Volkenkunde" zette belangrijke stap: blinden „zagen" een boeiend Japan... edactieraad are schort sluit tot treden op PERZEN TE GAST BIJ PANDER. Sam sam genoeglijk vermaak Pander brieuen van lezers en Inspirerende verkeersdrempel vginaiD/REGIQ LEIDSE COURANT VRIJDAG 27 FEBRUARI 1981 PAGINA 5 Brieven graag kort en duidelijk geschreven De redactie behoudt zich het recht voor ingezon den stukken te bekorten Jp811S JAAR DER GEHANDICAPTEN, MAAR DE MUSEA ZUN ER NOG NIET AAN TOE ter dee j Borat toeristj en vaè .Inhei tor Toe horeca-kringen is men al stplaatn aardig eind gevorderd. VW'iar is men begonnen met Reizei[leren: drempelloze ttle vatfomrnoc^at'e' aangepaste rgd daTletten- bften, fes jkim>nakkelijker te bedienen nitaire voorzieningen, ^ar een museum en een hamelijk gehandicapte ren nog niet bij elkaar, i is het toch. Even kan het il heden goed gaan, maar eenOeL komt er een trap die ns deztof een mindervalide ™'%eker onneembaar is. j >nsen die niet of slecht uit Ti fli«e(voeten kunnen treft men Iesf* arom in een museum niet h. Visueel gehandicapten pnmin. Ze hebben er sts aan, zou je kunnen irvietfeiggen. Tot vorige week. <cht, duen bleek in het ff/aunajksmuseum voor rveensjlkenkunde in Leiden, dat drumbij zienden de schellen optocht de ogen gevallen kan noren: dertien blinden en va/eslMchtzienden, vergezeld 'en voor elf begeleiders, waren voor divan 's morgens elf uur 'ii petto laat in de middag te gast. j toen het half zes gorden was en het feest dat was het geweest) ort jprbij was, wilde het Het oezelschaP ^et lie*st de °rIinJerfëende dag weer nder au\u8kornen: men had 20 wJÏÏHd.g veel in da. museum „gezien en er volop van genoten. Terugkomen zullen ze; wellicht zal het aantal deelnemende visueel gehandicapten nog groter worden. Die eerste excursie (primeur voor Nederland) zal door minstens twintig andere gevolgd worden, nog dit jaar! 1981 is uitgeroepen tot Jaar der Gehandicapten, notabene door onder andere de Internationale Raad der Musea. Zeker het ministerie van CRM zou dit ter harte moeten nemen en binnen het gehandicaptenbeleid de musea moeten adviseren tot het doen plaatsen van, bijvoorbeeld, invalidenliften, aangepaste toiletten, automatisch openschuivende deuren, het doen verwijderen van drempels en andere voorzieningen bepleiten. Iemand die zich erg warm maakt voor het bereikbaar maken van musea voor gehandicapten is public relationsmedewerker mr. Harald S. van der Straaten van Volkenkunde. Hij ergert zich er geweldig aan, dat culturele instellingen als musea en andere tentoonstellingsruimten slechts voor de lichamelijk ongeschonden medemens 'aderini t Barba est vooi en haai snkt hei jvembei ;n te ko met e hoeft wordei ren J.i n in hi geest o zal hi ter mo o kand §0p mijn omwegen door stad en land kom ik graag mensen tegen. Elke morgen tussen tien en elf uur kunt u mij telefonisch vertel len wie u graag in deze rubriek zou willen 'tegenkomen. Het nummer van mijn geduldi- Ige telefoon is 071-122244; u kunt dan naar toestel 18 vragen. toegankelijk zijn. „Het Rijksmuseum van Oudheden hier in Leiden heeft pionierswerk verricht en is nu een voorbeeld van hoe het overal zou moeten zijn: speciale invalidenlift, invalidentoiletten, en drempelloze inrichting. Volkenkunde heeft nu een andere stap in de goede richting gezet ten bate van mensen die nauwelijks of niet kunnen zien. Onze accommodatie is (nog) niet aangepast, maar er is wel wat gedaan aan de opvang van blinden. Geïnspireerd door de indrukken, opgedaan tijdens een studiedag in Tate Gallery in Londen, heeft onze medewerkster van de educatieve dienst mevrouw Phita Overdijk-Uittenhout, voorbeeldig gesteund en geactiveerd door de conservator Japan, drs. Willem van Gulik, een museumproject van twintig excursies voor blinden samengesteld. Het programma was vooraf doorgenomen met verscheidene blindeninstituten in ons land en men was er enthousiast over", aldus mr. Van der Straaten. „Inderdaad", zegt Phita Óverdijk; „we hebben nu om hal: •t en mé rolprent vaak moet een minder valide museumbezoeker nog op deze manier op weg geholpen worden naar de culture le schatten... één dag achter de rug, maar de reacties van de deelnemenden uit de Blinden-vereniging Leiden en uit het hele land zijn overweldigend. We gaan er mee door; ook al omdat er veel aanvragen zijn binnengekomen. De proef (met „Japan") is grandioos geslaagd en over enige tijd ik denk een maand is een volgende afdeling aan de beurt". De blinden en slechtzienden in allerlei stadia kwamen „ogen te kort", die vrijdag 19 fébruari. Koffie vooraf, wat vertellen over Japan, en dan op weg. De afdeling Japan, kent een open gedeelte waar men iets kan betasten en de vitrines werden vermeden. De blinden kwamen bij het houten huis, de betastten de vloer en konden de constructie van een houten bankje voelen. De samurai te paard kreeg veel belangstelling, met z'n harnas. Er waren bloemstukjes vooral de stand der takken kwam duidelijk naar voren die betast konden worden en hetzelfde mocht gedaan worden met de voor de ingang van de Boeddhazaal op een sokkel staand vrouwelijk Boeddhabeeld; brons met tin vermengd. Uitleg van de handhoudingen. Dan de Japanse kleding. Tafels met voorwerpen die met kleding te maken hadden. Men gaf de blinden de voorwerpen in handen en twee poppen werden door Phita en haar collega Dorry Vloet stap voor stap aangekleed. Iedere laag werd door de blinden betast. Hetzelfde gebeurde met de „maaltijd": rijstkommen, een fles sake, zeewier. In het atelier werd gegeten, met Japanse achtergrondmuziek en kaarslicht voor de ziende deelnemers. De blinden werd (individueel) geleerd hoe te eten met eetstokjes en in de kelder met de reserve-collectie werd de speciale geur opgesnoven. Natuurlijk was er ook de thee-ceremonie. Eerst vertellen en de voorwerpen laten betasten. Op een elektrisch kookplaatje stond het water duidelijk hoorbaar borrelend te koken. De kommen thee konden (hoorbaar, want zo moet dat) leeggeslurpt worden, terwijl men zat op tatami-matjes. De typisch Japanse „snoepjes" bij de thee waren attractief van vorm, een bloemetje bijvoorbeeld. Vóór men het wist, was de dag voorbij. Blinden hadden, eigenlijk onverwacht, erg veel moois „gezien" en ervan genoten. En ervan geleerd. Trouwens, ook de zienden van Volkenkunde hadden een excursie gehad die ongelooflijk boeiend èn leerzaam was. Eenmaal thuis gekomen was er een blinde, die precies na wist te vertellen, dat vroeger de post door heel Japan te paard of lopend werd bezorgd. „Binnen een week brachten marathonlopers de post van Noord naar Zuid Japan. Reizigers konden tot 1850, daarna kwam de eerste trein in twee weken van Tokyo naar Kyoto reizen (daar doen ze nu minder dan 4 uur over) in een draagstoel. Als men grote rivieren moest oversteken, namen de dragers de reiziger op hun schouder en anderen namen de draagstoel voor hun rekening. Zo bleef de reiziger droog, terwijl de dragers vaak tot aan hun nek in het water liepen. Wel werd er zakelijk onderhandeld: in het midden van de rivier werd de prijs verhoogd en moest de reiziger wel toegeven om droog de overkant te kunnen bereiken. Ik weet nu tenminste, hoe dat vroeger in Japan allemaal in z'n werk ging De glijbaan (4) Ook de ouders die betrokken zijn bij de peuterspeelzaal de Glijbaan zien de redelijkheid in van de verlangens van de oudercommissie van kleuter school Bambino. Uiteraard is het redelijk dat een kleuter school met plm. 75 leerlingen beschikt over 3 lokalen, over de nodige sanitaire voorzienin gen, over gelegenheid voor be wegingsonderwijs. Tegenover deze redelijkheid staan echter de even redelijke verlangens van de peuterspeelzaal de Glij baan die 2 jaar geleden een lo kaal toegewezen kregen door de gemeente in de kleuter school. Het gaat derhalve niet aan het een te laten prevale ren boven het ander, zeker niet wanneer dit ten koste gaat van het bestaansrecht van de peuterspeelzaal. Wat het zwaarst is moet het zwaarst wegen. Dus ook de wethouder heeft uiteindelijk eieren voor zijn geld gekozen en heeft be sloten tot een status quo tot 1 augustus. Wat natuurlijk niet wegneemt, dat de continuïteit van het bestuur ver te zoeken is wanneer afspraken van de speelzaal met de ambtsvoor ganger van de huidige wet houder niet nagekomen wor den. De belangen van de kleu terschool zijn bij deze laatste beslissing niet optimaal ge diend maar zeker niet onrede lijk geschaad. Dit geldt temeer omdat t.a.v. de sanitaire voor zieningen afspraken gemaakt zijn met de peuterleidsters om de bij de peuterzaal aanwezige toiletjes ook door de kleuters te laten gebruiken en de gym lessen tijdelijk doorgang kun nen vinden in het gymlokaal van de lagere school (is deze zaal voor 5-jarigen onveilig en voor 6-jarigen veilig). Als de kleuters bij mooier weer meer buiten gaan spelen is mis schien dit probleem ook even minder urgent. Het door de gemeente als alternatieve ruimte aangeboden lokaal in de Ireneschool is niet accepta bel voor de speelzaal omdat deze ruimte de helft van de huidige capaciteit heeft en geen enkele mogelijkheid biedt voor het aanleggen van primaire voorzieningen zoals toiletjes, aanrechtje, buiten speelplaats etc. Wij hopen, dat naast de ge meente ook particulieren (scholen, wijkbewoners) naar stig met ons mee willen zoe ken naar een bevredigende oplossing van langere termijn voor alle partijen. Joke Douwes Margreeth van der Spek Leiden BURGERLIJKE STAND OVERLEDEN, P. van Egmond. geD. 29-9-1918, man; R. J. Plug, geb. 14- 2-1981, man; J. Ebbink, geb. 9-5- 1905. man; H. J. Swierstra, geb. 26- 3-1905 vrl. geh. gew. met F. J. J. La- meijer; J. V. Rijpperda Wierdsma, geb. 8-1-1904 man; M. C. van Putten, geb. 30-8-1946 vrl. echtg. van A. Kuijf; C. A. van den Berg, geb. 12-9- 1916, man; A. de Vormer, geb. 22-12- 1927, man; F. J. Vromans, geb. 3-3- 1936, vrl.; I. van Wijk, geb. 21-6- 1907, man; M. J. van der Kwartel, geb. 3-5-1923. man; C. Willemse. geb. 21-10-1902, man; D. de Haan. geb. 24-5-1903, man; G. Faas. geb. 11-1-1910, man; H. Devilee. geb. 11- 3-1906, man; J. L. M. de Vrind. geb. 21-10-1902 vrl. geh. gew. met G. A. Sassen; J. H. Beerlage. geb. 26-2- 1926, man; E. G. Arts. geb. 12-4-1903 vrl. echtg. van F. de Haas; P. M. van Sonsbeek, geb. 23-9-1898, vrl. echtg. van H. P. J. van Sonsbeek; Th. J. Luhrs, geb. 16-4-1933 vrl. echtg. van D. Holswilder; F. Blijleven, geb. 1-8- 1916, man; A. M. C. Hageman, geb. 17-5-1905 vrl. geh. gew. met M. J. C. van Oostveen Koentze. orgen erwoudi !s en m: tuden. I\ Het oj iriantenl ratis betalei N De redactieraad van het universitaire weekblad eeft besloten een eventueel besluit tot aftreden nog ;k op te schorten. De raad meent, dat eerst nog een ondernomen moei worden om het met het college ituur van de universiteit eens te worden over de be- igen op het weekblad. Voorzitter Willem Witteveen Ie kans dat het college en de raad tot overéenstem- >uden komen „niet waarschijnlijk". I van de onenigheid tussen redactie en redactieraad aan Eiatsen xant en het college van bestuur en universiteitsraad aan imuiden-e kant zijn de bezuinigingen die de laatste twee op het vervafltair weekblad willen doorvoeren. Deze bezuinigingen ir» elk geval één ton opleveren. Het college van bestuur :ch voor dit geld voor een belangrijk gedeelte uit de pot et het W(tie' te halen, door de Mare niet meer gratis aan de stu- teravondoe te zenden. De universiteitsraad ging maandag ak- ïrwoude iet de bezuiniging van 1 ton maar stelde vast, dat aan de d op 4($rzending niet getornd mag worden. Het geld zou uit de n) komt (epot gehaald moeten worden. Beide voorstellen zijn bij Ie kosten en redactieraad in het verkeerde keelgat geschoten. Zij gedeeld.lat het college van bestuur eerst fatsoenlijk overleg over alleen drugsoperatie had moeten voeren. Bovendien achten zij Iniging, die ten opzichte van vorig jaar 32% zou bedra- (venredig groot. Eén lid van de redactieraad heeft reeds ïn gegeven niet meer voor deze functie beschikbaar te ^^^^ststelling van de bezuinigingsoperatie door de universi- I dreigde de redactieraad met haar ontslag omdat de itieke verantwoordelijkheid van de Mare aangetast zou Gistermiddag yergaderde de raad over dit voornemen. im j>ben besloten een laatste poging te ondernemen om (temming te bereiken met het college. Dat dit lukt, acht zal doorf niet waarschijnlijk. Dan is de kans groot dat we vol- emeestereek besluiten om op te stappen", aldus redactieraad- euwe fit-jr Willem Witteveen. torden van dltctie van de Mare noemt de bezuiniging „onaanvaard- wij vaive bezuinigingen maken het niet mogelijk een weekblad a „opeitceren in de door het college van bestuur vastgestelde iwe"instKe' dat behoorlijk kan voldoen aan journalistieke maat- h aan de eisen die het redactiestatuut aan het Leids Uni- I Weekblad stelt", zo schrijft de redactie in een redactio- Imentaar in de Mare van deze week: „Het één en ander m Houdt<kenen dat de informatievoorziening aan de lezer in de worden lappel Fkomst in bet gedrang komt". Welke beleidslijn de re- ^jil gaan volgen wordt vooralsnog niet duidelijk. LEIDEN Al snel wordt duidelijk waar om „Sam sam" van Eli Asser een muzikale komedie heet. De benaming „musical" zou suggereren dat alle liedjes door Asser zelf geschreven zijn. Echter, van de ruim vijfentwintig songs zijn een krappe tien van de hand van Asser (tekst) en Clous van Mechelen (muziek); de overige komen uit wereldberoemde musi cals als „Cabaret", „Kiss me Kate", „De man van La Mancha", „Showboat", „Anate- vka" enzovoort. Asser heeft daaruit een goede keus gedaan, maar zijn eigen aandeel in de produktie is daarmee tot de helft beperkt gebleven. „Sam sam" toont ons vier acteurs die slechts kinderen tot hun publiek kunnen rekenen, ter wijl ze zo graag sterren van wereldformaat zou den zijn. Ze maken grootse plannen, wachten op de juiste producer, en verdelen alvast de rol len van hun nieuwste, hemelbestormende pro duktie. Ook grijpen ze terug naar succesnum mers van grote artiesten. Dit alles speelt zich af in een kleedkamer, waarin af en toe geluiden van de rauwe werkelijkheid, het krijsende kin- derpubliek, doordringen. Hoewel een bijne lege Schouwburg toch weinig inspirerend is, kwamen Adèle Bloemendaal, Lex Goudsmit, Hans Boskamp en Leonie Jan sen gisteravond tot een voor de omstandighe den alleszins redelijke voorstelling. Goudsmit en Boskamp hebben magistrale stemmen en lie ten die na een wat ingehouden begin voluit door de zaal schallen. Bloemendaal en Jansen zijn vocaal gezien van een ander nivo; in sa menzang vielen ze wel eens weg, maar in de so lo's kwamen ze goed voor de dag. Het verhaal van Asser dient voornamelijk om het zingen van de liedjes te rechtvaardigen en ze een kader te verschaffen. Zij eigen liedjes teksten zijn niet zo sterk als ik van hem ge wend ben, maar alles bij elkaar genomen be zorgt „Sam sam" dè liefhebber best een genoe glijke avond. „Sam sam" speelt ook vanavond en morgenavond. Verkeersborden zijn naast wachthuisjes voor het openbaar ver voer en fraaie of minder fraaie gevels van gebouwen een geliefd object van graffiti-liefhebbers. Vooral 's nachts is de veelal met een viltstift gewapende, schichtig om zich heen kijkende jonge ling waar te nemen. Menig winkelier klaagt steen en been over deze uitingen van creativiteit. In de Groenhovenstraat is het op schrift op het verkeersbord „Let op drempels" veranderd in „Eet op drempels". Ook deze proeve van schrijfkunst kan door een graffiti-fanaat aangebracht zijn. Een tweede mogelijkheid is, dat het hier niet om een schrijver gaat, die geen uitgever kan vinden voor de resultaten van zijn nachtelijke arbeid, maar om iemand, die een hekel aan verkeersdrempels heeft. Een automobilst, die van het overige verkeer al genoeg last heeft om van stoplichten maar niet te spreken en vindt dat die drempels moeten verdwij nen. Geen gezeur, doorrijden, ook in smalle straten met spelen de kinderen. ADVERTENTIE U hebt één week de primeur. Van 28 februari t/m 7 maart. DEN HAAG - AMSTERDAM - ROTTERDAM - EINDHOVEN - LEIDEN - GROMINGEN - ENSCHEDE Botermarkt 21-22 Voor iedere Perzencliënt is een stijlvolle attentie gereserveerd. De Perzeninkopers van Pander zijn weer terug uit de tapijtknoopgebieden van het Midden-Oosten. Zij bieden een selectie tapijten die werkelijk als unica of object d'arts beschouwd mogen worden. Het is een tijdelijke expositie waarin u de gehele "landelijke" Perzencollectie van Pander bijeen vindt. Er is een royale variatie in maten, soorten en prijzen. Precies wat u verwachten mag als Pander Perzen aanprijst. Maar komt u snel, want na 7 maart gaan de tapijten onherroepelijk op reis naar de andere vestigingen. Leiden; Breestraat 146

Historische Kranten, Erfgoed Leiden en Omstreken

Leidse Courant | 1981 | | pagina 5