Mandlikova sympathie, Lloyd de overwinning
Race van Minneboo
in teken van wraak
Avontuur van
Petra de Bruin
levert brons op
Martin Venix over zijn toeren
Borg nog
steeds de
nummer één
van de wereld
Vijf gewonden tijdens notomeesKNMV-cap
McEnroe na zege:
SPORTTRIBUNE
LEIDSE COURANT ■*-
MAANDAG 8 SEPTEMBER 1980 PAGINA
■HHHH
NEW YORK De Amerikaanse Chris Evert-Lloyd heeft voor
de vijfde keer in zes jaar het damesenkelspel bij de open
Amerikaanse kampioenschappen gewonnen. Chris Evert ver
sloeg in de eindstrijd Hana Mandlikova uit Tsjechoslowakije
met 5—7, ^—1 en 6—1.
De finale van de open Amerikaanse kan maar tot één conclusie
leiden. Chris Evert Is weer volledig terug. Dat Hana Mandlikova,
achttien jaar pas, niettemin de eerste set veroverde op de kam
pioen van 1975 tot en met 1978 tekent de kracht van de jonge
Tsjechoslowaakse
Chris Evert gebruikte de eerste set om zich volledig in te spelen
op Mandlikova. Vervolgens gebruikte zij al haar ervaring om het
karwei snel af te maken, 6—1, 61. Een overwinning waar niets
op viel af te dingen, maar ook Mandlikova verwierf een belangrijk
deel van de sympathie van de toeschouwers. De jonge Tsjechos
lowaakse vloog er letterlijk in, met een stuk overmoed, maar ook
met overgave en intelligentie. Zij durfde risico's te nemen en
haalde vooral daardoor de eerste set binnen. Maar dat zelfs een
geweldig talent tegen Chris Evert niet ongestraft va-banque kan
spelen, bleek na de eerste set en tegen zoveel routine ontbrak
Mandlikova gewoon de kracht en de macht langer dan drie kwar
tier op haar tenen te staan.
Voor de als derde geplaatste .Chris Lloyd was de overwinning in
de finale de bekroning van een opmerkelijke comeback. Sinds zij
in april op de tennisbaan terugkeerde na een afwezigheid van
meer dan drie maanden speelde zij 43 partijen, waarvan zij 42
won. De enige nederlaag leed zij in de Wimbledonfinale tegen
Evonne Cawley Goolagong. Direkt na haar overwinning kondigde
zij weer een pauze van drie maanden aan. „Ik geloof dat ik het
verdiend heb. Met deze vijfde Amerikaanse titel heb ik bewezen
nog lang niet aan het einde van mijn kunnen te zijn". Chris Lloyd
was vol lof over het spel van haar tegenstandster". Ik had sterke
tegenstand verwacht, maar ik moet zeggen, dat ze meer heeft
opgejaagd dan ik voor mogelijk had gehouden. In een jaar tijd
heeft ze enorm veel vooruitgang geboekt. Haar toekomst ziet er
goed uit".
Eric Wilbort9 heeft de eindstrijd van het jeugdtoernooi op
Flushing Meadow verloren. Hij werd verslagen door de Ameri
kaan Mike Falberg in drie sets.
Wilborts won de eerste set met 7—6, nadat hij in de tiebreak een
achterstand van 51 had opgelopen, maar vervolgens zes pun
ten achter elkaar had gescoord. Falberg liet het in de volgende
sets niet opnieuw op het beslissende extra spel aankomen, hij
won twee keer met 63.
De titel meisjes enkelspel werd veroverd door Susan Mascarin
(VSt), die Kathrin Keil (VSt) met 63, 64 versloeg.
Betty Stöve verloor met haar partner Pam Shriver de finale in het
damesdubbelspel van het duo King/Navratilova. De Nederland
s/Amerikaanse combinatie werd met 7—6 en 7—5 verslagen.
Betty Stöve verloor ook haar tweede finale. In de eindstrijd van
het gemengd dubbelspel verloor zij met de Zuidafrikaan Fred
McMillan met 67 (68), 26 van de Australisch/Amerikaanse
combinatie Wendy Turnbull/Marty Riessen.
BESANCON De triomfantelijke race
van Gaby Minneboo op de betonnen pis
te van het met ruim 10.000 toeschou
wers bezette Legrange-stadion stond in
het teken van de wraak. Onmiddellijk na
dat de postbode uit Spijkenisse zijn gro
te rivaal en vriend Mathó Pronk had ver
slagen, maar vooral de rekening had ver
effend met de jeugdige Theo van Tol, die
zich in zijn onervarenheid tot te boude
uitspraken had laten verleiden, was de
pers aan de beurt. Het feit dat hij - de
stayer die al drie wereldkampioenschap
pen op zijn naam had staan - bij voor
baat min of meer was afgeschreven had
hem diep gekrenkt. Bits klonk het dan
ook aanvankelijk uit de mond van de 36-
jarige nieuwe regenboogtrui-drager:
„Waarom komen jullie naar mij toe? Ik
ben toch te oud? Van Tol was toch de
sterkste?" Later, toen hij wat meer aan
spreekbaar was, erkende hij echter ook
een beetje geluk te hebben gehad.
Bij de loting had Vrouwe Fortuna hem na
melijk de derde startpositie toebedacht
vóór titelverdediger Pronk, die vanuit de
zesde stelling vertrok. Gaby Minneboo:
„Rondjes van 20 seconden was het maxi
male wat op deze baan kon worden be
reikt. Het stond dus bij voorbaat vast dat
Pronk mij eigenlijk niet zou kunnen passe
ren. Ik was dan ook beslist niet bang voor
zijn grote aanval. Ik kon hem opvangen".
Inderdaad kwam de door Noppie Koch ge
leide Pronk in de slotfase vanuit de ach
terhoede, toen het voor de concurrentie
niet meer mogelijk was nog tijdig aan te
haken, nog even gevaarlijk opzetten. Meer
dan een tweede plaats zat er voor de 33-
jarige timmerman ditmaal echter niet in.
Theo van Tol, de derde Nederlander die
tijdens de Nederlandse kampioenschap
pen en in de series in Besancon zo'n ge
weldige indruk had gemaakt, haalde het
einde van de wedstrijd niet. De spannin
gen bleken te groot. Hoewel van kop ver
trokken werd hij weldra overvleugeld en
vervolgens op verschillende ronden gere
den. Tot overmaat van ramp werd hij met
zijn gangmaker Joop Zijlaard uit de strijd
gehaald, omdat de jury meende dat de re
glementen waren overtreden. Op grond
van het feit dat een coureur met een ronde
achterstand zijn positie niet mag verdedi
gen door het tempo op te voeren. Gang
maker Zijlaard, die op dit wereldniveau
zijn debuut maakte, werd eigenlijk het
slachtoffer van een verkeerde beoordeling.
Vooral doordat hij in de slotfase ook nog
eens op een gevaarlijke manier werd ge
sneden door de op de derde plaats af-
koersende Spaanse combinatie Mora-Cal-
dentey. Vervelender nog voor Zijlaard was
dat zijn handelingen werden bestraft met ErQ ORQGlUkkiQ
een boete van 750 gulden, terwijl hij te-
vens een maand werd geschorst.
Speling van lot
Toch waren het uitgerekend Zijlaard en
Van Tol, die de titel voor Oranje definitief
veilig stelden. Een merkwaardige speling
van het lot, omdat het de drie Nederlan
ders vooraf niet was gelukt tot bindende
afspraken te komen.
Direct na de start rukte Minneboo op naar
de leiding terwijl Pronk de tweede positie
veroverde en zo rugdekking gaf. „Je hebt
het gezien hèl Ik heb weer in dienst van
Minneboo gereden. Ik heb veel werk voor
hem opgeknapt. En wat vind je van Van
Tol. Die moest zo nodig voor eigen kansen
rijden. Hij haalde niet eens het einde".
Toch was er na afloop van deze overigens
weinig opwindende wedstrijd geen boos
heid meer. Nadat coach Cees Stam op uit
stekende wijze de huilende 23-jarige Poel
dijker had opgevangen, vertelde Minne
boo: „Ik heb Van Tol vooraf gezegd dat hij
er nog niet rijp voor was. Ik reed al vier
jaar mee voordat ik mijn eerste titel kon
pakken. Ik wil niet zeggen dat het voor
hem zo lang zal duren. Hij heeft ondanks
alles in de finale goed gewerkt en zal dan
ook zeker worden beloond. Eigenlijk ben
ik mede door zijn woorden wereldkam
pioen geworden". Een mentale doping
dus!
Loting belangrijk
Hoe belangrijk de loting was kon ook uit
een andere opmerking van Minneboo wor
den opgemaakt. „Als Pronk vóór mij start,
is de titel voor hem. Dan wordt het voor
mij onmogelijk om op deze baan over hem
heen te komen".
Gaby Minneboo dankte zijn goede uit
gangspositie aan de gelukkkige hand van
zijn gangmaker Bruno Walrave. Ook al een
man die terug kwam. Vorig jaar, toen hij
tijdens de wereldkampioenschappen van
Amsterdam niet alleen Minneboo maar
ook Cees Stam bij de profs slechts met de
grootste moeite naar de bronzen plak kon
loodsen, twijfelde Jan en Alleman plotse
ling aan zijn kwaliteiten. Alle behaalde
triomfen telden ineens niet meer mee.
Walrave was een prutser geworden, die
zijn vak niet meer beheerste. Minzaam
vertelde hij in Besancon: „Dat was wel een
nare gewaarwording. Door mijn vak van
gangmaker bij het wielrennen en mijn pri
vé leven strikt gescheiden te houden kon
ik het verwerken. Dit kampioenschap geeft
me echter veel voldoening. Het is bijna net
zo fijn als mijn eerste titel".
Monkelend klonk het verder: „Ik was de
laatste jaren erg ongelukkig met de loting.
Steeds pakte ik de 8 of de 9. Hier in Be
sancon zou dat fataal zijn geweest. Toen
ik aan de beurt was waren de 1, de 3 en
de 5 nog over. Toen ik de 3 had en Koch
die met Pronk reed de 5 pakte, wist ik dat
het goed zat".
Toch was hij nog niet helemaal bevrijd van
de spanningen. Hij realiseerde zich dat
Gaby Minneboo in Montreal in 1974 ook
eens was afgeknapt onder de last van het
favoriet zijn en in de finale was afgestapt.
En ook in München was het al eens hele
maal mis gelopen. In datzelfde jaar (1978)
ondernam Gaby Minneboo op verzoek van
zijn toenmalige sponsor in Antwerpen te
vens een aanval op het werelduurrecord.
Hoewel hij wel 's werelds snelste tijd over
50 kilometer op de klokken bracht (hij
reed met een snelheid van gemiddeld bij
na 75 kilometer per uur) - een record dat
nog altijd staat - bereikte hij zijn grote
doel uiteindelijk niet. Minneboo dreigde
dus duidelijk in de lappenmand verzeild te
raken. Een indruk, die nog eens werd be
vestigd met zijn optreden in 1979 in Am
sterdam.
Het was tenslotte Cees Stam, de nieuwe
coach, die hem activeerde nog een keer
de voorbereiding op de enige juiste ma
nier aan te pakken. Nog eens alles voor
zijn sport over te hebben. Stam: „Ik wist
uit eigen ervaring, hoe moeilijk was was. Ik
was ook geneigd alles maar op te schui
ven tot het te laat was. En dan te beden
ken dat je bij het vorderen der jaren
steeds meer moet doen".
Het gesprek had zin. Minneboo stelde
orde op zaken. Twee keer ging hij op win
tersport. In Spanje volgde hij een trai
ningskamp. Zijn winterbaanprogramma
maakte hij ondergeschikt. Hij verscheen
weer op de weg en reed zelfs in lastige
Belgische koersen voorin. „Oude" Gaby
kwam terug. Tijdens alle stayerwedstrijden
bleef hij dit jaar ongeslagen. Ook tijdens
het Nederlands kampioenschap toen
Pronk van de partij was. In Besancon hield
Minneboo zich behoorlijk op de achter
grond. De ogen in het smalle afgetrainde
kopje begonnen echter steeds kwader te
fonkelen toen hij kennis nam van de op
merkingen van Van Tol, het plotseling uit
het niets naar voren gestormde talent. De
nieüwkomer kon de come back van de ve
teraan échter niet verhinderen. „En", kon
digde Minneboo opgewekt aan „ik ben
nog niet van plan te stoppen. Ik heb er
nog veel te veel plezier in". De jeugd'was
daarmee tevens mede gewaarschuwd.
PETER VAN PUTTEN
Petra de Bruin werd derde op het onderdeel achtervol
ging achter de Russin Nadia Kibardina en de Canadese
Karen Strong.
(Van onze verslaggever)
BESANCON De laatste twee regenboogtruien, die gisteren tij
dens de wereldkampioenschappen wielrennen op de baan kon
den worden veroverd, gingen naar de Japanse sprinter Nakano
en het Tsjechische tandempaar Ivan Kucirek-Pavel Martinek.
Eerder dit weekeinde was de strijd ook beslist op het onderdeel
puntenkoers profs - winnaar werd de Belg Stan Tourne - en bij
de achtervolging dames waar de Russin Nadegeda Kibardina een
klasse apart was. De blonde 24-jarige presteerde het drie keer
om een tijd beneden de vier minuten te laten afdrukken! In de
halve finale was zij daardoor Petra de Bruin de baas, terwijl in de
eindstrijd Karen Strong kansloos werd terug verwezen. Petra de
Bruin behoefde zich de nederlaag niet al te zeer aan te trekken.
De Nieuwkoopse die het achtervolgingstoernooi als een soort
avontuur was begonnen, kwam als derde op het erepodium. Veel
meer dan ze ooit had verwacht.
Belangrijker nog was het feit dat ook zij in staat bleek scherpe
tijden te realiseren. In de halve finale hield zij lang de Russin ach
ter zich maar, moest zich tenslotte gewonnen geven. De tijden
3.54.82 om 3.56.63 minuut spraken echter voor zich. Bovendien
bleek de pupil van trainer Cor Bijster later op de avond voldoen
de hersteld om met een tijd van 3.59.70 minuut de hartstochtelijk
aangemoedigde Francaise Longo te verslaan. Opgewekt riep ze
dan ook uit: „Ondanks mijn sleutelbeenbreuk is mijn seizoen
toch nog geslaagd. Ik ben nog jong. Misschien kan ik de trui toch
nog wel eens pakken".
Met de bronzen plak van De Bruin en het eremetaal van de
stayers was de koek voor Oranje verder op. Het tandempaar
Veldt-Vrolijk bracht er niets van terecht. Zij reden zes rondjes
en waren uitgeschakeld. Vooral de manier, waarop dat gebeurde
was triest. De vraag was gewettigd wat trainer Jansen zijn leer
lingen wel had bijgebracht. Indrukwekkend was het niet. Het zou
inderdaad misschien geen slecht idee zijn de tandem maar te
verkopen zoals deze coach opmerkte.
(Van onze verslaggever)
BESANCON Huilend en in
alle opzichten over zijn toe
ren gedraaid verdween Martin
Venix in de catacomben. De
regerende wereldkampioen
had moeten ondervinden dat
het prolongeren van een prol-
stayeratitel een uitermate
moeilijke opgave is wanneer
de omstandigheden niet mee
werken. Zelfa de aanwezig-
heid van twee andere Neder
landers had op het wedstrijd
verloop in de finale geen in
vloed.
De snel naar de kop opgerukte
Westduitser Wilfried Peffgen
weigerde zich te laten passe
ren. Zes keer probeerde Venix
de koploper te verdringen. Het
kostte zo veel kracht, dat hij in
de laatste twintig minuten geen
rol van betekenis meer kon
spelen. Gesloopt draaide hij in
de achterhoede de wedstrijd
uit en werd vijfde. Ook Renó
Kos had geen succes. De ont
dekking van Cees Stam pro
beerde, daarbij op deskundige
wijze geholpen dóór Bruno
Walrave, tien keer naar het
goud door te stoten. Steeds
weer bleef de 39-jarige Duitser
echter overeind. Een derde re
genboogtrui was zijn loon.
„Het Is de mooiste", zo sprak
hij. „Ik heb er nog nooit zo
hard voor moeten vechten".
Geen goud dus voor Neder
land en dat was, gezien het feit
dat ook Martin Rietveld in de
finale meereed, teleurstellend.
Vooral ook omdat de renners
vooraf toch een soort overeen
komst hadden kunnen berei
ken. Kos was akkoord dat Ve
nix beschermd was en Rietveld
beloofde zich na enig aarzelen
bereid de helpende hand te
bieden, wanneer dat noodza
kelijk zou zijn. Toen puntje bij
paaltje kwam ondernam de
achter de debuterende gang
maker Frits van Duivenbode
opererende Rietveld echter
geen enkele poging om Peff
gen af te stoppen,
beschermen".
De teleurgestelde Björn Borg na zijn nederlaag te»*
John McEnroe. is
(Vervolg van de voorpagina)
FLUSHING MEADOW De finale van de open Amerika^
tenniskampioenschappen tussen John McEnroe en Björn
was een soortgelijke partij als op Wibledon eerder dit jaar!
verschil met Wimbledon was echter het publiek. Bijna 241
Amerikanen gingen als één man achter hun landgenoot sji
juist toen hij in grote moeilijkheden verkerde. Het hielp. M§|
roe overwon zijn zenuwen en trok met bij vlagen briljant 1
de vijfde set (6-4) en de partij naar zich toe. Desondanks!
McEnroe slechts bewondering voor zijn 24-jarige tegen!
der. „Hij is nog steeds de nummer één van de wereld", ar
verklaarde hij na afloop van de strijd, die in totaal vier uu|
tien minuten duurde.
Borg verloor de finale voor de derde maal in zes jaar. Hij!
speelde daarmee de kans om alle grote tennistitels in de w«j?
in de wacht te slepen, hetgeen Rod Lawer in 1968 als eerstell
te. De Zweed had na zijn vijfde Wimbledon-kampioenschaj
de Franse open titels alleen nog de Amerikaanse en Australp
kampioenschappen nodig om dit te bereiken.
De finale op Flushing Meadow verliep aanvankelijk zeer
spoedig voor McEnroe. Nadat hij de eerste twee sets had gejL
nen zag het er naar uit, dat hij de titel zonder setverlies ilp
wacht zou slepen. Borg, als nummer één geplaatst, kwam ed
terug. Hij won de derde en vierde set. Op dat moment voeld);
grillige, arrogant ogende McEnroe zich geheel niet meer opj
gemak. „Na het verlies in de vierde set werd ik bang", a|
McEnroe, die uiteraard wist dat Borg in de laatste vijf jaar!
tien vijfsetters winnend had afgesloten en er niet één had vf
/en. Mede dank zij „zijn thuispubliek" overwon McEnroe ecp
'zijn zenuwen en trok de partij naar zich toe.
Het betekende McEnroe's tweede achtereenvolgende „US o
tiel", iets dat twintig jaar geleden voor het laatst werd gep
teerd. Destijds won de Ayustraliër Neal Fraser de titel twee 1
op rij (1959 en 1960).
McEnroe had zich vooral in het begin van de partij nogal h||
hartig opgesteld tegenover de lijnrechters, die volgens hem||
aantal foute beslissingen in zijn nadeel hadden genomen. Vop
Geageerde hij zijn ergenis over gemiste ballen af op zijn rato.
dat vele malen onder in het net belandde. Maar naarmate
partij vorderde werd de 21-jarige linkshandige speler rusti,
Ook in zijn spel kwam dat tot uiting. In de eindfase kon j
Borg niet tegen hem op.
De herhaling van de Wimbledonfinale kwam in het heren eru:
spel op een buitengewoon moeizame wijze tot stand. Björn E
voelde zich twee sets lang uiterst ongemakkelijk tegen de kh
Zuidafrikaan Johan Kriek. De Zweed herstelde zich evenwe i
won de volgende drie sets voor het verlies van slechts drie
mes: 4—6, 4—6, 6—1, 6—1, 6—1.
John McEnroe daarentegen balanceerde tegen Jimmy Com
op het randje van de afgrond. De viereneenhalf uur dura
vijfsetter was een van de meest gedenkwaardige uit de 9*
confrontaties tussen beide kemphanen. McEnroe won uiteind^
met 64, 57, 06, 63, 76. Connors maakte daarbij I
achterstand van 35 in de vijfde set ongedaan en McEnroe èS
de beslissende tiebreak met 73. Daarmee werd Conors' z% y
tocht in de even jaren - hij wön in 1974, 1976 en 1978 - doorL
ken. Halverwege de vierde set zag het daar niet naar uit. Nar,
verlies van de eerste en derde set kwam McEnroe in de vid|.
set met 13 achter. Lj
Connors was in die periode op zijn best. Met zijn agressieve L
pakte de 28-jarige Connors vanaf de tiende game van de tweL
set tot aan de tweede game van de vierde set elf games aclu
een. McEnroe's anders zo moeilijk te beoordelen opslag ijj
geen enkel geheim voor hem. Hij produceerde een dozijn r
nende returns en passeerde McEnroe aan het net alsof hij er|_
stond. De 21-jarige Newyorker leek onder de druk te bezwijl
Zijn meestal zekere volley belandde buiten de lijnen. MaarL
zoals in de Wimbledonfinale pepte McEnroe zich geweldig opli
eens lukte het weer en van 13 stootte hij ineens door naar'
3.
De vijfde set was een meesterstuk, waarin Connors de dram
sche rol voor zijn rekening nam. Hij verloor zijn service in5o
openingsgame, brak direkt terug en gaf opnieuw zijn opslag
handen. Bij 54 was McEnroe in de positie de partij uit te sèP
ren. Maar tot enthousiasme van de 20.000 toeschouwers v<j
kwam Connors dat met twee spectaculaire backhand retu|
Vervolgens wonnen beide spelers hun opslag op love. Dej
break werd volledig beheerst door McEnroe. Hij bereikte bij e
matchpoint. Twee forehandwinners brachten Connors terug
6—3, maar daarna produceerde McEnroe zo'n met spin gelaf
service, dat Connors de return over de achterlijn plaatste.
ASSEN Voor de strijd om
de KNMV-Cup motroraces
waren voor de veiligheid twee
bochten uit het parcours ge
haald Toch vielen er vijf ge
wonden tijdens de training en
de wedstrijden. De rijders Pe
ter van Niel (gebroken hiel en
middenvoetsbeentje), Harm
Sans (gebroken sleutelbeen),
Peter Verhulsdonk (kniebles
sure) en Fokke Akkermans
(handwortelbreuk) verdwe
nen zaterdag reeds In het zie
kenhuis. De zijspanrijder Ait
Bonder viel gisteren en hij
moest met een kaakverwon-
ding naar het ziekenhuis. Bij
de We8tduit8e motorkam
pioenschappen kwam Roland
Kopf, een uur na zijn zege in
de 250cc-kla88e, ernstig ten
val in de 350cc-klasse. Artsen
constateerden een gebroken
ruggewervel en verlammings
verschijnselen.
Na de laatste aflevering van de
Dutch TT in de 500cc-klasse
zijn de rollen weer geheel om
gedraaid. Toen was het Jack
Middelburg, die de vloer aan
veegde met Wil Hartog en de
in die dagen steeds meer ver
blekende Witte Reus zelfs op
een ronde achterstand zette.
Dit keer stak de lange man uit
Abbekerk weer met kop en
schouders boven Jumping
Jack uit Honselersdijk uit. Zo
wel in de eerste als in de twee
de manche op het circuit van
Assen was Wil Hartog onge
naakbaar. Jack Middelburg
werd in beide manches tweede
en Willem Zoet derde. In de
strijd om de vaderlandse zijs-
panhegemonie toonde de weer
herenigde Asser' combinatie
Egbert Streuer/Johan van der
Kaap zich een klasse apart
door met liefst 37 seconden
voorsprong op de concurrentie
als eerste over de finishlijn te
flitsen.
Wil Hartog dus ongenaakbaar.
Een ontwikkeling die zich al vrij
snel na de voor Hartog zo te
leurstellend verlopen TT inzet
te. Resulterend in overwinnin
gen in de Finse Grand-Prix en
uitstekende klasseringen op de
Nürburgring in Duitsland en op
Silverstone in Engeland. Wil
Hartog stapte gisteren na zijn
grandioze zege in Assen weer
aanzienlijk vrolijker gestemd
over het rennerskwartier rond
dan in het begin van dit race
seizoen. „Alles loopt naar volle
tevredenheid", aldus- Hartog,
die ook het komende seizoen
weer als fabrieksrijder van Su
zuki van start zal gaan.
Zowel in de eerste als in 'de
tweede manche nam Hartog
met de hem zo bekende blik-
semstart de leiding. In de
tweede omloop al vrij snel ge
volgd door Jack Middelburg
die in een enerverend gevecht
Willem Zoet achter zich op de
derde plaats hield. Boet van
Duimen was als elfde van start
gegaan maar wist zich in het
verloop van de race op te wer
ken naar de vijfde plaats. Henk
de Vries uit Lelystad werd vier
de. De tweede manche werd
een copie van de eerste met
dit verschil dat Jack Middel
burg zich na een volledig mis
lukte start als één na laatste
zich dwars door het veld
heen moest werken na een
tweede plaats. Boet van Dui
men viel met pech uit.
Vlekkeloos
Kaap weer in ere herstelde
zijspanduo Steuer-Van der
Kaap is zoals verwacht veel te
snel geworden voor de rest
van de Nederlandse zijspan-
combinaties. In een vlekkeloze
stijl wonnen de Assenaren met
een straatlengte voorsprong
op de combinatie Fred Draais-
ma-Jan Ootstwouder uit Am
sterdam. In deze klasse vloog
de combinatie Ait Bonder-Hen
ri Bakker, op de plaats waar
de Ramshoek en de Rusken-
hoek uit elkaar getrokken zijn,
uit de bocht- Via een nog niet
dicht gemaakte sloot maakte
het duo uit Exloo een specta
culaire buiteling, waarbij Ait
Bonder hals- en kaakklachten
opliep.
De spannendste race beleef
den de circa negenduizend
toeschouwers in de kwartliter-
klasse. Uiteindelijk was Mar
Schouten de sterkste voor Pe
ter Looijestein en Klaas Her-
namdt. Peter Looijestein re
vancheerde zich direct daarop
door zowel de 350cc als de
125cc op zijn naam te schrij
ven. De 50cc werd een prooi
voor Hans Spaan terwijl Henk
van der Mark in de formule
klasse de snelste was. De Hon
da 400N tenslotte werd een
overwinning voor Kees Bouw
meester.
Dragraces
Op het circuit van Le
hebben 50.000 mensen
Franse première van het
motorracen (sprintwedstriji
enthousiast meebeleefd. Ing
populairste klasse (Hot
wonnen Henk Vink met
2600cc Kawasaki en Tom I
met een 1740cc PumaTriui
in exact dezelfde tijd. Zij
den de 200 meter af rc
5.104/1000e seconde.
Toersen zegevierde in de pa
spockklasse. Zijn 1300cc
wasaki had 5.690/1000e b
conde nodig voor 200 met< ie
Ton van Heugten en Frits l^
gen hebben in Son de vie
race om het nationale zijsp
crosskampioenscahp op I
naam gebracht. Met nog ft
races voor de boeg heeft
een bijna onaantastbare vc..
sprong op het duo Van Ga:
l/Hurkmans.
■H
I
