rBeJo: verantwoordelijk
l/oor een nationaal KPJ-lied
kabeltelevisie in Sassenheim
treekvervoer krijgt bezuiniging
an 35 miljoen niet bij elkaar
aodse Yad Vashem onderscheidingen
Afscheid van directeur Berg meijer
'TOMPWIJKERS IN REEUWIJKSE KPJ-DIENST
^tEES VOOR AANTASTING KWALITEIT
pag^D/REGIO
LEIDSE COURANT
WOENSDAG 17 DECEMBER 1980 PAGINA 5
Op mijn omwegen door stad en land kom
ik graag mensen tegen. Elke morgen tussen
tien en elf uur kunt u mij telefonisch vertel
len wie u graag in deze rubriek zou willen
tegenkomen. Het nummer van mijn geduldi
ge telefoon is 071-122244; u kunt dan naar
toestel 18 vragen.
)EN De ambassadeur
Israel, de heer Eytan
1 reikt vrijdag 19 de-
ter om elf uur in de
■beurshallen in Utrecht
88 Nederlanders onder-
"4dingen uit voor opoffe-
1 ■gezindheid en moed,
tijdens de Tweede
titu zij
Wereldoorlog toonden. Hier
door konden de levens van
Joodse burgers gered wor
den.
De onderscheidingen worden
toegekend door het Iraelisch
Rijksinstuut 'Yad Vashem', dat
in 1953 werd opgericht om de
zes miljoen in de oorlog omge
komen Joden te herdenken en
degenen te eren, die zich op
bijzondere wijze bij het redden
van Joden verdienstelijk heb
ben gemaakt Het gaat onder
meer om de heer E. Bolwijn
en mevrouw S. Bolwijn-Witte-
veen (postuum) uit Rijnsburg,
de heer en mevrouw Henke-
mans-Ptltz uit Wassenaar, de
heer R. van Kampenhout (pos
tuum) uit Wassenaar en de
heer P. Kruyswijk (postuum)
en mevrouw Kruyswijk-
Scheepmaker uit Sassenheim.
Ani
tanen met de aanleg van kabeltelevisie. Exploitant Ca-
NV denkt de werkzaamheden volgend jaar juni af te
SENHEIM In januari wordt in Sassenheim-Noord Noordwijkerhoutse Leidsevaart, wordt het signaal 'geleend' van
- - de mast in Oegstgeest Inwoners van Sassenheim krijgen nog
'deze maand de brochure „Alles wat u wilt weten over kabeltele
visie" in de bus. Via een antwoordkaart kan dan een abonne
ment genomen of geweigerd worden. Twijfelaars kunnen zon
der abonnementsgelden of aansluitkosten te betalen, toch door
fwachting van de bouw van een eigen antennemast aan de Casema een aansluiting aan laten leggen.
jtoen ronden. Kort hierna zullen abonnees al kabeltelevi-
MUinen ontvangen.
Het St. Elisabeth Ziekenhuis
aan de Simon Smitweg 2 in
Leiderdorp heeft gistermid
dag afscheid genomen van
zijn algemeen directeur, de
heer mr. J.G. Berg mei jer. De
heer Bergmeijer, die zeven
tien Jaar bij het St. Elisabeth
Ziekenhuis heeft gewerkt,
gaat met vervroegd pen
sioen. A
Het bestuur van het
ziekenhuis bood hem gister
middag een receptie aan in
de woonflat van het zieken
huis. Vele belangstellenden
kwamen de heer Bergmeijer
daar de hand schudden.
Woorden van dank werden
onder meer uitgesproken
door vertegenwoordigers van
het bestuur en de onderne
mingsraad.
rage
Doi i een gein dat het had, dat
naalietal ArBeJo; een jolig
meei ompwijks stel jonge
n dei snsen. Het was hartje
nier, zo half juli, en het
Bstje was hartstikke
vatellig geweest. Daarom
igszir ;rd het ook zo laat. Op
Eerdi -ê naar buis zaten
ractii iënne, Ben en John „wat
n d< neuriën". Waarschijnlijk
echti n of meer uit volle borst
we>iets doe je al gauw, na
wei n geslaagd feestie, want
kei ijl t gemoed gaat door.
zoa iënne Rot (21), Ben
te, gi mmerswaal (27) en John
rgad( n Santen (25), zomaar een
ïijnli nnissengroep en drie
al da orgewinterde KPJ-ers,
•or h iren in de auto
2steligemerkt bezig met het
leppen van een nu in
oltallfoeven gegrifte meezinger,
et b n heuse single. John van
kand nten vertelt ervan. „We
eers 'ren, om de f'jd van de
hiel doden en uit napret,
koinjwoon wat melodietjes aan
)f m t brommen (overigens
ra^oet ik erbij vertellen, dat
s n< gek van carnaval ben; zo
vrou eft een mens schik en
alsni tspant zich lekker). We
•r on iproviseerden op een
n ni indaarduitdrukking:
iverli <ekke band..." Lekke
Hem nd hè, dan zit er iets fout.
ier :kke band, pssst... Toen
ijkhe ïp één van ons opeens:
zei (Ié, daar zit een
loud rnavalsliedje in!" Om te
bruiken onder de
ienden en vriendinnen,
i bruiloften en partijen.
>n tof idee om meteen op
j jn ipier te zetten. Om half
we jf die nacht hadden we
rich! ïf refreintje al te pakken
durft1 het eerste coupletje. Zo
n jj iel ging dat, in het begin".
m y andaag, enkele maanden
j} iter, ligt het produkt
'e en !^ee^ klaar. De opname-
p re 'I* ^een 8-sporenband, met
igeblazen partijen van
istrument tot instrument,
gemixed natuurlijk) kan
eperst worden tot een
ammofoonplaatje, de
rste originele KPJ-single
met een A-kant voorzien
vui een opwekkingslied en
een andere A-kant met de
tike band Pang Pssss-
mavalsschlager. ArBeJo
laakte meteen maar twee
edjes. Dat ging in één
John. Een best resultaat
iet die „Stompwijkse" kant
het carnavalslied,
~g|portgebracht door een
igen ensemble met eigen
istrumenten.
feite is de KPJ Reeuwijk
thuishaven van deze
impwijkse inventiviteit,
ihn van Santen: „Ach, je
int lid worden waar je
'ilt. In ons geval kwamen
'e in Reeuwijk terecht
laar de KPJ zelf is
;elomvattend, met een
idental dat landelijk in de
-iele duizenden loopt. Nou,
llf.'Jie KPJ-ers kunnen over
Ariënne, Ben
en John, als
ArBeJo goed
gemutst prut
send aan een
lekke band
bij de molen,
op de grens
van het
Stompwijkse
carnavalsrijk.
enige tijd onder elkaar hun
eigen „nationale" lied
zingen dat uit ons brein en
onze handen is gekomen.
Ben speelt gitaar en
Ariënne piano, maar zowat
half Stompwijk heeft
meegewerkt, want het is
een produktie geworden
waaraan meer dan dertig
mensen hebben
meegewerkt. Allemaal
amateurs, maar met
honderd procent inzet van
iedereen. Met het KPJ-lied
hopen we de landelijke
organisatie te kunnen
bedienen en dat hebben we
ook in een brief tot uiting
laten komen. Daarin staat
ondermeer, dat de single tot
stand kwam onder leiding
van dirigent B. van Triest
(ere-lid KPJ Reeuwijk) en
dat het carnavalslied
grotendeels werd verzorgd
door de Gaanders uit
Stompwijk (die spontaan
inhaakten, „op weg naar de
plaat") en de
Pintengluurders uit
hetzelfde dorp. Nou, het is
een ontzettend lekkere
carnavalsstamper
geworden. Dus dat wordt
nossen, mensen!!!, om
waarschijnlijk met Ome
Joop te spreken". En dat
plaatje (opgenomen en ter
persing aangeboden in een
studio in Den Helder, en
ook hier geldt, dat wat je
van ver haalt, eveneens
lekker is) kan door iedereen
besteld worden door een
brief te sturen naar
Postkantoor Sassenheim (de
gemeente waar mede
aanstichter John van
Santen werkzaam is),
Hoofdstraat 197, 2171 BC
Sassenheim, ArBeJo, Poste
Restante. Betaling en
levering geschieden in
onderling overleg. Graag te
1EN Het streekvervoer is niet
ig&at 35 miljoen gulden in de geza-
ijke begrotingen van de onderne
en te schrappen. De besparing op
grotingen is noodzakelijk nu mi-
Tuijnman (verkeer en water-
in 1981 niet genoeg geld heeft
het streekvervoer. Behalve de be
ng bij het streekvervoer heeft de
ster de ondernemers al laten we
kt de dienstregeling het komende
niet mag worden uitgebreid. Bij
treekvervoer is men vooral bang,
'/Via de bezuinigingen de kwaliteit
'0 het vervoer achteruit zal gaan
'Itüoor men minder reizigers zal
en. Daarmee graaft men in feite
"'igen graf, zo is men van mening,
ndien meent men dat bezuinigin-
'n het vervoer kortzichtig zijn ge-
Bij het streekvervoer is men tegelijk be-
krijgt. Binnen de ESO (Exploitatïeve
Samenwerking Openbaar vervoer) heeft
men echter nog geen overeenstemming
kunnen krijgen over de mogelijke bezui
nigingsposten. Zo kan men door de inzet
van gelede bussen acht miljoen gulden be
sparen, maar deze bussen komen op zijn
vroegst in 1982 in bedrijf. Daarnaast staat
men nog voor vijf miljoen in het krijt bij
het rijk voor rentekosten op de rijksbij
dragen. Tuijnman is inmiddels gevraagd
dit bedrag voor zijn rekening te nemen.
Voorstellen om chauffeurs langer in
dienstkleding te laten lopen vallen binnen
het streekvervoer erg slecht Hiervan ver
wacht men een terugloop van de presen
tatie van het eigen bedrijf.
Een voorstel om het grote onderhoud van
de bussen niet iedere 7500 kilometer maar
iedere 10.000 kilometer te laten plaatsvin
den, ziet men wel als haalbare bezuini
ging. Daarentegen is men in het streek
vervoer fel tegen het aantasten van de ei-
gen kwaliteit door bijvoorbeeld het min
der wassen van de bussen of minder mar
keting. Men vreest hierdoor passagiers te
verliezen. Andere mogelijke bezuinigin
gen zijn te vinden in het afschrijven van
onderhoudskosten van verdwijnende ap
paraten voor plaatskaarten na invoering
van de landelijke strippenkaart en bespa
ring van kosten voor ritten die in feite,
ondanks planning, niet plaatsvonden.
bestellen in groepsverband.
Maar het lied is nog niet uit.
Ik verneem bijvoorbeeld,
dat de mannen van de
Pintengluurders
samenstelling van twee
begrippen die in Stompwijk
best met elkander te rijmen
zijn ieder hun eigen
partij voor het instrument
geschreven hebben. En dan
de Gaanders; die hebben al
gaande de zang in het
refrein voor hun rekening
genomen. De solist daarin is
een „buitenlander": Aad de
Jong uit Reeuwijk.
Trouwens, John heeft toch
al veel op met die
Gaanders: „Die organiseren
in Stompwijk eens per
maand altijd wel wat, zoals
schaatsen, kaarten, een
eetavond en steevast Het
Carnaval. Een groeiende
vereniging". In
Gaandersverband zit je dus
wel goed, bij alles wat je
doet. Dienaangaande
derhalve: de Gaanders! En
de rest hoort thuis bij de
Blijvers. Maar die zijn er
niet veel, in Stompwijk.
Daarom bestaat er ook geen
vereniging onder die naam.
Maar als ik in Stompwijk
woonde, zou ik haar
oprichten. Immers, al is het
thuis ook niet steeds en
altijd alles, het kan er best
gezellig zijn, en buitendien
heeft Het Carnaval een
tegenwicht nodig om de
spanning erin te houden.
En wat vertelt John er nog
verder over. De hoes, o ja.
Die werd, wat betreft de
KPJ-kant, ontworpen door
Conny Smit uit Sassenheim.
De carnavalszijde werd
verlucht door Marie-José
Caspers, ene Stompwijkse
schone. Dan verder, ter
verantwoording van het
totaal: het KPJ-lied (de
toekomstige hymne van de
Katholieke Plattelands
Jongeren derhalve) werd
naar nu duidelijk mag zijn
gewiegd in Reeuwijk,
buiten bezwaar van
Stompwijk. Solo-zangeres:
Marijke van Zanten
(nagenoeg niets met John
van doen hebbend, met die
Z); basgitaar: Willem Mus,
trompet: Rob Rodewijk,
piano: Ariënne Rot (als je
globaal luistert, hoor je:
Arie ren je rot), solo-gitaar:
Ben Remmerswaal.
Medewerkende: Prins
Willem II, de nieuwe
Stompwiikse
Carnavalsvorst. In één
adem door (op verzoek van
John (KPJ) van Santen, een
paar komende
carnavalsavonden ik
speel maar even voor
agenda: in Stompwijk op 31
januari, 28 februari, 3
maart. Zalen altijd overvol;
„Bommetje", en dus
bomvol.
Ik wil, op verzoek, de
grammofoonzaak afronden.
Doel van de plaat, de single
zo u wenst, geformuleerd
door John van Santen:
„Deze vorm van
volksvermaak zal z'n weg
wel vinden in Stompwijk
en verre omgeving. Zeker,
als je na een dag van hard
werken doodmoe en
afgepeigerd thuiskomt".
Enkele verkooppunten in
Stompwijk, belangeloos ter
beschikking gesteld door
een paar solidaire
belanghebbenden (nee
John, we noemen toch maar
geen namen), gaan het
plaatje te koop aanbieden.
Deze plaatselijke
sympathisanten verdienen
er geen lor aan, maar de
KPJ-producenten (die het
singletje in eigen beheer
uitgeven) hopen daardoor
een beetje uit de kosten te
kunnen komen. „We
hoeven er niet rijk van te
worden", verwacht John.
Ja, en dan werd
bijgeplaatste foto gemaakt
door Peter Versluys uit het
belendende Zoeterwoude:
ArBeJo bij „de drie
molens", waar Gaandrië
(het Stompwijkse
Carnavalsrijk) begint.
Uit aller naam zegt John
van Santen: „We hebben
nou eens iets aparts
gedaan!" Nou, vooruit dan
maar; het refrein van het
KPJ-lied: „Oh oh oh oh
KPJ, we doen met z'n allen
gezellig mee, onze club die
blijft bestaan. KPJ staat
bovenaan, de beste
jeugdvereniging, en het kost
je haast geen ping: oh oh oh
oh KPJ. Flarden uit enkele
coupletten: „Zit je altijd
gekluisterd aan die buis,
kom dan eens uit dat duffe
huis (protest, snoddome,
T.P.), denk om je
gezondheid, massa opgepast,
laat geluid en beeld eens uit
die kast, voor vrolijkheid
naar de KPJ... En:
„Spanning en stress in je
baan, je vraagt je af of dat
wel goed zal gaan, zit je
geestelijk aan de grond, de
KPJ maakt je weer
helemaal gezond: het
hoofdmotief van ons
samenzijn". Ja, die KPJ
lijkt me toch wel fijn, denk
ik dan maar.
Het carnavalslied heeft iets
van doen met een Oom
Piet, „die eens ging rijden
op een splinternieuwe fiets,
hij had te veel gedronken,
daarom zag hij bijna niets".
Alleen daarover al kun je
hele verhandelingen
schrijven. Maar in het
Stompwijkse geval had
Oom Piet, die niets meer
zag, tot z'n verdere ellende
ook nog te maken met een
„spijker op de weg, die hij
niet had gezien; zijn band
klapte toen spontaan, oom
Piet zong toen voor tien".
En dan gaan we met z'n
allen....: Ik heb een lekke
band Pang Pssss. En z'n
kunstgebit was ook nog
weg. Brullen Dan is er in
het carnavalslied voorts nog
sprake van een buurman
die vliegenier is en drie
wielen nodig heeft voor het
landen. Psssss. En een,
natuurlijk dikke, tante, die
op zwemles wilde gaan, op
een vliegtuigbinnenband.
En toen kwam er een
stekelbaars langszij en tante
brulde luid (en dan verder
met de lekke band, weer tot
leven gewekt in die
zomernacht van juli).
Tenslotte een acrobaat, die
vaak op één wiel reed en
voor het lied toen ook maar
lek ging.
Als wij huis-aan-huis
gelezen werden, zou ik
zeggen (wat heet zou; ik zèg
het gewoon): KPJ
Reeuwijk, opname-
potentieel in Stompwijk,
solisten, detaillisten,
feestvierders,
bandenplakkers en
doorzetters: allemaal van
harte gefeliciteerd met het
plaatje, waarvan duizend
exemplaren in het Helderse
geperst worden en dat rond
Kerstmis her en der in
Stompwijk te koop ligt. Op
en onder de toonbank.
Misschien nog net onder de
kerstboom. Maar dat weet
ik echt niet. Want die
persers moet je hun gang
laten gaan. Dat zijn ook
"Gaanders.
