Ajax met versterkte defensie en verzwakt middenveld C Den Haag krijgt te veel Roda zonder De Jong los zand Excelsior-PSY alles behalve doelpunten UlBER ■H STERDAM De net van Wim Jansen ft voor Ajax nog geen edig einde gemaakt de malaise in de dediging, hoewel Wil li, zeker niet met ter verdedigende be dingen gestart, een eg trot die het pro em in de achterste beter onder de knie te hebben. Maar dat dan ook het enige. speelde opnieuw wedstrijd, die voor- telijk met teleurstel- «en werd gevuld, en eindigde in 11, een ire die recht deed aan de ploegen, lier Beenhakker en na- lijk Johan Cruyff is de sle weken niet oprecht on- de indruk geweest van de kverdedigers Weggelaar Boeve, die bovendien een irt aan lengte veroorzaken e achterhoede. Dat laatste bleem was natuurlijk niet de komst van Wim Jan- sen opgelost en daarom kreeg hij Zwamborn en Lerby naast zich. Wat Ajax achter won, verloor het op het middenveld, waar Rijkaard zijn kans niet greep, Lerby gemist werd en Arnesen het spel niet naar zijn hand kon zetten. Omdat het mid denrif niet op volle toeren kon draaien, werd te veel ge vraagd van de voorhoede, die met een passieve Ling zelden druk op de laatste linie van Willem II kon uitoefenen. Ajax kreeg in de hele eerste helft dan ook niet één redelijke scoringsmogelijkheid. Willem II, dat razendsnel uitbrak wan neer daartoe de mogelijkheid bestond wel. De eerste werd aangedragen door Van Mierlo, die te snel was voor Zwam born, Hoyer verzilverde de pass. Hij had de voorsprong zelfs kunnen verdubbelen, maar strandde op Schrijvers. Na de rust waren de linies bij Ajax omgezet. Boeve kwam terug in de verdediging. Lerby schoof op naar het midden veld, waar Rijkaard was ver dwenen. Niet alleen die wijzi gingen, ook de grotere inzet van de Ajacieden veranderden het beeld van de wedstrijd. Al binnen enkele minuten had Lerby de gelijkmaker achter Adjanski geschoten: 11. Ajax wilde meer, werkte daar ook voor, maar kreeg het door eigen beperkingen niet. Dat brak de prikkeling even snel af als ze was geko men. Na een kwartiertje was Ajax weer terug op het geza pige, lauwe peil van voor de rust. De dreiging was weer op gehouden en Willem II kon het winstpunt vrij gemakkelijk vasthouden tot het einde dat door scheidsrechter Van der Laar een aantal minuten werd uitgesteld. De Enschedese beroepsmili tair, die zeer consequent leid de, had al in het begin van het duel laten merken het afste ken van vuurwerk niet te zul len tolereren. Het vuurwerk van de tribunes bleef daarna net zoals trouwens op het veld, lang uit, maar in de slot minuten begon het opnieuw. Van der Laar stapte twee mi nuten voor het einde met de 22 spelers naar de kleedka mer. Een belangrijk deel van het publiek verdween ook, maar Van der Laar keerde acht minuten later terug om de onbetekenende minuten van een weinig betekenende wedstrijd te laten volbrengen. Scoreverloop: 17. Hoyer 01. 47. Lerby 11. Scheidsrechter: Van dei Laar. Toeschouwers: 5000. Geit kaarten: Boeve (Ajax) en Huijbregta (Willem II). Ajax: Schrijvers; Zwamborn. Jansen, Ophot (Hamberg). Lerby; Schoena ker, Rijkaard (Boeve), Arnesen; Ling Kieft, Jensen. Willem II: Adjanski; Havermans, Roemgens, Huijbregts, Broeks; Var de Ven, Calderwood, Hoyer; Broeken Raeven (Van Hal), Van Mierlo. HAAG - Vijftig pro van de buit die FC Haag in één week drie competitieduels >n wilde halen is gis- tegen Wageningen gerealiseerd. Vier en erbij vóór de win- op zou de Zuider- club op gemiddeld punt per ontmoeting gen en de basis is dat betreft dus ge- Maar daarmee is ook eigenlijk meteen gezegd. Op basis I gerechtigheid had eningen gisteren in met slechts 2500 toe- uwers bezet stadion ibsoluut dieptepunt historie van FC Den l) tenminste een ge- ptl hebben verdiend, oerlelijke ploeg, die rweken geleden de le tegenstander nog 4-1 royaal aftroefde het bekertoernooi, it echter in schot- digheid en trefzeker- te kort. Maar dat tn eigenlijk de enige irdelen, waarop de van Nol de Ruiter mindere was van FC Haag. Dat weliswaar lts gedurende een- e van de speeltijd de intoon voerde, maar ie periode wel drie- scoorde. En dat Hl achteraf voldoende H - mede dank zij de F lasting vorige week A het treffen met Roda uit de laatste twee s de volle winst te achtigen. ten Haag heeft door die achtereenvolgende zeges kfels wel weer aansluiting gen bij de sub-fop, maar a te zeggen dat die klas- 3 geheel in overeenstem- is met de vertoonde kwa- is nogal bezijden de waar- Dat werd aisteren tegen v tningen weer eens duide- van Melis en Albertsen niets opleverden. Peter Gardien van Wageningen brengt Henk van Leeuwen ten val. FC Den Haag mag een strafschop nemen, die door Roger Albertsen wordt benut: 21. lijk bewezen. De beoogde re vanche voor de cupnederlaag werd dan dus weliswaar in cij fers bewerkstelligd, in het spel- beeld was daarvan niets terug te vinden. In de wedstrijdfase vóór en na de Haagse doel punten was het zelfs uiterst pover wat de ploeg van trainer Martin van Vianen onder het het na de rust brandende kunstlicht bracht. Vóór de produktieve fase, die in de 22e minuut van de eerste helft begon met een treffer van Andrè Wetzel en werd afgeslo ten met het derde doelpunt van Chris Treling vier minuten na de pauze, toonde Wagenin gen zich een uitgebalanceerder geheel. Waarvoor voornamelijk de middenlinie van trainer De Ruiter verantwoordelijk was. Het (slecht) functioneren van dat deel van FC Den Haag was er voor het grootste deel de oorzaak van dat Wageningen zich in de tweede helft naar hartelust in balbezit mocht ver heugen. Waardoor de thuis club, die nota bene een voor sprong van 3-1 kon koesteren, voortdurend in eigen linies werd teruggedrongen. Wage ningen nam naarmate het tweede part vorderde steeds méér risico's, verschafte de te genstander bij tijd en wijle zeeën van ruimte. Maar FC Den Haag accentueerde zijn onmacht daardoor des te na drukkelijker. omdat uitbraken Directe weg Wageningen, dat steeds de meest directe weg naar het doel van Peter Jager zocht - waarbij de hoofden van Hazel- hekke en McDonald de doel witten vormden -, kreeg echter geen loon naar werken. Het overwicht van de Wageningers nam zo nu en dan wel groteske vormen aan, maar enerzijds gebrek aan schotvaardigheid anderzijds redelijk solide ope reren van de Haagse defensie stond treffers in de weg. Pas vijf minuten voor het einde had Wageningen succes, maar dat doelpunt viel te laat om alsnog een gelijkspel af te dwingen. De marge had toch zelfs nog vergroot kunnen wor den als Harrie Melis een in de laatste minuut toegekende strafschop had benut. Tot tweemaal mocht de Rotter dammer proberen zijn positie op de topscorerslijst wat meer allure te geven, maar beide ke ren slaagde Melis er niet doel man Harry Suvee te passeren. Waardoor het 3-2 bleef en Wa geningen te weinig kreeg. Opmerkelijk Opmerkelijk detail in de op stelling van FC Den Haag (waarin Van der Zwan wegens griep ontbrak) was de rentree van Renè van Delft, die als lin kerspits verdienstelijk werk af leverde. Vooral zijn aandeel in de derde Haagse treffer, waar bij hij twee Wageningse verde digers in de luren legde en een knappe voorzet produceerde waaruit Treling koppend kon scoren, was van belang. Gebrek aan ritme en conditie leidden tot Van Delfts vervan ging door Fred Goemans, die zijn blessuregevoeligheid nog eens ten overvloede demon streerde. Slechts een paar mi nuten in het veld na een veel te korte warming up liep de vrij wel voortdurend door blessu res geplaagde linkerspits al een enkelverwonding op, waar door hij slechts op halve kracht kon spelen. De wissel (de tweede bij FC Den Haag, nadat Van Leeuwen al had moeten afhaken en was ver vangen door Pen) was daar mee voor niets geweest. Door het op links voorin poste ren van Van Delft schoof Chris Treling in de basis terug naar het middenveld. Daar begon hij hoopgevend als een enigs zins rustbrengende factor, maar al gauw viel ook hij ten offer aan de bij FC Den Haag in het middenrif bestaande chaos. Vooral veroorzaakt door Roger Albertsen, die het maar niet kan laten elke moge lijke opdracht in de wind te slaan en maar overal op te dui ken waar de bal is. Zo lang Al bertsen op die manier voor zo veel onrust zorgt zal de mid denlinie van FC Den Haag een zorgenkind blijven. Daarom is de naderende winterstop een goede zaak voor Lex Schoen maker, die voor deze pauze niet meer in actie komt. Zijn knieblessure bleek bij onder zoek vorige week nog te ern stig om op korte termijn weer te kunnen spelen. Tegen Roda JC woensdag en NAC zaterdag zal hij terdege worden gemist. FRANK WERKMAN FC Den Haag: Jager; Korevaar. Mansveld. Wickel. Wetzel; Albertsen. Treling. Jansen; Melis. Van Leeuwen- (Pen), Van Delft(Goemans). Een curieuze foto, die het eerste doelpunt van AZ in beeld brengt. Hugo Hoven- Kamp (links) heeft gescoord want de hand van de eveneens springende Jan Jongbloed is te laat bij de bal. Alkmaar Roda JC is zich zelf niet meer. Zelfs trainer Piet de Visser kon niet zon der die conclusie de Alk maarder Hout verlaten. De afwezigheid van Theo de Jong degradeerde de ploeg tot een groepje van elf spe lers dat als los zand aan el kaar hing. AZ'67 won dus weer: 30. Een score, die Roda JC al leen zichzelf kon verwijten, omdat er in defensief opzicht zo werd geklungeld. Roda JC speelde slechts in één op zicht fel, op de benen van de tegenspelers. Hovenkamp was een van de slachtoffers, toen Hendriks al te driest een sliding van de Alkmaar der attaqueerde. Hoven- kamp hield er een flinke jaap aan de knie aan over, ver dween zes minuten naar de kleedkamer en keerde ver volgens op het veld terug. Zelfs in de periode dat AZ met tien man verder moest, szag Roda JC geen kans aan vallende acties te onderne men. Vijf minuten na zijn te rugkeer nam Hovenkamp re vanche voor de overtreding. Jongbloed was kansloos toen Peters de vleugélverde- diger in staat stelde diens tweede doelpunt in de com petitie te maken: 10. Roda JC stelde daar slechts twee wapenfeiten tegenover: schoten van Eriksen en Ma- rijnissen die een prooi van Treytel werden. Het afscheid van Hovenkamp zeven minu ten na de pauze - Welzl ver ving hem - noopte Kessler tot enige wijzigingen. Tol zakte af naar het midden veld, terwijl Jonker Hoven- kamps plaats overnam. In de tweede helft bracht Kees Kist AZ op 20 na voorbereidend werk van Tol en Arntz en een overstapje van Welzl. Drie minuten later was de eindstand bereikt. Peters passte om Nygaard, die volgens de Limburgers buitenspel stond. Weerink deelde die opvatting niet en Nygaard liet Jongbloed ten derde male kansloos. Jongbloed maakte zich over die derde treffer zo boos, dat hij van de zwak leidende Weerink de gele kaart kreeg. Tevoren was Weerink bijzon der coulant geweest voor Marijt, nadat deze in een duel met Arntz de bal had verloren en had nagetrapt. Marijt had met rood bestraft mogen worden. Weerink stond erbij en keek er naar. Scoreverloop: 28. Hovenkamp 1— 0, 57. Kist 2—0, 60. Nygaard 8—0. Scheidsrechter: Weerink. Toe schouwers: 8.000. Gel* kaarten: Ehlen en Jongbloed (beiden Roda JC). AZ'67: Treytel; Reijnders, Metgod. Spelbos, Hovenkamp (Welzl); Arntz (Weijsters), Peters, Nygaard. Jon ker; Kist, Tol. Roda JC: Jongbloed; De Wit, Ma rijt, Hansen, Degens; Nielsen, Eh len. Marijnissen. Hendriks; Nannin- ga, Eriksen. ROTTERDAM Excelsior en PSV hebben de toeschouwers alles geboden wat een wedstrijd aantrekkelijk maakt, behalve doelpunten. Beide ploegen speelden aan vallend voetbal en kregen als uitvloeisel daarvan ook kansen, maar deden tenslotte niet meer dan een bijdrage leveren aan de faam van twee doelverdedigere. Het duel speelde zich voor een belangrijk deel af op de Rotterdamse helft, maar Excel sior was bij zijn acties wat slagvaardiger. Tot in de buurt van het strafschopgebied. De laatste trap bleef echter achterwege bij ach tereenvolgens Van Daele, Wasiman en Pias mans. Dat was oveirgens niet in de laatste plaats een verdienste van Doesburg. De aanvalskracht van PSV we/d beperkt door Willy van der Kuylen, die er een rustige dag van maakte op het middenveld en door Excelsiors verdediger Wasiman, die meestal winnaar was in de duels met René van de Kerkhof en de opkomende Valke. WÊÊÊmÊÊÊÊÊÊmmV l De levendigheid in het duel bleef ook na de rust en beide ploegen kregen opnieuw mo gelijkheden, zonder dat er sprake was van een duidelijk krachtsverschil. PSV, dat na de rust de Koreaan Huh door Postuma had vervangen in een poging de aanval te versterken, raakte een kwartier voor tijd Willy van de Kerkhof kwijt. Hij den derde door nadat scheidsrechter Thomas al voor buitenspel had gefloten, kwam daar door in botsing met doelman Vermunt en moest met een brancard van het veld wor den gedragen. Na een eerste onderzoek werd de blessure van Van de Kerkhof ge taxeerd op eniae aekneusde ribben. Scheidsrechten Thomas. Toeschouwer*: 4.000. Excelsior: Vermunt; Wasiman. Ouwehand. Van Vliet, Ridderhof; Van Tour, Struis, Ernst; Nijssen, Van Daele. Piasmans (Rutten). PSV: Doesburg; Van Kraay, Willy van de Kerkhof (Ste vens), Brandts, Wildschut; Poortvliet. Van der Kuylen. Valke; Renè van de Kerkhof, Huh (Postuma), Koster. Scoreverloop; 15. McDonald 0-1; 22. Wetzel 1-1; 28. Albertsen(strafschop); 49. Treling 3-1; 85. Hazelhekke 3-2. scheidsrechter: Gans; toeschouwers: 2500. gele kaarten: Melis(FC Den Haag) en Tollenaar(Wageningen). kopt de derde treffer in uit een voorzet van de niet zichtbare Renè van Delft. Wageningen: Suvee; Braam. Gardien, Van der Ley, Tollenaar; Van Osen- bruggen. Hendriks(Van den Berg). Leushuis(Wegh); Hazelhekke. McDo nald, Van Vijfeijken.

Historische Kranten, Erfgoed Leiden en Omstreken

Leidse Courant | 1980 | | pagina 13