ijonderd jaar strijd Slagen kwakzalverij knet verbijsterend /einig resultaat wv- 'Artikelen om vrije tijd te doden houden veel bedrijven ^springlevend hal. I berginj Zolang de gewone geneeskunde niet voor elke ziekte een probaat middel heeft, behoort de arts vrij te zijn naar middelen te zoeken Acapunctuur, een vorm van alternatieve geneeskunde, overgewaaid uit China, is reeds vóór de verschij ning van het rapport van de commissie-Muntendam uit de taboesfeer gehaald. laatste zending arriveerde toen de vrouw al gestorven was. Een kindje van twee jaar stierf door het inne men van een geheim middel tegen wormen. De Bruinsma's gingen ook de geadverteerde tovermedicijnen op hun samenstelling onderzoeken. Ze ontdekten al gauw dat „Reva- lenta Arabica" met zijn „wonderlij ke geneeskracht tegen borst- en maagkwalen, koorts, maagkramp, hoest, koliek, stuipen, graveel, maagkanker, tering, rheumatische aandoeningen, griep en vele andere ziekten" bestond uit gewoon meel van bonen en linzen, gemengd met wat maismeel of gerstenmeel. In 1906 kon de vereniging al de sa menstelling onthullen van 500 gre tig afgenomen kwakzalversmidde len en een kwart eeuw later was de lijst gegroeid tot 800. Tegen ast ma: een middel bestaande uit as pirine met melksuiker. Tegen tuber culose: een smeersel van koemest. Het bondst maakten het de „Elec tro Homoepatische Middelen van Graaf Matter", verkocht als „rode Electriciteit" en „blauwe Electrici- teit", maar louter bestaande uit schoon water in een rood en een blauw flesje. Bruine suiker tegen doofheid. Beschuitkruim tegen val lende ziekte. Ook andere vormen van kwakzalve rij onderzocht de vereniging. De „waterkijkers" bijvoorbeeld die zich met een duur woord „uroscopen" noemden. Aan een zo'n uroscoop werd een flesje duinwater gezon den. Het kwam terug met een forse rekening en de diagnose „Rugge- mergzwakte en verslapping van de buik". Dezelfde waterkijker stuurde men vervolgens drie flesjes urine, afkomstig van dezelfde zieke, maar telkens met een andere naam en adres. Prompt stelde de uroscoop drie verschillende ziekten vast en schreef hij drie verschillende leefre gels voor. Onontkoombaar lot Ook tegen de gevaren van de kwakzalverij bleef de vereniging waarschuwen. Lijders aan longtu- berculose gingen achteruit en vormden een steeds grotere haard van besmetting. Bij een man met kanker van de lever werd genezing in het vooruitzicht gesteld, maar twee dagen later was hij dood. Een dame met een groot gezwel in de buik ging onder de behandeling hard achteruit, maar kon door een chirurg op het nippertje met goed gevolg geopereerd worden. Bij een kind met nierstenen raadde een kwakzalver een operatie ten sterk ste af. Gelukkig kon de vader ten slotte toch nog bewogen worden om het zieke kind te laten opereren, hetgeen met succes geschiedde. De oude Romeinen, ook in veel an dere opzichten geen dom volkje, kenden al het cynische spreek woord: „De wereld wil bedrogen worden; derhalve worde zij bedro gen". Het bleek te gelden toen de Bruinsma's hun baanbrekende werk begonnen, en het geldt voor de bierkaai die dr Meinsma anno 1981 te bevechten krijgt. Waarom? Om- dat bij ziekte hoop en geloof zo'n grote rol spelen, veronderstellen de onderzoekers van dit schemerge- bied. „Wij weten wel waarom zie- ken soms de verlokking van de I wonderdokter niet kunnen weer* staan", aldus zo'n deskundige, prof. A. de Froe, „want wij zijn zelf ook maar mensen die moeite heb- ben met de onontkoombaarheid-^ van het aardse lot". En: „Zoals ge- ;y; bruikelijk blijken mensen die door- een waan zijn bevangen, daarvan. niet of nauwelijks te bevrijden". Al in 1916 (de Vereniging tegen de Kwakzalverij was toen 35 jaar oudT*f stelde de Centrale Gezondheids*^ raad berustend vast: „Jarenlange ervaring heeft geleerd dat het in 1865 beoogde doel niet is bereikt. De onbevoegde uitoefening der ge- neeskunst is niet noemenswaard te- ruggedrongen. En het is zeer on- waarschijnljk dat dit ooit anders zal worden". Een halve eeuw later vervolgens moest prof. Muntendam, toen di recteur-generaal voor de Volksge- -t zondheid, nu dus samensteller van het binnenkort verschijnende rap- port over alternatieve geneeswijzen;ïi- verzuchten: „De hoop op een krachtig wapen ter bestrijding van—', de kwakzalverij is niet vervuld". jfc Hoe zou het ook? „Zodra er sprake is van geneesmiddelen en genees- wijzen schijnt het gezonde oordeeT van velen zoek te gaan. Huisgeno ten van mannen die in het land hoge betrekkingen bekleden, lopen j soms naar een bekend boertje of naar een of andere wonderdokter,T (dr Bruinsma in zijn Maandblad te- gen de Kwakzalverij). Vrij in keuze Een eeuw verder luidt de trend on- geveer: de omvang van de niet-uni- versitaire geneeskunde, de toene- r mende kritiek op de officiële ge neeskunde en de daarmee waar- schijnlijk samenhangende groeien- de belangstelling voor niet-universi-~- taire geneesmethoden rechtvaardi gen een grondige bestudering van deze methoden in het belang van de Nederlandse gezondheidszorg. Zolang de gewone geneeskunde niet voor elke ziekte een probaat middel heeft, behoort de arts vrij te zijn naar middelen te zoeken. Acu-'~ punctuur, antroposofische genees-J. kunde, celtherapie en homeopathie mogen beproefd worden totdat hun waardeloosheid is bewezen. De ge- wone geneeskunde is geen sekte. Aannemelijke gedachten, methoden^, en middelen waarom ze niet utfcCï geprobeerd en eventueel overgeno- men? De ervaring is soeverein: goed zijn de middelen die snel, vei-^-. lig en aangenaam helpen. In hoe- verre dit alles strookt met het on- wrikbare standpunt van de jubile rende vereniging: „iedere weten schappelijk niet verantwoorde ge zondheidsbemoeienis is kwakzalve rij". zal de toekomst leren. Dr Meinsma mag dan zwijgen, hij zit op het vinkentouw. PIET SNOEREN liertjes en drankjes, in beslag genomen bij een kwakzalver. 15 25 4M ?nnhetW8,erend weinig is er len goe- te ver-9ekeerd sinds, deze maand lies een eeuw geleden, de Ne- andse Vereniging tegen de ikzalverij werd opgericht. Hon- m I jaar juridisch dokteren, hon- I jaar potjes op het vuur in de Iheek van de vaderlandse wet ing hebben de natie geen stap staiiige|er gebracht dan die eerste ja- ng ko-ri 1881. De ironie wil zelfs dat Meinsma u weet wel: de ermoeibare kruisvaarder die ings van de strijd tegen het ro- .V. de op de kamp tegen de kwak- lerij is overgestapt de jubi- uur totndatum niet eens kan benut- januan voor het doen van pittige uit- Iken. notaris i 231 i'en z|Jn feestvierdende vereni- tasten in het duister. Wat zal M^iaan in het rapport over alterna- 8 geneeswijzen waarop de com- gie-Muntendam (in 1977 door itssecretaris Hendriks in het le- geroepen) bijna vier jaar heeft Ipioegd en dat nu eindelijk in fe- ^*ji gaat verschijnen? Wat zal de d zijn van het voorontwerp beroepsuitoefening in de indi te gezondheidszorg" dat eraan komen? Dr Meinsma weet het >onka [t/oudig niet en doet er in gelaten kamer lichting het zwijgen toe. Ook in egene, |gre zjn za| het jubileum stilletjes rs van |,rÜken- Niet eens een herden- ;boek goed Nederlands ge- toch waarmee bibliotheken len zijn te vullen. „We vormen hL^jr een klein clubje van een paar ~^^öerd man", legt Meinsma uit. hebben voor zo'n boekje geen jen te missen". 15 25 401 steeds geldt kennelijk de con- q ering die dr L. Bakker doet in frrVfe} standaardwerk „Kwakzalverij gtgj^bnbevoegd uitoefenen der ge- ®^^kunst". Hij schrijft daar: „Het !eer merkwaardig te vernemen ""•deze vereniging die altijd een Itieve bijdrage heeft trachten te Iren aan de volksgezondheid, bijzonder moeilijk heeft gehad 9k- In feite altijd alleen op de bres Plantft gestaan om de kwakzalverij te arisselrijden". ïraverv el gewoon maannsma: „De lauwheid onder de uur i<undigen, om niet te zeggen de ewoer mwerking, is zeer groot en be- ,sla9 tyt tot de grootste hinderpalen overwonnen moeten worden, de overheid staat niet van har- 108: te achter het streven van de vereni ging. Wij weten bovendien dat zeer ernstige vormen van kwakzalverij zich nog steeds ongestraft uitbrei den. Medische behandeling door onbevoegden (behandeling per brief, de kruidenhuizen, de magne tiseurs, de zogenaamde laboratoria) wordt in Nederland heel gewoon gevonden en door weinigen als strafbaar beschouwd. Dat hier mis drijven plaats vinden tegen het hele volk, is slechts de overtuiging van zeer weinigen". Het „kwak" voor de zalverij komt van het werkwoord kwakken in de betekenis van „praten, pochen". Naarmate echter het verschijnsel onuitroeibaar bleek iets waar mee we moesten leren leven kwamen minder beladen, meer op aanvaarding duidende termen in zwang; eerst het onbevoegd uitoe fenen van de geneeskunde, toen de niet-universitaire geneeskunde en tenslotte de alternatieve genees kunde. De belangstelling ervoor is groeiende, ook in officiële medische kringen. Wat dat betreft roeit de ju bilerende vereniging die het alle maal maar kwakzalverij blijft vin den, meer dan ooit op tegen de stroom. Hardacijfers zijn er nauwelijks. Men moet zich behelpen met schattin- •gen. Een deskundige als de arts P. van Dijk kwam vier jaar geleden na moeizaam onderzoek tot de volgen de bevinding: „Het totale aantal contacten tussen niet-universitaire genezers en patiënten bedraagt, wanneer men de meest voorzichtige schattingen hanteert, ruim vijf mil joen per jaar. Dit is nauwelijks meer een randverschijnsel te noemen". Gat in de markt Een ander onderzoek heeft zelfs aan het licht gebracht dat 25%, een kwart dus. van de gezinnen wel eens hulp zoekt bij onbevoegde ge neeskundigen. En uit weer een an der onderzoek is gebleken dat 25% van de ondervraagden die gewend waren overwegend met produkten uit de chemische industrie te wor den behandeld, in feite aan een ge neeskundige behandeling door mid del van kruiden de voorkeur gaf. De veel verbreide mening dat vooral de plattelandsbevolking een voorkeur zou hebben voor geneeskrachtige kruiden op grond van de over weging dat ze dichter bij de natuur zou leven werd door dit onder zoek niet bevestigd. „Opvallend waren drie jonge chemici die. tegen onze verwachting in, hun voorkeur uitspraken voor kruiden". Geen wonder dan ook dat uitgeverijen dit gat in de markt hebben ontdekt en het trachten te vullen met het ene boek na het andere over genees krachtige kruiden. Een nieuwe na gel aan de doodskist van de jubile rende kruisvaarders tegen kwakzal verij. De strijdbijl werd eigenlijk al in 1878 opgegraven door het apothe kersduo de gebroeders Bruinsma. De geneeskundige wetten van Thor- becke, die een halt hadden moeten toeroepen aan het onbevoegd uit oefenen van.de geneeskunst, waren toen dertien jaar oud en hadden geen zier geholpen. Dus publiceer den de Bruinsma's het boekje „Kwakzalverij met geneesmiddelen en de middelen om haar te bestrij den" waarin ze zich fel keerden te gen „de over geheel het beschaaf de halfrond heersende kwakzalverij met allerlei middeltjes die de men sen in dag- en weekbladen, in fol dertjes en boeken werden aange praat" en waarop de wet van 1865 geen vat had. Het lot van „het on deskundige publiek dat bij herha ling slachtoffer werd van onfrisse praktijken" ging de gebroeders dermate aan het hart dat ze pro beerden de belangstelling van an deren voor hun werk te wekken, hetgeen op 1 januari 1881 leidde tot de oprichting van de „Vereni ging tegen de Kwakzalverij". Onthullingen Het bijbehorende maandblad kwam met onthullingen over de ellendig ste gevallen. Zo bleek een gezin aan de bedelstaf geraakt te zijn om maar de kostbare kruiden te kun nen betalen die de moeder van haar hoest moesten afhelpen. De Dr I. Meinsma: weinig reden tot vreugde voor zijn 100-jarige Vereniging te gen Kwakzalve rij OMZET LOOPT IN DE MILJARDEN Op de zee van vrije tijd is het vloed. De industrie vaart er wel bij. Artikelen om de tijd te doden, houden veel bedrijven springlevend. De omzetten lopen in de miljarden, al is de stijging hier en daar iets verminderd of omgebogen. De cij fers van het afgelopen jaar zijn nog niet bekend, maar in 1979 ging bijvoor beeld aan hobby- en doe-het-zeif-arti- kelen voor een slordige 3 miljard gul den over de toonbank. De omzet in de sector sport en spel benaderde de 1,3 miljard. Voor lezen, luisteren en kijken gaven we met z'n allen meer dan 3 miljard uit. Als men een Nederlander vraagt wat hij in zijn vrije tijd doet, krijg men vaak prompt als antwoord: ik lees graag. Nu is dat in heel veel gevallen een verzach tende uitdrukking voor: ik voer in mijn vrije tijd geen barst uit en ik heb ook geen hobby's. Zeventig procent van de Nederlanders leest namelijk zelden of nooit een boek. De resterende 30 pro cent was in 1979 goed voor 33 miljoen nieuwe boeken met een totale waarde van 607 miljoen gulden. Pilsje is duurder Dat bijna driekwart van ons volk buiten het spoor- en telefoonboek nauwelijks een boekje open doet, ligt waarschijnlijk niet aan de prijs. Volgens de CPNB, de collectieve propaganda van het Neder lands boek, is een pilsje drinken duurder dan een boek lezen. Goud geel gerste nat kost in een bruin café 1.50. Je slaat het in vijf minuten achterover; kos ten drie dubbeltjes per minuut. Een boek van gemiddeld f 17.50 verschaft door de bank genomen acht uur leesple zier. Dat is 3,6 cent per minuut. Herlezen is dan gratis. Wie de film-editie niet wil lezen, maar liever naar de bios gaat is Ook een heel andere belangrijke tak aan de (passieve) vrijetijdsboom, namelijk de sector beeld en geluid, ziet donkere wol- ken opdoemen. De omzet bedroeg in 1979 ongeveer 2 miljard gulden, maar de rek is er uit. Een van de belangrijkste oorzaken is de economische ontwikke- ling. De consument draait elke guldenr een paar keer om voordat hij hem uit-*! geeft. Bovendien is er sprake van een^" zekere verzadiging. Begin 1980 telde^ Nederland per 100 gezinnen 97 televisie-*? toestellen (waarvan 75 kleurenontvan-** gers), 80 hi fi- en stereo-installaties, 105 platenspelers, 85 cassetterecorders en één videorecorder. In een kwart van alle gezinnen is een tweede of derde televi sietoestel aanwezig. De radio scoort het hoogst. Slechts 1 procent van de Neder landers heeft geen radio. Bijna 40 pro cent heeft twee of drie toestellen in huis. Topper Gemiddeld houdt 49 procent van de Ne- derlandse bevolking zich tussen de èèn en vijftien uur per week bezig met het luisteren naar de radio, ruim 51 procent met het luisteren naar platen, cassettes en banden, 77 procent leest tussen de èèn en vijftien uur per week kranten en tijdschriften, 27 procent doet gezel- schapsspelletjes, 22 procent speelt al leen, 33 procent tuiniert, 20 procent van de mannen knutselt of sleutelt aan de auto (bij vrouwen is dat slechts èèn pro cent). terwijl 38 procent van de mannen aan de woning timmert. Bij de vrouwen is dat percentage 16. TV-kijken is de absolute topper van de passieve vrije tijdsbesteding; 66 procent - van de Nederlanders kijkt tussen de èèn en vijftien uur per week, 23 procent kijkt vijftien uur en meer. )nt- 7,50 kwijt. Dat kijken kost dan 8,3 cent per minuut. Veel mensen stappen niet naar de boek winkel, maar zijn lid van een boekenclub die samen 1,5 miljoen leden en een kwart van de markt hebben of naar de bibliotheken, die gezamenlijk de na men van 3,5 miljoen leden in de kaarten bakken hebben staan, zes keer zoveel als 20 jaar geleden. De bibliotheken hadden in 1960 vijf mil joen boeken op de plank. Dat zijn er nu ongeveer 22 miljoen. Het aantal uitlenin gen steeg in die periode van 20 miljoen naar 120 miljoen per jaar. Tij gekeerd In de Nederlandse platenmarkt heeft ja renlang muziek gezeten. Maar het tij is gekeerd. Volgens voorspellingen van de Nederlandse vereniging van producen ten en importeurs van beeld- en geluids dragers, kortweg NVPI, krijgt deze tak van industrie voor het afgelopen jaar geen gouden plaat. De omzetdaling zet zich voort. De ellende begon in 1979. Er ging toen voor 599 miljoen gulden aan platen en cassettes over de toonbank, 21 miljoen minder dan het jaar ervoor. Zo'n terugval had de platenwereld sinds de Tweede Wereldoorlog niet meer mee gemaakt. Vooral de jeugdige kopers de belang rijkste afnemers van de in totaal 32 mil joen Ip's en 17 miljoen single's die in 1979 werden verkocht laten het afwe ten. Ook in het eerste halfjaar van 1980 heeft de platenwereld z'n draai nog niet hervonden. De omzetdaling bedroeg 31 procent, vergeleken met de eerste zes maanden van het toch al sombere 1979. Met name ook de belangstelling voor de voorbespeelde muziekcassettes keldert. Het zelf opnemen van muziek op blanco Rond de doe-het-zelvers en de vrijetijds-beoefenaren is een compl bandjes is de belangrijkste oorzaak. staan.

Historische Kranten, Erfgoed Leiden en Omstreken

Leidse Courant | 1981 | | pagina 21