mmmm
1
Eerste
geluidsfilm
opgepoetst
voor Neil
Diamond
En
Verder...
Aquarellen
Joh. Schiess
in Huygens-
laboratorium
Koffie-concert
in Nieuwveen
yvm.uftiinvA VVVN
Aad van Bruggen
met „structuren"
in Theater
deTobbe
Vermoeide
Peter Sellers in
laatste dubbelrol
Burt „The Bandit" Reynolds maakt het dit keer nog bonter
SINJDAG 16 JANUARI 1981
LEIDSE COURANT
PAGINA
LEIDEN Aquarellen van de autodidactische amateur
schilder Joh. Schiess worden van maandag 19 januari
tot en met vrijdag 6 januari geëxposeerd in de hal op de
eerste verdieping van het Huygenslaboratorium aan de
Wassenaarseweg 78.
Joh. Schiess is in 1917 geboren en is van 1968 tot 1978 als
wetenschappelijk hoofdambtenaar aan de Universiteit ver
bonden geweest. Lange tijd heeft hij zich als geoloog inten
sief met de natuur bezig gehouden. Daaruit put hij dan ook
een belangrijk deel van zijn inspiratie. Doordat hij met
name geboeid is door de tegenstelling tussen het zachte licht
van lucht en water in Nederland en de hardere vormen van
het landschap in zuidelijke streken, bedient hij zich bij voor
keur van waterverf, omdat dit zich bijzonder leent voor het
beschilderen van vloeiende kleurvlakken en voor het berei
ken van atmosferische effecten. Speciaal de morfologische
eigenschappen van het landschap tracht hij in zijn aquarel
len op de juiste wijze weer te geven. Vijftig procent van de
opbrengst van de schilderijen zal ten goede komen aan de
Stichting Wereldnatuurfonds Nederland.
Het Huygenslaboratorium is van maandag tot en met vrijdag
open van negen uur 's morgens tot vijf uur 's middags.
NIEUWVEEN In de grote muziekzaal van gebouw de
„Ringkant" wordt zondag 25 januari een koffieconcert
gegeven door de docenten van de streekmuziekschool
Alphen aan den Rijn.
Het programma bestaat uit werken voor blokfluit, clavecim-
bel, fluit en piano van de componisten A. Scarlatti, W. de
Fesch, J. S. Bach, R. R. Klein, Blavet en F. Chopin. Het con
cert begint om 12.00 uur en toegangskaarten a 2,50 zijn
vanaf half twaalf aan de zaal verkrijgbaar. De toegang voor
kinderen tot 12 jaar is gratis. De organisatie van dit koffie
concert is in handen van het Cultureel Comité Nieuwveen,
dat aan de hand van het aantal toehnoorders zal bepalen of
er voldoende animo is om meer van dit soort concerten te
organiseren.
Eén van de „structuren" van Aad van Bruggen.
VOORBURG In de foyer van Theater de Tobbe, Bad
huislaan 3 te Voorburg, worden tot en en met 31 januari
tekeningen, foto's, collages en gemengde technieken van
de Rotterdamse kunstenaar Aad van Bruggen tentoon
gesteld.
Aad van Bruggen volgde in Rotterdam, waar hij is geboren,
de opleiding „publiciteitsvormgeving" aan de Academie
voor Beeldende Kunsten. Zijn vrije werk exposeerde hij
reeds eerder, onder meer in Rotterdam, Delft, Den Haag, en
Dordrecht.
Het thema van de tentoonstelling is „structuren". Met dit
onderwerp als basis is hij gaan experimenteren, aanvanke
lijk met de fotografie en later ook met andere technieken
zoals de potloodtekening en de collage. Het resultaat v'
zijn fotografische experimenten heeft zijn werk in deze i
dere technieken echter sterk beïnvloed.
Naast zijn vrije werk is Aad van Bruggen werkzaam als
free-lance ontwerper.
De expositie in Theater de Tobbe is vrij te bezichtigen elke
dinsdag-, vrijdag-, en zaterdagavond van half acht tot mid
dernacht. bovendien zondagmorgen 18 januari van elf tot
een uur en zondagmiddag 25 januari van twee tot vier uu
TRIANON Flash Gordon (12)
Verfilmd avontuur van de onver
schrokken stripheld Flash Gordon,
(vierde week)
REX Ik heb er zin in (16) Por
nofilm.
EUROCINEMA I (Alphen) The
empire strikes back (a.l.) Het ver
volg van het kassucces Starwars is
opnieuw een superb aangeklede
film geworden. Respect wordt voor
al afgedwongen door de perfecte ef
fecten. (eerste week)
EUROCINEMA II (Alphen)
Flash Gordon (12) Zie Trianon.
EUROCINEMA III (Alphen)
Seawolves (a.l.) Een handvol oude
re geallieerde soldaten krijgt op
dracht om een Duits schip te ver
nietigen. Een soort nieuwe uitvoe
ring van de 'Kanonnen van Nava-
rone'. (eerste week)
EUROCINEMA IV (Alphen)
Being there (a.l.) Peter Sellers in
een fraaie vertolking van een tuin
man die in het Witte Huis terecht
komt omdat hij toevallig op de pre
sident lijkt, (eerste week)
GREENWAY THEATER (Voor
schoten) Max Havelaar (16)
Goede Nederlandse speelfilm van
Fons Rademakers, (eerste week)
STUDIO: „The fiendish plot
of Dr. Fu Manchu" met
Peter Sellers en
Helen Mirren.
Regie: Piers Haggard.
Sellers als
Scotland
Yard in
specteur
Nayland
Smith met
zijn ontrou:
we assis
tente Alice
Rage
(Helen
Mirren) in
,,Het dui
velse com
plot van
Dr.Fu Man
chu".
Het is eigenlijk te betreuren, dat „Being
there" niet Peter Sellers' laatste filmrol
was. Als de simpele Chancey Gardiner le
verde hij een acteerprestatie, die een schit
terende afsluiting zou zijn geweest voor
zijn veelzijdige filmcarrière. In „The fien
dish plot of Dr. Fu Manchu" die nog kort
voor zijn vroegtijdige dood gereed kwam, is
hij in een dubbelrol nog wel weer de
mannetjesmaker, maar dan zonder de inzet
en de energie die hij bijvoorbeeld in Stan
ley Kubrick's „Dr. Strangelove" demon
streerde.
Het lijkt wel Sellers' vermoeidheid afstraalt
van de hele film. Het kan ook zijn dat het wer
ken in Franse studio's de Engelse rolbezetting
en technici parten speelde. We herinneren ons
nog dat regisseur Lewis Gilbert voor James
Bond's „Moonraker" voortdurend gebruik
maakte van een viewer om te controleren of
de scène waar hij mee bezig was wel aansloot
op de vorige, die in een andere studio was op
genomen.
Hoe dan ook, er straalt een zekere matheid uit
van deze satire op de Fu Manchu-verhalen van
Sax Rohmer. Er zitten goede grappen in, maar
ze worden of te lang aangehouden dan wel zo
terloops gebracht, dat de clou de meeste toe
schouwers zal ontgaan. En door al die dingen
wordt nog eens benadrukt hoe zwak en ram
melend het scenario eigenlijk wel is.
De 168-jarige Fu Manchu ziet op zijn veijaar-
dag een onhandige bediende het levens-elixer,
dat hem jong (en gemeen) houdt, verspillen.
Om een nieuwe voorraad te brouwen heeft hij
als ingrediënt twee gele diamanten nodig en
die bevinden zich op een Russische tentoon
stelling in Washington en in de Tower van
Londen. Dus gaat Fu met zijn legertje op pad,
zich zo lang in leven houdend met electrische
schokken.
Dat pad wordt gekruist door zijn oude tegen
stander Nayland Smith van Scotland Yard,
geestelijk nog zeer bij de hand, maar lichame
lijk een wrak na zijn gevangenschap bij Fu.
Sellers speelt beide rollen. Twee vermoeide af
geleefde mannen, die nog eens na jaren de de
gens kruisen en elkaar te slim af proberen te
Daar tussen door loopt de Scotland Yard-agen
te Alice Rage (Helen Mirren), die een aardige
imitatie van Queen .Mary kan weggeven de
film wordt geacht in 1933 te spelen, hoewel
Sellers „San Francisco" uit 1936 zingt! en
tenslotte de zijde van Fu kiest, die dankzij het
elixer weer jong wordt en opnieuw dreigt „de
wereld plat te krijgen"....maar dat doet als El-
vis-achtige roek-zanger.
Met dit soort grapjes zit de film vol, zoals een
FBI-agent (Sid Ceasar) die Joe Capone heet en
een Chinese marteling voor een veelvraat.
Maar werkelijk leuk heeft regisseur Piers Hag
gard het toch niet kunnen maken en je krijgt
de indruk dat Sellers zich echt naar het einde
heeft gesléépt.
MILO
LUXOR Flying high (a.l.) Een
schitterende parodie op de rampen
films, vervaardigd door het drietal
van 'Kentucky fried movie'. Een
gebundeld vuurwerk van sick-jokes
en korte grappen, (vijfde week)
CAMERA Life of Brian (12) Het
Monty Python circus in een dold
waze rolprent over het leven van
Jezus Christus, (reprise, vijfde
week)
LIDO III The blues brothers
(a.l.) Leuke musical vol actie van
regisseur John Landis (maker van
Kentucky fried movie en National
Lampoon Animal House). Een su
per-slapstick film. (tiende week)
LIDO 1 The jazz singer (a.l.) met Neil Diamond en Lau
rence Olivier. Regie Richard Fleischer.
Pel
Op 6 oktober 1927 schudde Hollywood op zijn grondves-
ten toen „The jazz singer" in première ging en Al Jolson
1 plotseling te hóren was dank zij grammofoonplaten, die
H van binnen naar buiten gespeeld synchroon liepen met
inJ het vertoonde beeld. Het betekende het einde van de
aaij zwijgende film. Of de re-make ruim een halve eeuw la-
ter me^ Dolby-stereo geluid ook zo'n revolutie zal ver-
H oorzaken valt te betwijfelen. Je zou zelfs kunnen stellen
dat het verhaal van de voorzanger uit de synagoge, die
de familietraditie de rug toekeert en de showbusiness
ingaat sterk verouderd is ondanks driftig modernise
ren en dat Neil Diamond een beter filmdebuut had
verdiend.
Diamond reeds te horen op de geluidsband van „Jonat
han Livingston Seagull" is nu ook te zien, maar van zijn
acteerprestatie val je niet ondersteboven in tegenstelling tot
kdie van de oude rot Laurence Olivier, die in dit van senti
ment druipende verhaaltje even heel knap een aandoenlijke
oude cantor neerzet, die er zich met moeite bij neerlegt dat
zijn zoon de synagoge ruilt voor de opnamestudio, maar met
hem breekt als hij wil scheiden om met zijn impressario (ge
speeld door Lucie Arnaz, de dochter van Lucille Ball) te
trouwen.
Omdat de film geheel rond Neil Diamond is gebouwd en hij
zo veel mogelijk moet zingen, zijn er ten opzichte van de
oude „Jazz singer" heel wat veranderingen in het scenario
aangebracht. Zo is moeder Rabinovitch uit het verhaal ge
schreven. Zij is in de Tweede Wereldoorlog omgekomen. Al
*j^l( j Jolson's fameuze negro-act met „Mammy" en „Toot-toot-
Voorzanger Yussel Rabinovitch tracht zijn oude vader Laurence Olivier) er van te overtuigen dat hij
moderne muziek wil maken.
tootsie, goodbye" valt buiten Diamonds repertoire en ligt in
1980 ook wat te gevoelig. Wel zien we hem even met zwarte
make-up om enkele vrienden uit de nood te helpen.
Als regisseur nam men Richard Fleischer, een routinier die
van alle markten thuis is, science-fiction als Jules Verne's
„20.000 mijlen onder zee" maakte maar ook „Fantasie voya
ge" en „Soilent green". Thriller-documentaires als „Compul
sion" en „The Boston strangler" regisseerde, maar ook een
oorlogsfilm als „Tora, tora, tora" en een musical als „Dr.
Doolittle". Hij heeft van deze „Jazz singer" een onopvallen
de Joods melodrama gemaakt. Wat kon hij anders. Het was
toch de bedoeling dat Neil Diamond zoveel mogelijk te ho
ren was.
MILO
LIDO II: Smokey and the
Bandit, deel twee (a.l.)
met Burt Reynolds en
Sally Field. Regie: Hal
Needham.
Het gebeurt slecht bij hoge
uitzondering dat het vervolg
op een zeer winstgevende
film leuker is dan het origi
neel. Hal Needham's „Smo
key and the bandit" was één
grote jacht van een getergde
sheriff (Jackie Gleason) op
een dranksmokkelaar (Burt
Reynolds, die door zijn bra
nie de sympathie „het volk"
had, dat met leedvermaak
toekeek hoe de gezagsdrager
de ene politieauto na de an-
dere total loss reed. De film
kostte een kapitaal aan au
towrakken maar dat werd
aan de bioscoopkassa ruim
schoots goedgemaakt.
Dus moet er wel een vervolg
komen en Hal Needham
heeft voor „Smokey and the
bandit II" nog veel forser
mogen uithalen met een aan
westerns herinnerende mas
sale charge van politieauto's
die wordt afgeslagen door
een front van zware vracht
wagens.
Door het vele spectaculaire
stunt- en brokkenwerk
Needham was een kwart
eeuw geleden een van Holly-
woods best betaalde stunt
mannen en bouwde later een
reputatie op als stuntcoördi
nator voor actiefilms is er
weinig ruimte voor een ver
haal. „The bandit" Reynolds
wordt uit zijn alcoholische
retraite gehaald om de aan
dacht af te leiden van het
vervoer per truck naar Texas
van een uit een warenhuis in
Miami ontvreemde kist.
Die truck is wel nodig want
in de kist 1444 blijkt... een
olifant te zitten, die boven
dien nog in verwachting
blijkt te zijn.
Needham heeft het hele
Smokey-team weer bij elkaar
gekregen met naast Burt
Reynolds als de op publiciteit
beluste Bandit wederom
Sally Field na haar Oscar
voor „Norma Rae" als
Frog, Pat McCormick en
Paul Williams als Grote en
Kleine Enos, Jerry Reed als
Bandits partner Snowman en
dit keer zelfs driemaal Jackie
Gleason. die niet alleen de
geërgerde sheriff Buford T.
Justice speelt, maar ook
diens broer Reginald en Gay-
lord. Laatstgenoemde, bij de
Canadian Mounted Police,
maakt een schitterend entree
met een Nelson Eddy-imita-
tie uit „Rose Marie".
Nieuw zijn behalve de oli
fant, de dikke Dom De Luise
als een malle Italiaanse dok
ter en de inzet, een verkie
zingscampagne, waarin met
letterlijk vuil spuit. De aftite
ling aan het slot kenmerkt
het plezier waarmee deze
film werd gemaakt... door
nog even alle mislukte opna
men te laten zien.
MILO
Mike Henry als de oerdomme zoon van sheriff
Justice loopt weer eens een nat pak op in
„Smokey and the Bandit II".
