„Er is nog veelte doen en daar ben ik blij mee AZ '67 weef geen raad met ruimte !#C Oen Haag winnaar m duel der beperkten Johan Cruijff bij eerste optreden: r\AA AMSTERDAM Johan wQruijff en Leo Beenhak- Jeer hebben afgelopen wtweekeinde voor het I?erst samen aan het elf- tal van Ajax gewerkt, ten kwartier na rust iwam Cruijff van de tri bune naar de bank en foen nam Ajax afstand /an Twente. Beenhakker stelde dus na afloop erg jelukkig te zijn met de aanwezigheid van de lieu we elftalbegeleider. Cruijff tilde niet aan het 'eit van twee kapiteins ?p een schip. Integen- c..c, :/ee/. „Twee bazen zien TJoor'gewoon meer dan een. uur Wanneer de een zich ms omdraait, is de ander nog in actie. De spelers 24sfU,len dus harder wer- ken". kwam Cruijff naar de dug- out om te vertellen hoe het oranjmoest? Niet in de eerste z g plaats. „Ik ben op de tribune DL Sta|ni|N HAAG - Zelfs het spontaan geformeer- huisorkest gaf er gisteren in het Zuider- irk op een gegeven moment maar de brui in. In het Zuiden van het land pleegt zo'n nden.irzameling muzikanten te fungeren als sti- 1720-ulerende factor in het. publiek. Dat pro- >erdon enkele leden van de Promenade nden,®nd (die eerder een wat clowneske entree 2kers)n Sinterklaas muzikaal hadden onder- saus-eund) gisteren ook tijdens FC Den Haag - Te,s Ahead Eagles. Maar de muziekmakers 'iezen na de pauze liever de aftocht, want Ut er in het veld gebeurde was nauwelijks Jleer te stimuleren. Het was kortom bar wat op de redelijk bespeelbare grasmat werd jpresteerd. FC Den Haag kon zich na af- van het ondermaatse duel nog verheu- in de twee punten, maar dat was dan 58o.>k het enige om nog enigszins tevreden op .isse.rug te kijken. Voor het overige was het epe droefheid, waarbij de slechts 2800 e_ «schouwers zelfs om zich warm te krijgen et de handen op elkaar konden krijgen. vis-ie bleven diep in de jaszakken verborgen, werd gistermjddag in alle opzichten een tussen een ploeg die viermaal al? rij met verlies was geconfronteerd(FC Den aag) en een team dat al geruime tijd onder in de ranglijst staat en daar zoals het zich |Steren liet aanzien ook thuishoort. Het was bk een treffen tussen een ploeg zonder ziel b een tegenstander zonder hart. Want FC en Haag wenste geen onnodige risico's te 2men om het tij te doen keren en Go Ahead Bzat er niet de mogelijkheden voor. Vanuit st Deventer gezichtspunt zou een gelijkspel sn hele prestatie zijn geweest en dat had het >k behoren te worden. Ware het niet dat Go ïead zich in het duel der beperkten eenmaal in grove blunder permitteerde die de onder- ing betekende. ndere daden in kwartier voor het einde van het zich iortslepende duel meende de licht gebles- ierd aan het karwei begonnen Gerard Hulle- e zich een terugspeelbal op zijn doelman, m Endeman, te kunnen veroorloven. On- mks het feit dat Endeman hem vanuit zijn >sitie tot andere daden trachtte aan te zet- n. Hullegie schoof de bal tussen vele spelers aande terug in zijn strafschopgebied, het er werd onderschept door John Jansen, die tnaf de achterlijn voorzette. Daar stond arry Melis die het projectiel dankbaar on itvangst nam om het vervolgens in het lege weivlak te deponeren. Waar Henk van Leeu- en de bal nog een laatste tikje mee gaf. et was de onverdiende beloning voor een Pineenschakeling van onmachtige en ondoel- atige bewegingen aan Haagse zijde, waar Go Ahead nauwelijks iets verdienstelijks te genover kon zetten. De Deventernaren kregen zelfs door de bank genomen wat meer moge lijkheden, maar onder de inispirerende leiding van Kees van Kooten kwamen de oostelijken niet verder dan een schot van Woudsma te gen de zijkant van de paal. yvaarmee het Haagse doel, waarin Peter Jager bevredigend debuteerde, voor een doorboring werd be hoed. Jager, die Dido Havenaar na dertien(!) competitieduels terecht naar de reservebank verwees toonde zich attent en klemvast,- maar werkte tegen het eind van de wedstrijd toch wat onzeker door de ballen weg te stompen. Maar daarmee liep hij in de pas met zijn ploeggenoten, die tegen een toch waarlijk niet groots Go Ahead in de slotfase nog een aan tal keren onnodig in de problemen kwamen. Niet nodig Dat was wellicht niet nodig geweest als Chris Treling, toch als linkerspits in de ploeg, direct na de pauze zijn voet had gebruikt in plaats van zijn hand bij het scoren, hetgeen scheids rechter Oetelmans(opvallend landkmoedig bij overtredingen van achteren; waarop toch naar verluidt de gele kaart behoort te staanjniet ontging. Die stimulans tot mogelijk wat beter spel van FC Den Haag bleef dus uit, waardoor het be droevende schouwspel werd geprolongeerd. Daar had dus ook de teruggekeerde Lex Schoenmaker weinig aan kunnen veranderen. Schoenmaker kon zich op het middenveld niet laten gelden, waardoor de druk op vooral Jansen erg groot werd. De ex-Vlaardinger moest het doorgaans fysiek Afleggen tegen Woudsma, zodat vanuit het middenrif van de thuisclub geen grootse daden konden worden ondernomen. Voeg daarbij dat Henk van Leeuwen ook weer wat in vorm lijkt terug te lopen, Melis ondanks zijn doelpunt weer niet kon imponeren en een aantal zwakke plekken is bloot gelegd. Rampzalig werd het door de fout van Hullegie niet, zodat FC Den Haag (waarin Andrè Wetzel weer als behoorlijke linksachter opereerde en Joop Korevaar de aan de borst geblesseerd geraakt Arie van der Zwan verving) in ieder geval aan een reeks nederlagen een eind maakte. Maar of het ook een begin is van een periode van her stel is twijfelachtig. Dat kan Roda JC, de ploeg van Piet de Visser, komende zondag wellicht al aantonen. FRANK WERKMAN Scoreverloop 75. Melis 1-0; scheidsrechter: Oetelmans; toeschouwers: 2800. FC Den Haag: Jager; Van der Zwan(Korevaar), Mans veld. Wicket, Wetzel; Albertsen, Schoenmaker, Jansen; Melis. Van Leeuwen, Treling. Go Ahead: Endeman; Koopman, Voskamp, Oude Wes- selink, Lodeweges; Woudsma, De Goey, Hullegie; Kör- ver, Van Kooten, Kristiansen (Back). AMSTERDAM Hennie Hollink toonde zich een slechte verliezer. Hij liet zijn irritatie over de ne derlaag tegen Ajax na een heerlijke wedstrijd al te duidelijk merken en noemde scheidsrechter Gerard Geurds als be langrijkste en zijn eigen invaller-doelman Eddie Pasveer als bijna belang rijkste oorzaak van de nederlaag. Het feit, dat zijn ploeg erg veel had bijgedragen aan het van begin tot eind boeiende duel, telde nauwelijks voor de coach die kennelijk alleen maar in winstpunten denkt. Hollink had overigens wel ge lijk. Geurds toonde zich een trage, wankelmoedige thuisflui- ter, die de Ajacieden een vrij brief meegaf, maar voor Sche ve een gele kaart uit de zak haalde. Bovendien trapte hij met graagte in een door Lerby voor hem uitgezette val en gaf de vrije trap die via Arnesen Ajax zijn eerste doelpunt ople verde. Tenslotte beroofde hij kort voor tijd Gritter en Twente van een strafschop. Maar de wedstrijd werd na tuurlijk niet alleen bepaald door de scheidsrechter en de uitslag werd niet vastgelegd door één of twee foutjes van doelman Pasveer. Het duel werd beslist door een hard werkend en. soms goed voet ballend Ajax en door een ge brek aan inzicht bij diezelfde Hollink. Pas nadat zijn ploeg een voorsprong van 3—1 had ingeleverd, probeerde hij wat lijnen voor organisatie uit te zetten, toen was het al te laat. Ajax was al lang over het dode punt heen. Opstanding Johan Cruijff, die dertien minu ten na rust van de tribune naar de bank afdaalde, werkte mee aan de opstanding van Ajax. Van de tribune had hij gezien wat er schortte aan 'zijn' elftal. ,,Op het middenveld was een gat, zo groot dat je er wel een autotentoonstelling zou heb ben kunnen houden". Ajax namelijk had de omscha keling naar de begeerde aan- -- gaan zitten om wat te kun nen zien. Wanneer je op de hoogte van het veld zit, mis je meer dan de helft. Na een uur wist ik het wel en toen ben ik naar beneden gegaan. Het probleem van Ajax is duidelijk. Wij maken genoeg doelpunten, wij krijgen er te veel tegen. Er moet beter ge organiseerd worden en wan neer je de verdediging orga niseert dan heb je ook met een de helft van het midden veldspel geregeld. Maar je kunt natuurlijk niet alles van de ene dag op de andere ver en deren. Onze middenvel ders hebben tot nu toe te veel kracht in het offensieve werk moeten steken, zij zul len nu weer als middenvel ders moeten gaan werken en dat vraagt aanpassing. Er is echter niet alleen veel mis gegaan, er is ook erg veel goed gelopen. Twente bij voorbeeld heeft twee perfec te aanvallers. Wanneer je die kunt opsluiten en isoleren, is er veel gewonnen. Dat lukte na rust". Cruijff meende dat de orga nisatie van de verdediging in de komende weken beter zal zijn met Wim Jansen, die als laatste verdediger in de ploeg zal komen. Cruijff: „Jansen was nog niet be schikbaar omdat de regels in Amerika zeggen dat aan de overgang van een speler naar een andere club een wachtperiode van drie dagen moet voorafgaan. Woensdag is Jansen dus volledig vrij. De Amerikanen wilden niet van hun regels afwijken". Het was het enige plooitje in een drietal dagen waarin al les glad voor Ajax is verlo- vallende speeltrant niet soepel kunnen maken. Het midden veld draafde nog altijd in de overtuiging dat er vooral aan vallend steun moest worden verleend. De Amsterdammers vielen dan ook aan, maar om dat Ling en Hamberg niet echt meeverdedigende aanvallers zijn, ontstonden er keer op keer levensgrote gaten op het middenveld. Op het openings doelpunt van Arnesen volgden drie Twentse treffers, twee van Thoresen en één van Sanchez Torres. Doelpunten die de kwaliteit van de Twenten aan toonden, maar tegelijkertijd de kwetsbaarheid van Ajax in si tuaties waarin verdedigd moet worden. Eerst liet Ling Zonder van gaan. De linkerverdediger stond aan de basis van de eer ste treffer. Vervolgens kreeg Scheve vrij baan van Hamberg en dat werd het tweede doel punt en nog in dezelfde Twent se storm liet Arnesen Kila gaan. Zijn actie werd afge werkt door Sanchez Torres. Op dat moment hadden Twen te en Hollink iets aan de orga nisatie moeten doen. Een in greep bleef achterwege en daardoor kon Ling, enigszins gelukkig (of door zeldzaam meesterschap) Ajax voor rust nog dichterbij brengen. Na rust heeft Hollink zijn man nen een half uur lang voorna melijk teruggestuurd, terwijl door nonchalance van Ajax op het middenveld en een-op- een-spelen in de verdediging er juist mogelijkheden waren geweest voor een elftal met wat moed en overleg. Twente kreeg de rekening voor zijn angst. Tenslotte had de ploeg in vijftien jaar slechts twee keer gelijkgespeeld in de Watergraafsmeer. Ophof kopte de gelijkmaker langs Pasveer. Ling profiteerde van een fout van de doelman en Arnesen bleek tot de laatste seconden van de strijd nog voldoende kracht over te hebben om de vijfde treffer te maken. Scoreverloop: 11. Arnesen 10, 21. Thoresen 11, 23. Thoresen 12, 26. Sanchez Tor res 1—3; 37. Ling 2—3, 72. Ophot 33, 85. Ling 43, 88. Arnesen 5 Scheidsrechter Geurds; Toeschou wers: 13.200. Gele kaart: Scheve (FC Twente). Ajax: Schrijvers; Weggelaar, Jensen, Ophot, Boeve; Schoenaker, Arnesen, Lerby; Ling, Kielt. Hamberg (Wigge- mansen). FC Twente: Pasveer; Scheve, Dilling, Gritter, Zondervan; Kila. Otto. Bos; Sanchez Torres. Rohde, Thoresen (Lindsted). pen. Cruijff was dan ook erg tevreden. „Je moet je niet af vragen of wij nog aan de top kunnen komen. Er zijn zaken die voor de toekomst moeten worden geregeld en er zijn problemen van vandaag. Nu ik de ploeg echter aan het werk heb gezien, weet ik dat wij vrij goed materiaal heb ben, maar er is nog veel werk te doen en daar ben ik eigenlijk wel blij moe". Frank Arnesen passeert Ab Gritter en gaat op weg naar het Enschede doel, dat hij overigens tweemaal vond. de wedstrijd. Carbo ontnam Spelbos de bal met een sliding en bediende Ter voort. Via het been van Metgod rolde het leer langs een hulpeloze Treytel. Het duel bleef tot het einde boeien. Tol faalde bij een knappe aanval van Peters en Hovenkamp. AZ ontsnapte aan de gelijkmaker toen De Kruyk via de lat over schoot. Tweemaal kreeg Welzl, die de plaats van Tol innam, een scoringskans. Beide malen richtte hij onzuiver. Een hogere nederlaag zou voor FC Utrecht overigens onverdiend zijn ge weest. Kessler complimenteerde de Utrechters na afloop terecht. „Utrecht heeft knap tegenstand geboden", aldus de oefenmeester, „en wat AZ betreft, we hadden duidelijk te maken met ver moeidheidsverschijnselen. Ons spel miste de flitsende actie en agressie. Wij mochten blij zijn dat onze doelpunten zo snel na elkaar vielen". Scoreverloop: 37. Kist 10; 39. Jonker 2—0; 49. Tervoort 2—1. Scheidsrechter: Corver; toe schouwers: 12.000. AZ'67: Treytel; Van der Meer, Metgod, Spelbos, Hovenkamp; Arntz, Peters. Nygaard, Jonker; Kist, Tol (Welzl). FC Utrecht: Van Breukelcn; Van Tamelen, Du Chatinier, Wildbret, Flight; Tervoort. De Kruyk (Kruijs), Van Hanegem (Van Staa); Carbo, Van Veen, Van der Lem. ALKMAAR Ondanks do inspannin gen die AZ '67 in het UEFA-cuptoor- nooi moet leveren boekten de Alk- maarders ook tegen FC Utrecht een overwinning. De formatie van Georg Kessler had het echter zaterdagavond lang niet gemakkelijk met de tegen stander uit de Domstad. Han Berger had geleerd van de afstraf fing die Feyenoord enkele weken eerder in de Alkmaarderhout ten deel was ge vallen. „Als je tegen AZ voor honderd procent in de mandekking speelt", al dus de jeugdige trainer van FC Utrecht, „dan graaf je je eigen graf". Hij gaf daarom alleen Kist en Tol persoonlijke bewakers. Lange tijd leek het erop dat .deze vondst tot succes zou leiden. Het middenveld van AZ wist namelijk niet goed raad met de ruimte. Peters, Nygaard, Jonker en Arntz schoven el kaar veelvuldig de bal toe. De verras sende opening echter ontbrak. Ook al omdat met name Kist en Tol onzicht baar waren. De beste mogelijkheden waren dan ook aanvankelijk voor FC Utrecht. De Kruyk en Van der Lem faal den nadat de verdediging van de tegen stander simpel was uitgespeeld. Het stuwende werk van Van Hanegem en Van Veen werd niet beloond. Dat had verstrekkende gevolgen. Binnen twee minuten sloeg AZ toe. In de 37e minuut plaatste Peters de bal naar Kist. Du Chatinier reageerde te laat waardoor de Alkmaarder knap kon inkoppen. Onhoudbaar voor doelman Van Breukelen draaide de bal in de rechterbovenhoek. Even later strafte Jonker slecht weg werken van Van Tamelen af. Vanaf de rand van het strafschopgebied schoot hij hard in: 20. Na rust kwam FC Utrecht snel terug in Hans van Breukelen pareert een inzet van Pier Tol.

Historische Kranten, Erfgoed Leiden en Omstreken

Leidse Courant | 1980 | | pagina 13