M Golf van geweld tegen kerk in Litouwen Kolpingwerk nieuw leven ingeblazen ;e v. Polisario: politieke successen groter dan miltaire kerk wereld BINNENLAND/BUITENLAND n 33- Zwitserse protestanten tegen ontmoeting met paus OPENBARE VERKOPING Behandelend Beambten LEIDSE COURANT ZATERDAG 14 MAART 1981 PAG „Wij zijn door Polisario bedrogen en bedonderd". Dit zei het PvdA Tweede Kamerlid Harry van den Bergh gisterenmiddag op Schiphol, waar hij terugkeerde van een werkbezoek aan vluchtelingenkampen van Polisa rio, de bevrijdingsbeweging voor de westelijke Sahara, in Algerije. Van den Bergh, die deel uitmaakte van een groep Nederlandse parlementariërs maar eerder naar huis terugkeerde, was verontwaardigd over het feit dat Polisario de Nederlandse delegatie niet naar de ge bieden leidde, die „bevrijd" heten te zijn, maar honder den kilometers ver Marokko in. Naar aanleiding van deze poging de delegatie te misleiden, zet Van den Bergh nu wel vraagtekens bij de omvang van het „be vrijde" gebied. Het gaat daarbij om de westelijke Sa hara, een landstreek die tot 1975 een Spaanse kolonie was. Na de terugtrekking van Spanje werd het gebied verdeeld tussen Marokko en Mauretanië, dat inmid dels zijn aanspraken beeft laten vallen. Vandaar dat de van oudsher in de streek opererende bevrijdingsbe weging Polisario nu strijd levert met Marokko. Inter nationaal vindt Polisario steeds meer gehoor voor haar onafhankelijkheidsstreven. De Britse verslagge ver Ian Black, die bet gebied in West-Afrika goed kent, beschrijft in onderstaand verhaal hoe Polisario er anno 1981 voor staat MAHBES Vlakbij Mahbes, een dorpje in het noordooste lijk deel van het district Sa- guia El Hamra, niet ver van het oude fort van het Spaanse Vreemdelingenlegioen, ligt, half bedolven onder het woes tijnzand, het door de zon ge schroeide lijk van een Marok kaanse soldaat. Zijn uniform beweeegt zachtjes in de koele morgenwind. Het is een slachtoffer van de vijf jaar oude oorlog van het Polisario. de bevrijdingsbeweging die strijdt voor de onafhankelijk heid van West-Sahara, een voormalige Spaanse kolonie. In de afgelopen maanden zijn de guerrillastrijders van het Polisario doorgedrongen tot Zuid-Marokko, maar er lijkt een einde te komen aan het militaire optreden van het ge harde woestijnvolk. Alles wijst erop dat de strijd om de Saha- raanse Arabische Democrati sche Republiek (SADR) een meer diplomatiek karakter zal krijgen. Dat is onder meer te danken aan de groeiende in ternationale bezorgdheid over de oorlog. Het Polisario, het Volksfront voor de Bevrijding van de Sa- guia El Hamra en de Rio d'Oro Het gebied van de weste- lijke Sahara dat door het Polisario wordt opgeëist (de twee districten die vroeger de Spaanse Sahara vormden) heeft voor de onafhankelijk heid van deze verlaten en on herbergzame gebieden gevoch ten sinds Spanje zich in 1975 heeft teruggetrokken. Wat een eenvoudig dekolonisatieproces had kunnen zijn, groeide uit tot een oorlog, toen Marokko en Mauretanië met stilzwijgen de goedkeuring van Spanje het gebied verdeelden, waarbij zij zich beriepen op historische banden. Deze werden later door het Internationale Ge rechtshof in Den Haag erkent, maar het Hof oordeelde ook dat die geen bezetting recht vaardigden. Op de jonge, goed geschoolde Sahara-bewoners, zoals Polisa- rio's eerste martelaar Al-.Ouali Mustafa, kwam de invasie over als een neo-kolonialisti- sche daad van het zuiverste water. Met behulp van het so cialistische Algerije, buurland van het conservatieve, pro- Amerikaanse Marokko van koning Hassan, groeide het Polisario al snel uit tot een or ganisatie waarmee rekening moest worden gehouden. In 1979 besloot Mauretanië zich terug te trekken uit het gebied omdat het niet langer aan de zware eisen van de oorlog kon voldoen. Groene mars Als reactie op deze stap van de voormalige bondgenoot trok ken Marokkaanse troepen Rio d'Oro binnen en voltooiden daarmee de Groene Mars, de vredesmars die vier jaar daar voor door koning Hassan was afgekondigd en waaraan ruim 300.000 Marokkanen hebben deelgenomen. Vandaag de dag zijn de „be vrijde zones" echter gebieden die de Marokkanen zoveel mo gelijk mijden. „De aggressieve troepen van de koning", zoals Hassans leger door het Polisa rio wordt genoemd, bevinden zich in de kuststeden Dakhla en Al-Ayoun en op enkele strategische punten in het bin nenland zoals de fosfaatmijnen bij Bu Cra'a, waaraan Marok ko mede zijn dominerende po sitie op de wereldmarkt heeft te danken. Toen ik vorig jaar met de guerrillastrijders meereisde door de grote kale zandvlaktes en de kiezelachtige rivierbed dingen van de Saguia El Ham ra, werd ik getroffen door hun zelfvertrouwen. Kampvuren werden aangelegd en geweren afgeschoten alsof de vijand zich op duizenden kilometers afstand bevond. Hun overmoed is niet onge grond. In Tindoef, een stad in zuidoost Algerije waar vluch telingen uit de Saharaanse Re publiek (hun aantal wordt ge raamd tussen veertig- en hon derduizend) hun kampen heb ben en waar de bases van het Polisario zijn gelegen, worden vol trots Marokkaanse krijgs gevangenen en grote hoeveel heden buitgemaakte wapens en stapels documenten aan de bezoekers getoond. De bezoeker van deze kampen ziet een volk dat gebukt gaat onder de barensweeën van een sociale revolutie. Onder lei ding van een zevenjarig meisje dat in alle opzichten gekleed is als een sergeant-majoor, stel len de kleuters zich op langs de muren van een donker klaslokaal om op een teken van hun aanvoerdster uit volle borst te roepen: „Sahara hurra, Sahara hurra", Sahara Vrij, Sahara Vrij. Rivaliteit Vrijheid eist echter ook veran- Het strijdgebied in de buurt van Mahbes dat onder i door de Nederlandse parlementaire organisatie. dering. Van oudsher is de ri valiteit tussen de verschillende stammen groot, maar gesprek ken daarover zijn nu ten strengste verbodén. De Marok kanen proberen, net als de Spanjaarden voor hen, een verdeel-en-heers-politiek te voeren. Van de vele leuzen en liedjes die deze revolutie begeleiden, luidt een: „Geen stabiliteit, geen vrede, voordat wij naar ons land zijn teruggekeerd en totale onafhankelijkheid heb ben gekregen". Als ik wat la ter thee drink met een guerril lapatrouille in het vlakbij Mahbes gelegen Ishdiriya, staart dezelfde leus me vanaf de gammele muur van een dakloos hutje tegemoet. Deze boodschap, waarvan de woorden genomen zijn uit de slotproclamatie van de Saha raanse Republiek in 1976, wordt in grote lijnen aanvaard door Westerse diplomaten in Algiers. Eind vorig jaar bracht een hoge Amerikaanse rege ringsfunctionaris een bezoek aan Tindoef en de regering- Carter erkende toen dat het Polisario een op zichzelf staan de partij is in het conflict en een groot deel van de Sahara- bewoners vertegenwoordigt. Hoewel Marokko een belang rijke bondgenoot is van de Verenigde Staten en overstelpt wordt met gulle wapenleve ranties volgt Amerika een be leid dat Marokko „tegen zich zelf moet beschermen". Maar de Amerikanen zijn bang dat koning Hassan de troon kwijt raakt als hij plotseling pro beert zich uit het conflict, dat door het merendeel van de Marokkaanse politici wordt gesteund, terug te trekken. Vele diplomaten zijn van me ning dat de betrekkingen van Polisario met Libië, waarvan het bestaan niet valt te ont kennen, overdreven zijn. En de gevaren die kleven aan de nauwe betrekkingen die Poli sario onderhoudt met Algerije, zijn aanzienlijk verminderd nu de Algerijnse president Chadli warmere betrekkingen heeft aangeknoopt met het 1 hetgeen, ondermeer is ken uit de Algerijnse be| ling in de Iraanse gij] kwestie. De guerrilla's hebben erkenning betreft enke ne successen geboekt: meer landen erkenn nieuwe republiek en di rijnse kranten staan b berichten over ontmo van het Polisario met ties uit andere landen solidariteitsverklaringen Togo, Cuba. Ghana, Li Vietnam. In februari wj Rome een solidariteit rentie gehouden. De vt grote strijd van PolisaJ gaan om het lidmaatschj de Organisatie van Afrij Eenheid (OAE). Maar d dipomatie kent zijn grenl de woestijnoorlog zal vo( ren, al was het alleen mi tijd te winnen. O !I vv n i i Veertig jaar na de inlijving bij de Sow- jet-Unie blijft Litouwen net als Polen een „apart" land in de Sowjetwereld. Door de macht van de r.k. kerk is een groot deel van de bevolking in staat ge weest een sterk nationaal besef te be houden en zich in zekere zin onafhanke lijk op te stellen tegenover de autoritei ten. Bijna 75 percent van de Litouwers is rooms-katholiek. 90 percent van de jongge borenen wordt gedoopt, 50 percent van de huwelijken voor de kerk gesloten en 95 percent van de overledenen na een re quiemmis begraven. Deze cijfers zijn ver strekt door priesters die de ziel vormen van het „Comité ter verdediging van de r.k. Li touwers". Ze zijn nooit officieel tegenge sproken. Het comité, in 1978 gevormd om „de rech ten van de gelovigen te verdedigen tegeno ver hen die de kerk willen vernietigen", is geleidelijk aan de woordvoerder van de contesterende katholieke gemeenschap ge worden. In dit verzet speelt de geestelijk heid een actieve rol. In 1978 tekenden 522 van de 708 priesters een open brief, gericht aan het presidium van de c waarin de „inmenging van c keliil deelc Een voorbeeld van deze „inmenging" is het verbod dat de priesters kregen om kinde ren godsdienstonderricht'te geven. Wegens overtreding van dit verbod werden ver scheidene priesters tot een jaar strafkamp veroordeeld. Op de scholen zouden kinde ren die de rode halsdoek van de „pioniers" niet willen dragen, aan diverse vormen van „presterij" blootstaan. De staatsraad voor religieuze zaken die zich met het bestuur van de kerk bemoeit, is een van de doelwitten van het katholieke verzet dat in dit orgaan „de hand van de atheïstische staat" ziet. In Litouwen is nog maar één seminarie (in Kaunas) voor 2,5 miljoen rooms-katholieken. De seminaries in Vilnius, Telshai en Vilkavishkis zijn ge sloten. Er zijn nog maar 700 priesters werk zaam in Litouwen tegen 1.500 voor de laat ste wereldoorlog. Vele parochies moeten het dan ook zonder priester stellen. De in de oorlog verwoeste kerken ziin niet herbouwd. In Vilnius, de hoofdstad, is een dertigtal kerken gesloten. Een van deze kerken is thans als museum in gebruik, ter wijl de kathedraal omgevormd is tot een „kunstzaal". Straffen Het feit dat de Litouwse katholieken geen eigen uitgeverijen mogen hebben en geen programma's voor de radio mogen verzor gen heeft een deel van hen tot ondergronds verzet gedreven. Regelmatig worden gods dienstige publikaties in het Duits, Frans of Engels vertaald en in gestencilde vorm ver spreid. Voorts verschijnt er al jaren een „kroniek van de Litouwse katholieke kerk" die voorlichting geeft over de strijd van de gelovigen voor de eerbiediging van hun rechten. De KGB, de geheime Russische staatspoli tie, speurt voortdurend naar hen die voor de uitgave van deze kroniek verantwoorde lijk zijn. Enkele katholieken hebben al zwaar moeten boeten voor hun medewer king aan dit orgaan. Zo stierf de priester Vigilius Jaugelis in maart van het vorig jaar op 32-jarige leeftijd na twee jaar in een strafkamp te hebben doorgebracht en zit de bioloog Sergei Kovalev een straf van zeven jaar werkkamp met zwaar regime uit Het „Comité voor de verdediging van de Litouwse katholieke kerk" protesteerde in november 1980 bij de hoogste rechterlijke instantie van het land tegen de toeneming van de gewelddaden tegen de r.k. kerk en haar vertegenwoordigers. In september van het vorig jaar werd het lijk van de priester André Tourlais gevonden. Hij bleek in een vijver verdronken te zijn. In oktober werd de priester Leonas Chapoka in zijn slaap vermoord door onbekenden. Verscheidene priesters zijn op straat aangevallen en met messen toegetakeld. Kerken zijn in brand gestoken en sacramenten ontwijd. Schuldi gen zijn nooit gevonden, aldus de brief van het comité. In dissidente Litouwse milieus wijst men erop dat deze golf van geweld samenviel met een felle perscampagne tegen zoge naamde „slechte elementen" in de r.k. kerk. „Wetenschap en godsdienst", het offi ciële atheïstische propaganda-orgaan viel in oktober heftig uit tegen „trouweloze ele menten" in de r.k. kerk die de „nationalis tische gevoelens van het volk op basis van het anti-communisme" proberen aan te wakkeren. De protestantse kerkeraad van het Zwitserse kanton Sankt Gallen is tegen een ontmoeting tussen de Zwit serse Protestantse Kerken- bond en paus Johannes Pau- lus 11, wanneer die in juni een bezoek aan Zwitserland brengt De protestantse kerkenbond heeft om een officiële ont moeting gevraagd. De protes tantse kerkeraad van Sankt Gallen meent op grond van andere reizen van de paus dat er van een serieuze oecumeni sche dialoog geen sprake kan zijn. De kerkeraad verwijst daarbij vooral naar het bezoek van de paus aan West-Duits- land. De Zwitserse Protestantse Kerkenbond wil met de paus praten over intercommunie, wederzijds erkenning van het ambt en de kwestie van het gemengde huwelijk. „Denkt u echt", zo schrijft de protes tantse kerkeraad van Sankt Gallen in een brief aan het bestuur van de bond, „dat in de korte tijd die u in het volle programma ter beschikking wordt gesteld over deze be langrijke kwesties een dialoog kan worden gevoerd die deze naam verdient?" Naar het inzicht van de ker keraad is het bezoek van de paus aan Zwitserland een in terne aangelegenheid van de katholieken. „Daarentegen is het buiten kijf dat men vooral aan de basis, in de gemeenten, oecumenisch wil samenwer ken", aldus de protestantse kerkeraad van net kanton Sankt Gallen. Als het aan heft bestuur van het nieuw opgerichte Nederlands Kol pingwerk ligt, wordt het werk van deze rooms-katholieke organisatie in Nederland nieuw leven ingebla zen. Daarbij moet dan aandacht worden besteed aan de problemen van deze tijd. Dat bleek op een persconferentie van het bestuur van het Nederlands Kol pingwerk gisteren in Utrecht ter gele genheid van de jaarlijkse vergadering van het internationale Kolpingwerk van 13 tot 15 maart in Nijmegen. Op die vergadering waaraan veertig afge vaardigden uit zes landen deelnemen wordt gesproken over onder meer „De mens in zijn werk", het thema van de vastenbrief van de Nederland se rooms-katholieke bisschoppen van vorig jaar. Het doel van Kolpingwerk is „zijn le den, als christenen van de wereld, in staat te stellen zich van zichzelf be wust te zijn in hun werk, hun huwe lijk, hun gezin, de kerk, de maat schappij en de staat". Het werd in 1849 in Keulen opgericht door de priester Adolph Kolping op dezelfde dag dat Karl Marx zijn communistisch manifest presenteerde. Met deze kat holieke „gezellenvereniging" wilde Kolping jonge arbeiders opvangen „die door de industriële revolutie ont worteld waren geraakt van hun thuis en het ambachtelijk werk". Kolping stond een internationale organisatie voor ogen. Mgr. H. Festing, internationaal hoofd van het over 21 landen verspreide Kolpingwerk, ontkent dat Kolping zijn organisatie oprichtte uit angst voor het communisme. Het Nederlands Kolpingwerk werd vorig jaar na dertig jaar met instem ming van de Nederlandse bisschoppen opnieuw opgericht.'Destijds waren de bisschoppen tegen een heropleving van het'Kolpingwerk om aan de Kat holieke Arbeidersbeweging (KAB) en de Katholieke Arbeidersjeugd (Kajot- ters) alle kans te geven. Hier en daar ging het werk toch door. Nijmegen was het actiefst. Op het moment zijn er afdelingen in Nijmegen (280 leden), 's-Heerenberg (150 leden), Amsterdam (60), Den Haag (50), Rotterdam (30), Bergen op Zoom (200), Zoeterwoude (51), Neede (20), Alkmaar (30 leden). Volgens dr. Th. Schonagen, voorzitter van het Nederlands Kolpingwerk, richt de Nederlandse organisatie zich onder andere op .jongeren tussen wal en schip", jongeren uit het beroepson derwijs en werklozen. Gestreefd wordt naar een meerderheid van overtuigde christenen onder de leden. Kolpingwerk Nijmegen heeft zich tij dens de recente kraakrellen geleend voor EHBO-post voor krakers. Het Kolpingwerk houdt de sociale leer van de rooms-katholieke kerk in de gaten. Zo is de Duitse afdeling te gen abortus. Zij probeert echter wel concrete hulp te bieden aan vrouwen met moeilijkheden. Zij kunnen ergens het kind ter wereld brengen en even tueel zorgt het Kolpingwerk voor adoptie. Duitse bisschopp willen anti- abortus-campag» V» LG Met een „actie voor hei ven" willen de Duitse L schoppen de bevolking r zen op de bedreiging varf pnn: leven van het ongebï?e kind en pleiten voor eefle fectievere bescherming[as van. Dit verklaarde de ^op, zitter van de Duitse n aJ' schoppenconferentie, k/n* naai Höffner, gisterei !I?V™ Keulen na afloop vanuir"p voorjaarsvergadering de Duitse bisschoppen. 1I.®n.1J De bisschoppen zullen de tici oproepen een betere jirp sche regeling te ontwei...- „Abortus mag geen van*'BU u V nog dus de kardinaal. De «^an sprekende zaak worden"' schappij zou eerder alles ii°j werk moeten stellen om wen in conflictsituaties te» Paus neemt orgefeïigc van Helmut Schm^J in gebruik Een verh De audiënties van paus f\ J?/ hannes Paulus II worr p door het orgel op wielen de Duitse bondskansel Helmut Schmidt de pausi deau heeft gedaan. De paus zal het instrun dat elf registers telt, de dag voor palmzondag in L Vaticaan inwijden. Josef 21 mermann, organist in de Kl y se Dom, zal er vervolgens I stukje op spelen. |Mht Het orgel is het werk vair Duitse orgelbouwer Walcjj De bondskanselier kondil het geschenk aan bij zijn jEjgt ste audiëntie bij Johaij^^jj Paulus II in juni 1979. Veroordeling wegens dierenmishandeling GRONINGEN De politie- rechter in Groningen heeft een 50-jarige uit Winschoten veroordeeld tot vier weken voorwaardelijke gevangenis straf, duizend gulden boete en verbeurdverklaring van zijn zeventien paarden, die eerder al in beslag waren genomen. De man werd schuldig bevon den aan opzettelijke dieren mishandeling. Drie van de paarden moesten worden afge maakt. Koos Postema presenteert verkiezings uitslagen op tv HILVERSUM Koos Poste- ma is aangetrokken als pre sentator van het NOS-televi- sieprogramma met verkie zingsuitslagen en -commenta ren, dat op 26 mei via Neder land 1 vanaf 19.00 uur zal wor den uitgezonden. De resultaten zullen worden becommenta rieerd door Ad Langebent van KRO's Brandpunt. In tegen stelling tot de vorige maal zul len de lijsttrekkers niet naar de studio komen om hun oor deel over de resultaten uit te spreken. De NOS moet ze nu gaan opzoeken omdat de vier grote partijen CDA, PvdA, VVD en D'66 zijn overeen gekomen dat de lijsttrekkers de verkiezingsavonden bij de achterban zullen doorbrengen. Personeel wil geen cao SOESTERBERG Vol gens directeur G. de Greef van de Soesterbergse plas- ticfabriek NKS heeft het Nederlandse personeel dat bij hem in dienst is beslo ten dat de industriebond FNV moet stappen met In de telex die de directie namens een deel van het personeel verstuurde, staat dat dit personeel niet ge manipuleerd wenst te worden tot meerdere glo rie van de FNV. De indu striebond probeert al een jaar bij NKS een cao af te sluiten, maar de directie en bestuurder H. Wijninga beschuldigen elkaar over en weer dat de tegenpartij steeds weigert te praten. Onverwachte ontmoeting Schmidt- Giscard (Van onze correspondent Ami van Vree) BONN Een week voor de Europese top in Maastricht zullen de Westduitse Bonds kanselier Schmidt en Fran- krijks president Giscard d'Estaing elkaar morgen in de Elzas, waarschijnlijk in of bij Straatsburg ontmoe ten. Wat de aanleiding voor dit on verwachte gesprek is en wat de thema's zullen zijn, is niet bekend. De ontmoeting werd zelfs officieel niet bevestigd. In het verleden is er name van de zijde van de kleinere EE- G-landen, waaronder de Bene lux, vaak kritiek geuit op de overheersende positie van de beide Europese „groot- mach ten", in welk verband vaak werd gesproken van een „as" Parijs-Bonn, hoewel het be staan hiervan door de betrok kenen altijd stellig werd ont kend. „Stroper met jachtacte" APELDOORN Omdat zijn eigen jachtterrein niet voldeed aan de vereiste af metingen en hij desondanks twee edelherten met zijn ge weer doodde, is de 33-jarigc Richard S. uit Maarsbergen, een prominente figuur in Nederlandse jagerskringen, door de jachtbrigade van de Rijkspolitie bekeurd. „Lange Richard S.". die onder meer redacteur is van het tijd schrift De Nederlandse Jager en lid van Wildbeheer Veluwe werd door de jachtbrigade in samenwerking met een rijks- jachtopziener en de afdeling Bijzondere Wetten van de Apeldoornse gemeentepolitie opgespoord. De overtreding die Richard S. beging is, aldus een woordvoerder van de RP jachtbrigade, vrij uniek, omdat deze nauwelijks in de praktijk voorkomt. Jager S. die vanwe ge Ide overtreding door de poli tie een stroper met jachtakte wordt genoemd, ging in de fout op het landgoed Brugge- len van de Stichting Het Gel- dersch Landschap. Leven werd 0,7 procent duurder DEN HAAG De prijzen zijn van half januari tot half februari gestegen met 0,7 procent, zo blijkt uit cij fers van het Centraal Bu reau voor de Statistiek. Duurder werden vooral kle- koop-effect. Daarnaast veroor- ding die 0,2 procent van de zaakten verse groenten een stijging veroorzaakte en stijging van 0,1 procent en ste- schoeisel (0,1 procent). De stij- gen onder meer de prijzen van ging is vooral te wiiten aan het brood, melk en melkproduk- verdwijnen van net uitver- ten, meubelen, benzine en fruit. ex art. 1223 B.W. Oe kandidaat-notaris mr. A. E. P. M. Janbroers, waarnemer van het vakante kantoor van notaris Th. Hoekstra te Noordwijk en notaris mr. A. J. Ellens te 's-Gravenhage zullen op de donderda gen 19 en 26 maart 1981 telkens om 11.00 uur v.m. in „Het Hof van Holland", Voorstraat 79 te Noordwijk, resp. bij opbod en afslag In het openbaar veilen en verkopen: het appartementsrecht in het Huls ter Duin complex. rechtgevende op het uitsluitend ge bruik van de 5-kamerflat op de 1e etage met berging op de parterre en toebehoren, plaatse lijk bekend Maritima 4 te Noordwijk en kadas traal bekend gemeente Noordwijk sectie A nummer 3521 A 4. Verhuurd voor 18.000.- p.j. De ontruiming v.d. flat kan i.v.m. de rechtsgel digheid v.d. huurovereenk. niet worden gega randeerd door de executeur. Risico vanaf de toewijzing voor rek. v.d. koper. Aanv. bij bet. koopsom uiterlijk op 27 april 1981. Bet. kosten en lasten uiterl. op 30 maart 1981. Bezichtiging in overleg met voorn, nota rissen. Nadere Inl. eveneens bij voorn, nota rissen. Film over prostitutie toch op tv ROME De Italiaanse staat stelevisie de RAI, heeft laten weten dat een omstreden do cumentaire over de prostitutie aanstaande donderdag op het scherm zal verschijnen. Hier mee kwam de RAI terug op een eerdere beslissing de met de „Candid camera" opgeno men film niet uit te zenden. r GEMEENSCHAPPELIJK ADMINISTRATIE KANTOOR DISTRICTSKANTOOR LEIDEN POSTBUS 9103 - 2300 PC LEIDEN Onze organisatie heeft wegens uitbreiding van taken plaats voor een aant uitsluitend op full-time basis. Van deze functionarissen wordt verwacht, dat zij op den duur grotendei zelfstandig de uitkeringen aan verzekerden, respectievelijk het verricht van de controle-werkzaamheden hiervan, kunnen verzorgen. Leeftijd: vanaf 23 jaar. De opleiding vindt plaats door ons bedrijf. Bereidheid tot vakstudie moj aanwezig zijn. Salarisindicatie: naar leeftijd en opleiding, van circa ƒ2300,- tot 307] bruto pér maand. Uw schriftelijke sollicatie kunt u richten aan: De Directeur van het Gemeenschappelijk Administratie Kantoor, Postbus 9103, 2300 PC Leiden. Degene, die niet aan de gestelde functie-eis< voldoet, wordt verzocht niet te reflecteren. «2 es I:

Historische Kranten, Erfgoed Leiden en Omstreken

Leidse Courant | 1981 | | pagina 4