Rijnsburgse
80 miljoen
Flora
veiling
in maatpak
van
gulden
SgBfiW
mmÊKm
'rins
Bernhard
|iij openings-
sest
Bouwcoördinator C. Noort: „Je kunt tegenwoordig
Ook voor nlet-vakmensen is het nieuwe veilinggebouw inter
essant. Vanaf de bezoekersgalerij kan het hele proces beke
ken worden; van de aanvoer door de kwekers tot en met de
afvoer naar de bloemenstraten.
De nieuwbouw van de Floraveiling is niet zozeer het resultaat
van een hang naar progressie en exclusiviteit, maar van effi
ciency en een prettige werksfeer.
„Je kunt met de huidige ontwikkelingen niet blijven werken
zoals je grootouders dat deden. Nu komt het voor dat bloe
men in dezelfde hal geladen en gelost moeten worden. De
mensen staan dan ook nog eens te werken in een hal waar
de uitlaatgassen blijven hangen. Onze mensen moeten in een
prettige omgeving kunnen werken, met zo weinig mogelijk
verlies van kostbare tijd. Je moet snel kunnen werken. Nu
komt het wel eens voor dat onze mensen een paar uur na de
veiling van de laatste partij bloemen, wagens staan in te la
den terwijl ze al lang naar huis hadden moeten gaan. De mo
dernisering in onze nieuwe veiling is geen directe aanval op
arbeidsplaatsen. Het is alleen zo, dat we in de toekomst bij
een groeiende omzet minder snel nieuw personeel aan zullen
nemen. Maar tot nu toe zijn we nog altijd bezig met werving.
We hebben in het vooroverleg wel veel automatiseringssyste
men bekeken. ITT heeft in die tijd voor ons wel eens een vol
ledige automatisering ontworpen. In die opzet kwamen de
bloemen niet eens in de veilingzaal. Die moesten dan met vi
deobeelden geveild worden. Maar dat vonden we toch echt
te gek. Bovendien zouden we dan 80 van het veilingperso-
neel naar huis kunnen sturen. En dat is in ieder geval niet
aan de orde", zo vindt de onmiskenbaar met het vak ver
groeide bouwpastoor Noort
Aan het eind van de zestiger jaren realiseerde het Florabe-
stuur zich dat de veilingvereniging in Frederiksoord binnen
afzienbare tijd uit haar jasje zou groeien. Overleg met de ge
meente Rijnsburg leerde, dat de snelgroeiende veiling niet
voldoende ruimte beschikbaar kreeg voor de toekomstige
expansie. Flora meende in dit conflict de Provinciale Planolo
gische Dienst achter zich te hebben en diende dan ook be
zwaar in tegen de gemeentelijke bouwplannen in de wijk Fre
deriksoord, maar werd tenslotte door de Raad van State in
het ongelijk gesteld. Op dat moment begon de voorgeschie
denis van de nieuwbouw. De relatie Flora gemeente moet
zó ongeveer rond het vriespunt geschommeld hebben, totdat
meer werken zoals je grootvader..."
Floraman Cees Noort onder het motto: „If you can't fight
them, join them" met enige inspanning voor de toenmalige
CHU in de gemeenteraad werd gekozen. Vanaf die tijd ging
het kwik weer stijgen. Op dit moment is dezelfde Cees Noort
CDA-wethouder in het Rijnsburgse college.
„Dat veroorzaakt wel eens nare situaties", vindt hij. „Zoals
nu bijvoorbeeld, met de verkoop van het oude gebouwen
complex. De gemeente Rijnsburg wil het graag kopen om op
het Floraterrein woningen te realiseren, maar kan het met
mijn baas niet eens worden over de prijs.. En zo heb je wel
meer van die zaken, het is niet altijd even plezierig".
Handelsgeest
Er is in Rijnsburg wel het nodige veranderd sinds de Flora
veilingvereniging in 1914 in deze plattelandsgemeentë werd
opgericht. Voor die tijd verkochten de kwekers hun bloemen
in een café op de hoek van de Tramstraat. Veel snijbloemen
wisselden verder langs de kant van de weg van eigenaar. Het
oorspronkelijke agrarische karakter van Rijnsburg heeft in
de loop van de geschiedenis van Flora plaatsgemaakt voor
een onvervalste handelsgeest. Tachtig procent van de Rijns
burgse beroepsbevolking houdt zich anno 1980 dan ook be
zig met de handel. De Floraveiling is in de loop van de jaren
een belangrijke schakel geworden in de export van snijbloe
men naar vooral Duitsland. Deze positie garandeert de aan
gesloten kwekers een stabiele prijsvorming en dat verschaft
de Floraveiling een behoorlijke aantrekkingskracht op kwe
kers van ver buiten de Leidse regio. Rijnsburg heeft ook een
redelijk aandeel in de import van bloemen. Dit overigens tot
groot ongenoegen van de bij Flora aangesloten Nederlandse
kwekers.
„Wij vinden nou eenmaal dat je verder moet kijken dan je
neus lang is", vindt de voormalige Flora-bedrijfsleider. „Die
buitenlandse handel krijg je hier toch wel op de markt. Als
wij die bloemen veilen, houden we die zaak eeb beetje in de
hand. Bovendien kun je er zo voor je leden nog wat aan vor-
dienen. Je ziet ook dat de veilingen die er tot nu toe niets
mee te maken wilden hebben, toch het roer omgooien. Als je
de aanvoer en de kwaliteit een beetje in de hand kunt hou
den, verschaf je je eigen kwekers in ieder geval een redelijke
concurrentiepositie. En dan is het ook nog zo, dat veel soor
ten worden aangevoerd in de maanden dat er vanuit Neder
land geen aanbod is."
ED ouvien
de temperatuur tot 10 graden onder de buitentemperatuur
kan worden gebracht. Terwijl de meeste ondernemers alle
mogelijke moeite doen om bedrijfhallen te verwarmen, is in
een veilinghal juist het buitenhouden van de warmte een pro
bleem. Deze koeling verschaft de kwekers de zekerheid dat
hun produkten onder de meest optimale omstandigheden
onder de klok gebracht worden.
In dit stadium worden de bloemen ook gekeurd en de gege
vens in het computersysteem ingevoerd. Tijdens de veiling
verschijnt de kwaliteit van de bloemen met een keurcode op
de klok. In het hart van het veilingcomplex ligt de mijnzaal
met vier klokken. Met 432 zitplaatsen, alle voorzien van een
telefoon, heeft de nieuwe Floraveiling de grootste veilingtri
bune van Nederland. De koper hoeft niet te pendelen tussen
verschillende veilingzalen, maar kan vanaf een overzichtelijk
punt zijn keus bepalen. Op het moment dat hij mijnt, bepaalt
de computer waar de veilingkar naar toe gaat.
Zenuwcentrum
De bloemen worden gedeeltelijk ondergronds afgevoerd
naar het verdeelcentrum. Van hieruit brengt de computer de
veilingkarren feilloos naar de juiste bloemenstraat, waar de
bloemen door veilingpersoneel in de juiste kopersbox wor
den geplaatst. Vaste kopers huren in deze bloemenstraten
hun eigen opslag- en transportruimte en koelcellen. Enkele
exporteurs hebben hier ook een kantoortje neer laten zetten.
De bloemstraten zijn gescheiden; aan een kant van de ko
persboxen ligt een autostraat, terwijl de andere kant een uit-
laatgasvrije zone is voor Florawerknemers, kopers en niet te
vergeten bloemen en potplanten.
Centraal ligt het zenuwcentrum, dat niet onderdoet voor een
middelgrote verkeerstoren. Hier bevindt zich een coördinator
die onder meer met behulp van televisie-monitors het vei-
linggebeuren kan overzien. Hier staat ook de computer die
het in de vloeren ingebouwde transportsysteem stuurt. De
computer houdt verder niet alleen de administratie bij, maar
controleert ook de klimatologische omstandigheden in het
veilingcomplex. Vanuit de verkeerstoren wordt ook het kool-
monoxydegehalte In de autostraten in de gaten gehouden.
De verkeerstoren is ook knooppunt van de meest geavan
ceerde beveiligings- en communicatietechnieken. De verlich
ting van het gigantische gebouwencomplex is in drie fasen
gekoppeld aan foto-elektrische lichtmeters. Bij voldoende
daglicht schakelt de verlichting in de hallen zich automatisch
uit:
distributie
De nieuwe Floreveiling in het kloppend hart van de Randstad, gezien van de rijksweg Amsterdam-Den Haag
jlJNSBURG De of-
iciële opening van de
euwe veiling in
jjnsburg op vrijdag
I november gaat ge
hard met een gigan-
jsch teest. 's Mid-
Bags om vier uur
|iordt het lint doorge
flipt door de com-
hissaris van de ko-
lingin in Zuid-Hol
land, mr. M. Vrolijk,
■oor 's avonds staat
Ir in het veilingcom
plex een grote mani
festatie op het pro-
jramma, die wordt
fijgewoond door
krins Bernhard en
baarvan de op-
jrengst is bestemd
koor het Wereld na-
Juurfonds, voor de ac-
jlie tot behoud van de
lalvis. Het feestpro
gramma, waaraan een
ur van internationa-
artiesten deel
neemt, waaronder Ka-
mahl en Mireille Mat-
jhieu, wordt op een
og te bepalen datum
^ia de televisie uitge-
onden in Nederland
Duitsland. Voor de
i kwekers, expor-
airs en andere geno-
dijden wordt het
lest besloten met
ten koud buffet en
ten dansavondje. Za
terdag 15 november
nudt de veiling
en-huis voor be
langstellenden, van
1.00 tot 1S.0O uur.
De mijnzaal:
beklede
bankjes als
nouveauté in
het
vaderlandse
veiling-
gebeuren. Met
de praatpaal
kan contact
gelegd worden
met de
veilingmeester.
ISBURG Men neme 190.000 kubieke meter zand, 850
riolering, 23 kilometer drainagebuis, 60.000 kilo beto-
Er, 6.000 'kuub' beton, anderhalf miljoen stenen, 60.000
golfplaat, 40.000 m2 staaldak... Dat zou een inleiding
nen zijn in het kookboek voor de nieuwbouw van een van
>a's grootste bloemenveilingen, de Flora in Rijnsburg.
een jaaromzet van 210 miljoen gulden, derde op de
Jijst van Nederlandse bloemenveilingen. Kleinste van
groten", ofwel, zoals bouwcoördinator C. Noort het lie-
ffigt, „Grootste van de kleinen". Vrijdag 14 november
It de nieuwbouw, een maatpak van een slordige 80 mii-
gulden, in de Kamphuizerpolder op enkele honderden
Srs afstand van de bestaande Flora-veiling, officiéél geo-
Twee weken later zal in dit gigantisch nieuwbouwpro-
ir het eerst de veilingklok lopen. Bij de bouw van het
tare grote veilingcomplex is rekening gehouden met
irentuele uitbreiding. Terwijl de laatste hand nog niet
jd is aan het hypermoderne veilingcomplex, zijn ver
inde aannemers al weer begonnen aan de eerste 1.000
ite meter kopershallen, of beter gezegd „bloemenstra-
«et nog goed", zegt bouwcoördinator Noort, wat de
tecten Kraan en Markslag, die vanaf 1975 in het overleg
iKken zijn geweest, ons op het hart drukten: „Als je een
'0 veiling wilt bouwen, dan moet je niet naar een andere
g gaan kijken. Je moet gewoon een veiling bouwen
je bedrijfsvoering in past. Maak maar een inventarisatie
iet huidige complex en beslis aan de hand daarvan wat
iders of groter wilt hebben". Nou dat hebben we ge-
alle systemen zijn onderzocht, alles is uitgeprobeerd
«keken. Toen was bijvoorbeeld de moeilijkheid dat we
zeker wisten of de zaterdagveiling gehandhaafd zou blij-
We moesten proberen in te schatten naar welke andere
sn de zaterdagaanvoer zou verhuizen. We zijn erg lang
J geweest met een transportsysteem. Een hele avond
nen met karretjes om de draaicirkel vast te kunnen stel-
Aanvankelijk werd er namelijk gedacht aan een soort
tje. Dit plan is later toch weer in de prullebak verdwenen
at het laden en lossen te veel tijdverlies opleverde. De
trein moet namelijk wachten op het laden van de laatste
In".
hebben we een transportsysteem met 4.700 veilingkar-
Die worden voortbewogen door een in de vloer inge-
wde aandrijfketting. Elke kar heeft een eigen nummer en
middel van optische leesapparatuur bepaalt de compu
te in de mijnzaal de gegevens van de kopers krijgt inge-
d, langs welke kruispunten, zijsporen en wissels de vei-
ar naar de juiste bloemenstraat gestuurd wordt. We
'en de computer gewoon een paar willekeurige veiling-
in laten repeteren om te kijken of er genoeg karren zijn
je nergens vastloopt".
"erkgroep kwam in de loop van het overleg tot de con-
e dat het interne vervoer van de bloemen een duidelijke
'M ,leneck is in het huidige veilingsysteem. Daarom moest er
v methode gevonden worden om de distributie te synchro
on met de verkoop in de mijnzaal. Op dit moment gaat
'rocent van de beschikbare werktijd verloren aan het
en weer lopen en rijden met veilingkarren met bloemen
Wplanten. Om dit tijdverlies te overbruggen, besloot de
<Qroep aan- en afvoer van bloemen volledig te scheiden,
'oemen worden door de kweker^ 's avonds of 's mor-
vroeg aangevoerd en in neerzelzalen geplaatst, waarin
