awn Mantrone 17) heeft na vijf weken
tompwijk nog geen vrede met fietsen en wind
pegstgeest staat pal voor
lieuwbouw „De Springplank"
rAD/REGIO
:EN JAARTJE VER VERWIJDERD VAN DE
1 LOEMEN, DE ZON EN DE WARMTE VAN LONG ISLAND
rBSXSSI'ia.
J
[li
H
HET ZWEMBAD EEN ZORGENKIND
Tennishal
Holiday Inn
opent in
november
Ook tennissport verdient subsidie
PAGIh
LEIOSE COURANT
VRIJDAG 29 AUGUSTUS 1980 PAGINA 5
Stompwijk door, even
_J voorbij de Knipiaan, lit
IQ een donker meisje, dat
zó uit de Abruzzen
afkomstig zou kunnen
0 zijn, in een kamer een
Cl beetje triest over het
polderland buiten uit te
ïef« Wjken. Op een
VCT kilometertje afstand rept
gmadi een deel van het
mhon Nederlandse en ook
al een buitenlandse wagenpark
!'ü08' zich van hier naar
'2800, fPndel"- Daar komt nooit
ïlawa; een eind aan, op die
kstrat tweedubbele asfaltbaan.
ra; Daar kan ze nog wel
a hdi 'nltomen- Zojuist heeft
alt 0 ze 'n 660 l5rie' van 'laar
icie e moeder gelezen, dat die
Hen c verwachtte, dat het in
men, het verre Nederland wel
'er te net zo mooi warm weer
aak n, dat mijlenlange
aoudi schiereiland dat zich
ituatii vanaf het New Yorkse
snele Brooklyn oostelijk
en- uitstrekt tot ver in de
Atlantische oceaan,
e j, zowat op dezelfde
lil breedtegraad als Rome.
Boven het Hollandse
Stompwijk is het een
paar dagen mooi weer
ruff geweest en nu Is het
1 var weer hommeles. In de
tkora bijna vijf weken dat ze
"Jfjj nu hier is heeft het
Jle' meisje weinig gemerkt
eme van het klimaat
waaraan ze van huisuit
el di zo gewend is geraakt.
,te Is En dan met dat
nncu Italiaanse bloed in de
ierza aderen 's Nachts slapen
onder twee dekens I
Onbegrijpelijk, en dat in
de-zomer Belachelijk
gehoon. Nog een klein
jaartje, misschien is ze er
dan aan gewend.
Ze heet Dawn, daar sit de
dauw en de ochtendstond in,
en de achternaam is nog
zonniger Mantrone. want
nog niet 10 lang geleden
trokken haar voorouden
Mantrone (Mentroon, zegt
ven re, na een hele
voorgeschiedenis) is
zeventien jaar en op Long
Island zit ze in de eindklas
van Vally Stream High. Op
Long Island slaapt se meer
dan een half laar lang 's
nachts onder hooguit één
deken en 's morgens gaat ze
naar muziekles en dan
brengt moeder haar onder
een stralende hemel weg,
met de klarinet, de gitaar of
de blokfluit in de achterbak.
Dawn Mantrone (midden voor) tussen de Stompwijkse 'Turken*.
Want Dawn is muzikaal. Dat
hebben se in Stompwijk
allang door. Daar kruipt
Dawn soms achter het
huisorgeltje van de familie
C. Turk en speelt er een
eind op weg. „Dat gaat zo
voor de vuist weg", zegt
mevrouw Turk, Dawns
tweede „moeder" tot iuni
volgend jaar, met veel
bewondering.
Dawn Mantrone is via de
organisatie American Field
Service. AFS, in Holland
verzeild geraakt. Ter
verruiming van jeugdige
blik en geest, voor ae
verbetering van de relaties
tussen jongeren all over the
world. Dat is steeds een
uitzeekerij voor AFS, omdat
de gastfamilies voor de
gastkinderen een beetje op
het milieu afgestemd moeten
zijn en dat „matchen" is een
hele opgave. Ook al
aangezien er vragenlijsten
ingevuld moeten worden
door de uit te zenden
scholieren die daarmee iets
van hun persoonlijkheid
dienen te verraden. Dawn
vindt het een beefje sriëu,
antwoorden. „Het is ja of
nee, er is geen tussenweg en
dat vind ik iammer". Zo
blijkt nu wel uit de lijst van
Dawn, dat ze een behoorlijk
ontwikkelde individualiteit
bezit; dat ze veel dingen zelf
wil oplossen, niet steeds voor
elk wissewasje bij anderen
komt aankloppen, dat ze
geen prijs stelt op
voorbeeldige netheid van
haar omgeving. Ze wil
zoveel mogelijk
lelijk vi
ze ook, formuleert scherp en
onafhankelijk
zijn. Levendig van geest is
vrijwel steeds raak. Ze is een
Amerikaanse, snel
van reactie en ze bezit een
overgeleverde mediterrane
inslag.
De familie Turk in
Stompwijk zit nu midden in
de uitwisseling. Zes weken
geleden vertrok dochter
Mariannne (18 jaar en pas
geslaagd voor haar
eindexamen VWO aan het
Erasmus-college in
Zoe term eer) voor eenJaartje
naar Amerika. Naar lied
Hook, in de staat New York.
Daar woont ze nu in het
gezin Kenneth Anderson
met elf kinderen. Zit in de
hoogste klas van Red Hook
High (een jaartje extra kan
geen kwaad, en je kunt een
paar vakken erbij doen).
Moeder Turk vertelt:
„Marianne wilde van alles
gaan doen: een stamboom
opzetten, in de journalistiek
gaan, sociologie gaan
studeren. Maar toen ze de
kans kreeg om een jaartje
naar Amerika te gaan, vond
ze dat nog wel het beste. Ze
werd aangenomen door de
AFS en Marianne heeft nu
al de krant in Red Hook
Eehaald". Marianne Turk
eeft wel een hele streep
voor op Dawn: Marianne
werd in de plaatselijke pers
al geroemd om haar bijna
perfect gebruikte Engels,
terwijl Dawn alle moeite
heeft met die vreemde
Nederlandse schraap- en
keelklanken.
Van het één kwam het
ander: Marianne Turk doet
Amerikaans en Dawn
Mantrone, intelligent en van
goede wil, fietst elke morgen
puffend (want de Turken
stellen geen „car" ter
beschikking) tegen de wind
in naar Zoe term eer. „Ik heb
wel een beetje heimwee
gehad", bekent Dawn. En
aat soort dingen kan ze
helemaal nog niet in het
Nederlands uitdrukken. Op
het Erasmus sit ze in 4 Havo.
Haar peil is zonder meer de
vijfde, maar de
>t genoeg is. Daar zit
Dawn nu geschiedenis te
doen, met een woordenboek
naast zich. Dat is bijna geen
doen. Maar is is nog geen zes
weken hier. Tien dagen een
taai-kamp in Arnhem,
waarmee ze haar Hollandse
avontuur begon, dienden om
op goede voet te geraken
met het „Dutch" en
Nederlandse en Europese
gewoonten. Leraren
gebruikten aan het ontbijt
mes en vork, de
Amerikaantjes stapelden de
boterhammen op elkaar en
verorberden ze aldus. Er
werd hen op gewezen, dat
dit niet geheel comme il faut
was in dit cultuurgebied.
Dawn mag dan weieens
gedacht heoben „to hell with
that blasty nonsens" of in
andere gelijkwaardige
termen, maar ze had zich
ook aan te passen.
Aanpassen aan geheel
vreemde omstandigheden en
gewoonten en een neel
andere omgeving. Dat is een
grote opgave. Dawn mist
haar muziek. Ze speelde op
„hout" en in Stompwijk is
net voornamelijk ,!orass".
kopermuziek. Maar ze wil
haar licht wel opsteken bij
de fanfare „Juliana".
Huiswerk: laten we het er
maar niet over hebben: ,je
moet hier alles tegelijk doen.
Op de US-scholen neem je
elk jaar iets voor je rekening
van al die vakken". Nee, en
dan gaat dat Nederlands met
al die stapelvakken je niet in
je kouwe kleren zitten. Het
is nog wennen. Als het
meezit, kan Dawn later in
het jaar misschien nog wel
naar 5 VWO in Zoetermeer.
An American in Stompwijk.
Gastmoeder Turk: „Ja,
inderdaad, het is nog
wennen. Kijk, de school hier
mag geen hoofdzaak zijn.
Dan had ze net zogoed thuis
kunnen blijven. Het gaat
erom, samen op te trekken
in een vreemd gezin en mee
te doen. We nemen Dawn
ook overal mee naar toe".
Nou, dat heeft Dawn
Mantrone wel geweten:
„kerken en kerkjes, overal.
Oude kerken in elke plaats;
bij ons is de oudste kerk
hooguit 50 jaar oud. En hier
zie ie niet ver van die oude
kerken meteen weer nieuwe
kerken. En dan al die
torens. Kerken, molens en
water. En wat ik heel mooi
vind zijn die grote vensters
met planten erin en dan die
gordijnen overal, die vind ik
ook heel aardig.."
Maar verder is het nog
moeilijk, erg moeilijk voor
Dawn, die beter Nederlands
leest dan ze kan spreken. Ze
ziet een beetje tegen de
Hollandse winter op nou,
dan kunnen we haar wel
geruststellen, dacht ik als
ze wellicht onder drie of
vier dekens moet slapen. En:
„Ik heb geluid nodig. Ik
moet naar die stilte hier in
Stompwijk leren luisteren.
Thuis, op Long Island, is er
de hele dag geluid: van al
die vliegtuigen van
Kennedy Airport en van
andere vliegvelden, loeiende
sirenes van politie en
ambulances. Iedereen heeft
er de radio aan, ook al zijn
alle huizen los van elkaar
gebouwd, met grote tuinen
ertussen, toch hoor ie dat
geluid. Tweeduizend mensen
hier in Stompwijk, op Long
Island zitten er
vijftigduizend om je heen
met nun manier van leven.
Als ik hier studeer, boven in
de kamer van Marianne, heb
ik altijd de radio aan staan.
Dat geluid van Long Island
klinkt me nog steeds in de
oren..."
En dat is dan nog een
„Garden State", een „tuin-
gebied", zoals op de
autonummerborden wel
staat te lezen. Want Long
Island is een paradijs
vergeleken met het ver
heeft er nog steeds heimwee
naar, daar helpen de met
bogen wegschietende hazen
achter het Stompwijkse huis,
de glanzende koeien in de
polder, de kieviten, de
reigers en de aanwippende
ooievaar (die vanuit net
Voorschotense hier soms een
hapje probeert weg te halen
uit een of andere sloot) geen
lieve moeder aan. Weet je
wat we doen. Dawn we
komen in april, mei van
volgend jaar, zo tegen de tijd
dat je Hollandse vorming
erop zit, nogeens terug.
Wedden, dat er dan een
heleboel veranderd zal zijn
Al kom je in dit
kikkerlandje nooit zo erg
ver weg, al schijnt het leven
er wat weg te dromen,
ondanks de nabijheid van
een bijna verstikkende
randstad, toch zal Marianne,
als ze volgend jaar weer
thuis is en honderd uit zal
kunnen vertellen van een
leven vol van ongedachte
kanten en eigen
aardigheden, toch zal ze
weer blij zijn als ze onder
een grijs wolkendek weer
onder twee of desnoods
meer dekens kan
en in de c
[ollandse
zuidwesterbries niet kan
ontberen.
En Dawn heeft er dan een
jaartje Holland opzitten, dat
ze waarschijnlijk nooit had
willen missen. Maar toch
wel weer heerlijk, daar „at
home", in de loom makende
zomerwarmte, met de
oleanders, de welriekende
bloemenrijkdom om je heen
en met al het aandringende
geweld van een wereldstad.
Het blijven twee werelden
die met elkaar hebben
kennisgemaakt En je weet
wat van elkaar af; je bent er
geweest Dan is het weer fijn
om thuis te zijn. Zoals Dawn
dageraad Mantrone het
op dit moment nog ziet: „Ik
haat fietsen en die harde
wind. Als ik straks naar huis
ga, wil ik nooit meer iets
over fietsen en wind
horen...!" Maar ze lacht
daarbij wel. Het is goed, als
ie op je zeventiende al een
beetje moedig bent.
5 EEST Bes dimt (tul 10
1 tiodx gisteravond als een
oven water de «rissenteraad Is
ilem voor de spoodi«e bouw van
nieuwe echool waarin -De Sprlne-
ik" eindelijk permanent onderdak
•Dn. De Iserliam es leraren sijn
as no« steeds gehuisvest In een hou-
-t l« nood school aan da Lanee Voort,
kele jaren geleden werd het voorstel
iaz\ tot nieuwbouw over te gaan gelan-
1. „jrd in de Oegstgeester raad. Aanvanke-
ontt had men zich het schoolgebouw in de
fe wijk Haas wijk gedacht maar men
srhi
tóch voor de zuid
rkitster kanaal. Na goedkeuring van Den
Bag nam men architect Jan Verhoeven
arm. Dese kwam met een „waaier-
k. imig" ontwerp, kortom, een modern
ojtnd gebouw. In juli bleek dat de koeten
an t>r de gemeente véél te hoog uitkwamen
sindsdien wordt er intensief aan ge-
ojrkt om te bekijken of men alsnog tot
der& afgerond voorstel kan komen. Het te-
rt bedraagt rond twee ton. Het bericht
er de financiële problemen kwam min
imeer als een donderslag bij heldere he
en zo waren er gisteravond tientallen
intruste ouders naar de „raadszaal",
tlijk in de Terweeschool, gekomen. De
iebrachte spandoeken spraken "klare
taal: „negen jaar hondehok is genoeg",
„belofte maakt schuld, het is uit met ons
geduld", „een school met sfeer verdient
veel meer".
Mevrouw Van Vloten (VVD) verklaarde
dat haar fractie „pal staat achter een zo
snel mogelijke bouw". De D'66-er Wuis-
man vroeg zich af of bij de keuze van een
ander, beter betaalbaar, type school de
hele procedure bij het ministerie weer op
nieuw gevolgd dient te worden, met als re
sultaat belangrijke vertraging. Hij ver
zocht tevens om een behoorlijk, on
derbouwd betoog waaruit blijkt hoe de ge
hele 6ituatie gegroeid is. De socialist Kohl-
beek ging zelfs zover te constateren dat er
sprake was van een crisissfeer. De CDA-
er Van Veen: „Het is een puur financiële
kwestie. Er is echter in Oegstgeest door
erwijsbesluit g
alle partijen een onderwijsbesluit geno
men dat de nieuwe vierde openbare lage
re school gebouwd gaat worden naast de
Ped. Academie aan de Kennedylaan. Het
CDA vindt het prettig als die school er
volgend jaar oktober staat en in gebruik
genomen kan worden".
Burgemeester Scheenstra bestreed de op
merking van de socialist Kohlbeck als zou
er een crisissfeer ontstaan zijn. „Wii zijn
zeer intensief met het plan bezig. Als wij
men, hadden wij op
lanvraag v
bepaalde
antwoord kunnen geven". De voorzitter
verklaarde voorts dat er op 9 september
wederom een gesprek plaats zal vinden
met de architect. „Wij kunnen u géén
voorstel doen om een school te bouwen
die meer dan twee miljoen gaat kosten. 1.4
miljoen was het gegeven van de architect.
Daar hebben wij in geloofd. Medio juli
hoorden wij de andere cijfers", aldus bur
gemeester Schee nstra.
Herziening
In het bestemmingsplan centrum van
Oegstgeest zijn een aantal wijzigingen in
gevoerd die gisteravond door de raad wer
den bekrachtigd. Met name de PPR- en
de D'66-fractie zien geen heil in een win
kelcentrum dat als „Markthof" in de drie
hoek Ge versstraat-Terwee weg en De
Kempenaerstraat wordt aanbevolen.
Beckers (PPR) vreest overbewinkeling en
de D'66-er Wuisman zag geen oplossing
voor parkeerproblemen. Ook het CDA
had ten aanzien van de stichting van een
markthof reserves maar „ze hebben er
niet toe geleid uw voorstel niet te volgen",
meldde Jractievoorzitter Van HazeT het
>eck
foment de mogelijkheid
om de Kennedylaan in westelijke richting
door te trekken open te laten haalde het
niet.
Demonstrerende ouders gaven de raadsvergadering een voor Oegstgeest hoogst on
gebruikelijk aanzicht
V)
VaÜDERDOBP - Wordt het
ka Üjé dot het iwembad
ze» Does'* wordt gesloten,
tm gedachte opperde gister»
rschnd de heer M. de MdJ ti>
g«a» een vergadering van de
saljftmissie Beleidsplanning,
U; taanden en Belastingen,
t burgercommissielid stelde
naar aanleiding van het ex-
wtatietekort van 250.000-
dan aanvankelijk werd ver
wacht De heer De Meij weet
dit niet alleen aan het slechte
badseizoen, maar ook aan de
concurrentie van de zwemba
den die er de laatste jaren in
met name De Zijl. De meeste
commissieleden waren er van
overtuigd dat het zwemmen De gébruiksvei
als recreatieve bezigheid zijn
beste tijd had gehad. Wethou
der J. Bezemer (PvdA) zag ook
niet direct een oplossing om
uit de kostenspiraal te komen.
Hij stelde vast dat het zwem
men in populariteit de laatste
jaren was gedaald.
„Het zwembad is ons zorgen
kind", zo gaf hij gelaten toe.
rgoedingen voor
de diverse gemeentelijke
sportaccommodaties zoals de
sportzaal „Op Dreef', sportvel
den, ijsbaanterrein en gymlo
kalen worden met 5.8% ver
hoogd. De commissie had hier
geen moeite mee. De verho
ging is gebaseerd op het stij
gingspercentage van het prij
sindexcijfer voor de gezinscon
sumptie.
LEIDEN De bouw vu ét
nieuwe tennisbal bij bet ho
tel 'Holiday Inn' schiet al
behoorlijk on. Het la do be
doeling dat de temilahal op
ld november van dit jaar In
gebruik genomen wordt
Deze nieuwe Leidse sportvoor-
ziening zal uit vier overdekte
tennisbanen bestaan en is voor
iedereen toegankelijk. De ba
nen zullen niet aan tennisve
renigingen verhuurd worden.
Een baan kan per uur gehuurd
worden. De kosten daarvan
varieren van 50 gulden, wan
neer de baan overdag gebruikt
wordt tot 35 gulden, bij ge
bruik tijdens de avonduren.
Abonnementen zullen er ook
te koop zijn. Bij huur van een
tennisbaan bestaat de moge
lijkheid om b|j een aantal an
dere voorzieningen in bet mo
tel ontspanning te zoeken.
Leiderdorp ..Moet tennis
wel gesubsidieerd worden?"
Dat was de vraag die wethou
der I. GehnerEÜeobsrger op
uitdrukkelijk versoek van
twee college-wethouders gt>
Uravood aan de commissie
Cultuur ea Sport voorlegde.
Een vraag die wil overigens
self positief beantwoordde.
„Tennis mag niet tot elitaire
sport worden verheven", al
dus mevrouw Gehner.
Zij zette zich fel af tegen de
opvatting binnen het college,
dat de voetbalsport als volks
sport een hogere prioriteit zou
moeten hebben, dan de tennis
sport Ook de commissieleden
wilden van een dergelijke dis
criminatie niets weten. „De re
latie inkomen en sportbeoefe
ning is volkomen uit de tijd.
Democratisering en socialise
ring zijn de peilers waarop het
gemeentelijk sportbeleid rust,
zo stelde het raadslid R. Mom
maas (PPR). De commissie had
dan ook geen moeite met de
subsidie-aanvraag van de Lei-
derdorpse Tennisclub „De
Munnik" ter grootte van het te
verwachten exploitatietekort
van 20.000.
Het was overigens de eerste
keer dat de tennisvereniging
een beroep op de subsidiepot
van de gemeente deed, sinds
vorig jaar de gemeente kosten
dekkende tarieven berekent
voor huur van het gemeente
lijke tennispark. Een beleid
sombuiging die destijds door
„De Munnik" niet in dank
werd afgenomen. Voorzitter L.
Klaassen stelde er ernstig pro
blemen mee te hebben wan
neer de hele discussie weer op
nieuw zou beginnen. Volgens
het advies van de commissie
Cultuur en Sport behoeft bet
echter niet zo ver te komen.
i
