lituatie op Leidse
rbeidsmarkt zeer somber
Noordvest protesteert
:hr, egen uitbreiding
energiebedrijf Rijnland
hn
Willem Oostdam spaarde
Onverzettelijk in zes jaar 1600
gulden bijeen voor geleidehond
KOLOSSALE WERKLOOSHEID
iNDER BOUWVAKKERS
lezers
liefdewerk met postzegels en in blindelings
vertrouwen afdragen; zo zit het ongeveer...
Z^AD/REGIO"
LEIDSE COURANT
DINSDAG 13 JANUARI 1981 PAGINA 5
Op mijn omwegen door stad *en fand kom
ik graag mensen tegen. Elke morgen tussen
tien en elf uur kunt u mij telefonisch vertel
len wie u graag in deze rubriek zou willen
tegenkomen. Het nummer van mijn geduldi
ge telefoon is 071-122244; u kunt dan naar
toestel 18 vragen.
van gegaan met het donkere lot
deer blinden; dat is oud-
zal j/illem Oostdam van 72.
er zouAls je zelf niet blind bent,
braoet je maar eens door de
stelamer lopen met je ogen
dan vicht, dan onderving je
ne telindheid aan den lijve. U
1. Wendt het toch niet erg
was heker, als ik onder het
n zegdraten verder ga met m'n
vibstzegels?" AOW-er
bewoner van de
x van leidse Professorenwijk,
in z'n warm
i een emeubileerde huiskamer
een sver de tafel een zeil liggen,
slot Met daarop bergen
af wapstzegels die met veel
n niefeduld van kaarten en
de bipveloppen geknipt zijn.
|an de rand van dit
peratiegebied staat een
fansistorradiootje waar
rijblijvende, verstrooiende
:ommi^uzjek uitkomt. Jasje uit;
*ur vafet vest biedt voldoende
ie heetwegjngSrujmte gr worcit
ind gesorteerd over
."'tferschillende stapels.
in Jillem Oostdam weet ze
te vinden. Daar
het bergje met nagenoeg
ale zegels waar nog maar
fen klein beetje papier
anzit. Die worden later
geweekt. Er is ook een
lapeitje met „kilogewicht"-
Dstzegels. Dat zijn de
emakkelijkst te
èhandelen zegels, want
bar gaat het alleen om het
ewicht.
o zit Oostdam daar nou
!ke dag; urenlang. Het
rheuren en bestemmen is
I »n gewoontegebaar
no èworden. Er staan nog wat
■*-*^*-(astic zakken barstensvol
astzegels op de grond
•gen de muur. Is het niet
andaag, dan komen ze
iorgen, of overmorgen wel
an de beurt om hun
rerking te ondergaan,
'em Oostdam zijn
ïw kijkt hem
iendelijk en begrijpend op
vingers, maar verder laat
hem \yijselijk begaan
J®"4aart al ruim acht jaar
tgenod|ng ajs vanuit een roeping,
ani
postzegels voor een blinde
medemens.
Toen Oostdam als chauffeur
om deze of gene, voor mij
onduidelijke, reden aan de
kant werd gezet („een
ontslagprocedure was er
niet eens bij") wilde hij
tenslotte niet met de
handen over elkaar blijven
zitten niksen. Hij besloot tot
het verrichten van iets
menslievends: blinden
helpen aan de rijkdom van
een geleidehond. Via de
postzegels. „Ik had er al een
aardig stel, ziet u, want mijn
vrouw kreeg eens een
verzameling van een oude
heer en zo ben ik verder
gegaan. Ik zat voor m'n
werk al veel langs de weg
en op allerlef kantoren en
bij instellingen kon ik
hopen postzegels ophalen.
Die relaties heb ik
overgehouden. Dat
postzegels vergaren doe ik
nu nog, vijf dagen in de
maand; het halve land door,
met m'n autootje van '76. Ik
verzamel „internationaal",
met een gemiddelde
opbrengst van ongeveer
twee kilo per maand. Een
kilo onafgewerkte maar
uitgezochte postzegels
brengt drieëneenhalve
gulden op. De postzegels die
ik afweek daar maak ik
bosjes van honderd stuks
van. Zo'n bosje levert twee
dubbeltjes tot een halve
gulden op. Loont de moeite
niet. Nee, natuurlijk niet.
Maar ik doe het. Voor die
paar onnozele centen ben ik
uren in de weer. Die zegels
probeer ik te slijten aan de
postzegelgroothandel, aan
particulieren ook en aan
verzamelaars".
In zes jaar tijd (twee jaar
eerdér was de „organisatie"
niet zo sluitend geweest)
heeft Willem Oostdam een
blindegeleidehond
bijeengespaard: 1600 gulden.
Gaandeweg, gedurende
uren, dagen, maanden,
jaren, van 's morgens vroeg
tot vrij laat op de dag. Hij is
nu, vanuit een zekere
Willem Oostdam bij z'n „dagelijkse kost"
blinde te helpen.
het sorteren van postzegels om een
heilzame dwangmatigheid,
bezig met z'n tweede hond.
„De eerste, een bouvier, had
ik op 12 november van het
vorig jaar. Daar kreeg ik
een kwitantie voor. Kijkt u
maar. Terwijl ik met de
tweede hond bezig ben,
probeer ik ook met
postzegels wat te kunnen
doen voor de lepralijders,
de melaatsen, in de derde
wereld. Duizend gulden
moet dat gaan worden.
Welke blinde die hond
gekregen heeft weet ik niet;
interesseert me ook niet.
Die blinde hoeft niet per se
katholiek te zijn, helemaal
niet". „Nee", zegt mevrouw
Oostdam; "we hebben
allemaal een ziel te
verliezen. Nog meer dan
voor de blinden zouden er
tegenwoordig
geleidehonden nodig
moeten zijn voor de
„geestelijk blinden" van
onze tijd".
Haar man, met het
zijdeachtig witte haar, blijft
onderwijl vitaal overeind
met postzegels. Een ander
zou na acht jaar, op een
dergelijke manier van
inzamelen en sorteren, geen
postzegel meer kunnen
luchten of zien. Zo niet zich
vastbijtende Willem
Oostdam, die het getande
liefdewerk, weldoende en
niet omziende, koestert als
z'n oogappel: elke dag, tot
onder de koffie en de thee
door. Geen minuut vrij
buiten etenstijd en het
boodschappen doen. Ook als
het echtpaar een
bedevaartsreis onderneemt,
raken de postzegels even uit
het gezichtsveld. Maar
daarna is het weer goed
raak. Werken aan een
karwei van zes jaar: de
bekostiging van een trouwe,
onbekende hond van 1600
gulden.
Zelf verzamelt Oostdam ook
nog postzegels. Men mag
gevoeglijk aannemen, dat-ie
er verstand van heeft
gekregen. „Ik heb zeven
favoriet-landen; die spaar ik
dan voor mezelf. De
collectie komt na m'n
overlijden ter beschikking
van de melaatsen. Het geld
gaat naar de lepralijders. Ja,
dat hoop ik tenminste. Ik
heb nare ervaringen
opgedaan met een instantie
in Wassenaar, waar
inmiddels een stokje voor is
gestoken. Maar ik ben wel
bezig om een weg te vinden,
dat ik zelf voor het geld van
de postzegels medicijnen
kan kopen. Dan zal ik
ervoor zorgen, dat die
medicijnen ook goed terecht
komen". Willem Oostdam is
het vertrouwen in z'n
medemens een beetje
kwijtgeraakt. „Ik zat eens
met iemand in de auto die
twee jaar lang blind was
geweest. Hij kon weer zien,
na een behandeling. Ik had
het er met hem over, over
die postzegels. Maar hij had
geen postzegel te missen
voor dat doel. Ja, met z'n
mond wel En dat doe je
dan voor de blinden. Ik
stelde me jaren terug in
verbinding met de Stichting
Suppletiekas van het
Koninklijk Nederlands
Geleidehondenfonds
Amsterdam. Ik had toen
duizenden postzegels voor
ze. Uitstekend; maar ik
moest zelf maar zien dat ik
ze eerst verkocht en daarna
mocht ik de opbrengst aan
ze overmaken. Dat was toch
even een klap in je gezicht.
Ik ben doorgegaan en nou
weten we niet beter of het
moet zo". En Oostdam wil
op deze manier nog vele
Jaren doorgaan. Wil men
ïem helpen? „Dolgraag",
zegt Oostdam; „het is
werkelijk doodzonde om
postzegels zomaar weg te
gooien. Als men ze wil
vasthouden en naar m'n
adres versturen, dan zou ik
dat geweldig fijn vinden".
Het adres is: W. A.
Oostdam, Franchimontlaan
19, Leiden. De uitkomst zou
een extra geleidehond
kunnen schelen.
Eerste
concert
Beethoven-
cyclus
trekt
volle zaal
LEIDEN— Het eerste con
cert in de Beethovencyclus,
gegeven door Wiktor Liber-
man, viool, en Alexander
Warenberg, piano, is een
groot succes geworden. Een
volle Kapelzaal luisterde
vaak ademloos naar wat
mijns inziens als een ideale
Beethovenvertolking kan
gelden.
Het programma omvatte de
drie jeugdsonates op. 12 en de
sonate op. 23 die tot Beetho-
vens tweede scheppingsperio
de behoort. De op. 12 zijn ge
schreven in een vrij beperkt
klankidioom dat nog invloe
den van Mozart en Haydn ver
raadt, maar ook al de voor
Beethoven karakteristieke
bondigheid en contrastrijkheid
bezit. Het idioom van op. 12
nr. 3 benut meer mogelijkhe
den van de instrumenten, wat
natuurlijk een verder ontwik
kelde expressie tot gevolg
heeft. Deze tendens zet zich
versterkt in op. 23 voort.
De zorgvuldig afgewerkte toon
die Liberman trof, was ge
speend van elke franje en liet
met een directe, haast ingeto
gen objectiviteit de eerste twee
sonates klinken. Dat zijn spel
niet droog werd, was te dan
ken aan de subtiliteit die in de
diverse stemmingen door-
klonk- zowel de verstildheid
van het andante en adagio als
de ritmische levendigheid en
dramatiek van de hoekdelen.
Deze verfijnde aanpak bleef in
op. 12 nr. 3 en op. 23 gehand
haafd en resulteerde ook hier
in een tot in de détails conse
quent en overtuigend door
voelde weergave.
In de breder uitgemeten virtu
ositeit van deze werken was
voor Alexander Warenberg
een dankbare partij wegge
legd. Zijn spel demonstreerde
op grandioze wijze zijn techni
sche en muzikale kwaliteiten
waarvan ik die van de uitbun
digheid belangrijk vond als
aanvulling op de partij van Li
berman. Voor de pauze had de
subtiliteit en warmte in zijn
toon mijn bewondering al ge
wekt, evenals de volmaakte
wijze waarop hij zijn spel af
stemde op dat van de violist.
De resultaten van dit concert
wekken hoge verwachtingen
voor de volgende twee avon
den die dan ook van harte
kunnen worden aangeraden.
DIRK VOOREN
dag 21
leden
hi
tij<
telev
uif-es-ir
vele k<
ren hut
n talent*
is van hf
re
D
"i!
EN De situatie op de arbeidsmarkt in
n en omgeving is zeer somber. Dit consta-
het Gewestelijk Arbeidsbureau (GAB) Lei-
i het overzicht over de maand december. De
loosheid onder de mannen nam met 178 toe
19 en bij de vrouwen met 20 tot 1145. In pro-
(uitgedrukt is de werkloosheid in deze re-
isen eind '79 en eind '80 gestegen met 43,3
t bij de mannen en 19,6 procent bij de
iren. De verminderde bouwactiviteiten zijn
lofdschuldigen aan deze werkloosheidsex-
die uiterst zorgwekkend is, mede omdat
ntal vacatures nog maar 22 procent is van
ntal van december *79.
werkloosheidscijfers blijkt, dat na de maand
jeeds meer mensen zonder werk zijn geraakt.
£rkloosheid onder de bouwvakkers is juist in
"eriode sterk toegenomen van 542 in mei tot
1151 in december, hetgeen goed is voor 52 procent
van de geregistreerde groei. Dit is echter slechts het
direct aanwijsbare deel van de bouw in de stijging
van de werkloosheid. De verminderende bouwactivi
teiten werken ook door in andere bedrijfstakken, zo
dat het werkelijke aandeel van de bouw in de stij
ging van de werkloosheid aanzienlijk hoger is. De
ernstige situatie met betrekking tot de werkloosheid
van bouwvakkers wordt nog eens onderstreept door
het vrijwel ontbreken van vraag: tegenover de 1151
werkloze bouwvakkers stonden in december slechts
5 vacatures. Het GAB ziet geen tekenen, dat in deze
situatie snel verandering komt.
De ontwikkeling van de werkloosheid bij de vrou
wen was minder spectaculair, maar toch nog wel
verontrustend. Het aantal werkloze vrouwen steeg
minder dan bij de mannen en de toename is ver
spreid over verschillende beroepsgroepen (onder
meer handelspersoneel +30, kantoorpersoneel +80,
horeca +19, onderwijs +44, soc. en geneesk. perso
neel +50, ongeschoolden +60).
In de verschillende gemeenten, die ressorteren onder
het GAB Leiden ontwikkelde de werkloosheid zich
in december als volgt. Tussen haakjes de cijfers van
november '80
plaats mannen
Alkemade 90 (75)
Katwijk 336 (275)
Leiden 2230 (2098)
Leiderdorp 166 (147)
Oegstgeest 97 (88)
Rijnsburg 41 (38)
Valkenburg 1 (12)
Voorschoten 144 (133)
Warmond 38 (34)
Zoeterwoude 49 (40)
Overigen 17 (14)
vrouwen
40 (38)
95 (103)
769 (733)
70 (76)
53 (56)
21 (22)
9(10)
47 (46)
14 (14)
18 (19)
8(10)
stzegel 'D™ - Het energiebe-
|f Rijnland zou ingevol-
de hinderwet op grote
'and van een woonwijk
'gen dienen te zijn. Dit
jjstateert het buurtcomi-
1 Al j Noordvest Deze conclu-
I/I ww gaat gepaard met een
cge
protest tegen een mogelij
ke uitbreiding van het be
drijf in het kader van plan
nen voor de aanleg van
stadsverwarming.
Het protest tegen de uitbrei
dingsplannen is een onder
deel van de discussie rond
het verbeteringsplan voor de
wijk Noordvest, dat vana
vond centraal staat in een
buurtvergadering in het An-
toniusclubhuis aan de Lange
Mare 43. Aanvang acht uur.
Tijdens deze vergadering
komt een aantal knelpunten
in Noordvest aan de orde. In
het kader van de vaststelling
van het verbeteringsplan
wordt geprobeerd oplossin
gen te vinden voor proble
men in de buurt.
Het buurtcomité Noordvest
signaleert een aantal knel
punten in de wijk: er is par
keeroverlast van bezoekers
aan de binnenstad, er is te
weinig groen in de wijk en
ook het laden en lossen van
vrachtwagens levert overlast
op voor de bewoners. Vol
gens het buurtcomité zijn er
in Noordvest bedrijven ge
vestigd, die volgens de hin
derwet niet in een woonwijk
thuishoren. Het gaat hierbij
onder meer om Kleine en
Lilo, de Nobel, en Backer en
Co.
Op het programma staan ook
ideeën voor het invullen van
lege plekken in de buurt
door het vertrek van bedrij
ven Technisch Unie, LBF
en het leegkomen van
panden. Het is de bedoeling
dat de buurtbewoners zich
vanavond uitspreken over
deze zaken.
Etsen en
monoprints
van
Bas Haasnoot
De Katwljkse kunstenaar Bas
Haasnoot exposeert van 17
januari tot 13 februari etsen
en monoprints in het bedrijf
van Baalbergen aan de Am-
bachtsweg in het Katwijkse
industrieterrein 't Heen. De
etsen en monoprints zijn
door Bas Haasnoot gemaakt
naar aanleiding van een be
zoek aan de Noorse eilan
dengroep Lofoten. De ten-
toonsteling wordt zaterdag
middag 17 januari in aanwe
zigheid van de kunstenaar
geopend.
Brieven graag kort en
duidelijk geschreven. De
redactie behoudt zich
het recht voor ingezon
den stukken te bekorten.
Hoge Rijndijk
Het busbanenplan voor de
Hoge Rijndijk is niet meer
of minder dan een kool, die
duizenden belastingbetalers
wordt gestoofd door NZH
en het gemeentebestuur. Dit
plan beoogt het zogeheten
openbaar vervoer te be
voordelen, ten koste van de
overige weggebruikers. Het
plan is op zo'n manier in
delen aan de bewoners ge
presenteerd, dat zij slechts
beperkt van de consequen
ties op de hoogte werden
gebracht. De parkeerproble
men, nog sterker dan thans
door het opheffen van par
keerplaatsen, zullen de
Hoge Rijndijk en omgeving
tot een heksenketel maken.
Een oplossing zou gevonden
kunnen worden door einde
lijk eens de Leidse Baan
aan te leggen, alsmede de
aanleg van een nieuwe weg
vanaf Bodegraven/Alphen
naar Leiden. De enige posi
tieve elementen in het bus-
banenplan zijn de ruimte
die vrijgemaakt wordt voor
de aanleg van rijwielpaden
en het scheppen van enige
parkeerruimte langs het
korte stukje Plantage.
H. van Eek
Hoge Rijndijk 3
Leiden
