/opfilmfestival in rijetijdscentrum Kaktus-festival in LAK-theater Spiegeltheater met vrouwen lijfstuk in Leidse Schouwburg if:."" •■L luido Pieters laat de lekken uit de hand lopen Kunstenaarsechtpaar in Noordwijkse Visserskapel k DE LEIDSE BIOSCOPEN n in bl „Vox Laeta" maakt er „Een beestenbende" van n Verder LEIDSE COURANT VRIJDAG 6 MAART 1981 PAGINA Goethe I en dat bij klassieken j heeft aancl prima b een vo<t gedaan. •ksten vindt ir er rijn verrassendi in bloemlfl niet vonrn i kleinood:! ïonoor, bijM an Muidenf Waar gunst: te ganse wei „Ij mensen h] met I 'i aspecten van onze gi uwer aan.' iar met ei nogal watj ;id verwa< el facetten je misschil iter Nederj noemen: rel eens, d< bewust w< ij schreef e voor zijn en de cu jan ve: 5 (Marloes Fluitsma) is niet gediend van de grappen van Piet (Peter Faber) en talt hem met gelijke munt terug terwijl Dirk (Jaap Stobbe) toekijkt. OClNEMA I en II len aan de Rijn):Te om los te lopen s psychiatrische inrich- St. Bavo te Noordwij- out wil men chroni- patiënten gaan onder den in aparte wonin- >m ze zo een kans te inscfiafpriji een eigen samenle- te vormen. Het experi- ,tste zou zich uitstekend Icterweref voor een zeer indrin- e documentaire, maar koos voor de speel- irolla is zefyormuie en „patiënten" ito ter wei bekende televisie-ge- gek om los te lopen" weliswaar onder toe- fchetaanta' van St Bavo-directeur van de Lande tot stand, j het is duidelijk een e test t mifiim geworden, die er op 5 het publiek te amuse- de vaak tragi- achtergrond. Pieters, die ook de re- ties. »p zich nam, schreef sa- n. met Karin Loomans een prijs over acht patiënten es mannen, twee vrou- #12 maande wen die bij wijze van proef in een groot herenhuis worden ondergebracht. In het scenario zit eigenlijk al de zwakke zijde van de film. Over de achtergronden van de patiënten komen we, be halve in het geval van de epilepticus Dirk (Jaap Stob be) die later zelfmoord pleegt als zijn vrouw hertrouwt, ei genlijk niets te weten. Peter Faber speelt de „dwarslig ger" Piet, de gangmaker maar na de dood van Dirk en een afwijzing van Joke, zoda nig uit het lood geslagen dat hij de kleine gemeenschap verlaat en alleen op avontuur gaat. Zo wordt hij de eigenlij ke hoofdfiguur en Peter Fa ber weet er met zijn Werk- theatef-routine wel raad mee. Leen Jongewaard speelt een vriendelijk, maar ondeu gend mannetje dat kanaries achterover tracht te drukken en ons aller tv-Peppi verrast als droogkomiek. Maar het grote bezwaar van „Te gek om los te lopen" is wel dat er eigenlijk helemaal geen lijn in de film zit, dat we alleen maar naar een aan tal anecdotes zitten te kijken over een aantal wereld vreemde figuren met Faber op het voorste plan. Faber die een demonstratierit aan vraagt van een dure auto, Faber als practical joker op een bruiloft, Faber als slechte verliezer en tenslotte Faber op avontuur in het Amster damse Hilton-hotel, in de rosse buurt en tenslotte be rooid in een nachtasyl, waar na hij schoorvoetend weer naar zijn „veilige" gekke- nomgeving terugkeert. Pieters bedoeling is geweest om te laten zien dat „gek ken" niet gevaarlijk zijn, ook maar mensen, misschien een beetje anders dan wat er nor maal in onze samenleving rondloopt, maar lief en har telijk voor elkaar. Dat is er wel een beetje uitgekomen, maar door te veel te mikken op de bioscoopfilm dus amusementsproduct wel heel erg oppervlakkig voor een onderwerp waar zo ont zettend veel meer in zat. MILO wucwpéjDEN Het Filmhuis, onderdeel van Leids Vrijetijdscentrum aan de Bree- at heeft voor de komende dagen weer aantal films op het programma staan. iAmrfiAniavond om elf uur wordt vertoond de lamsaon^ tfThe last walz met the Band", met woraidk jaarfedens van 0.a. fjob Dylan, dr. John en Band. De filmvoorstelling begint om lur. De toegangsprijs is vier gulden LVC-leden betalen drie gulden. genavond is er een popfilmfestival in het etijdscentrum. Vertoond worden „The ft f «t co'n gratei Waltz", „The Young Ones" (met Cliff Ri- Automobie^), ^Rod Stewart in concert", „Bob Mar- ilive", „The Stones Story" en „Pink Floyd Pompei". De toegang tot het festival, dat 'f tien begint, kost vijf gulden vijftig en vier gulden voor LVC-leden. Dinsdag 17 en woensdag 18 maart staat in de cyclus „Duits expressionisme" de vertoning van „Nosferatu-FW Murnau" op het pro gramma. De filmvoorstelling begint zowel dinsdag als woensdag om acht uur. In de cyclus „De jonge Duitse film" wordt donderdag 19 maart „Total Vereist" vertoond. De film is een bewegende fotoroman, waarbij vader overlijdt bij Puccini op het toilet, opa een bom heeft, tante Johanna portefeuilles steelt en waar verder nog ontzettend veel an dere zaken gebeuren. De film wordt twee maal vertoond en wel om acht uur en om kwart over tien. De toegang tot het Filmhuis bedraagt dinsdag, woensdag en donderdag vijf gulden en voor LVC-leden vier gulden. ROELOFARENDSVEEN „Een beestenbende" zo noemt zangvere niging „Vox Laeta" uit Roelofa- rendsveen haar uitvoeringen vrij dag 20 en zaterdag 21 maart in dorpshuis „De Alkeburg". Het al meer dan 35 jaar bestaande koor onder leiding van dirigent Jan van der Meer, gaat op bovengenoemde avonden een groot aantal dieren be zingen. De concerten beginnen met „The Blue Bird" van Stanford. Vervolgens wor den de leeuwerik, de tortelduif en de ezel bejubeld, waarna de zaak afge rond wordt met een door katten, hon den, koekoeken en uilen gemaakt contrapunt op de bas(stem). Het hier na volgende onderdeel bestaat uit een gezamenlijk en/of solistisch optreden van de solisten uit het koor, te weten Rietje Hoogenboom (sopraan), Corrie Rotteveel (alt). Jan van der Meer (tenor) en Wiin Hillebrand (bas). Ook de pianisten Wyneke Jordans en Leo van Doeselaar blijven in de dierenwe reld met een quatre-mains-stuk ge naamd „Zoölogische Expressies" van Jan Masseus. Wyneke en Leo vormen, zowel aan de piano als aan de huiska mertafel een hecht duo. Zij bereiden zich beiden onder leiding van Jan Wijn voor op het solistendiploma aan het Sweelinck-conservatorium. Diyer- se malen waren zij reeds op de radio te beluisteren. Leo van Doeselaar heeft zich onder leiding van Gerard Akkerhuis en Al- bert de Klerk tot een zeer bekwaam organist ontwikkeld. In het verleden heeft hij Vox Laeta meerdere malen (onder meer in de Engelse stad York) begeleid. Na de pauze wordt de rust van de ro mantiek gezocht. Geopend wordt dan met „StSndchen" van Schubert, ge zongen door de altsoliste en de heren van Vox Laeta en op de piano bege leid door Jan van der Meer. Vervol gens zingt het kwartet „Calme des Nuits" van Saint-Saëns en „The Sho wer" van Elgar. Nadat het koor „Madrigal" van Fauré gezongen heeft, wordt het concert be sloten met de „Liebeslieder-waltzer" van Brahms met begeleiding van het al eerder genoemde pianoduo. Kaarten voor dit aantrekkelijke en af wisselende programma zijn a 7,50 verkrijgbaar bij kapsalon Koek, Noor deinde 21 of aan de zaal. Scholieren en 65-plussers betalen slechs 4, per persoon. LEIDEN Deze week komt een kleine, sympat hieke groep naar het Leid- se Laktheater, met drie voorstellingen: "Kaktus ballade", „Kaktus voetbal", morgen en „Popster en werkster", een kindervoor stelling, zondagmiddag. Toneelgroep Kaktus heeft een bijzondere manier van werken. Peter Jan Rens, schrijft van te voren te tek sten, die hij tijdens het repe teren telkens bijstelt. Hijzelf speelt meneer Kaktus, een fi guur die gefrustreerd is ge raakt doordat hij allerlei kansen in zijn leven gemist heeft. Rens belicht deze per soon in elke produktie op een andere manier: In „Koning Kaktus voor oude lullen" werd op realistische manier beschreven hoe Kaktus psy chotherapeutisch behandeld wordt. „Kaktus ballade" is een muziekproduktie waarin Kaktus als bejaarde al zijn resterende levensjaren in één uur opbrandt. „Kaktus voet bal" heeft een filmische vormgeving gekregen, waar in Kaktus droomt dat hij de wereld redt. Hoewel de tekst op het moment van de voor stelling geheel vastligt, wekte „Koning Kaktus" de indruk van een geïmproviseerde voorstelling, in de goede zin van het woord. „Koning Kaktus""was echt levend to neel, dat vlak voor je ogen leek te ontstaan. De groep bestaat nu 3 jaar; zij werd opgericht door Peter Jan Rens, oorspronkelijk schrijver van beroep, en Ellis Berlijn, afkomstig van de Theaterschool (afdeling mime). In deze korte tijd heeft de groep reeds een ze kere reputatie opgebouwd, waardoor diverse mensen Kaktus hun diensten aanbo den. Zo is nu Tony Maples bij de groep gekomen. Hij is een Engelse acteur die o.a. bij Lindsay Kemp speelde en nu in „Kaktus voetbal" een En gels stewardess uitbeeldt. Bo vendien heeft hij „Kaktus ballade" geregisseerd. Ook is Andries Mok, afkomstig van Meeberg en Monkou als mu sicus de groep komen ver sterken. Kaktus probeert zich van haar reputatie niets aan te trekken. In plaats van te trachten aan allerlei ver wachtingen te voldoen, blijft zij eigenzinnig doorgaan op de door haar uitgestippelde weg. En dat is: theater te brengen waar normaal geen theater komt, met zo weinig mogelijk middelen, zodat de voorstelling betaalbaar blijft voor velen. Dit alles gepaard gaand met toneel waaraan zeer veel te genieten valt. Jacqueline Mahieu Marijke Frijlink en Wendela de Vos In „In levende lijve". j/" - Een scene uit: „Kaktus voetbal". LEIDEN Het feministische Spiegelthea ter is ontstaan uit de vrouwenproduktie „Stel dat Shakespeare een zuster had" van Poëzie Hardop. „In levende lijve" is haar eerste produktie, die al veel aandacht heeft getrokken. De Poëzie Hardop achter grond is nog duidelijk herkenbaar: de voorstelling is en collage van teksten van uiteenlopende oorsprong: fragmenten van interviews met vrouwen, van door vrou wen geschreven literatuur (o.a. Andreas Burnier, Mischa de Vreede, Kate Chopin), en enkele strips van Claire Bretécher. Veel nadruk op de tekst derhalve, die ech ter niet slechts gesproken maar ook ge speeld wordt. De spiegel in de naam van de groep verwijst naar het vrouwenteken, dat volgens velen een handspiegel is. Bovendien slaat het op de grote mate waarin vrouwen zich zullen her kennen in de teksten. Onderwerp van de voorstelling is de manier waarop de vrouw haar eigen lijf beleeft en waardeert. Wel of niet slank zijn, wel of geen borsten hebben levert aanleiding tot een paar goed gespeelde scènes. De verhouding moeder-dochter komt ook aan bod, evenals de verhouding vrou wen-mannen. Er worden géén beschuldigen de vingers geheven, iedereen wordt in haar fijn waarde gelaten. Nadrukkelijk wordt ge steld dat het programma voor zowel mannen als vrouwen bedoeld is. Vrouwen kunnen zichzelf tegenkomen, mannen kunnen een kijkje krijgen achter de schermen van het vrouwzijn. De vrouwen van het Spiegeltheater weten de teksten goed te brengen. Milde humor en iro nie klinken door in de meeste scènes, zodat voorkomen wordt dat de voorstelling lood zwaar wordt. Men zal niet alle scènes gelijke lijk waarderen. Zo heb ik zelf de strips van Bretécher nooit begrepen, terwijl anderen zich er zeer mee amuseren. Ook de brieftek- sten boeiden mij niet lang. Wel interessant, waarschijnlijk door een betere theatrale vormgeving, waren onder meer „Ontbijt in de morgen", „Een mottebal" en „Het sprookje van de bijzonder lelijke prinses". „In levende lijve" is vanavond en morgen te zien in de Leidse Schouwburg. Jacqueline Mahieu NOORDWIJK In de 17e- eeuwse Visserskapel aan de Hoofdstraat te Noord- wijk aan Zee wordt vanaf morgen 14 tot en met 29 maart een expositie gehou den met werken van het Hilversumse echtpaar An- nemarie en Joop van Wol- de. Burgemeester mr. J. M. Bonnike verricht vana vond om acht uur de ope ning. De echtelieden Van Wolde zijn geen onbekenden voor de kunstliefhebbers uit Noordwijk en de regio. In het najaar van 1978 exposeerden zij eveneens in de Noord- wijkse Kapel en zij konden zich toen verheugen in een grote mate van belangstelling voor hun werk. Dit succes van ruim twee jaar geleden heeft er toe bijgedragen, dat zij zich opnieuw kunnen pre- Joop van Wolde. Een stilleven van Annemarie van Wolde IXOR Supersmeris t) Terence Hill dit keer als iermens in een best wel ike film. (derde week) CAMERA One flew over the cuckoo's nest (16) Voor treffelijke film met o.a. Jack Nicholson. Beloond met tal rijke Oscars, (reprise, eerste week) LIDO I Een vlucht re genwulpen (12) Goede Ne derlandse speelfilm naar het gelijknamige boek van Maar ten 't Hart. (vierde week) LIDO II Goldfinger (12) Een van de eerste James Bond films met Sean Con- nery nog als agent 007. (re prise, vierde week) LIDO III The blues bro thers (a.l.) Doldwaze musical vol actie van regisseur John Landis (maker van Kentucky fried movie en National iskerk, - Lampoon Animal House). Een super-slapstick film. (achttiende week) STUDIO Le dernier me tro (16) Het Parijse theater leven gedurende de Tweede Wereldoorlog; geen oorlogs drama met gewelddadige sce nes, maar een soms bijna lichtvoetig verhaal, (tweede week) TRIANON Being there (a.l.) De onlangs overleden Peter Sellers op z'n best als de tuinman, die als een arge loos reagerend kind in de ho gere regeringskringen als een groot wijsgeer wordt geac cepteerd. (vierde week) REX De prille lusten van een tiener (16) Porno film. EUROCINEMA III (Alphen) Een vlucht regenwulpen (12) Zie Lido I. EUROCINEMA IV (Alphen) The blues brothers (a.l.) zie Lido III. GREENW A Y—THEATER (Voorschoten) Die Biecht- rommel (16) Opkomst van het fascisme. se kunstenaar is assistent van de bekende Nederlandse beeldhouwer Hildo Krop. Niet alleen voor kunstken ners, maar ook voor de min der deskundige liefhebbers van het ware en het schone is een bezoek aan deze ten toonstelling zeker de moeite waard. De expositie is dage lijks geopend van twee tot senteren en wel met geheel klassiek en geïnspireerd op vijf uur en van zeven tot ne- nieuw oeuvre. de natuurlijke vorm van gen uur (zaterdag en zondag mens en dier. De Hilversum- van een tot vier uur). De vrouwelijke helft van het echtpaar uit Hilversum, An nemarie van Wolde maakt olieverfschilderijen en aqua rellen. Haar stijl is zuiver im pressionistisch en daardoor munten de schilderstukken uit in een grote uitbeeldings kracht. Kleurrijk en sfeervol zijn haar bloemen en stille vens; vol gratie en natuur lijkheid haar naakten. Anne- marie's liefde tot het land schap blijkt uit haar fijne aquarellen in zachte kleuren. Echtgenoot Joop van Wolde brengt zijn plastieken in een veelheid van materialen. Het meest maakt hij gebruik van brons. Zijn vormgeving is

Historische Kranten, Erfgoed Leiden en Omstreken

Leidse Courant | 1981 | | pagina 9