rvv
fjjf erontreinigingsheffing met 24 procent omhoog
ubsidieert
Marianne Montéba
instrueert 'aardewerkers'
ge/7 ze wil nog veel meer
terstconcert
lis jaarlijks
evenement
Sin terklaasbus
toert door Leiden
Raadsvragen over
'overval' supermarkt
Middelmatig cabaret
van Rients Gratama
PAGI1"An/RFn|Q
LEIDSE COURANT
WOENSDAG 26 NOVEMBER 1980 PAGINA 5
:omité
fa
omen
i voor
yernit
ter i
eau, ii
rlichtin
aanbie
uit
gemej
lat mei
i knjffl
ling dd
een dd
lebben
wam I
en bijq
[ezinsn
jongen
wenstd
ïkkenl
?vHet stijlvolle politiepostje
JOTTiade an het bouwïaar 1928-
T0Ven0P de brug Van de
Haven in Leiden, heeft een
verenC.ieuwe beze*tinê gekregen.
r e ^aatste /VÜ^ Jaar zat er
va*en documentatiecentrum
d^'an een toegewijde groep
zodaF161 trein- en tram-
voor Dit centrum,
die in Pauwebjks van buiten als
or zo n anig berkenbaar bet
rnïag er zelfs 20 lee8 uit- dat
^ie lieve jeugd herhaaldelijk
ir de ramen inknalde
[roeide uit z'n jasje en
erhuisde begin vorige
laand naar een ruimere
huizing aan de
j\pollolaan in Zuid-West.
Toen echter de politie er
hog huishield (en dat is
rOOr^weer aardig wat jaartjes
geleden), beantwoordde het
gebouwtje met de ronde
vormen (ook het interieur is
zo rond, dat er geen tafel
neergezet kan worden
zonder dat daar iedereen
letterlijk aanstoot aan zou
kunnen nemen) aan een
duidelijke behoefte. Nog
ziet men er de twee cellen,
waarvan de stalen deuren
iri tram-geel zijn geverfd en
die zo zwaar zijn als een
dikke kluisdeur, als het
toevluchtsoord voor de
arrestanten.
De bezettingsgraad lag
destijds ver boven het
gemiddelde, want de meeste
logees werden geleverd
door de vele omliggende
kroegen. Die heren
kwamen niet ver; en zeker
niet op tijd thuis, want de
politiemensen plukten het
warre kwaad van de straat
en zetten hun vangst ter
ontnuchtering in de Cellen,
elk voorzien van 'een1 plee.
Een schuifje in de deur
bood oom agent een droeve
blik op de ronkende gast.
Héremetijd, wat was dat
mooi, in die dagen, toen er
nog nauwelijks dronken
autobestuurders aap te
houden vielen. Het was
volop het tijdperk van „ach
vader, niet meer" en de
crisis heerste alom, met de
tapkast als kookpunt. De
Leidse politie moet toen ook
niet onderbezet zijn
geweest, anders zet je niet
zo'n gevoelig stukje
architectuur in baksteen
neer, op een brug, als ware
het een brugwachtershuisje.
De politie ging, en later
Op mijn omwegen door stad en land kom
ik graag mensen tegen. Elke morgen tussen
tien en elf uur kunt u mij telefonisch vertel
len wie u graag in deze rubriek zou willen
tegenkomen. Het nummer van mijn geduldi
ge telefoon is 071-122244; u kunt dan naar
toestel 18 Vragen.
kwamen de treinen- en
trammen-enthousiasten de
zaak met documentatie en
nostalgische prenten
inrichten. Dat is ook
verleden tijd. Er is nu plaats
gemaakt voor een jonge
vrouw van 31, Marianne
Montéba, die aah een flinke
groep het ambacht van het
pottenbakken ofwel
aardewerken gaat
bijbrengen. Daar startte
Marianne dezer dagen haar
atelier „De Pottenkijker".
Beneden, in één van de
rondingen, was het
bloedheet, want de
gashaard valt niet te
temperen, tot intense
voldoening van Mariannes
roodharige cocker-spaniel
die kwispelstaartte in al die
hitte.
Maar daar ging het in feite
natuurlijk niet om. Een
paar dagen terug kwamen
de cursisten van Marianne
de opening van hun eigen
home vieren. „Graag je
lievelingsdrankje zelf
meenemen, want mijn pot is
echt leeg!", zo had
Marianne Montéba hun te
kennen gegeven. Alles kost
geld tegenwoordig. Verder
is Marianne een militant
voorstander van
energiebesparing. Daarom
zette ze ook die niet in te
tomen haard maar uit. De
warmte was er trouwens
ajleen maar om stukken zeil
wat plooibaarder te maken.
Dat ik nou hier zit rond te
kijken, met een bakkie
pleur van instantkoffie, wil
niet zeggen dat Marianne
vooralsnog zit te springen
om cursisten. „Ik zit vol en
er is een wachtlijst, maar
het kan geen kwaad als
men weet dat dit hier
bestaat".
Marianne vindt, dat ze
Marianne Montéba in haar nieuwe onderkomen.
geluk heeft gehad. Ze heeft
het gebouwtje van de
gemeente kunnen huren en
het is redelijk snel gegaan.
„Eind september stond ik
met 35 mensen gewoon op
straat. Ik ben er best wel
blij mee, en het hoort hier
bij m'n maat; ik ben zelf
ook niet zo groot. Het gaat
om pottenbakken,- liever
nog om keramiek. Ik heb
vier jaar lesgegeven, onder
andere in het
Vrijetijdscentrum qan de
Breestraat. Maar in
september zijn de mensen
daar gestopt met cursussen
pottenbakken, omdat ze een
beleidswijziging hebben
doorgevoerd en zich nu
richten op jongeren. Mijn
lessen vielen onder
volwassen-educatie, maar
daar was geen plaats meer
voor. Sinds september ben
ik gaan zoeken naar een
andere ruimte en ik ben erg
snel geslaagd, dacht ik. Er is
nu gelegenheid om drie
cursussen te geven voor
twaalf mensen per avond;
misschien niet zo veel, maar
het zal wel gezellig
worden".
Marianne Montéba is zowat
rusteloos. Ongeveer een jaar
of twee is ze ook bezig met
het plan om in Leiden een
„stad-atelier" op te zetten.
Het idee ligt nu praatklaar
(en daar weten ze bij deze
instantie wel weg mee) bij
de Welzijnsraad. „Er moet
een ruimte komen voor
mensen met veel vrije tijd
en die zich ambachtelijk en
ook kunstzinnig kunnen
ontwikkelen; met
zeefdrukken bijvoorbeeld,
met etsen, pottenbakken,
druktechnieken en dat soort
dingen, meubels maken ook
of meubels restaureren. Het
is ook de bedoeling aan
nrecycling" te doen: aan
oude dingen weer eën
nieuwe bestemming geven,
zoals fietsen opknappen en
kleding weer draagbaar
maken. Wij, en dat zijn ook
een paar vakbekwame
mensen, bereid om hun
kennis over te dragen aan
anderen, willen ons inzetten
voor iets haalbaars. Je hebt
dan wel mensen die
cursussen volgen, maar die
thuis de spullen niet hebben
om met de opgedane
bekwaamheid ook
resultaten te bereiken. Ook
voor werklozen zijn hier
alternatieven te bieden,
zodat ze eventueel zelf een
klein bedrijfje zouden
kunnen opzetten".
Zo'n bedrijfje heeft
Marianna Montéba nu zelf.
Voor het „stad-atelier" zou
ze willen intekenen op een
beschikbaar pand.
Voorlopig houdt ze zich
bezig met „aardewerkende"
cursisten van 18 tot 65 jaar,
vaak van buiten Leiden;
huisvrouwen, studerenden,
werkenden of werklozen.
„Dan heet dit
pottenbakken, maar dat is
alleen maar wat je met die
(elektrische) oven doet.
Zogauw je met aarde gaat
werken ontstaat keramiek;
dat is de hele kunst vanaf
vormen tot bakken en
glazuren, van tegeltjes tot
soepborden". Werk genoeg,
aan het Havenplein 3, waar
drie avonden in de week,
en overdag voor een groepje
werklozen, de begeerde
techniek kan worden
verworven. Het
bevorderen, „promoten",
van kleine bedrijfjes
spreekt Marianne erg aan:
„Zo kun je mensen
begeleiden in de zin zoals
de stichting Memo (Mens en
Milieuvriendelijk
Ondernemen) voor ogen
staat. Het gaat om mannen
en vrouwen die niet
werkeloos op hun krent
willen blijven zitten, maar
iets uit hun handen willen
laten komen dat de moeite
waard is. Het ambacht is
een prachtige, creatieve
vorm van werken. Kleine
bedrijQes kunnen een erg
waardevolle bijdrage
levéren aan het willen
„uitbreken", tot buiten de
dwangmatige beperkingen
die velen zich voelen
opgelegd te hebben
gekregen. Zonder werk
zitten en dan toch iets uit je
handen te laten komen; dat
kan voor velen en het
zijn er meer dan je zou
denken een
maatschappelijk
geneesmiddel zijn!"
jker[
gemej
ten. UDEN Het hoogheemraadschap Rijnland
oud-Choogt met ingang van 1981 de heffing op de
ontreiniging van het oppervlaktewater. De
wijkcoPng za* 44,5® gulden per vërvnilingseenheid
roeneii" bedragen. Voor gezinnen komt deze ver-
wonirfmf? van 108 naar 133,50 gulden per jaar neer
men ieen lastenverzwaring van 24 procent. Al-
n mapstaanden gaan 44,50 inplaatst van 36 gul-
syraagl betalen.
endijk
Volgens een toelichting op de begroting voor 1981
van het hoogheemraadschap, is deze flinke verho
ging noodzakelijk om de regionale zuiveringsin
stallatie 'Zwaanshoek' te financieren. Voor 1982
staat.nog eens een verhoging van ruim 14 procent
op het programma. Als alles volgens plan verloopt,
wordt Zwaanshoek eind 1980 in gébruik genomen.
Deze installatie gaat afvalwater uit grote delen van
de Bollenstreek en de Haarlemmermeerpolder zui
veren. De aanzienlijke stijging van de heffing is
volgens Rijnland mede de oorzaak van bezwaren
van omwonenden tegen de bouw van Zwaanshoek,
Zij zagen de installatie liever elders verrijzen. Dit
zou een vertraging van jaren tot gevolg hebben ge
had. De totale kosten van de installatie bedragen
80 miljoen gulden.
Op de begroting staat 19,2 miljoen gulden voor wa
terkering en waterbeheersing. Deze kosten worden
omgeslagen over de eigenaars van de grond in het
gebied van Rijnland. In 1981 Per hectare zal het
hoogheemraad 50,50 gulden in rekening brengén.
Dat is evenveel als dit jaar. Volgend jaar denkt
Rijnland 58 miljoen gulden te investeren, waarvan
52 miljoen voor nieuwbouw. Dit betreft onder
meer Zwaanshoek, de vernieuwing van de installa
tie Leiden-Noord en de bouw van een uitwate
ringssluis in Katwijk, waarvoor ook de monding
van het Katwijkse Kanaal moet worden verlegd.
Laatstgenoemd project wordt overigens als Delta
werk grotendeels door het rijk gesubsidieerd.
in de
ikbaar|
oudei
lendij
POLITIEPOST BIJ DE LEIDSE HAVEN
^rKREEG EEN N/EUWE BESTEMMING
Ie gei
s verhl
aarde
ree
tik
In
ïiende
rugs
heefi
Ijeveli
jieures
It mei
ig op
stiel
gebrui
ide mil
de IDEN - De Leidse VW besteedt succes maken.
Lstraaf geld uit het evenementenfonds
de subsidiëring van een groots,
en naflijks te houden kerstconcert.
voortA concert met dezelfde formule
aldusftt in Dén Haag al zestien jaar
passnPr dan volle kerken. Prominente
toejsici, het koor Hagacantare en het
Orkest Leiden moeten
irerkzi concert ook in Leiden tot een
ts acht
In het verleden had de VVV geen vas
te bestemming voor de gelden uit het
evenementenfonds. Wel werdén los
staande activiteiten als het volksdans-
festival en de paardendagen financieel
gesteund. „Het probleem was, dat we
geen evenement konden vinden, dat de
kiem in zich had om tot een jaarlijks te
rugkerend, groots evenement van ni
veau uit te groeien. Met het kerstcon
cert hopen we een dergelijk evenement
te hebben gevonden," aldus VVV-di-
recteur R.A. Dekker. De VVV direc
teur heeft de Pieterskerk, die momen
teel een grondige opknapbeurt onder
gaat, in gedachte als plaats waar zich
het jaarlijkse mi
moeten afspelen.
Thijs van
Leer, die
tijdens het
kerstcon
cert in de
Pieterskerk
soleert
Leidens burgemeester C. Goekoop leest
de Kerstboodschap voor. Als muzikale
solisten beklimmen prominenten als
Thijs van Leer, fluit; Louis van Dijk,
piano; Jorine Samson, sopraan en de
bariton Bernard Kruysen het speciaal
voor de gelegenheid getimmerde podi
um. Het geheel staat onder leiding van
Renée Verhoeff.
EIDEN Een NZH-bus
jdt zaterdag 29 november
een kindercrèche door
•eiden. In de bus worden de
an N
neen.
s vei
rinc"!inderen van winkelende
dewei innenstadsbezoekers bezig-
t eeme^ou^en door Sinterklaas.
ie ziin'e 'Slnterklaasbus' is een ini-
iL atief van de busonderne-
insU *ing 'n samenwerking met
aken
korte
ïegd
one v
over
na
inen
e promotiecommissie 'Lei
en leeft".
eide instellingen hebben
et idee ontleend aan het
witserse Zurich, waar al ja-
in in de dagen voor Kerst-
iis een Santa Claus-tram
oor de stad rijdt. Precies
zoals daar wordt in Leiden
de bus feestelijk opgetuigd.
Er gebeurt echter nog meer:
Sinterklaas en zijn knechten
onthalen de kinderen op
snoepgoed en nemen late
verlanglijstjes in ontvangst.
Om praktische redenen
wordt er voor het in- en uit
stappen slechts één halte be
nut. Deze halte ligt in de
Breestraat bij het Stadhuis,
de halte van de buslijnen 15
en 16 richting station. Van
die halte vertrekt de bus elk
half uur voor de 'Leiden
leeft'-rondrit. Start is om
precies twaalf uur en vervol
gens elk half uur tot tot vijf
uur. Telkens om het half uur
kunnen de ouders hun kroost
bij de halte weer ophalen.
Wanneer de moeders en va
ders hun kinderen bijvoor
beeld om twee uur op de bus
hebben gezet, kunnen ze kun
kinderen om ongeveer tien
voor half drie weer ophalen
bij het Stadhuis. De kinderen
mogen ook nog een ritje lan
ger blijven zitten, zodat de
ouders wat langer kunnen
winkelen en de kinderen
langer met Sinterklaas kun
nen babbelen of met de kleu
terleidster kunnen spelen. De
bus is speciaal afgestemd op
kinderen tussen vier en ze
ven jaar.
LEIDEN De socialistische raadsleden J.
Maat en M.A. Koning hebben het college
vragen gesteld over de vestiging van een su
permarkt in de Korevaargarage aan de Ga-
renmarkt (zie de L.C. van dinsdag). Beide
raadsleden noemen deze vestiging onge
wenst en vragen naar de door het college te
nemen maatregelen.
De raadsleden stellen vast, dat de, gemeente in
besprekingen met de buurt diverse malen heeft
laten weten, dat de vestiging van een super
markt op de Garenmarkt ongewenst zou zijn,
vooral in verband met de concurrentie die de
winkeliers in Korevaarstraat en Doezastraat
zou kunnen worden aangedaan. Het tweetal
vraagt nu of de gemeente toestemming heeft
gegeven aan de Aldi-markt om zich daar te
vestigen. Ook vraagt men welke bouwvergun
ningen de laatste jaren zijn verleend voor het
Korevaargarage-complex en welke andere ver
gunningen (bijvoorbeeld in het kader van de
Hinderwet) zijn verstrekt. Voorts wil men we
ten of thans in overeenstemming met de ver
gunningen is gehandeld en of alle voorwaarden
zijn nagekomen. De raadsleden willen weten of
de gemeente overleg zal plegen met de buurt
bewoners alvorens men eventuele maatregelen
neemt.
iiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiii
ALPHEN AAN DEN RIJN
Waarom heeft Rients
Gratama nooit tot de zeer
korte rij der allergrootst
van het cabaret kunnen
doordringen? Het antwoord
gaf Gratama gisteravond
zelf in het Alphense gebouw
Nabij waar hij voor een
handjevol mensen optrad.
Gratama blijkt niet al te
slecht en niet al te goed te
zijn. Middelmatig dus.
Springt soms in het oog met
leuk gevonden teksten maar
blijft over het algemeen wat
slap overkomen.
Zo ook met zijn programma
„Alle Hulde" waarin Rients
Gratama als solist optreedt
soms geassisteerd door leden
van zijn begeleidingsgroepje.
Hoewel deze cabaretier toch al
aardig lang meeloopt, lijkt hij
nog steeds niet precies het ac
cent te kunnen leggen op zijn
kwaliteiten. Iets waarover
Gratama beslist beschikt. Hij
verzandt veelal in quasi gevat
te teksten over politiek („Den
Uyl koopt nu eindelijk cos-
tuums die hem passen") en ac
tuele gebeurtenissen zoals de
gifgrond in diverse gemeen
ten. Helaas zit daarin niet de
kracht van Gratama. De poli
tieke humor kan deze man
maar beter vergeten. Hij is
daarin niet origineel genoeg, te
zacht, te zoet en Rients brengt
deze zijde van zijn kunnen
met te weinig pit en agressivi
teit. Het politieke cabaret
heeft betere beoefenaren
voortgebracht in Nederland.
De kracht van Gratama ligt op
een ander vlak: het gezellige
luie „prietpraatcabaret" met
soms gunstig getimede
kwinkslagen. Hij zou moeten
voortborduren op die kant van
het cabaret dat hem het beste
ligt. De vlotte zoete verhaaltje
met de cynische en komische
verrassingen. Een opgave wel
liswaar. Een Toon Hermans
echter is ook geslaagd in een
dergelijke missie. Teveel Ne
derlandse cabaretiers willen
echter van teveel wallen tege
lijk eten teneinde maar bij een
zo groot mogelijk publiek in de
smaak te vallen. Rients zou
met zijn ervaring beter moeten
weten.
ROBERT J. BLOM
