Woonerven en winkelerven zijn vooral peelplaatsen voor de diverse gemeenten lobby houdt van trimmen IRIDISCH GEZIEN VAAK ONDUIDELIJKHEID P/REGIO veel noeit i van muzif 3n D( BStelc m eid ei net u p voor iaal b§| ;cialis leze a[ I zijn r zeil istrun' Dobby is erg waaks. LEIDSE COURANT ZATERDAG 13 DECEMBER 1980 PAGINA 5 Dlklas eek bflAAG/LEIDEN Woonerven, winkelerven, stadser- :ig uitrhoolerven en dorpserven of wat daarvoor doorgaat, ankzij de harde drempels niet meer weg te denken )MBIfels". Elke gemeente die wil laten zien dat het haar met het verbeteren van woon- en leefklimaat voor HBiwoners, komt op de proppen met een plan om stra- HSfturten en soms zelfs wijken om te toveren tot aange- JBglplekjes waar het heerlijk toeven moet zijn; die plek- tot „verblijfsgebieden" gedoopt. (ironisch gebrek aan geld plus het feit dat prioriteiten (euchergens anders liggen, zijn er de oorzaken van dat het ijls bij het herinrichten van één enkel straatje blijft. js ^beitje aan begin en eind, een paar bloembakken die de fhier en daar versmallen, wat opzichtige oversteek- sen, en klaar is het woonerf. u loonerf is de voorloper van een ware erven-manie die een (wacht grote vlucht nam. Werd zélfs zo groot, dat ook win- jen, schooierven, stadserven en dorpserven ontstonden en elendp en zo kwaad als dat ging, ook als zodanig werden inge- ren rat 6aat n°g steeds door. Wettelijk vastgelegde spelregels jr voor het woonerf wel, maar voor al die andere soorten 4 zijn die er niet. °- i^fcngrijke verkeersambtenaren op de diverse gemeentehui- plagen er steeds weer in een nagenoeg waterdicht maniertje lldekken waarmee het verkeersgedrag althans voor een I., 11.^ de hand gehouden kan worden. Het is vooral die vin- |kheid, die het spel met de erven voor gemeenten zo aar- ^_®akt. Ook op het gebied van de inrichting, dat is het plaat- BHIPn bloembakken en andere omgeving verfraaiende obsta- BMfs gezegd, erven zijn niet alleen speelplaatsen vpor de maar vooral ook voor de gemeente zelf. De wildgroei in nnenmakerij heeft er inmiddels toegeleid, dat het ministe- n Verkeer en Waterstaat in samenwerking met tal van an- nstanties aan het studeren is geslagen op één algemene ds^ Sgjke regeling voor al die erven. r' ds3 r1 voor het woonerf betekent dat op den duur, dat de nu sen dHe regeling voor deze categorie zal worden vervangen lie ene algemene regeling. en lingrijkheid hof Ie vindingrijkheid betreft, strijkt Lelystad de eerste prijs landt is niet verwonderlijk, legt beleidsmedewerker T. Knapp- erk: i^an de Directie Verkeersveiligheid (van het ministerie van (er en Waterstaat) uit, omdat het in nieuwbouwwijken al- HA in stuk gemakkelijker is iets nieuws op te zetten, dan in inde wijken. Maar desondanks zijn in de ogen van Knapp- ds. Ode ontwikkelingen in Lelystad opmerkelijk. In deze ge- 10 (fe zijn het niet de juridische kunstgrepen die het woonerf ÏÏL: ilere soorten erven een soms twijfelachtig bestaansrecht maar de inrichting zelf. „Ze doen het daar goedkoop en ft leuke manier", vertelt Knappstein, die de aanpak van v Zfed zelfs als „perfect" kenschetst. „Lantaarnpalen bijvoor- itaan in de rijbaan en niet in het trottoir. Uiteraard niet 'erloren, maar in een heel handige combinatie met drem- andere verkeersbeperkende obstakels. Het geheim zit 'm ds. ijslimme van de aanpak in Lelystad. Ergens anders hebben taarnpalen die te lang waren en daardoor onaangenaam 'erspreidden, ingekort en voorzien van een ander arma- De straat behield daardoor ook 'savonds bij het donker het karakter van een woonstraat. Die mensen daar blij- mitfet °P kantoor achter hun tekentafel zitten, maar trekken uit, slaan het gedrag van het verkeer gade". >tein voegt er meteen aan toe daarmee niet te willen zeg- it andere gemeenten niet „het veld" in zouden trekken, en evenzo goed allerhande onderzoekjes om het erf zo 'kkelijk mogelijk te maken. Het verschil zit 'm meer in de liggende filosofie rond het inrichten van welk soort erf ik. moeten komen bij de hoek Dorpsstraat/Stapenseastraat. Ook bij de Nederlands Hervormde Kerk wordt een pleinachtige ruimte gewenst geacht. De ruimte die men nodig heeft voor het aanpas sen van het verkeer is bepalend voor de overblijvende ruimte voor fietsers en voetgangers. Het aantal parkeerplaatsen is af hankelijk van de oplossing die men kiest voor het verkeer. Wanneer voor tweerichtingverkeer wordt gekozen zal dat ten koste gaan van een aantal bestaande parkeerplaatsen. Het na deel van éénrichtingverkeer is dat de bereikbaarheid van de winkelstraat wordt beperkt en dat het moeilijker zal zijn de snelheden in de hand te houden. Voorschoten Al met al lijkt de term „winkelerf" voor velerlei uitleg vatbaar en wordt er van deze vrijplaats voor kooplustigen door de ver schillende gemeenten ook steeds een andere interpretatie gege ven. Het meest bont maakt de gemeente Voorschoten het; die gemeente kocht bij een fabrikant van verkeersborden een kant en klaar bord met het opschrift „winkelerf" en plaatste dat bij de ingang van het winkelerf, daarmee de indruk wekkend dat het juridisch allemaal snor zit. Verblijfsgebieden De Kanaalstraat In Llsse Is zo Ingericht dat automobilisten zich wel tweemaal bedenken voor ze er doorrijden. Leiden De gemeente Leiden gaat zich binnenkort op het juridisch ge zien enigszins gladde ijs van het winkelerf begeven. Met het woonerf heeft Leiden inmiddels de nodige ervaring opgedaan. De Leidse Herenstraat zal vermoedelijk in het begin van 1982 het eerste Leidse winkelerf worden. De bewoners van deze straat hebben zich onlangs op een bewonersvergadering uitge sproken voor deze oplossing. Maatregelen waren noodzakelijk in deze Leidse winkelstraat omdat het verkeer van en naar Leiden Zuid-West er veel te gretig gebruik van maakte. Door het weren van het doorgaand verkeer in de Herenstraat worden de wegge bruikers gedwongen de Lammenschansweg en de Koninginne- laan te gebruiken, die veel beter op grote hoeveelheden verkeer zijn berekend. De gemeente Leiden heeft het winkelerf in de Schoolstraat in Voorschoten als voorbeeld genomen. Het door gaande verkeer zal met name door de aanblik van het toekom stige winkelerf ervan worden doordrongen dat het beter een an dere weg kan kiezen. Het trottoir in de Herenstraat verdwijnt en er worden overal bloem- en plantenbakken neergezet, waar door de automobilist zich alleen voorzichtig slalommend een weg kan zoeken. Parkeervakken komen er in overvloed voor het winkelende publiek. De voetgangers kunnen bijna overal lo pen en de fietsers krijgen hun eigen suggestiestroken. De wegge- bruikers worden nagenoeg gelijkwaardig. De Herenstraat wordt geen Haarlemmerstraat, die als volwaardig voetgangersgebied te boek staat en waar alleen de winkeliers 's morgens even mogen laden en lossen. Of het in de Herenstraat wettelijk gezien alle maal rond komt is nog niet duidelijk, maar de gemeente ver wacht geen moeilijkheden. Waarschijnlijk komt er een bord met de aanduiding „Winkelerf" en een bord dat een maximumsnel heid van 20 kilometer per uur adviseert. Lisse De gemeente Lisse promoveerde de centraal gelegen winkel straat, de Kanaalstraat, enige jaren geleden voor een gedeelte tot winkelerf. Aanvankelijk werd hier doorgaand verkeer toege staan. Dit leverde zoveel problemen op, dat besloten werd auto verkeer te weren met een inrijverbod. Dit jaar werd een tweede gedeelte van de Kanaalstraat gereconstrueerd. Het bleek even wel niet of nauwelijks mogelijk om de winkelpromenade tot au tovrije zone te bestemmen, omdat een aantal andere straten al leen via de Kanaalstraat te bereiken is. Wel zijn er een aantal verkeerswerende en snelheidsbeperkende obstakels. Het door gaande verkeer zal hierdoor geneigd zijn toch een andere route door Lisse te kiezen. Op korte termijn zal er in Lisse op bestuur lijk niveau gepraat worden over de resultaten van de groot- Speelplaatsen scheepse reconstructie. De Directie Verkeersveiligheid heeft ook nogal wat moeite met de Voorschotense vondst. „Maar wij zijn in de loop van de tijd het begrip wonen zo ruim gaan zien, dat je gerust ook het win kelen daaronder kunt laten vallen. We spreken nu liever over verblijfsgebieden. Daar valt alles onder", luidt de verdediging van Knappstein, maar dat een slimme weggebruiker het een po litieman knap moeilijk maken kan, is buiten kijf. Het ministerie kan nu wel zo redeneren als Knappstein zegt, maar feit is en blijft dat er voor het winkelerf geen regeltjes zijn en dat er tus sen het winkelerf en het woonerf een fundamenteel verschil be staar. Immers waar het in het woonerf gaat om de bescherming van het langzame verkeer, gaat het er juist in een winkelerf om. dat alle verkeersdeelnemers op voet van gelijkwaardigheid naast elkaar moeten kunnen bestaan. Het kwellende geluid van knetterende bromfietsen is al vol doende om die gelijkwaardigheid drastisch te ondergraven. De „ontsnappingsclausule" is nu, dat er ergens in het Wegenver- keersregelement ook staat dat weggebruikers zich dienen aan te passen aan de omstandigheden; het winkelerf karakteriserende obstakels moeten voor een automobilist voldoende zijn, zijn gas pedaal maar heel licht te beroeren. ,De wijze waarop je een erf inricht moet voldoende zijn om weg gebruikers te laten voelen dat ze zich er anders moeten gedra gen. Maar vooral in oudere wijken zijn daar nogal wat proble men mee. Daar is altijd een nijpend gebrek aan parkeerplaatsen. Het scheppen van ruimte om te parkeren staat haaks op het scheppen van een goed woon- en leefklimaat. Dat wreekt zich in oude wijken". „Je ziet na vijf uur, als iedereen weer thuis is, dat het woonerf bijkans schuil gaat onder het blik. Daarom zouden gemeenten niet zozeer steeds van elke straat een woonerf moeten maken, maar zich juist moeten richten op een buurt of zelfs een gehele wijk. Dat zit echter vaak weer vast op het geld. Het is moeilijk allemaal", verzucht Knappstein. Leimuiden De gemeente Leimuiden is van plan om van de Dorpsstraat een winkelerf te maken. De gemeente staat daarbij nog voor de keus uit twee varianten. Voorop staat de verbetering van de veilig heid van fietsers en voetgangers. De waterwegen langs de Dorp straat moeten onveranderd blijven. Voorts zou er een dorpsplein Anderhalf jaar geleden werd een onderzoek gedaan naar de kwaliteit van de toen bestaande woonerven. De onthutsende uit komst was, dat ondanks alle vindingrijkheid tachtig procent van „de gemeentelijke speelplaatsen", ofwel de woonerven, niet aan de wettelijke eisen voldeed. De wildgroei rond de andere soor ten erven doet vermoeden dat dit percentage nog nauwelijks ge zakt is. Knappstein houdt moed: „Wij hebben de indruk dat het langzaam maar zeker toch wel wat verbetert". EN De laatste Jaren t er zeer veel aandacht 1 aan het verschijnsel men'. Dat zou zeer ge- Jijn, goed voor hart en [Vaten en de kans op hoge bloeddruk ver leren. Voor de wat min- f tieve mensen werd het uitgevonden. Dan Ije minder hard te hoe- »pen. Trimmen of jog de hond van deze week het allemaal prachtig.' middagje rustig liggen, e bij hem wel vergeten. ■^exponent van het hon- |is gaat rennend en vlie- door het leven onder de i 'Dobby'. Hij is een bast- Wetterhound. Dat is niet s (want in zijn 'stamboom' ft de Drentse Patrijshond fiden. Dobby heeft een iiri waarin verscheidene te zien zijn. Zijn romp (nkerbruin gekleurd met ®n daar wat lichtbruin, hals is wit, evenals het ftte deel van zijn poten. J vier jaar oud zijn hoogte is 50 centimeter. Door zijn karakter zou het handig zijn als hij ergens te recht kan, waar hij flink de ruimte heeft en goed kan rondhollen. Een nieuwe baas# met een flat is minder ge-' slaagd. Dan heeft Dobby niet de gelegenheid zijn overmatige energie kwijt te raken. Veel uitlaten is geboden (rennen op het strand bijvoorbeeld) en daarmee krijgt een baas, die een beetje van trimmen of jog-# gen houdt ook weer eens wat' beweging. Ondanks dat het slecht is voor een hond de kussentje onder de poten zijn er niet erg tegen bestand houdt hij ook van naast de fiets lopen. Dobby kent maar één pro bleem; hij is door zijn vorige baas nauwelijks of niet opge voed. Dat leidt tot veelvuldig blaffen. Wanneer hij maar iets hoort, slaat hij aan. Ook daar om is een flat als nieuw tehuis niet aan te bevelen. Door zijn Wekelijks verschijnt in de Leidse Courant de rubriek ..Hond zoekt huis". In deze rubriek wordt een hond (of soms ook wel een katbeschreven die in het asiel verblijft om daar een zekere dood tegemoet te gaan... tenzij het dier een goed tehuis vindt. De in de rubriek beschreven hon den zijn óf gevonden, óf door hondenbezitters naar het asiel gebracht. Ze worden om uiteenlopende redenen afge staan, vaak begrijpelijk, maar soms ook volslagen onzinnig. De in hond zoekt huis'.' beschreven dieren zijn alle goed gezond, hebben een wormkuur ondergaan en zijn volledig ingeënt. Tegen betaling van circa 60 gulden ten bate van zwerfdieren zijn ze af te halen. Adres: Nieuw Leids Diere nasiel. Besjeslaan 6b, Leiden. Tel.: 411670. Geopend di. t/m vr. 10-12 en 14-17 uur, za. 10 tot 12 en 14-16 uur. Zondag en maandag gesloten. grote waaksheid is het bijna onmogelijk om hem alleen te laten, tenzij de buren van dit soort achtergrondmuziek hou den. Zijn oude baas bewoonde een flat en toen hij Dobby een maand geleden naar het asiel bracht, was dat omdat Dobby wat teveel lawaai maakte. Een nieuwe baas moet er dus zin in hem hebben om hem weer een beetje op te voeden. Kinderen zijn geen probleem. Dat Dobby een lief karakter heeft, blijkt ook uit het feit, dat hij uitstekend met andere honden en met poezen om kan gaan. Ook autorijden geeft geen moeilijkheden. Humpie De kater van vorige week, Humpie. bleek zeer in trek. Er kwamen 18 personen naar hem informeren. Humpie heeft een huis in Leiden ge kregen. jorschotense Schoolstraat wordt door de gemeente Leiden als voorbeeld voor de Herenstraat gehanteerd. De Dorpsstraat in Leimuiden: binnenkort ook winkelerf?

Historische Kranten, Erfgoed Leiden en Omstreken

Leidse Courant | 1980 | | pagina 5