Rudi Koopmans al na negen minuten een illusie armer Anita Staps schrijft geschiedenis Arbitrage werpt smet op WK karate OOGBLESSURE MAAKT VROEGTIJDIG EINDE AAN WERELDTITELGEVECHT 1 LEIDSE COURANT MAANDAG 1 DECEMBER 1980 PAGINA 22 Hm LOS ANGELES Door ervaring wijs geworden heeft de directie van het Olympic Auditorium in Los Angeles bij elke ingang van het gebouw, dat duidelijk zijn beste tijd heeft gehad, een aan tal fors uit de kluiten gewassen suppoosten staan. Zij controle ren het binnenkomend publiek op het meebrengen van flessen en drank en blikjes bier en fris dranken. Daarmee kan dan in elk geval niet gegooid worden wan neer het in de zaal gebodene niet bevalt. De ruim vijfduizend toeschouwers, die zaterdag avond het gevecht om het wereldkampioen schap in het halfzwaargewicht volgens de versie van de World Boxing Association tussen Eddie Mustafa Muhammad en Rudi Koopmans bij woonden, konden er hun teleurstelling dan ook alleen maar uiten door gefluit. Op het moment waarop scheidsrechter Larry Rozidillia voor het begin van de vierde ronde duidelijk maakte dat uitdager Rudi Koopmans niet meer uit zijn hoek zou komen, was er in feite niets gebeurd. Op zijn krukje in de Ving zittend voelde Koop mans het bloed uit een scheurwond uit het lin kerooglid stromen. De Fries realiseerde zich op dat moment dat hij een vergeefse greep naar het wereldkampioenschap had gedaan en dat hij, de Europese kampioen, in zijn 37e partij voor de eerste maal verliezer zou worden. Im mers, wat dat betreft zijn de reglementen in de bokssport erg hard. De bokser, die door een blessure niet verder kan gaan, wordt verliezer. Scheidsrechter Rozidillia deed er erg verstandig aan door het advies van de ringarts De Lucca op te volgen en de partij af te breken. Henk Ruhling, de manager en verzorger van Koopmans, was het daar overigens niet mee eens. ,,lk heb heel wat gevechten in de Verenig de Staten gezien, met heel wat ernstiger blessu res, waarbij de ringarts niet ingreep". Ruhling, die een zekere faam heeft als „cut-man", dege ne die het bloeden bij blessures snel kan stel pen, had graag zijn vaardigheid daarin willen to nen. Ongeacht of de gezondheid van Koopmans daar nu wel mee zou zijn gediend. „Ik ben er van overtuigd, dat ik die wond dicht had kunnen krijgen", aldus Ruhling. Voor wat Ruhling in die minuut pauze tussen de derde en de vierde ron de had willen doen, had een arts later in een ziekenhuis in Los Angeles meer tijd nodig. Hij moest de wond met zes hechtingen sluiten. Kopstoot Rudi Koopmans, die in de drie ronden dat hij in de ring stond alleen maar was weggelopen van zijn tegenstander, was van mening dat Mustafa Muhammad hem door een kopstoot had uitge schakeld. De Fries stond in die mening vrijwel alleen. De Amerikaanse trainer Henry Davies had zoals vele anderen in de sfeervolle zaal Koopmans had zeker langer in de ring willen staan tijdens zijn duel met Eddie Musta fa Muhammed. geen kopstoot gezien. „Het was een rechtse hoek, die over de dekking heen kwam". Koop mans bestreed dat. „Mustafa Muhammad miste met een linkse, gaf die kopstoot en stootte toen van rechts. Door zo'n blessure is het ineens af gelopen". In de negen minuten, die hij in de ring stond, is Koopmans alleen maar van zijn tegenstander weggelopen. Eddie Mustafa Muhammad, die in de week voor het gevecht, bij herhaling had ver klaard dat Koopmans er beter aan gedaan zou hebben in Nederland te blijven, probeerde zijn uitdager in elk geval nog te raken. Koopmans leek voortdurend op de vlucht. De Fries zelf, trainer Henry Davies en de Amerikaanse spar ringpartner Lonnie Bennett hadden daar een verklaring voor. „De bedoeling was dat Koop mans de eerste zeven a acht ronden zou weg blijven", aldus Bennett. „Mustafa Muhammad is een bokser die graag aanvalt en treffers plaatst. Als hem dat niet lukt, raakt hij geïrriteerd en ge frustreerd". Van die verwachte irritatie had Koopmans vol gens de tactiek van de angst, die waarschijnlijk alleen maar naar een kansloze nederlaag op punten had geleid, gebruik moeten maken. Daarbij werd dan gemakshalve ook nog maar voorbijgegaan aan het feit dat het weglopen kracht en verlies van snelheid zou betekenen. Davies had in elk geval en hij waarschijnlijk als enige al gezien dat het plan effect sor teerde. „Muhammad stootte aarzelend. Hij wist niet wat met Koopmans te beginnen". Niets De wereldkampioen had gelijk toen hij na afloop stelde: „Is dit nu de Europese kampioen? Ik ben zeer teleurgesteld. Koopmans heeft niet alleen niets laten zien, hij deed ook niets". Zonder dat hij op dat moment wist dat Koopmans de snelle nederlaag weet aan een kopstoot, vertelde de oude en nieuwe titelhouder: „Die blessure ont stond door een overhandse rechtse. Ik vond het jammer voor Koopmans, maar dat is nu een maal een risico dat je bij boksen loopt". De wereldkampioen had in de negen minuten dat het gevecht duurde echter ook niet kunnen imponeren. Nadat door de luidsprekers van het Olympic Auditorium het Amerikaanse volkslied en een vreemde uitvoering van het Wilhelmus had geklonken, was de titelhouder wel meteen in de aanval gegaan. Een echte treffer had hij bij de angstig weglopende Koopmans ondanks dreigend kijken niet kunnen plaatsen. De eerste treffers kwamen in de slotfase van de derde ronde, toen Koopmans een linkse-rechtse com binatie plaatste, die Mustafa Muhammad een glimlach ontlokte. Die stoten leidden ook met een het einde in. Op dat' moment had het Ame rikaanse publiek al overduidelijk laten blijken eindelijk eens wat actie te willen zien. Kleingeld In de Nederlandse kleedkamer, waar Koopmans zich beklaagde over het feit dat hij door zijn langdurige training van de ruim 150.000 gulden slechts wat „kleingeld" had overgehouden, troostte men zich met de gedachte dat Koop mans wellicht snel de kans op een revanche krijgt. Koopmans zelf: „Een vertegenwoordiger van de World Boxing Association heeft ver klaard dat ik gehandhaafd zal worden als eerste uitdager. Hij vond dat ik goed gebokst had en dat het gevecht wat ongelukkig voor mij was af gelopen". Bij navraag bij Robert Lee, de vertegenwoordig er van de WBA, bleek dat de official bij zijn or ganisatie wil pleiten om Koopmans niet direct af te voeren van de lijst van uitdagers. Overigens zal er niet zo snel een revanche kunnen komen. Eddie Mustafa Muhammad heeft zich voorlopig verplicht 21 februari in New York uit te komen tegen Matthew Saad Muhammad, die door de World Boxing Coun cil als wereldkampioen wordt erkend. Saad Muhammad heeft afgelopen vrijdag in San Diego zijn deel van de wereldtitel met succes verdedigd door de Zambiaan Lotte Mwale in de vierde ronde door knock out te verslaan. Bovendien moet Koopmans vóór 31 januari zijn Europese titel verdedigen tegen de door de Europese boksunie aangewezen Franse uitdager Hocine Tafer. Gezien de aard van de verwonding van Koopmans lijkt het niet on waarschijnlijk dat uitstel zal worden aange vraagd. Overigens zijn voor de partij Koop mansTafer, die elkaar dan voor de tweede maal met de Europese titel als inzet ontmoe ten, nog geen plaats en datum vastgesteld. leker •edac ieme Otti Roethof liep zaterdag in de kJasse tot 80 kilc blessures op aan beide voeten, reden waarom hi'd °P gisteren niet kon strijden om de titel alle catego'.se 1 rieën. inheBt SLECHTS BRONSVOOR O OTTI ROETHOF EN FRED R0YERS £nc ant DEN HAAG/MADRID Het wereldkampioenschap karaiciet is voor titelhouder Otti Roethof een grote teleurstelling ge worden. Nadat hij afgelopen donderdag met het nationale team slechts zilver had gehaald, kwam de 30-jarige sterdammer zaterdag in de klasse tot 80 kilo niet verdof dan een derde plaats. Tegen de Amerikaan en uiteindelijorj ko kampioen Hill werden hem door de (Amerikaanse!!) arf biters twee volle punten onthouden. Roethof verloor uit^-r-r) eindelijk van de wilde Hill en bleek later bovendien aar{ beide voeten zodanig te zijn geraakt dat hij gisteren niek ttl kon uitkomen in de strijd om de titel alle categorieën,^ b Daarin ging het goud nu verrassend naar een Italiaan, da d' onbekende Ricciardi. Zaterdag won behalve Roethof oolL Fred Royers (tot 75 kilo) brons, waardoor Nederland met een totaal van vier medailles uit Spanje zal terugkeren^ Vergeleken bij Spanje (3x goud, 1x zilver en 3x brons) en h Japan (2x goud, 3x zilver en 3x brons) een enigszins gore oogst en in ieder geval minder dan waarop zelf had gerekend. gszins ma- an p de ploed.ee/ I in Madricf^ •Ifde ci°P Met weemoed heeft de Nederlandse karateploeg i teruggedacht aan Japan, waar in 1977 twee wereldtitels wer^^ den bemachtigd. Een compliment aan de sportiviteit van he^ gastland van toen, dat trots weigerde zijn jarenlange hege- v monie in hun edele gevechtssport te handhaven door midde van gemene trucs zoals beïnvloeding van de arbitrage, toer bleek dat veel westerlingen te sterk voor hen waren gewor-u den. De Spaanse karatebond heeft de afgelopen week zijr thuisvoordeel wat 'beter' uitgebuit. Velen van de aanwezig* internationale scheidsrechters zijn de laatste tijd herhaalde-L lijk uitgenodigd voor de talrijke toernooien in Spanje. DankL-r' zij enkele schatrijke geldschieters kon de Spaanse karate-te bond deze scheidsrechters oen warm onthaal bereiden. De dankbaarheid van deze arbiters bleek vooral afgelopen donderdag bijzonder groot, toen de Spanjaarden onze natio nale ploeg mochten onttronen als wereldkampioen en volforl gens insiders een winstpremie van 9.000 gulden incas seerden. De prestatie van de Spanjaarden als groep kwamPP( later in een wat vreemd daglicht te staan doordat zij in deeei wedstrijden om de individuele titels juist in de zwaarder» klassen geen schijn van kans hadden. En die zware klasserf331 bepalen meestal de kracht in een teamwedstrijd, waarin nienEDS zelfs met vijf zwaargewichten mag uitkomen. I Voor het publiek in Madrid naar schatting waren dagelijks1,™^ 4.000 toeschouwers getuige van de acties van de 542 kara-; teka's uit 52 landen is het toernooi in elk geval een en0rrT\geoVr succes geworden, ondanks de bedroevende arbitrage gedu-gYr rende de vier wedstrijddagen. De Nederlanders hebben èéq troost. Doordat deze (tweejaarlijkse) wereldkampioenschap-' pen een jaar te laat plaatsvonden, is er volgend jaar in de Verenigde Staten al weer de kans om revanche te nemen. Langer uitstel zou gezien de vrije hoge gemiddelde leeftijd, van de ploeg niet geweest zijn geweest. HERMAN JANSEN? jr ft i (chri JUDOBRONSVOOR J0LANDE VAN MEGGELEN BIJ WK I Brand in de kleedkamers NEW YORK Slechts een kleine groep heeft er iets van opgevangen. Maar er brak een lichte paniek uit toen een be ginnende brand in het machtige Madison Square Garden ontdekt werd. Brandweerlieden waren echter zeer snel ter plaatse en doofden de brandhaard in de pla fonds van de kleedka mers. De wereldjudobond, die de leden van het Inter nationaal Olympisch Co mité te gast had in ver band met de mogelijke intrede van het dames judo bij de Olympische Zomerspelen, was verre van tevreden over de or ganisatie. De deelne mers werden niet opge vangen en de volkslie deren klonken vals of ontbraken. De televisie maatschappijen, die na de pauze slechts op één mat wilden filmen in verband met de chaoti sche organisatie, had den bijna hun contract van 100.000 dollar ver broken. (Van onze speciale verslaggever) NEW YORK Anita Staps zal de geschiedenis ingaan als de eerste wereldkampioene bij het damesjudo. Tot ver rassing van alles en iedereen in Madison Square Garden te New York won ze goud in de klasse tot 61 kilo. Toch waren er twee mensen die vlak voor deze finale haar een kans toedachten, de nationale coach Karei Gieielink en de persoonlijke trainer van Anita Staps, Peter Ooms uit Til burg. De pas 19-jarige Til- burg8e half middengewicht maakte veel indruk, niet zo zeer met technisch judo, maar meer door haar inzet, gepaard aan conditie en het uitstekend aanvoelen van het juiste moment. Dat ondervond zesvoudig Eu ropees (ex-)kampioene Inge Berg uit Keulen tot haar Ver driet. Dat ondervond ook de Joegoslavische kampioene Marija Angelovic. Tegen haar had Anita Staps normaal wei nig in te brengen, maar nu scoorde zij technisch voordeel en won daarmee de partij. De Spaanse Pelar Ortegui kreeg ze er ook onder, ze scoorde eerst een yuko (groot voordeel) en toen een wasari (half punt). Zij kwam daarna toch nog in moeilijkheden omdat de hoofd arbiter haar voor het buiten de mat stappen een zware straf toediende, een keikoku (half strafpunt), waardoor ze won met alleen met haar eerste ge scoorde yuko. Tegen Inge Berg, die ze in Engeland op de V.l.n.r. staan Avril Malley, Jolanda van Meggelen uit Maassluis (brons), Joclyne Tria- dou en Barbara Classen op het erepodium als beloning van hun judo-prestaties in de klasse tot 72 kg. open Engelse kampioenschap pen al op een nederlaag ge- tracteerd had, won Anita Staps op beslissing. Alweer door een techniek, in de laatste minuut van de partij, die overigens net geen koka opleverde, het was wel de beslissing. De finale was bereikt en daarin moest Anita Staps aantreden tegen de ijzersterke Europese kampioene Laura Ditoma uit Italië, die net in vijf seconden had afgerekend met de Franse kampioene Rottier door middel van een schouderworp. Coach Karei Gietelink was wit wegge trokken, maar zette een tac tisch plan in elkaar dat inhield dat Anita Staps de Italiaanse geen vrijheid zou geven. Deze tactiek slaagde volkomen. De Europese kampioene kon niet in haar ritme komen, ze kon haar gevreesde beenworpen niet inzetten. Anita Staps scoorde na 2.37 minuten van deze vijf minuten durende fina lepartij het kleinste voordeel (koka), dat echter wel de be slissing zou brengen. Want in de resterende minuten kon de Italiaanse niets meer uitrichten. Anita Staps hield zelfs een overwicht en pakte het goud. De Nederlandse kolonie was uitzinnig van vreugde. Wie had dat verwacht van een nauwe lijks 19-jarig meisje dat wel in ternationale ervaring had, maar pas op het allerlaatste moment werd uitverkoren om dat de Judo Bond Nederland in plaats van vier dames er zes afvaardigde. Een huilende Staps stond verlegen de inter nationale pers, waaronder de Amerikaanse televisiemaat schappij CBS, te woord. Jolanda van Meggelen uit Maassluis zorgde voor het tweede Nederlandse succes. Ze versloeg in de klasse tot 72 kilogram eerst de Braziliaanse Guimares en overwon ook de Australische kampioene Da niels met een koka. In de halve finale ging ze echter ten onder tegen Barbara Classen uit Ber lijn, de Europese kampioene alle categorieën. Maar Jolanda van Meggelen rook haar kans tegen de Italiaanse Chritina Fiorentini, ze won overtuigend haar partij en de bronzen plak en deelde mee in de feest vreugde. Boven 72 kilogram werd Mar jolein van Unen uit Vlaardingen vierde, nadat ze haar eerste twee partijen overtuigend had gewonnen. De vierde dame die op de eerste dag in actie kwam was Paula Ooms-Mal- lens uit Berkel Enschot. Zij overwon weliswaar de Spaanse Blanco maar ging tegen de Eu ropese kampioene Christine Pierre kansloos ten onder. Deze maakte een armklem welke de hootdarbiter Takeu- chi niet zag. Dat kostte Paula Ooms naast de partij ook een fikse blessure. De tweede dag van de wereldkampioenschappen judo voor dames bracht Ne derland geen plakken meer. Liesbeth Beeks uit Den Haag en Marjolein van Unen gingen in de strijd om het brons ten onder. Liesbeth Beeks kwam nog sterk terug, want ze verloor reeds haar eerste partij in de klasse tot 56 kg van Gerda Winkelbauer uit Oostenrijk. Een herhaling van de jongste Europese kampioenschappen. Toen verloor Liesbeth Beeks op houdgreep, nu op verwur ging. Gerda Winkelbauer won vervolgens haar partijen na de finale gemakkelijk en werd ook de nieuwe wereldkampioen door een zege op armklem op Marie Panza uit Frankrijk. De herkansing leverde de Haagse vechtjas een duidelijke over winning op Fontana uit Italië op. Het Nederlandse kamp re kende een beetje op brons, maar Liesbeth verloor op be slissing van Laurette Doyle uit Groot-Brittannië. Geen medail le dus voor Liesbeth Beeks, die huilend de beslissing aan vaardde. Ook geen eremetaal voor Marjolein van Unen uit Vlaardingen in de open klasse. Ze won de eerste partijen op houdgreep van Ganie uit Joe goslavië, maar verloor op houdgreep de tweede partij van de Francaise Fouillet. De 34-jarige Paulette Fouillet werd poulewinnares, maar de strijd om brons van Marjolein van Unen tegen Barbara Classen, de regerend Europees kam pioen in die klasse, ging voor Marjolein van Unen verloren. Ze kwam nog wel voor te staan, maar kwam tenslotte weer in een houdgreep terecht. Ingrid Berghman uit België zorgde voor een sensatie door zeer fraai in de finale de onver slaanbaar geachte Fouillet te kloppen. En wel met een prachtig punt. De derde Nederlandse Verte genwoordigster José Hommin- ga uit Voorburg kwam in de lichtste klasse die tot 48 kg niet ver. Ze overwon in haar eerste partij de Thaise Cha- term, maar verloor haar vol- gende partij van Mary Lewis uit Amerika. Geen herkansing^ - voor José Homminga, want Le-f f\ wis ging in de halve finales ten onder tegen de Italiaanse De-FTF novellis. De finale tussen de-— Italiaanse Denovollis en Jean-L/y ne Bridge was er een van grotel^ klasse. Maar de Engelse haal- y de toch fraai uit met eenp*- schouderworp. Jeanne Bridge werd dus de nieuwe kampioe- ne. rech Edith Hrovat uit Oostenrijkj3^ zorgde in de klasse tot 52 kg voor de derde gouden plak voor haar land. Ze versloeg de Japanse Kaori Yamaguchi. De Europese landen troefden trouwens de Zuidamerikaansei landen, zestien in getal sterk af. Ze wonnen alle finales.!—— Vooral de Japanse dames vie len erg tegen. WIM NEESKENSInw* Uitslagen: Tot 48 kg: 1 Jeanne Bridge'**'- (Groot Brittannië); 2 Anna De-^—- novellis (Italië); 3 Mori Coligno-j^AN n (Frankrijk); 3 Mary Lewis (Amerika). Tot 52 kg: 1 Edith Hrovat (Oostenrijk); 2 Kaori Yamagu-J chi (Japan); 3 Britt McCarthy. (Groot Brittannië); 3 Pascala Doger (Frankrijk). Tot 56 kg: 1 Gerda Winkelbau- er (Oostenrijk); 2 Marie Panza (Frankrijk); 3 Lorette Doyle (Groot Brittannië); 3 JeaninepV-l Meulemans (België). ij De open klasse alle catego-jrj rieën: 1 Ingrid Berghman (Bei-r gië); 2 Paulette Fouillet (Frank-f

Historische Kranten, Erfgoed Leiden en Omstreken

Leidse Courant | 1980 | | pagina 22