT-titel verdedi
gen. Dallas is tenslotte een be
langrijk toernooi".
FRANK WERKMAN
Peer Maas gooit de armen omhoog. Op het gezicht van ploeggenoot Dries Klein, die De renners gingen op het parkeerdak van het De Savornin Lonmanpiein van start,
als tweede eindigde, verschijnt een glimlach.
MONIQUE KAUFFMAN
WINTLENTERACE
EBEBHBB—MMMMnlH Hllll
DEN HAAG Voor de organisatoren
van de jaarlijkse Ronde van Zuid Hol
land voor amateurs en de Lenterace
voor dames is het elk jaar weer moei
lijk om een goede startplaats te vin
den. Zaterdag had het winkelcentrum
van het De Savornin Lohmanplein een
aardige cent er voor over om de twee
klassiekers op het grote parkeerdak
van start te laten gaan. Maar waar de
start in of om Den Haag ook is. veel
publiek komt er voor het vertrek en
de aankomst niet op de been, zodat
het heel goed mogelijk is dat de
Stichting Organisatie Sportevene
menten na Kijkduin in 1979 en de
Vlierboomstraat in 1980 misschien
het volgend Jaar weer naar een ande
re start- en finishgelegenheid moet
uitzien. Dat is dan jammer want zowel
het vertrek als de aankomst verliep
bij de dames en de amateurs voor
treffelijk.
De zesde Lenterace werd gewonnen
door de Haagse Monique Kauffman
die vrijdag achttien jaar was gewor
den. Zij versloeg in de sprint Janny
Desmet(Belgie) en oud wereldkam
pioene en winnares van vorig jaar Pe
tra de Bruin uit Nieuwkoop. Afgelo
pen woensdag en donderdag kwam
Monique Kauffman nog voor Neder
land uit in de schaatslntertand in Alk
maar tegen Rusland en behaalde
toen een fraaie tweede plaats in het
eindklassement bij de junioren. De
dolgelukkige Monique Kauffman: "Ik
had als voorbereiding op deze wed
strijd maar twee keer op de fiets ge
zeten en niet veel kilometers ge
maakt. Ik wilde het schaatsseizoen
eerst afmaken. Het ging allemaal erg
lekker. Lang zat ik achterin de kop
groep. Bij het bordje nog 500 me
ter" ben ik naar voren gefietst en ge
lijk doorgegaan. Later sprong Ik weg.
Met een verschil van zeker zes meter
Janny Desmet en Petra de Bruin ver
slaan is toch niet gek, maar het wordt
voor mij door deze overwinning wel
weer moeilijk om een keus tussen in
tensief wielrennen of schaatsen te
maken. Dinsdagavond is in Amers
foort een vergadering over de kern
ploegen voor het nieuwe seizoen. Ik
wil graag in de dameskernploeg en
hoop dat er begrip is bij de trainers
zodat ik de komende maanden ook
kan blijven fietsen".
Monique Kauffman won de 52,5 kilo
meter in 1. uur 35.06 minuten. Haar
ploeggenoot Bella van der Spiegel-
Hage moest genoegen nemen met
een vierde plaats voor Marjan Hem-
merrecht(Belgie). Een andere schaat-
senrijdster. Annie Borckink, ging als
twaalfde over de eindstreep.
ARTHUR VAN RIJSWIJK
