URN HUS UT oktober tot juni „knipt" panje zijn citrusvruchten HJBBELWANDIGE KOOKPAN MET SPOUW. Een paar recepten. JNENLAND LEIDSE COURANT WOENSDAG 17 DECEMBER 1980 PAGINA 19 worden er al mee doodgegooid: vrije, stalen pannenserie volgens zogenaamde energiebesparende het principe van de thermokan. hfcshoudelijke artikelen. Zwitser- Kuhn Rikon heeft een dubbelwan- oof.d is nu gekomen met een dige kookpan geconcipieerd met I uwtje op pannengebied dat het een isolerende spouw tussen de iq melden waard is. Het ei van binnen- en buitenpan. p lumbus. Men maakte een roest- Deze isolatie is zo goed, meldt men, dat de soep ziedend kan ko ken, terwijl de pan aan de buiten kant lauw aanvoelt. De lagedruk pannen hebben dan ook geen losse handgrepen omdat het staal niet heet wordt. Het deksel van de pan is geïsoleerd met een hoeveelheid glaswol, zodat ook hier geen warmte kan ontsnappen. De bo dem is van massief staal (staal-alu- minium-staal) omdat anders de warmte van de kookplaat of het gas niet in de pan terecht komt. Is men klaar met koken dan wordt er een isolerende bodem onder de pan geklikt, die zo op tafel kan worden gezet. Het eten blijft uren-, lang warm in de serie Durotherm- pannen. (Bolderhey-Import-Buag BV. Postbus 70.001, Amsterdam. Tel. 020-795737). TINY FRANCIS 3ÏÏIRANJE SIERT DE KERSTTAFEL Boven: Chenille uit 'Rusland, maar dan van Bayer kunstve zel. Passend bij een rechte rok wordt een lang jasje ge dragen en een wijde capu choncape completeert het ge heel. (Kusters Mode, Amster dam). Links: Bontlook gemaakt uit het materiaal Jolipel, van tex- tielvezel (inl. Haves Trading BV, Amsterdam). Licht als een veertje. Jong materiaal is volwassen geworden en dus.het „bont" is uit. Draion ziet er werkelijk goed. zo niet sjiek uit. Het geeft veel toepas singsmogelijkheden en laat zich best verwerken tot ver scheidene kledingstukken. Daarbij komt nog dat het zo licht is als een veertje, maar toch warm. Bovendien doet het deugd aan dierenvrien den, die zich toch nog altijd ergeren aan het feit dat zo veel levende wezens zijn op geofferd voor de ijdelheid der ijdelheden. Natuurlijk langs legale weg Bij de langzaam binnendrup pelende catalogi van zaadhan delaren zijn dit jaar net als vorig seizoen weer een ver heugend aantal brochures waarin zaden van wilde plan ten worden aangeboden. De kleine kaardebol, het ha rig wilgenroosje en de moe ras wespenorchis hoeven we dus niet meer uit de natuur te „roven" maar kunnen we, met honderden andere wilde planten, langs eerlijke en le gale weg zelf kweken uit goed zaad. Mensen die een heem tuin ma ken (dat is een tuin waarin de natuurlijke evenwichten zo goed mogelijk zijn verdeeld en waar wilde planten de kans krijgen te gedijen) leve ren daarmee een bijdrage aan de instandhouding van ver schillende bedreigde planten soorten. Het is genoegzaam bekend dat de natuur waarin tot voor kort heel veel van deze wilde planten algemeen voorkwamen steeds verder wordt teruggedrongen in re servaten. Om die natuur de kans te ge ven zich op eigen wijze te ont wikkelen moeten we het zaaien van wilde planten in die natuur achterwege laten. We zouden daarmee ingrijpen in een gang van zaken waar we ons niet mee moeten be moeien. Er is nog maar heel weinig bekend over de nauw luisterende processen die in bodem en vegetatie werkzaam zijn. Daarom gaat het niet aan op eigen houtje (en met ons lekenverstand) in deze pro cessen in te grijpen ook al hebben we de beste bedoelin gen. Wie wilde planten wil kwe ken doet dat dus in zijn eigen tuin en waakt ervoor dat er buiten „zijn eigen'perken"ge zaaid wordt. De toenemende belangstelling voor onze wilde flora heeft ook een schaduwzijde: er zijn nog steeds mensen die planten verzamelen uit de toch al zo verarmde natuur. Steeds va ker blijkt dat zeldzame of ta melijk zeldzame plantensoor ten gewoon verdwijnen van de oorspronkelijke groeiplaat sen. Een berucht voorbeeld leveren de orchideeën die in Zuid-Limburg en de Gelderse Achterhoek vroeger overda dig bloeiden maar nu vrijwel allemaal weggeroofd zijn. Door plan ten roof wordt op ruwe wijze een subtiele en vaak in jaren gegroeide leef gemeenschap verstoord. De natuur worden haar laatste schatten ontnomen en daar mee is de kans op plezier en studie voor mensen die na ons komen ook verkeken. En denk niet dat het alleen om zeldzame soorten gaat; ook het uitgraven van algemeen voorkomende planten kan een natuurlijke leefgemeen- Onderzoekingen hebben aan getoond dat in de laatste tach tig jaar al vijftig plantensoor ten uit ons land zijn verdwe nen. We kennen zo'n 1400 verschillende plantsensoorten in Nederland. 'Daarvan ko men er 173 alleen nog voor in natuur/eservaten terwijl hier van ICO soorten zich nauwe lijks kunnen handhaven. Hoogste tijd dus om ons te be zinnen op deze zaken en ons voor te nemen nooit meer een plantje uit de vrije natuur mee te nemen voor de tuin. Want vaak blijkt in zo'n geval het plantje ter ziele te gaan omdat grondsoort en andere omstandigheden niet gschikt zijn voor een gezonde groei. Terug naar het begin van dit verhaal: gelukkig kunnen we uit een aanbod van honder den verschillende zaden van wilde plantensoorten kiezen. Wie voor dat wilde spul een hoekje van de tuin vrij maakt loopt de kans zo getroffen te worden door de schoonheid van deze soorten dat dat hoekje steeds groter wordt Want hoewel een fraai ge kweekte roos zeker een grote schoonheid heeft doet de een voudige malrove daar niet voor onder. Je moet alleen beter.kijken. 'rijwel elke kerstdis wordt tsierd door sinaasappelen. De nooi, licht glanzende oranje ruchten, de mandarijnen, de 'lementientjes, ze horen erbij. laar of u die van een goede waliteit nu koopt in een gela- eld Spania-netje van de su- kermarkt of uit de prachtige ist met zilverpapier en plas- ic afgedekt bij de delicates- cnwinkel of dure groente- lan, het zijn allemaal dezelf- Tl" e. Alleen de laatste zijn een tuk duurder door de fraaie erpakking! ro 'alencia, de oude stad in het hart van :b,)t panje vult Europa's boodschappen- iand met citrusvruchten. Soepel rol- ;n de weggiganten, geladen met het •uit in 17 variëteiten over de Franse Nationals", de „Duitse Autobahnen" ot diep in de EG-landen. Ze verte- woordigen over de hele wereld omzet van 900 miljoen dollar, 'racht betekent geld. 52,79 ^Procent at per auto, 42,82 per wagon en de it per boot. Uranje en sappig. het moment telt Spanje 540 expor- irs van citrusvruchten. Zover het reikt in de omgeving van Valen cia hangen deze vruchten op de ver- 'schillende plantages aan de korte, [grillig gevormde boompjes: orahje en g. De pluk is van oktober tot vijf uur per dag. De exporteurs ondergebracht in 17 groepen, je groep heeft een exportpotentieel Jl 70.000 ton. |Rtt „Comité de Gestion de l'Exporta- liori' in Valencia is een lichaam, dat iweert onder het wakend oog van n jx Staat. Geen sinaasappel of manda- C rJn me* een raar plekje onsnapt aan d lijn aandacht. Het comité onderhoudt "Sfie relaties met de vele handelshuizen, hl jeeft geld voor research, bestudeert V pe situatie op de markt, weet alles om 'n rond het fruitgebeuren in het lis ireaal en controleert variëteiten, rgd doordat de vruchten, puilend van de g. ritamine C (zo noodzakelijk in de vintermaanden) de gigantische ex- lorthal van het gebied verlaten, vindt inder leiding van exportkeurmeester Silla een ingewikkeld ritueel plaats, lij is in dienst van het ministerie van igricultura. Uit elke hoogopgeladen truck wordt domweg ergens uit het riidden van de lading voor een steek-. i iroef een kist geplukt. Niet één die g? .voor de hand" staat, nee, nee, juist 1. ten kist waar je moeilijk bij kunt ko- L. nen! IJ In een laboratorium wordt de inhoud getest op voorgeschreven zuur- en suikergehalte en wee de lading die niet aan de eisen voldoet. De hele truck blijft thuis en de vruchten daar uit worden verwerkt in de industrie voor jus d'orange, jam of wat ook. De trucks die de controle hebben doorstaan gaan richting douane. De chauffeur krijgt een getekend en ge stempeld papier met nummer van Signor Silla. corresponderend met het zegel dat de uitlaatdeuren van de truck gloeiend aaneensmeedt. Nie mand kan ze onderweg zonder be schadiging van het zegel openen. Kwaliteit Van de geteste hoeveelheden fruit wordt nog 20 procent afgekeurd en dit betekent natuurlijk verlies in klin kende munt. Maar Spanje en met jname Valencia wil kwaliteit leve ren en de hindernis, het overschrijden 'van de douanegrens van de EG, met vlag en wimpel nemen. Het land neemt 85 tot 90 procent van de EG voor zijn, rekening, waarvan 60 pro cent terecht komt in Nederland: de Navel, de Salustiana (eet en pers), de Satsuma-mandarijn, de Clementine ete.etc. Wie de namen onthoudt leert het verschil kennen. De pluk gaat, al naar de soorten citrusvruchten door tot Juni '81. Een enkele buitenlander hanteert ook het kleine, vlijmscherpe schaartje waarmee de vruch ten een voor een worden „afgesneden". Dit werk betaalt aardig en het is een speciale belevenis door de rijen en rijen aanplant te lopen met de appeltjes van oranje voor het knippen. Het laden van de kisten, die per trein, auto en boot ver voerd worden naar verre oorden. In de sort eer- en inpakhal wordt het Spaanse fruit door vrouwen gewogen en via een trech ter in de be kende oranje netjes verpakt. Bij de onderneming Hortel S.A. op een afstand van misschien 128 km van Alicante werken 180 mensen, meest vrouwen. Er gaan 120 ton si naasappels per dag door hun handen. (Met een soort schaartje wordt per uur 120 kilo op de velden geplukt). Ze sor teren bliksemsnel op de lopende band, vissen de wat groenige of minder fraaie exemplaren eruit, wegen een precies quantum op een verrukkelijk ouderwetse weegschaal en laten dit via een buis glijden in het bekende netje van de supermarkt, dat hun werkpartner steeds van een grote has pel op de juiste lengte afknipt en met een snelle beweging sluit. Er gaan per uur zo'n 200 tot 3Ö0 netjes of zakjes door hun vlugge vingers. De vrouwen hebben een gezellig twaalfuurtje met elkaar. In Spanje eet men tussen de middag een warm prakje, reden waarom ze ieder een ei gen kooktoestelletje bij zich hebben waarop de maaltijd op temperatuur wordt gebracht. Is het lekker? „Si". Paella? Heen en weer wapperende vinger, „No, no, paella comida fiesta!". (Paella is een feestmaaltijd). Ze kwet teren vrolijk en het gelach is niet van de lucht. Spanjaarden zijn opgewekte mensen. De citrusvruchten komen schoon en gewassen op uw fruitschaal. Nadat ze in de sorteer- en pakruimte een bad hebben gekregen om ze brandschoon te maken (in een soort brede goot ge vuld met water) komen ze al rollebol lend terecht in eenzelfde goot om een klein laagje was als filmpje over het oranje schilletje te krijgen. Hiervan gaan ze glimmen als een roodwangig appeltje zodat ze er nog appetijteliiker uitzien. De wassing wordt met hete lucht gedroogd en de mandarijn of an dere citrusvrucht is gereed voor con sumptie en.decoratie. Appelsientjes staan maar wat leuk op buffet of eet tafel. Uitgaande van het citrusareaal in de produktiegebieden blijkt dat 60 pro cent is bestemd voor de sinaasappel teelt, 25 procent voor mandarijnen en 11 procent voor citroenen. Grapefruits zijn onbelangrijk in Spanje. 65 Pro cent van de sinaasappelcultuur en meer dan 80 procent van de mandarij nenteelt speelt zich af in Valencia en Castellon; de citroenen in Alicante en Murcia. De gemiddelde bedrijven zijn klein, sommige boeren hebben samen een veldje (1 tot 2 ha), daarnaast ver vullen ze een maatschappelijke func tie, postbode, barman, dokter, boek houder, pompbediende. Nu de pro- duktiekosten de pan uitvliegen spelen de kleinschaligheid en de arbeidsin tensiviteit de citrussector parten. Maar er is goede samenwerking tus sen de telers en niet alleen de afzet, maar ook de teelt wordt door de coö peratie geregeld, waarin iedere deel nemer een vinger in de pap heeft. Dit maakt de markt doorzichtig. Als men weet dat een boompje pas omstreeks het zesde, zevende jaar ren dabel wordt, is het duidelijk dat in elke sinaasappel een stuk aandacht en zorg verdisconteerd zit. dat verband houdt met koude nachten, bescher ming, bevloeiing, zon. Tegen een enorme truck, bestemming Duitsland staat een boom van een Duitse chauffeur tegen 5 uur 's mid dags onbekommerd een sigaretje te rollen. De twee treden naar ziin zit plaats lijken zo hoog als een kleine trap. Hij zal over twee minuten ver trekken. Hoe lang rijdt hij erover? „Zo'n 16 uur", calculeert hij, „dan ben ik thuis". Aan één stuk door? „Als de familie wacht, dan schiet je wel op". Naast zijn hoge zitplaats staat een thermoskan koffie. Langs de voorruit van zijn torenend en lang gevaarte, waarvan het achterstuk beweeglijk als een rups de aanwijzingen van het reusachtige stuur volgt, is een zilverig glinsterende kerstslinger gedrapeerd. Even boven ooghoogte. Op het dash board een kiekje. „Zijn gezin". Mis schien is hij na zijn volgende rit nog net voor Kerstmis thuis. Als het weer meezit en de avondhemel zich straks rekt als een tevreden kat. Kabeljauw met sinaasappel Vlees met kerrie en sinaasappel Ingrediënten: 600 4 700 gr ge fill eerde kabeljauw; I eetlepel citroensap; zout; 3 4 4 Spaanse sinaas appels; 75 a 100 gr boter, 15 2 eetlepels Grand Marnier, Bereiding: Vis in stukken snijden, met citroensap besprenkelen en een kwartiertje met rust laten. Sinaasappels dik schillen, in plakjes snijden en het sap opvangen. Vis met keukenpapier droog ma ken, zouten en snel in hete boter gaar bakken. Vis uit de pan halen, op een voorverwarmde schotel leggen en opgevangen sap aan de bakboter toe voegen. Laat sinaasappelplakjes in de pan in dit sap gaar worden, schik ze artistiek over de stuk ken vis en voeg Grand Marnier (of andere sinaas appellikeur) aan de saus toe; giet die over de ka beljauwstukken. Geef hierbij droge witte of brui ne rijst. Ingrediënten: 600 gr magere varkenslapjes; 2 grote uien; 75 gr boter 1 eetlepel kerriepoeder, U eetlepel bloem; 2J> dl bouillon (evt tablet of korrels); 4 Spaanse sinaasappels; 1 eetlepel sojasaus. Bereiding: Vlees in stukken snijden, snipper de uien en fruit ze tot ze glazig zien. Schep het vlees met de bloem erdoor en laat het licht kleur aannemen; strooi er de kerriepoeder door. Giet er de bouillon bij en roer flink. Temper de hittebron en laat het geheel een half tot heel uur zachtjes pruttelen. Schil de si naasappels dik af en snijd de partjes tussen de vliezen uit, zodat sap vrijkomt. Dit sap gaat al roerend door de vleesmassa. Voor het opdienen partjes sinaasappel en sojasaus door het gerecht spatelen. Warm opdie- Sinaasappelsalade met kokos Ingrediënten: 8 grote sinaasappelen; 75 gr ge raspte kokos; 243 eetlepels witte rum; 2 eetle pels witte basterdsuiker. Bereiding: Schil de sinaasappelen dik af, snijd partjes tussen de vliezen uit. Vang sap op. Kook sinaasappelen met suiker en rum totdat de suiker is opgelost. Doe partjes in kom en schenk er het rummengsel over. Schep alles door elkaar en laat de massa afkoelen. Spatel voor het opdienen de helft van de kokos door de salade en strooi de rest erover.

Historische Kranten, Erfgoed Leiden en Omstreken

Leidse Courant | 1980 | | pagina 19