UMlUHSIin
Bijous van gerenommeerde
Franse couturiers op
Nederlandse huiskamertafels
Vrouwelijke steun bij
voeding en kuurtjes
van de computer
Het geluk begint bij de diamant...
OM DE TUIN
GELEID
De natuur...
Ons woord „natuur" is af
geleid van „naseer" en dat
betekent „geboren wor
den". Een duidelijk bewijs
dat de natuur niet een sta
tisch en dus stilstaand ge
geven is. Geboren worden
betekent verandering, ver
nieuwing in de eerste
plaats.
Als wij praten over een fa
voriete vakantiebestem
ming omdat „de natuur
daar zo mooi is"praten we
niet over iets dat vast
staat. Ook die mooiste na
tuur kan in korte tijd in
verval raken.
Het meest is dat aan klei
ne dingen merkbaar. Bij
luchtvervuiling bijvoor
beeld verdwijnen korst
mossen op eiken en ande
re bomen. In Drenthe
worden die korstmossen
gebruikt als „snuffelpaal"
om te onderzoeken hoe
veel verontreinigde lucht
met de zuidoostwinden
vanuit het Duitse Roerge
bied ons land binnen
waaien. Wanneer de lage
re plantensoorten het op
gegeven hebben volgen de
hogere. Bij voortdurende
bespuiting van bermen en
plantsoenen met chemi
sche middelen ter bestrij
ding van ongedierte ver
dwijnen bepaalde kruiden.
Die door natuur-onvrien-
delijke lieden nog steeds
„onkruidengenoemd
worden maar dat terzijde.
In Beige en Duitsland
waar mergel en andere
mineralen uit de bodem
gewonnen worden sterven
bomen door de uiterst fij
ne asregensdie dag in
dag uit vanuit de fabrie
ken op hun bladeren val
len. Die bomen kunnen
daardoor geen adem meer
halen en leggen het loodje.
De mens is dus duidelijk
verbonden met de natuur.
Waar de metis ingrijpt
kunnen natuurlijke pro
cessen veranderen. Ten
goede of ten kwade. Tot
nu toe is het zo geweest
dat in de achter ons lig
gende eeuwen die veran
deringen meestal niet veel
goeds inhielden.
De mens deed dat, laten
we wel wezen, niet met
opzet. Veeleer uit een
groot onbegrip voor de na
tuur. Wij zitten wél met de
gevolgen en het is dan ook
erg noodzakelijk dat de
bakens snel verzet wor
den. Dit even als waar
schuwing voor die mensen
die menen dat het met de
milieuverdedigers zo lang
zamerhand de spuigaten
uitloopt.
Milieubescherming is een
levensnoodzaak voor de
mens omdat we in een sy
steem zitten waar de ene
levensvorm de andere niet
kan missen. Planten pro
duceren onze broodnodige
zuurstof, reinigen de lucht,
diersoorten zorgen voor
een biologisch evenwicht
waaronder we niet kun
nen leven.
Niet alle menselijke ingre
pen hebben kwalijke ge
volgen gehad voor de na
tuurlijke samenhang (met
een fraai woord „ecologie"
genoemd). Met name de
Nederlanders hebben
sinds jaar en dag met veel
bgrip voor natuurlijke be
hoeften het landschap
naar hun hand gezet. Zegt
niet een oude wijsheid:
„God schiep de aarde, de
Hollanders bepaalden de
inrichting"? Wij waren
daartoe in het verleden
meer dan eens gedwongen
door het ons belagende
water uit zee of uit de
grond. Tegen het eerste
bouwden we dijken, de
moerassen bestreden we
(met name in Groningen
en Drenthe) door de ver
veningen met ferme hand
aan te pakken.
Gevolg 'van deze menselij
ke ingrepen zijn een groot
aantal geleidelijk in elkaar
overvloeiende landschap
pen binnen onze rijksgren
zen. De menselijke ingre
pen hebben ook geleid tot
de oprichting van de Ver
eniging tot Behoud van
Natuurmonumten zo'n 75
jaar geleden. Door mensen
die toen al een vooruit
ziende blik hadden. Bij het
jubileum van Natuurmo
numenten organiseerde
het Natuurfotografengilde
(NFG) een tentoonstelling
van werk van de beste na
tuurfotograf en van ons
land. Onder het motto
Welkom in de groene
ruimte". De expositie is te
zien in Laren, Den Haag,
Rotterdam, Tilburg, Apel
doorn, Almelo, Assen,
Haarlem en Amsterdam.
De foto's van de tentoon
stelling zijn gebundeld in
het boek „In de groene
ruimte" dat sedert enkele
dagen in de boekhandel te
koop ligt.
GASTVROUW YVETTE SIX REIST DOOR HET HELE LAND
Yvette Six: „Het
moet een grapje
blijven, een ge
zelligheidsbijeen
komst".
Iedereen kent het exclusieve ver
koopsysteem van Tupperware, waarbij
de artikelen tijdens een koffiepraatje of
een namiddagthee in een gastvrij huis
aan een aantal gasten worden getoond
en gedemonstreerd. Wie er verrukt van
is, bestelt gelijk, want dat is de enige
manier om aan dit voortreffelijke spul
te komen. In de winkel is het niet ver
krijgbaar. Volgens deze formule werkt
in Frankrijk Laure de Gazaillan, bijous-
couture te Parijs. In kringen waar men
waarde hecht aan exclusiviteit en goede
toon en bovendien onder deze vlag juwe
len wil kopen van couturiers met grote
namen, worden bijous-parties gearran
geerd, niet alleen in de Franse hoofd
stad maar in het hele land. Deze parties
zijn een groot succes, want de kettingen,
broches, oorbellen, kortom alle ontwer
pen, die regelrecht uit de coüturehuizen
komen, worden „en petit comité" veel
voordeliger verkocht dan in de winkel.
De gastvrouw heeft ze in consignatie en
behoeft er geen publieksprijs voor te
vragen.
Op zekere dag, een paar jaar geleden, zat
mevrouw Six in Parijs te wachten op haar
veel reizende echtgenoot in een klein café,
waar het echtpaar had afgesproken. Omdat
het wat langer duurde dan ze dacht, begon
ze verveeld in een rondslingerend blaadje
te kijken. Een advertentie trok haar aan
dacht „On demande une presentatrice de
byoux" (presentatrice van sieraden ge
vraagd). Een intrigerende tekst, vooral om
dat het ging om bijous van niemand minder
dan Nina Ricci, Hubert de Givenchy, Pier
re Cardin, Celine Chanel, Courrèges, bijna
al de grote namen uit de modewereld.
„Het werd een sneeuwbal", vertelt de ele
gante Yvette Six-Christophe, die op de an
nonce reageerde. Ze heeft een zuiver ge
vormd' ovaal gezicht van een olijfkleurig
bruin met daarin een paar bekoorlijke,
bruine ogen en een delicaat getekende
mond. Ze lijkt kleiner dan ze is door haar
wat aarzelend bewegen. Madame Six is
Frans-Belgische van geboorte, doorspekt
het gesprek m^t Franse woorden (ook als
ze haar krullebol van een zes maanden
oude poedel Shandy verbiedt de stoelbekle-
ding op te eten) en heeft haar drie kinde
ren, Hieronyma,* Marina en Alain, Frans
^opgevoed.
„Ik dacht: waarom niet op de advertentie
reageren? Straks zijn alle kinderen het huis
uit en dan heb ik tenminste iets gezelligs
om handen". Ze begon in ons land gastmid-
dagen te geven bij vriendinnen, die het op
hun beurt weer doorvertelden aan andere
.kennissen, zodat ze nu soms met drie pre
sentatie-bijeenkomsten in één week zit.
„Maar ik vind het heel prettig om te doen",
zegt ze in Franse zinsbouw met net dat héél
lichte accent dat een stem boeiend maakt.
„Marina is nu getrouwd, Hieronyma volgt
in Genève een cursus in het Centre Touris-
tique om later iets te kunnen doen met
paardrijden, want ze is dol op paarden en
alleen Alain is nog thuis".
Mevrouw Six woont nu zeven jaar in Hol
land. Na een leven van reizen en trekken
door het werk van haar echtgenoot, vestig
de de familie zich eerst in Wassenaar en is
nu dolgelukkig met haar twee samenge
trokken flats aan het Rijswijkse Marshall
plein. Het adres is bijna niet te vinden,
maar ziet ér enig uit als je het hebt uitgespit
tussen omringende torenflats en eengezins
woningen. Het is een plekje rust dat artis
tiek is ingebouwd naar het ontwerp van
moderne projectontwikkelaars, die hier
voor de verandering nu eens iets aardigs
hebben verzonnen. De kamers zijn groot en
lopen in elkaar over: eetkamer-werkka
mer, woonvertrek met open haard, televi
siekamer, flinke hall. Hier aan de muur
een prachtig schilderij met teer gepenseelde
zeiljachten. De familie Six is gek op zeilen
en doet ook aan wedstrijden mee.
Yvette Six heeft op de tafel in het werk-
woongedeelte de sieraden uitgestald. „Vori
ge week beri ik met mijn collectie naar
Bloemendaal gegaan", zegt ze, een beeldige
Chanel-ketting van vier of meer dunne
strengen gouden en zilveren schakeltjes
bengelend tussen de vingers.
Hoe weten de verschillende gastvrouwen
nu dat u deze bijous-presentaties geeft?
„Ach, de een vertelt het aan de ander, het
gaat eigenlijk vanzelf. Ik heb al veel met de
bijous gewerkt: in Wassenaar, Krimpen aan
de IJssel, Hilversum, Pernis, Gorcum, door
het hele land; alleen met Amsterdam heb
ik nog geen contacten gelegd. Ik laat bij
zo'n presentatie de bijous zien en passen (ze
pakt een grote ronde handspiegel op een
standaard)-. Niemand hoeft zich verplicht te
voelen iets te kopen. Het moet een grapje
blijven, een gezelligheidsbijeenkomst. Ik
hoef dit toch niet voor mijn broodwinning
te doen. Maar ik vind het leuk om contac
ten met mensen te leggen. Zo'n party is ook
een prettige gelegenheid voor diverse men
sen om onderling kennis te maken. Een
gastvrouw zal bijvoorbeeld bij haar vrien
dinnen en kennissen óók de eenzame buur
vrouw vragen. Je moet tenslotte een stuk
of twaalf mensen bij elkaar spijkeren om in
aanmerking te l^omen voor het arrangeren
van zo'n party".
Wij rommelen wat door de bijouterie. Fan-
ja, een klein poesje, gevonden aan de kant
van een drukke tweebaansweg in Parijs,
wil best meedoen, maar dat mag ze toch
niet... Alain, die binnenkomt, zal later zeg
gen: „Ik dacht dat het een muis was, maar
die muis zei miauw". Dan wandelt hij ge
bukt de kamer uit om Fanja die op zijn rug
gesprongen is en zich daar behaaglijk heeft
uitgestrekt, niet van haar plaatsje te verja
gen...
Op tafel liggen nog steeds de bijous met een
kroontje: grote zilveren oorknoppen van
Courrèges met gouden blokjes in het mid
den, armbandjes, reversbroches (een in de
vorm van een goudkleurige, gekrulde
veer), een klein gouden schildpadje met
een schildje van parels, korte halskettinkjes
met een ornamentje eraan voor in de hals-
kuil, alles in prijzen variërend van 25,-
tot circa 100,-.
„Het vereist nog veel administratie om na
de presentatie de bijouterieën te verzenden,
notaatjes te schrijven enzovoort", zegt me
vrouw Six. „Vooral als de feestdagen nade
ren heb ik het er druk mee. Er zijn dan
meer gastvrouwenmiddagen. Trouwens
met elk nieuw seizoen is er meer aanvraag.
Tegen de lente willen ook veel dames een
party met bijous-presentatie geven. En ik
ben de enige in Nederland die dit doet!". Ze
ruimt haar zaakjes weer netjes op, in dozen
waarvan de inhoud steeds meer gaat flon
keren van goud en zilver.
Wat moet iemand nu doen om u bij zich
aan huis te inviteren?
„Gewoon mij opbellen", zegt ze nuchter,
„070-936661".
Alsof het afgesproken werk is, gaat de tele
foon. Het is een Franse kennis. „Bien", zegt
-ze „pour la semaine prochaine" en dan eni
ge zinnen in rad Frans die ons ontgaan.
Dan brengt ze ons naar de bushalte om uit
het labyrint van flats te komen, Shandy
springend aan zijn lijntje, pootje lichtend,
vol jool, maar toch elegant.
TINY FRANCIS
Revlon komt met
een Party-look voor
de verzorgde vrouw,
die de naam
Midnight Diamonds
meekreeg. Ze is
speciaal ontworpen
bij het modieuze
zwart dat deze
winter in de mode
zo'n belangrijke
plaats inneemt. De
nieuwe maquillage
van dit huis
veroorlooft zich als
contrast dan ook een
kleurtje, de
oogschaduw in
donker paarsblauw
met Royal Purple ..of
Rose Diamonds,
compositie van roze
en goud. Stralen
echter moeten de
ogen door een
splinternieuwe
hoogglanzende
parelmoer
oogschaduw, die daar
overheen gaat! De
wangen worden
Sapphire Roze, een
levendig
zachtblauwig roze
met goud parelmoer;
de lippen Frost in de
tint Opalescent Ruby
(robijn), een dieprood
dat vuriger wordt als
het licht erop valt.
Dit alles wordt nog
glinsterender door de
„All Over Glitter",
een nieuwtje voor
deze winter dat zich
al eerder
aankondigde: een
sprankeling voor het
hele lichaam
(decolleté en armen)
via een fluwelig
zachte gelëi-
substantie die ook
leuk staat rond de
hals. Smalle enkels
verdragen bij al die
glitter nog wel een
enkelbandje met één
enkele diamant! En
kleine oren? Nu die
smeken toch om
oorknopjes?
Mevr. Hansen die de titel
draagt „local manage
ment supporter".
Technisch begaafde vrouwen zullen wel in hun schik zijn met
het initiatief van F. International Ltd., in Engeland al sinds 18
jaar een begrip, dat een vestiging in Nederland heeft geopend
met het doel parttime werk te verschaffen aan dames met een
duidelijke B-aanleg in de sector computeropzet. International
Ltd. kwam op gang door mrs. Steve Shirley, die na haar hu
welijk thuis duimen zat te draaien. Ze richtte met een paar an
dere collega's International Ltd. op, dat begon met een paar
dames en dat thans in Engeland een enorme organisatie is met
meer dan 600 werknemers, van wie 95 procent vrouwen. Er
was al een vestiging in Kopenhagen en nu is Amsterdam er bij
gekomen.
De organisatie biedt firma's hulp wanneer ze programma-pro
blemen hebben met hun computers en zelfs wanneer ze een
nieuw computersysteem willen opzetten. Zoals in Engeland
buigen de consulentes, die naar hun verschillende taken ande
re benamingen hebben, zoals bijvoorbeeld systeemanalyste,
zich niet alleen over het voeden van de computer, maar ook
over diens eventuele kuurtjes... Ze ontwerpen ook speciaal aan
de klant aangepaste systemen.
Er zijn dames die coderen, een programma in elkaar zetten
zóSls dit in de computer moet werken, een systeemanalyse
ontwerpen en hiervan een „blauwdruk" maken. Het leuke
echter is dat de F. International Group gehuwde en natuurlijk
ook ongehuwde dames gelegenheid geeft parttime te werken
(bijvoorbeeld twee of drie dagen per week), waarbij men het
werk mee naar huis kan nemen. Ideaal voor moeders met kin
deren die een goed salaris kunnen verdienen zonder de deur
uit te hoeven. Ze kunnen bij wijze van spreken tussen het
snuiten van een verkouden zesjarige neus piekeren en cijferen
voor een programma dat ze straks in computertaal moeten
omzetten. Voorts is het mogelijk na het maken van een ont
werp dat bijvoorbeeld drie maanden in beslag heeft genomen,
een paar weken niets doen en op je lauweren te rusten om
daarna weer vol goede moed computerproblemen te gaan op
lossen of een systeem te ontwerpen.
Mrs. Penny Tutt, sinds 1969 werkzaam in Engeland als Mar
keting Executive, bezoekt vanuit het administratiekantoor
Chesham regelmatig de overzeese vestigingen. Wij ontmoetten
haar in Amsterdam, waar de nieuwe dochteronderneming
huist in een mooi pand aan de Herengracht 498. Deze vesti
ging voorziet firma s in de Benelux van de totale reeks „com
puter-services", zoals Penny Tutt zegt. De Nederlandse mede
werksters kunnen rekenen op de steun en deskundigheid van
de Britse specialisten, maar voorlopig klaren ze de klussen nog
zelf. Tenminste de medewerksters Else Kooien (39), moeder
van twee koters, en mevrouw Hansen (34) uit Haarlem. Die
hebben zo'n blik in de ogen van: ik ben voor geen enkel gat te
vangen. Else formuleert haar werk aldus: „Uitzoeken hoe ie
mand het meeste nut uit zijn computer kan halen". Ze heeft
daar evenals haar Engelse, met een Nederlander gehuwde,
collega weinig moeite mee, ten gerieve overigens van de
klant.
Intussen wordt hier een fijn stukje moderne (thuis)werkgele-
genheid geboden aan vrouwen met een goed stel hersens en
een technische knobbel in een bijkans (althans in ons land)
nieuw parttime beroep. Voor klanten is het financieel bijzon
der gunstig over programmeringsprojecten ter plaatse te kun
nen praten met een deskundige en over de machinetaal te
dubben met een systeemanaliste of hoe deze deskundige dan
ook genoemd mag worden. Hierna kan eventueel de installatie
volgen, terwijl de know how van de dames een flinke kosten
besparing kan opleveren. Mevrouw Hansen heeft in Engeland
Mevr. Kooien met haar twee boys. „Ik puzzel
met ze". Geen wonder, haar hele werk bestaat uit puf»
nlen...
een graad in de wiskunde behaald;, mevrouw Kooten
na de middelbare school speciale cursussen. Ze. noemt hald. Z
werk „zper menselijk". De staf van F. International moet mil erije
stens een gerichte voorstudie, bestaande uit vier jaar
hebben (bijvoorbeeld bij IBM of Philips) met de daaraan
bonden, toegepaste, theoretische eri practische technische
nis. Aan de Amsterdamse Herengracht loopt het voorlopig
niet storm (meer dan zes medewerksters zijn er nog niet,
wie drie Engelse), maar de start is er. Er zijn heel wat
te bedienen. Unilever, Volkswagen en Lloyds Bank, om
een paar cliënten uit Groot-Brittannië te noemen, zijn zeer ttanse
vreden over het systematische werk van hun vrouwelijk de op
raadgevers. Mevrouw Kooten: „Een probleem kan in zes u4shing
of pas na maanden worden opgelost, dat verschilt van
tot project, maar de industrie heeft ons nodig".
BINNENLAND LEIDSE COURANT DINSDAG 11 NOVEMBER 1980 PAGINA
